Cees Koeken mag slechts één weg op Cees Priem proefde de successen £NWAT DAN Jan Janssen weet het nog niet MIST HET SLIM GEN OEG HET Wim du Bois voelt zich niet lekker SMAAKT E DAGBLAD DE STEM WIELERKRANT Lees K°eken. Precies Rini Wagtmans, zeggen de wielerlief- hebbers van deze nieuweling, die dit jaar zal uitkomen e amateurs voor het merk Vredestein. „Ik hoop", zegt "z° te worden als Rini. Ik vine hem een bijzonder groot ireur" Alles wat ik nu bereikt heb in de wielersport dank *8an Rini...- ^.3ï?en bezorgden Rini en Cees het Dagblad de Stem. Cees (o<)\tlnaa^ z^n Seb>°ortedorp en Rini in St.-Willebroid. Daar- h Wa^en ze met elkaar in aanraking en ontdekten zij hun enlij'ke interesse; wielrennen. Rini Wagtmans was al ®r dan Cees Koeken en leerde hem de fijne kneepjes van ,p!e "^n da* was nodig", zegt Cees in het huis van zijn S**". de familie Claus in het Zeeuwsch-Vlaamse Urg Waar hij dit jaar introk, tyd vef^elt dan dat deskundigen hem zouden hebben ge- nog te weinig uitkijkt en niet slim genoeg is. iin ad ie"> zo zeiden die wijze mannen, „dit jaar meer (Site,. e.ntien koersen gewonnen". Helemaal geloven we Cees niet- Juist omdat hij zo veel op Rini Wagtmans lijkt is '-'$enP€elS' komt voor dat hij vele ronden in de kermis- achteiop riJdt en dan plotseling naar voren komt. Cees ^7S oppermachtig bij de nieuwelingen. Als hij wilde ichter n 6^ere gewenste wedstrijd winnen. Hij wilde vaak '^eid w Was er met ziJn hoofd niet bij.' Gebrek aan Ljaar z an bem echter onmogelijk verweten worden. Hij was W6 er in Zeeland, waar hij het nieuwelingenklassement Cees y. leJJWeling met het meeste koersinzicht. 'vijfw en wielrent vanaf 1963. In dat jaar won hij vier St5eeSr^dei1, 3aar daarop in 1964 dus won hij %\k n wedstrijd, maar dit slechte resultaat voor een ta- tëdur ^ereikte Cees doordat hij midden in het sei- ende een maand geschorst werd, Cees Koeken schreef op twee wedstrijden tegelijk in en zei een dag voor de koers een van belde aanmeldingen af. Het eerste Jaar bij de niewlingen won Cees zes koersen. Bij deze opsomming maakt hij zelf de notitie, dat hij in dat jaar bijzonder veel pech had. Veel lekke banden en nog meer valpartijen. Van het jaar pas seerde Cees Koeken in koersen dus zeventienmaal als eerste de eindstreep. v Door Wim du Bois en Rini Wagtmans viel de almachtige blik van de bondscoach Joop Middelink op de tengere figuur van Cees Koeken. Begin februari moest de jonge coureur naar Amsterdam komen voor een gesprek met de almachtige baas, die hem vertelde dat er in de toekomst voor jongeling Koeken slechts één weg zou zijn. En dat was die van Middelink. En mocht Cees de hoop hebben gehad dit seizoen geheel Neder land van zijn talent te kunnen laten genieten, Joop Middellink liet van die dromen weinig meer dan vage lijnen over. „Ik heb", zo moet volgens Cees Koeken Vredesteinis ploegleider tegen hem hebben gezegd, slechts twee complete coureurs in mijn ploeg en dat zijn Rini Wagtmans en Wim du Bois Zij zullen als het mogelijk is alle koersen-, die Vredestein op zijn programma heeft staan, rijden. Wim en Rini hebben dat ook hun eerste seizoen als amateur kunnen doen en daarmee behoren zij tot een magere top van ongeveer tien procent Of jij dat ook zal kunnen is een grote vraag En daarmee kon Cees Koeken het doen en in gezelschap van Rini Wagtmans timide op huis aan gaan. Hij werkt nu ijverig, zowel in het tricotagefabriekje van Van Thurenhout in Aar denburg als aan zijn conditie. Op 4 maart wil hij) klaar zijn voor de Omloop van het Volk. Dat wordt zijn eerste koers als amateur. Hij rijdt er zo mogelijk met zijn leermeester van het •erste uur Rini Wagtmans, maar zal zich nu niet meer aan diens raadgevingen mogen houden. Slechts Middellinks weg rest hem. £EES Priem (16 jaar) was een van het elk jaar weer honderden jongens tellende leger, dat zich vergaapt aan de roem, de spieren en het (klater-)goud van de wielerkampioenen. Evenals zovelen voor hem besloot hij voor zichzelf soortgelijke zo niet mooiere en duurdere lauweren te oogsten. In zijn dromen vervaagden erkende grootheden zoials Karstens, Jo de Roo en Jan Janssen tot onbetekenende beginnelingen bij zijn tiomfale komst op de baan en de weg. De fiets, waarmee zijn broer Jan op een dag thuiskwam vormde een prachtige aanleiding om aan de realisering van die fantasieën te gaan werken. Met de eerste succes sen verminderde de weerstand van moeder Priem, die verwacht had dat de aspiraties van haar jongste zoon parallel zouden lopen met die van zijn broer en vader, die triomfen oogstten op schietbanen met pijl en boog. Zij had opgezien tegen het vele werk, de extra-was, het dure eten, en bovendien vond zij het een zware en ge vaarlijke sport. Ze was bang, dat haar jongen ruim een meter tachtig en fors uit de kluiten gewassen te veel van zichzelf zou eisen. Ze voerde snarenaan. De ambachtsschool hij leerde voor timmerman moest worden afgemaakt. Cees beloofde dat en ze moest toegeven. Zijn kracht bracht hem bij de adsplranten een klasse met grote krachtsverschillen de eerste prijzen. Zijn armen en benen, gestaald -door bijverdiensten in de zomer bij boeren in de omgeving, gaven hem een voorsprong op zijn leeftijdgenoten, die nog niet zo ontwikkeld waren. muren van een sportzaak en zich ontpopt als een midden stander, inclusief toonbank en rinkelende kassa? In het begin zullen ze komen als de spreekwoordelijke bijen op de suikerpot Ab Geldermans belde ex-collega Janssen nog niet zo lang geleden vol financiële vreugde op maar wat gebeurt er daarna Jan anssen is een man die vooruit kijkt. Het is een van da deugden, die in de koers'tot grote ontwikkeling kwamen in zijn tenger lichaam. De meest waarschijnlijke kopman van de landenploeg be seft, dat roem en geld vergankelijke zaken zijn. Nu al zijn er supporters, die als hij in drie weken geen goede uitslag rijdt hem vergeten en het praatje rondstrooien, dat Jan Janssen versleten is. En dat is de ergste belediging, die een ouder wordend wielrenner, bewust van zijn jaren, toe gevoegd kan worden. Versleten loopt parallel met uitgeteld en moeten kiezen. „Het zijn dezelfde mensen, die je na de koers om het hardst op je schouders kloppen en op de foto willen staan Jan kent ze en heeft zoveel mensenkennis vergaard, dat hij weet dat deze hielelikkers de eersten zullen zijn, die zijn nu .nog onzichtbare winkeldeur voorbij zullen lopen. - De keus is dus nog niet bepaald. Jan Janssen heeft nog diverse jaren de tijd voordat hij aan de zware beslissing toe is. Voorlopig zijn er andere moeilijkheden. De Tour de France '67 wacht. Een ploegleider is gekozen. De ploeg, die hem naar hij hoopt naar een nog hogere plaats in de eind rangschikking zal dragen echter nog niet. Het liefst wil hij een geroutineerd team, met renners die beseffen aan welke kant hun boterham wordt gesmeerd en dat een Jan in het geel niet karig zal zijn. Eén tegenstander ondanks het ak koord De Muer-Pellenaars is naar anssens gevoel uitge- chakeld: Den Pel Wout Wagtmans is hem liever. „Business is business". Den Wout zal zijn problemen begrijpen en hem niet in de weg staan. Misschien ligt er met Wout nog een rentenierschap in het verschiet. du Bois is onder de wapenen geroepen. Evenals zo velen voor hem telt hij de dagen tot hij zich van „filler" om kan laten dopen in „ouwe stomp" en hij na vele lange maanden „adieu Sophie" kan zeggen en deze toeverlaat van alle soldaten ondanks haar kwaliteiten haar weer gaat verlaten. De militaire autoriteiten zijn het belang gaan inzien van goede verzorging van en speciale faciliteiten voor top sporters. Het militaire voetbalelftal heeft in deze baanbrekend werk verzet Het militaire wielerteam bestaat al vele Jaren, maar veel vrij van dienst om te trainen is van reeenter datum. in het seizoen in verband met zijn eindexamen, waar hij door kwam. En desondanks slaagde hij erin diverse koersen op zijn naam te brengen o.a. de le etappe van de ronde van Zeeuwsch Vlaanderen. Dit Jaar moet hij zich waarmaken. Zijn uitverkie zing voor het wereldkampioenschap en Mexico zijn bijna de finitiefMaar er hapert iets Ondanks de vele kilometers gereden in de heuvels en bossen in de prachtige omgeving van Amersfoort, wordt Wim dikker. Zijn vermogen en souplesse zijn naar zijn gevoel verdwenen. Zijn benen lijken zwaar en loom inplaats van soepel draaiende zuigerstangen. Het eten in de kazerne in elk kwantum ver krijgbaar smaakt hem niet. Met afgunst denkt hij aan meer gelukkigen. Aan Eef Dolman, aan Piet de Wit en Tiemen Groen, die het toch maar versierden om aan de knellende greep van veldpet en al wat daar bij en onder behoort te zitten, te ontsnappen. En met een zeker weemoed aan minder gelukki gen. Aan de Rotterdammer Johny Brouwer, die in veie weken niet at zodat hij niet meer aan de centrale trainingen van de militaire wielerploeg kon deelnemen. En aan zichzelf. De sfeer ontbreekt. Het prachtige landschap van Amersfoort kan hem gestolen worden. Het is voor Wim du Bois volkomen steriel vergeleken bij het sappige Vlaamse land waar hij zijn trainingsronden placht te draaien. De polders waar de boer derij van zijn vader ligt. Zijn vader die er „uitsteekt" in de omgeving, omdat hij als enige een gemengd bedrijf exploiteert in een streek waar alleen aan landbouw wordt gedaan. De koeien zijn zijn hobby. Zijn geboortestreek waar je na enkele kilometers een coureur ontmoet, die je wiel pakt en waarmee je dan de gehele verdere middag mee optrekt. Het begrip is bekend en kort te omschrijven: heimwee Het is geen vooropgezet middel. Hij zal het zelf ontkennen, die boomlange twintigjarige afstammeling van een Franse Hugonoot. Hij zal zeggen dat hij geen papkind is, want zo is hij niet opgevoed op de boerderij. v De familie paste zich bijzonder snel bij de nieuwe situatie aan. Vader, -moeder, broer Jan en vooral negen tienjarige zus Tarnny ontwikkelden zich tot fans van het „fenomeen" Cees Priem. Nu droomden zij ook. Ze ver gaten, dat volgens insiders in het veelzijdige wieiermetieir slechts eens in de vijfentwintig jaar een zo'n „grote" aia Rik van Looy geboren wordt. Met drie auto's begeleidde de familie haar favoriet naar -de koersen. Ze leefde op wanneer Cees successen boekte. Ze verborg haar verdriet als hij faalde. De voor- uitgang In zijn prestaties was duidelijk waarneembaar. De goede plaatsen van het seizoen 1965 sublimeerden in '66 tot eerste plaatsen. Van de zevenendertig koersen won de jonge wielrenner uit Ovezande er drieëntwintig. Hij ontwikkelde niet alleen zijn spieren en sprintvermogen, maar ook het instinct om op het'juiste ogenblik te kunnen toeslaan in een koers groeide. Voor Cees Prem is een tipje van de sluier van zijn droomwereld opgelicht. Hij mocht met het puntje van de tong proeven van het extract dat bij de groten in de wielerwereld „succes" wordt genoemd. Het smaakte! Mhar toch hij is er nog lang niet. Hij zal moeten bewijzen, dat hij het verschil tussen de afstand bij adspiranten (vijf entwintig tot 'dertig kilometer) en nieuwelingen (zesti°- tot vijfenzestig) en later naar de amateurs (honderd en meer) kan overbruggen. Hij heeft echter een voorsprong op het leger van die honderden, waarmee hij In het ver leden smachtte naar successen.Cees Priem werd win naar van het Zeeuws adspirantenklassement. tan Janssen, ex-wereldkampioen op de weg' bij de profs, J voornaamste exponent van het Franse biermerk Pel- |.rtli-Sauvage en een van de best gesalarieerde renners Ljer de Nederlandse wielerhemel van Van Ballegoyen de L, m zijn rechterhand Middelink, weet nog niet wat hij ,,t doen als zijn tijd is gekomen. L js een groot probleem, dat een ouder wordend wiel- Jnner (hij is zesentwintig) zorgen baart. De vraag hoe Luik na mijn wielercarrère aan de kost gaat bij Janssen, j( bevoorrechte, hand in hand met „waar steek ik mijn «ld in j'5rdt het een wielerzaak, een sportzaak, waar ook voet- wlschoenen etcetera worden verkocht of een restaurant jet beroep rentenier trekt, maar er is één grote hinderpaal, je wielersport kent op het ogenblik slechts drie miljonairs: jU (II) van Looy, Rik (I) van Steenbergen en (monsieur) Jitques Anquetil. De in Nederland onopvallende naam jjn Janssen komt volgens de bezitter op de lijst van wieler- ((tlvermogenden (nog) niet voor. Uben nu ongeveer drie jaar goed. Ik hoop tot en met mijn dertigste jaar op deze wijze in het cyclisme te kunnen doorgaan. Daarna is er aan de grote tyd een einde gekomen U kan ik het misschien nog een paar jaar op de baan uit een. Na die tijd zal ik moeten kiezen". Wordt het een ,-elerzaak? Mecanicien Wout Verhoeven in Rotterdam ld er geen droog brood iri verdienen. Je zou er iets bij Boeten doen. Radio's en t.v.'s Nummer twee in de Tour (•France (over mfjn overwinning Bordeaux-Parijs spreekt bemand meer) voelt weinig voor een wielerzaak noch mor een restaurant. „Gerrit Schulte heeft zoiets bij de fliertin Den Bosch. Die zaak schijnt niet zo goed te lopen, [en sportwinkel zoals de nu afgezwaaide Ab Geldermans oor meer dan een ton in Beverwijk uit de grond stampte, p monsieur Jean meer... Ook aan dit ideaal echter kleeft een maar. Wat doen de fans als de grote kampioen ip zjn lauweren gaat rusten, zich terugtrekt binnen de Wel zijn de meeste topsporters nog altijd afhankelijk van de goedertierendheid van hun commandanten. In de wielerploeg is dat te zien. De onderlinge verschillen zijn groot. Wim du Bois heeft een commandant, die bepaald gunstig staat tegen over de wielrennerij. Elke middag krijgt de Zeeuwsch Vlaming vrij en kan hij zich de kilometers in de benen rijden. Op het eerste gezicht een ideaal klimaat voor de talentvolle amateur om aan zijn conditie te schaven en het seizoen over enkele weken met grW>t vuurwerk te openen. Hij moet en dat weet hij dit Jaar definitief doorbreken. Zijn carrière werd tot dusver gehinderd door zijn studie HBS B of zoals Wims directeur de zaken wel eens voorstelde, zijn studie door dia wielrennerij Als adspirant en nieuweling in de Zeeuwse en Brabantse dreven was hij onweerstaanbaar. Hij won de wed strijden op elke gewenste wijze. Het eerste jaar als amateur ging het minder gemakkelijk. Hoewel het zelfs voor outsiders in de wielersport duidelijk te zien was dat deze boerenzoon uit Zuidzande het ongrijpbare talent, dat grote wielrenners vormt, in onmeetbare hoeveelheden bezat. Joop Middellink, de wegcoach van de KNWU, claimde hem voor zijn „privé-ploeg" Vredestein en via, via werd hij benaderd door de Rotterdam mer Ton Vissers voor de merkenploeg Willem II-Gazelle en de Belg Lomme Driesens (Romeo). Vorig jaar startte hij laat

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 21