riNG atniuL PANTER® LLEN De grote reus Donderkop Honderden flesjes gif in Seine h TRICOT CORTING irugge Criminaliteit in Rotterdam gestegen Axel r Snelle verlichting van pijn in spieren en gewrichten het overhemd met de vele troeven Vliegtuigwrak in woestijn: acht doden stor radio's siek I FACTUREN IRDSTRAAT 39 laboratorium akziekenhuis te Vlissingen medisch analyste leerling- analyste I Be wekker klonk schril en lang door I de ochtend, rammelde nog wat na en hield op, Giovanni opende ver- I moeid een oog elf uur hij trok I de dekens over zijn hoofd. Hij kon I zoch niet direct herinneren waarom I i hij de wekker op elf uur gezet had, I voor hij onder de wol kroop. Dat was I I natuurlijk een vergissing, verzekerde I hij zichzelf en draaide zich om voor I f nog een paar uur slaap. Kist valt van takel In Argentinië Smokkelwaar op Nederlands schip ontdekt gezelligheid haalt u bij de slijter met dranken van Het klei ne poesje Sjuul Een verrassing van Sinterklaas Verlanglijstje 5 december Sinternicolaas Herfstliedje De Herfst Onze dieren Miesje en Moortje DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 17 NOVEMBER 1965 :EE5TRAAT - AXEL 155-565 vaak en eindigt dan met., fe St.-Nicolaasattractie Uxj uw VOORDEEL Zilvervloot-aktie ORDSTRAAT 15 OP HET VAN DE vaceert functie ven tevens kan nog een worden opgelet -I arink oo de professor die jou I "®1 ?t ran Breadhy geleerd heeft," I ie. HOTanoi met een glimlach. I iS boekhandelaar plaatste de lege gla- I DebSst het blok beton waarin de n,ia„ verankerd waren. „We moe- satrt>U„fve1wten die voor de lunch teL naar t^ven te sturen." zei hij. WHetzou niet netjes zijn hun glaswerk rtraaidenUden'lichten in de. tunnel en klommen naar de kelder van f trattoria. Arm in arm liepen ze L, de kleine eetzaal naar buiten, de I tra dei Scrivani in. De sterren begon ia verbleken.2Zwaluwen scheerden mn De straat sluimerde Vnteens een bericht van Associated I over de daken °Ên nu naar bed!" zei de boekhande- £rWee vrienden drukten elkaar de 'tand „Slaap wek Giovanni, droom I van 'veïe gasten, van stijgende wel- I laart voor jou en van komende strop- voor het Iniro-restaurant." Srdaad droomde Giovanni die t Hij nam een bad, trok zijn I chftemd aan en viel vrijwel direct I in slaap. HÜ droomde wel.maar van Ide Etrusken. I 1 i VOIRCIlf ecu «v.-»... 1 press dat kort na de ontdekking van aé misdaad gepubliceerd werd, ver- l„ie sir Geoffrey Treacle, deken I de faculteit der theosofie aan de I !niversiteit van Cambridge, dat de I restaurateur overvallen was door een i horde duistere machten. De meest I I vooraanstaande psychoanalist van j Kan-O een zekere Ibrahim Ali, be toogde in 'n uitvoerige verhandeling dat Giovanni in zijn jeugd reeds een sebrek aan verantwoordelijkheidsge voel gehad moest hebben. Maar de «roentenman bleef bij zijn mening dat de boekhandelaar de verantwoordelij I I te man was geweest. De zilversmid I was 't hiermee eens, maar merkte I erbij op dat alleen het onberekenbare I toeval van Giovanni Venturi een mis- I dadiger kon hebben gemaakt. I Toen schoot hem alles weer te bin- I nen. De tunnel was gereed! Over een I paar uur zou de keuken van het res- taurant Iniro de eerste maaltijden door de schacht omlaag zenden! De DOOR HOWARD SHAW lang verwachte overwinning was na bij! Hij stond op, maakte uitvoerig .-»i- let en trok zijn beste pak aan. Hij knipte zijn snor bij, wreef een hand vol brillantine door zijn haar en zong zelfs een paar maten van Rigoletto. De resultaten waren niet opmerkelijk, maar hij was tevreden. In de beste stemming liep hij naar .beneden, door zijn eetzaal en de straat op. De boekhandelaar was ook al op. Hij droeg een felgekleurd vest onder een plechtige zwarte jas en kwam vrolijk zijn winkel uit. De twee kameraden liepen naar een bloemenwinkeltje op 't plein en koch ten bloemen voor hun knoopsgat. Ze liepen een café binnen en bestelden grote koppen koffie met verse brood jes. „Ik vind dat bij deze bijzondere gelegenheid een glaasje gedronken moet worden." „Een zeer goed idee!" Ze dronken een paar glazen aqua vitae en toen ze later terugslenter den naar de trattoria, vond Giovanni het leven en de hele wereld wonder lijk mooi. De blauwe hemel was strak en helder, de gezichten van hun me deburgers schenen welwillendheid uit te stralen en de Jucht die hij in ademde, was fris en verkwikkend. Hij floot een aria van Verdi. Hij haalde het bord Gesloten we gens verbouwing" weg en hing een ander op: „Heropend." Ze liepen door de eetzaal en daal den af naar de kelder. „Hoe laat is het?" „Een paar minuten over twaalf." „Dan zijn we vroeg. De keuken van* het restaurant zal nu nog niets kun nen afleveren. Laten we een lekker glas wijn gaan drinken, terwijl* we wachten." Ze kozen een goede fles witte Chian ti uit, namen die mee de tunnel in, draaiden de lichten aan en gingen op de vochtige bodem bij de etenslift zitten. Giovanni trok de kurk uit de fles en vulde hun glazen. „Ik vind dat het verstandig zou zijn Carlo te waarschuwen," zei de boekhandelaar Hij pakte een bestel bon van de trattoria, schreef er iets op, klemde die aan de kabel vast en gaf drie rukjes aan de kabel. Ze ke ken omhoog in de schacht. Het luik in de keuken van het Iniro-restau rant werd weggetrokken en Carlo's gezicht verscheen. Hij glimlachte en knikte tegen hen Toen trok hij de kabel op, de bestelbon ging omhoog, een wentelend wit vlekje tegen de donkere tufstenen wanden van de schacht. Dertig seconden later kwam de bon terug. Carlo had erop ge schreven: „De koks zijn al bezig. Over vijfentwintig minuten heb ik eten voor u. Hier is het menu van vandaag." De boekhandelaar maakte het menu van de kabel los, zette zijn bril op en las het aandachtig door. „Daar krijg ik honger van," verklaarde hij. „Wat zou jij zeggen van verse zalm, jonge eend met sla en Camembert voor de lynch?" ,,Ik neem je uitnodiging gaarne aan," lachte Giovanni. De boekhandelaar vouwde het me nu op en gaf het aan zijn vriend. „We moeten dit op jouw eigen menu-kaar ten overschrijven, voor je eerste gas ten komen. Zorg vooral dat er nooit een exemplaar van het Iniro-menu in jouw eetzaal gezien wordt." Hij borg zijn bril weer op, trok zijn vest glad en hief zijn glas op. „Op onze gezondheid!" „Op onze gezondheid!" herhaalde Giovanni. Maar de boekhandelaar dronk niet. Hij staarde de tunnel in en hield even zijn adem in. Er kwam een vreemde uitdrukking op zijn gezicht. Zijn hoekige gelaat leek op een spie gel die net door een hamer geraakt is en op het punt staat in scherven uiteen te vallen. Giovanni draaide zich snel om. ROTTERDAM (A.N.P.) Het aantal misdaden tegen het leven in Rotterdam is in één jaar tijd met ongeveer 60 pro cent gestegen. Dit blijkt uit de medede- lingen van hoofdcommissaris van politie van de Maasstad, de heer A. Wolters. Hij zei, dat dit jaar tot 1 november in ae Maasstad 28 misdrijven gericht tegen net leven zijn begaan, waarvan 26 zijn opgehelderd (vorig jaar resp. 17 en 16). Verscheidene raadsleden toonden zich ook zeer bezogd over de sterk toenemende jeugdcriminaliteit in Rotterdam. I De commissaris gaf enkele cijfers: tot daders van ver schillende misdrijven gegrepen. Onder hen waren 2382 jongens en 262 meisjes beneden 18 jaar, In de genoemde perio de werden 1133 winkeldiefstallen ge pleegd, waarvan 426 door jongens en 118 door meisjes jonger dan 18 jaar. Voor flietstal in het algemeen werden 1744 per sonen aangehouden. Van hen waren 273 Jongens onder 18 jaar. (Advertenties) Beschermt tegen besmetting rkoudhei<* In buisjes a 20 en flacons a 50 tabletten (Advertenties) Dringt direct door tot aan de haard van de pijn Reumatische pijnen, spit, zenuwpijnen, verstuikingen, stijve nek en ledematen t I sneller, niets werkt aangenamer OnmiK?? van piin dan Algesal-balsem. AIcp r in de huid doordringend, werkt ha5 p op .4e weefsels in tot aan de a Van de pijn (zonder oppervlakkige vwaÜ insa^e imitatie van de huid .te »Wf n) en doorstraaltverlichtend Rpiimo»- Cu spi?.ren tot in de gewrichten. SDtipriin i pi'nen en stijfheid maken ïPrA-p ats voor een durend gevoel van verlichting en welbehagen. dai !wkniet de pijn uitbreekt 1 Zorgt hand k k?is een tube Algesal bij de variinK» *°J1V.zodra bet nodig is de pijn te verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en drog. LE HAVRE (A.F.P.) Honderden flesjes met een sterk vergif met als hoofdbestanddeel vingerhoedskruid tegen hartkwalen drijven in de monding van de Seine en langs de Normandische kust. De flesjes zijn afkomstig van het Ne derlandse vrachtschip „Theano". Maan dagmiddag raakte in Le Havre tijdens het laden van het schip een kist met farma ceutische produkten, die door een kraan werd vervoerd, los en viel tussen kade en schip. Door de schok brak de kist en een grote hoeveelheid flesjes dreef on middellijk met de stroom de haven uit. BUENOS AIRES CAFP) De dou ane van Buenos Aires heeft aan boord van het Nederlandse schip Tegelberg", smokkelwaar ter waarde van meer *lan 100.000 dollar ontdekt, bestaande uit si- garetjteaanstekers, transistor-radio's, to neelkijkers en Ivoren voorwerpen. Alles was verborgen in twee houders van sa mengeperste lucht. Het schip heeft een Chinese beman ning. Het kwam via Hongkong uit Yoko hama. 2B waarschuwing! Ik wil me na tuurlijk niet opdringen maar over ruim 2 weken is het Sinterklaas. Vraagt u mijn suggestie voor een leuk cadeautje? Kijk maar wat ik zelf rook. Eén van die kostelijke kleine sigaren van Panter. Nu in geweldig leuke geschenkverpak kingen! 50 stuks - Panatellaf. 12.50 50 stuks - in assortiment f. 8.50 50 stuks - Dominof.8.- 15 stuks - in assortiment f. 2.75 dé makers vah kleine sigaren. ■■■■■HHP" zo drnli? nooit kredken ventilerend lang meegaan y nooit strijken 4 snel gewassen 4 gecontroleerd ^ülikatie ai.al°rn verkrijgbaar Sta er op dat er Pollen op staat Jl INDIO, CALIFORNIE (U.P.I.) Ten noorden van Indio in de Californische woestijn is het wrak gevonden van een tweemotorig .straalvliegtuig, dat sinds zondag op een vlucht van Palm Springs naar Burbank, Californië, werd vermist. Alle acht inzittenden bleken om het le ven te zijn gekomen. Inmiddels hebben Colombiaanse lucht vaartautoriteiten in Bogota meegedeeld, dat 10 personen 't ongeluk hebben over leefd met de DC-3 die een week gele den boven de zuidwestelijke oerwouden van Colombia is neergestort. Er waren 35 passagiers aan boord. De reddingswerk zaamheden worden belemmerd door slecht weer. Tot dusver zijn twee over levenden per hilikopter afgevoed. Het verongelukte toestel was een lucht- tavi, die een verbinding onderhield tui sen Neiva en San Vincente. Er lag een 'kleine hut tegen de glooiing van een heuvel. Aan alle kanten golfde het land en telkens stak tussen twee heuvels, een der de zijn ruige kop omhoog. Er klom men bossen langs de flanken naar boven, er stortten verstilde stromen van' stenen naar beneden, er kroop hei van de ene heuvelrug naar de andere. In de hut woonde een boer met vrouw en kinderen. Een koe stond in het stal letje, schapen graasden op de hel ling. Het boerengezin was een stil gezin. Niemand hoorde de man ooit roepen, bevelen of verbieden. Niemand hoorde de vrouw ooit zingen of mopperen. Nie mand hoorde de kinderen stoeien of kibbelen. Niemand hoorde de koe loei en of de schapen blaten. Dat kwam om dat het boerengezin altijd slaap had. Achter de zevende heuvelrug die al zo ver weg lag dat de ruige koppen niet meer dan blauwe sluiers leken, woonde een reus met zijn vrouw, 's Morgens liep de reus met reuzen schreden naar zijn werk aan de zee. Daar moest hij op last van zijn baas, de Donder, de hoge rotsen schudden, rotsblokken losrukken, stenen scheu ren en ver in zee slingeren. Als de wind landinwaarts woei, kon je het gerommel van de rotsblokken horen. Maar 's avonds kwam de reus weer thuis En als je nu denkt dat hij van de zee lucht slaperig werd, dan heb je het mis. De reus sliep nooit, 's Nachts vond hij het gezellig met zijn vrouw een praatje te maken, maar omdat hij Donderkop heette werden die praatjes altijd fikse ruzies waarbij de reus wel eens vergat dat zijn vrouw geen rots blok was. De reuzin schreeuwde haar man dan ook woedend toe en het was een kabaal in het heuvelland zodat niemand uit het boerengezin 's nachts ooit een oog toedeed. Die schade moest overdag worden in gehaald. De man knipte de heg scheef, want hij knikkebolde. De vrouw liet de pap klonteren want zij hield haar hand stil onder het roeren. De meisjes maakten broddelbreiwerk, want zij slo ten hun ogen. De jongens lagen naast de schapen, die zij moesten hoeden, op de grond te slapen. De koe stond met open ogen te dromen in de stal. Op een dag vond de boer dat hij hier aan een eind moest maken. Wat zou er van zijn kinderen terechtkomen? Hij ging op weg naar het huis van de reus, liep zeven dagen, lag zeven nach ten wakker onder de blote hemel en kwam op een morgen aan het reuzen huis toen Donderkop juist naar zijn werk was gegaan. „Wat kom jij doen, kleine mens?" da verde de reuzin met zo'n harde stem, dat de man zijn vingers in de oren moest stoppen. Er was eens een poesje. Het poesje heette Sjuul. En het lustte alleen maar boterhammen met suiker. Op een dag was de suiker op en toen zei de me vrouw van het poesje: „Sjuul ga maar even suiker halen, op het hoekje bij de kruidenier". Maar Sjuul was vergeten centen mee te nemen. Hij zei tegen de kruidenier: „Schrijf het maar op". „Hoe heet je mevrouw dan", vroeg de kruidenier. „Dat weet ik niet", zei Sjuul en be gon te huilen omdat hij geen suiker mee kreeg en hij lustte alleen maar boterhammen met suiker. Toen Sjuul huilend thuis kwam, vertelde hij alles tegen zijn mevrouw en die ging toen gauw suiker halen en nam ook centen mee en kreeg er zegeltjes bij en een snoepje voor Sjuul. Maar dat lustte hij niet, want hij lustte alleen maar boterhammen met suiker. Geschreven door: DAISY SCHüTZ, Strijenlaan 16, Breda (Leeftijd 7 jaar). „Ik kom vragen of u 's nachts niet wat zachter met uw rrian zou kunnen pra ten", vroeg de man beleefd. „Mijn vrouw, mijn kinderen, mijn vee en ik, wij doen geen oog dicht en kunnen dit zo niet langer volhouden". De reuzin was een aardige vrouw. Zij kreeg dadelijk medelijden met de sla perige boer. „Haal je vingers maar uit je oren, ik zal fluisteren", zei ze zo zachtjes als ze kon, maar het leek nog of er een stormwind door het huis raas de. „Als jij een middel weet te be denken om mijn man óók 's nachts aan het werk te houden, zal ik je heel dankbaar zijn. Denk niet dat ik het zo plezierig vind 's nachts al dat spek takel te hebben". Op zulk een vriendelijke ontvangst had de boer niet durven hopen, en van plezier werd hij klaar wakker, zodat hij beter denken kon. „Waarom slaapt uw man 's nachts niet?" vroeg hij. „Hij is wel- de domste maar ook de sterkste reus van de wereld en daarom heeft hij nooit slaap nodig". „Waarom werkt hij dan 's nachts niet?" vroeg de boer weer. „Omdat zijn baas, de Donder, hem alleen dagwerk heeft gegeven". De boer dacht na tot hij een idee kreeg. „Zeg uw man, als hij vanavond thuis komt, dat er een boodschap is gekomen' van de Donder. Zeg dat hij in het ver volg 's nachts de rotsen moet afbreken, want dat kun je ook in het donker. Maar zeg erbij dat hij in het vervolg overdag de rotsen weer op moet bou wen in zee. Zo ver v#n het land af als hij waden kan door het water". „Fuuuuuuuut!" floot de vrouw vol be wondering. „Hoe kun je zo'n knap plan bedenken!" en van verwondering vergat ze te fluisteren. De arme boer werd door het gefluit de kamer uitge blazen .en dat was maar gelukkig an ders was hij doof geworden van haar harde stem. Nu krabbelde hij weer overeind en terwijl de reuzin zich ver ontschuldigde voor het gebulder, vroeg hij: „Houden we dat voor afgesproken?" „Afgesproken", zei ze. „Je kunt toch wel zien dat je niet groot hoeft te zijn om slim te wezen. Hartelijk bedankt. Als het plan lukt zal ik een gemakkelijk leven krijgen. Dan kom ik wel eens langs om te vragen of ik met iets van dienst kan zijn". De boer begon aan de terugweg en de eerste nacht de beste sliep hij als een os. Zeven dagen liep hij, zeven nachten sliep hij en toen zijn hut in het zicht kwam hoorde hij de vrolijkste geluiden van zijn leven. Want het hele gezin had zeven nachten lang geslapen en nog een gat in de dag erbij. Iedereen was uitgerust. De vrouw zong, de pap was glad. De meisjes hadden hun breiwerk af en liepen elkaar schaterend achter na. De jongens floten, de schapen blaat ten en de koe loeide in de stal. Er waren nog maar een paar dagen voorbij gegaan of de grond schudde en dreunde zeven keer. Het leek een geweldige aardbeving, maar "het was de reuzin, die in zeven stappen aan kwam om een buurpraatje te houden. „Hoet gaat het er mee?" loeide haar stem. De kinderen sloegen de handen voor de oren, de rook uit de schoor steen werd recht naar de grond gebla zen. de deur vloog uit de hengsels en het hooi stoof van de schelf. „Ik vergat alweer te fluisteren, maar dat zal niet meer gebeuren!" zei ze. „Hoe gaat het bij u?" vroeg de boer. „Uitstekend! Donderkop komt thuis om te eten en hij heeft zo'n honger dat hij geen woord zegt. Dadelijk na het eten verdwijnt hij weer, de stilte is ongekend! Ik ben je zo dankbaar, mens je, zeg nu maar eens wat ik voor Je doen kan". „Ik heb een paar boomstammen nodig om een nieuwe stal te bouwen", zei de boer. De reuzin trók zeven stammen uit de grond of het luciferstokjes wa ren en maakte met zeven handgrepen de grond schoon en gelijk. „Hier heb je hout en meteen een aardig veldje", lachte de reuzin zacht en de lucht da verde van haar plezier. Toen dreunde ep schudde het weer zeven keer en over dé zeven heuvelruggen stapte de reuzin op huis aan. Jarenlang heeft de boer plezier beleefd van de vriendelijke reuzin. Hoe het met de reus verder is gegaan weet niemand precies te vertellen. Hij had zijn dag en nachtwerk. De Donder kent geen zondag. En die tijd bestond er nog geen vakantie, om van de vrije zaterdag niet eens te spreken. AN MAC GILLAVRY JOHNNY v. d. DRIES Oude Noordweg 2, Ovezande (6 jaar) tekende Sint-Nicolaas en zwartepiet in een vliegtuig. In 1963 was ik van de kleuterschool overgegaan naar de eerste klas. Ik mocht voor 't eerst meedoen aan een tekenwedstrijd voor Sint-Nicolaas. We moesten als we mee wilden doen aan de wedstrijd eerst naar 't kerkplein gaan kijken naar de intocht. Ik had heel goed gekeken hoe 't allemaal was. Toen ik de tekening klaar had leverde ik hem in op school. En toen werd 't maar afwachten. Een dagje daarna rond negen uur werd er geklopt. Mijn vader ging de deur open doen en de Sint stond voor de deur met zijn knecht. Mijn vader ging de Sint voor en bracht hem naar de kamer. We begrepen er eerst niets van. Maar toen feliciteerde hij me met het behalen van de 'eerste prijs van de wedstrijd. Dat was wel een verrassing. Nu vraag ik Dinky Toys, Marklin-wa- gonnetjes, sportvliegtuig, plastic bouw- dorpjes, autootjes van vroeger, india nentooi of pijl en boog. JAN IJZERMANS Laurentiusdijk 40, Welberg (9 jaar). FRANK SMEEKENS Bredaseweg 3, Chaam 1. Blokfluit met één boekje 2. Laarsjes met bont 3. Map met reken-, taal- en teken blaadjes. 4. Agenda 5. Keukenkachel met alles wat er bij hoort. 6. Taalboek 4e klas. 7. Rekenboek 4e klas 8. Poëzie. 9. Zakje kolen voor de Marklin. 10. Onderjurk. 11. Borduurkoffer. JACQUELINE VAN MOOK Pastoor Bresserstraat, Oosterhout (Meisje, 8 jaar) Sint en Piet gaan weer komen, Dan zingen we weer: zie de maan schijnt door de bomen, 'k Heb mijn verlanglijstje al klaar En nu heerlijk dromen maar. Van de koude winterdagen En dan fijne bontlaarsjes dragen Die de Sint dan heeft gebracht In zo'n koude winternacht. O, was 5 december er maar gauw Want ik ril nu al van de kou Ik zit al te wachten met smart En dank dan de Sint met heel mijn hart. JACQUELIEN VAN LEIJSEN Titalaarlaan 28, Prinsenbeek (10 jaar) Op 5 december komt Sinternicolaas met zwartepiet. Ik verlang er zo naar. Want ik weet dat die brave Sint al mooie kadootjes koopt. Een paar dagen vroe ger komt hij rondrijden met zwarte piet. Dan sta ik weer te wachten op die goede Sint. Misschien strooit hij dan snoepjes langs de straten. En de zwartepieten ook hé. Want anders heb ben we bijna geen snoepjes. De zwar tepieten zijn met veel hoor. En zij hebben grote balen waar snoep in zit. Maar ik zou van die goede Sint een indianenpak willen hebben. Ook zou ik graag een paar leesboeken willen hebben. Ik lees zo graag. Want alle weken breng ik een biblio theekboek mee voor in de winter. En ik lees ook Taptoe. Dus beste Sint. Een boekje kan er dan ook nog wel bij, hé? En tot 5 de cember. Daaaaaag. RONNY VAN HOOIJE Tragel 15, Koewacht (Zld.) (8 jaar)« CINDY BAART Klapstraat .21, Koewacht (6 jaar) 't Is nu de tijd dat neuzen blozen als kleine rose en rode rozen. En de kleur van de kinderwangen doen me naar het land verlangen, waar je appels ziet in mei en tomaten op een rij. Kom nu! Haal je bal en racket! Schiet" vlug in je winter jacket, met die leuke beer er op want de zon staat nog in top! Laten we hollen op en neer, blij met de herfst en zijn heerlijke weer. JACKIE ERMENS (meisje) Annevillelaan 58, Ulvenhout 11 jaar De herfst is teruggekomen De zomer is weg De blaren vallen van de bomen De blaren verkleuren Rood, Geel en Bruin. De paddestoelen komen te voorschijn. De herfstkoning is teruggekomen met zijn herfststormen. Straks is het winter met sneeuw en kou Met de lente komen de bloemen te voorschijn Dan de zon met zijn fijne zonnestralen. Zelf gemaakt door: LIA VAN DONGEN, Oosterhout (9 jaar) Wij hebben thuis een mooie hond en een lief poesje. Een zwarte hond met witte pootjes. De poes is grijs. Ze vechten dikwijls met elkaar, en dan zet de poes een hoge rug op. En de hond maar grommen. De hond heet Jimmy en de poes heet Moortje. Ze spelen dikwijls met elkaar. Het zijn lieve dieren. Van de hond houd ik het meest. Soms is hij wel stout. Want dan loopt hij mee naar school. Maar Jimmy en Moortje zijn goede vrienden. Zelf verzonnen door: JOSé BOEREN Leursebaan 150, Breda (9 jaar). WILMA VAN HEUGTEN Olivier van Noortstraat 52, Breda (8 jaar) Ik heb twee lieve poesjes. De een is rood-wit. De ander is zwart. Het zijn lieve diertjes. En als wij naar school gaan. gaan ze met ons mee. En dan breng ik ze weer naar huis. En als wij 's avonds uit school komen ga ik met hun spelen. Maar 's avonds zijn ze altijd binnen totdat de deur op slot gaat. Eerst krij gen ze altijd eten, voordat ze naar buiten gaan. En een keer waren we vergeten om ze naar buiten te doen. En toen we 's mor gens wakker werden stonden Miesje en Moortje voor de deur en we deden de deur open en toen konden ze dus naar buiten. Dit is een verhaaltje van Miesje en Moortje. EDDIE HUIJGEN Sluiske 8, Hank ai jaar)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 17