MOMENTOPNAME VAN „EEUWIG" RUSLAND
Vrouw mist
hoffelijk
gebaar
De koperen bruiloft
Toerisme
Iwanow
Droomstad
Lente
Wodka
Meesterwerken
Gemeenschappelijke
/ie/omarkt
Tijdschrift voor
en van financiers
Karmann
Ghia
Cabriolet '60
Gemeente Putte N.-B.
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 22 FEBRUARI 1967
SCHERP OOG EN
SCHERPE PEN
BEKENDMAKING
poederkoffie chocolade
398 n9
Calorieën-praat
4
4
Gezicht op de kathedraal van
Sint Basilius.
TVToskou, Ruslands hart, is het officiële ontvangcentrum omdat het Moskouse Krem
lin nu eenmaal staatscentrum is. De recepties op het Kremlin zijn wereldvermaard
evenals aan alle hoven en regeringscentra van grote mogendheden heeft er zich een
eigen stijl ontwikkeld. Een stijl die uiteraard bepaald wordt door Russische zeden en men
taliteit. Met name de Slavische gastvrijheid spreekt sterk. Oudtijds, onder de tsaren, maar
ook de eerste jaren onder de nieuwe heersers, domineerden zware gerechten. Tot 1939
werden zelfs gouden bestekken gebruikt. En tot Kroestjevs veldtocht tegen de alcohol
was een ontvangst op het Kremlin een zware beproeving voor sobere mensen. Thans
is men in de rode regeringskeuken van Ruslands staatsburcht moderner geworden.
Lichte spijzen en dranken hebben de overhand, en men houdt zelfs rekening met de
voedingsgewoonten van de Aziaten en Afrikanen. Dronken diplomaten en magistra
ten ziet men dan ook zelden meer op officiële ontvangsten en diners.
Men kan op zulke recepties niet al
leen s taatsfunctionarissen treffen,
maar ook andere prominenten uit di
verse secties: kunstenaars, geleerden,
militairen, verdienstelijke bestuurders,
zelfs de laatste tijd soms geestelijken.
Dat bewijst een groei naar openheid.
Maar een voor ons westerlingen merk
waardig verschijnsel is, dat de vrouwen
van de Russische gastheren niet mee
spelen, tenzij er hoge gasten komen
die hun echtgenoten meebrengen.
In de Russische samenleving deelt
de vrouw nu eenmaal niet in de rang
van haar man. Zij verwacht ook niet
de hoffelijkheid die men in het wes
ten aan de vrouw bewijst, ofschoon de
laatste tijd stemmen opgaan om deze
hoffelijkheid, die tijdens het tsarenre-
girne bestond, weer in ere te herstel
len.
Ook het privélevem van een Russiscnr
politicus is een zaak die men nooit
bespreekt. Over de familie van Stalin
wist men destijds in Rusland even wei
nig als wij. Heibzelfde geldt inzake de
moederlijke en intelligente echtgeno
te van Kroestjev.
Merkwaardig en te respecteren
Is dat ontvangsten op het Kremlin ein
digen met iets cultureels. Een klein
concert, maar de aankondiging con
cert" kan in feite ook het optreden van
een balletgroep ter ontspanning bete
kenen. De ontvangsten op het Krem
lin zijn steeds imponerend, zowel om
De Masim Gorki-sfraaf biedt
een bijna Amerikaanse aan
blik.
hun grootse omgeving als stijl, als
hun perfecte organisatie. De Russen
hebben evenals de Britten gevoel- voor
traditie.
Een vrucht van de vreedzame coëxis
tentie is het toerisme. Rusland ont
vangt kostbare deviezen door zijn gren
zen open te stellen. De toeristen bren
gen per jaar miljoenen aan deviezen
binnen. Moskou beseft dat Rusland als
toeristehiand nog alles moet leren.
De service aan de toerist was tot dus
verre het zwakke punt, momenteel
streeft men energiek naar verbetering.
„Intoerist", het staatsreisbureau, stelt
zich steedis meeir in op de wensen der
gasten, .en niet meer op het commu
nistisch apostolaat. Het hotelwezen
wondt in heel dit onmetelijk gnote lana
op toerisme ingesteld. Men wil in
plaatsen als Moskou, Leningrad en
Kiew jaarlijks grootse internationale
Rusland heeft
kunstenaars van we-
zultoe gebeurtenissen
grandioos te doen slagen.
Een merkwaardige figuur !n onze
westerse ogen, slaat het telefoonboek.
De Russische minister van de PTT
heeft geklaagd en terecht, dat 's men
sen goedie vriend, de telefoon, in zijn
land nog zo weinig burgerrecht ge
niet. Officiële rapporten over verkeer
xvitïw jaarujiK-s» gu'uuu&i
festivals organiseren,
een rijke collectie kunis
reidformaat, om zulke
en woningbouw en stadsplanning schlj
men de telefoon nauwelijks te noemen.
In Nederland heeft tien procent der
bevolking telefoon, in Zweden praktisch
alle gezinnen, in Rusland
drlie procent.
i praiktiscn
hoogstens
Jtïet Mloskouse telefoonboes bestaai
uit twee dolen van resp. 420 en 900
bladzijden. Deel 1 vermeldt overheids
instanties, maar ook adressen
van kerkgenootschappen, zwemba
den, bioscopen, sauna's, apotheken en
zovoort. Maar er sltaan slechts 30
snackbars in en even veel cafés. Of
schoon er uiteraard tientallen meer
zijn. Restaurants en eethuizen zijn
er ook veel meer dJan in de gidis staan,
peel 2 bevat ongeveer 6.000 collectieve
aansluitingen in flatgebouwen en 12-000
particuliere huisaansluitingen. Vooral
dat laatste is ontstellend weinig, maar
men kan toch leerzame en interes
sante zaken in de gidsen vinden. Of
schoon 12.000 huisaansluitingen bijzon
der schamel is in onze Westeuropese
ogen, kunnen we toch leren uit deel
twee cl at £n plaats van ons regiment
Janssens en Pietersens de Iwaiiowa
komen, ongeveer 1000 en dan 600 Pe«
trows, vervolgens Morosows en dan
Popows- Duiitsklinkende namen als
Frankfurter, Berliner, Schuiz en Mul
ler komen siwdis die oorlog niet zoveel
meer voor.
Het leeuwedieel der Russische burger»
kan men dus onmogelijk in de tele
foongids opsporen en dat maakt heel
het Russische telefoongids systeem tot
een middeleeuwse aangelegenheid.
De collectieve woningaansluitin
gen worden vermei 1 op straatnaam
en nummer, in Moskou heeft elke flat
zijn eigen huisnummer. De meergezins
woningen zijn zeer verschillend.
Sommige bieden onderdag aan 2 of4
gezinnen, andere de nieuwste, aan
300 tot 400. Voor elke aansluiting be
rekent de telefoondienst een vast be
drag. voor een zuiver particuliere
aansluiting is dit 30 roebel per jaar,
voor collectieve aansluitingen van au
toriteiten, bedryven, of flats is het 50
roebel. Dit abonnement kost dus on
geveer evenveel als een paar heren
schoenen. Voor dat bedrag kan men
onbeperkt gesprekken voeren. Dooi
dit stelsel zyn kostbare gesprekken
tellers overbodig en zo komt het dat
de Russische telefoon toch zeer be
hoorlijk rendeert. Maar ook interlokaal
over heel verre afstanden kan men
in Rusland goedkoop spreken. Boven
dien is er een nachttarief tussen ze
ven cn zeven, dat een kwart lager ls
den het dagtarief. Maar niet op zon
en feestdagen, want dan wil men de
dienst kennelijk niet extra belasten.
Gezicht op het hotel Ukraine.
wereld buiten Framikirijk bestaalt zo'n
prachtige verzameling Franse kunst
van rond I960 als in Rusland.
Begin april begint In Moskou de len
te: de eerste kraaien vertonen zien
boven de eindeloze sneeuwvlakten als
voorboden van het voorjaar. De zon
begint warmte te geven, de sneeuw
smelt, in die kiosken kan men papte
ren voorjaarsbloemen kopen, ln de
etalages ziet men fleurige hoedjes
(elk jaar komen er betere en fraaiere
stoffen voor de dameskleding uit)
Maar elders, zuidelijker, in dit onme
telijke land, is het volop voorjaar, m
de Rrim en langs heel le Zwarte Zee
kust. En zo zien we een levendige
export van kostelijke bloemen uit het
warme zuiden in het besneeuwde voor-
ja arse Miosfoou: bloemen die per
straalvliegtuig worden aangevoerd.
Voor ons biedt het voorjaarse Mos
kou een grappige aanblik: er heerst
een schoonmaakkoorts in tuinen en op
pleinen, op basis van vrijwilligheid en
sportiviteit. Er zyn zelfs een 700 „kar
weitjesgemeenschappen", clubjes, die
samen vrijwillig en gratis opruimen,
schoonmaken, schilderen en kleine re
paraties doen aan flats en huizen. Na
tuurlijk is dit door de overheid ge
kanaliseerd en wordt het werk ge
steund het is een bewijs van ge
meenschapszin zoals we dat trouwens
ooji in de Amerikaanse samenleving
meer aantreffen dan in West-Europa.
Een klassieke Russ-lscne ondeugd is
de drankzucht. Het moderne Rusland
heeft een redelijke geneeswijze gevon
den. Een dronken man op straat, loopt
alle kans naar een speciale inrichting
gebracht te worden, een ontnuchte
ringsplaats". „Hotel de grote slok".
Een perron van de ondergrond
se spoorweg.
zou men kunnen zeggen. De patiënt
wordt na een bad naakt in een schoon
beid gelegd. Hij geneert zich bij het
ontwaken natuurlijk heel erg. De gast
kan na betaling van het logies weer
gaan, maar zijn naam wordt doorge
geven maiajr de ondernemingsraad van
zijn bedrijf en daar zit juist de
kneep: deze raad kan alle mogelijke
maatregelen nemen, van berisping tot
ontslag. Het systeem werkt uitstekend,
zegt men.
In een land met een wereldlitera
tuur van formaat wordt veel gelezen.
Ook buitenlandse schrijvers, uiteraard
meest vertaald. De moderne Duitse li
teratuur heeft de meest kans in Rus
land, omdat die Russen meer Duits
kennen. Tot de tweede wereldoorlog
was het Duits op school de eerste
vreemde taal, de taal van Marx en
Engels. Sindsdien wordt het Duits
meer verdrongen door het Engels
maar aan die universiteiten neemt
het Duits weer <je overhand.
Lessing, Goethe en Schiller, maar
vooral Heine behoren traditioneel bij
een goede algemene ontwikkeling in
Rusliaind, Falland, Kastner, Keller-
mann en vooral Remarque zijn popu
lair, en van de nieuweren vooral Böll.
Van de schilders uit het westen die
de Russen fascineren moeten we voor
al de Fransen noemen. Gauguin met
name en onze Van Gogih. Nergens ter
Leningrad is een vorstelijke koele
Noordeuropese paleizenstad met zijn
kanalen en marmeren pronkgebouwen.
Het Venetië van heit noorden. Men
mag ook zeggen: het Florence van het
noorden.
Wondere stad van vorstelyke allure,
marmeren paleizen, gebouwd in de
moerassen van het stroomtebied van
de Newa. De schatkamers van de
hermitage zjjn onder meer gevuld met
een der meest mysterieuze en kostba
re zakecn ter wereld, de goudschat
ten der zogenaamde scythen, een ge
heimzinnig, althans voor ons onbekend
volk dat 9500 jaar voor Christus aan
de oevers van de Zwarte Zee woonde.
Russische geleerden zyn nog steeds
bezig met opgravingen in het zuiden
van hun land, en Russen staan ver
baasd dat men in het westen nog zo
weinig interesse heeft voor deze on
gelooflijke culturele schatten.
De Russen zijn, in tegenstelling met
wait men soms in het westen meent,
nooit achterhoudend met het geven
van wetenschappelijke informaties. Le
ningrad is sinclis 1931 een wereldcen
trum van de bonthandel. Twee- of drie
maal jaarlijks komen de handelaars
daar samen uit alle mogelijke landen.
Met name uit modecentra als New
York, Londen, Amsterdam, Frankfurt
en Kopenhagen. Het voorname en cul
turele Leningrad vervult met bijn bont
markt dus ook nog een belangrijke
economische
Nog enkele cijfers over de schilae
ri)enrijkdto<m yam de hermitage. Er
zyn 8-000 Westeuropese meesterwerken
te vinden, waarvan de helft pas na
de revolutie van 1917 in het bezit van
net museuim is gekomen. Vlak na ae
revolutie moest de rode regering nood
gedwongen meerdere Rembrandts aan
Amerika verkopen. Alle kunstschat-
ten van de vroegere Russische vor
sten en prinsen en grootgrondbezitters
zijn thans in het hermitage onderge
bracht, _vandaiar die rijkdom. Catharl-
na de Grote lliet bijna 4000 schilderijen
na. Rembrandts zijn er zeker 23, vei*
der stukken van Rubens en Van Dyck.
Niet alles is even ci bureel in Rus
land. De afschuwelijke suikerbakkers-
stijl van de Lomonossow-universitelt te
Moskou die ook in Polen navolging
heeft gevonden, is overbekend. Heel
veel steden zijn volkomen traditieloos
opgebouwd na de verwoestingen dooi
de troepen van Hitier, Reval, Riga en
Wilna zijn wel met enige piëteit her
steid, maar het vroegere Koningsber
gen is een typisch Russische provin-
geworden. Minsk heeft zijn
echt-Russisch karakter verlo
ren. Vaak had de heropbouw meei
rekening kunnen houden met de tach-
tie, maar men vergete ook niet dat
het in het ontredderde Rusland ai
moeilijk genoeg was om binnen enige
redelijke tijd weer enigszins leefbare
steden te scheppen...
Rusland ls een enorm boeiend
land, sinds het voor ons wester,
se toeristen bij stukjes en beet)»
opengelegd gaat worden. Het wu
mysterieus in zijn tijdperk van
geslotenheid. Thans is het een faa.
cirierende en bontgekleurde we
reld geworden.
Een prominent Duits journalist,
dr.' Hermann Pörzgen, vain eeii
even prominent Duits blad, de
Frankfurter Allgemeine Zeitung
heeft bijna 25 jaar in Rusland gel
werkt. Weinig mensen zullen Ru,.
Jand zo kennen, in alle facetten
Het scherpe oog van de journalist
heeft voor een even scherpe pen
veelzijdig materiaal geleverd. Het
bonte, rijke overzicht zal ons ver.
bazen, vaak onze inzichten corrl-
geren en steeds boeien. Pörzgen ij
niet. enkel een onpartijdige waar
nemer, maar ook een scherpe ont-
leder van elk verschijnsel. Wit
een kritisch blijvend inzicht in
Rusland en zijn problemen en va-
houdingen wil hebben, vindt i
Pörzgen een waardevolle gids.
De oorspronkelijke titel van het
boek luidt: „Die Sovjetische Wind-
rose". Het is vertaald door dra M
G. Schenk en uitgegeven in dé
serie „Toorts contacten" door uit
geverij de Toorts te Haarlem.
Kwartaal-facetten
AMSTERDAM (ANP) De verenl-
ging van financieringsonderneminga
ln Nederland heeft een tijdschrift hel
licht doen zien genaamd „Kwartaal-Ii.
cetten", dat vier maal per jaar zal ver
schijnen.
Het eerste nummer bevat een Mei-
ding van de minister van economische
zaken, drs. J. A. Bakker, een studie vaj
prof. dr. Ernest Zahn, hoogleraar in de
economische sociologie aan de universi
teit van Amsterdam, over „persoonlijke
financiën in deze tijd", een beschouwitj
over „de massale verstrekking van
kleinkrediet voor consumptieve doel.
einden" van dr. J. R. M. van den Brink,
lid van de raad van bestuur van de
Amsterdam-Rotterdam Bank, en voorts
een aantal kleinere bijdragen.
In de ontwikkeling van onze econo
mie heeft vooral de ha-oorlogse jaren
de huurkoop een steeds belangrijker
plaats ingenomen, een financieringsvorm
welke onder een grote verscheidenheid
van verschijningsvormen een breed
terrein bestrijkt. In geld uitgedrukt be
loopt het consumptiekrediet in Neder
land ruim een miljard gulden. Verre
weg het grootste deel hiervan wordt
door de leden der vereniging van fi
nancieringsondernemingen in Nederland
verstrekt. Het belang daarvan voor ome
nationale economie vormt een der
hoofdonderwerpen van het tijdschrift.
BUENOS AIRES (AP) - De Un*
den van Latijns-Amerika hebben beslo.
ten hun economie tegen 1980 te vereni
gen in een gemeenschappelijke markt
De ministers van buitenlandse zaken
zijn het bovendien eens geworden o«f j
een topconferentie van Amerikanw
presidenten in april.
Volgens een diplomatieke Eegsman
zal het akkoord over de gemeenschap- I
pelijke markt van invloed zijn op het I
leven van de 230 miljoen inwoners vac I
Latijns-Amerika. Deze gemeenschappe- I
lijke markt zal een van de voornaam- I
ste onderwerpen van gesprek zijn van I
de presidenten.
De Amerikaanse minister van buiten- I
land se zaken Dean Rusk verwacht, dat I
de verdere besprekingen vlot zullen
verlopen.
De voornaamste gespreksonderwer-
pen van de topconferentie zullen Je I
economische ontwikkeling zijn en de 1
versterking van de democratische pro- I
cedure om de gewone man van Latps
Amerika een grotere rol in die om
wikkeling te geven.
De topconferentie zal worden gehoi
den te Punta del Este In Uruguay.
Met grote vreugde geven wij
kennis van de geboorte van
onze zoon en broertje
GREGORY - HENDRIKUS
Mr. en Mrs.
Dollimore-Graauwmans
Nicola.
Leighton-Burward (Bets)
17 febr. 1967.
The Bungalow
road Ert geland.
Billingpon
Op vrijdag 24 februari hopen
de Heer en Mevrouw
C. Ysebaert-d'IIaens
hun 40-jarig huwelijk te
herdenken.
Gelegenheid tot feliciteren
van 2-4 uur.
Hun kinderen en
kleinkinderen.
Hulst, Rooseveltweg 41-
TE KOOP:
In zeer goede staat
Tel. 01159—315
Burgemeester en wethouders van Putte N.-B.
maken bekend, dat zij voornemens zijn, met toe
passing van artikel 20 der Wederopbouwwet, ver
gunning te verlenen aan L. Dingemans, bierhande
laar, wonende Dorpsstraat 132 te Putte, voor het
bouwen van een magazijn (opslagruimte) op het
perceel, kadastraal bekend Gemeente Putte, sectie
B nr- 898, gelegen aan de Keizerstraat te Putte.
Het betreffende bouwplan ligt op de gemeente
secretarie ter inzage. Eigenaren van en andere be
langhebbenden bij de aangrenzende en nabij gele
gen gronden worden tot 6 maairt 1967 in de gele
genheid gesteld eventuele bezwaren tegen het
bouwplan schriftelijk bij het gemeentebestuur in
te dienen.
Putte (N.-Br 22 februari 1967.
Burgemeester en wethouders van Putte N-B.
De burgemeester, J. A. M. Boudrie.
De wethouder, H. de Bruijn.
Edah ZieZo
200 gram Kasteel I
geen 7.30 maar korrels
500 gram puur
(Uit het leven van Jan Lijn)
Ik heb nooit geweten dat
het leven zo verschrikke
lijk snel ging, schrok Jan
Lijn die avond toen zijn
vrouw hem onder het oog
hield dat ze over enkele
weken hun koperen brui
loft zouden vieren. „Ben
ik echt zó lang met jou
getrouwd?" informeerde
hij ongelovig, uit „De
Stem" opkijkend naar
zijn sokken stoppende
vrouw. „Kan niet kind,
je ziet er nog uit of je
vijfentwintig bent" zei
hij, het eigenlijk niet
eens al een compliment
bedoelend- Maar Riet
vatte het wel als zodanig
op, want daarvoor was ze
tenslotte vrouw.
Eerst voelde Jan er wei
nig voor om over die
twaalf en een half jaar
huwelijk te gaan feesten,
maar dat zat hem niet
glad. Want kleine Jan
was intussen met zijn
tien jaren een mede-
stemhebbende waar het
feestjes gold en ook voor
de andere drie kleine
Lijntjes, die na nummer
één geboren waren was
het toch wel leuk, zo'n
feest rond vader en moe
der.
„Maar het moet me geen
schatten geld gaan kos-
ten", weerde de koperen
bruidegom, in een laat
ste poging tot verzet, nog
af. Hij dacht daarbij aan
het speciale fonds ten
behoeve van de aanschaf
van die elektrische trein
met toebehoren, waar
over tien jaar geleden
een vrouwelijk veto was
gevallen, maar die er nu,
ter gelegenheid van Jan
tjes eerstvolgende ver
jaardag komen moest-
Tenslotte was pa Jan Lijn
zélf al zo'n dikke dertig
jaar wild van een minia
tuur spoorwegbedrijf.
Hij probeerde het echt
lekker stil te houden,
Op 12 november a-s. hopen onze geliefde ouders,
de heer en mevrouw
J. LIJN en
M. LIJN-VAN DONGEN
hun koperen huwelijksfeest te vieren. Dat God
hen nog vele jaren voor ons moge sparen hopen
hun dankbare kinderen
Jan
Peter
Rietje
Mieke
Zuidwijk, november 1950-
Evertsenstraat 41.
zelfs op de fabriek sprak
hij er niet over. Maar hij
had helemaal buiten de
ontwakende activiteiten
van zijn zoon gerekend.
Die was, met heel zijn
tien jaren, en met een
paar uit de spaarpot ge
schudde guldens, naar
Dagblad De Stem gegaan
om er zijn ouders met
hun koperen bruiloft
feestelijk in de krant te
laten zetten-
En dat gebaar van zijn
oudste deed Jan de dag
daarop, toen hij met een
schok zijn naam en dit
van Riet in de familie
berichten ontwaard#,
toch wel erg veel pl«-
zier.
HULST Het zou te ver vo^
na te gaan waarom de aquarel,
waterverftekening op papier, die)
de negentiende eeuw in Engeland
de meesterbladen van William Tul
een hoogtepunt bereikte en die|
Frankryk voor Cézanne, in Duit:
voor schilders als Emil Nolde
Schmidt Rotluff en belangryk exp|
siemiddel was door de meeste he|
daagse beeldende kunstenaars
meer beoefend wordt.
De aquarel draagt uit de aard
zaak een ietwat vluchtig impressie!
tisch karakter; de gaafheid en|
wordt bepaald door zachte nuance:
overgangen, kortom door een ui
ste verfijning die slechts na jarenll
praktijk té bereiken is, allei|
eigenschappen waarvoor de mod^
kunstenaar, die meestal uit is op1
felle, hevige exprèssie bijna insl
tief terugschrikt.
Hoe het ook zij, verheugend is dq
in Nederland nog altijd fervente
oefenaars van de aquarel bestaai
een der samenbundelingen daarva
het genootschap der Haagse Aqu
listen dat tot 28 februari bij boe"
del Van Geyt te Hulst het werk
veertien leden tentoonstelt. Uiterl
betreft het hier 'n enkele uitzi
ring daargelaten vrijwel ui;
tend schilders van de oudere ger.
tie: Wim Beuning, Theo Bitter
man Bogman, Cees Bolding,
van Boxel, Agnes v. d. Brandeler,
dolf de Bruyn Ouboter, Paul van
den, Huub Gerretsen, Wibbo Hartil
Piet Heidoorn, Han Krug, Ronald L[
green, Carl van Niekerk.
De primus inter pares onder de
noemden ig ongetwijfeld de reeds
jaarde Rudolf de Bruyn Ouboter, -v
wie de aquarel een heel kunstena
leven lang zijn meest imponerende
drukkingsmiddel is geweest. En
ziet het de twee werken waar:
hij hier vertegenwoordigd is, de (h
bij gereproduceerde) Doorkijk in
terieur en een stilleven met Witte n
pen dan ook aan. Hier is sprake vai
zuivere aquarel het in waterverf
uachte en uitgevoerde schilderij,
Dit mantelpakje van Guy kary
doet sterk denken aan het uniform f
een stewardess. Het jasje heeft
zakjes en het geheel is gemaakt
crèmekleurig linnen. Het hoedje,
de mannequin erbij draagt, lijkt pr<
op het petje, dat stewardessen dra
De naam van de creatie: „11". Wa<
Laroche zijn pakje deze titel gaf,
onder de roos.
Frites met mayonaise, daar woi
dik van, dat weet iedereen. Maar
zakje chips, dat zoutje bij de boi
vergis u niet, dit knapperige hapjl
va* zo'n 40 tot 50 procent vet en
dus van de calorieën. Eén ons
40 procent vet levert ons 550
neen en dat komt overeen met d<
lorische waarde van ongeveer 600
gekoo^''" 7
