Menigte in Djakarta
vraagt dood van Aidit
KELTU
Op mijn dak geen
televisiemast....
Wordt missie eindelijk
als volwaardig gezien?
BLIK NAAR BUITEN
P. v. d. A. vreest
„escalation
in Vietnam
CONCILIEVADERS WACHTEN AF
DUEL BEGINT
Vaarwel
Hallstein,
doctrine!
GOLF VAN COMMUNISTENHAA IJ:
Soekarno bewaart stilzwijgen
BINNENHOF
Jolie
Marine wenst
kale nozems
PTT-chef pleit
voor nota
automatisering
Alfrink levert
kritiek op
missie-ontwerp
GROTE BRAND
IN
GLASFABRIEK
EENHEID
CENTRALE LEIDING
7
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 9 OKTOBER 1965
7
Verklaring hoofdbestuur
Ruim 200 Japanse
vissers vermist
Verbod
•Notities-
ROND HET
Lederhandel tegen
omzetbelasting op
schoenreparaties
Gips-o-gram
Glenn
van
5?
AMSTERDAM (A.N.P.) Het partij
bestuur van de Partij van de Arbeid
heeft een verklaring betreffende Viet
nam uitgegeven, waarin de vrees wordt
uitgesproken dat de toenemende aanvoer
van manschappen en materialen naar het
Vietnamese front, alsmede het grijpen
naar nieuwe oorlogsmiddelen, de geva
ren van uitbreiding van het conflict tot
een grote oorlog doen toenemen.
Het dagelijks bestuur van de P.v.d.A.
meent dat een vreedzame oplossing van
het probleem-Vietnam zal moeten wor
den gezocht op basis van het volgende
program:
a. Gestreefd moet worden naar een
„staakt het vuren" voorafgaande aan of
tijdens een vredesconferentie.
b. Tegelijk met het stopzetten van de
Amerikaanse luchtaanvallen op Noord-
Vietnam, zal Noord-Vietnam op zich
moeten nemen te verhinderen dat ver
dere militaire steun, bijstand of mate
riaal aan het „nationale bevrijdingsfront"
wordt geleverd.
c. Doeltreffende garanties dienen te
worden gegeven, zowel aan Noord- als
Zuid-Vietnam, tegen elke vorm van
agressie.
d. Een sociaal en economisch herstel
program onder auspiciën van de Ver
enigde Naties dient voor Noord- en Zuid-
Vietnam te worden opgezet.
TOKIO (A.F.P.) Zes Japanse vis
sersschepen, met in totaal 212 vissers,
die zich in de omgeving van de Ma-
rianen in het centrum van een tyfoon
bevonden, worden vermist. Reddingsbo
ten en een vliegtuig van de Amerikaan
se marine speuren naar de vermisten.
In de tyfoon komen windsnelheden
van meer dan 200 km per uur voor.
Twee andere Japanse vissersschepen
met aan boord 38 zeelieden, waarvan
ebgin deze week noodseinen waren ont-
vangen, zijn gisteren teruggevonden.
(Van onze redactie buitenland)
DJAKARTA Onder de kreet „Doodt Aidit" (de leider van de
Indonesische communistische partij) heeft gisteren een grote menigte
van voornamelijk mohammedanen het hoofdkwartier in Djakarta
van de Indonesische communisten in brand gestoken.
Nadat het hoofdkwartier voor een
groot deel in de as was gelegd, trok
de menigte van ongeveer 10.000 perso
nen, waarbij ook leden van de christe
lijke jeugdorganisaties, door Djakarta
onder het roepen om de dood van
Aidit.
Voor het Russische ambassadegebouw
werden auto's vernield. Ook voor de
communistiscli-Chinese ambassade von
den samenscholingen plaats. Het leger
bemoeide zich niet met de betogers.
Deze en andere acties worden als
een aanval beschouwd op Soekarno's
regeringssysteem, dat samenwerking
met de communisten noodzakelijk acht
om de eenheid in de Indonesische staat
te behouden.
Gistermorgen zouden bij een bliksem-i
actie door het leger in Djakarta onge
veer 200 communisten zijn gearresteerd.
Nu en dan werd hierbij geschoten.
In Djakarta zijn in ieder geval drie
leden van de P.K.I., de Indonesische
communistische partij gearresteerd, die
bekend hebben deel te hebben genomen
aan het ontvoeren en vermoorden van
de generaals.
De haat tegen de communisten neemt
in Djakarta steeds grotere proporties
aan. Mohammedaanse en andere orga
nisaties beschuldigen de communisten
ervan dat zij de staatsgreep van 1 ok
tober hebben gedaan.
Op een massabijeenkomst in Djakar
ta, die door ongeveer een miljoen men
sen werd bijgewoond, werd president
Soekarno gevraagd de communistische
partij en haar mantelorganisaties te
verbieden. Het verschijningsverbod op
drie communistische dagbladen werd
met instemming begroet.
De haat tegen de communisten is
vooral aangewakkerd door de bevesti
ging dat zij verantwoordelijk zijn voor
de beestachtige moord op de zes gene
raals.
Soekarno bewaart intussen een vol
maakt stilzwijgen tegenover deze steeds
hoger wordende golf van verzet. Hy
verblijft in zyn hermetisch afgesloten
paleis in Bogor, het vroegere Buiten
zorg, zestig kilometer landinwaarts van
Djakarta.
In Midden-Java wordt nog steeds he
vige strijd geleverd tussen regerings
troepen en communistische rebellen.
(Advertentie)
/Nutmea—
(Van onze parlementaire redacteur
P. v.d. Sanden)
DEN HAAG De Tweede Kamer is
gereed voor de politieke strijd, die
dinsdag 12 en woensdag 13 oktober in
volle hevigheid zal ontbranden. De
traditionele algemene politieke be
schouwingen, samenvallend met het
algemene financiële debat, zullen dit
jaar scherpe politieke tegenstellingen
aan het licht brengen.
Bovendien is er alle reden om aan
te nemen, dat ook de regeringspartij
en zich niet als lieverdjes tegenover
Cals en Vondeling zullen gedragen.
Heeft de huidige minister van Finan
ciën niet als fractieleider altijd het
standpunt ingenomen, dat het parle
ment als totaliteit tegenspel moet ge
ven Heeft niet premier Cals, toen hij
nog kamerlid teas, in tvoord en ge
schrift de zelfstandigheid van de
volksvertegenwoordiging als belang
rijk gegeven in ons parlementair stel
sel verdedigd Welnu, dan kunnen zij
zich er ook niet over beklagen, wan
neer de kamer zich inderdaad wat vrij
en fris gaat uiten over het complex
van maatregelen, dat het kabinet voor
1966 wil doorvoeren: grote uitbrei
ding van de overheidstaken, dekking
van de tekorten door verhoging van
vele belastingen. De oude vos Lucas
van de KVP, strijder voor belasting
verlaging, kan weer eens alle registers
opentrekken. De socialistische woord
voerders hebben het extra moeilijk
nu. het een socialistische minister is,
die de verhoging van de indirecte
belastingen moet verdedigen.
Een nog nimmer in het parlement
vertoond schouwspel. Bij de oppositie
gaat fractieleider Geertsema zijn laat
ste ronde in, want zijn opvolger als de
eerste onder alle liberalen, Toxopeus,
staat reeds in de startblokken om de
staffel over te nemen. Bij de CHU is
er weinig nieuws onder de zon: mr.
Beernink zal wel duidelijk maken, dat
hij persoonlijk tegen veel is wat de
regering wil, maar dat er in zijn frac
tie ook anders over gedacht wordt.
En als de tribunes vol zitten en pre
mier Cals goed in vorm is, kan het
best een levendige zaak worden, al
dan niet opgesierd met moties. Niet
alleen de parlementariërs, ook het ge
bouw waarin de Tweede Kamer werkt
en vergadert is voor het jaarlijkse oe-
grotingsdebat geheel gereed.. Wanneer
de strijders moe zijn gestreden kun
nen zij zich „restaureren" in een
nieuw, bijzonder duur en fraai inge
richt restaurant, dat de naam „Sta-
ten-restaurant" heeft gekregen.
Mochten de gevechten te heet wor
den, welnu, ook daaraan heeft de
Rijksgebouwendienst gedacht: een
sprankelende fontein is bijna gereed
om elk kamerlid, dat daaraan na h*t
antwoord van schatkistkanselier Von
deling nog behoefte heeft, een letter
lijke koude douche te bezorgen. Zo
wordt er in en buiten de kamers aan
alles gedacht.
De bevelhebber van de Siliwangi-di-
visie, generaal Adjie, heeftzijn man
schappen opgedragen de hand te leg
gen op alle wapens, die op onwettige
wijze ter beschikking zijn gesteld van
organisaties en inwoners van West-
Java.
De militaire bevelhebber op Suma
tra, generaal Mokoginta, heeft gelast
dat alle provinciale gouverneurs, poli
tieke leiders en voorzitters van grote
organisaties Sumatra niet mogen ver
laten alvorens zij de militaire autoritei
ten van hun voorgenomen vertrek op de
hoogte hebben gesteld.
Op Noord-Sumatra hebben honderd
duizenden mohammedanen en nationa
listen gedemonstreerd tegen de commu
nistische partij.
UTRECHT (A.N.P.) De plannen
van minister Vondeling om de omzet
belasting voor schoenreparatie opnieuw
in te voeren, heeft de Nederlandse bond
van lederhandelaren in het geweer ge
bracht. De bond heeft brieven geschre
ven aan de minister van Financiën en
aan de leden van de Tweede Kamer,
waarin ervoor gepleit wordt deze plan
nen niet te laten doorgaan.
De lederhandelaren waarschuwen voor
de zakelijke en sociale consequenties van
deze omzetbelasting. Volgens de bond is
er in de schoenmakerij gedurende de
laatste twee jaar een achterstand ont
staan op het algemene loonpeil, wat
heeft geleid tot een sterke inkrimping
van de liquiditeitspositie.
De geringe financiële draagkracht van
de schoenmakerij blijkt ook uit het pa
rallel lopen van de stijging van het le
verancierskrediet met de stijging van het
algemene kostenpeil. De bond vreest dat
de gevolgen van de omzetbelasting voor
een groot deel van de schoenmakerij niet
of nauwelijks goedgemaakt kunnen wor
den.
Dit is de lepel van het
moderneolie-bestek
voor hedendaagse mensen met
gevoel voor echte schoonheid.
In juwelierspleet en edeistaal
verkrijgbaar bij de juwelier.
1 Koninklijke Van Kempen Begeer-Zeist
NIMES (U.P.I.) Driehonderd
matrozen van de Franse marinebasis
te Nimes hebben de schaar ter hand
genomen en een strafexpeditie ge
vormd tegen de langharige nozems.
In deze jongste slag in de plaatse
lijke oorlog kwam een aantal nozems
er dan ook „kaaltjes" af.
De politie, van tevoren ingelicht
over de onderneming van de matro
zen, waarschuwde de langharige
jeugdige inwoners van Nimes en ad
viseerde hen zich gedekt te houden.
Vijf jeugdige personen vielen ech
ter in de knipgrage handen Van het
marinepersoneel, voordat de com
mandant van de marinebasis de ma
trozen bevel gaf naar de basis terug
te keren.
De hoofddirectetur van de P.T.T., de
heer H. Reinoud, heeft gisteren in Zeist
gesuggereerd dat het ministerie van So
ciale Zaken in de toekomst jaarlijks aan
het parlement een nota overlegt betref
fende de sociale aspecten van de auto
matisering.
Een dergelijke sociale automatiserings
nota kan volgens de heer Reinoud wor
den gezien naar analogie van de indu
strialisatienota, die de ministers van Eco
nomische Zaken van 1949 tot 1963 heb
ben uitgebracht. Hij was van oordeel dat
een dergelijke nota stellig verantwoorde
en deskundige voorlichting op uitgebrei
de schaal zal stimuleren. Naar zijn me
ning bestaat daaraan behoefte.
(ZIE OOK PAGINA 11)
ROTTERDAM (A.N.P.)
Er zyn nog mensen in Nederland
die niets moeten hebben van een
„welvaartshark" (lees: televisie
antenne) op het dak van hun huis.
De heer J. Groenedyk uit Ridder
kerk behoort tot die mensen.
Hij weigert namelijk toestemming
te verlenen om op zijn onlangs voor
35.000,- gekochte eengezinswoning
in Ridderkerk een antenne te laten
plaatspn ten behoeve van het zoge
naamde centrale antennesysteem,
waardoor het mogelijk wordt de be
woners van het huizenblok (acht
eengezinswoningen onder één kap),
waartoe de heer Groenedijk behoort,
Bussumse beelden te verschaffen via
slechts één antenne. De aannemer,
waarvan hij het huis kocht, vindt
dat standpunt van de heer Groene
dijk echter allerminst redelijk en zo
ontstond een civiel conflict, dat vrij
dag voor de president van de recht
bank in Rotterdam, mr. J.'Reuder,
werd behandeld.
Yia zijn raadsman, mr. J. van An
ken, liet de heer Groenedijk uit
eenzetten dat hij de grote tele-
visiespriet op zijn huis en het daar
bij behorende schakelkastje aan zijn
buitenmuur een afschuwelijk gezicht
vindt. „Kan die antenne niet ergens
anders komen?", zo vroeg mr. Van
Anken via de president aan de aan
nemer en „Waarom heeft mijn cliënt
bij aankoop van het huis niet gewe
ten dat die antenne juist op zijn
huis geplaatst zou worden?" Mr. Van
Anken voerde ook nog aan dat zijn
cliënt de plaatsing van de centrale
antenne ziet als een waardevermin
dering van zijn huis en dat het bo
vendien best eens zo kan zijn dat
het suizen van de antenne, voorko-
mend bij veel wind, het gezin Groe-
nedijk uit de slaap zou kunnen hou
wen. Om nog maar niet te spreken
van het ongemak bij reparatie", al
dus mr. Van Anken.
De raadsman van de aannemer,
mr. De Waard, liet de president
weten dat bij de verkoop van
het huis aan de heer Groenedijk nog
niet bekend was waar de antenne
zou komen. Later pas hadden des
kundigen dit huis aangewezen als bij
uitstek geschikt voor het plaatsen
van de televisiemast. Bovendien, zo
zei mr. S. de Waard, is in de voor
lopige koopakte, zei het in bedekte
termen, rekening gehouden met de
mogelijke aanleg van een antenne.
Hij wees er nog op dat een centrale
antenne in het belang is van allen
die een woning van het huizenblok
hebben gekocht. „Ik heb vroeger
nog nooit meegemaakt dat over zo'n
zaak moeilijkheden werden gemaakt.
In die gevallen beschikte men ken-
neijk wel over gemeenschapszin", zo
voegde aannemer Roos, die het korte
geding uiteraard bijwoonde, daar
nogal snibbig aan toe.
Mr. Reuder liet duidelijk blijken
dat hij er niets voor voelde de plaat
sing van de antenne te verbieden.
„Als u dat ding nu beslist niet op
uw huis wilt hebben, waarom ver
koopt u het pand dan niet", zo advi
seerde mr. Reuder de heer Groene
dijk. De poging van de president om
de partijen tot elkaar te brengen
leek tenslotte goede kans van sla
gen te hebben, toen de aannemer
toezegde de heer Groenedijk even
tueel een ander huis te kunnen aan
bieden. Met deze mogelijkheid tot
een minnelijke schikking verlieten
de partijen de kamer van de presi
dent.
De kleine Hamburger Jens
Olaf Husfeld kan zich zeer waar
schijnlijk de enige ter wereld noe
men, die rondloopt met de handte
kening van John Glenn (l.) op zijn
gips-arm. Het stukje gips zal wel
lang in de familie bewaard blijven.
VATICAANSTAD (K.N.P./U.P.I.)
Tijdens de debatten gistermorgen over
het herziene ontwerp over de missie,
heeft kardinaal Alfrink gewezen op de
tegenstrijdigheid tussen de goedgekeur
de constitutie over de kerk en het ont
werp over de missie.
De missieplicht van het gehele gods
volk komt helemaal niet tot uitdruk
king in het missie-ontwerp, aldus de
kardinaal. Men krijgt de indruk dat de
verbreiding van het evahgelie een aan
gelegenheid is van alleen de bisschop
pen. Hij achtte verbetering van het ont
werp noodzakelijk.
Het concilie heeft gisteren met grote
meerderheid gestemd voor het aanmoe
digen van nonnen en monniken tot het
dragen van modernere kledij.
De kledijkwestie is één van een serie
hervormingen die erop zijn gericht de
bijna twee miljoen mannen en vrouwen
in de religieuze orden meer in de „pas"
te brengen met de hedendaagse tijd. Zes
voorstellen werden aangenomen met
slechts een handvol stemmen tegen.
Enkele vrouwelijke orden hebben de
kleding al in overstemming met de tijd
gebracht, doch de nieuwe richtlijn
heeft ook betrekking op mannenorden
zoals die van de franciscanen en domi
nicanen.
Nadat reeds een poging op de derde
conciliezitting werd ondernomen om tot
heiligverklaring van wijlen paus Jo
hannes XXIII de initiatiefnemer van
het huidige concilie te komen, is
thans een nieuw initiatief in die rich
ting ondernomen door mgr. Luigi Bet-
tazzi, hulpbisschop van Bologna. Hij
heeft nl. aan het concilie-secretariaat
een petitie gericht om de mogelijkheid
van een canonisatie door het concilie in
studie te nemen.
(Van onze concilieredacteur dr. A. v.d. Weqer o.f.m. cap.)
ROME Het concilie is overgegaan tot de behandeling van het
voorlaatste schema: over de missionaire activiteit van de Kerk. Het
kan niet anders, of de ruim duizend missie-bisschoppen, die het
concilie telt, spitsen de oren. Wat zal Vaticanum II voor het zendings
werk gaan betekenen? Zal het onmiskenbare feit, dat de Kerk niet
langer een Westerse Kerk is, maar een Wereldkerk, voor het eerst
in de geschiedenis een echt katholieke Kerk, zijn neerslag krijgen in
het volwaardig document over het zendingswerk? Of zal Vaticanum II
de missie blijven beschouwen als een soort aanhangsel en aldus de
Kerk, in het oog van de wereld stempelen tot de laatste der koloniale
machten? Dit zijn de vragen, waarmee de ruim duizend missie
bisschoppen deze dagen de St. Pieter betreden. En men mag ervan
verzekerd zijn, dat zij zich zullen roeren met alle profetische kracht,
die er in hen is.
SCHIEDAM (ANP) Gistermorgen brak
brand uit in de emballage-afdeling van
de Verenigde Glasfabrieken te Schie
dam. Vermoed wordt dat er onvoorziöh-
tig omgesprongen is met vuur en dat de
voorschriften zijn overtreden. De schade
wordt geschat op enkele tonnen. De ver
zekering dekt deze schade.
Eerlijkheidshalve moet worden erkend,
dat in de stof, die tot nog toe behandeld
is, het missionaire aspect, mede dank
zij deze missie-bisschoppen, voldoende
benadrukt is. Zij hebben het concilie
eenvoudig geen kans gegeven om een
westerse aangelegenheid te worden.
Steeds weer hebben zij met succes op de
eenzijdigheid van bepaalde ontwerptek
sten gewezen en met kracht van argu
menten aangetoond, dat met de zgn.
„derde wereld" niet voldoende rekening
was gehouden. Maar toen hun eigen
schema aan de orde kwam, voelden zij
zich bitter teleurgesteld. Wij hoeven er
maar even aan te herinneren, met welk
een verontwaardiging zij vorig jaar de
serie stellingen van de hand hebben ge
wezen. waarmee de commissie het mis
sieprobleem wilde afdoen. Zelfs een pau
selijke aanbeveling, die aan het begin
van het debat werd gegeven, kon daar
niets aan verhelpen.
Nog nooit is een schema zo onbarm
hartig duidelijk door een concilie afge
keurd en naar de commissie terug ver
wezen. En volkomen terecht. Het eerste
echte missionaire concilie kon zich niet
tevreden stellen met een slappe, weinig
zeggende, westers gekleurde verklaring,
die de zaak geen stap verder zou helpen.
Het schema, dat nu ter discussie voor
ligt, ziet er veel beter uit en geeft reden
tot hoop. De eerste commentaren zijn
gunstig, ook al zal men proberen be
paalde essentiële punten nog verder door
te stoten dan thans is voorzien. Sommi
gen spreken van de missionaire door
braak, die zal moeten plaatshebben en
die even revolutionair zal moeten zijn
als de oecumenische doorbraak, welke
reeds door een concilie-decreet is be
krachtigd. Het eerste, dat de missie
bisschoppen hopen te bewerkstelligen,
is het binnenhalen van de missie-gedach
te in het hart van de kerk. Kerk en zen
ding moeten als het ware tot een on
scheidbare eenheid worden verbonden.
Tot nog toe is het dikwijls zo geweest,
dat missiewerk werd gezien als iets dat
zich afspeelde aan de rand van de kerk.
De missionaris was een ietwat avon
tuurlijke man, die zich naar de „vreem
de landen', begaf, om daar met het kruis
in de hand de kerk te gaan planten.
Een romanticus, een respect afdwingen
de zonderling, iemand voor wie Europa
te klein was geworden. *Een soort Stan
ley of Abel Tasman. Üe missiegebieden
vormden te zamen een geografisch wel
omschreven stuk van de wereld, dat
door de Propaigandafide werd bestuurd.
Het ging er naar algemene overtuiging
in die gebieden nogal primitief aan toe.
De bisschoppen, die ze er hadden, kon je
amper als echt beschouwen, altijd moest
er in die gebieden weer geld en perso
neel gepompt worden, kortom, ze waren
onderontwikkeld. Ze vormden een soort
aanhangsel van de kerk, die alleen in het
Westen haar volle ontplooiing had be
reikt.
Met deze en aanverwante ideeën, zal
het concilie voorgoed moeten afrekenen.
Het zal duidelijk moeten stellen, dat heel
de kerk missionair is, omdat zij deelt in
Het is meer dan schijn dat de buiten
landse politiek tijdens de formatiepo
gingen van bondskanselier dr. Ludwig
Erhard van West-Duitsland een ge
wichtig onderwerp van gesprek is. De
demissionaire minister van Buiten
landse Zaken, dr. Gerhard Schroder
die indertyd door dr. Konrad Adenau
er naar het voorste plan is geschoven,
na het aftreden van dr. Heinrich von
Brentano, staat een duidelyke ont-
spanningspolitiek tegenover de Oost-
europese landen voor.
Adenauer had Schroder van Binnen
landse Zaken naar Buitenlandse Za
ken gepromoveerd, omdat de oude
kanselier in hem een gevaarloze man
zag. Maar reeds tijdens de periode
Adenauer ontwikkelde Schroder zich
tot een zelfstandig denkend politicus,
die zo zijn eigen gedachten over bui
tenlandse politiek had.
Adenauer, die aan het einde van zijn
loopbaan architect wenste te worden
van een „historisch" Frans-Duits
vriendschapsverdrag, vond toen Schro
der definitief tegenover zich. De mi
nister van Buitenlandse Zaken wenste
het EEG-verdrag boven het vriend
schapsverdrag te laten prevaleren. En
hij kreeg zoveel bondsdagleden op zijn
hand, dat later moest worden toege
staan, dat het vriendschapsverdrag met
Frankrijk nooit afbreuk zou mogen
doen aan de E.E.G.
Nadat Adenauer door Erhard was op
gevolgd, kreeg Schröder wat meer de
handen vrij om zijn beweeglijke poli
tiek tegenover de Oosteuropese landen
in praktijk te brengen. Op dit punt
werd Schröder voor de coalitie-geno
ten van de FDP een bruikbare man.
Want ook vice-kanselier en minister
van „Gesamtdeutsche Fragen", dr.
Erich Mende, wilde die kant wél op.
Toen Mende een Duits bureau bleek
voor te staan, dat alle contacten tus
sen West- en Oost-Duitsland moest co-
ordineren, vond hij Erhard op zijn
weg, hiet Schröder.
En nu is tijdens de jongste formatie
besprekingen andermaal gebleken, dat
Erhard nog een voorstander is van
het handhaven van de befaamde Hall-
stein-doctrine, volgens welke de bonds
republiek geen enkel land mag er
kennen dat diplomatieke betrekkingen
met Oost-Duitsland onderhoudt
Met uitzondering dan van de Sovjet-
Unie. Schröder heeft onlangs laten we
ten geen principiële bezwaren te zien
tegen het aangaan van betrekkingen
met Oosteuropese landen. Geen offi
ciële diplomatieke betrekkingen, maar
betrekkingen die hetzelfde zijn maar
anders heten. Men behoudt daarmee
de mogelijkheid op het rechteloze van
GERHART SCHRÖDER
eigen ideeën
een Oostduitse staat te wijzen. Waarmee
de essentie van de Hallstein-doctrine
deskundig om zeep is geholpen.
Omdat Erhard zover niet wil gaan werd
een herbenoeming van Schröder tot
voor kort voor onmogelijk gehouden. Ze
is nog onwaarschijnlijk, maar de steun
die Schröder, vooral van jonge en wat
linkser denkende C.D.U.-ers ondervindt,
mag niet onderschat worden. Daar
komt nog bij, dat in diezelfde kringen
oppositie bestaat tegen benoemingen
van mannen als Franz Josef Strauss, of
Walter Hallstein tot minister van Bui
tenlandse Zaken. Ook bondsdagpresi
dent dr. Eugen Gerstenmaier wordt
door de opkomende groep C.D.U.-ers
te autoritair geacht.
Kanselier Erhard heeft krachtens de
Westduitse grondwet het recht zonder
wie ook te raadplegen, zijn ministers te
benoemen of ze nu bondsdaglid zijn of
niet. Hij heeft daarnaast de mogelijk
heid, ministers die een vertrouwensvo
tum tegen zich te krijgen, in het kabinet
te handhaven. Erhard heeft dus vele be-
bevoegdheden. De toestand is echter
nog niet zo, dat hij er gebruik van zal
moeten maken. Maar de tegenstellingen
binnen de kringen van de C.D.U. en
tussen C.D.U. en coalitiepartner F.D.P.
(die Strauss als minister onaanvaard
baar acht) zijn zo groot, dat op dit ogen
blik nog geen bruikbaar Westduits ka
binet op papier staat Naar verluidt zal
de komende week de beslissing moeten
brengen.
de zending, die de Zoon en de Geest van
de Vader hebben ontvangen. God heeft
van alle eeuwigheid het plan opgevat
om de mensheid in zijn goddelijk leven
te doen delen. Daarom zond hij zijn zoon
in deze wereld mèt de opdracht alle
mensen van alle tijden voor zich te win
nen en als het nieuwe godsvolk terug in
de schoot der drieëenheid te brengen.
Daarom zond hij ook zijn geest m de
kerk als een vuur, dat heel de wereld in
vlam zou moeten zetten, dwars door alle
grenzen van tijd en ruimte heen. Het is
deze zending, die op de kerk is overge
gaan en die haar missionair maakt tot
in het diepst van haar wezen. Dat moet
duidelijk worden onderstreept. Het mis
siewerk moet worden geplaatst in een
Teilhardiaans perspectief: groot en wijd
en ruim als de kosmos.
Een derftelyk uitgangspunt heeft direct
de grootste consequenties. Bijv. op het
gebied van de „aanpassing" der kerk
aan de niet-westerse culturen. Tot nog
toe werd die aanpassing al te veel ge
zien als een praktische concessie die
nodig was om het christendom bij nog
niet gekerstende volkeren ingang te doen
vinden. Zij werd dan ook afgepast met
mondjesmaat en belandde dikwijls in de
meest eigenaardige compromissen.
Wanneer men doordenkt in de geest,
die wij boven hebben proberen te schet
sen, komt er een heel andere aanpassing
uit de bus. Dan wordt het en moet het
zijn de steeds nieuwe incarnatie van
Christus in de nieuwe, cultuur, volkomen
origineel, volkomen „einmahlig", volko
men fris als een pasgeboren kind. Dat
is het dan ook wat de missiebisschop
pen verlangen: eindelijk de vrijheid om
onder hun handen het jonge christen
dom te laten groeien zonder westerse
schabionen en cultuur-patronen, zonder
van te voren te weten wat het worden
zal. Ongeveer zoals Paulus dat deed,
wanneer hij op zijn tochten een nieuwe
gemeente stichtte, of zoals Christus zelf,
toen hij zijn werk begon aan het Meer
van Galilea.
Natuurlijk aanvaarden diezelfde mis
siebisschoppen graag een centrale lei
ding, bijv. de leiding van de Propagan-
dafide. Alleen vinden zij dit apparaat,
zoals trouwens heel het missionaire ap
paraat niet voldoende aan de tijd aan
gepast. Er heerst een immense verwar
ring en versnippering. Er zijn wrijving
en competentiekwesties, er is een ge
knoei en geklungel, waardoor een waar
lijk grootscheepse aanpak van het zen
dingswerk onmogelijk wordt gemaakt.
De missiebisschoppen verlangen aan de
vop een intensieve samenwerking tussen
Propagandafide (waarvan de naam in
tussen best eens zou mogen worden ge
wijzigd) het wereldepiscopaat en de
missionaire instituten. Deze instanties
zouden samen heel het missiewerk moe-
wSrvJf J ?'e cruciale problemen
diepgaand moeten bestuderen, om zo.
em<3®ujk tot een wereldwijde
twA:?" i zendtn«swerk te komen.
Tenslotte verlangen de missiebisschop
pen aan hun werk een meer oecumeni-
S .i°l le e *even- De periode van
rte vl»? vliegen afvangen, elkaar voor
de voeten lopen en afbreken moet defi-
hlïmc,™" "u, femdigd- A1 duidelijk
immers is gebleken, dat juist in het zen
tendomeak de verdeeldheid van het chris-
knnmvL 8 ergernis is, die de ver-
kondigmg van het evangelie oneerlijk en
vals doet klinken. Daarom wil men tot
een zo groot mogelijke samenwerking
met de afgescheiden broeders komen,
niet alleen op tijdelijk gebied, maar ook
lisalir ffe van de eigenlijke evange-
Het zijn voorwaar geen geringe wen
sen, die de missiebisschoppen op de con
cilietafel hebben gedeponeerd. Maar ze
zijn gerechtvaardigd. En wij kunnen er
nu al zeker van zijn, dat Vaticanum II
ook op missionair gebied een echt» door
braak tot stand zal brengen.
