HOFFELIJK, HARTELIJK HAAGJE Droomjapon vol margrieten ?EPSLEIDER WENAARS Terugblik Ongesluierd Coosje en Jan BRUIDSPAAR DANKT ALLEN nkoop worden 2 tours [door heel land] vergoed. Bruidsmeisjes Bont Irene Foto hieronder: Een overzichtsfoto, genomen in de raadzaal. Op het gezicht van koningin en prins breekt de glimlach door. '5 man personeel gespecia- iddelgrote machines, appa- /oor export naar de V.S., tate variëteit aan machines n aantal in de V.S. omge- m door de licentiehouder, sloten tot het opzetten van omwerken van de Ameri- bovendien deze ontwerpen ig bestaande uit een kern- raktijk gebleken behoefte, een praktische en werk ing met het bedrijfsbureau ikt. Bovendien zal deze af inkoopafdeling) met het rdige produkten ter ver- en. H.T.S., Wtb. of gelijk- iar zijn vereist. inctie, in meer of minder commerciële onderdelen, rk, etc. ructies en de werkplaatl- te richten aan: Directl* •B.). (Van één onzer verslaggevers) DEN HAAG Mr. Pieter van Vollenhoven en prinses Margriet zJrn thans op weg naar hun witte broodsweken. Hun echtelijke woning, een ge deelte van het paleis 't Loo, wordt de komende dagen, in af wachting van hun terugkeer, ge reed gemaakt. Begin maart zal Behalve de door een uitgebreide staf van verslaggevers en cameramensen voortreffelijk verzorgde reportage van tiet huwelijk van prinses Margriet met ^er van Vollenhoven stonden de uitzendingen van de N.T.S. op Neder land 1 ook gedurende de avond groten deels in het teken van dit huwelijk. {..uur een samenvatting van de uuwelijksreportage in heruitzending en daarna het op suggesties van het bruids paar door Fred Oster samengestelde P^gVamma „Dit is een land om lief te nebben" Via interviews met het bruidspaar gaf deze produktie een ge varieerd overzicht van de belangstelling van bruid en bruidegom voor toneel, cabaret en muziek van eigen bodem, zowel in het klassieke - als lichte genre. Be avond werd verder gevuld met de zeer boeiende documentaire „Koop vaarders en doopvaarders", een histo risch overzicht van de Nederlandse Koopvaardij, waarvan prinses Margriet r.^'Hd en beschermvrouwe is. In vijf lerelen werd een indrukwekkend ™YeJslag gegeven aan de hand van van over geschiedenis v ?nje koopvaardij. Daarbij waren Iop t journaalbeelden van de oor- pfttnu Zj6 en de van durf en vakkennis ^tuigende opnamen op volle zee van motorschip „Dania'' imponerend. J.K. raatf ZEE^ENjDE bijeenkomst van de J,™ associatie tussen de E.GK.S. Luxemgw°d' die °P 13 januari a.s. in ditmaal ol worden gehouden, zal bijeenkom t" f.outine- en zuiver formele WordenTa, ?Jn maar °P B"ts verzoek Hen dia a?n de ernstige proble- op de too. £rdP 1 ogenblik voordoen °p dB wereldijzer- en staalmarkt. het jonge echtpaar zich weer aan hun dagelijkse beslommeringen gaan wijden. Vaandrig mr. Van Vollenhoven moet zijn diensttijd bij de luchtmacht nog voltooien. Prinses Margriet wijdt zich dan weer aan haar plichten als prin ses. Voorlopig is hun echter de rust ge gund, waarop ieder pas getrouwd echt paar recht heeft. De rust na vermoeide weken van voorbereiding. De rust ook na een trouwplechtigheid met bijna 200 toeschouwers in het Haagse stadhuis, bijna 2000 kerkgangers bij het kerkelijk huwelijksritueel. Met verder bijna 3000 politieagenten en marechaussee in uni form of burger, een militaire afzetting van rond 2000 man, honderden binnen landse en buitenlandse radio-, televisie- en schrijvende reporters, duizenden be langstellenden in de Haagse straten en achter de Haagse ramen en bovendien met enige miljoenen radioluisteraars en televisiekijkers. Den Haag presenteerde zich als de stad, die ervaring heeft met koninklijke feesten. Het gedroeg zich waardig, doch tevens hoffelijk en harteliik. De kleurrijke zeepbellen - knappe uitvinding van de Haagse gemeente werken - de 21 minuutschoten van een eenheid der Gele Rijders, de vlaggen en de wimpels, de oranje-zingende en rook- bommetjes-gooiende jeugd, de rood-wit- blauwe ballons, de klokken en de mu ziek hadden hun werk gedaan. De ongesluierde bruid Margriet, die gistermiddag even na één uur de Sint- Jacobskerk verliet, had haar jawoord, haar ring en haar hart geschonken aan de Schiedamse jurist mr. Pieter van Vollenhoven. Om voortaan met hem één en een nieuw leven te leiden, zoals bur gemeester mr. H. A. M. T. Kolfschoten het 's morgens op het stadhuis genoemd had. En daarbij begeleid door de woor den van professor dr. Berkhof tijdens de kerkelijke bevestiging: „Kunt u begrij pen dat ik in ons land met zijn gebor neerde en egoïstische problemen en pro bleempjes van uw huwelijk op zulk eei geëxponeerde post ook in dit opzich erwachtingen koester?" gom schoof met een rustig mannelijk gebaar de sluier van zqn bruid ^veg en kuste haar in een volle kerk. Van dat moment af bleef prinses Margriet on gesluierd, nadat zij haar ontroering bq- na niet meer meester geweest was. Prins Bernhard had enige uren eerder op het stadhuis voor een geestig inter mezzo gezorgd, toen hij op de vraag van burgemeester mr. Kolfschoten, of hij toestemming voor het huwelijk van zijn dochter gaf, antwoordde: „Ik heb mijn toestemming al schriftelijk gegeven, maar wil haar graag nog eens mondeling be krachtigen". Zelfs de meest protocolaire hoffunctionaris verloor na dit antwoord zijn strakke waardigheid. Voor een regelmatige opgewektheid zorgden de bruidskinderen Coosje van der Hoeven en Jan de Beaufort, voor wie de urenlange plechtigheid in stad huis en kerk iets te veel van het goede werd. Zij gingen rustig hun eigen gang. Coosje probeerde steeds weer de aan dacht van prins Claus te trekken en Jan geeuwde zo nu en dan voor iedereen zichtbaar en zo duidelijk en langgerekt als een kind alleen mag doen. In de kerk vermaakten ze elkaar met het trekken van gezichten en met allerlei kinderlijke opmerkingen dwars door de diepzinnige preek van professor Berk hof en tijdens de verschillende gezan gen. Alleen wanneer het Alleluja klonk, was Coosje ook van de partij. Voor vrolijkheid langs de route Huis Ten Bosch - stadhuis - Grote Kerk - Huis Ten Bosch zorgde verder de jeugd. Deze zong en danste, stak vuurwerk en voetzoekers af en riep het bruidspaar „lang leve Griet en Piet" toe. Andere jongeren veroorzaakten deining door het gooien van rookbommetjes. Elf knapen werden in hun kraag gepakt, hun al te roerige clubgenoten van de rijroute ver dreven, pamfletten in beslag genomen en de politie grendelde de tienerstraatjes rondom de Korte Poten verder herme tisch af. Het Haagse provotariaat vond dit la waai niet leuk. Het was deze trouwdag van 10 januari niets van plan. Alleen wat pamfletten uitdelen met nieuw jaarswensen aan het vorstenhuis en alle autoriteiten. Ook had het als geschenk een rook bom aan het bruidspaar willen aan bieden, „om ermee te kunnen gooien, wanneer een provo zou trouwen". Voor de Amsterdamse provo Hans Tuynman, die gisteren eveneens in Den Haag had willen trouwen, ging het feest niet door. Hij kreeg doodeenvoudig geen toestemming. Het was allemaal nauwe lijks iets om zich over te ergeren. Daar voor was de stemming tussen 9 en 15 uur veel te rustig in het hoofse Den Haag. Na twee uur 's middags was het uiter lijk feest van dit Oranje-huwelijk offi cieel ten einde. Het bruidspaar, de bruidsmeisjes en bruidsjonkers, de we derzijdse ouders en familieleden, de vorstelijke genodigden, vrienden en vriendinnen trokken zich in Huis Ten Bosch terug voor het bruiloftsfeest. Met muziek van Dvorak en andere lichtklas- sieke componisten, maar ook met melo dieën van Charles Trenet en Salvatore Adamo. En met de nodige jazzklanken, waarop mr. Pieter van Vollenhoven al sinds „Leiden" verzot is. Achter bleven in de stad de kleurrijke zeepbellen, de ballons, de vlaggen en wimpels, de feestverlichting, de duizen den roze en blauwe hyacinten en andere bloemen en heesters, de bruidsfoto's, waarmee enkele fotografen in de vroege ochtenduren al bezig geweest waren, zwermden toen al uit over allerlei lan den. Het ontroerendste ogenblik volgde kort daarop, toen bruid en bruidegom elkaar de ring (met als inscriptie Pau- lus' tekst „alles is van u") gaven. Mil joenen hebben het gezien: de bruide- (Van één onzer verslaggevers) DEN HAAG Direct na hun terugkeer in het paleis Huis ten Bosch, verras nd snel Voor radio- en t.v.-reporters en daardoor aanvankelijk niet goed door .omend, hebben prinses Margriet en mr. Van Vollenhoven hun dank betuigd voor le blijken van medeleven en de geschenken bq gelegenheid van hun huwelijk. Prinses Margriet zei: „Allen die ons schriftelijk of telegrafisch hebben geluk gewenst, of ons met bloemen, cadeaus of bijdragen voor cadeaus verrast hebben, danken wij zeer. De warmte waarmede dit geschiedt en het meeleven dat we hebben mogen ondervinden, heeft ertoe bqgedragen, dat onze bruidsdagen voor ons een werkelqk onvergetelijke tqd zfo'n geworden. D*aïrna ze* ^eer n Vollenhoven: „Nou, ik stem volledig in met hetgeen je net hebt gezegd. De periode die wq achter de rug hebben laat zich nauwelijks met enige woorden beschrijven. Het enige wat ik er gaarne aan zou willen toe voegen is, dat het voor mq een ongelooflijke vreugde is geweest, te ondervinden, hoeveel warmte men jou toedraagt". DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 11 JANUARI 196, HET PRINSESJE EN HAAR VAANDRIG Foto rechts: Het bruidspaar bij het verlaten van het paleis Huis ten Bosch. Foto hieronder: Het ogenblik van de huwelijks zegen. Prof. dr. H. Berghof legt het bruidspaar, na zijn prachtige toespraak, de handen op. (Van onze moderedactrice) Wereldberoemde modehuizen hebben speels en fantasierijk ge tekend voor de staatsietoiletten die de huwelijksdag van prinses Margriet en mr. Pieter van Vol lenhoven een kleurrijk en koste lijk accent hebben gegeven. Ster-coupeuse R. van Lieshout van het Bossche modehuis Linette gaf ge stalte aan de creatie van de Parijse cou turier Bianchini, die vöor prinses Mar griet een robe van witte cloque zijde met lange mouwen en ingeweven mar grietpatroon heeft ontworpen. Meesle pend onderdeel van dit toilet was de vijf meter lange sleep met een grootste breedte van 2.20 meter: een waterval van zijde, waarin een weelde van opge- borduurde margrieten bloeide. Het bor duursel werd speciaal voor deze dag ont worpen en vervaardigd door het huis Hurel in Parijs. De bruid droeg hierbij een diadeem met margrietmotieven, waarvan de blaadjes van diamant' zijn en het fonkelend hart eêh kostbare pa rel omsluit. De bruidsmeisjes, onder wie prinses Christina, droegen japonnen van licht blauw zijden cloque met lange mouwen. Deze japonnen waren aan de onderkant licht gedrapeerd, de hals was afgezet met witte nerts en dezelfde edele bontsoort is gebruikt voor de bijbehorende mofjes. De hoedjes waren eveneens vervaardigd van lichtblauw zijden cloque, de corsa ges waren opgebouwd uit fresia's. De bruidskinderen waren als volgt gekleed: Coosje van der Hoeven droeg een toiletje van witte ottomanzijde met bijpassend kapje. Jan de Beaufort droeg boven een lange zwarte broek van rib fluweel een witte zijden blouse. Koningin Juliana was gekleed in een "olje van smaragdgroen fluweel. Hier >verheen droeg ze een bijpassende drie kwart jas. De sjaal was van sabelbont, haar hoed was van dezelfde bontsoort. Prinses Beatrix droeg een lange japon van türqoisekleurige zijde, aan hals en zoom geborduurd, daar overheen een lange zijden jas met vaag bloempatroon. In de hoed waren verschillende kleuren van hetzelfde borduursel verwerkt. Prinses Irene droeg een indigo japon yan wollen lamé, met witte nerts ca- Foto links: Eén van de vele momenten waar op de televisiekijksters zuchtten: Wat is ze lief! Prinses Margriet kijkt haar bruidegom innig aan, terwijl hij haar de ring aan de vinger schuift. Foto hierboven: Tijdens de dienst in de Grote Kerk werd de ontroering prinses Margriet een ogenblik te machtig. Foto hieronder: Prinses Irene was beslist de op vallendste gast. Zij droeg een exclusieve, wit-bonten capuchon. puchon. De japon is met zilverdraad doorweven en afgezet met witte nerts. Mevrouw Van Vollenhoven-de Lange tenslotte droeg een japon met bijpassen de jas van grijs-blauwe stof waarin beige motieven afgezet met nerts. De hoed was van dezelfde stof, even eens met bont afgezet Het bruidstoilet van H.K.H. prinses Margriet, naar ontwerp van het Pa rijse modehuis Bianchini.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 5