riëlse
Huisvrouwen kiezen duidelijk
voor een ander behangetje
IEDING
f2,75
FIETS
FLINK
IN
OP
MARS
)2 GOES
„DE ROZEN KUNT U GERUST WATER GEVEN"
Rose rozen
Spectaculair
Afwasbaar
Gezonde
ontspanning
Praktisch in
het verkeer
100-5460
stuks <2,25
VOORJAAR 196?
VOORJAAR 1967
DAGBLAD DE STEM
VOORJAAR 1967
HOFLEVERANCIER
UW STILLE
WENS
kan in vervulling
gaan
Onze collectie
toont u
'n overvloed van
sieraden in
briljant
goud
zilver
exclusieve bijoux
in iedere
prijsklasse
vindt u in een
der meest
zaken
110,
ROMANTIEK IN HUIS
(Van een onzer verslaggeefsters)
De jeugd wil romantiek. Zij
zoekt naar veelkleurigheid en ba
rokke vormen. In haar omgeving
wil zij voorwerpen uit vervlogen
tijden. Ze demonstreert een dui
delijk heimwee naar de kleurig
heid van de kleding van vroeger
eeuwen en naar de warmte van
donker hout en andere materialen
die een „oude" sfeer ademen.
En de huisvrouw? Hoe is het met
haar gesteld? Ze beschikt over „clea
ne' van alle gemakken voorziene
keukens in steriel wit. Moderne strak
■ke meubels staan haar in overvloed
ter beschikking. Ze behoeft maar een
meubelafdeling van een groot winkel
magazijn binnen te stappen om binnen
de kortste keren een complete „woon
kamer" thuisbezorgd te krijgen; vier
stoelen, recht-toe-reehl-aan bij een rech
te, fantasieloze tafel en vooral niet te
vergeten het obligate bankstel, strak
en zonder franje.
dag- en damesbladen, die een nieuw
soort behang (vinyl met gecapiton
neerde celstoflaag) met grote, roze
rozen aanprees, ontving hij tal van
reacties van huisvrouwen uit heel Ne
derland. De advertentie kondigde de
slagzin aan: „De rozen van Goudsmit-
Hoff kunt u rustig water geven". Met
andere woorden: het behangetje is af-
wasbaar
Eén brief, van een dame uit Utrecht,
was kenmerkend voor wat veel vrou
wen op het ogenblik van hun wand-
bekleding verwachten. Zij schreef:
„Heden uw advertentie in de krant
gezien. Ik was er op slag weg van.
Wat heerlijk, dat ik geen genoegen
meer behoef te nemen met een ab-
1 De behanger weet het ook in stijl te
i houden. De witkwast over het oude
behang of een nieuw effen behangetje,
2? boort bet. als je modern wilt zijn.
•Maar wat wil de huisvrouw anno 1967
I nu werkelijk? Ook zij zoekt meer en
meer naar een romantischer aankle
ding van haar huis. Iemand, die dat
duidelijk merkt, is de heer M. J. Nap,
airecteur van een van Neêrlands groot-
51i bejlan2selpapierfabrleken. de Ne-
r™ a U „B,ehangsblpapier Industrie
M 9°u„d5mit-H°tt te Rijen. Naar aanlei
ding van een reuzen-advertentie in de
meboekjes, die wij dit seizoen uitge
geven hebben, ging dat met het oud-
hollands aandoende omslag het best
bij de detailhandel. De winkeliers vroe
gen allereerst om dat boekje. Het min
ste vraag was er naar het stalenboek-
je met het moderne, abstracte om
slag".
stract behang, dat was namelijk
nooit mijn smaak. En dan nog wel
afwasbaar. Is dat werkelijk waar?
Verdraagt dit behang heus de be
handeling van vuile kinderhanden,
vuile handen van een aan motoren
knutselende hobby-zoon en daarna
de reinigende werking van een of
ander schoonmaakmiddel? Ik kan
het haast niet geloven. Niet dat ik
geloof, dat deze rozen, die zo afwas
baar zijn, dat ze nooit verwelken
of vergaan, in de goedkope prijs
klasse vallen. Dat hoeft ook niet.
Na mijn keuken, die momenteel to
taal in de revisie Li, zijn er min
stens drie grote kamersdie in aan
merking komen voor een behang-
beurt. Hoor ik nog van u?"
Een meneer schreef naar de fa
briek:
„Mijn vrouw is gewoon verliefd op
u". Wat de afbeelding van een lu-
xeus behangetje al niet doen kan?
De behangselpapierindustrie ver
schijnt dan ook niet voor niets ie
der voorjaar met reclameboekjes in
de brievenbussen. Zij kent de
schoonmaak- en vernieuwingsdrift
van de huisvrouw, die niettegen
staande alle rompslomp van zo'n
behangbeurt zich minsten één keer
in de drie, vier jaar geroepen voelt
over te gaan tot algehele revisie
van haar muren.
-git jaar hebben we het wel uitzon
derlijk druk gehad om aan alle aan
vragen te voldoen" vertelt de heer Nap.
„Er ontstaat geleidelijk een tendens
naar behang met een werkje, met een
klein bloemetje, nog heel voorzichtig,
maar dat de keuze van de vrouw meer
en meer uitgaat naar een romanti
scher decoratie van haar wanden, is
duidelijk. Van de verschillende recla-
Een bezoek aan de Nederlandse Be
hangselpapier Industrie te Rijen is een
belevenis. Niet alleen vanwege de spec
taculaire aanblik van duizenden me
tersdikke rollen papier, de bijna zeven
tig kilometer papier, die er per half
uur in beweging is en Europa's langste
droog-„hanger", waar het bedrukte pa
pier in hete lucht wordt gedroogd, doch
ook vanwege de ongekende voorraad
buitenlands behang. Goudsmit-Hoff is
namelijk ook een belangrijk importeur
met de alleenverkoop in Nederland
van onder meer Duit'se en Japanse
„wandbekleding". De roze rozen waar
we in het begin over spraken, zijn ook
geen eigen produkt, want in Rijen be
perkt men zich nog altijd tot het tra
ditionele papieren behang. Deze rozen,
die „nooit vergaan", zijn afkomstig uit
Duitsland, waar dit stepptexbehang
wordt vervaardigd van vinyl op een
textielbasis, waardoor het op alle vas
te ondergronden, ook gescheurde en
ruwe muren, kan worden aangebracht.
Voor Nederland is het volkomen nieuw.
De Rijense importeur is er dit voor
jaar voor het eerst mee verschenen.
De patronen zijn merendeels erg druk;
bloemen, ornamenten, herderstafereel
tjes, Parijse straatbeelden. De effen
enigszins gemarmerde, vinyl-wandbe-
kleding vanzelfsprekend ook afwasbaar,
lijkt een beetje op leer. De belangstel
ling van de huisvrouw voor dit, enigs
zins pompeuze, behang, begint flink toe
te nemen, vooral omdat, men er steeds
meer plezier in krijgt om de wanden
van een kamer of gedeelten er van
met verschillende materialen en des
sins te behangen.
„In" is ook papieren wandbekleding
met hout- en tegelmotieven en dessins,
die geborduurd lijken te zijn. Ook dit
behang, dat in Rijen gemaakt wordt
(niet ontworpen, wel gekleurd) is af
wasbaar. Men heeft er fraaie namen
voor bedacht: „Opus Romaiii" (voor
een behang met marmer-effect), „Pa
vane" en „Gavotte". De voorjaarscol
lectie van G. H. telt ook de namen van
verschillende Nederlandse steden: Am
sterdam. Rotterdam, Apeldoorn, 's-
Gravenhage. Hoewel de belangstelling
voor deze dure muurbekleding, waar
de afdruk van een vuile kinderhand ge
makkelijk van verwijderd kan worden,
sterk toeneemt, moet de heer Nap toe
geven: „We draaien toch altijd nog op
het eenvoudige papieren behangetje".
We kunnen het ons levendig voorstel
len, want niet iedereen kan zijn mu
ren bedekken met bekleding, die zo'n
dertien gulden per vierkante meter kost.
Een soort rage vormen momenteel
transfers (plakplaatjes) G. H. impor
teert ze uit Zwitserland. Zij demon
streren misschien nog meer dan de
belangstelling voor bloemetjes-behang
de decoratiedrang en het verlangen
van de hedendaagse huisvrouw naar
een herleving van het barokke. De
transfers (BSB-decoraties) zijn er in al
le maten en soorten, van kleine bloem
motief j es tot en met omvangrijke or
namenten. Ook dierenfiguren, oude au
to's, bootjes, beertjes, poppetjes, vo
geltjes en visjes behoren tot de BSB-
collectie. De huisvrouw plakt ze op keu
kenstoeltjes, kastjes, in de kinder- en
slaapkamer, keuken, op spiegellijsten
bekers, plantenbakken, deuren. Op al
les wat zich tot versiering leent. Som
mige bloemmotieven geven een oude
witgeyerfde stoel of een opgekalefal
terd kastje een Scandinavisch of Ti-
rools aanzien.
Mag het voorjaar dan misschien niet
overweldigend bloemrijk" worden, in
huis kan men het zich wat dit betreft
haast onbeperkt naar de zin maken.
Voor wie er lust toe voelt het huis
tot een bloemtapijt te maken, is het
een rustgevende gedachte te weten
<Umogelljkheid ruirnschoots be^
staat. De rozen op het behang verwel-
fers m en de.bloemetjes van de trans-
artist ek °Xa»?ons dikwijls verrassend
vorm «vin éi»,, h"n geabstraheerde
vormgeving) evenmin.
onze winkel in
129
12 (hoek Hobelnstr.)
Lt 16
Lt 5
•]i -mmmmmmÊmmmi
ika
tg Style.
Serae
let in
l'lijn-dessin.
(Van een onzer verslaggevers)
at was me een toestand op het einde
de vorige eeuw. Doodgewone
van
mensen, zoals dienstbodes, en loopjongens,
bestonden het om zo maar op een fiets te
gaan rijden. Op een fiets, zo'n deftige fiets!
En dan nog niet eens in fietskledij, maar
gewoon in hun werkendagse pakje.
We kunnen er nu om lachen. Maar in die
dagen vonden heel wat ongeluksprofeten
het toch maar een bedenkelijk verschijnsel
En denkt nu echt niet, dat een
trapfiets een goedkoop vervoer-
middeltje is voor jan-met-de-pet.
Makkelijk tuffend op uw brom
mertje hoeft u echt niet meer te
kijken op die meneer naast u, die
tegen de harde wind intrapt. Ziet
U niet, hoe het fietsje, ondanks de
harde wind, uiterst soepel loopt,
dat fiets en fietser één geheel lij
ken te zijn? Nou ja, het fietsje
van die meneer is dan ook twee
keer zo duur als uw brommertje.
Vergis u overigens niet opnieuw:
die hoge prijs wordt niet op de
eerste plaats bepaald door aller
lei snufjes. Niet alles-wat-d'r-op-
en d'r-an-zit maakt dit bijzondere
trapdingetje zo duur. Het is dood
gewoon een fiets naar maat
O nee, u kunt niet een '"illekeurige
fietsenwinkel binnenstappen om zo'n
maatfiets te bestellen. Maar als u er
zo'n zes tot twaalfhonderd guldentjes
voor over hebt. kunt u bij de uiterst
schaarse specialistische vaklieden wel
terecht. Houdt u er dan wel rekening
rnëèr 'dat die vaklieden -het aantal be
stellingen niet kunnen bijhouden en u
dus wel even op een wachtlijst je komt,
eer u aan de beurt komt. Want al
rijden er geen duizenden maatfietsen
rond, de vraag is toch betrekkelijk
groot. Groter dan men zou verwach
ten
Eén maatfiets is niet alleen leis
voor personen van uitzonderlijke leng
te. Maar er zijn heel wat meer men
sen. die. een maatfiets berijden. Fijn
proevers van dé weg zijn dat. lieden
die zich een fiets laten aanmeten om
het grootst mogelijk rijcomfort uit hun
tochtjes te halen.
Een fiets alleen voor jan-met-de-pet?
Vergis u niet. Ziet u daar die me
neer dat bospaadje inrijden? Hebt u
aan de rand van het bos die slee
van een wagen gezien? Daar is die me
neer mee hierheen gekomen. En nu
gaat hij met zijn gezin echt eens dó na
tuur in. zoals een automobilist en een
man op een scooter dat niet kunnen.
Heerlijk rustig trappen, even wat ge
zonde en frisse beweging en tot rust
komen buiten de benzinedamp op de
grote weg, buiten het geronk var* de
motoren. Even wat vogels horen flui
ten, die op het Amsterdamse Leidse-
plein altijd door het lawaai worden
overstemd.
Ja ja. dat kunt u wel voorstellen, een
man die de gemotoriseerde wereld
eens een keertje ontvlucht. Een op-
vouwfietsje in- de auto en klaar is
kees. Maar voor de rest
Ja. wat voor de rest?- Toch een.
fiets alleen door jan-met-de-pet. als Je
van huis na?.r' je werk gaat en om
gekeerd? U bént toch werkelijk abuis.
Hebt u nooit gehoord van die bekende
en een teken van groot verval. Alle foei-ge-
roep was evenwel van weinig nut: de fiets
was zijn opmars begonnen. Een opmars die
onstuitbaar voortduurde tot aan het einde
van de tweede wereldoorlog. Toen leek het
het erop, dat de brom-fiets de trap-fiets weg
zou dringen. Maar het was slechts schijn.
Want opnieuw is de gewone fiets in opmars:
èr verschijnen er steeds meer op de Neder
landse wegen.
Amsterdamse industrieel, in vroeger
dagen burgemeester van Amsterdam,
die ondanks zijn hoge status of mis
schien dank zij die hoge status?
's morgens op zijn fiets stapt en de
halve stad doorrijdt om op zijn kan
toor te komen, vanwaar hij verreiken
de beslissingen neemt? En 's_ avonds
hetzelfde: op de fiets naar huis.
De fiets alleen voor jan-met-de-
pet? Iedereen heeft wel eens een
plaatje gezien van koningin Juliana op
de fiets- Inderdaad een oude foto,
meestal. Maar als het te pas komt,
stapt de koningin nog steeds op de
fiets. We praatten dezer dagen eens
met secretaris Hulsman van de stich
ting „Fiets"- Hij liet ons een vrij re
cente foto zien van de konigin op de
fiets. En hij heeft andere prentjes van
andere dames en heren, hoge heren en
hoge dames, die allemaal bij tijd en
wijle op de fiets stappen.
Komt jan-met-de-pet er dan hele
maal niet aan te pas? Natuurlijk wel.
Straks stapt ook uw verslaggever op
een fiets en rijdt heen en weer tussen
zijn huis en zijn redactielokaal- Zo zijn
er duizenden heel gewone mensen, die
fietsen. Duizenden? Welnee, miljoenen!
Want hoeveel fietsen zijn er in Neder
land wel niet? Zes miljoen, zei de
stichting „Fiets" onlangs in een com
munique. Maar secretaris Hulsman
zei later tegen ons: „Eigenlijk weten
we het niet precies. We weten wel hoe
veel fietsen er gekocht worden, maar
we hebben natuurlijk geen preciese cij
fers van het aantal fietsen dat afge
dankt wordt. Voor de oorlog bijvoor
beeld had een agrariër een oud, afge
trapt karretje,, waarmee hij naar het
werk op het land reed, een gewone
fiets voor een gewone rit in de week
en nog een mooie fiets, die alleen op
zondagen en feestdagen te voorschijn
kwam. M^ar dat is nu natuurlijk niet
meer zo Dat getal van zes miljoen
heeft men opgesteld aan de hand va'n
voorzichtige conclusies uit gedegen
marktonderzoekingen. Maar die markt-
onderzoekingen wekken volgens de
heer Hulsman toch wel de indruk, dat
het aantal in werkelijkheid nog hoger
ligt.
Het oude afgetrapte karretje ls niet
meer in tel. Men wil een goed-onder-
houden fiets. Maar desondanks blijft
de vraag: wanneer wordt de fiets af
gedankt? Een vraag waarop het ant
woord (nog) niet gegeven is.
Wat voor fietsen worden er zoal be
reden: de vooroorlogse zwarte fiets ken
nen we niet meer. De kleur is, vaak
nog wel zwamt, maar ook meer opval
lende kleuren zoals groen, blauwt éh
lila gaan de aandacht trekken. Een
groot verschil zit in d;e vorm: de lijn
is vloeiender geworden, het materiaal
ls lichter en daardoor is de fiets beter
berijdbaar. De klassieke toerfiets
maakte plaats voor de sportfiets.
Zo is de fiets veranderd. Dan pra
ten we nog niet eens over de exclu
sieve modellen/ die er. vooral in youw-
fietsen. bestaan. Want wonderlijk ge
noeg zijn die vreemde modellen er
niet zo erg in gegaan ln Nederland.
De afwijkende maat van een wiel bij
voorbeeld trekt veel bekijks, als ie
mand op zo'n karretje rijdt, maa,r bij
na niemand lijkt het aan te durven
zelf zo'n model aan te schaffen. In Italië
is dat anders- Trouwens bij bijzonde
re evenementen in Nederland ook. Zo
heeft die stichting Fiets" een leen-
park van fietsen in allerlei soorten en
modellen. Bij allerlei gelegenheden
kan men daarvan gebruik maken. Be
zoekers uit'het buitenland' wisselen hun
congresdagen graag af met een fiets
tochtje. Maar ook de Nederlanders zit
ten wel op die leenfietsen bij bijzonde
re manifestaties. En dan valt het op,
hoe doodgewone burgers pp een min
of meer normaal model opeens aan
een ander op een „gek ding" vragen:
„Mag ik 'ns op dat fietsje rijden? 't
Lijkt me zo leuk" Soms is het een
hele wedstrijd om hetmeest buiten
gewone fietsje te pakken te krijgen.
Overigens zitten we hier- alweer mid
den in de mode. Een mode die zich
echt niet allesn tot de fiets bepaalt,
maar ook itot -de kleding. <U las -al
aan het begin van dit verslag, hoe
men ach en wee riep toen de kleine
lulden zonder fiétskleding óp dé fiets
gingen zitten. Tien fietsmode is er
sinds'dié tijd min of meer uitgeraakt.
Maar opnieuw is die er nu weer: man
nequins showen modellen,- op 'de' fiets,.
Een praktische fiets, een' lichte fiets*
een doelmatige fiets, dan ook een
praktische, lichte en doelmatigekle
ding. Soms komt de chairme ei\'wel'
eens aan te kort. Er zijn van'die din
gen, die op de fiets lekker handig
zijn. maar beslist niet mooi. Er zijn
echter ook wel dingen, die tegelijker
tijd stijlvol en praktisch zijn.
Van fietsen, zegt men. krijg je mooie
benen. Die mooie benen willen boven
zich ook een charmant gekleed lichaam
dragen. Geen nood, demes, rond de
eeuwwisesling waren er in diverse lan-
- -
den speciale kleermakers voor fietsen
de dames, in Patrijs alleen al waren er
zes. De nieuwe vlotte fietsmode heeft
de vraag naar tietskleding sterk doen
weer die speciale kleermakers voor
dames op de fiets terug. Met de fiets
heeft het heel veel te 'ma'ken, al is
het niet de fiets zelf. Die nieuwe mo
de geeft met de fiets een status aan
de rijdeo: of rijdster, een status, die de
bromfietser niet bereikt, omdat de
brommer iets heel anders ls. De brom
fiets is een vervoermiddel, maer de
fiets is naast vervoermiddel ook luxe,
vakantie- en toerisme-steun bij uitstek.
Vakantie en toerisme? Waarom is
de tandem dan niet „in"? Een korte
glorieperiode vlak na de oorlog en op
dit moment een zwakke opleving, meer
niet, „Samen op de tandem, ja ge
zellig", zou dat geen nieuwe leus kun
nen zijn? Of, is het misschien niet ge
zellig? Zeker is, dat de tandem min
der wind vangt dan twee afzonderlijke
fietsen, dat de kracht om een tandem
voort te bewegen per pei soon minder
is dan van twee afzonderlijke^ fietsen.
Toch lijkt de tandem er maar' niet in
te kómen. Is het misschien, omdat je
.achter elkaar zit en dus te weinig di
rect contact hebt? We weten het niet,
maar het lijkt er wel op.
Zo is de fiets dan iri Nederland:
een ding om gezellig een tochtje
op te maken, een praktisch en
handig vervoermiddel over niet
al te lange afstanden, een instru
ment om gezondheid en ontspan
ning te bereiken, maar ook een
vertrouwd en dienstbaar instru
ment of een statussymbool.
