Hele stapel tekeningen
over wereldmissiedag
STIBBE-STYLED mantels
FLITSEN IN DE ZON
Maria-Om megang
is zo oud ais
Den Bosch zelf
Moedige daad van Hans
ast
I plezier van)
nen - zanussi
Prinsekind
ZONDAG OPNIEUW VAN START
Brief van José
sautomaten
Toverfeetjes
Wereldmissiedag
Het poesje
Oranjekindje
DE TWEE
STOUTE
POESJES
Lente
P. Mvan de Walle
garage kerckhaert .r,;:::*:;;.",.;,™15*
Aangepast
Grimeurs
Bourgondisch
Schuw
26
23
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 5 MEI 1967
;n 'm vandaag nog bij u
ar onze zaak. u ziet
Delkast die het best bij uw
talen zonder renteverhoging.
m 38880
Vandaag, jongens en meisjes is
het niet José, die jullie schrijft.
José is nl. met vakantie naar een
ver land. Ze heeft trouwens wel
aan jullie gedacht hoor: ze heeft
een brief geschreven, die kunnen
jullie ook lezen. Daarom doe ik
het nu.
Jullie weten wel, dat we vorige
week een prijsvraag hebben uit
geschreven ter gelegenheid van
de wereldkindermissiedag, die
vandaag wordt gehouden. We
hebben jullie gevraagd om een te
kening te maken nadat jullie er
©ver hadden nagedact wat jullie
van de missie vonden. Nou, een
heleboel kinderen hebben heel
diep nagedacht en hebben een he-
leboek tekeningen gemaakt.
Het was een geweldige stapel, de een
nog mooier dan de ander. Jullie kun
nen je dus wel voorstellen, dat het
heel erg moeilijk was om er de beste
uit te halen. Er waren zelfs hele school
klassen, die hebben meedaan: de St.-Ba-
vo-school in Oostburg, waar de tweede
klas onder de titel „Onze vrienden" te
keningen hadden gemaakt en een school
uit Alphen in Brabant. Maar er waren
ook veel andere kinderen, die een teke
ning hadden gemaakt.
We zullen jullie niet langer in span
ning laten zitten. Hier is de uitslag
De eerste prijs is gewonnen door Marga
van de Flier, Ginnekenweg 209 uit Bre
da (12 jr.); de tweede prijs door Favio
Picavet, Absdaalsewee 39 uit Hulst en
de derde prjjs door Frans van Alphen,
Oisterwijksestraat 12 in Alphen (8 jr.);
de zeven troostprijzen zjjn gewonnen
door Hannie Nooijens, Affligemstraat 8,
Breda (9), Jan Brosens Weimortel
Alphen (7), Brigitte de Bruyckere e
Marjolein Scherbeijn van de St.-Bavc
school in Oostburg, DIonne Glaudeman
Mollenberg 9, rBeda (10), Ilse van Rij
ckevorsel, Bouwlingstraat 41, Ooste?
hout (10) en Joke Beulens. Quistkosts
dijk 2 in Baarland (11).
Zij kunnen vlug hun prijs thuis ve.
wachten. Voor jullie: hartelijk gefeli
citeerd en voor de anderen: de volgen
de keerb eter.
De tekeningen, die jullie zien zaten
bij de inzendingen
Hannie Nooijens
Affligemstraat 8
Breda
liiiiiniiiii
mmiiimiiiifl
■miiniii
■IIIIHI
f Ik ben heel ver weg als ik dit schrijf
onderweg van Parijs naar Oostenrijk
Dat is niet gering hè. Het is natuur
lijk heel erg fijn om op vakantie te zijn
maar van de andere kant had ik toch
ook wel graag koninginnedag gevierd
in Holland. Dat bewaren we dan maar
I tot volgend jaar. Ik hoop wel, dat jul-
i lie heel veel plezier hebben gehad, een
(heleboel beschuiten met muisjes heb
ben gegeten en veel limonade hebben
fedronken. Als ik weer terug ben dan
oop ik van jullie te horen hoe het
allemaal geweest is.
JOSé
Kleine Hans was een jongen van
ongeveer 14 jaar oud. Maar het was
geen gewone jongen, hij had een houten
been. Hij had vrienden, maar zoals
iedereen had hij ook vijanden.
En die vijanden scholden hem altijd uit
voor mankpoot. De jongen had er veel
verdriet van.
Op een goede dag had het gevroren
een beetje maar op een grote vijver.
En jongens zijn grote waaghalzen, dus
je begrijpt.... De school was uit en de
jongens stonden met een groepje bij
de vijver te praten.
Ze zeiden tegen elkaar: „Wie durft
er over, niemand zeker". Maar Jan
een jongen van 15 jaar zei: „Ik durf
er best over". Langzaam schuifelde hij
naar voren, totdat hij middenin stond.
Toen zei hij tot zijn vrienden: „Zie je
nu wel dat het ijs houdt", maar toen
bleef hij te lang op de dunne plek
staan en zakte er door.
Hij ging helemaal onder. Niemand
hielp hem, omdat ze bang waren, dat
ze zelf in zakten. Zo leer je pas vrien
den kennen.
Hans stond er ook bij. Zonder er bij
na te denken, ging hij op z'n buik lig
gen en kroop langzaam naar voren.
Jan pakte de hand vast van Hans en
met alle geweld trok hij zich omhoog.
Maar het ijs brak en ze zakten er
allebei in.
De vrienden van Jan schrokken zo
dat ze te laat de schoolmeesters haal
den.
Toen eindelijk de schoolmeesters kwa
men, sprong er een meester in het wa
ter.
:alen
automatisch© was-
iienïng 2 kg-knop
't aan hoever da
n kuip en trommel
droogkookbeveili-
capaciteit 4 a 5 kg
ngepaste was- en
r.. verstopte pomp
Bitjes) breed 60 cm»
>Iijvende service door
Hing van de Ecomatic
en per minuut staat
kg handig drie-in-
norsrand praktische
Hij dook naar onderen en greep Jan
bij zijn blouse en trok hem er uit. Ze
brachten hem naar de school. Onder
tussen dook dezelfde meester weer naar
beneden om Hans op te halen.
De vrienden van Jan stonden te kij
ken maar ze hadden er nu wel spijt
van dat ze Hans altijd uitgescholden
hadden.
De meester kwam weer boven zón
der Hans.
De vrienden schrokken zich een hoed
je. De meester ging voor de derde keer
onder. Maar na een poos I^wam hij
boven met Hans.
Hans was bewusteloos. Hij werd zo
spoedig mogelijk naar het ziekenhui-
gebracht.
Hij was heel nag ziek, een half jaar.
De vrienden van Jan hebben Hans nooit
meer uitgescholden. Ze werden de beste
vrienden met elkaar.
Want Hans had zijn leven voor zijn
vijand willen geven. En dat zou Jan
nooit meer vergeten.
Marijke Bakx,
J. F. Kennedystraat 7,
Steenbergen, N.-B.
Er was eens een elfje dat niemand
lief vond. Op een dag was ze aan de
wandel. Toen zag ze opeens 4 poes
jes, een zwart, een wit, een zwart met
wit en een rood met wit. De een had
een rood lintje om zijn hals, de ander
een wit, de ander een blauw, de anider
een geel.
Zonder iets te zeggen pakte ze een
poesje op en wou het doden, maar
nauwelijks had ze het poesje of alle
vier de poesjes waren spoorloos ver
dwenen. Er stond in de plaats 4 scho
ne jonkvrouwen. De een had een zil-
vergele japon aan, de ander een zil
verrode japon, de ander een zilver
witte en de ander een zilverblauwe.
Ze zeiden: „Gij bent een heel lelijk
meisje, voor mensen dieren en kin
deren. Daarvoor zult gij gestraft wor-
dèn".
Ze moest heel hard werken bij de
feetjes en toen ze er 10 jaar was mocht
ze naar huis en ze was een heel lief
elfje geworden.
Anja de Bruin
Groenekruisstraat 82,
Dinteloord (N.-B.), 8 jaar
Voor de hongersnood wil ik graag
wat doen. Als hartewens zou ik graag
zo'n klein kindje uit Indië willen heb
ben tot die hongersnood voorbij is.
Dat mag natuurlijk niet. Daarom doe
ik bij ons in de Hoge Vucht ook mee
aan die wereldmissiedag.
Hannie Nooijens,
Affligemstraat 8,
Breda, 9 jaar.
24 april was de grote dag
dat Beatrix ln de kliniek van profes
sor Plate lag
Op die daff hadden we allen gewacht
want 't was de dag dat de ooievaar
prinses Beatrix een babytje bracht
We hadden al een hele tijd in spanning
gezeten
want hoe lang 't zou duren, we zóuden
het weten!
We hadden gewacht, al een hele poos
en opeens riepen ze 't af op de kükdoos
Alle klokken begonnen te luiden
mijn zusje die boven lag begon te
huilen!
De woorden gingen snel mee met de
wind:
„Er is geboren een prinsenkind!"
Corrie Eestermans
Kerkliofweg 88, Breda
12 jaar.
Er zat een poesje op het hek. Het was
te haar huidt en zijn snuit, dat was
niet gek zijden de mensen. Het was
maar een poesje van 6 jaar. Het was
zwart met wit haar. Het was een
snoezen poesje, zijden de mensen.
Ieder een wauw het hebben.
Zelf verzonnen door
Joianda Feskens
Veenstraat 9, Bavel.
8 jaar
Brigitte de Bruyckere
St.-Bavoseliool
Oostburg
't Is feest vandaag in heel 't land
Van oost naar west, aan alle kant,
De «dokken hebben 't nieuws geluid
Nu breekt Oranjevreugde uit
Want 't prinsenkindje is nu daar
Dat is alom de blijde mare
Want iedereen zingt blij nu mee
Lang leven Oranje hoezee
Er nu beschuiten,
P buiten met muisjes fijn
T ter ere van ons lief Oranjekindje
Zi.
Ze ajn zo lekker
Ze zien er zo heerlijk uit
Er is in heel 't land geen lekkerder
beschuit
Zelf verzonnen door
Jacqueline Loonen,
Ekelstraat P&
Oosteind
Hfprfijk is de lente
kopen nu weer tenten
bomen gaan weer groeien
de bloemen gaan weer bloeien
ogels gaan weer vrolijk zingen
■•nisjes staan weer lekker te sprin
Éi e lammetjes springen in de wei
Ja want het is al weer mei
in^te grote vakantie gaan we kampe
Of met oom en tante logeren.
Zelf verzonnen,
Hennie Franse
Kerkeboomgaardstr. 1
Kwadendamme
Er waren eens twee poesjes. Die wa
ren dikwijls stout. Ze woonden bij een
oud vrouwtje. Ze liepen elke dag weg.
Maar op een keertje zagen twee meis
jes de poesjes en ze pakten ze op. Ze
zeiden tegen mama: „We hebben twee
poesjes gevonden"
Mama zei: „Dat is leuk. Maar die
zijn niet van ons. Vraag maar aan de
overburen, dat oude vrouwtje, mis
schien zijn die poesjes wel haar haar.
Want ze zeggen dat die ook poesjes
heeft".
Ze gingen naar het oude vrouwtje. De
meisjes zeiden: „Mevrouw zijn die poes
jes van u?" Het vrouwtje zei: „Ja
die zijn van mij. Nou ben ik zo blij,
hier hebben jullie allebei een stuiver"
De meisjes riepen daag en gingen iets
kopen. De volgende dag was het ker
mis. En de poesjes liepen weer weg.
En weet je waar ze naar toe liepen?
Naar de kermis.
Toen ze er waren sprongen ze ineens
op de draaimolen en ze klauterden op
een paard. Maar de bel ging. En de
draaimolen hield op. Maar ze hadden
niet betaald En zo deden ze met alles
Maar toen ze in de schommels zaten za
gen ze het oude vrouwtje aankomen. En
toen werden ze bang.
Het oude vrouwtje zei tegen de me
neer: „Laat de derde schommel eens
stoppen." De meer deed het. Het vrouw,
tje betaalde de meneer. Ze nam ze gauw
meer naar huis. Ze was heel, heel boos
op de poesjea. Ze «ti: „Nu ga ik niet
met jullie spelen". Ze legde ze in de
mand in de schuur. Maar de poesjes
deden nóóit meer stout.
Hennie Franse (10 Jaar)
Kerkeko omgaat istraat 1
KwadendMum» (Zld.)
Jan Brosens
Alphen
(ADVERTENTIES)
tiiiiimiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiï
Gentsestraat HULST
(ADVERTENTIES)
OP VAKANTIE MET DE
CARAVAN?
Wij houden een permanente caravan
show, waair u zeker uw keuze zult
vinden.
Reeds 'n SPRITE v.a. 3450
Komt eens kijken bij:
(Van een medewerker)
Het maken van flitsopnamen van een onderwerp dat zich 's zomers in de volle zon aan één van onze
stranden laat bruinbakken staat voor de meeste mensen gelijk met het bezorgen van de bekende uilen
aan een adres in Athene.
Helaas moeten u}e zeggen, blijkt hieruit dat slechts een beperkt aantal mensen ervan op de hoogte
is dat flitslampjes veel nut hebben als de zon het helderst schijnt.
Zonlicht werpt schaduwen en hoe helderder het licht, hoe donkerder de schaduwen. Is een camera zo
ingesteld, dat hij goede foto's maakt van alles wat direkt door het zonlicht wordt beschenen (zoals dat
het geval is bij een niet-instelbare camera en het geval moet zijn bij een instelbare camera als u de
gebruiksaanwijzing bij de film hebt gevolgd) dan kunt u er geen foto's mee maken waarop de scha
duwen wat meer zijn dan een paar zwarte vlekken. Voor landschapfoto's is dit niet zo nadelig, omdat
schaduwen aan de voorwerpen vorm geven.
Bij close-ups zijn ze echter allerminst welkom
De eenvoudigste methode om schaduwvorming zoveel mogelijk te vermijden is het licht van voren op
het onderwerp te laten vallen. De meeste schaduwen liggen dan achter het onderwerp en zijn voor de
camera onzichtbaar. Waar delen van het gezicht naar voren steken zoals wenkbrauwen, neus, kin en
jukbeenderen komen dan echter toch nog wel onaantrekkelijke schaduwen voor.
Het nadeel van dit soort verlichting is echter, dat het onderwerp recht in de lichtbron kijkt en daar
door de meest vreemde gezichten gaat trekken, hetgeen natuurlijk nog minder gewenst is dan donkere
schaduwen.
Het beste kunt U een middenweg kiezen door de opstelling zodanig te wijzigen, dat het licht van ter
zijde op uw onderwerp valt.
Hierdoor wordt natuurlijk wel de éne helft van het gezicht helder verlicht en blijft de andere helft in
de schaduw, maar deze schaduwkant kan worden opgelichtdoor middel van een flitslamp, zoals de
foto laat zien.
Mits op de juiste afstand „afgevuurd", brengt het flitslicht de schaduwkant meer in balans met de
door de zon beschenen kant. Die afstand is echter een belangrijk punt. Als uw camera op helder zon
licht is ingesteld, veroorzaakt een flitslamp die te dichtbij wordt afgevuurd onherroepelijk een overbe
lichting.
Op korte afstand verlicht een flitslamp het onderwerp ongeveer even sterk als het zonlicht. Op de
foto is er dan weinig of in het geheel geen schaduw overgebleven. Aangezien het voor een natuurlijke
levendige indruk in de regel gewenst is enige schaduwwerking te behouden moet de flitslarap op een
afstand van ca. 3 meter of meer worden ontstoken, afhankelijk van de contrastwerking die u wenst te
bereiken.
Een van de vele groepen, voorstellende de genezing der blinden.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN BOSCH Vorig jaar kon
de traditionele Maria-Ommegang
in Den Bosch niet doorgaan. De
grootste pessimisten dachten dat
het met de optocht voorgoed ge
daan was. „Voor zoiets lopen de
mensen in deze tijd toch niet
warm", zeiden ze. Dank zij ech
ter het enthousiaste comité, de
medewerking van een schare jon
geren en de financiële steun van
het bedrijfsleven zet Den Bosch
op 7 mei a.s. deze eeuwenoude
traditie toch voort.
Vele schilderachtige groepen, die
door middel van voordracht en dans
gebeurtenissen uit het Oude en Nieu
we Testament uitbeelden, zullen weer
aan de ogen van de toeschouwers voor
bijtrekken. De Mariaverering die in het
kerkelijke leven van de Bosschenaren
altijd een bijzondere plaats innam drukt
zijn stempel op de stoet. Past een
dergelijk evenement nog in deze tijd?
Dit hebben velen zich afgevraagd.
Ook de mensen die al jarenlang bij
de organisatie betrokken zijn en die
de omgang als hun levenswerk be
schouwen-
In het programmaboekje van de
Maria-Ommegang die in 1954 gehou
den werd, schreef men nog: „De Plech
tige Ommegang is geen kijkspel maar
een religieuze plechtigheid ter ere van
de Koningin des Hemels. Het is de be
doeling van de deelnemers om door
hun houding en gebaren de toeschou
wers op te wekken in de geest mede
te trekken. Eerbied in stilte passen de
toeschouwers het best".
De tijd echter dat er in dorpen en
steden op zondagen processies werden
gehouden is sinds lang voorbij. De
Maria-Ommegang bleef daarentegen in
aangepaste vorm gehandhaafd. Doel
bewust gaf men de stoet in 1953 een
geheel ander aanzien. Kunstenaars ont
wierpen kostuums en toneelregis
seurs schiepen orde in een massale
stroom van acteurs, dansers, danseres
sen en declamators. De stoet werd in
de volgende jaren nog aanmerkelijk
uitgebreid en artistiek bijgeschaafd. In
1962 zag men de optocht niettemin
voornamelijk nog als een godsdiensti
ge gebeurtenis. ,,Zo lang er mensen
leven met een godsdienstig hart, zullen
zij door omgangen en trektochten tot
uiting willen brengen, dat zij op weg
zijn naar de hemel, heel hun leven
lang", zo werd toen in het program
maboekje aangetekend.
Met die jaren verschoof echter het
accent naar de uiterlijke vormgeving,
zodat de Maria-Ommegang een histo
risch schouwspel is geworden dat de
toeschouwers een middag van kijkgenot
wil bezorgen-
Met dit doel voor ogen hebben de
organisatoren zich dit jaar verzekerd
van de medewerking van de Militaire
Luchtmachtkapel, die zich in groepjes
in de optocht verspreidt. De landelijke
Ruiterbond heeft haar leden 7 mei
concoursvrij gegeven om hen in de
gelegenheid te stellen aan de optocht
deel te nemen. Ruim elfhonderd scho
lieren, van wie de meesten uit Den
Bosch, staan uren voordat de stoet
begint te trekken al in de rij bij een
twintigtal grimeurs en costumiers, die
met een drietal toneelregisseurs nauw
lettend zullen toezien op de presenta
tie van het geheel, ieder detail is op
de vele voorafgaande repetities al ter
sprake gekomen. Niets wordt aan het
toeval overgelaten om de optocht zo
perfect mogelijk te laten verlopen.
De plebaan van de Sint-Jan in Den
Bosch en bisschoppelijk commissaris
van de omgang, mgr. J. van Susante.
ziet de Maria-Ommegang uitsluitend
nog als een cultuurmonument. „Maar"
aldus het comité, ,.de omgang bevat
even stellig óók een inspirerende
waarde voor de gelovigen van vandaag,
die hun eigen religieuze aandrift kun
nen toetsen en verrijken, in verbonden
heid met zov el generaties Bosschena
ren vóór hen".
De omgang dateert uit de tijd dat
Den Bosch als stad en pelgrimsoord in
de dertiende eeuw betekenis begon te
krijgen en werd opgericht door de
Broederschap van Ónze Lieve Vrouw.
Het Lieve Vrouwebeeld dat toen werd
meegedragen was nog niet het tegen
woordige b^ald wart d-^t zou pas later
in 1380 bekend worden om de vele
tf id
der
de omgang trok was 24 juni, de
kei -vw ui ue afraai van
Smt-Jan in het herfsttij der Middel
eeuwen was de omgang al een stoet
van een Bourgondische pracht. De ver
overing van uen Bosch door Frederiu
Hendrik in 1629 betekende voorlopig
het einde vrn do plech+'ge omgang.
Om het beeld der Zoete Moeder te be
hoeden ca ,.r»iv n sten bracht men
het over naar Brussel. De katholieke
eredienst in Den Bosch werd verbo
den.
Slechts heimelijk en in onopvallen-
groepjes bleven de Bosschenaren
jaarlijks rond 7 juli pelgrimeren: de
Stale Omgang. De eeuwenlange ver
drukking had de katholieken stil en
schuw gemaakt, zodat de heropleving
van de Plechtige omgang lang op zich
!»n ™acl)ten. Pas in 1916 werd beslo-
Met hij? 9 ise omSang herstellen.
Met historische en symbolische groe
pen werd de stoet ieder jaar langer
en bezienswaardiger. «anger
Er heerst onder de medewerkers het
Omm dat ?et tii<Jens de Maria-
Ommegang nooit zal regenen. De vo-
n<£! 1 rcsende het 's morgens pü-
pestelen, maar 's middags scheen de
zon. Over het weeT op 7 mei a
maaen de organisatoren zich dan ook
geen zorgen meer.
