I 67 Conflict tussen artsen-fondsen prestigekwestie Historicus wijzigde opvattingen over onze geschiedenis G.S. WILLEN MEER GELD VOOR teer IVO Grootbedrijven zullen Tilburg uit impasse moeten bevrijden JAAR VOOR BROMFIETS- DIEVEN 67 67 67 67 67 67 67 67 67 67 67 67 67 67 67 67 67 r67 papier voor uw "-pen Snelle ontwikkelingen na doktersfonds Duitse politie zoekt Nederlandse oplichter Westbrabantse statenleden: 1 •tfife VIVO •aülfi. VIVO Navolging Eigen benen Nagalm Voorzitter Kamer van Koophandel: Kansen Rechtbank Breda Reg ime 1 i rBU'microfined' verdrijft uw pijn sneller! •microfined- 'aspro' -ètoUifoititfeefi fö! Maria Ommegang niet meer op 15 augustus Prof. dr. P. Geyl overleden CORRESPONDENT WERKEN Goede vangst (dief) te Bergen op Zoom JIJD NU RIJP VOOR INFRASTRUCTUURWERKEN Noodgebieden Regionaal Goedkoop Spanje II Yes, Jass, Jazz III Werknemerspartij j Terugblik ijjjjj bent en Ibest" is. RST ak aan: in pn. DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 3 JANUARI 1967 55 BREDA Ziekenfondsen en huisartsenvereniging schijnen gedoemd te zijn om per defini tie met elkaar op gespannen voet te staan. Hoporariumcon- flicten (oo kten aanzien van de specialisten vormen bakens langs langs de weg die de ziekenfond sen- speciaal na de oorlog zijn gegaan. Dat de regering" erbij geroepen wordt om een geschil te beslechten is ook al niet on gewoon en evenmin is 't vreemd dat opeenvolgende ministers van Sociale Zaken bij het bera men van hun maatregelen om zichtig te werk zijn gegaan. Want het ziekenfondswezen iri Nederland is een soort porcelein- kast. Even breekbaar als gecom pliceerd. En.... oud. Iets van die gecompliceerdheid blijkt al uit het feit dat er in de regio, waarin Dagblad de Stem ver schijnt, zeven ziekenfondsen floreren. In Bergen op Zoom vinden wij de zetel van het M.Z.B., Breda: „O.Z." en „A.Z.B.O.", Middelburg: het A.M. Z., Temeuzen: Z.V.V., Vlissingen: het „Ziekenfonds Walcheren" en Zie- rikzee: het Z.S.D. Elk van deze fond sen heeft zijn eigen geschiedenis ge had en in alle gevallen kunnen de bestuurderen wijzen op perioden van strijd in het verleden. Logisch: want zij zijn dikwijls het produkt van een wilde groei, onder de bescherming van de Grondwet waarin het recht op vereniging vast verankerd ligt. Ziekenfondsen en zie kenfondszaken hebben door hun aard bovendien steeds iets teers gehad. Zij zijn meer dan wat ook: een volkszaak. In hun verleden weer spiegelt zioh een belangrijk stuk so ciale emancipatie. Reeds in de gildetijd bestond er een soort „ziekenfondsen", die hun leden een geldelijke uitkering bij ziekte verschaften. In België bleven deze instellingen tot op de dag van vandaag bestaan. In ons land ver dwenen ze tegelijk met de gilden. Pas in het midden van de vorige eeuw stichtte een groepje Amster damse artsen een „doktersfonds". Het principe was simpel. Men be taalde aan het groepje artsen een bepaald bedrag per week. Bij ziekte kreeg men gratis medische hulp van één der aangesloten artsen. De dok ters zelf verdeelden op gezette tijden de „pot", waardoor zij aan hun hono rarium kwamen. De eventuele baten werden gebruikt voor het verlenen van medische hulp aan on vermogen den. Het Amsterdamse voorbeeld vond op veel plaatsen navolging. In de laatste jaren van de vorige eeuw ontstond er een versnelling van deze ontwikkeling, doordat de maatschap pij „Tot Nut van 't Algemeen" zich voor de ziekenfondsverzekering be gon in te spannen. In 1913 opende de eerbiedwaardige „Maatschappij tot Bevordering van de Geneeskunst" haar eerste ziekenfonds. Los van deze initiatieven ontston den echter allerlei onderling beheer de ziekenfondsen. Het eerst in de rond 1880 opkomende arbeidersbewe ging. Het ideaal was: een fonds dat alle aangesloten leden medische hulp verzekerde. De geneeskundigen wa ren in dienst van het fonds en had den geen bemoeienis met de leiding ervan. De sociaaldemocratische bond van Domela Nieuwenhuis was de eer ste die een eigen onderling zieken fonds voortbracht. Dat was in 1881. Dertien jaar later ontstonden de eerste ziekenfondsen voor katholieke „werklieden". Dit waren regionale fondsen: Sint-Lidwina in Utrecht en Sint-Johannes de Deo in Den Haag. Langzamerhand ontstonden er soort gelijke fondsen in alle grote steden. Ruim een kwart eeuw leidden zij een opwindend bestaan, totdat het sa menklonteringsproces begon. De katholieke fondsen kwamen tot bun deling binnen diocesaan verband het eerst in Limburg daarna in Den Bosch en Breda, vervolgens in U- trecht en het was inmiddels al 1936 in het bisdom Haarlem. Heel wat plaatselijke fondsen en fondsjes gaven er de voorkeur aan om op eigen benen te blijven staan. In verreweg de meeste gevallen was dit een onmogelijke zaak. De dingen gingen té vlug. De regionale bunde ling was nog niet eens overal een feit, of er werd al druk gewerkt aan een landelijke overkoepelingsvorm. Men was er rijkelijk laat mee. Het oundelingsproces der ziekenfondsen wordt wel beschreven als „het hoofdstuk der gemiste kansen". Reeds in 1906 schreef een kape laan Van Heeswijk uit Kaatsheuvel oen brochure, waarin hij de oprich- hng van een landelijke ziekenfonds- DUSSELDORP (DPA) De West- auitse politie zoekt de 33-jarige Neder landse ondernemer A. K„ die belasting- kantoren, ziektespaarkassen en particu- heren in West-Duitsland, Nederland en Hch?ë V0°r ongeveer 180-000 heeft opge- K., die sinds 1963 directeur is van een urainagebedrijf in West-Duitsland, is reeds drie weken spoorloos. De politie vermoedt dat hij naar Brazilië is ge vlucht. Naast een groot aantal schuld eisers heeft K. ook een omvangrijk park bouwmachines achtergelaten, dat jogniet is afbetaald. Hij had, om uit ue financiële nood te komen, een bedrag van 10.000 gulden geleend en met dit geld zijn reis naar Brazilië bekostigd, vóór zijn vlucht heeft hij zijn vrouw en kind naar België gebracht. organisatie bepleitte. Was dat toen gebeurd, dan zou de strijd op leven en dood die men aangezien men een te late trein naar de toekomst had genomen moest leveren tegen de eerbiedwaardige Maatschappij tot Bevordering enzovoorts, niet eens be gonnen zijn! De fondsen van toen en nu maak ten zich sterk op de leuze die althans door d>e overheid niet werd aange tast, namelijk: dat de ziekenfondsen geen uitvoerend orgaan van het so ciale verzekeringswezen zijn, doch vooral bastions van levensbeschou welijke beginselen. Van Katholieke zijde voerde men daarvoor als argu ment aan, dat „de bode" immers re gelmatig met de verzekerden in con tact trad, waardoor deze verzeker den in sterke mate beïnvloed wor den. Dit argument heeft het tien jaar geleden nog gedaan. Of men het nu óók zou durven bezigen, staat te bezien. Als zelfs de vakbeweging aarzelt met het zichzelf van levensbeschou welijke etiketten te voorzien, da n zal dit ook wel voor de ziekenfond sen kunnen gelden. Een pleidooi voor een eenheidsziekenfonds is tegen woordig dan ook zeer gemakkelijk te construeren. Het ligt voor de hand dat men in zo'n pleidooi voor één grote zieken fondscentrale een paar alinea's wijdt aan de specifieke taak welke in het toporgaan van die centrale zou moe ten worden gegeven aan de Maat schappij tot Bevordering van de Ge neeskunst. Daarmee wordt geen ou de koe uit de sloot gehaald, doch een oud en welhaast onsterfelijk strijdros. De deftige maatschappij en de diverse fondsen overkoepeld of niet hebben voor de oorlog na melijk een heroïsche strijd geleverd, die ten nadele van de Maatschappij (gemakshalve zeggen wij: de dok ters) is beslecht. Deze Maatschappij had, in de ja ren rond Wereldoorlog I, concrete plannen voor een Ziekenfondscentra le. De artsen zouden in die centrale een steriele vinger in de pap heb ben. Consequentie van een Zieken fondscentrale zou echter zijn, dat voor de aangesloten artsen alleen hun vakbekwaamheid en een onbespro ken levenswandel de normen zouden zijn. In theorie zouden artsen van DOMELA NIEUWENHUIS allerlei levensbeschouwelijke richting aan de ziekbedden kunnen verschij nen. Hiertegen liepen de levensbeschou welijke fondsen te hoop. In die da gen voerde katholiek Nederland een fervente strijd tegen het neo-Mal- thusilanisme, een beweging tot beper king van het kindertal. Veel niet- katholieke artsen waren daar. lid van. Wat zouden er, dacht men toen in katholieke kring, voor rampen over het katholieke volksdeel kunnen ko men als zulke artsen aan katholieke ziekbedden, om niet te zeggen: kraambedden verschenen? Het was een strijd waarvan men de omvang en betekenis niet moet onderschatten. Bij het huidige con flict tussen de artsen en de fond sen zullen oude ziekenfond spioniers de nagalm van de strijd van toen nog menen te horen. Het ging en gaat namelijk hard tegen hard. De veronderstelling dat aan de wortel van alles een nooit geheel opgelost prestigeconflict ligt is dan ook niet zo gezocht als het lijkt. Ach ter de honorariumstrijd zou in dat geval een strijd om de beheersvorm van de ziekenfondsen schuilgaan. Hetgeen als dit zo is tevens zou verklaren waarom de waardige Maatschappij blijkbaar onaangedaan toeziet hoe de Landelijke Huisartsen vereniging evenals in de veer tiger en vijftiger jaren de dokters- was op het Binnenhof te drogen wil hangen. Ons daarmee kwetsend in onze naïviteit, die gelooft dat priesters en dokters het slijk der aarde laten voor wat het is. TOM KOOPMAN c (Van onze correspondent) TILBURG De ongunstige ontwik keling van de werkgelegenheid in Til burg e.o. vereist de vestiging van een of twee stimulerende grootbedrijven waarvoor de hulp van de provinciale en rijksoverheid wordt ingeroepen. Deze wens sprak drs. P. Pessers, voor zitter van de K.v.K. van Tilburg e.o. maandagmiddag uit, toen hij zijn nieuwjaarsrede uitsprak. Wat de toe stand in de wollenstoffenindustrie be treft kan gesteld worden dat deze veel te wensen overlaat. In een jaar tijd is deze industrie van herstel terechtge komen in een nieuwe crisis. In de laatste tijd is de bezetting in de wollenstoffenindustrie zelfs zo ver teruggelopen dat een niet onbe langrijk aantal firma's tot verkorting van de werktijd heeft moeten beslui ten. Uit het feit dat ook in andere Westeuropese landen een dergelijke ontwikkeling is waar te nemen, kan men, aldus drs- Pessers, enige troost putten, doch in feite worden er de moeilijkheden alleen maar groter door. Niet alleen immers zal hierdoor onze export naar deze landen te lijden heb ben, maar ook kan men verwachten dat de buitenlandse wolindustrie hier remplace gaat zoeken voor de vermin derde afzetmogelijkheden op de eigen markt. De heer Pessers tekende daarbij aan dat een extra moeilijkheid hier is dat de Nederlandse wolindustrie zich steeds meer gesteld ziet tegenover de buitenlandse zusterindustrieën die door de staat gesteund worden. Of de situ atie in de wollenstoffenindustrie zich in de loop van 1967 zal herstellen hangt mede af van de vraag of maatregelen die de huidige regering heeft getroffen om de inflatie tot staan te brengen, en tot herstel van het economisch evenwicht te komen, effect zullen heb ben. (Van onze rechtbankverslaggever) TILBURG De Bredase rechtbank heeft 4 gisteren de Tilburgers P. v. en H. v. d. W. wegens diefstal ver oordeeld tot een jaar gevangenisstraf door te brengen in een jeugdgevan genis. De twee hebben begin novem ber terecht gestaan voor diefstal van een groot aantal (15) bromfietsen uit de Tilburgse binnenstad. De zaak werd op verzoek van de raadslieden aangehouden, nadat de officier vijftien maanden gevangenis straf haa geëist. Zij wilden dat de mo gelijkheid tot plaatsing van de jeugdi ge delinquenten in een jeugdgevange nis nader zou worden onderzocht. Gisteren kwam de zaak opnieuw voor. De officier van justitie mr. Peijnen- burg zette zijn requisitoir om een jaar jeugdgevangenis voor ieder. De raads leden mr. Mannaerts en mr. van Bu- chen hadden daar iflets meer aan toe te voegen. Drs. Pessers vroeg zich af welke kansen het klein- en middengrootbe drijf nog in de toekomst hebben. Hij tekende hierbij 't volgende aan: „Er zijn heel wat mensen in onze samen leving die hierover nogal sceptisch ge stemd zijn. Hun waardering en sym pathie gaan meer uit naar de groot onderneming. Men komt hen tegen in de verschillende politieke partijen, in de vakbewegingen, bij de overheid en ook in onze hoge scholen en universi teiten, De voorzitter van de Tilburgse K.v.K. pleitte dan ook voor een eigen plaats voor de middelgrote onderne ming in het Nederlandse bedrijfsleven ondanks de moeilijkheden die deze thans ondervindt. Immers in de be drijfstakken bestaan de middelgrote ondernemingen bijna steeds in de vorm van familievennootschappen. Voor de financiering zijn de leiders aangewezen op het eigen privé-ver- mogen of op dat van hun familieleden. Andere financieringsbronnen zijn er meestal niet, en een verwijzing naar de open kapitaalmarkt is hier niet mo gelijk. De laatste jaren is het aan niet een onderneming gelukt toegang tot de effectenbeurs te verkrijgen. En men moet aannemen dat, wanneer de stemming daar naar verloop van tijd beter gaat worden, er een der mate grote stroom van emissions los gaat komen dat een nieuwkomer de eerste jaren nog geen schijn van kans zal hebben. En zelfs al zou men ge heel afzien van de huidige moeilijke situatie op de kapitaalmarkt, dan nog blijft het een grote vraag of de Ne derlandse economie het in de loop van enige tientallen jaren zou linnen ver werken, wanneer de middelgrote on dernemingen inderdaad massaal eën beroep op de open kapitaalmarkt zou den gaan doen. Men moet er aldus van uitgaan, al dus drs. Pessers, dat deze zeer grote groep nog lange jaren de financiering voor een belangrijk deel uit eigen middelen zal moeten verzorgen. Het is echter niet waarschijnlijk dat men hierin zal slagen wanneer het fiscale regime dat hier nu al enige tientallen jaren heerst, nog langer blijft gehand haafd. Men realiseert zich nog veel te weinig hoe hier niettegenstaande de lange Jaren van hoogconjunctuur de financiële weerstandskracht van vele ook goed geoutilleerde bedrijven is on dergraven door te hoge tarieven van inkomsten- en vermogensbelasting en van de successierechten. Deze hoge belastingen houden juist voor de mid delgrote ondernemingen de grootste gevaren in. WW (ADVERTENTIE) Dat betekent: 30x fijner samengesteld daardoor snellere opname in uw lichaam daarom nög sneller herstel Hoofdpijn, verkoudheid, griep... 2 'ASPRO'3 BERGEN Op ZOOM De Maria Ommegang zal dit jaar niet op 15 au gustus worden gehouden. Deze dag is komen te vervallen als verplichte ka tholieke feestdag, waardoor deze da tum niet meer beschikbaar is. Ge dacht wordt nu aan de eerste zondag na 15 augustus of aan de laatste zon dag van mei. Dit is een van de zaken, die ter sprake is gekomen in een ver gadering van bestuur en leiders van de Maria Ommegang, een vergadering die aantoonde, dat het reeds eerder geconstateerde gebrek' aan contact tus sen bestuur en leiders tot onnodige problemen aanleiding geeft. De heer Th. Neutelings richtte zich in de Korenbeurs tot de leiders en leidsters met een betoog over de richt lijnen, die door concilie en episcopaat ten aanzien van de Maria-verering zijn •gegeven. Hij achtte het een zware op gave enerzijds de Maria Ommegang in zijn verschijningsvorm te handha ven en deze anderzijds zo oecumenisch te maken, dat bij wijze van spreken ook niet-katholieken aan dit evene ment hun medewerking kunnen geven. Het waren problemen, die de leiders niet zo ernstig zagen als het bestuur. Zij brachten naar voren, dat men al jarenlang bezig is met het omvormen van de Ommegang in puur-bijbelse op zet. Deze omvorming kan in de ko mende jaren langs de wegen der ge leidelijkheid worden voltooid. In ieder geval pleitten leiders en leidsters er hartstochtelijk voor het voortbestaan van de Maria Ommegang onbelemmerd te handhaven. Dit kennelijk anthousiasme was er ook oorzaak van, dat de heer Quick terugkwam op zijn aanvankelijk besluit om al zijn functies neer te leggen. Penningmeester- en secretarisschap zal hij aan anderen overlaten, maar de supervisie van de technische organi satie zal hii blijven houden. (ADVERTENTIE) Aanvang nieuwe cursus 2 januari 1967 (VERVOLG VAN PAGINA 1) De groot-Nederlandse gedachte, dat het geen natuurlijke tegenstellingen zijn geweest die de scheuring van de Nederlanden in de zestiende eeuw heb ben veroorzaakt, maar strategische factoren, is als geheel algemeen aan vaard. Uit dit werk bleek al de over tuiging van prof. Geyl, dat er op ie der moment in de geschiedenis diver se ontwikkelingsmogelijkheden zijn. Reeds in zijn studententijd voelde prof. Geyl zich aangetrokken tot de Vlaam se beweging. Hij was hiervoor een vooraanstaande en strijdbare figuur. De Vlaamse zaak is hem steeds dier baar gebleven, al heeft hij zich in la tere jaren gedistantieerd van de ex tremistische zijde van deze beweging. Prof, Geyl werd op 15 december 1887 in Dordrecht geboren als de zoon van een medicus. Na zijn gymnasium-op leiding begon hij in 1906 aan de Leid- se universiteit met de studie in de let teren. Hij promoveerde in 1913 cum laaide op het proefschrift „Christoffo- ro Suriano", waarvoor hij het mate riaal verzamelde tijdens een studie reis naar Venetië. Hetzelfde jaar werd hij corres pondent van de N.R.C. in Londen. Van 1919 tot 1935 was hij hoogleraar aan de universiteit van Londen. Van 1930 tot 1931 verzorgde prof. Geyl de re dactie van „Leiding". In 1936 werd hij hoogleraar in de al gemene en vaderlandse geschiedenis van de nieuwe tijd aan de rijksuni versiteit in Utrecht. Van 1938 tot 1946 wa> hij tevens buitengewoon hoogle raar aan de Nederlandse handelshoge school in Rotterdam. Hij doceerde daar algemene geschiedenis van de nieuw ste tijd. Prof. Geyl werd in 1941 verkozen en in 1945 benoemd tot lid van de ko ninklijke academie van wetenschappen in Amsterdam. Verschillende malen trad prof- Geyl op als gastdocent op de universiteiten van Vale en Harvard. De geschiedenisbeschouwing was voor prof. Geyl pas waarlijk wetenschap pelijk, wanneer zij niet uitging van aprioristische standpunten. Wat dit betreft heeft hij menigmaal fel gedis cussieerd met zyn Amsterdamse colle ga Jan Romein -en de bekende Engelse prof. Toynbee. Ontelbaar zijn de werken van de hand van prof. Geyl. Voor zijn gehele oeuvre ontving hij in 1958 de P.C, Hiooftprij3 Veel werken werden vertaald en von den onder meer in de Angelsaksische wereld een grote verspreiding. Prol. Geyl was niet alleen een vakgeleerde, maar tevens een literator, di>e de gren zen van het specialisme doorbrak. Zo is prof. Geyl als dichter ook bekend door zijn bundel „Het leven wint al toos", een keuze uit zijn als gijzelaar Prof. dr. P. GEYL geschreven sonnetten. Tijdens het ver blijf in het gijzelaarskamp schreef hij ook een detectiveroman „De moord op de plas", die destijds veel aan dacht trok. Enkele van zijn meest bekende wer ken zijn behalve „De geschiedenis van de Nederlandse stam" (drie de len), „Oranje en S.tuart", „Napoleon, voor en tegen in de Franse geschied schrijving" „De groot-Nederlandse gedachte" (twee delen), „The revolt of the Netherlands", „The Netherlands divided", „Nederland en de oorlog", „O vrijheid" „Patriotten en NSB- ers" en „De patriottenbeweging 1780- 1787". Prof. Geyl leverde nog gere geld bijdragen aan het weekblad „Vrij Nederland". (Van onze correspondent) HOOGERHEIDE De gemeentepo litie van Bergen op Zoom heeft W- R. uit Hoogerheide gearresteerd. De man hield zich verdacht op by een waren huis te Bergen op Zoom. Toen de man nader aan de tand werd gevoeld bleek, dat hij zich aan verschillende inbraken had schuldig ge maakt. De rijkspolitie uit Hoogerhei de deed bij de man huiszoeking, waar bij verscheidene gestolen voorwerpen werden aangetroffen. De Hoogerheidenaar bleek tevens de dader te zijn van de inbraak, die op 15 november j.l. werd gepleegd in ga rage Wils te Hoogerheide. Hier werd de kassa opengebroken en f 150,- ont vreemd. (Van een onzer verslaggevers) BREDA Gedeputeerde Sta ten van Noord-Brabant zijn van oordeel dat de regering niet ge noeg geld beschikbaar stelt voor aanvullende werkgelegenheid in deze provincie. Staatssecretaris dr. J. de eMyer van Sociale Zaken heeft Brabant 4,5 miljoen beloofd, evenveel als aan het Noorden. Ge deputeerde P. H. Coppes zei ons gisteren: „Wij vragen meer, om dat onze beroepsbevolking om vangrijker is en de kans op toe neming van de werkloosheid dus groter". Van de toezeggingen die de staats secretaris op 6 december in Den Bosch gedaan heeft is overigens nog niets uit gekomen. Gedeputeerde Coppes heeft al geruime tijd geleden persoonlijk een lijst van aanvullende werkgelegenheids projecten naar Den Haag gebracht. Men hoopt dat de staatssecretaris een aantal projecten zal aanwijzen tijdens zijn be zoek aan Rucphen, vrijdag aanstaande. Zoals gemeld heeft dr. De Meyer vrij dag in de Tweede Kamer gezegd dat dit jaar voor Noord-Brabant een zor gelijk jaar zal worden. Hij verwacht hier 15.000 werklozen, 2 procent van het landelijk totaal. De aantallen die voor de andere provincies geraamd worden, zijn kleiner. In de kamer vroeg ook hij om meer geld voor aanvullende werken. De projecten die G.S. voor subsi diëring hebben voorgedragen liggen alle in de noodgebieden: de rayons Etten (Rucphen!) en Oss (800 werklozen, 75 bouwvakkers). Op het Brabantse lijstje staan zowel goedkope als dure werken. De heer Coppes noemde gisteren als voorbeelden zwembaden en recreatie terreinen, maar wilde er verder geen mededelingen over doen. Het Westbrabantse statenlid, tevens lid van de Eerste Kamer en directeur van een groot bouwbedrijf, ir. J. G. Gooden, zei ons gisteren dat nu de tijd rijp is om in West-Brabant enkele be langrijke infrastructuur-verbeterende werken uit te voeren. Gemeenten en waterschappen zouden daarvoor een fi nanciële armslag moeten krijgen. „De situatie geeft mij redenen tot werkelijk grote zorg", zei hij. „Ik word er dagelijks mee geconfronteerd. Het zijn beslist donkere dagen. Ik merk dat ook uit brieven van mensen die ont slagen worden". In het bouwvak zijn het, ook in West-Brabant, vooral de ongeschoolden die ontslag krijgen. Ir. Gooden: „Als er voor deze groep werk geschapen moet worden kom ik terecht bij de infrastructuurwerken, niet bij de sporthallen". Hij noemde een groot aantal projecten, o.a. de hoog- spoorwerken te Breda, de verbetering van de Roode Vaart, de afvalwaterlei ding van Bergen op Zoom naar de Westerschelde, de aanleg van het Mark- Vlietkanaal, Stanleg en verbetering van diverse wegen. Hij wees erop dat men de aanvullende werkgelegenheid niet te zeer als een plaatselijke zaak moet bekijken. „Het vervoer van arbeidskrachten uit Ruc phen naar Breda oi Bergen op Zoom is geen probleem', zei hij. Naar zijn me ning moet het beleid ten aanzien' van de aanvullende werkgelegenheid een regionaal karakter dragen. De aanvullende werkgelegenheid kan in een gebied als West-Brabant een bij drage leveren tot een verbetering van het vestigingsklimaat. Er moet aan de uitrusting en inrichting van West-Bra bant immers nog veel gebeuren, voor dat ondernemers, die zich hier willen vestigen, optimale omstandigheden aan treffen. Ook ir. Gooden acht de 5,5 miljoen gulden die de regering in Brabant aan aanvullende werken wil besteden, een druppel op een gloeiende plaat. Volgens hem is in de bouwsector honderd mil joen gulden nodig om 3000 man een jaar aan het werk te houden. Hij legt er overigens %e nadruk op d$t er slechts een eind aan de huidige moeilijkheden kan komen door een ver betering van het financieel-eeonomische klimaat, niet door aanvullende werkge legenheid. „Ik heb goede hoop", zei hij, „dat door het beleid van de heer Zijl- P, H. COPPES stra meer geld naar de gemeenten zal vloeien". Ook het statenlid ir. F. C. de Jong uit Roosendaal, pleitte gisteren voor de uitvoering van infrastructuur-verbete rende werken in West-Brabant. Hij meent dat aan de gemeenten meer vrij heid en meer financiële mogelijkheden gegeven moeten worden om openbare werken aan te besteden. Hij noemde in dit verband werken in Roosendaal (Nispenseweg) en Bergen op Zoom, als mede de verbetering van de Roode Vaart. Op de vraag of G.S. naar zyn me ning genoeg activiteiten ontplooien om Brabant aan aanvullende werken te helpen, merkte hij op dat G.S. welis waar ook op dit terrein niet almachtig zijn, maar naar zyn indruk een nogal afwachtende houding aannemen. De heer T. Peeters geeft in zijn inge zonden stuk (De Stem, 29 dec. j.l.) blijk van een verdachte afkeur van de demo cratie en een verdachte eerbied voor het leiderschap zoals dat van de caudillo. Men vergeet wel eens, dat ieder re* geringssysteem (democratie, dictatuur, volks-democratie enz.) goede en kwade kanten heeft. Van al die systemen waar borgt de democratie, zoals wij die in ons land kennen, de grootst mogelijke elementaire vrijheden, zoals die ?itaan opgetekend in de universele verklaring van de rechten van de mens. Het fascisme, met Spanje en Portugal als laatste vertegenwoordigers in Euro pa, keert zich juist tegen de „burgerlijke vrijheden" en sociale rechten, zoals die zijn neergelegd in de pricipes van de Franse revolutie,, het liberalisme en het socialisme, en juist deze drie elemen ten bepalen de „rechts-staat" van het ogenblik. De persvrijheid, de vrijheid (van godsdienst (hoewel in Spanje de teugels op dit gebied iets losser zijn gelaten) -en de vrijheid van vereniging en vergade ring zijn o.a. elementaire vrijheden die men in het Spaanse stelsel mist. Dat Franco, aan de macht gekomen in een burgeroorlog, die met afschuwelijke wreedheden van beide zijden is gevoerd, waarin hij zich keerde tegen de demo cratisch gekozen regering, een mah» is met een groot leiderstalent, wil ik niet ontkennen. Echter het' feit, dat er een leider, caudillo is, is al voldoende voor mij om dit stelsel te Verwerpen. Wént stelsels met führers, duces, leiders enz. zijn fascistische, fascistoïde of nationaal- socialistische stelsels en er is 25 'jaar geleden een tè grote wereld-brand door deze stelsels ontstaan om nu deze stel sels niet af te keuren en trachten op te ruimen. BREDA R A. Cremer. De beat is, voor iemand, die iets van muziek afweet, niets meer dan een paar (eenvoudige) accoorden, een niet wisse lend eentonig ritme, met zang van men sen, die, vergeleken bij de geschoolde stemmen van de klassieke muziek, of de natuur-talenten van de neger-blues- en jazz-zanger, een door versterkers opge pept geluid van schuurpapier uit hun keel halen. 4 Ik weet', dat in de hele natuurgeschie denis. in de hele geschiedenis van de menselijke geest overigens, elke actie vroeger of later een reactie oproept. Een goed voorbeeld zijn de twintiger jaren van deze eeuw (The Roaring twenties) in Amerika. De jazz, de char leston, korte rokken, vrije liefde, de los geslagen jeugd, verontwaardigde oude ren, kortom de emoties en hartstochten die wij ook heden ten dage zién. Maar de jeugd van toen in de V.S. wist een levensstijl te creëren, die nu nog tot de verbeelding van de mensen spreekt. Nog steeds luisteren we naar de oude jazz, naar de verwaterde vorm ervan, de dixieland-jazz, nog steeds wordt de charleston gedanst, ook door jonge men sen. Maar zal men over 40 jaar nog naar- de beat luisteren als muzikaal interessante muziek? Zal men over 40 jaar nog wel eens „vrij-dansen" of hoe dat ook heet? Misschien luistert men nog wel naar de betere vormen van de heden ten dage moderne jazz. Ik weet niet wat er gaat gebeuren, <ïe tijd zal het ons leren. De tijd werkt als een zeef, het slechte raakt in een yer- geetbak, het goede houdt stand. BREDA R. A. C. Na de val van het kabmet-Cals,^ is wel overduidelijk gebleken, dat de in breng van de werknemers in de .lan delijke politiek zeer klein is. Nu zijn we er, die tot oprichting,-vtan een werknemerspartij willen overgaan. Ergens is dit begrijpelijk maar toch geloof ik, dat men zich bewust ,.af moet vragen: zal dit wel het meeste effect opleveren? Maar los van deze vraag het blijkt dat men als werikne- mer te weinig deelneemt aan de po litiek. Men zal zich in sterker mate in de politiek moeten laten gelden, door zelf actief deel te gaan nemen, dit lijkt mij vooral voor de jongere werknemer van belang. Men moet zelf zijn persoonlijke verantwoordelijkheid in de politiek naar eigen inzicht - tot gelding laten komen, dit door verste viging van die constructieve partij die niet en alleen de belangen vaii de werknemer in haar verkiezingspro gramma opneemt, maar die er ook daadwerkelijk achter staat. Er Is aller wegen kritiek op de huidige gang,, van zaken in ons land, maar laten wij sis werknemers niet aan de wal blijven Staan! DONGEN C. J. KROL Ria Valk heeft gelukkig bijtijds- in gezien dat haar eertijds succesvolle" op treden als jodelende en dartelende cow- boy-girl zijn tijd heeft gehad en zich een andere, maar toch persoonlijke stijl aangemeten. In een amusementspro gramma, dat w>nd haar was opgebouwd, liet Ria nog wel even de cowboy- liedjesperiode terugklinken, maar,, nu toch meer als fijne spot op deze ver leden tijd. Het programma bood overi gens een prettige afwisseling met inge laste filmbeelden, terwijl Ria Valk zelf voor variatie zorgde, door haar guitig bra'chte liedjes in aan het chanson aan gepaste kledij te brengen. In Silhouet had Henk Neuman.een interview met de thans 75-jarige mr. Jonkman. In een openhartig verlopend gesprek van vragen en antwoorden-vèr- krijgt men in kort bestek een weliswaar beknopte doch interessante biografie van deze oud-voorzitter van de Eerste Kamer. J.K. DE SOVJET-UNIE zal Egypte 650.000 ton tarwe leveren, aldus is in Cairo bekendgemaakt. Bovendien is bekend gemaakt, dat Italië erin toegestemd heeft de iepubliek 130.000 ton Italiaan se tarwebloem te leveren. HET AFGELOPEN weekeinde zijn'in de staaf Rio de Janeij-o in Brazilië 37 mensen omgekomen door stormen en overstromingen. Meer dan 100 huizen zyn vernield.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1967 | | pagina 5