HOFFELIJK, HARTELIJK HAAGJE
Droomjapon vol margrieten
?EPSLEIDER
WENAARS
Terugblik
Ongesluierd
Coosje en Jan
BRUIDSPAAR DANKT ALLEN
nkoop worden 2
tours [door heel
land] vergoed.
Bruidsmeisjes
Bont
Irene
Foto hieronder:
Een overzichtsfoto, genomen in
de raadzaal. Op het gezicht van
koningin en prins breekt de
glimlach door.
'5 man personeel gespecia-
iddelgrote machines, appa-
/oor export naar de V.S.,
tate variëteit aan machines
n aantal in de V.S. omge-
m door de licentiehouder,
sloten tot het opzetten van
omwerken van de Ameri-
bovendien deze ontwerpen
ig bestaande uit een kern-
raktijk gebleken behoefte,
een praktische en werk
ing met het bedrijfsbureau
ikt. Bovendien zal deze af
inkoopafdeling) met het
rdige produkten ter ver-
en. H.T.S., Wtb. of gelijk-
iar zijn vereist.
inctie, in meer of minder
commerciële onderdelen,
rk, etc.
ructies en de werkplaatl-
te richten aan: Directl*
•B.).
(Van één onzer verslaggevers)
DEN HAAG Mr. Pieter van
Vollenhoven en prinses Margriet
zJrn thans op weg naar hun witte
broodsweken.
Hun echtelijke woning, een ge
deelte van het paleis 't Loo,
wordt de komende dagen, in af
wachting van hun terugkeer, ge
reed gemaakt. Begin maart zal
Behalve de door een uitgebreide staf
van verslaggevers en cameramensen
voortreffelijk verzorgde reportage van
tiet huwelijk van prinses Margriet met
^er van Vollenhoven stonden de
uitzendingen van de N.T.S. op Neder
land 1 ook gedurende de avond groten
deels in het teken van dit huwelijk.
{..uur een samenvatting van de
uuwelijksreportage in heruitzending en
daarna het op suggesties van het bruids
paar door Fred Oster samengestelde
P^gVamma „Dit is een land om lief te
nebben" Via interviews met het
bruidspaar gaf deze produktie een ge
varieerd overzicht van de belangstelling
van bruid en bruidegom voor toneel,
cabaret en muziek van eigen bodem,
zowel in het klassieke - als lichte
genre.
Be avond werd verder gevuld met de
zeer boeiende documentaire „Koop
vaarders en doopvaarders", een histo
risch overzicht van de Nederlandse
Koopvaardij, waarvan prinses Margriet
r.^'Hd en beschermvrouwe is. In vijf
lerelen werd een indrukwekkend
™YeJslag gegeven aan de hand van
van over geschiedenis
v ?nje koopvaardij. Daarbij waren
Iop t journaalbeelden van de oor-
pfttnu Zj6 en de van durf en vakkennis
^tuigende opnamen op volle zee van
motorschip „Dania'' imponerend.
J.K.
raatf ZEE^ENjDE bijeenkomst van de
J,™ associatie tussen de E.GK.S.
Luxemgw°d' die °P 13 januari a.s. in
ditmaal ol worden gehouden, zal
bijeenkom t" f.outine- en zuiver formele
WordenTa, ?Jn maar °P B"ts verzoek
Hen dia a?n de ernstige proble-
op de too. £rdP 1 ogenblik voordoen
°p dB wereldijzer- en staalmarkt.
het jonge echtpaar zich weer aan
hun dagelijkse beslommeringen
gaan wijden. Vaandrig mr. Van
Vollenhoven moet zijn diensttijd
bij de luchtmacht nog voltooien.
Prinses Margriet wijdt zich dan
weer aan haar plichten als prin
ses.
Voorlopig is hun echter de rust ge
gund, waarop ieder pas getrouwd echt
paar recht heeft. De rust na vermoeide
weken van voorbereiding. De rust ook
na een trouwplechtigheid met bijna 200
toeschouwers in het Haagse stadhuis,
bijna 2000 kerkgangers bij het kerkelijk
huwelijksritueel. Met verder bijna 3000
politieagenten en marechaussee in uni
form of burger, een militaire afzetting
van rond 2000 man, honderden binnen
landse en buitenlandse radio-, televisie-
en schrijvende reporters, duizenden be
langstellenden in de Haagse straten en
achter de Haagse ramen en bovendien
met enige miljoenen radioluisteraars en
televisiekijkers.
Den Haag presenteerde zich als de
stad, die ervaring heeft met koninklijke
feesten. Het gedroeg zich waardig, doch
tevens hoffelijk en harteliik.
De kleurrijke zeepbellen - knappe
uitvinding van de Haagse gemeente
werken - de 21 minuutschoten van een
eenheid der Gele Rijders, de vlaggen en
de wimpels, de oranje-zingende en rook-
bommetjes-gooiende jeugd, de rood-wit-
blauwe ballons, de klokken en de mu
ziek hadden hun werk gedaan.
De ongesluierde bruid Margriet, die
gistermiddag even na één uur de Sint-
Jacobskerk verliet, had haar jawoord,
haar ring en haar hart geschonken aan
de Schiedamse jurist mr. Pieter van
Vollenhoven. Om voortaan met hem één
en een nieuw leven te leiden, zoals bur
gemeester mr. H. A. M. T. Kolfschoten
het 's morgens op het stadhuis genoemd
had. En daarbij begeleid door de woor
den van professor dr. Berkhof tijdens de
kerkelijke bevestiging: „Kunt u begrij
pen dat ik in ons land met zijn gebor
neerde en egoïstische problemen en pro
bleempjes van uw huwelijk op zulk eei
geëxponeerde post ook in dit opzich
erwachtingen koester?"
gom schoof met een rustig mannelijk
gebaar de sluier van zqn bruid ^veg en
kuste haar in een volle kerk. Van dat
moment af bleef prinses Margriet on
gesluierd, nadat zij haar ontroering bq-
na niet meer meester geweest was.
Prins Bernhard had enige uren eerder
op het stadhuis voor een geestig inter
mezzo gezorgd, toen hij op de vraag van
burgemeester mr. Kolfschoten, of hij
toestemming voor het huwelijk van zijn
dochter gaf, antwoordde: „Ik heb mijn
toestemming al schriftelijk gegeven, maar
wil haar graag nog eens mondeling be
krachtigen". Zelfs de meest protocolaire
hoffunctionaris verloor na dit antwoord
zijn strakke waardigheid.
Voor een regelmatige opgewektheid
zorgden de bruidskinderen Coosje van
der Hoeven en Jan de Beaufort, voor
wie de urenlange plechtigheid in stad
huis en kerk iets te veel van het goede
werd. Zij gingen rustig hun eigen gang.
Coosje probeerde steeds weer de aan
dacht van prins Claus te trekken en Jan
geeuwde zo nu en dan voor iedereen
zichtbaar en zo duidelijk en langgerekt
als een kind alleen mag doen. In de
kerk vermaakten ze elkaar met het
trekken van gezichten en met allerlei
kinderlijke opmerkingen dwars door de
diepzinnige preek van professor Berk
hof en tijdens de verschillende gezan
gen. Alleen wanneer het Alleluja klonk,
was Coosje ook van de partij.
Voor vrolijkheid langs de route Huis
Ten Bosch - stadhuis - Grote Kerk -
Huis Ten Bosch zorgde verder de jeugd.
Deze zong en danste, stak vuurwerk en
voetzoekers af en riep het bruidspaar
„lang leve Griet en Piet" toe. Andere
jongeren veroorzaakten deining door het
gooien van rookbommetjes. Elf knapen
werden in hun kraag gepakt, hun al te
roerige clubgenoten van de rijroute ver
dreven, pamfletten in beslag genomen en
de politie grendelde de tienerstraatjes
rondom de Korte Poten verder herme
tisch af.
Het Haagse provotariaat vond dit la
waai niet leuk. Het was deze trouwdag
van 10 januari niets van plan. Alleen
wat pamfletten uitdelen met nieuw
jaarswensen aan het vorstenhuis en alle
autoriteiten.
Ook had het als geschenk een rook
bom aan het bruidspaar willen aan
bieden, „om ermee te kunnen gooien,
wanneer een provo zou trouwen".
Voor de Amsterdamse provo Hans
Tuynman, die gisteren eveneens in Den
Haag had willen trouwen, ging het feest
niet door. Hij kreeg doodeenvoudig geen
toestemming. Het was allemaal nauwe
lijks iets om zich over te ergeren. Daar
voor was de stemming tussen 9 en 15 uur
veel te rustig in het hoofse Den Haag.
Na twee uur 's middags was het uiter
lijk feest van dit Oranje-huwelijk offi
cieel ten einde. Het bruidspaar, de
bruidsmeisjes en bruidsjonkers, de we
derzijdse ouders en familieleden, de
vorstelijke genodigden, vrienden en
vriendinnen trokken zich in Huis Ten
Bosch terug voor het bruiloftsfeest. Met
muziek van Dvorak en andere lichtklas-
sieke componisten, maar ook met melo
dieën van Charles Trenet en Salvatore
Adamo. En met de nodige jazzklanken,
waarop mr. Pieter van Vollenhoven al
sinds „Leiden" verzot is.
Achter bleven in de stad de kleurrijke
zeepbellen, de ballons, de vlaggen en
wimpels, de feestverlichting, de duizen
den roze en blauwe hyacinten en andere
bloemen en heesters, de bruidsfoto's,
waarmee enkele fotografen in de vroege
ochtenduren al bezig geweest waren,
zwermden toen al uit over allerlei lan
den.
Het ontroerendste ogenblik volgde
kort daarop, toen bruid en bruidegom
elkaar de ring (met als inscriptie Pau-
lus' tekst „alles is van u") gaven. Mil
joenen hebben het gezien: de bruide-
(Van één onzer verslaggevers)
DEN HAAG Direct na hun terugkeer in het paleis Huis ten Bosch, verras
nd snel Voor radio- en t.v.-reporters en daardoor aanvankelijk niet goed door
.omend, hebben prinses Margriet en mr. Van Vollenhoven hun dank betuigd voor
le blijken van medeleven en de geschenken bq gelegenheid van hun huwelijk.
Prinses Margriet zei: „Allen die ons schriftelijk of telegrafisch hebben geluk
gewenst, of ons met bloemen, cadeaus of bijdragen voor cadeaus verrast hebben,
danken wij zeer. De warmte waarmede dit geschiedt en het meeleven dat we
hebben mogen ondervinden, heeft ertoe bqgedragen, dat onze bruidsdagen voor
ons een werkelqk onvergetelijke tqd zfo'n geworden.
D*aïrna ze* ^eer n Vollenhoven: „Nou, ik stem volledig in met hetgeen
je net hebt gezegd. De periode die wq achter de rug hebben laat zich nauwelijks
met enige woorden beschrijven. Het enige wat ik er gaarne aan zou willen toe
voegen is, dat het voor mq een ongelooflijke vreugde is geweest, te ondervinden,
hoeveel warmte men jou toedraagt".
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 11 JANUARI 196,
HET PRINSESJE EN HAAR VAANDRIG
Foto rechts:
Het bruidspaar bij het verlaten
van het paleis Huis ten Bosch.
Foto hieronder:
Het ogenblik van de huwelijks
zegen. Prof. dr. H. Berghof legt
het bruidspaar, na zijn prachtige
toespraak, de handen op.
(Van onze moderedactrice)
Wereldberoemde modehuizen
hebben speels en fantasierijk ge
tekend voor de staatsietoiletten
die de huwelijksdag van prinses
Margriet en mr. Pieter van Vol
lenhoven een kleurrijk en koste
lijk accent hebben gegeven.
Ster-coupeuse R. van Lieshout van
het Bossche modehuis Linette gaf ge
stalte aan de creatie van de Parijse cou
turier Bianchini, die vöor prinses Mar
griet een robe van witte cloque zijde
met lange mouwen en ingeweven mar
grietpatroon heeft ontworpen. Meesle
pend onderdeel van dit toilet was de vijf
meter lange sleep met een grootste
breedte van 2.20 meter: een waterval
van zijde, waarin een weelde van opge-
borduurde margrieten bloeide. Het bor
duursel werd speciaal voor deze dag ont
worpen en vervaardigd door het huis
Hurel in Parijs. De bruid droeg hierbij
een diadeem met margrietmotieven,
waarvan de blaadjes van diamant' zijn
en het fonkelend hart eêh kostbare pa
rel omsluit.
De bruidsmeisjes, onder wie prinses
Christina, droegen japonnen van licht
blauw zijden cloque met lange mouwen.
Deze japonnen waren aan de onderkant
licht gedrapeerd, de hals was afgezet met
witte nerts en dezelfde edele bontsoort
is gebruikt voor de bijbehorende mofjes.
De hoedjes waren eveneens vervaardigd
van lichtblauw zijden cloque, de corsa
ges waren opgebouwd uit fresia's.
De bruidskinderen waren als volgt
gekleed: Coosje van der Hoeven droeg
een toiletje van witte ottomanzijde met
bijpassend kapje. Jan de Beaufort droeg
boven een lange zwarte broek van rib
fluweel een witte zijden blouse.
Koningin Juliana was gekleed in een
"olje van smaragdgroen fluweel. Hier
>verheen droeg ze een bijpassende drie
kwart jas. De sjaal was van sabelbont,
haar hoed was van dezelfde bontsoort.
Prinses Beatrix droeg een lange japon
van türqoisekleurige zijde, aan hals en
zoom geborduurd, daar overheen een
lange zijden jas met vaag bloempatroon.
In de hoed waren verschillende kleuren
van hetzelfde borduursel verwerkt.
Prinses Irene droeg een indigo japon
yan wollen lamé, met witte nerts ca-
Foto links:
Eén van de vele momenten waar
op de televisiekijksters zuchtten:
Wat is ze lief! Prinses Margriet
kijkt haar bruidegom innig aan,
terwijl hij haar de ring aan de
vinger schuift.
Foto hierboven:
Tijdens de dienst in de Grote
Kerk werd de ontroering prinses
Margriet een ogenblik te machtig.
Foto hieronder:
Prinses Irene was beslist de op
vallendste gast. Zij droeg een
exclusieve, wit-bonten capuchon.
puchon. De japon is met zilverdraad
doorweven en afgezet met witte nerts.
Mevrouw Van Vollenhoven-de Lange
tenslotte droeg een japon met bijpassen
de jas van grijs-blauwe stof waarin
beige motieven afgezet met nerts.
De hoed was van dezelfde stof, even
eens met bont afgezet
Het bruidstoilet van H.K.H. prinses
Margriet, naar ontwerp van het Pa
rijse modehuis Bianchini.