aessen Herindeling zal toekomst van Axel bepalen Steden in het nieuwe Zeeland „De mensen willen bedrogen worden55 Goud uit het water COPA wil duidelijkheid in EEG-landbouwbeleid ■BI ■H GASFORNUIS VAN \L VOOR AARDGAS INCOLLECTIE ZUIDEN Weer appels naar Zweden Secretaris-generaal Interpol: 14 15 WM INSPRAAK IN ONTWIKKELING VAN KANAALZONE GEWENST Woongebied bij uitstek in komende „middengemeente" m Geleidelijke geen schoksgewijze uitbreiding NONCHALANT GELOOF STRAK CELEIDELLJK V^C°fc2anLi"00r de Zeet- iï seie,deiT Te an voor Snoeiend n 'eder geval n'vi,sehi#L™mk,kelin3: „zij het, «en lr^k blijven" Hij t'NniXtrN "Stel- da£'2i^ v 5%laatZ'i met z°'n 5000 VRAAG HEDEN Waterschap Hulster Ambacht mechaniseert Donderdag a.s. najaarsveemarkt te Axel Kampioenendag in De Klinge AUTODIEVEN ZEEUWSE ROMAN VAN Streekplan in raad IJzendijke wil aantrekkelijk woongebied zijn voor kanaalzone DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 3 DECEMBER 1966 ISgBS WgV! ;erbare, moderne branders; irander (tevens centrale aan- ;egen de muur. Tijdschakel» ten, met signaallampje. Zeef rood-grilL Ovenverlicbting; Ie electromotor. Ruime op is: receptenboek in kleuren t model van Nestor Martin GA DIT AARDGASFORNUIS f ZIEN BIJ UW INSTAIXATEUR OF IN DE TOONZAAL VAN HET GASBEDRIJF, CVP VRAAG onze showroom- faad leverbaar v.a- inrnde buitenboord- rSTE KEUS" ,«isj TEUEFOON 39"» vïnI| - N C j x V A ip%W i i it"' s?r! (Van een onzer verslaggevers) AXEL Er broeit iets in de gelederen van de gemeentebestuur ders van Axel: een zekere mate van verzet tegen het onlangs inge diende wetsontwerp voor de gemeentelijke herindeling van Zeeuwsch-Vlaanderen valt niet te ontkennen. Dat lijkt eigenaardig. Want het wetsontwerp vervult in zoverre de wensen van de raad van Axel, dat deze gemeente deel zal gaan uitmaken van de toekom stige „middengemeente", die haar territoir aan heide zijden van het kanaal zal hebben. „Maar", zeggen enkele gemeentebestuurders, „zo als het in het wetsontwerp staat, hebben wij het niet bedoeld. Wij lijn geporteerd voor fusering van de gemeenten langs het kanaal. Dat zou het best tot uiting komen in het toekennen van een nog niet bestaande naam (of in ieder geval niet die van Terneuzen) aan de te vormen middengcmeente. Maar dit wetsontwerp ademt de geest van toevoeging van Axel aan Terneuzen. En dat is nu juist niet de be doeling". In concreto gesteld: Terneuzen zal zidh naar zijn meninig heit sterkst ©ont wikkelen. Dat is, behalve logisch, ook gewenst. „Er moet één kern komen, die tot een plaats met steedse allures moet uitgroeien en waarin voldoende stede lijke voorzieningen kunnen wor,den ge troffen waarvan ook de rest van de ka naalzone kan profiteren. Voor Axel blij ven er in de grote middengemeente de mogelijkheden om uit te groeien tot een zeer aantrekkelijk woongebied met een vrij groot aantal inwoners. Voor de ja ren tot 1980 zit er een groei tot 14.000 a 15.000 inwoners (nu ruim 8400) in. Voor de verdere toekomsit voorspelt burgemeester Van Dijke een uitbreiding van het aantal inwoners van het woon gebied Axel tot 45.000'a 60.000. „Dat zal, zoals gezegd, heel geleidelijk gaan. En ik durf me niet op een jaar vast te prikken, waarin het aantal zielen tot dergelijke aantallen zal zijn gestegen. Maar ik neem aan, dat we dan wel een eindje voorbij het jaar 2.000 zullen zit ten", zegt hij, daarbij de nodige voor zichtigheid in acht nemend. De gerechtvaardigde vraag, of burgemeester Van Dijke dan niet ge looft in de prognose van min of meer bekende planologen, die willen, dat de Zeeuwsch-Vlaamse kanaalzone in 2000 zo'n 400.000 inwoners zal tellen, beant woordt hij met een gedecideerd „ja". Typerend beeld voor Axel, dat nog meer allure wil krijgen als woongebied: vrij forse nieuwe woonwijken met op de achtergrond de oude stadskern, waar van een gedeelte al aan sanering onder hevig is gesteld en waarvan andere de len binnen afzienbare tijd onder han den zullen worden genomen. Op deze foto op de voorgrond de „Vlacowijk" (ratiowoningen) met links op de achter grond de „oude" kern. Er zijn nog andere bezwaren tegen het wetsontwerp. „Het bevat taalkun dige en historische onjuistheden", om het met het punctuele en zeer op de geschiedenis gestelde Axelse raads lid J. Oggel te zeggen. Een zinsnede els „het stadje Biervliet en het dorp Axel" kan deze man dan ook niet to lereren. Burgemeester M. K. van Dyke, zojuist jaar geworden, zegt over deze aange- hsenheifl: „Formeel gezien is het wets ontwerp juist. Het beantwoordt aan de Wensen van de raad van Axel. Maar ik kan begrijpen, dat er enig verzet te- datzelfde wetsontwerp is van de z||- van enkele Axelse vroede vaderen. Ilpt Is, laat ons zeggen, een ietwat non chalant en ontactisch in zijn redactie. n feevat de door de heer Oggel ge paleerde „taalkundige en historische onjuistheden" inderdaad. Maar in grote rckken kan ik me met het wetsontwerp verenigen". if ma2istraat, die ongeveer zes jaar J»*? Axel kwam en „echt vu' hoor aan deze Zeeuwsch- w/f6 gemeente zijn haart heeft ver- PaWri -eent °°k' de herindeling be- In ons»? V00F de toekomst van Axel. reeepn !T? zin' Waarmee hij niet wil eeen voor een zelfstandig Axel I éen 2i?? ^ehngsmogelijkheden zou- met Yeg2elegd. Integendeel. „Maar houden H?erindeling is het beter- We de ontwn!leien be*angrijke inspraak in waarhii a„ *ng van de kanaalzone, in iedL o Z?er nauw betrokken is of hoort to ,§eY,al Zeer nauw betrokken Vorm' °°rdeelt h«- langs va1, middengemeente hij od. JSaaaal Gent - Terneuzen acht Gent en n CT Verhand noodzakelijk: mo!trest van de kanaalzone in 'ebben jn An. len £°rse tegenhanger t("e van 5 i ^Peuwsch-Vlaamse ge- "'«iworrton na.alz6ne- Daarin kan I" één srntiV001zlen door de vorming 1 'aaabnn? Feraeente ..Bovendien is «tl betroirt1i-.eeuwsch"Vlaanc'eren ^eS^^kmaagdèïijk gebied, lelijke zfw, jke a?nPak van be- khd rr,rjet gewenst is. In dat ver- j^ente worden^"1® Yan één grote fet creëren geprefereerd boven Hij gelooft bepaald wel in de moge lijkheden van de kanaalzone, evenals hij gelooft in de industriële ontwikkeling van het Westerscheldebekken. „Met na me aan de oever van de Schelde ten oosten van Terneuzen kan de ontwikke ling bepaald spectaculair worden. Dat biedt ook weer mogelijkheden voor de kanaalzone. Daarin zullen zich meer toeleveringsbedrijven vestigen. En er blijft daar plaats voor de vestiging van chemische bedrijven. Voor Axel is zo wel de ontwikkeling van de kanaalzone als die van het Westerscheldebekken of andersom belangrijk", meent hij. een .„nrt1 d™ vieri£e bestuurs- b»refn,..st^or,t,__Riinmondraad". aldus Zeettuiseh- Axel geen er Van Dijke. ui, !e' Don kr!iest'at cp de Axelse ^Meter m„ J-g le natuurlijk een van jewelste." In de toekomstige middengemcente zyn Axel en omgeving een aangewezen woongebied. Echter, willen de kansen op een verdere ontplooiing in die rich ting intact blijven, dan zal aan bepaal de eisen moeten worden voldaan. „Er moet bijvoorbeeld", meent burgemees ter Van Djyke, „een strakke planologie worden gevolgd". Zo moet er een rui me groenstrook tussen de industriezone aan het kanaal en de bebouwing van Axel blijven. De industrie mag nog op rukken tot by Axel - Sassing (op ruim twee kilometer afstand van Axel) maar niet verder. De bebouwing mag niet verder naar 'het westen worden uitgebreid. De nieu we woonwijken van Axel moeten dan ook in noordelijke en oostelijke zijde worden gezocht. Wat de nieuwe woon wijken betreft: men zal met de grootst mogelijke spoed en voortvarendheid gaan werken aan het bestemmingsplan „noord". Want „oost" en „west" zijn bij na geheel volgebouwd. Wil Axel in de pas van de ontwikkeling van de ka naalzone blijven dan zal men bij de woningbouw een gemiddelde van 150 woningen per jaar moeten aanhouden. Dat t€ bereiken zal ndet meevallen: „Om maar een voorbeeld te geven: juist wan neer de liberalisatie van de woning bouw een feit gaat worden steken fi- BURGEMEESTER M. K. VAN DIJKE niet op de vlucht voor de herindeling nancieringsmoeilijkheden en centrale financiering de kop op", zegt burge meester Van Dijke. Die 150 woningen per jaar zijn naar zijn mening echt no dig, niet alleen voor een gestadige uit breiding van het aantal inwoners, ook omdat de sanering van de oude kern, die in „Oudewijk en omgeving" op gang is gebracht, veel compenserende woon ruimte vraagt. Die sanering is ook van belang voor de ontwikkeling van Axel tot aantrekkelijk woongebied. Er moe ten nog andere voorzieningen worden getroffen: recreatieve en „culturele" (de stichting van een cultureel centrum). In alle gevallen maakt men goede vor deringen De vraag of de grote Intensiteit van de activiteiten van 't Axelse gemeente bestuur om het woon- en leefklimaat van Axel op te voeren en de nodige voorzieningen daartoe te treffen mis schien iets uitstaande hebben met de komende herindeling. Vreest Axel in de toekomstige middengemeente in eerste instantie een ietwat verwaarloosd te worden? Burgemeester Van Dijke: „La ten we zeggen, dat de gemeente bestuur de laatste jaren bewuster is gaan werken. Echter zeker niet alleen met het oog op de herinde ling. Ik geloof ook niet, dat de verschillende gemeenschappen in de nieuwe gemeente niet dan moeizaam naar elkaar zullen toe groeien. De gemoedelijke Zeeuwsch- Vlaamse aard is er de waarborg voor, dat deze integratie vrij ge makkelijk zal verlopen. Het is na tuurlijk wel eis, dat het toekom stige gemeentebestuur een wijs en tactvol beleid voert". •Even van de toekomst naar het heden en directe verleden van Axel. Deze ge meente, die nu al allures heeft als woon- gemeente, telt 8400 inwoners. Dat zijn er 700 meer dan ongeveer zes jaar geleden, toen burgemeester Van Dijke naar Axel kwam. Axel is ook een dienstverlenings centrum. Dat leert bijvoorbeeld de laat ste volkstelling. Dertig procent van de bevolking is werkzaam in de dienstver leningssector. Veertig procent werkt in de industrie en tien procent in de land bouw. Er is in Axel ook nog plaats voor enige nieuwe industrie,, dienstverlenen de toeleveringsbedrijven. Axel zou naar de mening van de heer Van Dijke nog iets sneller moeten kunnen evolueren. Maar dan moet er meer bouwvolume komen en moeten de financieringsmoei- lijkheden geheel of ten dele uit de weg worden- geruimd. Burgemeester Van Dijke is van Axel gaan houden. Hij voorziet, dat de her indeling hem ertoe zal nopen Zeeuwsch- Vlaanderen te verlaten. „Ik zal in ieder geval niet op de vlucht slaan. Ik wil, tot de herindeling voorbij is, in Axel blijven (Van een onzer verslaggevers) HULST De algemene vergadering van het waterschap Hulster Ambacht zal op dinsdag 6 december a.s. in „De. Koning van Engeland" beslissen over een voorstel van het dagelijks be stuur tot het voteren van een krediet van 40.000 gulden voor de aanschaf van materiaal voor het mechanisch en chemisch uitvoeren van onderhouds werkzaamheden. Men denkt daarbij hoofdzakelijk aan het onderhoud van waterleidingen en wegen. Een ongeveer volledige Uitrus ting kost 70.000 gulden. Het dagelijks bestuur meent echter, dat de aanschaf van het materieel geleidelijk aan moet geschieden, waarom men in eerste in stantie kan volstaan met een bedrag van 40.000 gulden. Door deze mechanisatie kan het wa terschap het met minder mankracht stellen. Het waterschap heeft 6 kanton- niers in dienst. Tijdens deze vergade ring zal ook de begroting 1967 van het waterschap worden behandeld. Voorts zijn er voorstellen tot het doen verbe teren van de coupure in de Schapers- dijk (kosten ongeveer 10 mille), tot vaststelling van een regeling inzake de beplantingen langs de waterleidingen, tot verlenging van de rekening-courant overeenkomst met de coöperatieve Raiïfeisenbank te Stoppeldijk en tot het doen van een uitkering ineens over 1966 (nacalculatie trend) aan het wa- terschapspersoneel. (Van een onzer verslaggever») AXEL Donderdag 8 december wordt ln Axel de najaaraveemarkt ge houden. Dat is al een oude traditie. Voor 1940 werd de markt in november ge houden, sinds 1945 op de tweede don derdag in december. Waren het vroeger, naast rundvee en varkens, vooral paarden, die werden aangevoerd, tegenwoordig is het een speciale markt voor rundvee. Het is bovendien in hoofdzaak rundvee voor de slacht, dat naar de Axelse veemarkt wordt gevoerd. In het akkerbouwgebied van Zeeuwsch-Vlaanderen wordt voóral jong vee gehouden dat, goed afgemest met de suikerbietenkoppen van het ak- kerbouwbédrijf, eerste klas kwaliteits vee oplevert voor de slécht. Op de na- jaarsmarkt in Axel verwécht men dan ook dit jaar weer de inkopers van de grote slachthuizen uit de réndstad Hol land, die hun inkopen voor de einde- jaars-feestdagen komen doen. De markt wordt om elf uur 's morgens officieel geopend. (Van onze correspondent) DE KLINGE (B.) Voor de zeven tiende maal zal zondag a.s. een kam pioenendag georganiseerd worden te De Klinge (B.) in het parochiehuis. Hiermede zullen alle vorige kampioe- nendagen overtroffen worden. Ruim 200 duiven zullen gedurende de mor genuren tentoongesteld worden, 's Mid dags om twee uur volgt dan een ver koping van de geschonken duiven en bonnen. Aan deze kampioenendag zal worden deelgenomen door vele Nederlandse liefhebbers. De grote BtfabantSe kam pioen Theo de Groot uit Steenbergen. August Bosman uit St.-Jansteen, A. Verstraeten uit Axel, J. Wentzler uit Stoppeldijk en Mangnus en van der Linden du Puy uit Biervliet zullen deelnemen aan deze kampioenendag. Bovendien zijn er nog verschillende liefhebbers uit Hulst, Clinge, Nieuw Namen, Graauw, Axel, Sas van Gent, Kloosterzande, die aan deze show zul len deelnemen. Ook van Belgische zijde is er een flinke deelname. De liefhebben Jos Schelfaut. Des. Acke, Bogaert-Verten- ten, Alf. Jacobs, R. v. Gulck zullen van de partij zijn. Natuurlijk zijn er nog verschillende andere liefhebbers van De Klinge, St.-Gillis en de omlig gende plaatsen. De opbrengst van de show komt ten goede aan de zieken. (Van onze correspondent) GOES Met ingang van 16 decem ber zal de invoer van enkele appelras sen in Zweden weer worden toegestaan. Het enige Nederlandse ras dat hierbij is, is het ras Jonathan. Voorts is be kendgemaakt dat met Ingang van 9 januari de invoer van alle appelras sen in Zweden onbeperkt mag plaats vinden. Zweden stelt elk jaar de datum waarop de invoer van appels mag plaatsvinden afhankelijk van de om vang van de eigen oogst. Of er in de komende tijd uitvoer van appels naar Zweden zal plaatsvinden valt op het ogenblik moeilijk te zeggen. Per 31 oktober werd de invoer van peren naar dit land mogelijk en hoewel er in sommige jaren grote hoeveelhe den vanuit ons land naar Zweden wer den verladen is tot nu toe de uitvoer van Nederlandse peren naar dit land tegengevallen. BRAMSHILL (UPI) Het hoofd van Interpol, de internationale polltie-orga- nisatie, heeft in de politie-academie van Bramshill verklaard, dat de elite onder de internationale misdadigers oplichting verkiest als meest lucratieve zaak. De „verbazingwekkende bekwaam heid" dezer misdadigers, aldus de se cretaris-generaal van Interpol Jean Ne- pote. blijkt wel uit gevallen als van die zwendelaar, die 10.000 ton niet be staande rijst verkocht aan een Zwit serse bankier. Nepote maakte gewag van een recent komplot door een bende die steun had van PTT-beambten. „Echte blanco tra veller's cheques werden op reis van een bank in de Verenigde Staten naar haar bijkantoren in Zuid-Amerika, on derweg gestolen, daarna naar verschil lende Europese landen gesmokkeld en verzilverd door ploegen, die met ver valste paspoorten gelijktijdig optraden in vijf of zes banken in één stad waarna e snel doorgingen naar de vol gende stad of het volgende land", aldus Nepote. „Activiteiten van dit soort", vervolgde hij, „vragen de diensten van benden die de traveller's cheques veranderen en in omloop brengen en van zakkerollers die paspoorten stelen van toeristen". Nepote zei, dat in heel Europa en Zuid-Amerika benden van inbrekers werkzaam zijn. Zakkerollers hebben de gewoonte internationaal te reizen in groepjes van drie of vier. Autodieven zijn voortreffelijk georganiseerd, waar door ze van hun buit af kunnen komen. Nepote vertelde, dat zeventien per sonen in België meer dan 30 auto's had den weten te stelen en te verkopen aan Libanon, Turkije en Zuid-Amerika. In Europa hebben wc in de laatste paar jaar een alarmerende toeneming van het aantal kunstdiefstallen gecon stateerd, zei Nepote. „Uit musea en ker ken zijn ontelbare schilderijen en beel den ontvreemd, die naar alle waar schijnlijkheid elders in de wereld ver handeld zijn." Over het optreden van de Italiaanse regering tegen de maffia zei hij dat er een einde scheen te zijn gekomen „aan een van de weinige manifestaties van de georganiseerde misdaad in Europa". Wat de handel in blanke slavinnen betreft, aldus Nepote, „zijn er indèrdaad vrouwen die in vreemde iandèn tot prostitutie gedwongen worden. Maar men kan niet ontkennen, dat de meeste dezer vrouwen haar ongelukkige lot aanvaarden en al zijn ze misschien niet erg gelukkig niet proberen eraan te ontkomen. Wanneer zij niet willen spreken kunnen politie en justitie wei nig doen". Het gevaar ligt volgens Nepote niet meer in de bordelen van Zuid-Amerika, maar in Afrika of het Midden-Oosten. De vrouwen op weg daar naartoe, zei hij, doen zich dikwijls voor als leden van zogenaamde „balletgroepen". QOUD UIT HET WATER heet de nieuwste Zeeuwse roman van Kees Pronk. Het is wat men noemt een streekroman, zoals trouwens al de boeken van Pronk, die intussen een respectabel aantal hebben bereikt. Goud uit het water, de titel verraadt al veel, speelt af in het rond het Zeeuwse „Klondyke" Yerseke. Alleen goud heet hier geen goud maar oester. Van heinde en verre z(jn ze des- tMds, in liet primitieve begin van de oesterteelt, naar het toen nog zo arm zalige vissersdorp Yerseke gekomen. Afmen, berooiden, avonturiers en eer- zuchtigen. Tot die eerzuchtigen behoort Joost van der Velde, hoofdpersoon uit Ponks roman, die meer wil dan zijn leven te Slijten als armzalige landarbeiders knecht. Hij heeft de roep van Yerseke gehoord. Hij wil en zal er zijn deel van hebben. Van knecht wil hij baas worden. Hij vindt een vriend en com pagnon in Izak Verschuuren. Met hun gezamenlijk kapitaal luttele duizenden guldens, beginnen ze hun bedrijf. Het goud wordt de twee vrienden niet :n do schoot geworpen. Het weinige dat ze nog maar bezitten dreigt hen zelfs door de vingers te glippen. Als ze op een middag met hun ge laden vletje, over ander vervoer te wa ter beschikken ze niet, van hun eer^re pannegrond koers zetten naar Katten- dijke om voor het opstekende slechte weer binnen te zijn, moeten ze het te gen het geweld afleggen. Ternauwer nood kunnen ze het vege lijf uit het ijskoude water redden. Op dé boerde rij van boer Waverijn, eén harde stug ge man (dat zijn ze altijd in streekro mans) worden ze van droge kleren voorzien. Hier ontmoet Joost de enige dochtèr Forra, op wie hij verliefd wordt en met wie hij later zal trou wen. Tjrêrschuuren trouwt met. de dochter v van zijn kostbaas, die er warm pjes bij zit. Zakelijk gaan Vèn dei- Velde en Verschuuren uit elkaar. Ze hebben beiden hun eigen bedrijf. Forri. die zoveel van het huwelijk verwacht te, wordt teleurgesteld. Van der Velde wordt geobsedeerd door bedrijf, dat hij voortdurend uitbreidt. Zijn vrouw ontbeert daardoor aandacht en genegenheid, zo belangrijk voor haai gevoelige natuur. Verschuurens huwelijk verdient die naam niet eens. Zijn vrouw is bazig en hebzuchtig. Door tegenslag komt zijn bedrijf op de rand van de totale ondergang. Als hij bij zijn oude vriend Joost om hulp aanklopt, weigert de ze. Vriendschap verandert in een ze kere haat van de kant van de ver nederde izak Verschuuren. Hij komt er wèer boven op, wordt zelfs weer rijk. Dan beginnen echter de klappen te vallen bij de onsympathieke Van der Velde. Zijn enige zoon Jan voelt meer voor de boerderij. Zijn vader bekruipt de angst, dat alles wat hij opbouwt oo den duur zinloos zal zijn. De natuur laat zich niet regelen, ook niet door een oesterboer. Op belangrijke percelen wil het zaaigoed het niét doen. Deze en andere tegenslagen dreigden ny zijn bedrijf te vernietigen. Dan over lijdt zijn vrouw Forra. De stoere Van der Velde stort in. Hij heeft nu de tijd om na te denken. Hij beseft, dat hij tekort is geschoten. Alles kormt ten lange leste goed, ook met Verschuu ren, die al vele jaren weduwnaar is. Wij hebben niet eerder iets gelezen van Kees Pronk. Wel wisten we dat hij al verschillende streekromans op zijn naam heeft staan zoals ,,De zoon en zijn moeder" en ,,De Geldschieter". Pronk is een goed verteller, hij houdt de lezer bezig. Soms boeit hij en ont roert hij. Hoe smartlapperig dat laatste dan ook nu en dan tot stand mag zijn Als Kees Pronk over het oes- terbedryf schrijft, weet hü wel waarover hü het heeft. Hij heeft ïi.I. zelf gedurende een aantal ja ren „in de oesters gewerkt". Tot 1963 was hij directeur van de oesterkwekerij „De Eendracht". In dat jaar kreeg de oesterteelt een onherstelbare slag, veroor zaakt door vorst. „De Eendracht" behoorde tot de bedryven, die er toen mee stop ten. Kees Pronk is thans teken leraar. Hy is 47 jaar oud en woont nog steeds in Yerseke. Hij schreef tot nu toe een achttal boeken, al len streekromans. gebracht. Dat zijn „plot" simpel is, kan men Pronk niet verwijten. De een voudige mensen waarover hij schrijit vormen eigenlijk tevens zijn publiek. Ér is geen sprake van psychologie, ook niet in de karaktertekening. Het zijn allemaal ruw geschetste figuren. 'poch ligt hier eigenlijk ons verwijt. De personen, in de eerste plaats de hoofdpersoon Van der Velde, blij ven te onduidelijk. Zij worden geen vlees en bloed. Men voelt wel aan, welke typen de schrijver ten tonele wil voeren, zoals de harde eigenzinni ge Joost, de romantische gevoelige Forra, de humane Izak Verschuuren. Toch laten ze geen herinnering achter, omdat ze in Pronks boèk niet voldoen de indruk achterlaten. Ook als de personen zelf handelen doen zy dat dikwijls te vaag en niet „echt". In het aangehaalde gevecht om het behoud van het vletje zegt bijvoorbeeld Verschuuren tegen Van der Velde, die toch wil proberen het bootje veilig bin nen te krijgen, midden in het geraas van de storm: „Kan je vechten tegen de elementen?'- Men mag aannemen, dat zo'n ruige visser op zo'n moment wel andere taal zal gebruiken. Het zit allemaal ook te mooi in elkaar. Alles komt wonderbaarlijk goed op z'n pootjes terecht. Wanneer ten goede ge keerd, is iedereen onmiddellijk alles vergeten. Dat gaat niet op in gemeen schappen als waarover Pronk schrijft. Elke gebeurtenis, hoe klein ook, is een gebeurtenis Men weet alles van elkaar, ook nog na tien jaar. Men is daarbij ook niet zachtzinnig. De mensen, die hun bestaan in de oesterteelt zochten, hebben het inderdaad niet gemakkelijk. De natuur kan te snel toeslaan en fortuin m ramp veranderen. Dat heeft de vorstramp van luttele jaren gele den nog bewezen. Pronk vertelt iets van dit leven, maar er is „meerzeggend" over deze unieke en kleurrijke samen leving te schrijven. CHARLES SCHETS. AMSTERDAM (ANP) De indruk bestaat dat in de EEG een algemeen kader ontbreekt dat duidelijk de uit eindelijke doelstellingen van het ge meenschappelijk landbouwbeleid en de plaats van de landbouw in de algemene economie, ook op langere termijn be paalt. Op dit ogenblik is er geen dui delijke uitspraak waar men met de landbouw naar toe wil. De voorzitter van de COPA, het sa menwerkingsorgaan van de landbouw organisaties in de zes EEG-landen, de Nederlander ir. C.S. Knottnerus zei dit vanmorgen in Amsterdam waar de COPA zijn buitengewone algemene ver gadering houdt. De wijze waarop de Europese com missie in haar ontwerp-programma voor een politiek op middellange termijn het probleem van de afvloeiing van ar beidskrachten uit de landbouw behan delt, geeft de indruk dat de landbouw politiek wel eens zal kunnen worden aangepast, niet aande wenselijke en mogelijke afvloeiing uit de landbouw, maar aan de vraag naar arbeidskrach ten van de zijde van de industrie. Voor de COPA is dit onaanvaardbaar. Wel wordt in dat programma terecht ge steld dat de landbouw steeds meer in de algemene economie dient te worden geïntegreerd. Ir. Knottnerus richtte een dringende oproep tot de Europese instanties en in het bijzonder tot de Europese minister raad, om uitdrukkelijk vast te leggen dat het de bedoeling is door een geheel van maatregelen met name op het ge bied van de gemeenschappelijke land bouwpolitiek, de voor de landbouw on gunstige ongelijkheid tussen de ver schillende sectoren van het bedrijfsle ven en tussen de verschillende streken van de gemeenschap op te heffen. De Europese commissie, aldus de heer Knottnerus, dient jaarlijks een rap port inzake de economische en sociale situatie van de land- en tuinbouw op te stellen. Dat rapport moet de basis zijn voor de aanpassing van de reeds genomen maatregelen, b.v. inzake de prijzen dan wel voor de invoering van nieuwe maatregelen. Dit rapport dient vooraf met de COPA te worden besproken, evenals de prijzen en de andere landbouwpolitieke maatregelen, die de commissie op ba sis van het rapport moet ontwerpen. Het advies van het bedrijfsleven moet aan de EEG-ministerraad worden meege deeld. (Van onze correspondent) IJZENDIJKE In het preadvies van het IJzendijkse college ten aanzien van het ontwerp-streekplan, dat in de gemeenteraad werd behandeld, wordt voorgesteld dat meer de nadruk moet worden gelegd op de functie van de plaats als toekomstig woongebied voor de Kanaalzone. Hiernaast mag zeker de recreatie en de belangrijke agrarische functie niet worden vergeten. Resumerend was men tegen een uitbreiding van chemische industneen naar het westen (dus te- gen de DOW-plannen) maar wel moet een mogelijkheid worden geschapen voor vestiging en uitbreiding van ge- eigende agrarische kleinindustrie. Voor recreatieve doeleinden stelt men zich voor binnen het grondgebied der ge- nleente, buitenkernen aan te wijzen voor net bouwen van zomer- en vrijetijds- wonxngen. Over de geprojecteerde auto snelweg stelt het preadvies de vraag: Is deze noodzakelijk? Te meer daar er enkele kilometers zuidelijker op Bel* giSch gebied reeds een in aanbouw is, welke de bestaande wegen wel zullen ontlasten van het doorgaande Belgische verkeer, dat momenteel van de be staande wegen druk gebruik maakt. Bij aanleg van nieuwe wegen dient men zeker ook te letten op het enorme ver lies van goede landbouwgronden. In dezen achtte het college meer overleg met de besturen van Belgisch-Vlaan» deren gewenst en achtte een doortrek king van de noord-zuid autoweg vanuit Breskens naar de Belgische autoweg van groot belang.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1966 | | pagina 15