EéN EEUW NEDERLANDSE weer op drempel van nieuwe tijd ezew Ook Russen bestuderen onbekende vliegende voorwerpen Iets waar ze niet op rekent... geeft u dit DEMOCRATIE OF GEEN GELD MEER 't liefst een échte KALORIK Samenwerking op plaatselijk bestuurspeil DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 12 MEI 1967 Geen nationalisme Europees bekeken Benauwenis Limburgs bekeken Geldbelegging gespreid risico geeft meer zekerheid Vraag uw bankier Boek VUUKüUtD Heren- en Jongenskleding V.S. waarschuwen Athene Langs IJzeren Gordijn Vertrouwen Belofte Olifant bij happening Aaardbeien! Mmm... moederdag-verrassing bij het ontbijt. CJ V5 Velocilas zorgt voor groots handbalfestijn 11.50 1AAG LAMP "BLEUEP f 19.75 vulling 200 f 1.60 rnrnmmmmm 'ent aan postzegels bijsluiten. LIMBURG De historicus moet getraind zijn in objectiviteit, in afstand nemen van feiten en gebeurtenissen om een oordeel te kunnen vellen. Daar om gelooft geen enkele geschiedkundige in „de goede oude tijd", en om die reden heeft de historicus altijd bezwaar tegen het gebruik van historische argumenten om actuele verlangens mee te bepleiten. Iets afwijzen omdat het historisch nooit geweest is, is voor de ge schiedkundige even onredelijk als iets handhaven of wensen omdat het in het verleden wel geweest is. Daarom is waardering voor de staatsrechtelijke verandering van 1867 zo hachelijk. In de regel bezondigt men zich ten opzichte van Limburg en zijn lotgevallen in de vorige eeuw nogal aan oppervlakkigheid. Het heet dan: In 1830 wilden ze Belg worden, in 1848 wilden ze bij Duitsland Wat willen die Limburgers eigenlijk Deze kwalificatie dient tegengespro ken te worden- Toen in 1830 de Bel gische opstand uitbrak, hebben de Kamers van Koophandel van Maas tricht en Vaals zich met di-ingende rekesten gericht tot koning Willem I en hem bezworen niet toe te geven aan de beweging in Brussel maar het Rijk bij elkaar te houden. Wij ach ten deze rekesten belangrijker dan de politieke roerigheid van cafébe- zoekende advocaten die aangelokt worden door het politieke avontuur van een opstand. De jonge Luikse advocaat Charles Rogier, die als een der stichters van België geëerd wordt, heeft nader hand bij herhaling verklaard dat hij de scheiding betreurde. Juist in de industriesteden Luik en Gent bleef nog lang een „organisme" levendig en dankbare herinnering aan het be' wind van koning Willem I. Dr. Bop- pe, gouverneur des konings te Has selt, verklaart als historicus in zijn boek over Henriëtte d'Oultremont, dat "Willem I de bekwaamste koning geweest is, die België ooit gehad heeft. De Limburgse zakenwereld, de fabrikanten en handelaars kozen in 1830 voor koning Willem I, maar toen de scheiding definitief was lag het volkomen redelijk, dat deze pro- I vincie die officieel van 1815-1830 bij l de zuidelijke provincies gerekend werd, wat een belangrijk deel van l zijn bevolking betreft, de zuidelijke i provincies wilde volgen. Wat de aansluiting bij de Duitse landen betreft moet men niet ver geten, dat het overgrote deel van* Limburg tot aan de Franse revolutie bij het Heilige Romeinse Rijk was I gebleven, dat zij het ten onrechte! Duitse Rijk genoemd werd. Het I prins-bisdom Luik was een Duitse |J staat geweest tot 1875 en in ons I M-a as gebied lagen nog een betrek- I 5f xgro°t aantal van die Duitse staatjes. Toen België zich in 1830 I werd verwacht dat T H—TH —AR I J losgemaakt had van Nederland, a verwacht dat ook België zou Iaansluiten bij de Duitse Bond. Van I een gekwetstnationaal gevoel waa l geen sprake. Het nationalisme in die ls een volkomen modern be- I S2™ en ls, eerst ontstaan ten ge- I f!?™ Van *?e enorme machtsuitbrei- van cle moderne staat. In de vorige eeuw interesseerde het Duit- I Frrfr.coaUW j of ZÜ onder een I „nc Y01? leefden. Het feit dat I deel iiifmo S?dse volk eeuwenlang j Huitc? t?Ma^e van ket zogenaamde Irint w keeft nooit verhinderd, I s Ww efl zuiver Nederlandse I taal kon ontstja,an met eigen +eigxen- karakter. In een mo- staanhal T^ls dat na§enoeg onbe staanbaar. Daarom achten wij het 'definS^ !eluk' dat Limburg tor0 u+1 m de Nederlandse staat bnra ,fekomen is' de enige waar- g VOO,, ons Nederlanderschap, wa ai4a\ L Nederlanderschap geen S hf io^ht'zou 1867 en zai nu den S I ne' 20 Sraag Belg wor- 5t J Rijnland in een Duitse i treden. Voor ons voor Limburg, I moderne tijd geen keuze- In I snvfi handhaven <)e Nederlands- I spiekende Vlamingen zich met Gisteren was het precies hon derd jaar geledendat Limburg de elfde provincie van ons land werd. In nevenstaand artikel bekijkt een Limburgse histori cus de situatie van toen en die van nu. moeite, strijd en geharrewar al hon derd jaar lang. Aan de Rijn voelt men zich niet zo lekker met de Pruisische infiltratie. De besten bijvoorbeeld Adenauer waren in 1918 separisten. Van een volksnationaial besef, dat wij nauwelijks in 1967 belijden, was in 1867 helemaal geen sprake. De man die dit Nederlanderschap ver loochent zal zonder gemoeds- of ge wetensbezwaar een andere staat kie zen, wanneer je daar minder belas ting betaalt, betere wegen ziet of een regeringsvorm die hem meer aanspreekt. Hij zal zich dan ook nog erg progressief achten, moderner, Europees, zo niet mondiaal. Hij weet namelijk niet hoe modern juist het door hem verachte volksnationalis- me is. Het opheffen van de Duitse Bond ls Europees bekeken een stap achter uit op het terrein van de Europese samenwerking. De Duitse Bond was de heroprichting van 't Heilige Ro meinse Rijk, zij het onder een ande re naam, het Rijk, dat de stichting was van Charlemagne. De geschie denis van de Duitse Bond was het laatste hoofdstuk van dit Rijk. Het werd de zoveelste overwinning van de idee der nationale staten in volko men onafhankelijkheid. Dit laatste hoofdstuk was waarlijk geen helden epos. Het was veeleer een zielig stuiptrekken. Zelfs al vóór de Fran se revolutie was het Rijksleger ge liefd object van spot en hoon van de zijde der nationale staiten. Prui sen en Frankrijk lachten graag met dat Rijkslegertje, dat uit de bijdra gen van zovele staten en staatjes betaald moest worden. Een voor beeld: het graafschap Rekem droeg aan dit leger negen soldaten bij, maar deze dime heren kostten het kleine graafschapje in de 18e eeuw 1728 Maastrichtse guldens- Er waren afdelingen, waarvan de kapitein door een of ander graafje benoemd werd, maar de onderkapitein door een abdis. Toch ondanks alles was dat Rijk, laiter de Duitse Bond, toch nog een verzamel-corps van zestig staten en staatjes. Het bete kende nog een band. De opheffing knipt deze laatste band door en de band die ons landje tot 1866 met Eu ropa verbond via het hertogdom Limburg valt dan weg. Nederland knipte de laatste vezel met Europa door en kon zijn geliefde politiek van afzondering die na 1840 inzette in nog sterkere mate voortzetten. Dr. Boogman in „Nederland de Duitse Bond" drukt dit als volgt uit: De betrekkingen tussen Nederland Limburgop de drempel van een nieuwe tijd, staat voor grote proble menomdat Nederland en het buitenland zijn kolen niet meer nodig heeft. Dit vertrouwde Limburgse beeld zal spoedig tot het. verleden beho ren. en de Duitse Bond vormen een be langrijk, en in veel opzichten tevens een bijzonder aspect van de Neder landse buitenlandse politiek in de 19e eeuw. De omstandigheid dat een Nederlandse provincie deel uit maakte van de Duitse Bond, gaf aan die verhouding een zeer speciaal ac cent. Zo strookte de nauwe relatie met de Bond wel allerminst met de onthoudingspolitiek ten aanzien van de internationale tegenstellingen en verwikkelingen, die men, vooral na 1839, in Den Haag wenste te voeren". Holland kon zich dankzij 1866 nog ieits definitiever uit de continentale politiek terugtrekken. Maar Euro pees gezien was het geen succes. Basis van politiek is een beetje lflea- lisme en heel veel economie. Men wil de typische Hollandse afzijdigheid wel eens als egoïsme kenschetsen. Maar, wanneer men economisch volkomen onafhankelijk is, dan is het toch wel veel gevraagd uit idea lisme deze onafhankelijkheid prijs te geven. In de 16e eeuw was al ge bleken dat Holland een onneembare vesting was. Toen Holland en het boven-Moerdijkse bevrijd was, kon Vondel al juichen ,,de Hollandse tuin is weer gesloten". Hollands bodem is meter voor meter rijk en vrucht baar. Daarnaast brengt de zee eeuw na eeuw zijn schatten aan. Holland was economisch even ongenaakbaar als militair. De afzijdigheid drukt daarom al sedert eeuwen zijn stem pel op Hollands politiek. Pieter de la Court schreef in 1662 zijn be faamd boekje ,,Het interest van Holland". Hier wordt het separa tisme van Holland op zijn scherpst en zeer consequent gesteld. Pieter de la Court een vriend van Jan de Wit, aan wie men zelfs enkele hoofdstukken toeschrijft in dat boek je wil een diepe gracht graven van de Rijn door de Veluwe naar de Zuiderzee, en alles wat daarbuiten ligt prijsgeven en afstoten, defini tief, zodat de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden zou inge krompen zijn tot twee Nederlanden. Holland en Utrecht. De telgen van het huis van Oranje-Nassau heb ben tegenover deze klein-Hollandse zienswijze altijd een groter Neder land nagestreefd. Zij. de Nassaus, hebben het op dit punt altijd afge legd tegen de Hollandse handelsre publiek. Slechts onder koning Wil lem I werd vijftien jaar lang het oude Oranje-ideaal bereikt. Het is Boogman die de Belgische opstand niet ziet als een door de Belgen verworven succes, maar als Hollands succes, daar men die Belgen graag kwijt was. Koning Willem II was de laatste Oranje, die nog aan het oude Oranje- ideaal probeerde vast te houden. Bij zijn plotselinge dood in Tilburg in 1849 ontstond 'n merkwaardige legen de. Het volk vertelde, dat Willem II helemaal niet dood was, maar er de brui aan gegeven had, een kist met stenen in Delft liet bijzetten en naar Rusland was vertrokken. Hij kon met het zo klein geworden Hol land geen genoegen nemen. Toen in de Krimoorlog vier jaar later als verdediger van Sebastopol een Rus sische generaal Totleben optrad, zei men in ons landje: zie je wel, dat is onze Willem II. Daarom Hollands bekeken, kan men het definitief verkrijgen van Limburg als elfde provincie niet zo bijster gelukkig achten. Limburg een periode van diep verval in- Onze bekwame en dappere volks vertegenwoordigers hebben niet opge houden in 's-Gravenhage de noodklok te luiden. Men moet de brochure eens opslaan die de titiel draagt „Limburgs verval". De haren rijzen te berge. Het opheffen der vestin gen toevallig juist in 1867 was een zware klap. Het Gerechtshof werd weggenomen. Wij citeren nog eens de Kath. Encyclopedie dl. 16, kol. 584 ,,Geen universiteit of hoge school of andere voorname staatsin stelling werd in Limburg opgericht. Buitenlands kapitaal schonk Lim burg zijn eerste spoorverbinding rne,t Hasselt, Luik en Aken. ï>e Maas veroorzaakte jaarlijks grote over stromingen en was onbevaarbaar. De Rijksbegroting voor Waterstaat voor 1890 bedroeg 15,5 miljoen, waarvan slechts 160-000 gulden voor Lim burg. Terwijl Aken zijn bevolking zag vermeerderen met 148 procent. Luik met 120 steeg de bevolking in Maas tricht met slechts 51 procent. Een anecdotische bijzonderheid is dat een der Limburgse Kamerleden zo on afgebroken hamerde op de ellendige situatie van de rivier de Maas, dat hij in de Kamer de bijnaam gekre gen had van „de Maas". Aan dit verval is wat Limburg betreft een einde gekomen door de exploitatie van de mijnen, vooral door de staatsmijnen. Men kan ech- ter voorstellen, welke benauwenis vele Limburgers bevangt, nu zij de door de staatsmijnen. Men kan ech ter voorstellen, welke benauwends vele Limburgers bevangt, nu zij de mijnen zien sluiten. Op een halve eeuw van diep verval was een hal ve eeuw van herstel gevolgd- Het stak de Limburger een hart onder de riem te beseffen, dat Limburg iets betekende voor het vaderland. Het leverde steenkolen, mijngas door het gehele land. De Maaskiezel is voor de bouwwereld onmisbaar. Maar Ne derland heeft de Limburgse kolen niet meer nodig sinds de gasbel in Slochteren is ontdekt. Het wordt al lemaal een beetje griezelig voor de Limburgers. Limburg beijvert zich nu om een universiteit te krijgen. Helaas zijn de tijden voorbij waarin men een universiteit cadeau kreeg. Het mag dan zijn dat dr vesting Maas tricht eeuwenlang zich braaf ge droeg en herhaaldelijk liet verwoes ten ter verdediging van het lieve vaderland, maar koningin Juliana bracht gisteren bij de herdenking van ..Honderd jaar Limburg" geen uni versiteit mee zoals Willem de Zwij ger deed in Leiden Hoe is het Limburg vergaan in die honderd jaar? De geschiedenis van die honderd jaar in Limburg schrij ven is een hachelijke onderneming. Het is een onontgonnen terrein vol voetangels en Idem men Het is roekeloos. Toch willen wij het wa gen. Honderd jaar geleden zette vooi In vele liederen is dë~~„Sjoonheid" over Limburg bezongen. Hier een '0£o van het Geuldal. (ADVERTENTIES) MOSKOU (A.P.) De Russische ge leerde F. Zigel is van mening, dat wer kelijk vliegende schotels uit de ruimte de dampkring van de aarde kunnen binnendringen. „Al 20 jaar lang worden vliegende voorwerpen van onbekende afkomst op de Russische radarscher men waargenomen", zegt hij. Maar evenals hun collega's in het westen hebben de Russische geleerden er nog geen idee van wat die vliegende voor werpen werkelijk zijn. De geleerde Zigel schrijft over het on derwerp in het jongste nummer van het geïllustreerde jeugdtijdschrift „Omena". Hij biedt vijf mogelijke verklaringen, voor de vliegende voorwerpen van on bekende afkomst. Een van die verkla ringen is: bezoekers uiit de ruimte. Hij noemt dit echter een buitengewoon spe culatieve verklaring. „Maar", zo voegt hij hieraan toe, het „probleem is nog niet opgelost en er zijn andere verkla ringen mogelijk". Het onderwerp is tot dusverre in de Sovjet-Unie doodgezwegen of belache lijk gemaakt. Uit het artikel in „Cme- na" blijkt thans, dat het probleem van de vliegende voorwerpen thans weer in het brandpunt van de belangstelling wordt geplaatst en dat het, het onder werp van een ernstige wetenschappelij ke studie is. Zigel is een van de medewerkers aait het boek „Bewoonde kosmos", dat te Moskou zal worden uitgegeven. In dit boek wordt de mogelijkheid van leven de wezens in de ruimte en pogingen om met hen in verbinding te komen, be sproken. Hoofdredacteur van dit werk is P. Konstantinov, die als vice-voorzit» ter van de Sovjet-Academie van "We tenschappen, een van de meest geres pecteerde geleerden van zijn land is. In het tijdschriftartikel schrijft Zigel dat de „Engel echo", een onbekend vliegend voorwerp, dat door de radar is ontdekt, onafgebroken worden waar genomen door geleerden in het centrale aerologische laboratorium bij Moskou. Soortgelijke waarnemingen, schrijft hij, worden gedaan in de Verenigde Staten, Australië, Indië en Japan. „Het ver schijnsel van de onbekende vliegende voorwerpen is een wereldprobleem", zegt hij. Hij acht het onmogelijk, dat vogels, insecten of plaiutenzaden een dergelijke reactie op de radarschermen kunnen veroorzaken. Volgens Zigel bestaan de onbekende vliegende voorwerpen zeer zeker, maar is de aard vain deze voorwerpen thans nog niet te doorgronden. (ADVERTENTIE) BREDA - BERGEN OP ZOOM - GOES ETTEN - OUDENBOSCH - ROOSENDAAL WASHINGTON (Reuter) De Ver enigde Staten hebben by monde van minister McNamara Griekenland ge waarschuwd, dat het Amerikaanse mi litaire hulpprogramma in gevaar is, zo lang daar geen constitutioneel bewind regeert. McNamara zei dit by een ge sprek dat hy deze week op de bijeen komst van Navo-ministers in Parijs met de Griekse vice-premier, generaal Spandidakis, had. De Amerikaanse militaire hulp aan Griekenland bedraagt ongeveer 250 mil joen gulden per jaar. Ook het Europees Parlement heeft aangedrongen op herstel van de decra- tie in Griekenland. In een resolutie, die gisteren is aangenomen, wordt vastge steld, dat de associatie-overeenkomst met Griekenland slechts onder die voor waarde kan worden uitgevoerd. De Internationale Federatie van jour nalisten heeft in een telegram aan mi nister Patakos van binnenlandse zaken gevraagd de persvrijheid in Grieken land spoedig te herstellen. De Griekse ambassade in Den Haag heeft gisteren medegedeeld, dat toeris ten, die bij een reisbureau een reis naar Griekenland hebben besteld, geen en kele moeilijkheid zullen ondervinden en even gastvrij ontvangen zullen wor den als altijd. (ADVERTENTIE) KALORIK UW HANDELAAR HÉÉFT'T HAMBURG (DaD) De porseleinfa brikant Philip Rosenthal startte in de zuidelijkste deelstaat van de Duitse Bondsrepubliek Beieren, met zijn particuliere vliegtuig, raakte tijdens de vlucht de koers kwyt en landde zonder toestemming in het buurland, Tsje- cho-Slowakije. Zonder ernstige moei lijkheden werd het incident opgelost, dank zij „Landrat" Max Fischer. Deze ambtenaar voert het bestuui over een van de meest afgelegen dis tricten van de Bondsrepubliek, direct aan de grens met Tsjecho-Slowakije. In Beieren noemt men hem de „ge heime minister van buitenlandse za ken". Want sedert de 39-jarige Max Fischer, jurist en afgevaardigde van de Landdag van de Christelijke Sociale Unie (CSU) in Beieren, in 1959 zijnj ambt aanvaardde heeft hij met veel talent van enige kilometers uit het IJzeren Gordijn een vriendelijke grens gemaakt. Steeds wanneer de lokale pers ovei de oplossing van kleine grensproblemen melding maakt, duikt de stereotype zin op„Door bemiddeling van „Landrat" Fischer. Of een aange schoten Duits wild zwijn de afgesloten grens overschrijdt, of een niet geheel nuchtere grensbewoner de slagbomen niet ziet en aan de andere kant van de grens nog een biertje drinkt, of dat een Tsjechische fabriek een vesti ging in Beieren zou willen hebben, er is nauwelijks een geval in het klei ne grensgebied denkbaar, waarbij Max Fischer niet betrokken zou worden. De Tsjechische autoriteiten vertrou wen de eigenzinnige „Landrat" klaar blijkelijk. Zijn contacten reiken tot Praag. Om de veertien dagen rijdt hij met zijn auto naar de hoofdstad van Tsjechoslowakije, die hij vanaf zijn woonplaats binnen twee uur bereikt. Op het Praagse ministerie voor bin nen- en buitenlandse zaken staan de deuren van „zeer hoge gesprekspart ners" wijd voor hem open. Door zich bereid te verklaren, de Tsjechen economisch te helpen, heeft de schrandere politicus al menige be lofte los kunnen krijgen, zo bijvoor beeld, dat ongeveer 25 Duits-Tsjechi sche gezinnen samen in de Duitse Bondsrepubliek kunnen wonen. D'atnk zij de eigenzinnige „buitenland se politiek in het klein" van de „Land rat" groeit de goederenoverslag aan de drie grensovergangen van het dis trict voortdurend. Ook het personen verkeer neemt steeds meer toe. De omzetten van de detailhandel groeien elk jaar meer. Spoedig zal, aldus heb ben de Tsjechen Max Fischer beloofd, een spoorweggrensstation, dat 21 jaar niet gebruikt werd, heropend worden, ook al is het voorlopig alleen voor het goederenvervoer. De spot over de „Landrat" is vooi een deel in nijd, maar toch hoofd zakelijk in erkenning veranderd. Het ministerie van buitenlandse zaken in Bonn duldt stilzwijgend de verrichtin gen van de districtspoliticus. De ver eenvoudiging in het grensverkeer wordt als voorbeeld van verstandige politiek op gemeentelijk niveau gezien. Ze zijn niet geschikt voor de „grote politiek". De problemen, die het van diploma tieke betrekkingen tussen Bonn en Praag nog in de weg staan, kunnen niet in gesprekken bij de slagbomen opgelost worden. Dat weet ook de ..ge heime minster van buitenlandse zaken. Wat hij presteert, is een bijdrage tot de ontspanning tussen Oost* en West, binnen de grenzen van zijn verantwoor delijkheid. (ADVERTENTIE) Iets nieuws? Welnee, iets dat iedere dag gebeurt. Overal in Nederland. Dat gaat zo Eén of meerdere personen zitten rustig. Al of niet in een kring (als het er meer zijn). Voor zich een klem glaasje Daarin zit dan Olifant. Jong of oud maakt niks uit. Beide zijn prima. Dan wordt er gedronken, geproeft, ge noten. Fijne happening als Olifant er bij is. Oude of Jonge Jenever, beide heerlijk zacht. Proost De groenteman heeft ze. De echte, de eerste, de beste Hollandse aardbeien. Minister Beernink van binnenlands se zaken heeft woensdag op een con gres van de Vereniging van Neder landse Gemeenten in Eindhoven veel burgemeesters boos gemaakt, zo schreef De Volkskrant. In een toe spraak vertelde hij, bij wijze van grapje, dat hij eens een wethouder had gevraagd of zijn gemeente wel voldoende bestuurskracht had. Hier op had de wethouder (geen Amster damse) geantwoord: nou en of, bij ons zijn binnen twee jaar drie amb tenaren ontslagen. Een zeer zuur grapje van de minister, juist een dag na liet bekend worden van Van Halls ontslag. Een beroemd Russisch dichter heeft op bezoek in de V.S. gezegd: ,,De Rus sische jeugd heeft alle vertrouwen in propaganda van welke kant ook ver loren." Beroerd voor de partij. Ik meen overigens, dat niet alleen de Russische jeugd dit vertrouwx verlo ren heeft, maar ook velen van ons. Het gevolg is echter dat je daarmee ook je vertrouwen in welke behar- t.enswaardige boodschap dan ook kwijt bent. Schrijft HP's binnenland-redactie deze week op pag. 15 dat de afgetre. den voorzitter van de JoKVP, mr. R, Gerrits, ..de Bredase bisschop Bluys- sen" zijn uiispraalc heeft verweten, dat katholieken op een partij mogen stemmen die ze zelf wensen. Och, de Haagse Post komt tenslotte uit Am sterdam. Het feit de de india-actie (pink sterzaterdag) de kerken financieel slecht van pas komt, omdat op pink steren voor missie en zending gecol lecteerd pleegt te worden, typeert „Trouw" in een kop: „Eten voor India ligt velen zwaar op de maag." U ook? „De ouders van een Amerikaanse soldaat in Vietnam zagen dezer da gen", telext het persbureau Reuter, „in liet tv-journaal hun zoon bij ge vechtshandelingen gewand raken. Ze herkenden hun zoon temidden van vechtende militairen. Enkele secon den later volgden een explosie, waar na de camera een „close up" van de gevallen militair maakte. Na een nacht van angstig afwachten kregen de ouders bericht, dat hun zoon door een ontploffende landmijn ernstig was gewond". Oorlog anno 1367. In de reacties op het ontslag van mr. Van Hall bespeur ik toch een toe nemende duidelijkheid in de politiek. Wat zei Amsterdams loco-burge meester dr. Koets (Zeeuw van ge boorte)? „Ik voel mij grotelijks be lazerd!" Bij de eerste berichten was hij bovendien al naar zijn zeggen, „steil achterover geslagen." Duide lijke taal, dacht ik zo. Maar zou men het in Den Haag wel begrijpen? Bent u ook al bruin genoeg om met goed fatsoen publiekelijk te kunnen zonnebaden? Een Egyptenaar uit Giza, die stom- toevallig midden in een huwelijks plechtigheid terechtkwam, schreeuw de plotseling luidkeels: „Stop, dat is mijn vrouw!" Het was zijn vrouw, maar ze was van hem weggelopen. „Wat wij vandaag in de hoofden van de eerste klassertjes van de mid delbare scholen steken, komt er over tien jaar bij de stembus weer uit." Het tijdschrift „Deutsches Panorama" uit Hamburg schreef dit onlangs on der een analyse van een Duits aard rijkskundeboek] e, waarin liet Duitse Vaderland nogaX vreemd uit de verf komt. In het boekje, dat „Seydlitz" heet en nog vo'oo ;n gebruik is, wordt de DDR prs lisch genegeerd, heeft Deutsches Panorama ontdekt, ën wordt van het Duitse Rijk alleen ge zegd dat het „in 1945 werd verbrok keld." Geen woord over de voorge schiedenis. Iedere toespeling op Duit se schuld aan de oorlog of op het lijden van andere volken ontbreekt, terwijl, aldus het blad, het aardrijks- kundeonderwijs in die lagere klassen toch het politieke gezichtsveld van de leerlingen vormt. Het is een oude spreuk: „Wie de jeugd heeft, heefl de toekomsten het Duitse Rijk (Van onze handbalmedewerker) BREDA Op tweede pinksterdag organiseert de Bredase handbalvereni ging Velocitas haar jaarlijkse interna tionale zevenhandbaltoernooi voor da mes en heren, senioren en junioren. Dit toernooi geniet grote bekendheid mede door deelname van enige hoofd klassers. Zo komt bijvoorbeeld meer voudig kampioen KSV Swift uit Roer mond. Ook zijn de dames en heren van De Blinkert uit Haarlem verte genwoordigd. De dames en heren van Olympus uit vlissingen en Stratum Meteoor zijn eveneens present. Het buitenland wordt vertegenwoordigd door bekerhouder VFL. 1854 Ivamen, Eintracht 1899 Frankfurt, Tunverein 1888 Bad Godesberg, Sportver. Lubeck 76 en TVS Lutjensee. In totaal nemen er negenenzestig teams deel. De be langstelling was zo groot dat verschil lende clubs moesten worden afgewe zen. De inzet van dit toernooi is de Velo- citas-wisselbeker. Deze trofee werd in 1966 bij de dames gewonnen door Wal cheren en bij de heren door Kamen Er worden op tweede pinksterdag hon derdenzestien wedstrijden gespeeld, op twaalf velden. De toernooieommissie bestaande uit de heren J. Schets, A. van Gooi, J. Paulussen en M. Bakx is reeds acht maanden bezig met 'de voorbereidingen. Om dit monstertoer- nooi te verwezenlijken kan Velocitas rekenen op de medewerking van de Gemeentelijke Sportstichting, verschil- het NHVrSdaSe sportvereniSingen en De officiële opening van het toernooi is s morgens om 10.30 uur. Het begin der finalewedstrijden is om 17 uur tr»troahVimd*t de PfÜsuitreikmg plaats'. Het gehele toernooi wordt gespeeld od het Gemeentelijk Sportcomplex aan de Lovensdijk te Breda.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 7