Gemeenten kopen niet
alle verkeersborden
„Ze// betalen Dan
maar zelf dokteren 'JJ
BRABANT-BANDSTAD
Hoop op soepelheid
van zijde der artsen
GROTE INVESTERING WORDT OVER
TWEE JA Ui UITGESMEERD
WIE HEEFT ER OOG
J. de Pree
burgemeester
van Zaamslag
KERSTDORP
VERNIELD
Dr. W. Huygens neemt
Tilburg onder de loep
M
DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 3 JANUARI 1967
Door automatisering
Kwatta ontslaat
tiental
personeelsleden
.k. 5e klas libre
Roosendaal
in
Noodzakelijk
Commentaar
PATIëNTEN VERONTRUST
Discussie-meeting
jongerengroepen
Rechtbank en flobert
Officier schoot
met „scherp":
zes maanden
Al zover?
Wel vaartsbelang
Grool worden
Bestuurlijke visie
UTRECHT Een van de nieuw
tjes op de Internationale Souve-
nirbeurs is deze ballpoint (zie
foto), die niet alleen schrijven
kan, maar ook nog verstrooiing
biedt door middel van een film
stripje van dia's.
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA Bij de Chocolade- en Ca
caofabriek „Kwatta" n.v. in Breda is een
tiental personeelsleden aangezegd naar
andere werkgelegenheid uit te zien. Zij
zijn door een verdergaande automatise
ring van de produktie die op zichzelf
is verhoogd overbodig geworden Een
dergelijke gang van zaken is bij Kwatta
in het verleden al meer voorgekomen.
(Van onze sportredactie)
ROOSENDAAL Op 13, 14 en 15 ja
nuari zuilen in het Roosendaalse hotel
Hermans" op de Markt, de wedstrij
den worden gespeeld om het kampioen
schap van Nederland vijfde klasse
kléinbiljart libre.
De lengte van de partijen is: 50 ca
ramboles. De moyenne-grenzen liggen
van 0,50 - 1.25. Be biljartvereniging
..Steeds Beter" heeft de organisatie in
handen. De deelnemers zijn: A. Baas
(Schiedam), J. ten Barge (Doetinchen)
H. Horio (Alkmaar), S. Kort (Leeu
warden), A. Mis sier (Beek), H.
Zweekhorst (Apeldoorn) en uit het ge
west Brabant-Zeeland A. Lambregts
(Breda) en G. van Roosmalen (Hel
mond)
„DE burgers zijn er dol blij mee, dat
ik deze keer geen vuurwerk heb ver
kocht. Ik geloof, dat de mensen in
de dagen voor oud en nieuw veel
gelukkiger en zprgelozer over straat
zijn gegaan", vertelt de heer H. J.
Baxeen Zierikzeese winkelier, die
luxe en huishoudelijke artikelen ver
koopt. Eind 1966 heb ik voorgoed
een streep gezet onder de verkoop
van alle vuurwerk. Ik heb het vuur
werk jarenlang verkocht, maar dat
was te gek om los te lopen. Dat vuur
werk bracht alleen maar ellende op
straat. Zoiets is niet in de hand
te houden
„ONGEVEER twee jaar geleden was
de verkoop-explosie, als gevolg van
de stijgende welvaart, volledig. Het
publiek maakte ons wild en gek met
vuurwerk. Er werd maar gekocht.
De mensen stonden nog niet op de
drempel of het vuur zat er al in.
Legio van die rotjes werden naar de
mensen gegooid, in boodschappen
tassen of in brievenbussen gestopt.
Kinderen begonnen te huilen. Hon
den wisten niet waar ze het zoeken
moesten van angst. Toen heb ik in
1965 zelf aan de politie gevraagd of
er een verordening kon komen,
waarin kwam vast te staan van wan
neer tot wanneer en aan wie vuur
werk verkocht mocht worden
BR kwam een mondelinge overeen
komst, Maar het vaststellen van een
minimumleeftijd in zo'n verordening
heeft geen enkele zin. Het gevolg
u>as, dat de hele mist in het oude
stadje werd verstoord door deze
Tommei. Want als het op een der
gelijke manier gebruikt wordt als dat
in Zierikzee iverd gedaan, noem ik
het rommel. Het werd soms zo erg,
dut de politie belde en vroeg: Bax,
kan je nu eens eventjes met de ver
koop stoppen. Zo'n toestand is te
genover de burgers niet meer ver
antwoord. Daaróm heb ik de laatste
keer een bordje voor de deur gehan
gen met: geen vuurwerk"aldus de
heer Bax, die toegeeft dat de ver
koop van vuurwerk wel een winst
gevend zaakje is.
DE staking van de verkoop is me fan
tastisch bevallen. Er kwamen ook
reacties van klanten, die zeiden:
„Wat is het toch rustig", of „God zij
dank, weg met die rommel". Er is
nu nog een mam in Zierikzee, die
vuurwerk verkoopt. Daar heeft hij
drie. dagen de tijd voor gehad. Maar
hij had slechts een beperkte voor
raad. Er was dus rust en orde on
der de mensen. Er werd alleen om
twaalf uur wat vuurwerk afgesto
ken. Die ene verkoper krijgt dit jaar
alleen nog maar de laatste dag de
gelegenheid vuurwerk te verkopen.
Deze regeling is een enorme be
knotting, maar toch meen ik: abso
luut stoppen", aldus de heer Bax
die blij is dat hij uit zichzelf met de
verkoop van die rommelh is opge
houden.
(Van een onzer verslaggevers)
HULST Er moeten in Zee
land veel verouderde verkeersbor
den worden vervangen en nieuwe
worden geplaatst als gevolg van
het van kracht worden van het
nieuwe reglement verkeersregels
en verkeerstekens. Een groot aan
tal gemeenten heeft al enige tijd
geleden een begin laten maken
met het aanbrengen van de ver
eiste nieuwe borden. Het geldt
hier hoofdzakelijk de borden voor
het aangeven van wacht- en stop
verboden. De aanschaf en plaat
sing van de overige vereiste ver
keersborden, die minder noodza
kelijk moeten worden aangebracht
worden in de meeste gemeenten
over de toegestane tijd van twee
jaar uitgesmeerd.
Voor dat laatste zijn er verschillen
de redenen. De financiën spelen een
belangrijke rol. De aankoop en plaat
sing van de nieuwe borden kosten de
gemeenten „hopen geld" en men doet
die investeringen liever geleidelijk dan
ineens. Bovendien hebben de nieuwe
borden een nogal lange levertijd. Men
bedenke, dat de kleuraanduidingen van
enkele borden nog maar zeer recent
werden vrijgegeven. Dat heeft tot ge
volg gehad, dat de betreffende bedrij
ven zich zien geplaatst voor de op
dracht in korte tijd veel borden te pro
duceren. De bedrijven kunnen niet aan
alle vraag tegelijk voldoen.
Bovendien blijken hier en daar moei
lijkheden te bestaan met betrekking
tot de interpretatie van bepaalde on
derdelen van het ,,R.V.V.". In Sluis
bijvoorbeeld vraagt men zich af of
een gele streep, aangebracht op de
trottoirband of aan de kant van de
rijbaan niet een afdoende aanduiding
van een wachtverbod is. Waarnemend
burgemeester P. F. van Hootegem zei
ons daarover: „Voorlopig zijn we van
mening, dat Wanneer er een gele streep
is de wachtverbodborden achterwege
kunnen blijven. Helemaal zeker zijn
we er niet van. De zaak is in studie.
Overigens vind ik het nieuwe regle
ment op bepaalde punten wat ondui
delijk".
Ook in Middelburg breekt men zich
het hoofd over de gele streep. ,,We
zoeken momenteel uit of een gele streep
voldoende is als 'aanduiding van
een wachtverbod. Er is daarover nog
geen duidelijkheid. Eerst wanneer die
is verschaft hebben we er een over
zicht van hoeveel nieuwe horden in
Middelburg geplaatst zullen moeten
worden", zo werd ons van de zijde
van de gemeentepolitie medegedeeld.
In enkele grote gemeenten hebben
we geïnformeerd naar de stand van
zaken bij en m.b.t.. de plaatsing van
nieuwe borden.
In Axel werden in het afgelopen
jaar in het kader van de uitvoe
ring van de eerste fase van het
verkeersplan vele nieuwe borden
geplaatst- Daarvan moet een aan
tal vervangen worden. Er zullen ook
nieuwe borden bij moeten worden
geplaatst. In totaal zijn in Axel on
geveer 60 nieuwe borden nodig. Ook
de gemeente Hulst ziet zich ge
plaatst voor de aanschaf van 60
verkeersborden. Daarmee kan voor
lopig worden volstaan.
Terneuzen staat voor de opdracht
in de komende twee jaar 538 nieuwe
borden aan te schaffen en te plaat
sen. Voorlopig worden de 65 hoogst
noodzakelijke (wacht- en stopverbo-
den) borden aangebracht. Met dat
werk hoopt men nog deze week
klaar te zijn.
Goes heeft „heel wat nieuwe bor
den" nodig. Echter niet alleen als
gevolg van de invoering van het
nieuwe reglement. De nieuwe ver
keersmaatregelen, die vopr de bin
nenstad getroffen zijn, vergen er ook
de nodige.
In Vüssingen zullen alleen die bor
den langs de wegen en straten wor
den geplant, die direct nodig zijn:
de wacht- en stopvérbodborden. De
andere nieuwe borden volgen, zo
als bijna overal elders, op latere
tijdstippen. De aan te brengen wij
zigingen in het plan van verkeers
borden worden als „vrij ingrijpend"
aangemerkt. Voor Middelburg, Zie
rikzee en Sas van Gent geldt het
zelfde.
Het commentaar van de respectieve
gemeenten en politiële instanties op het
nieuwe reglement zelf varieerde van
„het bevat zeer positieve en waarde
volle punten" en „deze aanpassing van
verkeersregels en -tekens was echt wel
nodig" en „een belangrijke bijdrage
tot het scheppen van orde in de ver
keerschaos zeker in de bebouwde
kommen" tot „hier en daar zijn er
duistere punften" en „op sommige pun
ten is nadere verduidelijking wel ge
wenst"-.
(Van een onzer verslaggevers)
MIDDELBURG De heer J. de Pree,
tot de herindeling van Walcheren waar
nemend burgemeester van de gemeente
Zoutelande, is by koninklijk besluit
van 2 januari en met ingang van 16
januari a.s. benoemd tot burgemeester
van Zaamslag.
De heer de Pree is op 23 mei' 1925
geboren te Meliskerke. Hij is in het
bezit van de diploma's m.u.l.o., prak
tijkdiploma boekhouden, gemeente ad
ministratie I en gemeentefinamciën. De
heer De Pree was achtereenvolgens
ambtenaar ter secretarie, waarnemend
secretaris (sedert 1 november 1956) en
waarnemend burgemeester (sedert 1
juli 1959) van Zoutelande. Per 1 juli
1966 werd hij op wachtgeld geplaatst
als gevolg van de opheffing van de
gemeente Zoutelande. Hij woont nog
steeds in deze kustplaats. De heer De
Pree is Nederlands Hervormd en sedert
juli 1962 lid Van de C.H.U. De heer De
Pree is gehuwd en hij heeft een zoon
van 9 jaar.
(Van onze verslaggeefster)
BREDA De breuk tussen
huisartsen en ziekenfondsen
wordt vooral in arbeidersge
zinnen als een ramp gevoeld.
Dat is de conclusie van een
„bliksemenquête" onder de
bewoners van een flatgebouw
in een van Brabants grote ste
den. Bijna allen zeiden ze,,'t
Is verschrikkelijk, als je zelf
de huisarts moet gaan betalen.
Het is gewoon niet op te bren
gen, vooral voor een gezin
met kinderen. Bij onschuldige
ziekten zullen we zo gauw
geen dokter waarschuwen, èh
het zelf maar af doen met as
pirines, warmte en rust", zei
den veel huisvrouwen. Daar
werd overigens in de meeste
gevallen meteen aan toege
voegd, dat men wel inzag dat
het zelf experimenteren met
geneesmiddelen gevaarlijk
voor de gezondheid kan zijn.
De echtgenote van een gereed
schapmaker, moeder van vijf kin
deren, ziet de negatieve houding
van de huisartsen als een regel
rechte benadeling en uitbuiting
van de ziekenfondsverzekerde.
„Gelukkig heb ik inmiddels er
varing met kinderziekten als ma
zelen en waterpokken opgedaan,
zodat ik daarvoor geen dokter be
hoef te waarschuwen, maar de
kinderen hebben ook nog wel eens
iets anders en dan zou ik echt
geen raad weten als mijn man
daar zelf voor op moet draaien,,.
Zwart zaad
„Hij verdient zo'n honderd der
tig gulden in de week en daar kan
je toch geen dokter van betalen.
Het is wel gebeurd, dat onze huis
arts drie keer in de week moest
komen voor m'n oudste, die kroep
had- Stel je voor, dat we dat zelf
hadden moeten bekostigen dan
hadden we meteen op zwart zaad
gezeten. Wij met onze inkomens
kunnen heus geen jaar wachten
totdat we eens wat terugbetaald
krijgen van het ziekenfonds. Je
betaalt toch zeker niet voor niets
ziekenfondspremies. Het is ge
woon onzinnig."
Geschrokken
Een moeder van twee klndpren,
vrouw van een ambtenaar bij de
Nederlandse Spoorwegen, vertelde
bijzonder te zijn geschrokken van
de publikaties over de houding .der-
huisartsen.
„M'n ene zoon heeft heel dak-
w.ijls agina en daar moet steeds
de dokter aan te pas komen. Nou
ga ik er zelf tabletten voor kopen,
want ieder ogenblik de huisarts
er bij te halen, dat is gewoon te
gek. Met kinderen heb je altijd
wel problemen. De ander plast de
laatste tijd in bed en de dokter
geeft hem steeds andere tabletten
omdat hij 'nog niets heeft kunnen
vinden wat helpt. Dus de dokter
moet bij ons echt wel vaak komen
en als zij ze vies vinden, wordt al-
moeten opdraaien dan weet ik niet
wat te beginnen. Zelf heb ik twee
jaar lang maag- en galklachten
gehad, waardoor ik geregeld naar
de dokter moest. Gelukkig is het
niu over, maar stelt u zich voor
flat ik daar nog steeds mee zat.
Dat het zover is gekomen, is de
schuld van de mensen zelf. Van
de ziekenfonds verzekering is veel
te veel misbruik gemaakt. Ze la
ten zich maar pillen voorschrijven
en als we dan zelf voor de kosten
les in de vuilnisbak gegooid. Daar
worden we nu de dupe van". Aldm
het commentaar van deze veront-
.waardige huisvrouw.
Uitstellen
Een gescheiden vrouw, moeder
van vier kinderen, die een uit
kering van sociale zaken ontvangi
was al even ontdaan door het
besluit van de huisartsen. „Zo
lang mogelijk maar uitstellen met
het naar de dokter gaan, dat is
mijn mening. Wanneer een van
mijn kinderen oorpijn heeft, dan
weet ik wel dat ik er geen dok
ter meer bij haal. Ik ben blij dat
mijn kinderen niet dikwijls ziek
zijn".
Een reeds vier weken met ziek
teverlof het huis houdende tim
merman zag vooral het gevaar
van het zelf met geneesmiddelen
knoeien. „Het moet absoluut ben
koste van de volksgezondheid
gaan. Het ergste vind ik, dat een
heleboel mensen altijd maar heb
ben geprofiteerd van him zieken
fondsverzekering en zich zelfs voor
onderzoek lieten opnemen in het
ziekenhuis, terwijl ze niets man-
keerden, zodat wij nu met de ge
volgen zitten".
Niet te doen
„Als je als verplicht verzekerde
thuis blijft, moet je je huisarts
wel waarschuwen en als je medi
cijnen nodig hebt dan moet je ook
eerst naar de dokter. Dus we zit
ten wel in de boot, want met een
gewoon weekloon als het mijne, is
het betalen van een dokter echt
niet te doen.
En hoe moet het als je bij de
ongevallenwet terechtkomt, dan
moet jè ook twee a drie keer per
week naar d<e dokter".
„Ik loop nooit gauw naar de
huisarts, maar om mijn bloeddruk
te laten meten, moet ik er toch
eens in de drie maanden heen",
zegt de echtgenote van een me
taaldraaier, die volgend jaar met
pensioen gaat.
„Voor ons is de zorg niet zo
groot, hoewel je op onze leeftijd
natuurlijk nooit weet wat je boven
het hoofd hangt. Wij zijn nu nog
maar met z'i. tweeën. Voor gezin
nen met 'kinderen lijkt het me ver
schrikkelijk. Nu gaan ze de kin
deren natuurlijk volstoppen met
aspirines en dat is helemaal niet
gezond. Verder wacht ik maar
af wat er gebeuren gaat".
.Vervolg van pagina 1)
Bij de Provinciale Raad voor de Volksgezondheid beterurt men dat
men elkaar niet heeft kunnen vinden. Voorstander van een prijsstop
is men niet. Voorzitter dr. H. Festen hoopte dat de relatie patiënt-arts
in de praktijk beter zal functioneren dan een prijsstop. Met andere
woorden dat de artsen de nieuwe regeling van het contante betalen
niet in alle gevallen en in al zijn gestrengheid zouden toepassen.
Een zelfde hoop had ook de heer A.
van Lierop van de Pastoor Bastiaansen-
stichting in St.-Willebrord.
Voor Huize St.-Catharina in Bergen
op Zoom brengt het conflict tussen de
ziekenfondsen en de huisartsen een be
langrijke verzwaring van de administra
tieve taak met zich mee. Dit tehuis is
een verzorgingstehuis voor bejaarden
met een eigen verpleegafdeling. De ver-
pleegafdeling op zichzelf heeft niets met
het ziekenfonds te maken, maar zodra
de dokter binnen de deuren komt is dat
wel het geval. Het zal nu zo zijn, zo
werd ons meegedeeld, dat de dokters
kosten voor diegenen, die dat niet uit
eigen middelen kunnen betalen, verre
kend moeten worden via de algemene
bijstandswet. Dat betekent, dat elk be
zoek van de dokter moet worden geno
teerd en dat hiervoor een aparte aan
vraag bij sociale zaken zal moeten wor
den ingediend.
Op verzoek van dê beide huisartsen
in Zevenbergen zal binnenkort een ge
sprek plaatshebben met de leiding van
hef bejaardencentrum Huize Zevenber
gen. In dit overleg zal de economische
directeur van het centrum trachten te
bewerkstelligen dat vanuit het centrum
de doktersrekeningen van de bejaarden
centraal per maand afgerekend gaan
worden. Het centrum zal dan ook weer
gecentraliseerd trachten om de kosten
van de ziekenfondsen terug te krijgen.
Dit gesprek zal niet eerder dan 9 janua
ri plaatshebben, omdat men nog even
tuele maatregelen van minister Veld
kamp wil afwachten. Voor het verpleeg
huis Sancta Maria te Zevenbergen heeft
de nieuwe huisartsenregeling geen in
vloed. Dit huis heeft n.l. met de plaat
selijke doktoren een contract dat' nog
voor het gehele jaar 1967 van kracht
blijft. Het contract wordt van jaar tot
jaar herzien.
De directeur van sociale zaken te Roo
sendaal, de heer J. Schils, verwacht ze
ker dat de nieuwe regeling consequen
ties zal kunnen hebben voor de algeme
ne bijstandswet. Vooral ten opzichte van
de bejaarden die uitsluitend van hun
A.O.W.-uitkering moeten leven, achtte
hij het heel redelijk dat eventuele meer
kosten van de ziekenverpleging uit de-
(Van onze verslaggeefster)
MIDDELBURG De federatie van
jongerengroepen van de P.v.d.A. in Zee
land organiseert vrijdagavond 6 januari
een discussie-avond over de rechtvaar
dige verdeling van het nationaal
inkomen.
De bijeenkomst wordt gehouden in de
Gouden Poorte te Middelburg en begint
om 8 uur.
Sprekers op deze avond zijn o.a. drs.
J. Vost, redacteur van 10 over rood en
Wout Tieleman, redacteur van het opi
nieblad Links.
ze bijstandswet worden betaald. Volgens
hem zijn dit de normale kostenverho
gende factoren voor het' levensonder
houd die in aanmerking komen voor een
uitkering. Elk geval zal evenwel, zoals
gebruikelijk, stuk voor stuk bekeken
moeten worden. Ten aanzien van de
nieuwe huisartsenregeling is er nog
geen overleg geweest omdat men even
tuele maatregelen van de minister nog
afwacht.
VERVOLG VAN PAGINA 1
Broeder Gamaliël, lid van het stich
tingsbestuur van „Klein Bethlehem" de
man die dit jaar het kerstspel schreef
dat in het stadje werd opgevoerd (2500
bezoekers), probeert de zaak nuchter te
bekijken, maar ook bij hem breekt de
emotie door als hij vertelt hoe het be
stuur met de hulp van de gemeente, en
van een groep vrijwilligers in vijf jaar
het stadje heeft opgebouwd. Een een
voudige stal tegen de muur van het
K.M.T. was het begin. Een jaar later
kwamen er levende dieren bij, die de
eerste poppen opvraten omdat die met
stro opgevuld waren. In een paar faar
tij'ds groeide de eerste aanzet uit tot het
stadje van nu, met een paleis van Hie-
rodes. met een herberg, met een tim-
mermanshuisie en met de kerststal. Met
veel moeite kreeg men de poppen bij
een, die het stadje moesten bevolken,
In één nacht is men ze weer kwijt ge-
Ik weet niet hoe het nu verder moet"
zegt penningmeester Jansen radeloos.
„Wat ze hier vernield hebben heeft ons
f 4.000 gekost. Maar de nieuwwaarde
is zeker 22.000. En we zijn tegen ver
nieling niet verzekerd. Moet u weten
dat ik vorig jaar nog 800— heb uit
gegeven voor nieuwe kleding. Allemaal
weg. We hebben de muren van het stad
je opnieuw laten schilderen. Nu zitten
er hele gaten in. Ze hebben er gewoon
rotjes doorheen geschoten.
Ieder jaar kost „Klein Bethlehem"
ons 2.000 zonder dat er één cent aan
inkomsten tegenover staat. Sinds vorig
jaar exploiteren we een ijsbaan, waar
van de opbrengsten de kosten van het
stadje moeten goedmaken. Dat is alles.
En nu dit".
Broeder Gamaliël is de man, die des
tijds met veel moeite de etalagepoppen
opscharrelde die in het stadje gebruikt
worden en waarvan nu nog slechts
brokstukken terug te vinden zijn. Hjj
herinnert zich nog maar al te goed hoe
veel moeite hem dat gekost heeft. Hjj
zal nu opnieuw op pad moeten. Zodra
hij adressen weet van winkels en be
drijven die afgedankte poppen hebben
staan, die ze tegen een schappelijk prijs
je aan de stichting in Rijen willen over
doen.
(Van onze rechtbankverslaggever)
BREDA Een flobert (een spe
ciaal jachtgeweer) was de aanleiding
om in te gaan breken bij een villa
in Sprundel. Verdachte H. M. (40)
uit Sint-Willebrord, volgens raads
man mr. Kousemaker een hartstoch
telijk Jager, had het op het geweer
gemunt, toen hij met nog twee ande
ren besloten had een nachtelijk be
zoek te brengen aan het huis waarin
zich het voorwerp bevond, dat zo
veel aantrekkingskracht op hem uit
oefende.
Deze gang van zaken suggereerde
de raadsman mr. Kousemaker, die zijn
cliënt trachtte te behoeden voor de
fikse straf die mr. Thijssen, officier
van justitie bij de Bredase rechtbank,
tegen deze eiste: zes maanden met
^aftrek voor diefstal met braak.
Met nog twee anderen had hij op
een nacht in juni van het vorig jaar
zo'n 20 beddelakens, blikken levens
middelen, een schoorsteenklok en
meerdere schemerlampen uit de villa
gesleept, die hij door een raam te ver
breken was binnengedrongen. Er was
niemand thuis geweest en de drie had
den rustig hun gang kunnen gaan. Ver
dachte H. M. vond wat van zijn gading
was: de flobert, die zorgvuldig in
een deken gewikkeld lag. Zijn maat
en dorpsgenoot M. de J. (27) hoorde
voor zijn aandeel vier maanden met
aftrek eisen. Hij had voor het noodza
kelijke vervoer gezorgd en een oog
je in het zeil gehouden, maar ook ae
spullen mee in de wagen gedragen.
Een handeling die volgens de officier
voldoende was om ook ten aanzien
van. de J. het wettig bewijs geleverd
te achten. De raadsman van deze ver
dachte, mr. Molkenboer kon er zich
op beroepen, dat zijn cliënt nog een
blanco strafregister had. Hij verzocht
om clementie. De derde van het groep
je inbrekers een zekere K. uit Sint-
Willebrord heeft nog enige tijd res
pijt. Hij wordt van een groot aantal
inbraken in het Westbrabantse ver
dacht en zal tezijnertijd verantwoording
moeten afleggen. Het onderhavige ge
val kwam met de arrestatie van K. aan
het licht.
De Bredase rechtbank veroordeelde
de „jachtliefhebber" tot zes maanden
met aftrek. De mededader M. de J.
kreeg zes maanden waarvan twee
voorwaardelijk met een proeftijd van
drie jaar en toezicht van de reclasse
ring.
De Willebrorder G. M. (29) heeft-lan
ge tijd de hoop kunnen koesteren de
dans te ontspringen. Hij stond gisteren
terecht voor een strafbaar feit, waar
aan hij zich in de zomer van 1963 had
schuldig gemaakt en dat ook aan het
licht kwam, toen de reeds - eerder ge
noemde K. door de mand viel. Hij
ontvreemdde in samenwerking met deze
zes stoelen va-n het terras van een
cafe-resfcaurant langs de weg Rosber
gen Zundert'. De officier eiste tegen
G. M. 200 gulden boete en een voor
waardelijke gevangenisstraf van een
maand. De rechtbank deed er de bij
komende straf helemaal af, zodat-al-
leen de geldboete bleef staan.
(Van een onzer verslaggevers)
TILBURG - ROTTERDAM De in
één rij liggende Brabantse industrieste
den Bergen op Zoom, Roosendaal,
Breda, Tilburg, Eindhoven en Helmond,
die veel gelijke belangen hebben, zou
den er goed aan doen gezamenlijk hun
positie in een van de belangrijke econo
misch-geografische centra van West-
Europa te bepalen en daarbij passende
bestuursvormen en -krachten te zoe
ken.
Dit schrijft dr. W. Huygens in het
eerste boekje van de serie „Levende
Steden", die door het Bouwcentrum
Rotterdam op stapel is gezet. De eerste
uitgave is gewijd aan Tilburg'. De be
doeling van de Uitgeverij van het Bouw
centrum is nog een aantal andere ste
den onder de loep te nemen, die in de
periode na de laatste wereldoorlog een
opvallend snelle en interessante ont-
wikkeing vertonen en blijk hebben ge
geven van een krachtig nieuw leven".
Het Bouwcentrum Rotterdam zal in
de volgende uitgave vermoedelijk een
beeld geven van de stad Groningen.
Naar men ons meedeelde bestaan er
thans nog geen plannen dergelijke boek
jes uit te geven van steden in West-
Brabant en Zeeland.
Dr. W. Huygens stelt de vraag of de
bestuurders van Tilburg niet het initia
tief zouden kunnen nemen tot het ope
nen van het gesprek met hun collega's
van andere industriecentra in de „Band
stad" over hun gelijkgerichte belangen.
De Tilburgse gemeentelijke voorlich
tingsdienst deelt hieroahtrent mee, dat
het Tilburgse college van b. en w. de
visie over de vorming van een band
stad dwars dooi* de provincie onder
schrijft, maar het laat overigens de
ideeën en suggesties die de heer Huy
gens ten beste geeft- in zijn boek geheel
voor rekening van de auteur.
Diens blik op Brabant vanuit zijn
.woonplaats Bergen (NH) is zonder twij
fel verstrekkend, maar niet altijd even
scherp. Dit blijkt ondermeer uit de
conclusie, die hij aan het slot van zijn
boek trekt: „Men is in Brabant zo ver.
dat men „stadsgewestelijk" denkt. Nu
nog slechts één stap verder en men
denkt „Bandstedelijk-Brabants" - ma
cro-economisch!". Inderdaad kent Bra
bant al een achttal stads- en streekge-
westen, maar dat men in heel Brabant
al zo ver gevorderd zou zijn is toch wel
wat al te ver vooruit gedacht..
Dr. Huygens begint zijn pleidooi voor
de vorming van een „bandstad" in Bra
bant met een kritiek op het definitieve
provinciale ontwikkelingsplan, zoals dat
tevoorschijn is gekomen in de „Noord-
Brabant Welvaartsbalans 1965" van het
provinciaal bestuur. Hij vergelijkt dit
plan met het Ruhrgebied: een spreiding
van expanderende kernen over het
laad.
Het provinciale plan, aldus dr. W.
v*.V' v'
f-V
T 1%
#rw
rtf
n
Huygens, zier er weliswaar wat netter
getekend uit dan het rommedige Ruhr
gebied, maar in wezen is het een sprei
ding over grote en kleine kernen, die
later toch weer verder zullen uitgroeien
en het land chaotisch overspoelen.
In Twente doen ze het volgens de
auteur beter. Daar is de gedachte aan
vaard van een bandstad Almelo, Borne,
Hengelo, en Enschede als kern van het
streekplan. Deze steden vormen een
langgerekte agglomeratie van ruim 30
km lengte en twee tot vijf km breedte.
Hij vraagt zich af of het niet een
aantrekkelijke gedachte zou zijn de be
langrijkste industriële concentratie in
Noord-Brabant op analoge wijze te la
ten voltrekken in één of enkele langge
rekte stroken. Deze zouden beheerst
kunnen worden door bandstadbesturen,
samengesteld uit vertegenwoordigers
van de grote industrie-centra. De rest
van Brabant zou dan ongeschonden
platteland en recreatiegebied kunnen
blijven.
„Maar alle kleine gemeenten schijnen
nu eenmaal te willen verstedelijken",
klaagt de schrijver. Zij willen mee
profiteren van de ontwikkeling: wo
ningen bouwen, werkgelegenheid schep
pen, groot worden! In een vergelijking
met andere Europese steden-rijen zegt
de heer Huygens: Dit zijn geen georga
niseerde bandsteden. Het zijn woeke
ringsprocessen, waarbij men planolo
gisch en bestuurlijk achter de ontwik
kelingen aanloopt.
Om te voorkomen, dat in de toekomst
weer naargeestige fabriekssteden ont
staan zou de bandstad niet over zijn
volle lengte volgebouwd mogen wor
den. Grote groene ruimte tussen de
concentraties zijn noodzakelijk.
In de woonconcentraties zou het
groen zelfs diep kunnen penetreren, in
dien de hoogbouw ca. 12 tot 20 ver
diepingen aan de buitenkanten wordt
geplaatst. Deze kan in de bossen komen
staan, zodat men ook in hoogbouw
„buitep" kan wonen.
Het concentratiegebied kan aan de
flanken worden omsloten door randwe-
(De ideeën van dr. Huygens zijn
overigens niet geheel nieuw. Wij her
inneren eraan dat Dagblad De Stem
kort na het verschijnen van het ruim
telijk ontwikkelingsplan van de pro
vincie al een kaart publiceerde waar
op de Brabantse stedenrij als band
stad getekend was. Red.)
gen, waarop de hoofdwegen van de
woon- en werkgebieden uitmonden. Zo
lang ons verkeerssysteem nog voorrang
van rechts voorschrijft zouden de voer
tuigen op deze randwegen in één rich
ting links van de bandstad kunnen rij
den. Zij kunnen dan altijd rechtsaf de
stad in- en uit-rijden zonder het tegen-
liggend verkeer te moeten kruisen.
De, bandstad verdraagt echter geeft
industrialisatie en expansie van de
dorpen. Deze moeten zoveel mogelijk
ongerept platteland blijven en aldus de
„vóór- en achtertuin" vormen van dé
bevolkingscentra.
Zelfs indien op het platteland achter*
gebleven gebieden zouden zijn dient
daar, volgens dr. Huygens, toch geen.
werkgelegenheid te worden geschapen*
Liever moeten de communicatiemidde
len tussen die gebieden en de bandstad
worden verbeterd, opdat de bevolkfo'g
gemakkelijk de plaatsen van de band
stad kan bereiken.
De basis van de bandstad moet zijn
de wens om de ontwikkeling van het
gewest in een strook te concentrerefi
en daarin de meest ideale planologische
voorzieningen te treffen, aldus dr. Huy
gens. De bestuurlijke visie zou volgens
de schrijver, die behalve econoom ook
oud-burgemeester is van Bergen, hier
vóórop moeten gaan. Dan pas volgt de
planologie. De bestuurder zou in zijn
visie de planologische mogelijkheden te
grote trekken moeten voorzien.
Het begin zou dus dienen te zijn ten
conferentie van bestuurders der betrak
ken steden voor de gezamenlijke vor
men en te organiseren bandstad. Zal Til
burg hiertoe inderdaad het initiatief
nemen?
