Burgemeester G. Dierick:
man
met
zorgen
Ossendrecht krijgt weer
een munitiefabriek
E
Anderen zouden het nog veel
moeilijker hebben in Koewacht
Prestige
Winterse zorg voor de lippen
Hitchcock in de sneeuw
Burgemeester is blij met deze
vorm van werkgelegenheid'
papier
voor
uw
-pen
Ik zou het
niet over
willen doen
Even uitblazen mevrouw
l Geesink
3ef brief
l I.O.C.
*10%
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 5 JANUARI 1967
Sneeuw als schoon
heidsmiddel
Lege maag doet kopen
in de supermarkten
JUBILEA 1967
Missionarissen H Hart
Conservenfabriek
sluit: 40 ontslagen
Leuke avond laten verknoeien door HOOFDPIJN?
Niets daarvan.
Meteen bestrijden - met Rheumin.
[Heerlijk gevoel, als de pijn weer weg-eht...l
Ja, Rheumin-tabletten helpen snel. 20 tabletten 68 cent.
Veiligheid
Hinderwet
Volmondig
Buschauffeur en f 110,-
Huisartsen III
Waar naar toe?
4
NP) Anton Geesink, fle
eld- en Olympische judo,
ïft brieven verzonden aan
iecomité van de Olympi-
ielen 1972 in Sapporo en
naai Olympisch Comité,
drukking geeft aan zijn
judo als tak van sport
,mma van de Olympische
op te nemen.
iten die de Utrechtse ju-
ren brengt zijn
sport door het organi-
aan het programma mag
voegd;
Is zaalsport beter op zijn
bij winterspelen dan bij
rigine Japans is en geen
Japan deze tak van sport
n zou kunnen mtroduce-
en, die Geesink het vorig
aantal Japanse judo-offd-
ek duidelijk dat men dit
illen, maar dat men be-
afwijzend antwoord te
isschien dat er naast ju-
antal typische zaalsporten
-•programma zouden kun-
pgenomen en dat zou mis-
•ote vooruitgang zijn" al-
esink, die binnenkort met
se judo-formatie voor een
Rusland vertrekt. In Mos
hij dan zijn broer Gerard
;r en tevens dr. Brouwer,
de man die als beste
in 1962 werd uitverkoren
iden uit Maastricht, die in
van het NOC won. Allen
judo-enthousiasten, die
e maal naar Japan reizen
ima door twee leerlingen
namelijk Peter Snijders
?ster zullen worden ver
ton Geesink krijgt tevens
van de burgemeester van
:heer M. de Ranitz voor
>ter van Sapporo, waarin
burgemeester het plan van
)men ondersteunt.
ernationale ijshockeytoer-
ipeg heeft Rusland de Ver
een verpletterende 71
egebracht.
op 23 of 25 maart een
elijke wedstrijd spelen te-
ische Anderleeht. De wed-
gespeeld in het Milanese
dion.
iP-10%
prijzen.
*10%
r-10%
n. Deze aanbiedin-
waliteitsartiketen.
1-67
(Van een onzer verslaggevers)
KOEWACHT Burgemeester
G. C. E. M- Dierick (59) van Koe
wacht ziet er niet al te best uit.
Het is duidelijk dat hij zorgen
heeft. Hij is de laatste tijd veel
over de tong gegaan. Er is veel
kritiek op hem uitgeoefend. Hij
zegt echter„De bevolking van
Koewacht staat achter me. Ik heb
nog nooit zoveel nieuwjaarswen
sen gehad als juist dit keer. Van
mensen vooral, waarmee ik nor
maliter eigenlijk niets van doen
heb. Vroeger gaf ik niet zoveel
om al die goede wensen. Nu heeft
het me veel goed gedaan. Ik voel
me geruggesteund".
De „kwestie-cafésluiting" heeft in
Koenacht nogal wat deining veroor
zaakt. De raad bepaalde zoals ge
meld het sluitingsuur op 12 uur mid
dernacht. Dat gebeurde tegen het ad
vies van b. en w. in. De wethouders
vielen hun eigen voorstel af. Burge-
meester Dierick bekent: „Ik ben toen
heel even erg boos geworden^. Het
resultaat daarvan was, dat hij ver
klaarde geen vergunningen voor ver
lenging meer te zullen afgeven. „Dat
ls machtsmisbruik", reageerden de
raad en een aantal caféhouders. Er
kwam een vervelende geschiedenis
van.
Burgemeester Dierick zit in de ge
zellige woonkamer van zijn woning te
genover ons. Hij zegt: „Ik weet niet,
of ik op alle vragen antwoord zal kun
nen geven". Hij roert even later zelf
de cafésluiting weer aan. „Eerlijk, ik
heb er veel spijt van, dat ik dat ge
zegd heb over die vergunningen. Soms
lijkt het eind van de ellende zoek. Ik
had er beter aan gedaan in de raad
mijn mond te houden. Ik had er al
leen aan moeten denken om het later
gewoon uit te voeren. Maar het is nu
eenmaal gebeurd. (hij pauzeert
even)Ik zit xiu in een verschrik
kelijk moeilijk parket". Hij zit te dub
ben over een brief, die voor hem ligt
en die hij telkens opneemt en weer
neerlegt. Hij laat hem ons lezen. Een
brief van de vereniging van oud-leer-
lingen van de Koevachtse vlassers-
school. Die vrijdag a.s. 'n reünie,
„Ze willen verlenging tot twee uur. Ik
had al gezegd: jullie krijgen verlen
ging tot 12 uur. Langer niet. Ik heb
dat nu eenmaal gezegd in de raad.
Toen kwam deze brief. Een heel nette
brief. Wat moet ik nu doen? Mijn
hart zegt: geven, die verlenging. Mijn
vrouw en kinderen zeggen dat ook. Ik
weet het niet. Het is verschrikkelijk
moeilijk".
„Laat ik eerlijk zijn. Ik zit verschrik
kelijk met die kwestie van de café
sluiting in mijn maag". Hij leest de
brief nog eens door. „Het is een pres-
tige-kwestie geworden. Ook van mjjn
kant. Het gezag kan per slot niet met
zich laten sollen. Ik geloof, dat het het
beste is, dat ik de komende maanden
geen vergunningen geef. Daarna is
misschien de hele rel uitgewerkt en
kan het allemaal weer worden zoals
vanouds. Ja, dat lijkt me het beste".
Hij is al ruim 28 jaar burgemees
ter van Koewacht. Hij is als zodanig
de opvolger van zijn vader, die weer
werd voorgegaan door diens vader en
grootvader. „Ik wilde eigenlijk hele
maal geen burgemeester worden. Het
vrije bedrijf trok me veel meer. Maar
bijna 32 jaar geleden kwam Overslag
(Nederlands kleinste gem.) vrij. Ge
deputeerde Rompu adviseerde mij
daar burgemeester te worden. Dan
heb je ook kans straks je vader in
Koewacht op te kunnen volgen, zei
hij. Ik deed het. Mijn jaarsalariss was
zoiets van 800 gulden. Ik moest een
nacht per week in Overslag logeren.
Een paar jaar later werd ik ook bur
gemeester van Koewacht".
Wij vragen hem: Vindt u zichzelf
geschikt voor het burgemeesters
ambt?"
Hij ontwijkt de vraag. „In Overslag
gaat het lekker. Daar hebben ze
nog respect voor de overheid. Daar
nemen ze hun hoed af als je ze groet.
In Koewacht doen ze dat al niet eens
meer. Daar zijn ze sneller met de tijd
meegegroeid: moderner en oppervlak
kiger van inslag geworden. In Koe
wacht is het moeilijker. De mensen
zijn er niet kwaad. In andere gemeen
ten zijn de mensen precies hetzelfde,
als je er de kranten zo op naleest".
„In de raad, daarin schuilen de
moeilijkheden. We hebben hier eens
een wethouder gehad. Die stopte er op
een gegeven moment mee. Ik vraag
hem: hoe heb je het gevonden? Zegt
hij: heerlijk. We hebben vier jaar lek
ker ruzie zitten maken. Kijk, als je
met zulke mensen een gemeente moet
besturen. Dat kan niet. he?"
,,D'r zijn trouwens een hele
boel dingen, die ik niet begrijp. In
de raad spelen ze het allemaal zo per
soonlijk. Daar hou ik niet van. En
nog zoiets: tijdens de vergaderingen
lijken ze elkaar wel op te kunnen vre
ten. Na de vergadering zijn het alle
maal weer de beste vrienden van el
kaar"
„Weet je, het zijn allemaal
niet zo'n kwaaie jongens. Als er bij
de raadsvergaderingen geen pers en
publiek waren, zou het allemaal heel
anders lopen. Neem nou die caféslui
ting. Daar zou een heel ander besluit
over gevallen zijn als de pers en het
publiek er niet bij geweest waren".
Goedverzorgde lippen zijn een be
langrijk punt in ons uiterlijk schoon.
En dat zit 'm heus niet alleen in het
gebruik van een lipstick. Integen
deel: droge, gebarsten of schilferige
lippen zijn beslist niet flatteus en mo
gen eigenlek niet eens wegens in
fectiegevaar in aanraking komen
roet een lippenstift. Vooral onder win
terse guurheid hebben lippen veel te
Jijden, waartegen we echter geluk-
klg maar een heleboel kunnen
doen.
Als we 's morgens en s avonds de
lippen even borstelen met een in koud
water gedoopte zachte tandenborstel,
activeren we de oloedsomloop, waar
door zelfs wat bleke iippen een frisse
«leur krijgen. Daarna de lippen in
smeren met wat vette crème of aman
delolie en zachtjes tussen duim en wijs-
kneden. De te"c huid van de
«Ppen blijft dan ook bij ruw weer
2acht en 'soepel.
De echte winterse koude moet nog
«omen, dus de kans is niet uitgeslo-
dat u vandaag of morgen uw voor-
pel kunt doen met een pak versgeval-
«ji sneeuw. Leg wat sneeuw op een
JUeenexdoekje en bet hiermee de on-
geschminkte lippen. Na enkele minu-
Jfn, als de sneeuw gesmolten is, zijn
lippen fris en rose. Iedere Scandi
navische vrouw kent dit .schoonheids-
recept.
Denk er vooral aan om de lippen vóór
yet slapen gaan altijd goed schoon
vab1- ?00r ze a* te nemeb met wa1
ette reinigingscrème on een Kleenex
spoortje lipstick mag aehterblij-
tmt\ i ^ne zou er ^°°r kunner
msteken en u zoudt er nog ergei
"w jvan kunnen krijgen.
«1 j lippenstift zelf betreft: voor
de winter verdient een vette d(
afpd boven een droge. Ongewens'
geven op kopjes of sigaretten kunner
t# door met de roodgemaak-
tLeven een Kleenex te „hap-
ju 4 tenslotte: wees vooral in
va*, v r v°orzichtig met het gebruik
hppenlak. Deze droogt de gevoe
lige huid van de mond te veel uit
en dient daarom liever gereserveerd
te blijven voor speciale gelegenheden.
Als we de lippen af en toe wat ex
tra verwennen met een compres, hou
den we ze extra fris en gaaf. We kun
nen hiervoor komkommer sap nemen,
waarmee we af en toe de (schoonge
maakte) lippen betten. Ook een mas
kertje van verse kwark of yoghurt
doet wonderen: leg een koffielepel
vol op een stukje kleenex en laat dit
een minuut of vijf op de mond lig
gen. Afwassen met koud water.
De goed voorziene uitstallingen in
de grote supermarkten die thans ook
overal in ons land te vinden zijn bren
gen de huisvrouw niet Zelden in de
verleiding meer te kopen dan ze doen
zou, wanneer een minder ryk assor
timent werd aangeboden. Het feit dat
men in deze of gene zaak letterlijk
„alles" kan krijgen is een grote at
tractie en de dames kiezen uit dit
„alles" vaak zaken die ze eigenlijk
niet nodig hebben.
In de Verenigde Staten) waar de
„sales-promotion" en graad van vol
ledigheid heeft bereikt waar het oude
Europa nog niet aan kan tippen is bij
een onderzoek naar hetgeen de huis
vrouw beweegt als ze zich temidden
van die overvloed bevindt een eigen
aardig feit aan het licht gekomen.
Vrouwen, die in de grote levensmidde
lenzaken boodschappen doen, kopen
meer, als ze in geruime tijd géén
maaltijd hebben genoten, dan wanneer
ze zó van tafel komen. Neemt men
het gemiddelde van de aankopen per
klant, dan bliijkt dat de hongerige
vrouw daar vrij ver hoven komt. De
dames, die de supermarkt bezoeken
binnen twee uur na het genieten van
een goed vullende maaltijd blijven
jvenveel of meer beneden het gemid
delde. Het is intussen niet helemaal
duidelijk, welk nut men uit deze ob
servatie kan trekken. Ook de slimste
verkoopster kan aan de neus van de
oezoekster nïet zien, of ze pas heeft
gegeten of niet. Maar misschien
knort de maag van de bezoekster
hoorbaar....
Burgemeester Dierick maakt er in
ons gesprek geen geheim van, dat hij
soms danig in zijn rats zit voor en
na afloop van raadsvergaderingen.
„Niet altijd, natuurlijk. Want moeilijk-
ke dingen zijn niet aan de orde van
de dag. Maar soms ben ik een week
ziek van raadsvergaderingen. Vóór de
vergaderingen, omdat ik moeilijkheden
vrees, na afloop, omdat de moeilijkhe
den er inderdaad zijn gekomen. Ze
kunnen het je soms bar moeilijk ma
ken".
„Het is goed, dat ik een hartstoch
telijk jager ben. Als ik jaag, met mijn
hond alleen in de polder ben, voel ik
me heerlijk. Een ogenblik ver van al
le zorgen. Dan denkt ik niet aan ge
meentelijke zaken. Zulke momenten
zijn ware-verademingen".
Na het gesprek, dat wij hadden, nam
hij ons mee naar chteren, naar zijn
„hof". Hij liet ons zijn jachthonden
zien. Hij buigt zich bezorgd over een
teef, die binnenkort moet worden af
gemaakt, omdat het beest kanker heeft.
„Een braaf, mooi en goed beest. Jam
mer, dat ie eraan moet". En hij toont
zich trots over zijn jonge honden van
zeven maanden. „Dat wordt een hele
goeie"
Terug naar het gesprek. Als u tij
dens de raadsvergaderingen nu eens
strikt de hand hield aan het regle
ment van orde. Kan dat niet veel na
righeid voorkomen?", aldus onze
vraag.
Hij zegt even niets. Schudt dan zijn
Burgemeester Dierick (in het
midden op de voorgrond) tussen
zijn Oost-Zeeuwsch-Vlaamse col
lega's. De foto werd genomen bjj
de viering van zijn 30-jarig jubi
leum als burgemeester van Over
slag. In zijn „moeilijkste" gemeen
te Koewacht is hij ruim 28 jaar
burgemeester.
hoofd. „In Koewacht moeten ze de
tijd en gelegenheid hebben om iets te
zeggen. Je kunt ze beter op z'n plat-
Koewachts laten praten dan van ze te
verlangen, dat ze een officiële toon
aanslaan en hun meningen kort samen
vatten. En dan in twee beurten. Dan
zeggen ze niets meer. En dat is ook
niet de bedoeling. Als je ze gewoon
bezig laat, is het moeilijk een grens
te trekken. Dat verklaart, dat ze wel
eens te ver gaan. Liever gezegd, dat
ijk ze te ver laat gaan(zwijgt
weer even) Ja. wat die geschikt
heid voor het burgemeestersambt be.
treft: Ik heb fouten. Maar je moet
niet denken, dat er veel zijn, die het
er in Koewacht beter af zouden bren
gen dan ik. Ik ben in Koewacht ge
boren. Ik ken veel mensen en raads
leden van haver tot gort. Dat scheelt
aanmerkelijk".
Hij vervolgt: „Ze schoppen in de
raad teveel heisa over bepaalde dingen,
die het eigenlijk niet waard zijn. Laten
ze eens op de herindeling springen.
Dat Koewacht straks in tweeën zal
wordeh gedeeld, dat is een ramp. La
ten ze daar eens over praten"
Na de herindeling zal burgemeester
Dierick op wachtgeld worden gezet.
Daar ziet het tenminste naar uit. Hij
maalt er niet om. „Ik zal daarna nog
genoeg te doen hebben. Ik zit in veel
verenigingen. En ik heb de nodige
privé-dingetjes te behartigen". Ook
gedurende de uitoefening van het bur
gemeestersambt heeft de heer Dierick
de nodige privé-zaken om handen ge
had. Hij heeft een brouwerij („De
Drie Gebroeders") gehad, heeft een
landbouwbedrijf en heeft bemoeiingen
bedrijf. Hij he
gehad met een vlasswingelarijloon-
bedrijf. Hij heeft zijn liefde voor het
vrije bedrijf dus kunnen botvieren.
Een full-time burgemeester is hij
nooit geweest. Hy zegt: „Het burge
meestersambt heeft veel mooie kan
ten en dingen. Maar als ik nog eens
opnieuw zou kunnen beginnen, zou ik
nooit meer burgemeester willen wor
den. Misschien heeft dat burgemeester-
van-Koewacht-zijn teveel vastge
roest gezeten in de familie. Dat heeft
trouwens ook wel weer zyn grappige
en mooi zijde. Al bijna honderd jaar
staan Diericks aan het hoofd van de
gemeente Koewacht".
65 jaar priester: 27 juli: B. Willem-
sen, Philippijnen.
60 jaar priester: augustus: A. van
Iersel, Brazilië - J. Zandvliet, Tilburg.
50 jaar priester: 15 augustus: J.
Klein - Bluemink, Overhoven - N. v.
Rooijen, Apeldoorn.
25 jaar priester: 10 augustus: E.
Baarfcmans, Duitsland - N. Voiik, Was
pik - C. Boer, Amboina - A. Eijkens,
Irian Bar at - J. Sneekes, Irian Barat -
Fr. Croonen, Manado - C. van Kes-
sel, Philippijnen - N. Wijte, Amboina -
H. v.d. Sman, Philippijnen - Th. Mul
der, Brazilië - A. Krol, Philippijnen-
J. Verhoeven, Tilburg - Fr. Relou,
Brazilië.
60 jaar professie: 19 maart: A.
Franssen, Rome - 1 mei: W. Nieu-
wenhuizen, Tilburg - 8 december: H.
Kamerbeek, Tilburg.
50 jaar professie: 28 september: N.
Verhoeven, Manado - C. Timmerman
Driehuis - J. Vollenberg, Tilburg - J.
Trienekens, Goirle - A. v. Baar, Den
Haag - J. Duray, Zevenaar.
25 jaar professie: 21 september: J. C.
v. Lith, Brazilië - G. ten Velde, Rot-:
terdam - W. Putman, Nijmegen - A.
Vriens, Irian Barat - H. de Groot, Bra
zilië - J. v.d. Wouw, Manado - H.
Smarius, Overhoven - 6. Alleman,
Stein.
(ADVERTENTIE)
BEVERWIJK (ANP) De N.V.
Beverwijksche conservenfabriek met
circa 40 werknemers f aat sluiten. In
verband met de moeilijke vooruitzich
ten voor deze cooservenfaibriek van
beperkte omvang, gepaard met on
gunstige ligging midden in de stad
Beverwijk, zal tot sluiting van het be
drijf worden overgegaan. Aan het
gehele personeel zal ontslag worden
aangezegd, diooh in verband met de
afwikkeling der werkzaamheden zal
men nog tot tenminste 1 april 1967 in
dienst kunnen blijven.
Evenals vele andere prominente
personen brengt de „kampioen van de
misdaadverhalen" Alfred Hitchcock
op het ogenblik een wintersportva
kantie door in het Zwitserse St. Mo-
ritz. Op de foto Hitchcock met zijn
vrouw tijdens een wandeling.
(ADVERTENTIE)
(Van een onzer verslaggevers)
OSSENDRECHT In Ossendrecht zal op vrij korte termijn een
munitiefabriek in bedrijf worden genomen. Op het terrein van de
oude munitiefabriek O.C.I.O.- (Organisch Chemische Industrie Ossen
drecht) verrijst thans een aantal nieuwe bouwwerken, waarin het
Staatsbedrijf Artillerie Inrichtingen zich zal gaan bezighouden met
het samenstellen van munitie. Voorheen gebeurde dit aan de Hem-
brug.
Hierdoor zal Ossendrecht weer een
munitiefabriek rijk zijn. De eerste mu
nitiefabriek O.C.I.O. met de produktie
begonnen in april 1954, moest in ver
band met faillissement de produktit
van trotyl in 1956 al weer stopzet
ten, waarna de staat, die door lenin
gen en voorschotten tot een bedrag van
ongeveer vier miljoen gulden in dr
bedrijf een dikke vinger in de pap had
het bedrijf overnam. De stilgelegde fa
briek werd geconserveerd en enkele
mensen werden aangesteld om de in
stallaties in een behoorlijke staat te
houden.
Slechts een gedeelte van de oude fa
briek zal voor het Staatsbedrijf Artil
lerie Inrichtingen bruikbaar zijn, om
dat men zich niét bezighoudt met de
produktie van springstof maar meer
me, het samenstellen van munitie.
Het gerucht, dat in verband met de
ontploffing van de kruitfabriek te Mui
den de munitiefabriek te Ossendrecht
weer in bedrijf komt, wordt door het
Staatsbedrijf Artillerie Inrichtingen te.
gengesproken. „We zijn al veel lan
ger bezig om naar Ossendrecht te
gaan. Eigenlijk dateren de plannen al
vanaf het faillissement van O.C.I.O.,
deelde men van deze zijde mee.
overnemen van de domeinen en steeds
kwam er de vraag: is deze aankoop
wel of niet heel dringend nodig. Als
er veel orders waren luidde het ant
woord bevestigend, maar in een tijd
van slapte ontkennend We hebben ei
genlijk niets met de munitiefabriek te
Muiden te maken. We betrekken er al
leen buskruit van."
H<et is nog niet zeker wanneer de
munitiefabriek te Ossendrecht gaat
draaien, maar aangenomen wordt, dat
dit binnen een jaar het geval kon zijn.
De meeste arbeidskrachten moeten
komen uit de omgeving van Ossen
drecht. Dat er zich moeilijkheden zul
len voordoen in verband met de Hin
derwet gelooft men bij iet Staatsbe
drijf Artillerie Inrichtingen niet „We
houden ons aan de NATO-voorschrif-
ten. Bovendien ligt de fabriek in een
bosgebied".
munitiefabriek binnen de gemeente
grens in bedrijf komt, antwoordde Os-
sendrechts burgemeester de heer A. E.
A. van Gils, met een volmondig ja.
Het is op zichzelf al verheugend dat
een zo groot comijlex dat er 'n beetje
stond te beschimmelen, weer opge
poetst wordt en weer een bestemming
krijgt.
Bovendien is er de kwestie van de
werkgelegenheid: de nieuwe fabriek zal
aan ongeveer dertig arbeiders werk
verschaffen. E eer het zover is, aldus
de hver Van Gils, moet er negen
maanden worden gebouwd en ook dat
geeft weer aan een aantal mensen
werk.
„Het is steeds in de pen geweest.
We moesten het bedrijf en de frond
Op de vraag of men er in Ossen
drecht mee ingenomen is, dat na de
gebeurtenissen te Muiden, weer een
01 het gevaarlijk is zo'n onderne
ming in de gemeente te hebbdn?
„Naar 'onze mening niet," oordeelde
de heer Van Gils. „Het bedrijf is
aan velerlei veiligheidsvoorschriften
gebonden. Natuurlijk, er kan altijd wat
gebeuren. Maar een gasfabriek kan
ook de lucht ingaan en toch ligt nie
mand wakker van die mogelijkheid.
Bovendien ligt het bedrijf ver van de
bebouwde kom."
„Nee, bang voor de gevaren, die de
munitiefabriek kan opleveren, zijn we
niet. Voorlopig", aldus het oordeel van
burgemeester Van Gils, „menen we,
dat autorijden gevaarlijker is, dan wo
nen in Ossendrecht".
Laatste vrijdag van het oude jaar.
's Morgens 8 uur. Ik moet met de bus
onverwacht naar Tilburg. Stap in een
BB A-bus op de Brcdaseweg. Kom tot
de ontdekking dat ik drie dubbeltjes
en een biljet vian f 100 bij me heb.
Met het klein geld kaïn ik geen enkele
reis betalen. Wél met het bankbiljet
betalen. Maar de chauffeur vraagt
nors wat ik wel van hem denk! Hij
bedoelt waarschijnlijk te zeggen, dat
ie geen f 100 kan wisselen. En dat ie
me dus niet kan meenemen. Hij zegt:
„Vraag maar of een passagier f 100
kan wisselen". Ik voel me wel opgela
ten, maar ik roep toch maar naar
achteren. Geen antwoord. Men obser
veert mij alsof ik een merkwaardige
morgenverschijning ben. Heimelijk
schuif ik op een bank, terwijl de
chauffeur anderen helpt. Als alle pas
sagiers hun vervoerskosten hebben
betaald, keert de chauffeur zich naar
mij om. Ik voel mij klein worden,
maar blijf voor de „driver" kennelijk
groot genoeg. „Nou, hoe zit het, juf
frouw, hééft u geld"?
Ik antwoord bevestigend, maar zeg
dat het nog steeds een groot bijltje is.
Hij laat daarop weten, dat het post
kantoor dichtbij is, dat men daar wel
f 100 kan wisselen en dat ik vervolgens
een andere bus kan nemen. Hij spreekt
vastberaden en maakt de indruk niet
verder te willen rijden tenzij ik zijn
vervoermiddel verlaat. Hij weet niet,
dat ik dat niet kan doen, want ik
moét met de bus mee. Ik zioek koorts
achtig naar oplossingen, ben zeer ver
ward, om niet te zeggen obstinaat,
krijg kleurtjes als van een kostschool
meisje, mompel iets van ,,giro", tot
dat een jongeman achter mij het ver
lossende woord spreekt. Er valt een
steen van mijn hart: „Mag ik deze rit
voor u betalen"? Hij doet het, chauf
feur accepteert, we rijden! Ik kom
zonder moeite in Tilburg, maar ver
geet in de verwarring naam en adres
van mijn charmante achterbuurman
te vragen. Ik ben hem f 1.70 schuldig.
Ik wil hem alsnog graag terugbetalen.
Maar hoe? Zou hét op deze manier
lukken?
OOSTERHOUT Mej. A. Verhoeven.
NW. BOUWLINGSTRAAT 17.
Het artikel in het Dagblad van 3
januari 1967 „zelf betalen, dan maar
zelf dokteren", door uw verslaggeef
ster, kan mij toch niet geheel bevredi
gen. Heel normaal natuurlijk, dat niet
alle lezers van uw krant achter alle
artikelen staan; dat zou zelfs vrij saai
worden, lijkt mij. In dit geval ech
ter het volgende.
Waarom krijgen alleen de artsen de
schuld en zijn de ziekenfondsen de lie
ve jongens? Uiteindelijk zijn de pre
mies die betaald moeten worden o.a.
door gepensioneerden en ouden van da
gen ook niet flauw, om niet te zeggen
schandalig hooig. De ziekenfondsambte
naren moeten natuurlijk ook leven en
liefst ook graag 'n beetje behoorlijk.
Hoeveel ambtenaren moeten o.a. ook v.
de ingehouden premies betaald worden,
ik heb geen idee. Kunnen zij van hun
kant ook niet een beetje water bij de
wijn doen. B.v. de premies per giro
laten betalen, spaart enorm veel men
sen uit. Philips in Eindhoven o.a.
een groot huizenbezitter laat al zijn
huurders ook per giro betalen, voor
zover ze niet in het bedrijf werkzaam
zijn, een beslist uitgekiend besluit, dat
geen windeieren op levert.
De voordelen van een verzekerde
zijn natuurlijk niet weg te cijferen,
maar hoe zouden die liggen, als zij
eenparig eens ergens anders onderge
bracht zouden worden. Ziekenhuisver-
pleging moet natuurlijk goed geregeld
worden en ook specialistenhulp. dat
zijn de hoogste kosten per geval be
rekend althans.
Huisartsenvisites kunnen ook kostbaar
worden natuurlijk, als ze zelf betaald
zouden moeten worden, maar hoe vaak
zitten er in de wachtkamers van de
artsen geen mensen, die liever lui dan
moe zijn en eens heerlijk op kosten
van het bedrijf en in de tijd van de
arts gaan uitrusten, met dingen die ze
zelf ook wel kunnen verhelpen, of zelfs
volkomen onzinnige dingen. Het kost
hun geen geld en ze zijn er lekker
eens een paar uur uit. Kijk maar eens
op een maandagmorgen bij een arts
in de wachtkamer, meestal kunnen ze
de hele morgn spreekuur houden. Je
kunt hier natuurlijk niet generaliseren
en er komen zeer zeker ook een hoop
echte patiënten, die natuurlijk nooit de
dupe mogen worden. Artsen zijn ech
ter ook mensen en niet alleen uitzui
gers, zoals ze op het moment graag
gezien worden. Ze hebben hoge inves
teringen en als „zelfstandigen" zeer
hoge belastingen.
Ik ben geen artsenvrouw, of iets der
gelijks, maar „gewoon publiek", helaas
niet verplicht verzekerd; want ziek en-
verzekeringen bosten als particulier
zeer veel geld. Zelfs als men van de
redenering uitgaat, dat je dan boven
een bepaalde inkomensgrens ligt, zijn
de kosten hoog en de belastingen hou
den geen rekening met de kosten, die
wij kwijt zijn aan huisarts, tandarts
en apotheek; alleen als je kosten een
bepaald „hoog" percentage van je in
komen gaan bedragen en dat komt ge
lukkig niet vaak voor. Je wordt uit
eindelijk niet voor je plezier ziek en
probeert dus zo geziond mogelijk te
blijven, al lukt dat helaas niet altijd.
Zelf dokteren is natuurlijk volko
men idioot en zelf met medicamen
ten gaan experimenteren ook, maar ie
der weldenkend mens zal dat begrij
pen.
Ik hoop, dat zowel de artsen en
zeer zeker ook de ziekenfondsen de
zaak eens zullen regelen, dat eerstens
geen of weinig mensen bij de
dokters in de wachtkamer tijd zitten
te verlummelen en zo andere mensen
vaak in tijdnood brengen en ten tweede
dat overbodige hoge premies voor de
„slachtoffers" vermeden worden in de
toekomst. Vooral overbodig personeel
is ergens niet nodig.
BREDA,Mevr. A. LUIJFF-NOUWENS.
Nu moet het mij toch van 't hart: Ik
heb altijd gelachen om de Boerenpartij
en om Koekoek. Maar nu zie ik dat alles
wat hij gezegd heeft uitkomt.
Waar moet het naar toe? Dokters be.
talen, meer voor de vuilnisbak, meer
belasting. Als de kiezers toch eens ver.
standig zijn. Anders sterven er straks
mensen thuis zonder dokter en dan
kan de regering 'n paar gekkenhuizen
bouwen voor overspannen mensen.
H. Leesters
Doornbos
