..h "ADELDOM NIET MEER VERPLICHT," ITALIAANSE NATIONALITEIT WEL. Pauselijke diplomatenschool is belangrijk instituut der Kerk Voor rokers met een eigen stijl GF GFF GOLDEN FICTION Recht toch op moord: een satire Bureauklerk werd een „professioneel denker" ypiste bijstandswet armenzorg Algemene nog te veel GOLDE FICTIO Salaris: anderhalf miljoen gulden, GOLDEN FICTION Waarom zo geheimzinnig roblemen 'er op are shag ia I V Weinig vernoemd Ook buitenstaanders Met het puur-witte mondstuk Weinig personeel Geen Kstigaards Exclusieve melanges van pure ongesausde tabakken Rijp, vol smaak en toch zacht J. Zwanikken voor raadsleden Opening Goese toneelseizoen Advies Landbouwschap aan grondeigenaars Contract voor buizenaanleg tekenen Cursus „Kerstmis spelenderwijs" op Bouvigne DOL OP GROTE PROBLEMEN België verwacht verhoging van belastingen Maand geëist voor veroorzaken dodelijk ongeluk DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 18 OKTOBER 1965 IE NK N.V. reda hebben wij plaat» »n jongedame van 21 - /erantwoordelijk werk s zelfstandig te werken, belast met secretariaat! typewerk voor de af- .S.-opleiding en een be- |rin.g verdienen aan- t U richten aan de Di- Breda, Veemarktstraat 111. ■tijd moeten meer d^Q^er m.ddal^- r hond, in de Nieuw» n f n verblijfplaats hebbe mer d. Hier bii dit dal 1 .ijgjla I er een teken der _95„„v«n. lln |PC Geen bezoeker van Rome verzuimt, na de bezichti ging van Sant' Ignazio naar het Pantheon over te steken en dan nog een ogenblik naar de Piazza Mi nerva te gaan. De blik glijdt over de gevel van de kerk Santa Maria sopra Minerva, die boven een Ro meinse tempel gebouwd werd en in haar inwendige het graf van Catharina van Siena zowel als de graf monumenten van de beide Medici-pausen Leo X en .fclemens VII bergt. De ogen dwalen dan over de gevel van het aangrenzende Dominicaner-Convent, achter irelks muren eenmaal het proces tegen Galilei ge- 'oerd werd, verder over de kostelijke olifant, die roor de kerk staat en een obelisk draagt om dan nog .^luchtig het Palazzo af te tasten, dat zich tegenover de Kerk verheft zonder er verder notitie van te ne men. Waarom ook Het ziet er uit als honderd ande re Romeinse Palazzi. Dit paleis echter herbergt de zeer beroemde pauselijke hogeschool voor diploma tie, de „Pontificia Accademia Ecelesiastica", zoals ze 'op de dag van heden officieel heet, de „Adelijken- academie". zoals ze inofficieel naar haar oude titel .Pontificia Accademia dei Nobeli Ecclesiastici" ge- 'loemd wordt. _n het jaar 1701 werd ze door paus Clemens Xl opge- [richt, juist toen de Spaanse Successieoorlog begon Europa te vernielen. Wie meent dat deze academie van welke zo weinig gesproken wordt in de Kerk geen bijzondere betekenis heeft, vergist zich. IHet is voldoende erop te wijzen, dat van de laatste 9 pausen, 5 voormalige nuntii waren Leo XIII is nun tius in Duitsland geweest; Pius XII nuntius in Mün- chen en Berlijn Joannes XXIII nuntius in Parijs. Staatssecretariaat. Benedictus XV was auditor aan de De huidige paus was zelfs pro-secretaris in het Nuntiatuur in Madrid. Leo XIII is leerling van deze Academie geweest, evenzo Benedictus XV. Pius XII heeft er van 1910'stot 1914 als professor voor kerkelijk recht gewerkt. Ram- •olla, de staatssecretaris van Leo XIII en Merry del 7al, voormalig delegaat in Canada en met 38 jaren kardinaal-staatssecretaris van Pius X, waren er ab- solventen. Deze feiten alleen zouden kunnen volstaan om haar betekenis te demonstreren en het zou over bodig zijn erop te wijzen, dat sinds haar bestaan bij na honderd eind-examinandi de kardinaalswaardigheid bereikten, honderden de bisschoppelijke waardigheid en elke afgestudeerde minstens de waardigheid van pauselijke huisprelaat. Desondanks wordt de school in de literatuur nau welijks genoemd. Von Pastor vermeldt in zijn „Ge- schiedenis der Pausen" haar stichting met geen woord. De „Grosse Herder" weet er niets over te berichten. En ook de „Lexikon für Theologie und Kir- I die", de „Buchberger" zegt er in een artikel over Cle- mens XI geen woord over en vermeldt haar slechts kort in de rij van de pauselijke academies. Haar naam verbleekt volkomen ten onrechte naast de andere pauselijke hogescholen en instituten, zoals de Gregoriana, het Angelicum, het Bijbelinstituut, de Benedictijnse Hogeschool. Sant Anselmo, het Germa- nicum en Sancta Maria deU' Anima. Clemens XI 1 stichtte de diplomatieke academie als hogeschool voor hen, die voorbestemd zijn tot diplomaten van de curie en geestelijke ambtenaren van de kerkelijke staat. Het laatste doel is met de ondergang van de kerkelijke staat weggevallen. Op de dag van heden dient zij bijna uitsluitend voor de opleiding van pau selijke diplomaten. Wie tot deze academie, wier protector volgens 'n be- slissing van Pius X steeds de kardinaal-staatssecre taris is wil toegelaten worden, moet de theologische studies reeds afgesloten hebben en daarbij nog de doctorstitel in het canonieke recht bezitten, welke door de kandidaten meestal aan de Gregoriana wordt behaald. Vervolgens moet hij zich nog aan een zwaar toelatingsexamen onderwerpen. Twee jaar lang wordt de toekomstige diplomaat geschoold, moet voorlezin- I gen bijwonen over internationaal recht, nationale economie, de geschiedenis van de pauselijke diplo matie en geschiedenis en Latijnse stijlkunde en drie moderne talen (steeds Engels. Frans en Duits, als keuzevak ook Spaans en een Slavische taal). Na i twee jaren volgt het zware eindexamen. Dan gaan de afgestudeerden in de praktijk komen terecht in het staatssecretariaat of reeds direct op de afzonderlijke nuntiaturen. Pens luidde de voorwaarde, dat degene, die naar opname in de academie dong, van adel moest zijn. Een voorwaarde, die reeds lang afgeschaft is. Maar een andere voorwaarde geldt nog, een stilzwijgende die niet luidop gezegd wordtde kandidaat moet een Italiaan zijn. Een voorwaarde waarmee tot nog toe zelden de hand gelicht is. Wellicht voltrekt zich onder het huidige pontificaat zoals op zoveel gebieden ook een verandering. Dit betekent intussen niet dat in de pauselijke diplo matieke dienst alleen Italianen aanwezig zijn. Want dikwijls genoeg komt het voor, dat een paus om per soonlijke of zakelijke redenen een outsider op een diplomatieke post roept. Een der bekendste gevallen is dat van mgr. Ratti, voormalig prefect van de Mi lanese Ambrosiana, vervolgens prefect van het Vati caans archief, die zich plotseling door Benedictus XV benoemd zag tot nuntius in Warschau. Deze mgr Ratti benoemde zijnerzijds, toen hij als Pius XI de de pauselijke troon bestegen had, de Milanese dom heer Cesare Orsenigo die hij uit zijn Milanese tijd nog kende en wiens wetenschappelijke arbeid over. Lacordaire, Lamennais en Carolus Borromeus hij hoog schatte, tot internuntius in Nederland, vervolgens tot nuntius in Hongarije en tenslotte tot opvolger van mgr. Pacelli in de Duitse rijkshoofdstad, op welke moeilijke post hij tot aan zijn dood in het jaar 1945 bleef. Pacelli's voorganger als nuntius in München was eveens een outsider en bovendien een niet-Italiaan. Het was de Oostenrijkse Dominicaan Frühwirt. Tot 1950 werkte als nuntius in Boekarest een Amerikaan: Patrick O'Hara, bisschop van Savannah. In Joego slavië was eveneens een Amerikaanse bisschop als (Advertentie) Elke nuntius, die altijd de rang van een aartsbisschop heeft, is immers niet slechts diplomatiek vertegen woordiger van de Apostolische stoel bij de wereld lijke regering, maar is ook een soort orgaan van toe zicht op het kerkelijk leven in het betreffende land. In het bijzonder worden bijna altijd de z.g. informa tieve processen .met betrekking tot nieuwe bisschop pen door hem gevoerd. Daarnaast bezitten zij ook ruime volmachten voor dispensaties en absoluties. Naast de bisschoppen, die regelmatig rapporten over de stand van zaken van hun diocesen aan de curie moeten zenden, zijn ook zij verplicht regelmatig rap porten aan de apostolische stoel toe te zenden. Deze nuntiatuur-rapporten, waarvan men die van vroeger eeuwen reeds aan de geschiedenisvorsers heeft uit geleverd, behoren tot de waardevolste bronnen van de geschiedeniswetenschap. In verschillende landen bestaat geen nuntiatuur, om- 'JNJDENS de derde zitting van Het concilie zijn harde opmerkingen gemaakt over de wereldlijke verschijningsvormen van de Kerk, haar staatssecretariaat, diplomatieke dienst, gezantschappen e.d., die niet de geestelijke positie van de paus als hoofd van de rooms-katholieke Kerk in het licht stellen, maar van wereldlijk staatkundig ka rakter zijn. Enkele concilievaders maakten zelfs de opmerking, dat het goed en nuttig ware, deze instellingen volledig op te hef fen. In ons land is dit probleem in de zomer van dit jaar midden in de belangstelling ge- plaatst door een geste van het hoofdbestuur van Sint-Adelbert dat weigerde op een re ceptie van de iternuntiatuur in Den Haag te verschijnen met een motivering, die op soortgelijke overwegingen gebaseerd was. Een geste waarmee vele leden van de St.- Adelbert het niet eens waren. Onze medewerker, dr. W. Lorenz die het concilie bijwoont, zond ons bijgaande ac tuele bijdrage over de pauselijke hoge school voor diplomatie. nuntius werkzaam n.l. mgr. Hugnes, bisschop van Jamestown, terwijl in Duitsland een Duits-Ameri- kaan, mgr. Münch tot de post'van nuntius geroepen werd. Voor Mexico benoemde Pius XI eens een Me xicaan, voor Tsjecho-Slowakije en Zwitser. De laat ste nuntius in Polen was een Engelsman, terwijl in Portugal een Belg, Maximiliaan van Fürstenberg werkzaam was. De delegaat voor Scandinavië is een Zwitser, mgr. Bruno Heim. 1 n tegenstelling tot de diplomatieke dienst van we reldlijke staten is die van het Vaticaan zeer klein Het staatssecretariaat, dat naast andere taken ook de functies van een pauselijk ministerie van buiten landse zaken uitoefent, is in de dakverdieping van het Damasuspaleis ondergebracht. Tot 1870 intussen was het gevestigd in het mooie paleis van de Con- sulta. Maar toen Rome door de Piemontezen bezet werd had men het vlug in een paar leegstaande ruimten ondergebracht, in de hoop, dat de bezetting slechts van voorbijgaande aard zou zijn. Die hoop bleek vals te zijn. Rome bleef bezet. En het staatsse cretariaat bleef in zijn voorlopig onderdak. Alleen de kardinaal-staatssecretaris bezit een ambtswoning op de eerste verdieping van het Vaticaanse paleis, di rect onder de woning van de Paus. De pauselijke gezantschappen zelf zijn alle zeer klein. Terwijl de ambassades en gezantschappen der wereld lijke staten dikwijls tien of meer personen omvatten bestaan nuntiaturen meestal slechts uit drie leden de nuntius, 'de z.g. auditore een soort legatiebe ambte en de secretaris van de nuntiatuur. Ook de salarissen van de pauselijke diplomaten zijn belangrijk lager dan die van de vertegenwoordigers der wereldlijke staten. Evenwel de betekenis van 't pauselijk diplomatiek corps is omgekeerd evenredig aan de geringe omvang, alhoewel die betekenis uiter lijk soms weinig zichtbaar is. dat deze landen geen diplomatieke betrekkingen met het Vaticaan onderhouden. Zij benoemen, indien nodig een delegaat, wiens taak het slechts is toezicht op de kerk in het betreffende land uit te oefenen. Welke eigenschappen moet een nuntius bezitten Daarover heet het in het leerboek van A. Giobbe „Lezioni di Diplomazia ecelesiastica", dat op de pau selijke diplomatenhogeschool gebruikt wordt„De nuntius moet een engel van de vrede tussen de hei lige stoel en de naties zijn, naar welke hij gezonden is, en hij moet een geest van verzoening bezitten. Daarom zal hij erop bedacht moeten zijn dat zijn woorden steeds vertrouwen wekken. Van de nuntii wordt verder een wetenschappelijke vorming, breed en universeel, niet alleen op het gebied van de hoge wetenschappen, maar ook in de meest verscheidene takken der literatuur verlangd. De gezanten der gro te mogendheden, die machtige legers, talrijke vloot- eenheden en belangrijke politieke bondgenootschap pen tot hun beschikking hebben, kunnen in onder handelingen gemakkelijk hun stem verheffen, zodat hun woorden de overtuigingskracht van een Hercules verkrijgen, die bij zijn toespraken een geweldige knots in de hoogte hield. De gezant van de heilige stoel echter blijft geen ander wapen en geen ander middel over als dat van te overtuigen. Daarom wordt aan de nuntii aanbevolen dat zij goed thuis zijn in de kerkelijke en wereldlijke geschiedenis van de landen waarnaar zij worden gezonden. Zij dienen zich nauwkeurig in acht te nemen voor de gebruiken der volkeren te midden van wie zij leven, opdat men rekening kan houden met de zeden en gewoonten en de nationale vooroordelen. Menigmaal kan het voor komen dat een of andere staatsman, die erg ont wikkeld wil lijken, in tegenwoordigheid, van de nun tius bijtende opmerkingen over de heilige stoel en de Kerk zelf maakt. Wanneer de nuntius dan de schijn kan wekken niets gehoord te hebben, .doet hij het beste het er maar bij te laten. Wanneer echter de woorden rechtstreeks tot hem gericht waren, en hij ze dus niet als niet gehoord kan afdoen, dan blijft hem niets anders over dan ad rem een passend antwoord te geven". Verder wordt het als een volkomen verkeerde op vatting beschouwd dat een geschikt diplomaat zijn toevlucht zou moeten nemen tot handige listen. „In tegendeel", aldus Giobbe, „wanneer de nuntius het aanzien van een eerlijk, oprecht en loyaal mens te zyn gewonnen heeft, onderhandelt hij zo kort mo gelijk. Evenmin is het juist dat men als geschikt en handig diplomaat in uitgaande stukken vrees moet inboe zemen, donkere en treurige toekomstbeelden moet ontwerpen, vijandelijke en schadelijke projecten moet aankondigen die slechts in de verbeelding van de gezant bestaan, om daarmee voor de tegenpartij een afgrond te openen, hem daarmee te verschrikken en tot toegevendheid en concessies te dwingen. Deze diplomatieke manier van doen moet sterk veraf schuwd worden. Een goed gezant, en in de eerste plaats een nuntius van de heilige stoel, moet ook wanneer hij gedwongen wordt onprettige en nadelige dingen te vertellen, de bitterheid van deze medede ling verzoeten, niet door lege huichelarijen, maar in tegendeel, door op bescheiden wijze aanbevelingen te doen, die tenminste het onaangename verkleinen en afzwakken kunnen. Besluiten wij aldus Geest op de eerste plaats, maar meer lood dan vleugels Het zich bewegen met loodzware voeten is niet hetzelfde als rondwandelen met twijfel die tot geen besluit komt, noch met langzaamheid, die de beste gelegen heden voorbij laat gaan. Veel meer moet het redelijk handelen bewaard blijven voor hoogvliegerij of neer storten, en het denken sneller en vrijer gemaakt worden. Voor een staat is het veelal gevaarlijk een al te actieve diplomaat te bezitten". Gertrud von Le Fort heeft in haar boek „De zweet doek van Veronica" de Piazza della Minerva op ori ginele wijze beschreven, maar ook zij maakt van het Paleis der „adel-academie" met geen woord mel ding, zoals ook de meeste bezoekers van dit plein hun ogen slechts vluchtig over de gevel van de aca demie laten glijden. Zij hebben pr geen vermoeden van, dat zich achter haar muren een der belangrijk ste pauselijke instellingen bevindt DR. W. LORENZ r////////////////i mmmvuBiminiiummim CIGARETTI 'Willi, 8 FILTER CIGARETTES EEN LAURENS PRODUKT 33 33 uit dan de andere. Tenslotte benadrukte de heer Zwanikken de noodzaak van commissies van advies, dde naar hij zei nog slechts in 40 van de 976 Nederlandse gemeenten zijn opgericht. T waarmee zji£? t zij het ,dq?atterhand ?rgestoken. Old Sn*t I eg echter een andere (Van een onzer verslaggevers) ARNHEM .Maatschappelijk Werk wordt, ook in ambtelijke kring, nog al tijd vereenzelvigd met armerzorg. Door een naamsverandering van het betrokken ministerie moet de overheid laten blijken er begrip voor te hebben dat zjj voor een moderne taak staat". Dit betoogde zaterdag de heer J. Zwa nikken lid van de ^weede Kamer voor de KVP, in een bijeenkomst van NKV- le<ten die lid zijn van een gemeenschap. Hij pleitte ervo<-de naam „Maatschap pelijke Taken" of .Maatschappelijk Wel zijn'1 te hanteren, en ook dc gemeente lijke diensten vooi maatschappelijk hulp betoon of sociale zaken dienen z.i om gebouwd te worden tot gemeentelijke diensten voor maatscnappelijke taken. Hij uitte kritiek op de soms aarzelen de houding van gemeenten, bij de be handeling van aanvragen op grond van de algemene bijstandswet. Zij zijn er, aldus de heer Zwanikken, kennelijk nog niet aan gewend dat ze niet meer met „armlastigen" te maken hebben foch met rechthebbenden. Ook hekelde hij de geheimzinnigheid die de overheid in deze kwestie aan de dag legt. Zowel de rechthebbende als de volksvertegenwoordiger heeft recht op volledige openheid. Een onderzoek dat hij persoonlijk instelde, leerde dat ei in de toekenning van de bedragen die op grond van .de a.b.w. worden uitgekeerd, m _T zeer grote verschillen bestaan. De ene de betrokkenen te mogen adviseren de gemeente keert 25 gulden per week méér overeenkomst aan te gaan. DEN HAAG Dezei dageii is, zoals bekend, het overleg over de aanleg van buisleidmgen af ges xoten tussen het Landbouwschap, de DSM transport maatschappij n.v. (een dochtermaatschap pij van de staatsmijnen) en Dow Chemi cal Internationaal n.v De DSM zal een benzineleiding leggen van Botlek naar Geleer terwijl Dow Che mical aen leiding voor uet transport van aethyleen van Pernis naar Terneuzen heeft ontworpen. Het advies- en con structiebureau Tebodir is met de uitvoe ring belast. Zeer binnenkort zullen de acquisiteurs van Tebodin de betrokken grondeigena ren bezoeken en hun een contract ter te kening aanbieden. De inhoud van het con tract alsmede de schadevergoedingsbe dragen, ook voor de grondgebruikers, zijn zodanig, dat het Landbouwschap meent GOES De mevrouw die liever een toneelstuk ziet „waar wat in zit" (en volgens Wim Kan willen eigenlijk alle Nederlanders dat wel), is bij „Recht op moord" (La queue du diable) van Yves Jamiaque, waarmee in Goes het toneel seizoen werd geopend, toch aan haar trekken gekomen. Centrum speelde deze „komedie in vier bedrijven" in een ver taling van Walter Kous. die tevens de regie voerde. Het gegeven is eigenlijk een beetje ma ger en niet al te origineel, maar dat hinderde niemand omdat het zo spits door schrijver, regie en spelers werd uitgewerkt. Het verhaal: een jongeman wordt na tien jaar uit de gevangenis ontslagen om dat gebleken is dat hij onschuldig is aan de moord waarvoor hij veroordeeld werd. Terug in zijn dorp jaagt hij argeloos maar heel vanzelfsprekend zijn dorps genoten de stuipen op het lijf met de mededeling dat hij nu „dus" recht heeft op een moord. Van het begin af aan wordt van dit gegeven toch mee.r gemaakt dan een loutere komedie. De dorpelingen zetten zichzelf te kijk met hun ernstige zelf- beschuldiginge en hun onthullende klein, heid. Maar de toeschouwer kan blijven lachen. Tot het eind toe; wanneer de komedie eindigt als een „cruel joke", een wrang stukje „zwarte humor" waar overigens deze auteur zijn publiek niet al te hard mee op het lijf valt. In de voortreffelijke rolbezetting, met Piet Romer, Broes Hartman, Egbert van Paridon en Dries Krijn als de grote klei ne mannen van het dorp en Karin Haage en Ellen de Thouars als hun partners van gelijk kaliber, namen Wim van den Heuvel en Ton van Duinhoven de be langrijkste plaatsen in. De eerste als de „moordenaar" met een niet overal ge loofwaardige hoewel gewenste ar geloosheid en Van Duinhoven in 'n over tuigende creatie als de woekeraar De jeugdige Rudy Musters het „provo"- geweten van het dorp maakte van zijn bescheiden rol een onmisbaar element in dit met enthousiasme door een eivolle zaal ontvangen spel. De zaal kon inderdaad niet voller. De oorzaak: de samenwerking van Z.V.U., Vereniging voor algemeen wetenschappe lijke belangen, Stichting algemene kunst, kring Goes e.o. en Nuts departement Noord-Beveland. J. H (Van een onzer verslaggevers) BREDA Onder de titel „Kerstmis spelenderwijs" organiseert Kasteel Bou vigne Vormingscentrum en Volkshoge school te Breda -- van 7 tot 10 december 1965 een cursus, waarin men de viering van Kerstmis gestalte wil geven. Tijdens deze cursus zal gewerkt wor den in drie groepen. De eerste werkgroep bestaat uit de speelgroep. De tweede werkgroep houdt zich bezig met geluids toepassing via de bandrecorder en de derde werkgroep zorgt voor het decor en de belichting. Iedere groep heeft zijn (Van onze correspondent) LONDEN Tien jaar geleden was Roman Krzyczkowski een pen- nelikker van London Transport', de maatschappij die de Londense metro- en autobusdiensten exploi teert. Hq streek toen het schamele loon van een kleine bediende op. Vapdaag verdient hij een klein anderhalf miljoen gulden per jaar in Californië. Zijn beroep? Hij is professioneel denker. Zijn kantoor is een „denk-tank'' een ruimte („ik heb ze speciaal groot laten maken om erin te kunnen rond wandelen terwijl ik denk") kamer met zachte, dikke tapijten en als enig echt meubel een bord. En als de denker geen zin heeft om te werken, gaat hij zei len „want waar ik werk. erkent men dat ideeën soms beter tot stand komen op het strand." Dezer dagen was Krzyczkowski in Londen om te denken. Op het ogen blik zijn zijn gedachten gewijd aan de hulpbronnen van dè westelijke mogend heden in tijd van oorlog. Enkele weken geleden dacht hij aan goud. Daarvóór tobde hij over water. „Het kan me niet schelen waaraan ik denk," vertelde hij ons. „Als het maar een groot probleem is. Ik ben dol op grote vraagstukken." De 41-jarige Krzyczkowski is afkom stig. uit Polen en nu een Amerikaans staatsburger. Hij werkt voor een orga nisatie die rechtuit een roman over James Bond zou kunnen komen. Ze heet „Tempo" en is enig in de wereld. „Tempo" is eën filiaal van de „Gene ral Electric Company" en belast met het tobben over problemen die te moei lijk' zijn voor kleine firma's of regerings. diensten. „Onlangs vroeg Washington ons of het zin zou hebben veel geld te investeren in Amerikaanse goudmijnen," vertelde de denker. ..Ze wilden weten of het verkrijgen van belangen in goudmijnen het weg vloeien van goud uit de Verenigde Sta ten zou helpen tegenhouden. Ik tobde er twee maanden over en kon hen ver tellen dat goudmijnen veel goedkoper en beter kunnen ontgonnen worden in Zuitd-Afrika." De denker sluit zich elke dag samen met 2ö0 ingenieurs, wetenschapsmen sen, economen en handelsspecialisten op in een zonovergoten „denkfabriek" een omgebouwd hotel in Santa Barbara. Maar hetgeen daar uit hun hersenen op welt is elk jaar miljoenen dollars waard aan de Amerikaanse regering. ,,Onze taak," zo legde hij uit, ,,is in de toekomst kijken. Maar daarvoor ma ken we gebruik van een elektronisch brein in plaats van een glazen bol. Het feit dat we ons 4.800 km ver weg be vinden van de dagelijkse tredmolen van Washington of New-York en dat het weer altijd goed is helpt ons denken beslist. In Santa Barbara regent het nooit. De belangrijkste factor voor de den. ker is tijd. Want gedurende zijn tob ben moet hij steeds aan een tijdslimiet denken. Hij moet de hem voorgelegde vraagstukken tijdig kunnen oplossen. Daarom besteedt hij elke dag slechts een streng beperkt aantal minuten aan routine-functies zoals scheren of naar het kantoor wandelen. „Ik heb mijn huis ingericht op basis van een tijds- en bewegingsstudie," ver telde de denker. „Mijn vrouw houdt daarvan. De keuken is zo ontworpen, dat ze er nauwelijks tijd moet doorbren gen. Mijn echtgenote zou een goed lid van „Tempo" kunnen zijn- „En onze twee kleine kinderen zijn BRUSSEL (ANP) In Brussel nemen de geruchten toe, dat ook de Belgische regering zal moeten besluiten tot be lastingverhogingen om tot een sluitende begroting te kunnen komen voor 1966. De minister-president, prof. P. Harmei, heeft met afgevaardigden van de twee regeringspartijen de christelijke volkspartij en de socialistische paFtij de financiële toestand besproken. Na afloop weigerde hij te antwoorden of er hogere belastingen zullen komen. „Wij spraken niet alleen over de uit gaven, maar ook over de staatsinkom sten", zei hij slechts. Volgens sommige berichten, die vrij dag de ronde deden, zou de begroting voor het komende jaar een tekort van 23 miljard frank tonen, dat alleen door nieuwe belastingverhogingen en lenin gen kan worden gedekt. Hoewel nog geen beslissing zou zijn genomen en op de regering trouwens grote druk wordt uitgeoefend om te trachten door bezui nigingen de uitgaven te verminderen, wordt aangenomen dat niet alleen in directe belastingen zoals die op benzine en tabak, maar ook de inkomstenbelas tingen en andere directe belastingen zullen worden verhoogd. Reeds enige tijd wordt trouwens al gesproken van een verhoging van de benzineprijs in België met één frank (7.2 cent) per Liter. Verwacht wordt dat de beslissing van de regering wordt bekendgemaakt, vóórdat het Belgische parlement de tweede dinsdag in november weer bij eenkomt. De minister van financiën, prof, G, Eyskens, heeft 'de vorige maand ver klaard zijn portefeuille ter beschikking te zullen stellen indien het onmogelijk zou blijken tot een sluitende begroting te komen. Verwacht wordt overigens, dat het budget de mijlpaal van 200 mil jard Belgische frank 15 miljard gul den zal bereiken. ook opgenomen in dit organisatiesysteem. Het maakt voor hen geen verschil, hoe jong ze ook zijn-" Beweging is voor de denker een ge pland iets- Gedurende bijna een derde van het jaar reist hij naar Londen, Parijs, Brussel, of even naar Washing ton en New-York om de resultaten van zijn denken te gaan overbrengen. Zelfs in een taxi op weg naar luchthavens ondervraagt hij mensen of bestudeert hij rapporten- Tegen de middag ben ik soms gees telijk totaal uitgeput. Ik ben geen genie en kan er slechts komen door hard te werken. Als men van een bepaald pro bleem niets afweet, kan men het niet oplossen. Ik moet veel lezen en me grondig laten voorlichten vooraleer ik de juiste antwoorden kan vinden." Stelt deze beroepsdenker een zwak heid vast in zichzelf? „Ja", antwoordt hij een tikje treurig, ,,Ik zou graag sneller kunnen denken. En beter Engels kennen ook. Ik ben op het verkeerde ogenblik tijdens de oor log in Engeland terechtgekomen. Mijn gebroken Engels werkt vertragend." MIDDELBURG De 31-jarige elektro- monteur E. G. D. te Rotterdam, reed op 9 augustus 1965 met zijn auto over de rijksweg te 's-Heer Hendrikskinderen, op weg naar Vlissingen. Toen hij een voor hem rijdende auto passeerde, naderde uit tegenovergestelde richting een vrachtau to, waarmee hij frontaal in botsing kwam. Zijn vriend en medemonteur Meijer, die naast hem zat, kwam hierbij om het leven. De officier van justitie bij de Middel burgse rechtbank, waar D. zich voor het gebeurde moest verantwoorden, gaf ver dachte te kennen, dat het zijn schuld was geweest, dat dezè aanrijding met zijn afschuwelijke nasleep was ontstaan. Hoe wel er flauwe knikken ter plaatse in de weg zitten, had verdachte roekeloos ge reden, vond hij. Hij vorderde tegen D. 1 maand gevangenisstraf onvoorwaarde lijk en een ontzegging van de rijbevoegd heid van 2 jaar. Mr. Geuchies uit Rotterdam, die als raadsman optrad, vond het ook treurig dat een werknemer van zijn cliënt by dit ongeval om het leven gekomen was. Er reed echter een andere auto voor zijn cliënt uit en z.i. was het geval mede te wijten aan de te grote snelheid van de tegemoet rijdende vrachtauto. Hij vond de eis van de officier wel zeer zwaar. Hij verklaarde dat zijn cliënt één der hoogst gekwalificeerde elekitro-monteurs van ons land is, die omgaat met voltages van 150.000 volt. In het gehele land zijn er maar weinigen, die hiertoe in staat zijn. Hij heeft een enorme verant woordelijkheid. Door het intrekken van de rijbevoegdheid zou hij zeer gehandi capt worden. Hij verzocht dan ook uiter ste clementie. De verdachte betuigde tenslotte zijn ontzettende spijt ten aanzien van zijn overleden kameraad. Uitspraak 27 okto ber 1965 te 11 uur. Ig in.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 7