Wintertijd schaadt
Britse ondernemers
KAAS
OM
KAAS
HERO
JUS D'ORANGE
is puur
sinaasappelsap
op
z'n fijnst!
AEG
DUCOSSON
SCHADE&BUYSING
Mijn lievelingsdieren zijn
parkieten en duiven
MAN GEDOOD
DOOR TREIN
Hallo meisjes en jongens
Twee paarden
Onze poes
Sloom
Mijn schildpad
Weledele heer
Mijn hondje'
Onze hond
Mijn poes is een
nuttig dier
Drie poesjes
15
Verbinding met vasteland overbelast
Da's hele
andere kaas
Da's een sneetje
Da's een
boterham met
een plak jonge
plus een plak
oude kaas
Nonconformist
Verloren uren
VREUGDE IN KENSINGTON
JUS D'ORANGE
5INAASAPPELSA!
JUS DE FRUITS
In West-Japan:
Vier doden door
explosie tankauto
Wm
I i
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 27 OKTOBER 1965
(Van onze redactie buitenland)
LONDEN Naar jaarlyks gebruik is
op de Britse eilanden de wintertijd weer
ingegaan, waardoor de Britten een uur
langer kunnen slapen. Portugal is het
enige andere Westeuropese land, waar
men sinds het einde van de Tweede We
reldoorlog niet, gemakshalve, heel het
jaar door bij de zomertijd blijft.
In Groot-Brittannië zijn de bewoners
wettelijk verplicht de klok in de maand
oktober een uur achteruit te zetten. De
ze wet dateert van 1916 en was toen een
onderdeel van de campagne om brand
stof te helpen besparen. Na de Eerste
Wereldoorlog bleken vooral de landbou
wers voorstanders van een uur langer
licht 'in de winter en daarom werd de
noodmaatregel nooit ingetrokken.
Advertentie)
Het is jaar en dag de gewoonte ge
weest tijdens het eerste weekeinde van
oktober de wintertijd in te luiden. Pas
enkele jaren geleden werd door het par
lement besloten dit naar het laatste week
einde te verschuiven. Talrijke super-
conservatieve Britten zijn daaraan ech
ter nog niet gewend.
Op de eerste zondagochtend van
deze maand oktober is een heel En
gels stadje te laat uit bed gekomen,
omdat zaterdags de plaatselijke krant
per abuis had gemeld, dat de klok-,
ken een uur achteruit moesten wor
den gezet.
Een Engels bedrijf, de „D.H. Indus
tries" van Barking in Essex, dat verf en
apparaten in plastic maakt, weigert dit
jaar gevolg te geven aan de wet op de
uurverandering. De directeur-generaal
van deze kleine firma, D. P. Sullivan,
heeft besloten in zijn fabriek de zomer
tijd het hele jaar door te handhaven.
Hij verschaft werk aan 24 mannen en
vrouwen, die nu een uur vroeger op post
moeten zijn dan normaal (voor Groot-
Brittannië) en ook een uur vroeger naar
huis zullen gaan. Zij zijn de enige arbei
ders en employées van Groot-Brittannië,
die op en top „Europees" doen.
,,1'k hoop door geen rekening te hou
den met de Britse wintertijd een bespa
ring van ongeveer vijftig procent te kun
nen doen", zegt Sullivan. „Daarmee be
doel ik een besparing op de tijd, waarin
ik me in verbinding kan stellen met mijn
klanten op het vasteland. Negentig pro
cent van onze produktie is bestemd voor
Europa.
Een uur achterstand betekent een ver
lies van ongeveer drie uur verbindings
tijd op de middag, plus nog een uur aan
het einde van de werkdag. Buiten ge
noemde ogenblikken is het bijna onmoge
lijk naar het vasteland te telefoneren of
te telexen wegens overbelasting van de
ljjnen
Ik ben ervan overtuigd, dat Groot-
Brittannië ernstige commerciële verlie
zen lijdt door die aftandse wet van 1916,
die door alle zakenlieden van het vaste
land wordt beschouwd als een typisch
voorbeeld van onze insulaire balorig
heid."
Sullivan heeft al heel wat boodschap
pen met gelukwensen ontvangen van an
dere firma's.
Sommige niet-commerciële Britse mi
lieus staan eveneens het behoud van de
zomertijd voor. Hun mening is echter
niet doorslaggevend. Het grote publiek
en de boeren geven de voorkeur aan een
speciale wintertijd, waardoor het langer
licht blijft voor de landarbeiders en de
schoolkinderen niet in de duisternis van
huis moeten vertrekken.
Officieel-Groot-Brittannië is nog
niet van plan de wet van 1916 in te
trekken. „Wij wachten af", zegt men
op het ministerie van Binnenlandse
Zaken in Londen, „tot de overgrote
meerderheid van de Britse openbare
mening voorstander is van bestendige
zomertijd. En dat is op het ogenblik
nog lang niet het geval."
(Adlvertenitie)
In de tuin van het Kensington
Paleis poseert een gelukkig gezin:
lord Snowdon, zijn echtgenote
prinses Margaret en hun kinderen
Oavid Burggraaf Linley en lady
aarah Armstrong. De fotograaf is
de beroemde Cecil Beaton.
GRONINGEN (ANP) Op de bewaak
te spoorwegovergang op de Kooiweg te
Groningen is gistermorgen een bromfiets-
berijder door de trein uit Zwolle gegre
pen en op slag gedood.
De bromfietsberijder, de 42-jarige tim
merman J. S. uit Groningen was op weg
naar zijn werk. Door de dichte mist zag
hij de trein te lhat. Het treinverkeer had
vertraging. Op deze overgang hebben
zich sinds 1950 al 6 ernstige ongelukken
voorgedaan.
JKï#«iËf&SUiKBj
Heerlijk royaal
schenken...
uit extra voordelige
gezinsfles f. 1,95
TOKIO (Reuter) Vier personen
werden gedood en 22 gewond toen gis
teren een tankauto met propaangas in
Nisjinomija in west-Japan tegen een
verkeersbrug aanreed en ontplofte.
De ontploffing deed ook benzinetanks
in de nabijheid in de lucht vliegen. Door
de ontstane brand werden 40 aangren
zende huizen en gebouwen verwoest.
Advertenties
WATERDICHTE
BADKAMERKACHEL
(43.50
Vieux
verwarmend goed
Beide ook als "tic"
in long-drinks
zeer geslaagd!
SCHIEDAM
esv2
Hallo meisjes en jongens,
Wat hebben jullie mij deze week aan het werk gezet. Oef, ik. heb het
er nog warm van. Zoveel brieven met verhaaltjes, versjes en tekeningen
heb ik nog nooit gekregen. En iedere dag ploften er opnieuw stapels
dikke enveloppen in de brievenbus van Dagblad De Stem. Ik vind. het
reusachtig, dat jullie zo enthousiast aan onze wedstrijd meedoen. Maar
weet je, wat nu zo moeilijk is? Dat ik uit al die stapels inzendingen de
drie beste verhaaltjes en de drie mooiste tekeningen moet zoeken. Dat
valt niet mee. Het is een werk, dat een heleboel tijd vraagt. Daarom
moet ik jullie deze week teleurstellen. Omdat er zo enorm veel post is
gekomen is het voor mij onmogelijk om deze week in de Kleine Stem
de uitslag van onze wedstrijd over de boeken bekend te maken. Maar
weet je wat? Volgende week is het Kinderboekenweek. Daar heb je vast
wel eens van gehoord op school of in de bibliotheek. En het lijkt me
veel leuker om de uitslag van onze boekenwedstrijd in deze boekenweek
bekend te maken. Dan kan de Kleine Stem ook meedoen aan de j en g d -
boekenweek.
Jullie hebben vorige week kunnen lezen, wie de prijswinnaars waren in
onze wedstrijd over de dieren. Door een vergissing echter werd vorige
week de tekening van een prijswinnaartje, Corrine Nijssen uit Vossemeer
(5 jaar) niet geplaatst. Maar haar naam werd wel in de krant gezet bij
de tekening van de andere prijswinnaar, de 9-jarige Andre van Vessem,
Hogendijk 52, Oosteind OosterhoutOm dit goed te maken zet ik deze
week allebei de tekeningen mèt de goede naam weer m de krant. En
je vindt vandaad ook nog andere verhaaltjes en tekeningen van kinde
ren, die geen prijs hadden, maar die toch geweldig hun best hebben ge-
'ik'^óef niet te vragen, of jullie onze wedstrijd leuk vinden; dat blijkt
wel uit al die brieven, die ik heb gekregen. Kijk volgende week maar
gauw in de Kleine Stem, wie de nieuwe winnaars zijn. Groetjes,
Monique Jansen, Kremerstraat 27, Bergen op Zoom, 5 jaar
Het zijn hele lieve en tamme dieren.
Ze zijn alle twee afkomstig uit Austra
lië. Als ik voorbijloop is het net of ze
mij roepen. Ze komen dikwijls uit mijn
hand pikken. Ik zit er soms urenlang
bij te kijken. Nu ben ik aan het pro
beren om de parkieten wat te laten
zeggen, dat vind ik leuk. Dat gaat wel,
maar je moet er heel wat geduld mee
hebben. Ik ben een echte natuurman.
Mijn hobbie is vooral vogels kweken.
Daar is al eens een parkiet weggevlo
gen. Maar 's avonds zat hij tegen de
tralies. Ik kon hem gewoon pakken.
Een koppel parkieten heeft al 3 x ge
broed van het jaar. De tortelduiven
hebben al 4 x gebroed maar 1 x is
mislukt. Nou is het leukste, dat de par
kieten allemaal verschillende kleuren
hebben.
Nou denk je misschien, dat die elk
apart zitten, maar dat is niet waar. Ze
zitten samen in een grote volière. En
toch vechten ze niet, ze zitten altijd
dicht bij eik-aar 's avonds. Alleen een
tortelduifje wordt altijd gepikt in zijn
kop, en die verzorg ik het beste. Ik
ga hem van de winter in de schuur
zetten, in een klein apart hokje, want
hij is ook zo achterlijk. En daar is het
ook warmer vanwege de adem van de
koeien en paarden.
Tk heb 13 parkieten en ik heb er al
4 verkocht. En ik heb 6 tortelduiven.
Nu komt er een verhaaltje over mijn
parkieten:
Op een mooie dag in augustus kwam
ik thuis van het zwembad, mijn vader
riep mij, en ik had een parkiet. Nu
komt er wat over het broeden.
In het eerst gaf ik het voer in zo'n
nestkastje. Op een dag smeet het
vrouwtje het parkietenzaad er allemaal
uit, en waar het zaad viel zaten de
andere te pikken. Want de andere
mochten niet in het nestkastje. Het
vrouwtje was baas en bleef baas. Om
de duur bleek dat het vrouwtje wilde
leggen. Toen deed ik geen zaad meer
in het nestkastje. En kort daarna was
ze aan het leggen. Als het aan het
broeden is, dat duurt 3 weken. Het
vrouwtje tnoet die 3 weken nooit van
haar nest komen. Want het mannetje
eet en geef het aan zijn Vrouwtje. Op
een hele aardige manier met het sna
veltje. Als de kleine parkieten uit het
ei zijn moeten ze nog ongeveer 2 we
ken in het nest zitten. De eerste week
worden ze door het vrouwtje gevoerd.
Maar de andere week worden ze dooi
het mannetje gevoerd en doet het
vrouwtje er niets meer aan. Ze komen
er niet allemaal tegelijk uit.
Als er nog één parkiet (een achter
lijk) inzit, dan gaat het vrouwtje weer
broeden in hetzelfde nestkastje. Het
mannetje moet dan het achterlijk in
het nestkastje en het vrouwtje, dat
weer aan het broeden zit, eten geven.
En de andere kleine parkieten moeten
ook nog gevoerd worden, en dat zijn
er soms meer dan 7.
Mijn parkieten heb ik al een goed
jaar. En mijn tortelduiven heb ik al
heel lang, wel al zes jaar, maar pech
op pech. De rattenplaag daar heb ik
al zes jaar last van. Maar nu al een
goed jaar heb ik een volière. En nu
heb ik er glad geen last meer van. Nu
ga ik stop. Dat heb ik helemaal zelf
verzonnen.
Jos Hermans, H 83, Sluis, 11 jaar,
jongen
Marjo van Veltlioven, Buitendijk 78, Hank, 7 jaar
a v
Corine Nijssen, Wenerstraat 20,
Nieuw-Vossemeer, 5 Jaar
Mijn lievelingsdier is een paard. Bij
mij thuis hebben wij twee paarden. Een
ponny en een groot paard. Het grote
paard is 22, de ponny 8 jaar. Met de
ponny heb ik erg veel lol. Hij is erg
ondeugend en schooit om van alles.
Soms pakt hij stiekum een suikerklontje
uit mijn zak. Het grote paard is heel
wat liever dan de ponny, tenminste,
niet zo ondeugend. Het heft zijn „voet"
omhoog, als je vraagt. Voetje, toe voetje
En dan krijgt hij altijd iets lekkers. Ik
vind een paard een erg edel dier. Ik kan
het niet goed hebben als ze zeggen: dat
een paard een kop-of poten
heeft. Ik houd ook erg veel van een
paard en later als ik groot ben, wil ik
amazone worden.
Barry Nugteren, Baarleseweg 12
Chaam.
Ik ben 10 jaar en ik wil graag
corresponderen met een meis
je van mijn leeftijd. R.K.
Wij hebben pas een jong poesje. Het
had geen tehuis en toen hebben wij ze
maar opgenomen, en een week binnen
gehouden. Toen hebben we geprobeerd
als we ze buiten lieten of ze dan nog
terug kwam en ja hoor het lukte. Ze is
nu al goed gewend. Bij de buren heb
ben ze ook een poes, maar dat is al een
oude. Maar ze spelen toch leuk met el
kaar. Ons poesje moet nu 's nachts bui
ten, en dan zit ze 's morgens mooi voor
de deur te wachten. Eten doet ze weinig
maar wel veel spelen met een balletje
of een draadje wol. Ze is nu twee we
ken bij ons en ze is erg mooi grijs en
daarom noemen wij ze dan ook Grijsje.
Bertus Heijmans (10 jaar)
Zalmstraat 3, Hank (NB)
Percy de Bats, Bijltje 48, Breda, 10 Jaar
Ik heb een huisdier, hij heet Sloom.
Soms is hij een beetje loom. Het mees
te eet hij sla. Net als zijn grootpapa. Hij
houdt ook een winterslaap. Maar soms
is hij een kleine aap. Hij heeft een
schild op zijn rug. Hij kan klauteren
rap en vlug. Hij heeft ook een staartje
klein en nat. Het iseen schildpad.
Ingeborg Schuitemaker
St. Ignatiusstraat 26B
Breda, (meisje, 11 jaar)
Ik heb voor mijn verjaardag een
schildpad gekregen. Het is een ondeu
gend beestje, want hij is 2 keer wegge
lopen. Eén keer in de andere straat,
daar vond een kennis van ons hem.
Toen hebben ze hem teruggebracht. De
tweede keer liep hij een eindje de
straat in. Een kind vond hem en heeft
hem weer teruggebracht. Ik heb op de
T.V. gehoord, dat een schildpad niet
uit zichzelf terugkeert. Ik geef hem al
tijd sla en tomaat, dat vindt hij lekker.
Het is nu al wat guur weer, dus hij zal
wel gauw een winterslaap gaan houden.
Dit was mijn verhaaltje over een
schildpad.
Jeanny Maas
Lagewipstraat 61
Zevenbergen (N.Br.)
Mijn lievelingsdier is het paard.
Waarom, zou u zich misschien afvra
gen. Nou ik vind, dat deze dieren een
mooie lichaamsbouw hebben. Het paard
is ook trouw aan de mens. Het stamt uit
vroegere tijden. Het kan ook kunstjes
maken en is voor de mens. nog een heel
belang als bijvoorbeeld: ploegen, kar-
trekken. Het paard is ook een edel dier,
het heeft geen kop maar hoofd en geen
poten maar benen.
Peter Kuythoff
Tongerenstraat 38
Breda (9 jaar)
Toen ik nog heel klein was had ik
een hondje. Dat hondje hete Blekkie.
En als ik dan mijn pap niet luste. Dan
ging ik gauw naar mijn hondje. Wij
hadden ook aardbeien. Toen hadden wij
twee hokken maar de een was een dui.
ventii. Maar dat was niet zo erg. Toen
was er een lange U)n en daar hep mijn
hondje en hij blafte maar.
Dimphy Bakx, Kwekerystr. 9
Breda (g jaar)
André van Vessem, Hogendijk 52,
Oosterhout, 9 jaar
Een kennis van ons kwam bij ons
koffie drinken, ze zei dat haar hond,
een lassie, jonge hondjes had, zeven
jonge hondjes. Ons vader zei dat dat
veel was voor honden, want ik wist
daar natuurlijk niets van. Opeens zei
vader", „Zullen we er niet een nëmen?"
We hebben er toch al een", antwoord
de moeder. „Ja maar dat is maar een
kleintje". „Als jullie hem nemen krijg
je hem goedkoper, kom zondag eens
kijken". -Dat zouden ze doen. Het was
zondag ik was bij mijn vriendin, want
ik dacht, dat ze 's avonds pas gingen,
maar toen ik thuiskwam waren ze er
al geweest. Mijn zusjes waren verrukt
het is zo'n lieveke, het is de grootste
uit het nest!", riepen ze. „Wat is het
een manneke of een vrouwke „Een
manneke. „Wanneer krijgen we hem?"*
„Zaterdag" „O, wat al gauw". Maar dat
viel tegen, ae week kroop voorbij. Ein
delijk was het zaterdag. „Vader mag ik
mee „Nee, blijf maar thuis". Ik bleef
op de straat spelen. Daar kwam hij aan
met de. hond in een doos, hij was al
vuil, de viespoes, maar hij was nog maar
klein, dus konden we het niet kwalijk
nemen. „Mag ik het dragen". „Voor
zichtig dan", trots liep ik naar huis.
Toen we thuis kwamen pakte ik hem
uit de doos en zette hem neer. De naam
hadden we al gevonden Blackey. Maar
toen we aan de gemeente aanvroegen
moesten we hem Blachio noemen „maar
we noemen hem toch Blacky. In een
ogenblik was de keuken vol met vrien
dinnen die naar ons hondje kwamen
kijken. Maar nu zullen ze niet zeggen
„hondje" want het is een grote lieve
hond geworden. Al zijn er veel kinderen
er bang van.
Anny Rijnvos (12)
v. Liedekerkestraat 2
Standaarbuiteu (N. Br.)
Lia van Oosterhout, Zuflenstraat 65,
Breda, 13 Jaar
Mijn poes is een nuttig dier. *s Mor
gens en 's avonds krijgt ze van moe een
bordje lekkere melk. En als ze dat uit
heeft gaat ze aan de kluwen wol begin
nen. Soms probeert ze vogeltjes te van
gen. Maar dat lukte altijd niet. Want
dan kom ik er bij.
Agnes Kuijlen (8 jaar)
Maria School, Woensdrecht.
Mijn lievelingsdier is een poesje. Hij
heet Loesje, en heeft 2 kleintjes. Tinatje
en Dinatje. Dina zie je haast nooit, maar
Tina wel. Hij is altijd bij Loesje. Ala ik
Loesje een lekker stukje vlees wil ge
ven, dan moet hij eerst over een stokje
springen, en als beloning krijgt hij dan
het stukje vlees. Als ik naar school ga
komt hij ons altijd achterna. Soms loop
ik met een touw en dan wil hij er mee
spelen, en als ik Loesje roep komt hij
altijd, maar als ik de kleintjes roep dan
komen ze niet. Als Loesje some een
muisje heeft gevangen loopt hij er al
tijd mee weg als ik het wü pakken. Nu
weet ik niets meer.
Marian Hermans, Waterhoek H99
Sluis, (9 jaar, meisje)
l
