EéN EEUW NEDERLANDSE
weer op
drempel van
nieuwe tijd
ezew
Ook Russen
bestuderen
onbekende
vliegende
voorwerpen
Iets waar ze niet op rekent...
geeft u dit
DEMOCRATIE OF
GEEN GELD
MEER
't liefst een échte
KALORIK
Samenwerking
op plaatselijk
bestuurspeil
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 12 MEI 1967
Geen nationalisme
Europees bekeken
Benauwenis
Limburgs bekeken
Geldbelegging
gespreid risico
geeft
meer zekerheid
Vraag uw bankier
Boek
VUUKüUtD
Heren- en
Jongenskleding
V.S. waarschuwen
Athene
Langs IJzeren Gordijn
Vertrouwen
Belofte
Olifant bij happening
Aaardbeien! Mmm...
moederdag-verrassing bij het ontbijt.
CJ V5
Velocilas zorgt
voor groots
handbalfestijn
11.50
1AAG
LAMP "BLEUEP
f 19.75
vulling 200 f 1.60
rnrnmmmmm
'ent aan postzegels bijsluiten.
LIMBURG
De historicus moet getraind zijn in objectiviteit, in afstand nemen
van feiten en gebeurtenissen om een oordeel te kunnen vellen. Daar
om gelooft geen enkele geschiedkundige in „de goede oude tijd", en
om die reden heeft de historicus altijd bezwaar tegen het gebruik
van historische argumenten om actuele verlangens mee te bepleiten.
Iets afwijzen omdat het historisch nooit geweest is, is voor de ge
schiedkundige even onredelijk als iets handhaven of wensen omdat
het in het verleden wel geweest is.
Daarom is waardering voor de staatsrechtelijke verandering van 1867 zo
hachelijk. In de regel bezondigt men zich ten opzichte van Limburg en zijn
lotgevallen in de vorige eeuw nogal aan oppervlakkigheid. Het heet dan:
In 1830 wilden ze Belg worden, in 1848 wilden ze bij Duitsland Wat willen
die Limburgers eigenlijk
Deze kwalificatie dient tegengespro
ken te worden- Toen in 1830 de Bel
gische opstand uitbrak, hebben de
Kamers van Koophandel van Maas
tricht en Vaals zich met di-ingende
rekesten gericht tot koning Willem
I en hem bezworen niet toe te geven
aan de beweging in Brussel maar het
Rijk bij elkaar te houden. Wij ach
ten deze rekesten belangrijker dan
de politieke roerigheid van cafébe-
zoekende advocaten die aangelokt
worden door het politieke avontuur
van een opstand.
De jonge Luikse advocaat Charles
Rogier, die als een der stichters van
België geëerd wordt, heeft nader
hand bij herhaling verklaard dat hij
de scheiding betreurde. Juist in de
industriesteden Luik en Gent bleef
nog lang een „organisme" levendig
en dankbare herinnering aan het be'
wind van koning Willem I. Dr. Bop-
pe, gouverneur des konings te Has
selt, verklaart als historicus in zijn
boek over Henriëtte d'Oultremont,
dat "Willem I de bekwaamste koning
geweest is, die België ooit gehad
heeft. De Limburgse zakenwereld,
de fabrikanten en handelaars kozen
in 1830 voor koning Willem I, maar
toen de scheiding definitief was lag
het volkomen redelijk, dat deze pro-
I vincie die officieel van 1815-1830 bij
l de zuidelijke provincies gerekend
werd, wat een belangrijk deel van
l zijn bevolking betreft, de zuidelijke
i provincies wilde volgen.
Wat de aansluiting bij de Duitse
landen betreft moet men niet ver
geten, dat het overgrote deel van*
Limburg tot aan de Franse revolutie
bij het Heilige Romeinse Rijk was
I gebleven, dat zij het ten onrechte!
Duitse Rijk genoemd werd. Het
I prins-bisdom Luik was een Duitse
|J staat geweest tot 1875 en in ons
I M-a as gebied lagen nog een betrek-
I 5f xgro°t aantal van die Duitse
staatjes. Toen België zich in 1830
I werd verwacht dat T H—TH —AR
I J losgemaakt had van Nederland,
a verwacht dat ook België zou
Iaansluiten bij de Duitse Bond. Van
I een gekwetstnationaal gevoel waa
l geen sprake. Het nationalisme in die
ls een volkomen modern be-
I S2™ en ls, eerst ontstaan ten ge-
I f!?™ Van *?e enorme machtsuitbrei-
van cle moderne staat. In de
vorige eeuw interesseerde het Duit-
I Frrfr.coaUW j of ZÜ onder een
I „nc Y01? leefden. Het feit dat
I deel iiifmo S?dse volk eeuwenlang
j Huitc? t?Ma^e van ket zogenaamde
Irint w keeft nooit verhinderd,
I s Ww efl zuiver Nederlandse
I taal kon ontstja,an met eigen
+eigxen- karakter. In een mo-
staanhal T^ls dat na§enoeg onbe
staanbaar. Daarom achten wij het
'definS^ !eluk' dat Limburg
tor0 u+1 m de Nederlandse staat
bnra ,fekomen is' de enige waar-
g VOO,, ons Nederlanderschap,
wa ai4a\ L Nederlanderschap geen
S hf io^ht'zou 1867 en zai nu
den S I ne' 20 Sraag Belg wor-
5t J Rijnland in een Duitse
i treden. Voor ons voor Limburg,
I moderne tijd geen keuze- In
I snvfi handhaven <)e Nederlands-
I spiekende Vlamingen zich met
Gisteren was het precies hon
derd jaar geledendat Limburg
de elfde provincie van ons land
werd. In nevenstaand artikel
bekijkt een Limburgse histori
cus de situatie van toen en
die van nu.
moeite, strijd en geharrewar al hon
derd jaar lang. Aan de Rijn voelt
men zich niet zo lekker met de
Pruisische infiltratie. De besten
bijvoorbeeld Adenauer waren in
1918 separisten.
Van een volksnationaial besef,
dat wij nauwelijks in 1967 belijden,
was in 1867 helemaal geen sprake. De
man die dit Nederlanderschap ver
loochent zal zonder gemoeds- of ge
wetensbezwaar een andere staat kie
zen, wanneer je daar minder belas
ting betaalt, betere wegen ziet of
een regeringsvorm die hem meer
aanspreekt. Hij zal zich dan ook nog
erg progressief achten, moderner,
Europees, zo niet mondiaal. Hij weet
namelijk niet hoe modern juist het
door hem verachte volksnationalis-
me is.
Het opheffen van de Duitse Bond ls
Europees bekeken een stap achter
uit op het terrein van de Europese
samenwerking. De Duitse Bond was
de heroprichting van 't Heilige Ro
meinse Rijk, zij het onder een ande
re naam, het Rijk, dat de stichting
was van Charlemagne. De geschie
denis van de Duitse Bond was het
laatste hoofdstuk van dit Rijk. Het
werd de zoveelste overwinning van
de idee der nationale staten in volko
men onafhankelijkheid. Dit laatste
hoofdstuk was waarlijk geen helden
epos. Het was veeleer een zielig
stuiptrekken. Zelfs al vóór de Fran
se revolutie was het Rijksleger ge
liefd object van spot en hoon van
de zijde der nationale staiten. Prui
sen en Frankrijk lachten graag met
dat Rijkslegertje, dat uit de bijdra
gen van zovele staten en staatjes
betaald moest worden. Een voor
beeld: het graafschap Rekem droeg
aan dit leger negen soldaten bij,
maar deze dime heren kostten het
kleine graafschapje in de 18e eeuw
1728 Maastrichtse guldens- Er waren
afdelingen, waarvan de kapitein
door een of ander graafje benoemd
werd, maar de onderkapitein door
een abdis. Toch ondanks alles
was dat Rijk, laiter de Duitse Bond,
toch nog een verzamel-corps van
zestig staten en staatjes. Het bete
kende nog een band. De opheffing
knipt deze laatste band door en de
band die ons landje tot 1866 met Eu
ropa verbond via het hertogdom
Limburg valt dan weg. Nederland
knipte de laatste vezel met Europa
door en kon zijn geliefde politiek van
afzondering die na 1840 inzette in
nog sterkere mate voortzetten. Dr.
Boogman in „Nederland de
Duitse Bond" drukt dit als volgt uit:
De betrekkingen tussen Nederland
Limburgop de drempel van een nieuwe tijd, staat voor grote proble
menomdat Nederland en het buitenland zijn kolen niet meer nodig
heeft. Dit vertrouwde Limburgse beeld zal spoedig tot het. verleden beho
ren.
en de Duitse Bond vormen een be
langrijk, en in veel opzichten tevens
een bijzonder aspect van de Neder
landse buitenlandse politiek in de
19e eeuw. De omstandigheid dat
een Nederlandse provincie deel uit
maakte van de Duitse Bond, gaf aan
die verhouding een zeer speciaal ac
cent. Zo strookte de nauwe relatie
met de Bond wel allerminst met
de onthoudingspolitiek ten aanzien
van de internationale tegenstellingen
en verwikkelingen, die men, vooral
na 1839, in Den Haag wenste te
voeren".
Holland kon zich dankzij 1866 nog
ieits definitiever uit de continentale
politiek terugtrekken. Maar Euro
pees gezien was het geen succes.
Basis van politiek is een beetje lflea-
lisme en heel veel economie. Men
wil de typische Hollandse afzijdigheid
wel eens als egoïsme kenschetsen.
Maar, wanneer men economisch
volkomen onafhankelijk is, dan is
het toch wel veel gevraagd uit idea
lisme deze onafhankelijkheid prijs te
geven. In de 16e eeuw was al ge
bleken dat Holland een onneembare
vesting was. Toen Holland en het
boven-Moerdijkse bevrijd was, kon
Vondel al juichen ,,de Hollandse tuin
is weer gesloten". Hollands bodem
is meter voor meter rijk en vrucht
baar. Daarnaast brengt de zee eeuw
na eeuw zijn schatten aan. Holland
was economisch even ongenaakbaar
als militair. De afzijdigheid drukt
daarom al sedert eeuwen zijn stem
pel op Hollands politiek. Pieter
de la Court schreef in 1662 zijn be
faamd boekje ,,Het interest van
Holland". Hier wordt het separa
tisme van Holland op zijn scherpst
en zeer consequent gesteld. Pieter
de la Court een vriend van Jan
de Wit, aan wie men zelfs enkele
hoofdstukken toeschrijft in dat boek
je wil een diepe gracht graven
van de Rijn door de Veluwe naar
de Zuiderzee, en alles wat daarbuiten
ligt prijsgeven en afstoten, defini
tief, zodat de Republiek der Zeven
Verenigde Nederlanden zou inge
krompen zijn tot twee Nederlanden.
Holland en Utrecht. De telgen van
het huis van Oranje-Nassau heb
ben tegenover deze klein-Hollandse
zienswijze altijd een groter Neder
land nagestreefd. Zij. de Nassaus,
hebben het op dit punt altijd afge
legd tegen de Hollandse handelsre
publiek. Slechts onder koning Wil
lem I werd vijftien jaar lang het
oude Oranje-ideaal bereikt. Het is
Boogman die de Belgische opstand
niet ziet als een door de Belgen
verworven succes, maar als Hollands
succes, daar men die Belgen graag
kwijt was.
Koning Willem II was de laatste
Oranje, die nog aan het oude Oranje-
ideaal probeerde vast te houden. Bij
zijn plotselinge dood in Tilburg in
1849 ontstond 'n merkwaardige legen
de. Het volk vertelde, dat Willem
II helemaal niet dood was, maar er
de brui aan gegeven had, een kist
met stenen in Delft liet bijzetten en
naar Rusland was vertrokken. Hij
kon met het zo klein geworden Hol
land geen genoegen nemen. Toen
in de Krimoorlog vier jaar later als
verdediger van Sebastopol een Rus
sische generaal Totleben optrad, zei
men in ons landje: zie je wel, dat
is onze Willem II.
Daarom Hollands bekeken, kan
men het definitief verkrijgen van
Limburg als elfde provincie niet zo
bijster gelukkig achten.
Limburg een periode van diep verval
in- Onze bekwame en dappere volks
vertegenwoordigers hebben niet opge
houden in 's-Gravenhage de noodklok
te luiden. Men moet de brochure
eens opslaan die de titiel draagt
„Limburgs verval". De haren rijzen
te berge. Het opheffen der vestin
gen toevallig juist in 1867 was
een zware klap. Het Gerechtshof
werd weggenomen. Wij citeren nog
eens de Kath. Encyclopedie dl. 16,
kol. 584 ,,Geen universiteit of hoge
school of andere voorname staatsin
stelling werd in Limburg opgericht.
Buitenlands kapitaal schonk Lim
burg zijn eerste spoorverbinding rne,t
Hasselt, Luik en Aken. ï>e Maas
veroorzaakte jaarlijks grote over
stromingen en was onbevaarbaar. De
Rijksbegroting voor Waterstaat voor
1890 bedroeg 15,5 miljoen, waarvan
slechts 160-000 gulden voor Lim
burg. Terwijl Aken zijn bevolking zag
vermeerderen met 148 procent. Luik
met 120 steeg de bevolking in Maas
tricht met slechts 51 procent. Een
anecdotische bijzonderheid is dat een
der Limburgse Kamerleden zo on
afgebroken hamerde op de ellendige
situatie van de rivier de Maas, dat
hij in de Kamer de bijnaam gekre
gen had van „de Maas".
Aan dit verval is wat Limburg
betreft een einde gekomen door de
exploitatie van de mijnen, vooral
door de staatsmijnen. Men kan ech-
ter voorstellen, welke benauwenis
vele Limburgers bevangt, nu zij de
door de staatsmijnen. Men kan ech
ter voorstellen, welke benauwends
vele Limburgers bevangt, nu zij de
mijnen zien sluiten. Op een halve
eeuw van diep verval was een hal
ve eeuw van herstel gevolgd- Het
stak de Limburger een hart onder
de riem te beseffen, dat Limburg iets
betekende voor het vaderland. Het
leverde steenkolen, mijngas door het
gehele land. De Maaskiezel is voor
de bouwwereld onmisbaar. Maar Ne
derland heeft de Limburgse kolen
niet meer nodig sinds de gasbel in
Slochteren is ontdekt. Het wordt al
lemaal een beetje griezelig voor de
Limburgers.
Limburg beijvert zich nu om een
universiteit te krijgen. Helaas zijn
de tijden voorbij waarin men een
universiteit cadeau kreeg. Het
mag dan zijn dat dr vesting Maas
tricht eeuwenlang zich braaf ge
droeg en herhaaldelijk liet verwoes
ten ter verdediging van het lieve
vaderland, maar koningin Juliana
bracht gisteren bij de herdenking van
..Honderd jaar Limburg" geen uni
versiteit mee zoals Willem de Zwij
ger deed in Leiden
Hoe is het Limburg vergaan in die
honderd jaar? De geschiedenis van
die honderd jaar in Limburg schrij
ven is een hachelijke onderneming.
Het is een onontgonnen terrein vol
voetangels en Idem men Het is
roekeloos. Toch willen wij het wa
gen.
Honderd jaar geleden zette vooi
In vele liederen is dë~~„Sjoonheid" over Limburg bezongen. Hier een
'0£o van het Geuldal.
(ADVERTENTIES)
MOSKOU (A.P.) De Russische ge
leerde F. Zigel is van mening, dat wer
kelijk vliegende schotels uit de ruimte
de dampkring van de aarde kunnen
binnendringen. „Al 20 jaar lang worden
vliegende voorwerpen van onbekende
afkomst op de Russische radarscher
men waargenomen", zegt hij. Maar
evenals hun collega's in het westen
hebben de Russische geleerden er nog
geen idee van wat die vliegende voor
werpen werkelijk zijn.
De geleerde Zigel schrijft over het on
derwerp in het jongste nummer van het
geïllustreerde jeugdtijdschrift „Omena".
Hij biedt vijf mogelijke verklaringen,
voor de vliegende voorwerpen van on
bekende afkomst. Een van die verkla
ringen is: bezoekers uiit de ruimte. Hij
noemt dit echter een buitengewoon spe
culatieve verklaring. „Maar", zo voegt
hij hieraan toe, het „probleem is nog
niet opgelost en er zijn andere verkla
ringen mogelijk".
Het onderwerp is tot dusverre in de
Sovjet-Unie doodgezwegen of belache
lijk gemaakt. Uit het artikel in „Cme-
na" blijkt thans, dat het probleem van
de vliegende voorwerpen thans weer in
het brandpunt van de belangstelling
wordt geplaatst en dat het, het onder
werp van een ernstige wetenschappelij
ke studie is.
Zigel is een van de medewerkers aait
het boek „Bewoonde kosmos", dat te
Moskou zal worden uitgegeven. In dit
boek wordt de mogelijkheid van leven
de wezens in de ruimte en pogingen om
met hen in verbinding te komen, be
sproken. Hoofdredacteur van dit werk
is P. Konstantinov, die als vice-voorzit»
ter van de Sovjet-Academie van "We
tenschappen, een van de meest geres
pecteerde geleerden van zijn land is.
In het tijdschriftartikel schrijft Zigel
dat de „Engel echo", een onbekend
vliegend voorwerp, dat door de radar
is ontdekt, onafgebroken worden waar
genomen door geleerden in het centrale
aerologische laboratorium bij Moskou.
Soortgelijke waarnemingen, schrijft hij,
worden gedaan in de Verenigde Staten,
Australië, Indië en Japan. „Het ver
schijnsel van de onbekende vliegende
voorwerpen is een wereldprobleem",
zegt hij. Hij acht het onmogelijk, dat
vogels, insecten of plaiutenzaden een
dergelijke reactie op de radarschermen
kunnen veroorzaken.
Volgens Zigel bestaan de onbekende
vliegende voorwerpen zeer zeker, maar
is de aard vain deze voorwerpen thans
nog niet te doorgronden.
(ADVERTENTIE)
BREDA - BERGEN OP ZOOM - GOES
ETTEN - OUDENBOSCH -
ROOSENDAAL
WASHINGTON (Reuter) De Ver
enigde Staten hebben by monde van
minister McNamara Griekenland ge
waarschuwd, dat het Amerikaanse mi
litaire hulpprogramma in gevaar is, zo
lang daar geen constitutioneel bewind
regeert. McNamara zei dit by een ge
sprek dat hy deze week op de bijeen
komst van Navo-ministers in Parijs met
de Griekse vice-premier, generaal
Spandidakis, had.
De Amerikaanse militaire hulp aan
Griekenland bedraagt ongeveer 250 mil
joen gulden per jaar.
Ook het Europees Parlement heeft
aangedrongen op herstel van de decra-
tie in Griekenland. In een resolutie, die
gisteren is aangenomen, wordt vastge
steld, dat de associatie-overeenkomst
met Griekenland slechts onder die voor
waarde kan worden uitgevoerd.
De Internationale Federatie van jour
nalisten heeft in een telegram aan mi
nister Patakos van binnenlandse zaken
gevraagd de persvrijheid in Grieken
land spoedig te herstellen.
De Griekse ambassade in Den Haag
heeft gisteren medegedeeld, dat toeris
ten, die bij een reisbureau een reis naar
Griekenland hebben besteld, geen en
kele moeilijkheid zullen ondervinden
en even gastvrij ontvangen zullen wor
den als altijd.
(ADVERTENTIE)
KALORIK
UW HANDELAAR HÉÉFT'T
HAMBURG (DaD) De porseleinfa
brikant Philip Rosenthal startte in de
zuidelijkste deelstaat van de Duitse
Bondsrepubliek Beieren, met zijn
particuliere vliegtuig, raakte tijdens de
vlucht de koers kwyt en landde zonder
toestemming in het buurland, Tsje-
cho-Slowakije. Zonder ernstige moei
lijkheden werd het incident opgelost,
dank zij „Landrat" Max Fischer.
Deze ambtenaar voert het bestuui
over een van de meest afgelegen dis
tricten van de Bondsrepubliek, direct
aan de grens met Tsjecho-Slowakije.
In Beieren noemt men hem de „ge
heime minister van buitenlandse za
ken". Want sedert de 39-jarige Max
Fischer, jurist en afgevaardigde van
de Landdag van de Christelijke Sociale
Unie (CSU) in Beieren, in 1959 zijnj
ambt aanvaardde heeft hij met veel
talent van enige kilometers uit het
IJzeren Gordijn een vriendelijke grens
gemaakt.
Steeds wanneer de lokale pers ovei
de oplossing van kleine grensproblemen
melding maakt, duikt de stereotype
zin op„Door bemiddeling van
„Landrat" Fischer. Of een aange
schoten Duits wild zwijn de afgesloten
grens overschrijdt, of een niet geheel
nuchtere grensbewoner de slagbomen
niet ziet en aan de andere kant van
de grens nog een biertje drinkt, of
dat een Tsjechische fabriek een vesti
ging in Beieren zou willen hebben,
er is nauwelijks een geval in het klei
ne grensgebied denkbaar, waarbij Max
Fischer niet betrokken zou worden.
De Tsjechische autoriteiten vertrou
wen de eigenzinnige „Landrat" klaar
blijkelijk. Zijn contacten reiken tot
Praag. Om de veertien dagen rijdt hij
met zijn auto naar de hoofdstad van
Tsjechoslowakije, die hij vanaf zijn
woonplaats binnen twee uur bereikt.
Op het Praagse ministerie voor bin
nen- en buitenlandse zaken staan de
deuren van „zeer hoge gesprekspart
ners" wijd voor hem open.
Door zich bereid te verklaren, de
Tsjechen economisch te helpen, heeft
de schrandere politicus al menige be
lofte los kunnen krijgen, zo bijvoor
beeld, dat ongeveer 25 Duits-Tsjechi
sche gezinnen samen in de Duitse
Bondsrepubliek kunnen wonen.
D'atnk zij de eigenzinnige „buitenland
se politiek in het klein" van de „Land
rat" groeit de goederenoverslag aan
de drie grensovergangen van het dis
trict voortdurend. Ook het personen
verkeer neemt steeds meer toe. De
omzetten van de detailhandel groeien
elk jaar meer. Spoedig zal, aldus heb
ben de Tsjechen Max Fischer beloofd,
een spoorweggrensstation, dat 21 jaar
niet gebruikt werd, heropend worden,
ook al is het voorlopig alleen voor het
goederenvervoer.
De spot over de „Landrat" is vooi
een deel in nijd, maar toch hoofd
zakelijk in erkenning veranderd. Het
ministerie van buitenlandse zaken in
Bonn duldt stilzwijgend de verrichtin
gen van de districtspoliticus. De ver
eenvoudiging in het grensverkeer wordt
als voorbeeld van verstandige politiek
op gemeentelijk niveau gezien. Ze zijn
niet geschikt voor de „grote politiek".
De problemen, die het van diploma
tieke betrekkingen tussen Bonn en
Praag nog in de weg staan, kunnen
niet in gesprekken bij de slagbomen
opgelost worden. Dat weet ook de ..ge
heime minster van buitenlandse zaken.
Wat hij presteert, is een bijdrage tot
de ontspanning tussen Oost* en West,
binnen de grenzen van zijn verantwoor
delijkheid.
(ADVERTENTIE)
Iets nieuws? Welnee, iets dat iedere
dag gebeurt. Overal in Nederland.
Dat gaat zo
Eén of meerdere personen zitten rustig.
Al of niet in een kring (als het er
meer zijn). Voor zich een klem glaasje
Daarin zit dan Olifant. Jong of oud
maakt niks uit. Beide zijn prima.
Dan wordt er gedronken, geproeft, ge
noten. Fijne happening als Olifant er
bij is. Oude of Jonge Jenever, beide
heerlijk zacht.
Proost
De groenteman heeft ze. De echte, de eerste,
de beste Hollandse aardbeien.
Minister Beernink van binnenlands
se zaken heeft woensdag op een con
gres van de Vereniging van Neder
landse Gemeenten in Eindhoven veel
burgemeesters boos gemaakt, zo
schreef De Volkskrant. In een toe
spraak vertelde hij, bij wijze van
grapje, dat hij eens een wethouder
had gevraagd of zijn gemeente wel
voldoende bestuurskracht had. Hier
op had de wethouder (geen Amster
damse) geantwoord: nou en of, bij
ons zijn binnen twee jaar drie amb
tenaren ontslagen. Een zeer zuur
grapje van de minister, juist een dag
na liet bekend worden van Van Halls
ontslag.
Een beroemd Russisch dichter heeft
op bezoek in de V.S. gezegd: ,,De Rus
sische jeugd heeft alle vertrouwen in
propaganda van welke kant ook ver
loren." Beroerd voor de partij. Ik
meen overigens, dat niet alleen de
Russische jeugd dit vertrouwx verlo
ren heeft, maar ook velen van ons.
Het gevolg is echter dat je daarmee
ook je vertrouwen in welke behar-
t.enswaardige boodschap dan ook
kwijt bent.
Schrijft HP's binnenland-redactie
deze week op pag. 15 dat de afgetre.
den voorzitter van de JoKVP, mr. R,
Gerrits, ..de Bredase bisschop Bluys-
sen" zijn uiispraalc heeft verweten,
dat katholieken op een partij mogen
stemmen die ze zelf wensen. Och, de
Haagse Post komt tenslotte uit Am
sterdam.
Het feit de de india-actie (pink
sterzaterdag) de kerken financieel
slecht van pas komt, omdat op pink
steren voor missie en zending gecol
lecteerd pleegt te worden, typeert
„Trouw" in een kop: „Eten voor India
ligt velen zwaar op de maag." U ook?
„De ouders van een Amerikaanse
soldaat in Vietnam zagen dezer da
gen", telext het persbureau Reuter,
„in liet tv-journaal hun zoon bij ge
vechtshandelingen gewand raken. Ze
herkenden hun zoon temidden van
vechtende militairen. Enkele secon
den later volgden een explosie, waar
na de camera een „close up" van de
gevallen militair maakte. Na een
nacht van angstig afwachten kregen
de ouders bericht, dat hun zoon door
een ontploffende landmijn ernstig was
gewond". Oorlog anno 1367.
In de reacties op het ontslag van
mr. Van Hall bespeur ik toch een toe
nemende duidelijkheid in de politiek.
Wat zei Amsterdams loco-burge
meester dr. Koets (Zeeuw van ge
boorte)? „Ik voel mij grotelijks be
lazerd!" Bij de eerste berichten was
hij bovendien al naar zijn zeggen,
„steil achterover geslagen." Duide
lijke taal, dacht ik zo. Maar zou men
het in Den Haag wel begrijpen?
Bent u ook al bruin genoeg om met
goed fatsoen publiekelijk te kunnen
zonnebaden?
Een Egyptenaar uit Giza, die stom-
toevallig midden in een huwelijks
plechtigheid terechtkwam, schreeuw
de plotseling luidkeels: „Stop, dat
is mijn vrouw!" Het was zijn vrouw,
maar ze was van hem weggelopen.
„Wat wij vandaag in de hoofden
van de eerste klassertjes van de mid
delbare scholen steken, komt er over
tien jaar bij de stembus weer uit."
Het tijdschrift „Deutsches Panorama"
uit Hamburg schreef dit onlangs on
der een analyse van een Duits aard
rijkskundeboek] e, waarin liet Duitse
Vaderland nogaX vreemd uit de verf
komt.
In het boekje, dat „Seydlitz" heet
en nog vo'oo ;n gebruik is, wordt de
DDR prs lisch genegeerd, heeft
Deutsches Panorama ontdekt, ën
wordt van het Duitse Rijk alleen ge
zegd dat het „in 1945 werd verbrok
keld." Geen woord over de voorge
schiedenis. Iedere toespeling op Duit
se schuld aan de oorlog of op het
lijden van andere volken ontbreekt,
terwijl, aldus het blad, het aardrijks-
kundeonderwijs in die lagere klassen
toch het politieke gezichtsveld van
de leerlingen vormt. Het is een oude
spreuk: „Wie de jeugd heeft, heefl
de toekomsten het Duitse Rijk
(Van onze handbalmedewerker)
BREDA Op tweede pinksterdag
organiseert de Bredase handbalvereni
ging Velocitas haar jaarlijkse interna
tionale zevenhandbaltoernooi voor da
mes en heren, senioren en junioren.
Dit toernooi geniet grote bekendheid
mede door deelname van enige hoofd
klassers. Zo komt bijvoorbeeld meer
voudig kampioen KSV Swift uit Roer
mond. Ook zijn de dames en heren
van De Blinkert uit Haarlem verte
genwoordigd. De dames en heren van
Olympus uit vlissingen en Stratum
Meteoor zijn eveneens present. Het
buitenland wordt vertegenwoordigd
door bekerhouder VFL. 1854 Ivamen,
Eintracht 1899 Frankfurt, Tunverein
1888 Bad Godesberg, Sportver. Lubeck
76 en TVS Lutjensee. In totaal nemen
er negenenzestig teams deel. De be
langstelling was zo groot dat verschil
lende clubs moesten worden afgewe
zen.
De inzet van dit toernooi is de Velo-
citas-wisselbeker. Deze trofee werd in
1966 bij de dames gewonnen door Wal
cheren en bij de heren door Kamen
Er worden op tweede pinksterdag hon
derdenzestien wedstrijden gespeeld, op
twaalf velden. De toernooieommissie
bestaande uit de heren J. Schets, A.
van Gooi, J. Paulussen en M. Bakx is
reeds acht maanden bezig met 'de
voorbereidingen. Om dit monstertoer-
nooi te verwezenlijken kan Velocitas
rekenen op de medewerking van de
Gemeentelijke Sportstichting, verschil-
het NHVrSdaSe sportvereniSingen en
De officiële opening van het toernooi
is s morgens om 10.30 uur. Het begin
der finalewedstrijden is om 17 uur
tr»troahVimd*t de PfÜsuitreikmg plaats'.
Het gehele toernooi wordt gespeeld od
het Gemeentelijk Sportcomplex aan de
Lovensdijk te Breda.