„WE DOEN MEE
AAN DE
VERKIEZINGEN"
Medezeggenschap
is boerenbedrog5
Aanzet tot provinciale
aanpak van huisvuil
F. Mechelink: we zijn
allemaal werknemers
Hoogleraar over ondernemingsraad
Binnenkort wast afval aan tot over
de oren van de groeiende bevolking
Subsidies voor
produktiviteit
Massale
staking in
Madrid
Rodriguez won
Grote Prijs
van Z.-Afrika
Niet voor mezelf
Royement
Textielfabriek
vraagt uitstel
van betaling
Droogte in Marokko
Aardgasomzet in
1966 verdubbeld
Nog even
Hoogconjunctuur
Krotten in Buenos
Aires in vlammen
door vuurwerk
Nieuw Amerikaans
afweerwapen
Het
geheim
van
de
laatste
letter
Verbranding
Belgische regering
beschermt belang
Union Minière
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 8 JANUARI 1967
(Van een onzer verslaggevers)
TERNEUZEN „Het is voor
99 procent zeker dat we aan de
verkiezingen meedoen. Dat ene
procentje wil ik graag in beraad
houden. Je weet het nooit. Ik ben
er pas helemaal zeker van als
morgenmiddag om vijf uur (van
middag dus. Red.) de lijsten zijn
ingediend".
Dat zegt de heer F. C. Meche
link, initiatiefnemer en voorzitter/
secretaris van het voorlopige be
stuur van de Nederlandse Werk
nemers Partij.
De man achter deze nieuwe, voor po
litiek Nederland nog wazige partij,
woont in een keurige buitenwijk van de
Boomtown Terneuzen. Hij is klein van
stuk, lijkt eigenlijk het prototype van
de gewone man, de gemiddelde Neder
lander. Zo zal ook de lijst zijn waarmee
deze nieuwe partij, voor 99 procent ze
ker, de verkiezingen ingaat. De lijst zou
gisteravond worden samengesteld. Geen
bekende namen, geen politiek geschool
den op deze lijst. „We komen met een
en dezelfde lijst. Daar staan geen mees
ters in de rechten en geen doctorandus
sen op. Alleen maar werknemers. Je
zou kunnen zeggen: van een machinist
op een fabriek tot iemand die in het
maatschappelijk werk zit". De Neder
landse Werknemers Partij miste de re
gistratie, en moet dus naamloos de ver
kiezingen in. Is dat geen handicap? De
heer Mechelink: „Ik dacht van niet
hoor. Als de lijsten ingediend zijn, kan
iedereen zien dat het om werknemers
gaat "Wat verstaat de heer Meche
link precies onder werknemers? „Dat
is een heel moeilijk begrip. Er zijn heel
wat werknemers die f 15.000 en meer
verdienen, en zich geen werknemer
meer voelen. Alleen de doodgewone
man voelt zich nog zo. Maar uiteindelijk
zijn we het allemaal".
De Nederlandse Werknemers Partij
zal speciale aandacht schenken aan de
man-in-de-overal, want „hij heeft het
het meest nodig". Maar tegelijkertijd zal
de N.W.P. zich ook richten op de andere
werknemers: de man met de boord, de
ambtenaar b.v.
Staat u zelf op de kandidatenlijst?
„Dat zou wel eens kunnen, maar dan
toch een heel stuk onderaan. Ik heb
het al eerder gezegd: ik doe het niet
voor mij privé".
De telefoon gaat. Een van de mede
oprichters van de partij meldt zich. De
heer Mechelink verontschuldigt zich
driemaal omdat hü de telefoon mee
naar boven neemt. Het gaat tenslotte
om kwesties uit de partijkeuken.
Terwijl het telefoongesprek boven
voortduurt is er even tijd de brede
straataanleg van de Terneuzense Frans
Halslaan te bewonderen. Op de schoor
steenmantel staren een koperen spin en
een dito salamander de kamer in. Tus
sen radio en televisie, twee moderne in
formatiebronnen, staat de wetenschap
breed uitgestald in de vorm van een
glanzende, veertien delen dikke ency
clopedie.
Hier is tijd om wat persoonlijke ge
gevens van de heer Mechelink te rang
schikken. Hij is tweeenveertig jaar ge
leden geboren in Westdorpe onder de
toen al dikke rook van Sas- van Gent.
Hij volgde de „Moderne humaniora" te
Zelzate, hij heeft middelbare schoolop
leiding van een Belgische origine. De
oorlog maakte een eind aan deze studie.
De jonge Mechelink was nu aangewezen
op de Mulo in Terneuzen. Na school
werd hij boekhouder op een bierbrou
werij te Westdorpe. Vanaf 1946 is hij
boekhouder bij een bouwmaterialen-
handel in Terneuzen.
Direct na de oorlog kwam de heer
Mechelink bij de Kajotters terecht. Hij
was daardoor automatisch lid van de
KAB, nu N.K.V. „Ik heb me bij de
KAB eigenlijk nooit helemaal thuïs-
gevoeld", zegt hij achteraf. Hij maakte
dan ook al gauw het stapje naar de
K.V.P. Hij werd in 1946 lid van de af
deling Westdorpe. Hij werd onmiddel
lijk tot secretaris gebombardeerd. Drie
weken daarna bezocht hij de vergade
ring van de Statenkring Hulst van de
K.V.P. De secretaris trad af. Hij werd
als secretaris voorgesteld en het was
meteen goed ook. „Dat ben ik gebleven
tot ze me geroyeerd hebben".
.Dit royement is een vervelende blad
zijde uit het politieke leven van de heer
Mechelink. Hij is door de K.V.P. ge
royeerd op grond van het verlenen van
medewerking aan de pogingen om in
Zeeland een afdeling van de Christelijk
pemocratische Unie op te richten. De
initiatiefnemer van die partij, de heer
Smits uit Waalwijk, heeft destijds ver
klaard dat de heer Mechelink de
Zeeuwse man van de C.D.U. was. „Ik
ben daarvoor inderdaad benaderd en ik
kwam ook geïnteresseerd in de C.D.U.
Ik had belangstelling voor de C.D.U.,
zoals ik voor alle partijen belangstelling
heb. Ik sla in de regel niet één politieke
vergadering over. Ik zou de C.D.U. in
Zeeland op poten moeten zetten. Di
verse mensen in het kringbestuur van
de K.V.P. wisten dat ik door de C.D.U.
benaderd was. Wat dacht U, dat ik zo
stdm zou zijn om voor de C.D.U. te
wérken, terwijl ik nog kringbestuurs
lid en statenkring-secretans van de
K.V.P. was? Ik ben ook zelf in de
royementsvergadering in Vlissingen ge
weest.
Ik heb me verdedigd tot aan het par
tijbureau toe. En zoiets doe je toch
niet als je weet dat je schuldig bent".
Wrok tegen de K.V.P.?
„Nee, niet tegen de K.V.P. op zich,
dat wil zeggen de party op papier. Wel
tegen veel mensen in de K.V.P., spe
ciaal in Zeeland".
De Zeelandse werknemerspartij is dus
niet uit wrok geboren. Waaruit dan
wel
„De Nederlandse werknemers krijgen
in de huidige politieke partijen, qua
aantal, niet de plaats die hun toekomt.
Neem nou de KVP. Bij de eerste vijf
tig kandidaten voor de Kamerverkie
zing kom je maar vier werknemers
vertegenwoordigers tegen. Je zit in de
K.V.P. altijd met een 9tel intellectuelen
en met boeren en onderwijzers; maar
arbeiders zie je er niet. Ik stond gis
teren nog met een groepje arbeiders te
praten. Ze vroegen wie moeten we nu
stemmen, maar ze wisten het niet".
Dit lijkt hèt moment om met de heer
Mechelink het programma van zijn par
tij door te nemen. Het hoogtepunt is
duidelijk„een meer specifieke belan
genbehartiging van de Nederlandse
werknemer omdat deze werknemer op
het ogenblik niet aan bod komt."
Dén volgt de aarzeling in de be
kentenis dat ,,de programmapunten door
de korte tijd van voorbereiding noig
niet direct duidelijk geformuleerd zijn".
Dit komt in de volgende weken nog. Op
het ogenblik is het gebrek aan een
duidelijk opgesteld prograrmpa niet zo
belangrijk, aldus de heer Mechelink. In
het gesprek weken toch langzaam maar
zeker enkele programmapuntjes los
één sociale verzekering van de wieg tot
het graf voor het hele Nederlandse volk:
belastingverlaging per 1 januari j.l.
(„dat moet dan maar met terugwerken
de kracht''); een cijfermatig juiste be
groting; het optrekken van het mini
mumloon tot minstens 135,- 140,-
per week; een actievere industrialisatie
politiek, gekoppeld aan een herstructu
rering van bevestigingsplaatsen voor in
dustrie.
De N.W.P. is noch links, noch rechts.
„Het gaat erom de belangen van de
werknemers te behartigen. Dat kan de
ene keer links, de andere keer rechts
zijn".
De N.V.P. is noch progressief, noch
conservatief. „Wij zijn vooruitstrevend."
Het is duidelijk dat men een nieuwe
partij naar zyn winstkansen vraagt. „On
ze voorzichtige prognose is gebaseerd
op twee zetels", aldus de heel* Meche
link.
Tenslotte vragen we mevrouw Meche
link of ze al weet hoe ze zal stemmen.
Ze trekt een zuinig gezicht en zegt„Ik
weet het nog niet."
WEERT (ANP) Directie en com
missarissen van de Tricotagefabriek
Frans Beeren én zonen N.V. hebben be
sloten een verzoek tot verlenging van
surseance van betaling aan dé vennoot
schap in te dienen bij de arrondisse
mentsrechtbank in Roérmond.
Dit besluit in ingegeven door de over
weging, dat enerzijds de huidige li
quiditeitspositie een tijdige voldoening
der lopende schulden niet mogelijk
maakt, maar dat anderzijds een finan
ciële en economische sanering van het
bedrijf, mede gezien de huidige order
positie, voor verwezenlijking vatbaar
wordt geacht.
CASABLANCA (AP) De hoge
tarwelanden van Marokko worden door
droogte bedreigd. Overal in den lan
de wordt om regen gebeden.
In geheel Marokk is het in 1963
bijzonder droog geweest, maar de
graangebieden op de hoogvlakten wor
den met totale ondergang bedreigd
gevreesd wordt dat het niet de moei
te waard is de te velde staande gewas
sen te oogsten.
OP DE provinciale weg Uden-Veghel
is gisteren omstreeks twaalf uur de 77-
jarige A. van Santvoord uit Veghel om
het leven gekomen. Hij stak met zijn
fiets aan de hand de weg over, toen een
militaire colonne passeerde, werd door
een der wagens aangereden en zo ern
stig gewond dat hij ter plaatse over
leed.
-,Maar het is heel makkelijk. Joop! Zeg telkens opnieuw:
twee maal twee is zes, twee maal twee is zes
UTRECHT (ANP) „In de strijd om emancipatie voor de arbei
der is medezeggenschap in de onderneming een ondeugdelijk middel,
een fopspeen", schrijft prof. dr. S. Kleerekoper deze week in het
tijdschrift van het NKV.
Artjkel 6 van de wet op de onderne
mingsraden (waarin wordt gezegd, dat
de ondernemingsraad tot taak heeft bij
te dragen tot het zo goed mogelijk func
tioneren van de onderneming - red.)
noemt prof. Kleerekoper een „anti-
medezeggenschapartikel", omdat de on
dernemer uit hoofde van zijn functie
het duidelijk voor het zeggen blijft hou
den.
„Wanneer arbeiders worden opgeno
men in het college van commissarissen,
zullen zij steeds een minderheid vor
men. Het college neemt misschien be
slissingen die tegen de wensen van de
werknemers ingaan, maar de arbeiders
afgevaardigden werken eraan mee, ook
al stemmen zij tegen."
Prof. Kleerekoper vraagt -zich af,
waarom vakbondsbestuurders eraan
zouden meewerken, zichzelf overbodig
te maken ten bate van nieuwe institu
ten die geen enkel voordeel maar wel
zeer duidelijke nadelen bieden. „Denkt
men werkelijk", zo schrijft hij, „dat een
arbeiderscommissaris bijvoorbeeld bij
ontslag van personeel betere resultaten
zou bereiken dan- een vakverenigings
bestuur?" Hij meent, dat de arbeiders
beter met alle kracht voor hun vakbe
weging kunnen werken dan het droom
beeld van de medezeggenschap na te
jagen.
Een commissaris die tegelijkertijd het
belang van de ondernemer en dat van
de arbeiders moet behartigen, krijgt
volgens prof. Kleerekoper te maken
met een onverenigbaarheid van func
ties. Bij ontslagdreiging, bij fusies of
rationalisaties, hebben de onafhanke
lijke vakverenigingsbesturen tot nu toe
goed voldaan. „Maar", aldus prof. Klee
rekoper, „hoe kan een arbeiderscom
missaris meewerken aan rationalisatie
in het belang van de onderneming, aan
ontslag van arbeiders en zelf niet ont
slagen worden?"
Prof. Kleerekoper staat voorts op het
standpunt, dat stakingsrecht 'en mede
zeggenschap onverenigbaar zijn, omdat
men met de beste wil van de wereld
niet van de ondernemers kan eisen dat
zij hun arbeiders beide rechten geven.
Een arbeiderscommissaris zou boven
dien in een moeilijk parket komen, als
zijn vakbond een staking proclameert.
Veel van de propaganda voor mede
zeggenschap schrijft de Amsterdamse
hoogleraar op rekening van een denk
fout, gecombineerd met „een fatale
zucht tot compromissen".
Medezeggenschap zou alleen beteke
nis kunnen hebben als de arbeiders
eens de meerderheid in het bestuur zou
den kunnen krijgen, maar dit zou een
soort onteigening betekenen dit tot so
cialisatie moet voeren, iets wat in Ne
derland slechts een te verwaarlozen
minderheid wenst.
„Bovendien", zo voegt hij hieraan toe,
„als men dit stelsel bij een overigens
onveranderde maatschappij zou willen
invoeren, wie zou dan nog lust hebben
iets te „ondernemen?"
In 1966 is het verbruik van aard
gas meer dan verdubbeld.
De oorzaken zijn: de snelle om
bouw op aardgas, het steeds toene
mende verbruik voor verwarming van
huizen eri gebouwen en een snelle stij
ging van het industriële verbruik. Voor
1967 verwacht de Gasunie een totale
gasafzet van meer dan 7 miljard m3,
dus weer een verdubbeling t.o.v. 1966.
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA De hoeveelheden industrieafval, huisvuil e.d. nemen in zo'n sterk
tempo toe, dat een stevige aanpak van dit ernstige probleem in de nabije toe
komst is geboden. In Noord-Brabant wordt thans getracht op vrijwillige basis
een samenwerkingsorgaan hiertoe in het leven te roepen.
Initiatieven in deze richting worden ontplooid door de inspecteur voor de
volksgezondheid in Noord-Brabant, de heer H. Trines. Eerste en voornaamste taak
zal zyn het inventariseren van de verwerkingsmogelykheden van het afval en
hierover een rapport opstellen. Aan de hand van dit rapport zullen de verschil
lende overheidsinstanties in samenwerking tot het zo noodzakelyke handelen
kunnen overgaan.
Voor deze vorm van samenwerking
wordt op het ogenblik belangstelling
gewekt bij o.m. de planologische dien
sten, dé provinciale griflfie (vooral voor
de 'juridische aspecten, directeuren van
reinigingsbedrijven enz.)
Ofschoon nog niets op papier gezet
denkt de heer Trines naast de inven
tarisatie aan het opstellen van „ge
dragsregels" waarnaar vooral d>e ge
meenten zich kunnen richten.
De toestand van de vuilverwerking
in Nederland is in een precair sta
dium gekomen. De mogelijkheden voor
het traditionele storten raken snel uit
geput.
In Brabant gaat het nog „even" maar
ook in deze provincie zal men als
in de huidige stand van zaken geen
verandering komt, totaal vast komen te
zitten.
Om nog maar een klein begrip te
krijgen om welk een ontzagwekkend
probleem het hier gaat, vooral in de
komende jaren, spreekt het volgende
voorbeeld boekdelen
In het jaar 2000 zal men in het nu
al overvolle Nederland vijfmaal zoveel
ruimte nodig hebben voor de reststof
fen van afval als nu voor alle afval,
dus zowel verwerkte en niet verwerk
te.
Het gaat nu al in een zorgwekkend
snel tempo naar dit mammcetcijfer
toe. Ook Noord-Brabant zal in opti
male mate met deze „werkelijkheid"
te maken krijgen, in de eerste plaats
omdat het een industrieprovincie is, op
dit moment de derde van Nederland.
Hoeveel „rommel" de Nederlanders
met hun twaalf miljoenen kunnen pro
duceren bewijst het volgende bereke
ning et je: per januari zijn de glazen
potjes van een aanta] voedingsmid
delen niet meer inle verba ar men
krijgt er geen statiegeld meer voor.
Wanneer men twee potjes per week
per gezin neemt, die moeten verdwij
nen, dan komt men aan 300 miljoen
potjes die de grond in moeten of op
een andere manier overigens moei
lijk moeten worden verwerkt.
DEN HAAG (A.N.P.) De staats
secretaris van Economische Zaken heeft
overeenkomstig de adviezen van de
Sociaal-Economische Raad subsidies
toegekend voor een aantal produktivi-
teitsaeties.
Zo krijgen de scheepvaartverenigin
gen Zuid en Noord te resp. Rotterdam
en Amsterdam elk ƒ100.000, als bij
drage in de kosten van een produktivi-
teitsonderzoek, dat zij in de Rotter
damse en Amsterdamse haven hebben
uitgevoerd.
Aan de stichting opleiding rubber- en
kunststoffen is een subsidie verleend
van ƒ48.000.
In samenwerking met de Provinciale
Produktiviteitscommissies voert de
S.E.R. een actie, om door samenwer
king in de onderneming tot produkti
viteitscommissies per afdeling te ko
men. Boven de reeds verstrekte 15.000
is hiervoor alsnog een aanvullende sub
sidie van ƒ5000 toegekend.
Aan de Stichting Vakopleiding en
Vakexamens „Stivo" is een bedrag toe
gekend van 12.600 voor het doen op
zetten van een bedrijfsspel voor de de
tailhandel. Dit bedrijfsspel zal ontwik
keld worden door het instituut voor
economisch onderzoek van de rijks
universiteit te Groningen.
De Federatie van Nederlandse Ver
enigingen voor de Kantoorboekhandel
te Amsterdam zal 10-daagse cursussen
voor ondernemers organiseren, om tot
verhoging van de produktiviteit in de
kantoorboekhandel te komen. De kos
ten gedurende 2 jaar worden geschat
op ƒ37.350, waarvoor een subsidie van
ƒ21.350 gegeven zal worden.
De kosten? De consument moet 5
cent per potje meer gaan betalen. Dat
wordt een bedrag van 15 miljoen gul
den ofvoor 1000 man werk.
Dit is slechts één uitvloeisel van
de hoogconjunctuur. Het aantal ver-
bruiksgoederen ook de omvang of
het volume daatvan neemt in snel
tempo toe. Stereotiep voor dit ver
schijnsel in deze welvaart is het
„bankstelletje" dat na tien jaar ver
sleten is of niet meer in de smaak valt.
„Uitdragers" zien er geen brood
meer in, dus naar de vuilnisbelt. Dan
zijn er de moeilijk te verteren plas
tics en andere tot voor kort totaal
onbekende prodnkten, die wij na ge
bruik kwijt moeten.
In hoofdzaak gaat dat naar een
plaaits in de omgeving van de gemeente
waar het vuil in de meeste gevallen
„wild" wordt gestort. Dat wil zeggen:
BUENOS AIRES (AP) Meer dan
80 houten huisjes in een krottenbuurt
in de buitenwijken van Buenos Aires
zün op nieuwjaarsdag door een grote
brand in as gelegd.
De brand ontstond door vuurwerk.
Tenminste 500 personen zijn dakloos
geworden, maar 'volgens de politie zijn
er geen doden en gewonden gevallen.
Het gebruik van vuurwerk is in Bue
nos Aires verboden. Het wordt echter
door een aantal particulieren thuis
vervaardigd en in het geheim overal in
de stad verkocht.
NEW YORK (Reuter) Het Ame
rikaanse tijdschrift „Newsweek" meldt,
dat er kort voor kerstmis in de Ame
rikaanse staat Nevada een proef is
genomen met een zeer ingewikkelde
waterstofbom, die als „kernkop" in
een raket gebruikt moet worden tegen
vijandelijke raketten. Bij de ontplof
fing die ontstaat, zouden verscheide
ne raketten in de vlucht vernietigd
kunnen worden. De „kernkop" zal ge
plaatst worden in een Nike-Zeusraket
een type raket dat nog in ontwikke
ling is.
MADRID (AP) Meer dan 13.000
Madrileense arbeiders van de Standard
Electrica fabrieken in de Spaanse
hoofdstad, zijn gisteren een sit-down-
staking begonnen uit protest tegen de
arrestatie van hun 6 collega's tijdens
een demonstratie voor hogere lonen af
gelopen zaterdag. De stakers eisen vrij
lating van de arrestanten en een on
middellijke loonsverhoging van 1600
peseta's (96 gulden) per maand.
Later hebben zegslieden in de fabriek
meegedeeld dat het werk weer normaal
is voortgezet na een overeenkomst met
de directie om vandaag met de arbeiders
te vergaderen over geschilpunten.
De fletse ogen van de aalmoezenier namen een
peinzende uitdrukking aan; ernstig staarden ze van
achter de dikke lenzen. Toen schudde hij het hoofd.
„Nee, heus niet, ik zou niet weten wat". En toen glim
lachte hij verontschuldigend. „Tenzij u bedoelt dat
ik op straat altijd tegen mensen opbots. U weet, mr.
Lane, dat ik erg bijziende ben en, naar ik vrees, ook
een beetje verstrooid
De oude heer glimlachte. „Dat is het juist. U bent
bijziende en verstrooid en als u in Leeds bent, botst
u tegen mensen op straat op. Hoort u het, mr. Magnus?
Ik heb het al enige tijd vermoed, hoewel ik niet
precies de gang van zaken wist. „Wat gebeurt er,
father, als u tegenonschuldige voetgangers op
loopt?"
Father Muir was onthutst. „Wat bedoelt u? De
mensen zijn altijd erg vriendelijk en hebben eerbied
voor mijn gewaad, vermoed ik, want soms valt mijn
paraplu, of mijn hoed of mijn brevier...."
„Ha, uw brevier! Net wat ik dacht. En wat doen die
vriendelijke, eerbiedige mensen met uw hoed, paraplu
of brevier?"
„Wel, die rapen ze op en die relKen ze me aan".
Mr. Lane grinnikte. „U ziet dus, mr. Magnus, hoe
eenvoudig het probleem is. Die vriendelijke mensen
rapen het brevier op, maar, father, ze houden het
en geven u er een ander voor in de plaats, een brevier
dat er hetzelfde uitziet, maar dat een ander is. En in
dat tweede brevier bevinden zich, naar ik vrees,
boodschappen die u zelf de gevangenis in brengt of
wel er staat in het brevier dat uw vriendelijke voet
gangers zich toegeëigend hebben, een boodschap van
de gevangenis voor de buitenwereld".
„Hoe heeft u dat allemaal uitgedacht?" mompelde
de gevangenisdirecteur.
„Niets magisch aan", glimlachte de oude heer. „Ik
heb verschillende malen opgemerkt dat, terwijl onze
goede father dit huis of de gevangenis met een enigs
zins versleten brevier verliet, hij vaak met 'een glim
mend, kennelijk gloednieuw terugkomt. Zijn brevier
'schijnt nooit ouder te worden, maar verrijst als een
onsterfelijke feniks uit zijn eigen as. De gevolgtrek
king was natuurlijk onvermijdelijk".
Mr. Magnus sprong weer op en ijsbeerde met grote
stappen over de veranda. „Natuurlijk. Het is. ver
draaid slim. Kom nu, father, kijk niet zo verschrikt,
het is uw schuld niet. Wie denkt u dat achter deze
organisatie zit?"
„Ik.... ik heb geen flaiuw idee", stamelde de aal-
i mm m i
DOOR ELLERY QUEEN
moezender.
„Tabb natuurlijk!" Hij draaide zich naar ons toe.
„Tabb is de enige mogelijkheid. U moet weten dat
father Muir, behalve dat hij aalmoezenier is, ook de
zorg voor de bibliotheek heeft dat is de gewone
gang van zaken in grote gevangenissen. Hij heeft een
assistent, Tabb genaamd een van onze bevoor
rechte gevangenen, dat spreekt vanzelf. Maar een
misdadiger blijft een misdadiger. Tabb heeft father
Muir als werktuig gebruikt. Een tussenpersoon tus
sen de gevangenen en de buitenwereld, die elke brief
of boodschap die in- en uitging liet betalen. O, het is
allemaal duidelijk genoeg. Dank u duizend maal, mr.
Lane. Ik laat de deugniet meteen op het matje roe
pen".
En met van opwinding glinsterende ogen verdween
mr. Magnus naar de gevangenis.
Blauwzwarte schaduwen gleden over de heuvels
en de nacht begon te vallen. Met de schemering kwa
men de meeste speurders terug. Hun felle zoeklichten
beschenen meedogenloos de weg. Maar ze kwamen
met lege handen thuis. Er bleef ons niets anders over
dan óf naar huis gaan óf wachten. We verkozen het
laatste. Vader belde Elihu Clay op om te zeggen dat
hij zich geen zorgen over ons hoefde te maken. Beidén
wilden we niet weggaan zonder het resulltaat van de
jacht op Dow te weten. En zo zaten we dus in de
vallende duisternis dicht bij elkaar, zonder iets te
zeggen, alleen maar wachtend en luisterend. Eén keer
meende ik helt geblaf van jachthonden te horen.
Het probleem van de zondige Tabb beroerde ons
weinig met uitzondering van father Muir die on
troostbaar was en weigerde slecht te denken van zo'n
„aardige jongeman die zo geïnteresseerd was in onze
boeken en zo zijn best deed om de lectuur in de ge
vangenis te bevorderen", zoals hij de bibliotheek
assistent beschreef. Later op de avond, om ongeveer
tien. uur we hadden sinds één uur niets gegeten,
maar we hadden geen van allen honger kon father
Muir het niet meer uithouden. Hij verontschuldigde
zich en dribbelde de weg op naar de gevangenis. In
een toestand van diepe neerslachtigheid keerde hij
terug. Hij wrong zich de handen en weigerde naar
onze troostwoorden te luisteren. Zijn gezicht begon
een, naar ik vrees, blijvende uitdrukking van stomme
verbazing aan te nemen. Het was alsof hij in zijn zo
zachtmoedige hart niet kon geloven dat al zijn ver
trouwen in ,-zyn medemens niu als een mooie zeepbel
met één speldeprik uit elkaar was gespat.
„Hij heeft u dus misbruikt, hè?" vroeg vader mede
lijdend.
„Ja, het is vreselijk. Ik heb hem even gezien. Men
heeft hem zijn positie en al zijn privileges afgenomen
en Magnus heeft hem o, helemaal volgens de regels,
daar twijfel ik niet aan, maar het is zo hard heeft
hem naar klasse C teruggestuurd. Hij durfde me nau
welijks in de ogen te kijken. Hoe kan hij zo
„Hoeveel boodschappen heeft hij voor Aaron Dow
doorgegeven? Heeft hij dat gezegd?"
Father Muir huiverde even. „Ja, Dow heeft maar
één boodschap gestuurd weken geleden, aan sena
tor Fawcett. Maar Tabb kende de inhoud ervan niet.
Er zijn ook een of twee inkomende boodschappen
geweest. Het is niet te geloven maar dit lucratieve
bijbaantje heeft hij al jarenlang gehad. Hij zorgt er
alleen maar voor dat de boodschap uit mijn nieuwe
brevier wordt gehaald, wanneer ik ik het mee
breng. De boodschap zit in de voering genaaid
óf hij stopt een bodschap in mijn oude brevier als
ik van plan ben uit te gaan. Hij zegt dat hij nooit weet
wat de boodschap inhoudt O, lieve help
De uren verstreken en we bleven wachten op wat
we vreesden dat zou gaan gebeuren. Zouden ze de
voortvluchtige vinden? Het leek niet waarschijnlijk
dat hij eindeloos aan de greep van. de bewakers kon
blijven ontkomen.
„Er gaat een gerucht onder de gevanigepfp dat ze
de honden gaan loslaten", zei father Muia» tflèt fcèven-
de stem.
het wordt gewoon uit de auto gekie
perd en in brand gestoken met alle
kwalijke gevolgen van dien: brandge
vaar, stank, vliegen, ratten enz. Dat
laatste houdt in dat de wtilde stort
plaatsen een uitgesproken gevaar voor
de volksgezondheid vormen.
Vooral de gezondheidsinspectie heeft
getracht in het* recente verleden met
het hanteren van de hinderwet plaat
selijke toestanden te verbeteren. De re
sultaten hiervan zijn niet bevredigend.
De verbetering van de vuilverwerking
werkt naar de manier van veel ge-,
meenten, vooral de kleinere, te veel
kostenverhogend. Aanpak van het pro
bleem door een intergemeentelijke re
geling stuit op dezelfde weerstand. Ook
dat gaat de betrokken gemeente n.1.
meer kosten door vóoral grotere af
stand waarover het vuil moet worden
vervoerd.
Als b.v. Oosterhout het afval naar
Breda zou brengen, dan moet de vuil
nisauto plus de vier- personeelsleden
een afstand van tweemaal tien kilo
meter afleggen. Deze periode kost al
leen al aan personeels- en autokosten
46 gulden of 35 cent per ton afval
per kilometer.
Eerste streven op dit moment is de
gemeenten er toe te brengen het vuil
niet op een hoop of zo maar in een
kuil te gooien maar ,,dn" de grond
t'e begraven. De provinciale Inventa
risatie zal er vooral op zijn gericht
die terreinen aan té wijzen die niet
alleen het afval kunnen opnemen maar
vooral daardoor tot goede grond, cul
tuurgrond, kunnen worden veranderd-
De beste methode om van het vuil
af te komen is de verbranding. Dat is
echter zo kostbaar dat alleen de gro
te gemeenten dit middel te baat zul
len kunnen nemen.
In dit verband zijn „aller ogen ga-
richt" op de particuliere onderneming,
die voor Den Bosch in Bmpel het vuil
gaat verbranden. Een Amerikaanse in
dustrie, die daar een snelverbrander
bouwt, zal alles in het werk stellen
om tot e,en goed resultaat te komen
en zodoende vaste voet op de Euro
pese markt te krijgen.
BRUSSEL (A.P.) De Belgische re
gering zal maatregelen nemen om de
Belgische belangen te beschermen in
het conflict tussen Kongo en de Union
Minière.
In een communiqué werd verder
verklaard dat de Belgische regering
zich niet kan binden aan de Kongolese
statuten van een nieuwe maatschappij
die de Union Minière moet vervangen.
Het conflict tussen Kongo en de
Union Minière, dat zich in de komende
weken nog verder zal ontwikkelen, be
rust op de weigering van de maatschap
pij in te gaan op de Kongolese eis
het hoofdkwartier over te brengen naar
Leopoldstad. Als de maatschappij dit
zou doen zou zij haar aandeelhouders
en personeel beroven van de waarbor
gen krachtens de activa van de maat
schappij, die liggen buiten Kongolees
grondgebied.
Toen de Kongolese regering bleef
vasthouden aan de overplaatsing en
bleek dat zij een nieuwe maatschappij
had gesticht, besloot de Luikse maat
schappij verleden week de uitbetaling
van royalties op de verkoop van koper
aan de Kongolese autoriteiten stop te
zetten.
JOHANNESBURG (ANP) Pedro
Rodriguez, de Mexicaan die op het laat
ste moment inschreef, heeft maandag in
Johannesburg met een Cooper Maserati
de Grote Prys van Zuid-Afrika gewon
nen. Deze eerste van de elf grote prij
zen, die meetellen voor het wereld
kampioenschap renners en merken»
heeft een merkwaardig verloop gehad.
Door de grote hitte en het geacciden
teerde parkoers werden zeer zware
eisen gesteld aan de motoren. Van de
18 gestarte wagens bereikten er dan
ook slechts 8 de eindstreep.
De ruim honderdduizend toeschou
wers kregen al in het begin van de
strijd enkele sensaties te verwerken.
Jack Brabham, de Australische wereld
kampioen, met zijn Brabham Repco de
grote favoriet raakte in de derde ronde
van de baan. De Australiër slaagde er
in zijn wagen weer op de weg te bren
gen maar verloor zoveel tijd dat hij
stalgenoot Dennis Hulme, die direct na
de start de kop had genomen, niet meer
kon bereiken. Drie Britse rijders vie
len in de eerste fase van de strijd we
gens pech uit. Jackie Stewart reeds na
twee ronden omdat de motor van zijn
BRM warm liep, oud-wereldkampioen
Graham Hill staakte de strijd wegens
een gebroken voor wielophanging ter
wijl Jim Clark moest opgeven wegens
een lekkende benzineleiding.
Dennis Hulme bleef tot 20 ronden
voor het einde onbedreigd aan de kop
op ruim een halve minuut gevolgd door
Brabham, de vrijwel onbekende Rho-
desiër John Love en John Surtees, die
met een Honda aan de start kwam. Na
dat eerst Brabham een pitsstop had
moeten maken en later ook Hulme aan
de kant moest, kon de Afrikaanse kam
pioen Love die met een Brabham Cli
max reed, de kop overnemen. Toch zou
Love niet als winnaar over de streep
gaan.
Kort voor de finish moest de Rhodt-
siër een pitsstop maken om te tanken.
Pedro Rodriguez, die langzaam naar vo
ren was gekomen, greep zijn kans en
gmg na 2 u 5 min en 45.9 sec. als win
naar over de eindstreep. De Mexicaan
reed de 325 km met een gemiddelde van
156,240 km per uur.
De uitslag luidt verder:
2 Love (Rhod) met Brabham Climax
gem. 155,690 km per u. 3 Surtees (GB)
met Honda op 1 ronde; 4 Hulme (Nw
Zeeland) Brabham Repco op 2 ronden;
5 Anderson (GB) Bragham Climax op 4;
6 Brabham (Austr) Repco op 7.
