Twijfel tussen een carrière
j als wielrenner of voetballer (i
Volgende
week
„Aan
de
top"
Gevreesd
Bewonderd
Gehaat
VIEUX
n_
CHT VIEL
HEER UIT
IN V.S.
i|
24 zeges
Succes in Zweden
Brokkenlijst
Nationaal kampioen
Indrukwekkend
Daar woonde hij
es
ossing „Texel
It schipbreuk
„Die met zijn dikke
benen
Onberekenbaar
Het huis van de
meester
Slecht debuut
Rik van Looy, Peter Post en Rik van Steenbergen
I
De Bruyne, destijds zelf een befaamd
wielrenner: „Tijdens mijn militaire
dienst, die ik vervulde in Duitsland,
hoorde ik in 1951 de eerste keer over
Rik van Looy spreken. Een enthou
siaste supporter uit zijn omgeving ver
telde over hem. Zelf had ik toen niet
de gelegenheid aan wedstrijden deel
te nemen, maar volgde natuurlijk toch
de wielersport via de dagbladen. Ik
vond de naam Rik van Looy zeventien
keer als overwinnaar van een ama
teurwedstrijd vermeld en ik ben eer
lijk genoeg om niet te verzwijgen dat
ik op dat ogenblik besefte dat ik later
met die Van Looy zou moeten afreke
nen. Ik verliet het leger in het voor
jaar van 1952. Rik van Looy en ik
reden wedstrijden, zonder dat we fei
telijk tegenover elkaar kwamen te
staan. Maar meer dan eens kreeg ik
de gelegenheid te zien met welke
kracht hij zijn overwinningen opsta
pelde. Wat ik als soldaat gevreesd had
werd werkelijkheid, hij was de schrik
van de amateurs. Onberekenbaar fiets
te hij een peloton aan stukken, deed
dingen die ik mij nooit veroorloven
kon en maakte goede indruk op mij.
Wat daaruit zou groeien als dat zo
voortging?"
Terug naar 1950, het jaar waarin
Rik van Looy nieuweling werd. Hij
was onbetwist de beste. In zijn uit-
slagenboek, dat door Nini van Looy
in sierlijk handschrift uiterst nauw
keurig is bijgehouden, lees ik 24 over
winningen. Rik reed dat seizoen 78
wedstrijden, kreeg 11 keer een lekke
band, kwam 1 keer ten val, maar
staakte geen enkele wedstrijd! Van
Looy debuteerde in een klassieke
wegrit dat zou later zijn sterkste
zijde zijn op 2 september 1950. Het
was in de vijfdaagse etappewedstrijd
de Ronde van Oost-Vlaanderen. De
start was slecht. Hij reed twee keer
een lekke band en eindigde als 69e.
Maar de tweede etappe, van Schoon-
aarde naar Gijzegom, won Van Looy
met overmacht en de derde rit bracht
hij ook al op zijn naam. Hij zou
door pech in de eerste etappe niet
temin slechts als tiende eindigen.
Maar Van Looy had bewezen dat hij
in de van-stad-tot-stad-koersen zijn
mannetje stond.
Een jaar later reed Rik van Looy
nog acht wedstrijden als nieuweling.
Hij won er drie, werd bovendien twee
keer tweede en was daarna amateur.
In de zomer werden drie Belgische
amateurs uitgenodigd om deel te ne
men aan een vijftal wedstrijden in
Zweden. Het waren Grondelaers. De
Bruyne en Van Looy. De Zweedse
amateurs waren op dat moment zeer
sterk. In Zweden kende men geen be
roepsrenners en knapen als de we
reldkampioen op de weg Harrie Snell
bleven dus alsmaar in dezelfde cate
gorie. Een maand lang schreven de
Zweedse kranten over de Belg Rik
van Looy. Hij maakte in Zweden een
geweldige indruk en hij won vier van
de vijf wedstrijden tegen de sterkste
amateurs die er op dat moment te
vinden waren. Fred De Bruyne in zijn
boekje: „Nu had ik gezien wie hij was,
een kampioen!
Ook in België rees de ster van Rik
van Looy naar een voor de concur
rentie schrikwekkende hoogte, In zijn
eerste jaar als amateur won Rik nog
twaalf wedstrijden en dat, terwijl hij
in het begin van het seizoen nog nieu
weling was. Men moet daarbij weten
dat Van Looy (hij had nog niet zo'n
best, materiaal) acht keer kader- of
asbreuk leed, zestien keer een lekke
band had en daarnaast nog drie keer
door een valpartij een wedstrijd moest
staken. De kampioen begon zich af te
tekenen. En wat meer was: in elke
wedstrijd was hij betrokken bij uit
looppogingen. Hij spaarde zich nooit.
Hij fietste steeds voor wat hij waard
was. Deze wijze van rijden, die hij
tot heden volhield, zou hem ongekend
populair maken. De naam Van Looy
drong steeds verder door in de sport-
massa.
De weg naar de top zou voor Van
Looy echter niet zonder hindernissen
zijn, pijnlijke hindernissen. Tegen het
einde van het seizoen 1951 liep hij
bij een val een zware hersenschudding
op. Men vreesde eerst een schedel-
basisfractuur. Tijdens de Ronde van
Spanje (1958) reed hij in de leiders
trui, maar hij moest opgeven door een
zware valpartij. In 1952. tijdens het
wereldkampioenschap te Luxemburg,
brak hij een arm. Zijn nieren werden
twee keer gekwetst, o.a. in de Tour
de France. Hij lag geruime tijd in het
ziekenhuis van Pau. In 1965 zegt Rik
van Looy: „Ik heb dit alles (hij wees
op zijn riante villa) met bloed en
zweet verdiend. Mijn linkersleutel
been brak ik zeven keer, mijn rechter
één keer."
Rik van Looy begon zijn doorbraak
als „klassieke" renner met een zege
in de zware Omloop der Vlaamse Ge
westen. Htij won bovendien de Ronde
van West-Vlaanderen (zes etappes),
GentGent, en de bekroning van zijn
korte, maar schitterende loopbaan als
amateur was het veroveren van het
kampioenschap van België, in 1952 in
Brussel, in 1953 in Deerlijk. Neder
land kon ook de Belgische „vedette"
bewonderen als winnaar van wed
strijden op 't TT-circuit van Assen en
in Utrecht. Wereldkampioen worden,
dat zat er voor Rik nog niet in. Niet
temin, in Lugano bracht hij het tot
een derde plaats.
Toen werd Van Looy professional
Zijn indrukwekkende opmars had hem
inmiddels al een legertje supporters
bezorgd. In Kortenaken, waar hij op
3 september 1953 als prof debuteerde,
waren ze in groten getale aanwezig.
Met petten „Van Looy", met vlagge
tjes en wat al niet meer. 's Avonds
waren de dorpscafés te klein. Het
bier stroomde en er werd gezongen.
Van Looy had de eerste de beste prof-
koers glansrijk gewonnen. Aan de tap
kast waren zijn supporters favoriet.
Ze vertelden: „Onzen Rik, dat wordt
ne grote!" En ze kregen gelijk.
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 4 DECEMBER 1965
jSt... -V.-
t'
A-
ildzaam
acht
i toch
eerlijk
ittig
hele
n halve
ter
pit
1. MEICHERS Wr. SCHIEDAM
KEIZER RIK v. LOOY
ii zuidelijke staten
SO (A.F.P.) Een tweede fr°te
teitsstoring in de Verenigde Sta-
keer in Texas en Nieuw Mexi-
tot gevolg gehad, dat, rond een
mensen twee uur in het donker
gezeten. De oorzaak van de sto-
iog niet bekend.
ing trof vier belangrijke miü-
;es in. dit gebied. Zij konden een-
i overschakelen op noodgenerato-
ïsident Johnson, die direct
:k beval, wilde in de eers
'eten of de bases normaal Die
?tiotnietren. Ook in Peninsylva
licht uit, hier tengevolge van nei
i van een aantal transforms
sen beide storingen bestaat vw
autoriteiten geen verband.
iet Providence-ziekenhuis in E
vas men op het momentdatn;
jKviel ïuist beng aan een h-rt,
ie op een zesjang Jo:"J® «ne-
Bil elektrisch aangedrev'en
in het leven werd genou
■tsen vreesden aanva n[,0'uden
irt van de jongen zou P ,orjn.
ppen vóórdait de nl,iuch-
ikeld zou worden. Tot nu v
egon het hart van de )0 tg
correct te kloppen en
t de gangmaker weer kon w°
ïgeschakeld.
Paso raakten dui""decnormp
ikkopers verstrikt m e,?L ware»
ichaos. Volgens de poliöei w,
i daar" ruiten stukgeslagen
ran plundering.
ilijke studenten van de:W *de
ixas Western" maakt?" meisj«-
ïeid gebruik om van.de
il een grote h0-V<*® pe mcis-
ed meester te ™akfneediend
jen geen aanklacht
htschipbemanning
t Sinterklaas thuis
an een onzer verriagge"1'5^
HELDER - TiJd'"eSpeevan
donderdag de fekaP-
.aabvaartuig ,^»nj|Henden,
i gezonken- De perso-
ssing vormden voo Ttr
at op het Iichtslihh'P in „rf
regen een
water van de iiia" w«"
allen door de
ïePikt' ae betrekkelijk^
trijken van de: maar ie
erl'iep voorschepen, sloeg de
lverwege beide dwara op
if. De sloep kwam lg da
te liggen iMSSV-
en zonk Enige gl„|en
■re uitrusting afl°8S dez«r
h ma"nCSen Helden Sl
ug naar Den naar ne» dat
uilen °??ht Het pe^^ex^
orden gebracht.n van de»
7 dagen aan bo sinterkla
ian juist voor ne
.urnen xijn-
iauninnHmimmiiaiHMInninmimmminnnniiini,nunnnnniH>nninH>in»n»H«iiHnnmin»ni>i!inci
S»«<»uiHnuiiHiinnHimiuinnuuinmmuHnHHimiiiiiiiHnnuiun»nuE»ui!«B>naniiiiiiigiuiuaniuniii;
II
s
5
5
■2
2 9
*2 B
2
2
2 2
2
5 B B
|BBBBBBBBBBB«aBBBBBBBBBBBBBaBRBHBMIHiiaBB»naBBMBHBBBBBBaHBBBBBBBaBaBNBBBIHBBBBBBBBBBBBBBBBBatSBBMBaaBenBBaBBBeiSaiSUB3iaBIKDB!BiBBBBBBB!sl
(Adiventenitiie)
'U
w
(Van onze sportredacteur)
De herfst had de Antwerpse Kempen rood en bruin gekleurd-
In dit vroeger zo schrale land van heide en vennen, van denne-
bossen en boerderijtjes, waar de kleine, arme boer generaties lang
zwoegde, scheen de zon op de nieuwe huizen van rode baksteen.
De Kempen zijn niet meer de Kempen uit de beroemde volksver
halen van Conscience. De tijden zijn veranderd. De industrie, de
militaire installaties en het toerisme hebben ook de Kempen
ontsloten. Alleen als je op een herfstavond met een auto door
de dorpjes rijdt, dan ervaar je nog iets van die stille, arme Kem
pen. In een van die gehuchten werd 32 jaar geleden een volksjon
gen geboren die later gevierd zou worden als een groot wieler
kampioen, Rik van Looy. Hij werd geboren in Grobbendonk, in een
straat waar kleine arbeidershuisjes een bonkige kasseiweg om-
zoomden-
aTsTderde door de finish De basis was
gelegd. Enkele weken later reed Van
Looy naar zijn eerste zege in Booi-
schot. En in het gehucht Poederle was
Rik al zeven minuten binnen toen de
tweede arriveerde. In zijn eerste,
echte jaar als wielrenner, fietste Van
Looy 51 wedstrijden. Vijftien eindig
den in een overwinning en wat meer
was: Hij staakte geen enkele keer de
strijd! De jonge Van Looy toonde ka
rakter te bezitten. Opgeven stond niet
in zijn woordenboek, hij zou in zijn
verdere carrière in elke wedstrijd
fietsen voor wat hij waard was.
In die tijd had de jonge Van Looy
één grote favoriet. Rik van Steen-
bengen. Rik I was in die tijd de meest
bewonderde coureur bij de Belgen en
Van Looy droomde er van nog eens
een Van Steenbergen te worden. Hij
ging dikwijls naar het sportpaleis te
Antwerpen en hij had dan maar al
leen oog voor de grote Rik I. In Bel
gië heette het: Wie zou geen Rik van
Steenbergen willen worden? En deze
waarheid is het misschien geweest die
Rik van Looy later zo in het harnas
zou jagen. In elk geval werden Van
Steenbergen en hij rivalen „op leven
en dood". Interessant is hierbij wel
de eerste wedstrijdontmoeting tussen
de twee kampioenen.
1 59
Rik van Looy was inmiddels pro
fessional geworden. In 1953 won hij
ais amateur 29 wedstrijden en tegen
het einde van het seizoen werd hij
beroepsrenner. Eén der laatste cri
teria dat jaar was in Brasschaat, waar
de organisatoren jaarlijks de beste
Europese cracks aan de start brach
ten.
Nu was Van Steenbergen een der
eersten die het opkomende „gevaar"
Van Looy tijdig had gezien. Voor de
start zei hij tegen wijlen Stan Ockers:
..Stan, let eens op die Van Looy, daar
krijgen wij een hele kwaje aan."
Ockers kende Van Looy niet en haal
de zijn schouders op. Tegen het einde
van dat criterium in Brasschaat gingen
vijf renners aan de leiding en in deze
kopgroep reden Stan Ockers en
Van Looy. De routinier Ockers joeg
zijn metgezellen steeds op. „Allez,
harder, harder!" De enige die zich
niet aan zijn commando's stoorde was
de nieuwe prof Van Looy. Hij kwam
niet eens aan de leiding. H|et tempo
zakte en er volgde in de laatste kilo
meters een hergroepering. Na de aan
komst ging Ockers onmiddellijk naar
Van Steenbergen. „Praat me nooit
meer over die daar met zijn dikke
benen, hoe heet hij ook al weer? Ah,
ja. Van Looy. Die kan er niets van,
jij met je supercrack." Van Steenber
gen bleef echter bij zijn mening: „Dat
wordt een grote, een hele grote." Na
dien heeft Ockers het nog dikwijls
herhaald: ..Wie had dat nu gedacht
toen je hem de eerste keer zag
rijden?"
In zijn boekje „Rik van Looy". dat
geschreven werd voor de Belgische
jeugd, vertelt t.v.-commentator Fred
Hij was de tweede zoon van
e metselaar „Sus" van Looy.
en kwarteeuw later weet een
wurvrouw te vertellen: „D'n
was niet een van de werk-
b'amsten. Weet ge menier, hij
7° Simag 'n pilske. De moe-
r' ach dat was zo'n goed mens-
;'j ging met de kleine Rikske
J "'ksgazet rondbrengen. Om
a bij te verdienen, weet ge."
at kranten bezorgen werd de
i ,S1S 'jan een wielercarrière. die
timj N'tbreld zou worden door
^zenden wielerfans
hil fw!tMaarm»kre?,e een rÜwiel en
l®'3' rilomet" telje dag flink
vriend i,,nl ,V gmS hij met
*!elerkoersen t Y'n'meulen. naar de
ï'elrenrifkllken- Julien was
ïlk «au Lo„v ee" da6 haalde hu
5'oberen [W, ook 0608
"PenitnriHWas m <>en wedstrijd,
fjWa rondP nT «dereen, een
debuut. R,t 'Jet Werd een slecht
jeende r. L°oy kwam in de ge-
n hij h;i !''"stlng aan de start,
««akte. Wa, uttn]1E km de wedstrijd
keer sedubbel°d°r de concwr(mtie
fc:?"Nr dat -
?,et hjn vriend' n=a' T'k' hoewel hij
apet gaan h«l f wielerkoersen
^.voetbalsportT '-ijn geluk in
Hik „1 a n En dat ginS
hlinker. Mctl P de grasmat een uit-
ybekomst en hT*®6 hem een gr0"
I'M, dat hij "'J,was ervan over-
gü maken Het 1" re a,s voetballer
.Weef kranteUb'^am '"d"8 uit. Rik
v "e trainend» .en rien van
we„enwielrt'"ners op de
tenslotte toch lnsP'reerde hem
dppi t om aan een wie-
k) 1949. deel te nemen. Dit was
*«arCseri2 ernst
de°sStakrra"l
In
aan a - "tam ee„9 ,het Plaatsje
„1 t start, va.thY andere v. Looy
Whln Ni« mtaderY?' k«°Ppig e"
een ln?er. eui0Pd dan 63 onder-
JhaeC"1" P>»dfc. uar
van start
Na
Van Looy
