De domme knecht
1
DE ZEVEN LEUGENAARS
bala™
Brandt junior actief
in klasse nstrijd
Radio
mense
Balatred
T. V Informatie
„Miss Bejaarde" gekozen
Peter de
poes
de gehele dag gesloten
15
sa Süfs rwsss
P
gP
11
WESTBERLIJNSE SCHOLIEREN
WILLEN MEDEZEGGENSCHAP
Hofpredikant nam
afscheid
N A Y O-overleg
atoomzaken
Censuur
Instituut
ASPA - BREDA N.V.
Nederlandse
kapucijnen
Spelregels steunen plannc
Eten voor India
boekt f 500.000
Sovjet-Unie en
Spanje versterken
culturele banden
Zr. van Beuzekom
helpt Beatrix
bij bevalling
Picasso succes ft
paasweekeintk
S/oveiï
Bronzen Loeres
voor
Farce Majeure
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 29 MAART 1967
Boer Karmels zat moe in zijn stoel
zijn pijp te roken. Zijn dagelijkse werk
zat er voor vandaagal weer op. Boer
Karmels moest iedere dag heel hard
werken. Hij zou graag een knecht wil
len hebben, want hij werd al oud. Kin
deren had boer Karmels niet. Tenmin
ste niet op de boerderij. Zijn dochter
Dora Karmels was drie jaar geleden
naar Canada geëmigreerd. Zijn zoon
Dick Karmels was een jaar geleden
door een auto-ongeluk om het leven
gekomen. Nu woonde hij met zijn
vrouw, Flora, op de boerderij met paar
den, schapen, koeien, varkens, kippen
en twee honden. Boer Karmels werkte
heel de dag hard, maar toch kwam hij
niet klaar.
Daarom had hij erover zitten pieke
ren of hij een advertentie in de krant
zou zetten of een knecht bij hem wou
komen werken. Flora had het hem al
dikwijls aangeraden, maar telkens aar
zelde hij. Vrouw Karmels dekte in de
keuken de tafel, terwijl Tarzan, een
van de honden, zijn eetbak je leeg-
smikkelde.
„Frans, kom je eten?"
„Ja, ik kom er aan".
Boer Karmels ging aan tafel zitten en
bad. Toen pakte hij een boterham en
smeerde die op met boter.
„Flora", zei Karmels, „ik heb besloten
om toch maar een advertentie te plaat
sen." „Heus? Het werd trouwens wel
tijd, dat je een besluit nam." „Ja, ik
heb nu wel een besluit genomen, om
een advertentie te plaatsen, als er maar
een knecht op af komt." „Da's waar.
Daar had ik helemaal niet aan ge
dacht. Maar ja, dat zullen we dan wel
Zien."
„Ik ga de koeien nog even binnen
brengen, en enkele melkbussen schoon
maken. Ik ben over een uurtje terug.
„Goed, dan ga ik even de tafel afrui
men"
Na een uurtje zaten ze alle twee ln
de huiskamer. Boer Karmels las de
avondkrant en vrouw Karmels was
bezig om een tafelkleed te borduren.
Deze avond gingen ze al vroeg naar
bed. Al gauw sliepen ze in.
De volgende morgen al vroeg liep
boer Karmels naar de schuur. Eerst
zou hij de dieren eten geven en daarna
nog even de melkbussen schoonmaken
Toen dat gebeurd was ging hij eten.
Daarna ging hij de koeien melken. Van
daag was er veel werk te doen voor
boer Karmels. Vandaag zou hij heel de
fchuur schoonmaken. Enkele lan^"
bouwwerktuigen moesten opgeverfd
worden en hij moest nog voeder vooi
de dieren bijhalen Ja het werd een
zware dag voor boer Karmels.
Van de voormiddag zou hij het voe
der halen. Hij reed z'n auto uit de
schuin* en ging weg. Tegen twaalf uur
kwam hij pas terug.
„Is me dat een manier van doen.
Kom ik daar bij de voederfabriek en
dan zeggen ze: „de baas is niet thuis
Dan vraag ik of die knecht me
wil helpen, omdat ik nog meer heb te
doen vandaag, en dan zegt ie: „nee ik
kan u niet helpen want ik moet naar
huis. Maar als u even naar de Klaver
bladstraat in Zwijndorp wil rijden, dan
vindt u daar de baas. Op nummer 18.
Kom ik daar in de Klaverbladstraat
aan en dan vertellen ze me, dat de
baas net weg is. Ik weer terug naar
Slieteren en daar is de baas en die zegt
me dat er geen koeiekoek meer is. Alle
moeite weer voor niks gedaan, t Is wel
fr?,Dan ga je morgen, maar weer eens
vragen. Kom, ga nuaan tafel, dan
kunnen we eten", zei Flora. Meteen
werd er gebeld. „Wie kan dat nu toch
zijn? Verwacht jij soms iemand Frans.
„Neen, ik niet. Het zal wel de stomerij
zijn." „Dat kan niet, want die is gis
teren al geweest". Weer werd er ge
beld. „Ga nu maar open doen, dat
mens aan de deur kan toch geen uur
blijven wachten."
Vrouw Karmels deed de deur open
en daar stond een jongeman, met een
riet al te net pak en een geruite pet
op. „Goeie middag mevrouw. Hier ben
ik dan". ..Wat ben je hier? Wat kom
je doen? Wie ben je?" „Ho, ho vrouw-
tie niet teveel vragen ineens, daar kan
ome Sjors niet tegen hoor.' -Maar ivie
ben ie dan in shemelsnaam. „Zoals
je gehoord hebt heet ik Sjors en wat
ik kom doen, nou da's ook geen raad
seltje. Ik kom hier om te werken.
Als dat waar is, nou dan kom maar
éven mee, naar de keuken.
„Frans, hier is een knecht „Zo De
boer stopte zijn pijp. „En hoe heetje.
En hoe oud ben je?" „Nou. ik heet
Ijors! Dat heb ik zojuist tegen uw
vrouw gezegd." „Zo. en hoe is je ach
ternaarrf? f Ehmijn achternaam
is Ja. Ik heb eigenlijk geen achter
naam. Maar ze noemen me 2».
Den Domme. Ze zeggen a'1®"13?' dat
ik domme dingen doe, maar dat isi niet
waar. Ik heb nog nooit iets doms ge
«laanDus ze noemen jou bjors Den
„Ben je handig?" „Ja nogal,. „Nou dan
zal ik 't met je probei en. „Dank u.
Maar krijg ik dan ook een flink week-
loon Ja natuurlijk". „Hoeveeir „Da
zul je aan het eind van de week wel
ZieOK Waar kan ik mee beginnen?;'
Eet eerst maar een boterham mee
'zei vrouw Karmels. „Dank u wel me
vrouw". Sjors liet de boterhammen zich
lekker smaken. Toen moest hij aa
werk Eerst de koeien melken. Van het
melken kwam niet veel van terecht
De helft spoot langs de emmer op de
erond Toen moest Sjors de stal maa
503»ï.p™£. ig
Sjors kreeg een slaapgelegenheid in de
stal.
„En hoe ging het werk?" vroeg vrouw
Karmels voor ze naar boven gingen.
„Nou het gaat best", zei de boer, die
van het eten geven en het melken niets
afwist.
De volgende morgen moest Sjors naai
de voederfabriek rijden. Hij bracht het
voeder mee, maar toen Sjors even niet
oplette, reed hij met de auto tegen een
boom. Boer Karmels was vreselijk boos.
„Ik ontsla hem direct", zei hij tegen
Flora.
Toen kwam Sjors net binnen. Hij
had gehoord wat de boer zei en toen
zei hij bijna schreiend: „Oh, alstublieft,
laat me toch bij u werken. Ik zal in
het vervolg beter uitkijken, maar ieder
een kan toch een fout maken. Oh,
heus, ik zal goed mijn best doen."
„Nou, vooruit dan", zei de boer, die
intussen een besluit had genomen,
„voor deze keer. Maar o wee, als je
nog eens zoiets stoms doet, dan vlieg
je meteen de laan uit. Begrepen."
„Ja baas. Ik dank u." „Ga nu maar
naar je „hutje" in de stal en dan ls
alles vergeten en vergeven. De knecht
ging weg. „Je bent een goeie man", zei
de boerin en gaf hem een zoen.
Het was zoals Sjors had gezegd. Hij
deed erg zijn best. Tenminste, de eer
ste drie weken. Toen ging het weer
fout. Op een dag kwam Sjors naar boer
Karmels en zei: „D'r is geen biggemeel
mee." „Och wat, dat is er wel. Hier een
volle zak. Geef de biggen maar wat."
Maar Sjors pakte de verkeerde zak
waar kippevoeder in zat. Vier van de
zes biggen stierven. Boer Karmels be
greep niet waarom Die middag kwam
de knecht weer naar de boer en zei:
„Er is geen haver meer." „Och, loop
naar de pomp. Hier staat nog een halve
zak."
Omdat er op het erf een waterpomp
stond, ging de knecht naar de pomp.
De boer had toch immers gezegd: „Loop
naar de pomp". Nou, daar stond ie dan.
Maar boer Karmels kwam rood van
kwaadheid naar hem toegelopen. „Je
hebt de schapen niet geschoren en de
eieren van de kippen die in dat mandje
zaten heb je laten vallen. En wat doe je
hier. Idioot!"
„Maar u zei toch immers: loop naar
de pomp. Nou en hier ben ik dan, bij
de pomp. En van die eieren, daar kon
ik niets aan doen en„Maar, waar
om heb je de schapen dan niet ge
schoren?" „Ik, ehIk had vanmorgen
het scheermes in de rioolput laten val
len." „Oh, ik kan me wel wreken. Wat
ben je toch een stommeling. Dat die
vier biggen dood zijn gegaan is zeker
ook jou schuld. Je bent ontslagen."
„M... Maar ikikNiks te
maren en te ikken. Je bent. ontslagen."
Evterf'keek Sjors de boerjaog aan. Toen
lief? hij dieb - vóoroVerg'èbogeri het erf
af, de wijde Wereld in. Boer Karmels
liep de kamer in. Daar zat z'n vrouw.
„Waar is Sjors?" vroeg ze. „Ontslagen",
zei de boer kortaf. „Maar
„Stil", gebood de boer.
Toen ze 's avonds in de kamer zaten
zei de boer: „Sjors was misschien een
jongen die het goed bedoelde, maar
zijn naam past goed bij hem. Ik kan
hem niet gebruiken die Sjors Den
Domme!"
Door Lianne Willemse
Lange Wagenstraat 14,
i Gilze.
Lukie Franken (5 jaar) Boonhof 5, Prinsenbeek.
- - W-f/
ip
Iptp
r
if
W3&'"
Sa
««raki
Elsje Geerts (7 jaar) Ginderdoorstraat 2, Chaam.
In een groot paleis woonde eens een koning, die nooit meer opgewekt
kon zijn, sinds zijn hofnar was gestorven, ledereen deed zijn best de
koning op te beuren, maar het lukte nooit.
Naar muziek wilde hij niet luisteren, want van treurige muziek werd hij
verdrietig en vrolijke muziek deed hem denken aan zijn gestorven nar,
zodat hij bij de luchtigste deuntjes in tranen uitbarstte. Kaarten wilde Hij
niet omdat hij altijd verloor. Als de hovelingen afspraken de koning te
laten winnen, merkte hij dat dadelijk en dan legde hij de kaarten op tafel
en speelde niet verder.
"Wij hebben een leuke poes en hij heet
Peter. Die hebben wij van de buren
gekregen en daar gaat hij weieens
spelen.
Want die heDben ook twee poezen en
dan krijgt hij weieens wat eten.
Ja maar hij is wel lang weg. Maar
loms komt hij weieens kijken. En dat
is natuurlijk niet leuk, maar ik vind
hem toch wel leuk hoor.
Zelf verzonnen door Elly-Bruyns
Oosterhoutseweg 37
Breda, 7 jaar.
In dansen had de koning helemaal
geen zin, want hij had zulke hardnekki
ge eksterogen dat er geen heelmeester
in het land was, die hem daarvan kon
verlossen. Stel je voor dat iemand hem
bij het dansen op de tenen traipte
Paardrijden dan Onmogelijk. Eens
was de koniing van het allermakste
paard gevallen en sedertdien wilde hij
geen paard meer aankijken. Zelfs van
jagen hield de koning niet. Hij had
een medelijdend hart en kon met de
beste wil van de werelld geen dier do
den. Dan zou hij toch nog altijd kun
nen waindelen voor zijn genoegen. Maar
ook dat deed hij niet want het ruisen
van de bomen vond hij een vervelend
en eentonig geluid.
En daarom dwaalde de koning in zijn
vrije tijd maar door het paleis. Dat vond
hij intussen ook vervelend want hij
was in dat paleis geboren en getogen.
Het was ontzaggelijk groot maar hij
kende het nu op zijn duimpje en er was
nooit iets te zien dat nieuw voor hem
was, nooit iets waar hij nu echt goede
zin van kreeg.
De enige plaats m het paleis waar de
koning nooit kwam, was de kerker.
Daar zou je ook niet voor je plezier
naar toe gaan. Maar nu gebeurde het
eens dat er in die kerker zeven boeven
zaten die zoveel plezier met elkaar had
den dat hun bulderend lachen in de
koninklijke vertrekken te horen was.
Natuurlijk werd hun dat lawaai ver
boden. Zij werden zelfs met de dooa-
staf bedreigd als ze er niet mee op
hielden.
Ook de koning hoorde hoe de boeven
schaterden van plezier en hij informeer
de wat daarvan de oorzaak was. De be
waker wist te vertellen dat de mannen
in de kerker elkaar vermaakten met
het vertellen van leugens. De een wist
een nog gekker leugenverhaal dan de
ander. Toen beval de koning, die intus
sen alsmaar treuriger wos geworden:
„Breng die gevangenen hier voor mij.
Ik wil ook wel eens lachen. Wie het
grootste leugenverhaal kan vertellen
schenk ik de vrijheid".
Zo werden de boeven voor de koning
geleid. De eerste die straatmuzikant
maar bovendien een handige zakkenrol
ler was, begon: „Vroeger was ik een
beroemd vioolspeler en ik gaf concer
ten bij deftige mensen. Nog nooit had
den zij iemand zo prachtig horen spe
len. Ja, maar mijn viool was dan ook
een heel bijzondere. Ik had er niet zo
maar de gewoonsbe snaren op gespan
nen Mijn snaren waren geen kattedar-
men, maar zachte goudblonde haren
die een schone prinses mij had gege
ven. Maar het ongeluk was nu dat de
prinses, telkens als ik speelde, verschik-
kelijke hoofdpijn kreeg. Al was ik met
mijn viool ook aan het andere eind van
de wereld: als ik de strijkstok over mijn
snaren joeg kreeg zij hoofdpijn. Om de
arme meid van die ellende te verlos
sen, heb ik de viool in zee gegooid. Op
hetzelfde ogenblik voelde zij zich hele
maal opgefrist. Maar ik bracht er me
zelf mee tot de bedelstaf en vanaf die
tijd ben ik staatmuzikant".
De tweede die opgepakt was omdat
hij vals speelde, vertelde: „Eens werd
ik in een herberg beschuldigd van \als
spel bij het kaarten. De herbergier pak
te mij beet, doorzocht mijn zakken en
vond er twee extra kaarten een schop-
pekoning en een hartekondngin. Maar
toen ik voor de rechter kwam zei ik:
Zoveel liefde heb ik nou voor ons ko
ningshuis, diait ik altijd de portretten
van onze koning en koningin op zak
draag. Ik moet zeggen dat ze dan ook
sprekend leken. Terstond werd ik vrij
gelaten en ik kreeg bovendien een rid
derorde v'an de koning voor zoveel
trouw".
De derde zat gevangen omdat hij een
zilveren schotel had gestolen toen hij
als lakei op een dansfeest verfrissingen
had rondgediend. „Dansenriep hij.
„Dat onhandige springen en buigen op
zo'n stom feest, noemen ze dansen
Dan moest u mij eens bezig zien Ik heb
eens op een feest gedanst met een oude
gravin die stijvere poten had dan een
bok, dikker was dan een varken, en
zelfs eksterogen had op haar vingers. En
ik danste zo sierlijk met haar dat een
jonge prins die op het bal elk meisje
krijgen kon dat hij hebben wou, zijn
haind en hart aan de opgezwollen voe
ten van de oude gravin legde. Maar
toen hij later met haar het bal zou ope
nen op zijn verlovingsfeest, merkte hij
pas walt hij was begonnen, en hij heeft
de vlucht genomen. En nooit meer
heeft hij een meisje zo meeslepend zien
dansen als toen ik die stijve, oude dik
zak in mijn armen had
De vierde was in de kerker gekomen
als paardendief. „Wat ik al met paar
den beleefd heb pochte hij. „Eens heb
ik een wedstrijd gewonnen met een
paard dat de kortste benen had waar
mee een paard ooit ter wereld is ge
komen. En toch galoppeerden er de
edelste en snelste dieren mee. Hoe kon
ik dan winnen Heel eenvoudig. De
benen van mijn paard waren zo kort
dat mijn eigen voeten de grond raak
ten. Zo kon ik meelopen en op onze
zes benen haalden wij met het grootste
gemak de eindstreep".
De vijfde boef was een wilddief. „Ik
ben net als u, majesteit", zei hij tegen
de koning. „Als ik een dier in de ogen
zie, begint mijn hand te trillen en kan
ik mijn tranen niet bedwingen. Maar ik
moet leven van de jacht. Daarom heb
ik mijn geweer krom gebogen en een
spiegel op de kolf gezet. Sedertdien
kan ik met mijn rug naar het wild gaan
staan. Ik zie in de spiegel wat er achter
mij is. In de spiegel zijn de vogels, de
hazen en konijnen minder echt, zodat
mijn hand niet meer trilt en menn oog
niet meer traant. Ik mik en schiet. De
kogel vliegt door het kromme geweer
over mijn schouder en legt het wild
neer".
De zesde boef was een houthakker die
hout van de landheer had gestolen.
„Eens was ik in het topje geklommen
van de allerhoogste boom die ik ooit
heb gezien", vertelde hij. „Ik zat daar
toen de boom werd omgehakt, maar ik
zat zo hoog dat ik de slagen niieit hoor
de. De boom viel krakend om en terwijl
zijn voet nog in het bos lag, zwaaide
de top over de wijde zee en kwam neer
in een ver vreemd land in het oosten.
Gelukkig zat er nog een touw aan de
top vast. Ik wachtte tot het westen
wind werd. Toen sloeg ik het touw om
een wolk. De wolk dreef naar het wes
ten en trok de boom overeind. Zo
kwam hij weer in mijn eigen land
rechtop te staan. Vlug daalde ik laings
de stam maar beneden en nauwelijks
was ik op de grond terecht gekomen,
of de boom zwaaide verder naar het
westen en viel zuchtend omlaag".
De zevende boosdoener was metse
laar en had zijn huisje gebouwd met
materialen van zijn baas. „Ik héb het
sterkste verhaal majesteit. Luister
maar. Ik bouwde mee aan een kasteel.
We waren nog pas aan de fundamenten
bezig en metselden dus meteen de ker
ker. Ik wilde die kerker zo maken dat
er onmogelijk iemand uit zou kunnen
ontsnappen en daarom maakte ik er
geen raam of deur in. Maar zelf zat ik
er binnenin en moest me dus wel be
vrijden. Toen holde ik vlug naar huis,
haalde mijn bijl en hakte een gat in de
muur. Als ik dat niet gedaan had was
ik in die kerker de hongerdood gestor-
De koning had gespannen naar alle
verhalen geluisterd. „De grootste leu
genaar mocht vrijkomen had ik beloofd.
Nou de grootste leugenaar ben ik zelf",
zei de koning. „Want ik beweer: alle
zeven verhalen die zijn verteld, zijn
wis en waarachtig waar gebeurd". Eerst
keken de boeven op hun neus. Maar de
koning had zoveel schik gehad in hun
leugenverhalen, dat hij de mannen ie
dere dag opnieuw uit de kerker haalde
om weer andere geschiedenissen te ho
ren. Op het laatst vond hij het luisteren
naar hun vertellingen zo gezellig dat ze
alle zeven tot ridder werden geslagen
en in Met vervolg als verteller» aan
het hof hieven wonen.
AN MAC GILLAVRY
(ADVERTENTIE)
Balatred „vinyl-op-vilt" heeft de
praktische voordelen van harde
vloerbedekking.plus de behage-
lijke eigenschappen van zacht
tapijt.
't Is slijtvast vinyl op verend
vilt! Uw woninginrichter levert
het in banen van '200 cm breed.
In vijf kwaliteiten van 9,25 tot
13,50 per vierkante meter.
Zeven heel mooie, heel gezellige
dessins en vele, vele prachtige
kleuren. (Ia - u kunt mooi com
bineren met Balatred!) Koop het
nu. U heeft er jaren plezier van.
Balatred vanavond op uw T.V.,
Ned. I, na het nieuws van 20.00 unr.
BALATRED Een produkt van
Balamundi Nederland N.V. -
Huizen N.H.
VINYL. VLOBRBIDBKKINO
DEN HAAG (ANP) De hofpredi
ker. ds. G- J- A. B. Forget, heeft
zondag in de Waalse kerk te 's-Gra-
venhage afscheid genomen van zijn ge
meente. Ds. Forget is met emeri
taat gegaan. Het kerkgebouw was ge
heel bezet. Onder de aanwezigen wa
ren ook koningin Juliana en prins
Bernhaird.
PARIJS (AP) De zeven leden tel
lende overleggroep over atoomzaken
van de NAVO zal op 6 en 7 april ln
Washington vergaderen.
De leden van de groep zijn de Ver
enigde Staten, Canada, West-Duitsland,
Italië. Nederland, Turkije en Enge
land. Er zal een studie worden ge
maakt van diiverse aspecten avan stra
tegische en taktische atoomplanning.
(Van onze Bonner-correspondent)
BERLIJN Peter Brandt, zoon van
Westduitslands vicekanselier en mi
nister van buitenlandse zaken die
in Berlijn zijn studie voortzet ook na
papa's verhuizing naar de bonds-
hoofdstad is een van de leiders
van een actie, die er op is gericht
om de leerlingen der ,,Oberschulen"
in de vroegere Duitse rijkshoofdstad
medezeggenschap in het schoolbestuur
te geven.
Hij is met zijn 18 jaren eeu van de
mede-oprichters van de eerste scho
lierenvakbond in de bondsrepubliek
onder de naam onafhankelijke scho
lieren vakbond in de Bondsrepubliek
noemt deze gemeenschap zich vooral,
omdat bij de bestaande mede-verant
woordelijkheid" op de scholen de ..klas
sen-woordvoerders" zo zeggen
Brandt en zijn medestanders ,,al
lang onderdeel zijn geworden van de
schoolbureaucratie en niet langer in
staat is om machtsmisbruik door het
lerarenkorps te verhinderen of af te
schaffen".
Brandts O.S.G. wil onder andere be
reiken:
a. Afschaffing van iedere vorm van
censuur op schoolkranten;
b. Medezeggenschap bij de opstel
ling der lesroosters;
c. Medezeggenschap over alle
kwesties die de scholieren di
rect aangaan, met name disci
plinaire aangelegenheden en
d. Een omvattende seksuele voor
lichting onder de leerlingen der
hoogste klassen.
Met pamfletten hebben Brandt en
zijn medestanders op de 20 „Ober-
schulen" in West-Berlijn voor het
O.S.G. geworden en inmiddels 80
leerlingen kunnen inschrijven. Als
voorbeeld van machtsmisbruik door
een lerarenkorps werd in deze pam
fletten genoemd het geval van een
scholier, die vanwege zijn be allé-
haar snit door de leraren belachelijk
was gemaakt en moest blijven zitten.
Deze en andere gevallen van
machtsmisbruik" zullen op alle deel
nemende scholen in een kartotheek
worden geregistreerd, die de O.S.G.
iii een veilig oord heeft onderge
bracht om te verhinderen, dat de po
litie zich er meester van zou kunnen
maken. (De politie heeft onlangs bij
een huiszoeking de ledenlijst van de
socialistische studentenbond in beslag
genomen)
O.S.G. een instituut" geschopte
waar de vakbondsfunctionarissen
de klassenstrijd (en ditmaal geldt dit
woord letterlijk) wordt geschoold, ja
er komt verder een instituut waar
leerlingen, die vanwege hun vakbands,
activiteit eventueel van school zouden
worden gestuurd, door studenten wor
den voorbereid op een eindexamen,
dat zij extraneus zouden kunnen afleg!
gen. Enkele h.b.s.-directeuren en gym.
nasia-rectoren hebben al gedreigd dat
zij tegen de opstandige scholieren
maatregelen zullen nemen. Maar <k
scholieren en hun vakbondleiders zijn
op dergelijke represailles goed voor-
bereid.
Naar het goede voorbeeld van de vak-
bonden-voor-volwassénen heeft de
(ADVERTENTIE)
Onze zaak is in verband met
INVENTARISATIE
VRIJDAG 31 MAART
Alleen telefonische verkoop gaat
normaal door.
Tolbrugstraat 2, Breda
Telefoon 01600—22541
De ..Sehulsenator'" van We-st-BerliJn,
Evers minister van onderwijs, kun
sten en wetenschappen van de stad
staat is over deze ontwikkeling ta
melijk bezorgd. Hij woonde onver
wachts de stachtingsvergadering der
O.S.G. bij, doch maande de adspiram.
vakbondsleden tot voorzichtigheid.
Evers sprak van een soort „extra
parlementaire" oppositie tegen de
schooldirecties, die niet in overeen
stemming is met de democratische spil
regels. De georganiseerde scholieren
dachten er evenwel anders over.
Vooral Peter Brandt verdedigd, de
oprichting van de O.S.G.: „Wij hebben
een werkelijke behartiging van onn
belangen nodig. Met een vertrouwen»-
leraar" zijn wij niet gediend. Zijn in-
teressen kunnen nooit de onze zijn er,
omgekeerd"
De O.S.G. wil binnekort m«t de
monstraties beginnen.
(Van onze
Al acht jaar werkt pater Jan
haast ontoegankelijke Andsgeb
derlandse religieuzen probeer)
pen tot een menswaardig best;
derlijke „zieltjeswinners", maar
hun christelijke overtuiging, on
Chilenen. Zij willen die tiendui:
en nood, van angsten en ziek
die bergdalen is de bevolking
ro.rt TV-a.cE-I3.fi.nl ■')-
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Donk ztf de reaktiw
van velen op de „Brandpunt"-uitz«n-
ding van 3 maart j.l. is op de giro tmi
de stichting „Eten voor India" de half
miljoen gulden gepasseerd.
Uit de Haagste schoolk ringen ontving I
de Stichting bedragen, variërend van
t 300,— tot f 1.000,—. Bij het hierboven
genoemde bedrag van f 500.000,-- zijn
de opbrengsten van de «oholen nog niet
begrepen.
De stichting heeft direct 800 ton rjje!
in Siam aangekocht voor verscheping
maar Calcutta. Dezer dagen zal deze zen.
diirng daar arriveren. De krappe markt
voor de rijst maakt het vinden van par
tijen moeilijk. Toch is de stichting erin
geslaagd nog osp 1.200- bom beslag te leg
gen, die eveneens maar Calcutta zuilen
worden verscheept. Op 10 en 24 maart
zijn reep. 110 en 150 ton voedingsmid
delen per schip van Nederland uit naar
India verzonden. Op 3 april gaat nog
•ens 150 iton. Met deze verschepingen ii
een bedrag van oa. 1,4 miljoen gulden
gemoeid.
Naast de verschepingen is ook voed
sel aangekocht in India zelf. Het gaat
hier om een hoogwaardig geconcen
treerd voedingsmiddel, dat via de ker
kelijke organisaties, in Bihar werk
zaam, zal worden gedistribueerd. Het
zijn slechts kleine partijen die beschik'
baar zijn, waarmee oa. 1,5 ton gemoeid
is.
MOSKOU (AP) De Sovjet-Unie m
Spanje, die geen diplomatieke t*
trekkingen onderhouden, hebben over-
eenstemming bereikt over een «flp
breid cultureel uitwisselingsprojTtni-
ma.
Sinds 1065, toen de Moiseyew voC> 1
dansgroep dn Spanje en de Spaanse dan
ser Antonio met zijn gezelschap al
Rusland optraden, zijn steeds fl*®
culturele banden aangeknoopt
Dit jaar zullen onder meer 120 Iw"
van het symfonie orkest van Uj®
grad in Spanje optreden- Spaanse <P'
sers worden in Moskou verwacht,jj
wijl voorbereidingen getroffen woraw
voor het uitwisselen van weten"",n
mensen, schrijvers en filmen.
UTRECHT Mej. Cor L- v>n
Kekom uit Eopik zal prinses B"""
helpen bij de aanstaande bevailir'
Zuster Van Beusekom i»
van het Academisch ziekenhui'
Utrecht en zodanig ook als
van prof. dr. W. P. Plate- s"",
met hem heeft zij al enkele dukn5
kinderen op de wereld geholpen.
Mej. van Beuzekom, die. de.Sfft!
al persoonlijk kende, begtin m ij"? j
loopbaan als leerling-verplees
nel academisch ziekenhuis, oj,f
sinds 1950 op de g^aecoM"",,
deling en is sinds 1958 hooidve F—
ster.
AMSTERDAM (ANP)
- I*
In het van Nispenlipis in A'dam
is door het comité Tieners voor Be
jaarden een „Miss Bejaarde" verkie
zing georganiseerd. Op de fotó de
winnares de 69-jarige mevr. Boekens-
Ellerman die met deze titel een 14-
daagse vakantie in Italië won.
met W
paasweekeinde, te beginnen w
de yrydag, hebben 11.650 f
in het stedelijk museum van
dam gedwaald. -
In de 23 dagen dat de
ling nu geduurd heeft hebw
mensen de expositie begoent. y
Naar aanleiding van ®ez*ie* glll*
langstelling is begoten
woensdags maar nu ook don
avonds de expositie voor net
open te stellen.
Het is ondoenlijk om die kilom
uit elkaar wonende groepjes arme
ren en hun kinderen les te gevei
scholen. Hier moet de radiotechnic
hulp komen. In vele landen als
zilië, Colombia, Equador, ja zelfs l|
en Australië zijn de etherscholen
geweldig succes geworden. Toen j
Janssen zijn problemen aan de
cuur van de Nederlandse kapucij
missies had voorgelegd, raakte men i
ook enthousiast. De kosten voor
eenvoudige middengolfzender van
Ups, zomede de bouw van een sim
houten studio van twee verdiepir
werden geraamd op ca. 400.000 gulj
De Chileense regering verklaarde
bereid de in te voeren apparatuur
te stellen van de hoge invoerrech
omdat het hier een ontwikkelingsj
Ject betreft. De bedoeling is, dat
zender met studio, welke straks „Ra
Santa Clara" zal heten, op 28000 mt
boven de zeespiegel in Osorno, bijj
missiestatie San Juan de la Costa
verrijzen.
De procuur van de kapucijnen
zocht de Utrechtse publicist Cees G{
fioen om een studiereis te maken la
enige succesvolle etherscholen in
tijns Amerika en een rapport sameri
stellen, dat een neerslag zou bevat:
van alle ervaringen en mogelijkhed
welke aan dit radio-onderwijs inh!
rent zijn.
Dezer dagen hadden wij een gespi
met de heer Griffioen, die diep on<
de indruk na een uitputtende tocht y
vijf weken door de meest ontoeganl
lijke gebieden in ons land was teri
gekeerd.
Zijn eerste conclusie luidde: „Het
hele geheim van de nood is terug i
brengen tot 3 woorden: gebrek aan kc
nis. Daarbij is vooral de geïsoleer
bevolking zwak produktief en blijft
als het ware gevangen in een onwetë
de inactiviteit. Het bijbrengen van ke
nis aan deze mensen op het geweld
territoir van Chili, dat in lengte de i
stand van Amsterdam tot Kongo ove
brugt en slechts acht miljoen inwone
telt, van wie er de helft in de hoof
«tad woont, is zonder radioscholen o
mogelijk. Alleen het werkgebied v:
pater Janssen, is zo groot als Noord-Br
bant. De mensen zijn voortdurend o
dervoed en hun levensduur bedraa
35 jaar. Veertig procent van. de zu
gelingen sterft in het eerste léven
jaar. Er zijn vrijwel geen berijdba:
wegen. De kleine boertjes met 3 tot
ha. land hebben doorlopend armoe. 2
moeten 's morgens om vijf uur met hu
kinderen langs gevaarlijke afgronde
en door kale zandwoestijnen hun vruel
ten en groenten naar de markten brei
gen. Als ze tegen de avond voor f l,ï
verkocht hebben voelen ze zich tevrt
den. De overgebleven koopwaar late
ze meestal voor een paar centen achte
Water en elektriciteit kennen ze nie
laat staan de grote combines en tractc
ren van de enorme haciendos. Toe
wil men in Chili dit grootgrondbez:
niet verkavelen, aangezien de klein
akkers economisch niet rendabel zou
den zijn, Trouwens de Chileen prjjs
zich gelukkig als hij op zo'n modern
farm mag werken en wonen. Hier leer
hij pas het landbouwvak.
Maar ln de afgelegen bergdalen is
evenals ln andere grote delen van La
tjjns-Amerika een afschuwelijke enert
gieverspilling. De mensen sloven, ploe,
teren en sjouwen, maar komen ondank
die slopende arbeid niet vooruit. D<
oogsten zjjn klein en schraal. Hier wil
len de Nederlandse kapucijnen een ein
de aan maken door landbouwvoorlieh
ting - en onderwijs via radio-lessen.
Maar dan moeten ze via een eigen
zender eerst de mensen dagelijks 1®
kunnen geven in lezen, schrijven, reke
nen, gezinsverzorging, voedselbereiding
€n hygiëne. Elders in Zuid-Amerika i:
bewezen, dat dit radio-onderwijs al hon
derdduizenden mensen op weg heeft ge
bracht naar meer welvaart.
AMSTERDAM Het nationaal 1-april-
eomité heeft dit jaar de „Prix de Joke"
toegekend aan de t.v.-groep „Farce Ma-i
jeure", die. aldus de jury, „onder aan
voering van de heren Alexander Pola
cn Fred Benavente en het toeknijpend
°og van de heer Dick van Bommel ons
volk op een parodistische, satirische en
originele wijze een (lach) spiegel weet
voor te houden".
Een eervolle vermelding gaat naai' de
heer N. M. A. ter Wolbeek uit Am
stelveen, onderdirecteur van de spaar
bank van de Stad Amsterdam die vol
gens de jury „kans heeft gezien met
een aantal medewerkers ons comité op
1 april 1966 te foppen, door een groot
spaarvarken over Loeres heen te plaat
sen."
De hoofdprijs, een bronzen Loeres,
zal op zaterdag 1 april in hotel Bouwes
m Zandvoort worden uitgereikt. Het
ls dit jaar voor de vijfde maal dat deze
onderscheiding wordt toegekend. Ze is
bestemd voor „die humor of gepleegde
grap die naar ile| oordeel van de jury
uitspringt boven andere gepleegde grap-
?oSLeï^/°' humorvolle dingen, welke in
1966 in Nèderland hebben plaatsge
vonden". De .jury bestond uit de heren
fiPPo Doeve, voorzitter, dr. John B.
Knipping. Cor Ketting en Wim Kok.
■riet secretariaat, waargenomen door de
«eren Edo van Tetterode en Gerard F.
tonner, hield de grappen-registratie bij.
