..h
"ADELDOM NIET MEER VERPLICHT,"
ITALIAANSE NATIONALITEIT WEL.
Pauselijke diplomatenschool is
belangrijk instituut der Kerk
Voor
rokers
met
een
eigen
stijl
GF GFF
GOLDEN FICTION
Recht
toch
op moord:
een satire
Bureauklerk werd een
„professioneel denker"
ypiste
bijstandswet
armenzorg
Algemene
nog te veel
GOLDE
FICTIO
Salaris: anderhalf miljoen gulden,
GOLDEN
FICTION
Waarom zo
geheimzinnig
roblemen
'er op
are shag
ia
I V
Weinig vernoemd
Ook buitenstaanders
Met het puur-witte mondstuk
Weinig personeel
Geen Kstigaards
Exclusieve melanges
van pure ongesausde
tabakken
Rijp, vol smaak
en toch zacht
J. Zwanikken voor raadsleden
Opening Goese toneelseizoen
Advies Landbouwschap
aan grondeigenaars
Contract voor
buizenaanleg
tekenen
Cursus „Kerstmis
spelenderwijs"
op Bouvigne
DOL OP GROTE
PROBLEMEN
België verwacht
verhoging
van belastingen
Maand geëist
voor veroorzaken
dodelijk ongeluk
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 18 OKTOBER 1965
IE
NK N.V.
reda hebben wij plaat»
»n jongedame van 21 -
/erantwoordelijk werk
s zelfstandig te werken,
belast met secretariaat!
typewerk voor de af-
.S.-opleiding en een be-
|rin.g verdienen aan-
t U richten aan de Di-
Breda, Veemarktstraat
111.
■tijd moeten meer d^Q^er
m.ddal^-
r hond, in de Nieuw» n f
n verblijfplaats hebbe mer
d. Hier bii dit dal 1 .ijgjla
I er een teken der _95„„v«n.
lln
|PC
Geen bezoeker van Rome verzuimt, na de bezichti
ging van Sant' Ignazio naar het Pantheon over te
steken en dan nog een ogenblik naar de Piazza Mi
nerva te gaan. De blik glijdt over de gevel van de
kerk Santa Maria sopra Minerva, die boven een Ro
meinse tempel gebouwd werd en in haar inwendige
het graf van Catharina van Siena zowel als de graf
monumenten van de beide Medici-pausen Leo X en
.fclemens VII bergt. De ogen dwalen dan over de gevel
van het aangrenzende Dominicaner-Convent, achter
irelks muren eenmaal het proces tegen Galilei ge-
'oerd werd, verder over de kostelijke olifant, die
roor de kerk staat en een obelisk draagt om dan nog
.^luchtig het Palazzo af te tasten, dat zich tegenover
de Kerk verheft zonder er verder notitie van te ne
men. Waarom ook Het ziet er uit als honderd ande
re Romeinse Palazzi. Dit paleis echter herbergt de
zeer beroemde pauselijke hogeschool voor diploma
tie, de „Pontificia Accademia Ecelesiastica", zoals
ze 'op de dag van heden officieel heet, de „Adelijken-
academie". zoals ze inofficieel naar haar oude titel
.Pontificia Accademia dei Nobeli Ecclesiastici" ge-
'loemd wordt.
_n het jaar 1701 werd ze door paus Clemens Xl opge-
[richt, juist toen de Spaanse Successieoorlog begon
Europa te vernielen. Wie meent dat deze academie
van welke zo weinig gesproken wordt in de Kerk
geen bijzondere betekenis heeft, vergist zich.
IHet is voldoende erop te wijzen, dat van de laatste
9 pausen, 5 voormalige nuntii waren Leo XIII is nun
tius in Duitsland geweest; Pius XII nuntius in Mün-
chen en Berlijn Joannes XXIII nuntius in Parijs.
Staatssecretariaat. Benedictus XV was auditor aan de
De huidige paus was zelfs pro-secretaris in het
Nuntiatuur in Madrid.
Leo XIII is leerling van deze Academie geweest,
evenzo Benedictus XV. Pius XII heeft er van 1910'stot
1914 als professor voor kerkelijk recht gewerkt. Ram-
•olla, de staatssecretaris van Leo XIII en Merry del
7al, voormalig delegaat in Canada en met 38 jaren
kardinaal-staatssecretaris van Pius X, waren er ab-
solventen. Deze feiten alleen zouden kunnen volstaan
om haar betekenis te demonstreren en het zou over
bodig zijn erop te wijzen, dat sinds haar bestaan bij
na honderd eind-examinandi de kardinaalswaardigheid
bereikten, honderden de bisschoppelijke waardigheid
en elke afgestudeerde minstens de waardigheid van
pauselijke huisprelaat.
Desondanks wordt de school in de literatuur nau
welijks genoemd. Von Pastor vermeldt in zijn „Ge-
schiedenis der Pausen" haar stichting met geen
woord. De „Grosse Herder" weet er niets over te
berichten. En ook de „Lexikon für Theologie und Kir-
I die", de „Buchberger" zegt er in een artikel over Cle-
mens XI geen woord over en vermeldt haar slechts
kort in de rij van de pauselijke academies. Haar
naam verbleekt volkomen ten onrechte naast de
andere pauselijke hogescholen en instituten, zoals de
Gregoriana, het Angelicum, het Bijbelinstituut, de
Benedictijnse Hogeschool. Sant Anselmo, het Germa-
nicum en Sancta Maria deU' Anima. Clemens XI
1 stichtte de diplomatieke academie als hogeschool
voor hen, die voorbestemd zijn tot diplomaten van de
curie en geestelijke ambtenaren van de kerkelijke
staat. Het laatste doel is met de ondergang van de
kerkelijke staat weggevallen. Op de dag van heden
dient zij bijna uitsluitend voor de opleiding van pau
selijke diplomaten.
Wie tot deze academie, wier protector volgens 'n be-
slissing van Pius X steeds de kardinaal-staatssecre
taris is wil toegelaten worden, moet de theologische
studies reeds afgesloten hebben en daarbij nog de
doctorstitel in het canonieke recht bezitten, welke
door de kandidaten meestal aan de Gregoriana wordt
behaald. Vervolgens moet hij zich nog aan een zwaar
toelatingsexamen onderwerpen. Twee jaar lang wordt
de toekomstige diplomaat geschoold, moet voorlezin-
I gen bijwonen over internationaal recht, nationale
economie, de geschiedenis van de pauselijke diplo
matie en geschiedenis en Latijnse stijlkunde en drie
moderne talen (steeds Engels. Frans en Duits, als
keuzevak ook Spaans en een Slavische taal). Na
i twee jaren volgt het zware eindexamen. Dan gaan de
afgestudeerden in de praktijk komen terecht in het
staatssecretariaat of reeds direct op de afzonderlijke
nuntiaturen.
Pens luidde de voorwaarde, dat degene, die naar
opname in de academie dong, van adel moest zijn.
Een voorwaarde, die reeds lang afgeschaft is. Maar
een andere voorwaarde geldt nog, een stilzwijgende
die niet luidop gezegd wordtde kandidaat moet
een Italiaan zijn. Een voorwaarde waarmee tot nog
toe zelden de hand gelicht is. Wellicht voltrekt zich
onder het huidige pontificaat zoals op zoveel gebieden
ook een verandering.
Dit betekent intussen niet dat in de pauselijke diplo
matieke dienst alleen Italianen aanwezig zijn. Want
dikwijls genoeg komt het voor, dat een paus om per
soonlijke of zakelijke redenen een outsider op een
diplomatieke post roept. Een der bekendste gevallen
is dat van mgr. Ratti, voormalig prefect van de Mi
lanese Ambrosiana, vervolgens prefect van het Vati
caans archief, die zich plotseling door Benedictus XV
benoemd zag tot nuntius in Warschau. Deze mgr
Ratti benoemde zijnerzijds, toen hij als Pius XI de
de pauselijke troon bestegen had, de Milanese dom
heer Cesare Orsenigo die hij uit zijn Milanese tijd
nog kende en wiens wetenschappelijke arbeid over.
Lacordaire, Lamennais en Carolus Borromeus hij hoog
schatte, tot internuntius in Nederland, vervolgens
tot nuntius in Hongarije en tenslotte tot opvolger
van mgr. Pacelli in de Duitse rijkshoofdstad, op welke
moeilijke post hij tot aan zijn dood in het jaar 1945
bleef. Pacelli's voorganger als nuntius in München was
eveens een outsider en bovendien een niet-Italiaan.
Het was de Oostenrijkse Dominicaan Frühwirt. Tot
1950 werkte als nuntius in Boekarest een Amerikaan:
Patrick O'Hara, bisschop van Savannah. In Joego
slavië was eveneens een Amerikaanse bisschop als
(Advertentie)
Elke nuntius, die altijd de rang van een aartsbisschop
heeft, is immers niet slechts diplomatiek vertegen
woordiger van de Apostolische stoel bij de wereld
lijke regering, maar is ook een soort orgaan van toe
zicht op het kerkelijk leven in het betreffende land.
In het bijzonder worden bijna altijd de z.g. informa
tieve processen .met betrekking tot nieuwe bisschop
pen door hem gevoerd. Daarnaast bezitten zij ook
ruime volmachten voor dispensaties en absoluties.
Naast de bisschoppen, die regelmatig rapporten over
de stand van zaken van hun diocesen aan de curie
moeten zenden, zijn ook zij verplicht regelmatig rap
porten aan de apostolische stoel toe te zenden. Deze
nuntiatuur-rapporten, waarvan men die van vroeger
eeuwen reeds aan de geschiedenisvorsers heeft uit
geleverd, behoren tot de waardevolste bronnen van
de geschiedeniswetenschap.
In verschillende landen bestaat geen nuntiatuur, om-
'JNJDENS de derde zitting van Het concilie
zijn harde opmerkingen gemaakt over
de wereldlijke verschijningsvormen van de
Kerk, haar staatssecretariaat, diplomatieke
dienst, gezantschappen e.d., die niet de
geestelijke positie van de paus als hoofd
van de rooms-katholieke Kerk in het licht
stellen, maar van wereldlijk staatkundig ka
rakter zijn. Enkele concilievaders maakten
zelfs de opmerking, dat het goed en nuttig
ware, deze instellingen volledig op te hef
fen.
In ons land is dit probleem in de zomer van
dit jaar midden in de belangstelling ge-
plaatst door een geste van het hoofdbestuur
van Sint-Adelbert dat weigerde op een re
ceptie van de iternuntiatuur in Den Haag
te verschijnen met een motivering, die op
soortgelijke overwegingen gebaseerd was.
Een geste waarmee vele leden van de St.-
Adelbert het niet eens waren.
Onze medewerker, dr. W. Lorenz die het
concilie bijwoont, zond ons bijgaande ac
tuele bijdrage over de pauselijke hoge
school voor diplomatie.
nuntius werkzaam n.l. mgr. Hugnes, bisschop van
Jamestown, terwijl in Duitsland een Duits-Ameri-
kaan, mgr. Münch tot de post'van nuntius geroepen
werd. Voor Mexico benoemde Pius XI eens een Me
xicaan, voor Tsjecho-Slowakije en Zwitser. De laat
ste nuntius in Polen was een Engelsman, terwijl in
Portugal een Belg, Maximiliaan van Fürstenberg
werkzaam was. De delegaat voor Scandinavië is een
Zwitser, mgr. Bruno Heim.
1 n tegenstelling tot de diplomatieke dienst van we
reldlijke staten is die van het Vaticaan zeer klein
Het staatssecretariaat, dat naast andere taken ook de
functies van een pauselijk ministerie van buiten
landse zaken uitoefent, is in de dakverdieping van
het Damasuspaleis ondergebracht. Tot 1870 intussen
was het gevestigd in het mooie paleis van de Con-
sulta. Maar toen Rome door de Piemontezen bezet
werd had men het vlug in een paar leegstaande
ruimten ondergebracht, in de hoop, dat de bezetting
slechts van voorbijgaande aard zou zijn. Die hoop
bleek vals te zijn. Rome bleef bezet. En het staatsse
cretariaat bleef in zijn voorlopig onderdak. Alleen de
kardinaal-staatssecretaris bezit een ambtswoning op
de eerste verdieping van het Vaticaanse paleis, di
rect onder de woning van de Paus.
De pauselijke gezantschappen zelf zijn alle zeer klein.
Terwijl de ambassades en gezantschappen der wereld
lijke staten dikwijls tien of meer personen omvatten
bestaan nuntiaturen meestal slechts uit drie leden
de nuntius, 'de z.g. auditore een soort legatiebe
ambte en de secretaris van de nuntiatuur.
Ook de salarissen van de pauselijke diplomaten zijn
belangrijk lager dan die van de vertegenwoordigers
der wereldlijke staten. Evenwel de betekenis van 't
pauselijk diplomatiek corps is omgekeerd evenredig
aan de geringe omvang, alhoewel die betekenis uiter
lijk soms weinig zichtbaar is.
dat deze landen geen diplomatieke betrekkingen met
het Vaticaan onderhouden. Zij benoemen, indien
nodig een delegaat, wiens taak het slechts is toezicht
op de kerk in het betreffende land uit te oefenen.
Welke eigenschappen moet een nuntius bezitten
Daarover heet het in het leerboek van A. Giobbe
„Lezioni di Diplomazia ecelesiastica", dat op de pau
selijke diplomatenhogeschool gebruikt wordt„De
nuntius moet een engel van de vrede tussen de hei
lige stoel en de naties zijn, naar welke hij gezonden
is, en hij moet een geest van verzoening bezitten.
Daarom zal hij erop bedacht moeten zijn dat zijn
woorden steeds vertrouwen wekken. Van de nuntii
wordt verder een wetenschappelijke vorming, breed
en universeel, niet alleen op het gebied van de hoge
wetenschappen, maar ook in de meest verscheidene
takken der literatuur verlangd. De gezanten der gro
te mogendheden, die machtige legers, talrijke vloot-
eenheden en belangrijke politieke bondgenootschap
pen tot hun beschikking hebben, kunnen in onder
handelingen gemakkelijk hun stem verheffen, zodat
hun woorden de overtuigingskracht van een Hercules
verkrijgen, die bij zijn toespraken een geweldige
knots in de hoogte hield. De gezant van de heilige
stoel echter blijft geen ander wapen en geen ander
middel over als dat van te overtuigen. Daarom wordt
aan de nuntii aanbevolen dat zij goed thuis zijn in
de kerkelijke en wereldlijke geschiedenis van de
landen waarnaar zij worden gezonden. Zij dienen
zich nauwkeurig in acht te nemen voor de gebruiken
der volkeren te midden van wie zij leven, opdat men
rekening kan houden met de zeden en gewoonten en
de nationale vooroordelen. Menigmaal kan het voor
komen dat een of andere staatsman, die erg ont
wikkeld wil lijken, in tegenwoordigheid, van de nun
tius bijtende opmerkingen over de heilige stoel en de
Kerk zelf maakt. Wanneer de nuntius dan de
schijn kan wekken niets gehoord te hebben, .doet hij
het beste het er maar bij te laten. Wanneer echter
de woorden rechtstreeks tot hem gericht waren, en
hij ze dus niet als niet gehoord kan afdoen, dan
blijft hem niets anders over dan ad rem een passend
antwoord te geven".
Verder wordt het als een volkomen verkeerde op
vatting beschouwd dat een geschikt diplomaat zijn
toevlucht zou moeten nemen tot handige listen. „In
tegendeel", aldus Giobbe, „wanneer de nuntius het
aanzien van een eerlijk, oprecht en loyaal mens te
zyn gewonnen heeft, onderhandelt hij zo kort mo
gelijk.
Evenmin is het juist dat men als geschikt en handig
diplomaat in uitgaande stukken vrees moet inboe
zemen, donkere en treurige toekomstbeelden moet
ontwerpen, vijandelijke en schadelijke projecten
moet aankondigen die slechts in de verbeelding van
de gezant bestaan, om daarmee voor de tegenpartij
een afgrond te openen, hem daarmee te verschrikken
en tot toegevendheid en concessies te dwingen. Deze
diplomatieke manier van doen moet sterk veraf
schuwd worden. Een goed gezant, en in de eerste
plaats een nuntius van de heilige stoel, moet ook
wanneer hij gedwongen wordt onprettige en nadelige
dingen te vertellen, de bitterheid van deze medede
ling verzoeten, niet door lege huichelarijen, maar in
tegendeel, door op bescheiden wijze aanbevelingen
te doen, die tenminste het onaangename verkleinen
en afzwakken kunnen. Besluiten wij aldus Geest op
de eerste plaats, maar meer lood dan vleugels Het
zich bewegen met loodzware voeten is niet hetzelfde
als rondwandelen met twijfel die tot geen besluit
komt, noch met langzaamheid, die de beste gelegen
heden voorbij laat gaan. Veel meer moet het redelijk
handelen bewaard blijven voor hoogvliegerij of neer
storten, en het denken sneller en vrijer gemaakt
worden. Voor een staat is het veelal gevaarlijk een
al te actieve diplomaat te bezitten".
Gertrud von Le Fort heeft in haar boek „De zweet
doek van Veronica" de Piazza della Minerva op ori
ginele wijze beschreven, maar ook zij maakt van het
Paleis der „adel-academie" met geen woord mel
ding, zoals ook de meeste bezoekers van dit plein
hun ogen slechts vluchtig over de gevel van de aca
demie laten glijden. Zij hebben pr geen vermoeden
van, dat zich achter haar muren een der belangrijk
ste pauselijke instellingen bevindt
DR. W. LORENZ
r////////////////i
mmmvuBiminiiummim
CIGARETTI
'Willi, 8
FILTER
CIGARETTES
EEN LAURENS PRODUKT
33
33
uit dan de andere. Tenslotte benadrukte
de heer Zwanikken de noodzaak van
commissies van advies, dde naar hij zei
nog slechts in 40 van de 976 Nederlandse
gemeenten zijn opgericht.
T waarmee zji£?
t zij het ,dq?atterhand
?rgestoken. Old Sn*t
I eg echter een andere
(Van een onzer verslaggevers)
ARNHEM .Maatschappelijk Werk
wordt, ook in ambtelijke kring, nog al
tijd vereenzelvigd met armerzorg. Door
een naamsverandering van het betrokken
ministerie moet de overheid laten blijken
er begrip voor te hebben dat zjj voor een
moderne taak staat".
Dit betoogde zaterdag de heer J. Zwa
nikken lid van de ^weede Kamer voor
de KVP, in een bijeenkomst van NKV-
le<ten die lid zijn van een gemeenschap.
Hij pleitte ervo<-de naam „Maatschap
pelijke Taken" of .Maatschappelijk Wel
zijn'1 te hanteren, en ook dc gemeente
lijke diensten vooi maatschappelijk hulp
betoon of sociale zaken dienen z.i om
gebouwd te worden tot gemeentelijke
diensten voor maatscnappelijke taken.
Hij uitte kritiek op de soms aarzelen
de houding van gemeenten, bij de be
handeling van aanvragen op grond van
de algemene bijstandswet. Zij zijn er,
aldus de heer Zwanikken, kennelijk nog
niet aan gewend dat ze niet meer met
„armlastigen" te maken hebben foch
met rechthebbenden.
Ook hekelde hij de geheimzinnigheid
die de overheid in deze kwestie aan de
dag legt. Zowel de rechthebbende als de
volksvertegenwoordiger heeft recht op
volledige openheid. Een onderzoek dat
hij persoonlijk instelde, leerde dat ei in
de toekenning van de bedragen die op
grond van .de a.b.w. worden uitgekeerd, m _T
zeer grote verschillen bestaan. De ene de betrokkenen te mogen adviseren de
gemeente keert 25 gulden per week méér overeenkomst aan te gaan.
DEN HAAG Dezei dageii is, zoals
bekend, het overleg over de aanleg van
buisleidmgen af ges xoten tussen het
Landbouwschap, de DSM transport
maatschappij n.v. (een dochtermaatschap
pij van de staatsmijnen) en Dow Chemi
cal Internationaal n.v
De DSM zal een benzineleiding leggen
van Botlek naar Geleer terwijl Dow Che
mical aen leiding voor uet transport van
aethyleen van Pernis naar Terneuzen
heeft ontworpen. Het advies- en con
structiebureau Tebodir is met de uitvoe
ring belast.
Zeer binnenkort zullen de acquisiteurs
van Tebodin de betrokken grondeigena
ren bezoeken en hun een contract ter te
kening aanbieden. De inhoud van het con
tract alsmede de schadevergoedingsbe
dragen, ook voor de grondgebruikers, zijn
zodanig, dat het Landbouwschap meent
GOES De mevrouw die liever een
toneelstuk ziet „waar wat in zit" (en
volgens Wim Kan willen eigenlijk alle
Nederlanders dat wel), is bij „Recht op
moord" (La queue du diable) van Yves
Jamiaque, waarmee in Goes het toneel
seizoen werd geopend, toch aan haar
trekken gekomen. Centrum speelde deze
„komedie in vier bedrijven" in een ver
taling van Walter Kous. die tevens de
regie voerde.
Het gegeven is eigenlijk een beetje ma
ger en niet al te origineel, maar dat
hinderde niemand omdat het zo spits
door schrijver, regie en spelers
werd uitgewerkt.
Het verhaal: een jongeman wordt na
tien jaar uit de gevangenis ontslagen om
dat gebleken is dat hij onschuldig is aan
de moord waarvoor hij veroordeeld werd.
Terug in zijn dorp jaagt hij argeloos
maar heel vanzelfsprekend zijn dorps
genoten de stuipen op het lijf met de
mededeling dat hij nu „dus" recht heeft
op een moord.
Van het begin af aan wordt van dit
gegeven toch mee.r gemaakt dan een
loutere komedie. De dorpelingen zetten
zichzelf te kijk met hun ernstige zelf-
beschuldiginge en hun onthullende klein,
heid. Maar de toeschouwer kan blijven
lachen. Tot het eind toe; wanneer de
komedie eindigt als een „cruel joke",
een wrang stukje „zwarte humor" waar
overigens deze auteur zijn publiek niet
al te hard mee op het lijf valt.
In de voortreffelijke rolbezetting, met
Piet Romer, Broes Hartman, Egbert van
Paridon en Dries Krijn als de grote klei
ne mannen van het dorp en Karin Haage
en Ellen de Thouars als hun partners
van gelijk kaliber, namen Wim van den
Heuvel en Ton van Duinhoven de be
langrijkste plaatsen in. De eerste als de
„moordenaar" met een niet overal ge
loofwaardige hoewel gewenste ar
geloosheid en Van Duinhoven in 'n over
tuigende creatie als de woekeraar De
jeugdige Rudy Musters het „provo"-
geweten van het dorp maakte van zijn
bescheiden rol een onmisbaar element in
dit met enthousiasme door een eivolle
zaal ontvangen spel.
De zaal kon inderdaad niet voller. De
oorzaak: de samenwerking van Z.V.U.,
Vereniging voor algemeen wetenschappe
lijke belangen, Stichting algemene kunst,
kring Goes e.o. en Nuts departement
Noord-Beveland.
J. H
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA Onder de titel „Kerstmis
spelenderwijs" organiseert Kasteel Bou
vigne Vormingscentrum en Volkshoge
school te Breda -- van 7 tot 10 december
1965 een cursus, waarin men de viering
van Kerstmis gestalte wil geven.
Tijdens deze cursus zal gewerkt wor
den in drie groepen. De eerste werkgroep
bestaat uit de speelgroep. De tweede
werkgroep houdt zich bezig met geluids
toepassing via de bandrecorder en de
derde werkgroep zorgt voor het decor en
de belichting. Iedere groep heeft zijn
(Van onze correspondent)
LONDEN Tien jaar geleden
was Roman Krzyczkowski een pen-
nelikker van London Transport',
de maatschappij die de Londense
metro- en autobusdiensten exploi
teert. Hq streek toen het schamele
loon van een kleine bediende op.
Vapdaag verdient hij een klein
anderhalf miljoen gulden per jaar
in Californië.
Zijn beroep? Hij is professioneel
denker.
Zijn kantoor is een „denk-tank''
een ruimte („ik heb ze speciaal groot
laten maken om erin te kunnen rond
wandelen terwijl ik denk") kamer met
zachte, dikke tapijten en als enig echt
meubel een bord. En als de denker geen
zin heeft om te werken, gaat hij zei
len „want waar ik werk. erkent men
dat ideeën soms beter tot stand komen
op het strand."
Dezer dagen was Krzyczkowski in
Londen om te denken. Op het ogen
blik zijn zijn gedachten gewijd aan de
hulpbronnen van dè westelijke mogend
heden in tijd van oorlog. Enkele weken
geleden dacht hij aan goud. Daarvóór
tobde hij over water.
„Het kan me niet schelen waaraan ik
denk," vertelde hij ons. „Als het maar
een groot probleem is. Ik ben dol op
grote vraagstukken."
De 41-jarige Krzyczkowski is afkom
stig. uit Polen en nu een Amerikaans
staatsburger. Hij werkt voor een orga
nisatie die rechtuit een roman over
James Bond zou kunnen komen. Ze heet
„Tempo" en is enig in de wereld.
„Tempo" is eën filiaal van de „Gene
ral Electric Company" en belast met
het tobben over problemen die te moei
lijk' zijn voor kleine firma's of regerings.
diensten. „Onlangs vroeg Washington
ons of het zin zou hebben veel geld te
investeren in Amerikaanse goudmijnen,"
vertelde de denker.
..Ze wilden weten of het verkrijgen
van belangen in goudmijnen het weg
vloeien van goud uit de Verenigde Sta
ten zou helpen tegenhouden. Ik tobde
er twee maanden over en kon hen ver
tellen dat goudmijnen veel goedkoper
en beter kunnen ontgonnen worden in
Zuitd-Afrika."
De denker sluit zich elke dag samen
met 2ö0 ingenieurs, wetenschapsmen
sen, economen en handelsspecialisten op
in een zonovergoten „denkfabriek"
een omgebouwd hotel in Santa Barbara.
Maar hetgeen daar uit hun hersenen op
welt is elk jaar miljoenen dollars waard
aan de Amerikaanse regering.
,,Onze taak," zo legde hij uit, ,,is in
de toekomst kijken. Maar daarvoor ma
ken we gebruik van een elektronisch
brein in plaats van een glazen bol. Het
feit dat we ons 4.800 km ver weg be
vinden van de dagelijkse tredmolen van
Washington of New-York en dat het
weer altijd goed is helpt ons denken
beslist. In Santa Barbara regent het
nooit.
De belangrijkste factor voor de den.
ker is tijd. Want gedurende zijn tob
ben moet hij steeds aan een tijdslimiet
denken. Hij moet de hem voorgelegde
vraagstukken tijdig kunnen oplossen.
Daarom besteedt hij elke dag slechts
een streng beperkt aantal minuten aan
routine-functies zoals scheren of naar
het kantoor wandelen.
„Ik heb mijn huis ingericht op basis
van een tijds- en bewegingsstudie," ver
telde de denker. „Mijn vrouw houdt
daarvan. De keuken is zo ontworpen,
dat ze er nauwelijks tijd moet doorbren
gen. Mijn echtgenote zou een goed lid
van „Tempo" kunnen zijn-
„En onze twee kleine kinderen zijn
BRUSSEL (ANP) In Brussel nemen
de geruchten toe, dat ook de Belgische
regering zal moeten besluiten tot be
lastingverhogingen om tot een sluitende
begroting te kunnen komen voor 1966.
De minister-president, prof. P. Harmei,
heeft met afgevaardigden van de twee
regeringspartijen de christelijke
volkspartij en de socialistische paFtij
de financiële toestand besproken. Na
afloop weigerde hij te antwoorden of
er hogere belastingen zullen komen.
„Wij spraken niet alleen over de uit
gaven, maar ook over de staatsinkom
sten", zei hij slechts.
Volgens sommige berichten, die vrij
dag de ronde deden, zou de begroting
voor het komende jaar een tekort van
23 miljard frank tonen, dat alleen door
nieuwe belastingverhogingen en lenin
gen kan worden gedekt. Hoewel nog
geen beslissing zou zijn genomen en op
de regering trouwens grote druk wordt
uitgeoefend om te trachten door bezui
nigingen de uitgaven te verminderen,
wordt aangenomen dat niet alleen in
directe belastingen zoals die op benzine
en tabak, maar ook de inkomstenbelas
tingen en andere directe belastingen
zullen worden verhoogd. Reeds enige
tijd wordt trouwens al gesproken van
een verhoging van de benzineprijs in
België met één frank (7.2 cent) per
Liter.
Verwacht wordt dat de beslissing van
de regering wordt bekendgemaakt,
vóórdat het Belgische parlement de
tweede dinsdag in november weer bij
eenkomt.
De minister van financiën, prof, G,
Eyskens, heeft 'de vorige maand ver
klaard zijn portefeuille ter beschikking
te zullen stellen indien het onmogelijk
zou blijken tot een sluitende begroting
te komen. Verwacht wordt overigens,
dat het budget de mijlpaal van 200 mil
jard Belgische frank 15 miljard gul
den zal bereiken.
ook opgenomen in dit organisatiesysteem.
Het maakt voor hen geen verschil, hoe
jong ze ook zijn-"
Beweging is voor de denker een ge
pland iets- Gedurende bijna een derde
van het jaar reist hij naar Londen,
Parijs, Brussel, of even naar Washing
ton en New-York om de resultaten van
zijn denken te gaan overbrengen. Zelfs
in een taxi op weg naar luchthavens
ondervraagt hij mensen of bestudeert
hij rapporten-
Tegen de middag ben ik soms gees
telijk totaal uitgeput. Ik ben geen genie
en kan er slechts komen door hard te
werken. Als men van een bepaald pro
bleem niets afweet, kan men het niet
oplossen. Ik moet veel lezen en me
grondig laten voorlichten vooraleer ik
de juiste antwoorden kan vinden."
Stelt deze beroepsdenker een zwak
heid vast in zichzelf?
„Ja", antwoordt hij een tikje treurig,
,,Ik zou graag sneller kunnen denken.
En beter Engels kennen ook. Ik ben
op het verkeerde ogenblik tijdens de oor
log in Engeland terechtgekomen. Mijn
gebroken Engels werkt vertragend."
MIDDELBURG De 31-jarige elektro-
monteur E. G. D. te Rotterdam, reed op
9 augustus 1965 met zijn auto over de
rijksweg te 's-Heer Hendrikskinderen, op
weg naar Vlissingen. Toen hij een voor
hem rijdende auto passeerde, naderde uit
tegenovergestelde richting een vrachtau
to, waarmee hij frontaal in botsing
kwam. Zijn vriend en medemonteur
Meijer, die naast hem zat, kwam hierbij
om het leven.
De officier van justitie bij de Middel
burgse rechtbank, waar D. zich voor het
gebeurde moest verantwoorden, gaf ver
dachte te kennen, dat het zijn schuld
was geweest, dat dezè aanrijding met zijn
afschuwelijke nasleep was ontstaan. Hoe
wel er flauwe knikken ter plaatse in de
weg zitten, had verdachte roekeloos ge
reden, vond hij. Hij vorderde tegen D.
1 maand gevangenisstraf onvoorwaarde
lijk en een ontzegging van de rijbevoegd
heid van 2 jaar.
Mr. Geuchies uit Rotterdam, die als
raadsman optrad, vond het ook treurig
dat een werknemer van zijn cliënt by dit
ongeval om het leven gekomen was. Er
reed echter een andere auto voor zijn
cliënt uit en z.i. was het geval mede te
wijten aan de te grote snelheid van de
tegemoet rijdende vrachtauto. Hij vond
de eis van de officier wel zeer zwaar.
Hij verklaarde dat zijn cliënt één der
hoogst gekwalificeerde elekitro-monteurs
van ons land is, die omgaat met voltages
van 150.000 volt. In het gehele land zijn
er maar weinigen, die hiertoe in staat
zijn. Hij heeft een enorme verant
woordelijkheid. Door het intrekken van
de rijbevoegdheid zou hij zeer gehandi
capt worden. Hij verzocht dan ook uiter
ste clementie.
De verdachte betuigde tenslotte zijn
ontzettende spijt ten aanzien van zijn
overleden kameraad. Uitspraak 27 okto
ber 1965 te 11 uur.
Ig in.