DIEREN NOG AL TE VAAK
VERWAARLOOSD EN MISHANDELD
Ierland werkt aan
zwerversprobleem
Ervaring van Nic. Visser
na speuren op markten:
Liever
dan een
verbaal....
mmtii
SCHOKKEND
RELAAS VAN
INSPECTEUR
ss
ssll
Wölravi
Klein aantal
Afschuwelijk
Bescherming
LIBERALEN
BEDREIGEN
WILSON
Nieuw-China:
Pravda lastert
mensen en mi
NEDERLAND ALS VOORBEELD
Asociaal
Pachters
V
\':.v
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 25 SEPTEMBER 1965
In de schone stad Bragg
uitgeverij opgericht, die de
naam van „De Galge" kreegJ
schikt over een periodiekje,
geheten, en is begonnen met
Galgeboekjes" uit te gevenj
de pers komen bij de drukkt
geberg". Om het macabere
op te drijven willen we niet
dat dit bedrijf gevestigd is op
Galgenberg 16 te Gent.
Het eerste in de reeks „gl
jes", die een lang en smal pi
maat hebben, bevat avontu
Jan Walravens. Het is gétitf
Biorix" omdat de auteur 1
flikkerende ogen, bewegende
en ruige snor Louis Paul Bef
denken aan Ambiorix, de
vox'st. die, zoals men weet, op
van Tongeren een standbeej
Met vertederde spot noemde
vriend Jan Biorix.
Toen Jan Walravens op 25
Brussel overleed werd hij doi
betreurd. In een aantal essay
verscheidene publikaties in
en tijdschriften en in voordraf
hij het opgenomen voor de
van wie hij de bedoelingen bej
die hij steunde met raad en
bewoog zich op alle gebieden|
culturele leven, bewonderde
tentialisme, stichtte het Kan
maakte grote reizen om overd
wereld kunstenaars te kunnen
ten. en vond tussendoor nog
een tweetal romans te schril
een paar bloemlezingen samerj
len.
Het onderhavige Galgeboekj^
vuld met enkele onuitgegeven
notities en teksten uit De
Gids en De Periscoop. Tevenj
„In memoriam" afgedrukt, da
vens op 3 januari 1958 bij de c(
Remy C. van de KerckhoveI
Vlaamse radio heeft uitgesprol
De dagboekblaadjes zijn ge\
het sterfbed van zijn vader,
duidelijk, dat hij voortdurend
gedachte aan de dood geok
werd. Tal van uitlatingen in
wijzen daar op. Kort voor zijn
den noteerde hij: „Het is rot, c
de volmaakte mens sterven
Dergelijke overpeinzingen t
hem tot bespiegelingen over c
dienst. Ergens constateert hij,
en Jezus Christus niet identk
Na een innerlijke crisis vraagt
af of hij katholiek zal blijver
„Is het katholicisme de ws
Maar als ik ontkennend durf
den, duikt de zelfmoord als
leiding voor my op. Ja, ze!
dat is het."
In wezen was deze moedif"
met zijn groot gevoel voor hm
pessimist. Toen hij op de ze\
verjaardag van André de Rk
door hem hoog vereerde dich
ton Burssens ontmoette, zei hi
„Sedert myn twintigste jaar k
ven my niet meer schelen. H
is niet goed, ondanks alles wat
van krijgt...En ik ondervraag
wijls: zou ik op dit moment,
al myn geluk met myn vrot
kinderen, mijn vrienden, myi
en mijn boeken, zou ik nu do
nen gaan? Ik kan nog altijd ja
Walravens was uitstekend
met de Franse literatuur. Ee
hartig 'gesprek met Simone
voir over haar machtig boek
Mandarins" wijst daar o.a.
Cocteau kon hij minder v
maar toen deze in Brussel ee
kwam houden wilde hij haar
missen. Het mooist vond hij
verhaal over de telepathie:
„Een grote vriend van hem,
trechtse professor, werd naa
gezonden om er het algemec
bare gebruik der telepathie
deren. Vrouwen die wensen
echtgenoot of zoon een en
de stad meebrengt, gaan gew<
een boom staan, treden langs
in verbinding met de gewen
soon en doen hun bestellin
professor (staat voor een
boom sprekende vrouw)Ma
vrouw, waarom spreekt u i
boom? Hij bedoelt: waarom
precies een boom? Zij verstaal
om doet u dat? De vrouw (z
leefd)Omdat wy arme mens
Was ik ryk, dan zou ik telefc
ben."
In me: 2955 trok Walravens
Kamertoneel naar Heemstede,
voering van „Quoat-Quoat" v
Ques Audiberti werd er geen su
critici kraakten het stuk. Hij
aan in de hall van de schouv
Totaal uitgeput, vel over
been, ligt dit kalf tegen de
straat op de veemarkt. Het ein
de van dit jonge leven was snel
nabij.
Inspecteur N. Visser van dt
Dierenbescherming laat een
paar haarballen zien, gevonden
in de magen van mestkalveren.
De dieren hadden door gebrek
aan het juiste voedsel hun huü
afgelikt, todat de bal in hun
maag zo groot was, dat er geen
druppel meer bij kon.
Een gezwel, dat tenslotte op
de bil van deze koe uitbarstte.
De heer Visser kon zijn hand
erin steken, zo groot was het.
De boer had vergeten de die
renarts te waarschuiDen.
(Adiverfcenitie)
INTERNATIONALE
CONSUMENTENBEURS
450 INTERESSANTE STANDS
MANIFESTATIES:
Comfortabel wonen in 1965
Huizen kijken... huizen kopen,
met voorlichting door het
Bouwcentrum
Doe-het-zelf centrum
Demonstratie-apotheek
Speelgoedstad met o.a.
miniatuur-spoorweg
en auto-racebanen
Voedseivoorlichting
Dagelijks 4 modeshows van
wollen kleding
Wie wordt
Femina-huisvrouw1965?
Geopend van 10-17 en van
19-23 uur.
Zondags gesloten.
Entree f 1.75, kinderen f 1.-^
JaHOY' GEBOUWi
|t/m 7 OKTOBER I
Een kettinghond, die een
tochtige bakkersmand als hok
kreeg aangewezen. Niets vol
deed aan de voorschriften. De
heer Visser heeft aan deze toe
stand snel een einde gemaakt.
Op de Koemarkt in Purme
rend komen de dieren door de
hekken naar binnen. Dierenart
sen van de veterinaire dienst
kijken in de bekken naar sporen
van mond. en klauwzeer. Nic
Visser houdt op een afstand al
les in het oog. Wanneer hij na
een uur niets ontdekt, loopt hij
naar de veelading, waar veelal
de wrakke dieren worden ach
ter gehouden. Oude, magere
beesten, maar soms ook bees
ten, die een boer niet op de
markt durft te brengen. Er zijn
altijd wel wrakvee-kopers, die
tóch een hoge prijs neertellen.
Direct haalt hij er een koe
met vergroeide klauwen tussen
uit. Van één klauw is gewoon
een stuk weggezaagd om het
gebrek minder te laten opval
len. Het dier rilt van de pijn.
Een dierenarts staat toe, dat de
koe in een goed afgegrendelde
schutstal wordt geplaatst. Na
een paar uur komt de veehan
delaar opdagen. De schets van
het dier wordt in beslag geno
men door een collega van de
heer Visser, in dienst van de
Amsterdamse dierenbescher
mingsvereniging Sophia", die
ook onbezoldigd ambtenaar is
van de rijkspolitie met opspo
ringsbevoegdheid. Hij, de heer
Van Balen en de heer Visser
trekken vaak samen op. Er
wordt proces-verbaal opge
maakt tegen de eigenaar en
verder zorgen de inspecteurs er
voor, dat het dier zo snel moge
lijk wordt afgemaakt.
Tijdens de markt zoeken zij
voortdurend naar buitensporige
gevallen, waarvan de in 1961
gewijzigde wet bepaalt, dat ver
oorzakers van het kioaad straf
baar zijn. Via varkensen scha-
penmarkt komt inspecteur Vis
ser op de pluimveemarkt. Zijn
verschijning maakt enkele han
delaren onrustig. Plotseling
haalt hij een mand met do
de eenden een patrijs. De jacht
op patrijzen zou pas de volgende
dag open gaan.
„Van wie is deze patrijs",
vraagt de heer Visser. De han
delaar weet van niets. „Die
mand stond zomaar bij m'n wa
gen", zegt hij de schouders met
een ik-weet-niet-gebaar opha
lend.
Als de markt is afgelopen
staat de mand met de dode
eenden er nóg. Liever het han
deltje kwijt dan een proces-uer-
baal aan de broek, dat financi
eel vaak harder aankomt.
De eenden en de patrijs wor
den vervolgens op het politie
bureau als „gevonden voonver-
pen" gedeponeerd. Geen eend
die er naar kwaakt. Later ko
men ze bij de voedselcommissa-
ris, die ze verkoopt.
„Zodra men merkt, dat wij
iets in de gaten hebben, is men
soms in staat dieren en andere
handel met 'n waarde van hon
derden guldens achter te laten.
En zoek dan maar naar de eige
naar. Dat is zoiets als een speld
in een hooiberg", voegt Nic. Vis
ser er verduidelijkend aan toe.
Het is dinsdagochtend half zes. Purmerend, de
marktstad, is klaar wakker. Veewagens rijden af
en aan en lossen hun lading, koeien, varkens, scha
pen, geiten en pluimvee krijgt een plaatsje om
verhandeld te worden. In hokken en aan stangen
staan de beesten in de roezemoezerige binnenstad
te wachten op hun nieuwe eigenaar. Het is er druk
van de boeren, van de kooplui en van de belang
stellenden. Bij hen bevindt zich een rijzige man,
die haast iedereen kent Nic. Visser (42) uit Sint
Nic Visser, die al bijna 20 jaar dag-
in, dag-uit op markten te vinden is of
op de boerderijen, die Noord- en Zuid-
Holland en Utrecht doorkruist, die bo
vendien het spoor van dieren volgt tot
in Gelderland en Overijscl toe, Nic.
Visser is een bemind, maar ook een
gevreesd man. Dierenvrienden dragen
hem op handen, de tegenpartij gaat
hem uit de weg. De man, die zijn die
ren de nodige verzorging heeft onthou
den, is nog niet klaar niet deze overi
gens goedlachse inspecteur.
Zijn taak is niet eenvoudig, eist tact
en mensenkennis. Helaas stoot Nic.
Visser herhaaldelijk op de zwijgzaam
heid van het publiek en de listigheid
van de boosdoeners, die hun vee naar
de markt brengen. Boosdoeners, die uit
geputte en verhongerde dieren aanvoe
ren. dieren met open wonden en dieren
met kilo's puisten of met vergroeide
klauwen. Visser kan er over mee pra
ten, hij heeft een harde praktijk van
jaren achter de rug. Zijn aanwezigheid
werkt intussen preventief. Men hoedt
zich ervoor met hem te maken te krij
gen, maar zo lang er mensen zijn, die
in een boog om een gevreesd inspec
teur heen moeten, die zijn taak en be
doelingen niet begrijpen, zullen er die
ren verwaarloosd of mishandeld wor
den.
Pancras, inspecteur van de Nederlandse Vereni
ging tot Bescherming van Dieren. Zijn scherpe
blik dwaalt van links naar rechts, zijn ogen zoe
ken de beesten, die verwaarloosd of mishandeld
zjjn. Enhij vindt er nog altijd teveel. Het is
in feite onvoorstelbaar, dat er nog mensen blijken
te zijn, die hun dieren op grove wijze pijn laten
lijden, laten verhongeren of die op andere wijze
spotten met de eerbied voor het leven. Ook als is
dat dan van een beest.
Inspecteur Visser weet maar al te
goed, dat hetgeen hij ziet en meemaakt
slechts een kiein gedeelte Is van wat
er in werkelijkheid gebeurt. En tóch
verlangt hij van die dierenartsen niet.
dat zij elk mogelijk geval van dieren
mishandeling of verwaarlozing bij de
dierenbescherming zouden aangeven.
„De artsen zullen de betrokkenen ze
ker op hun fouten wijzen. Nee, het
gaat juist om degenen, die zo armetie
rig zijn om geen arts bii hun zieke bees
ten te halen."
Er zijn dus lieden in onze samenle
ving, die het dier op grove wijze pijn
laten lijden. Hun aantal is miniem,
zeer klein zelfs, maar ze zijn er niette
min. Hen op te sporen, te vermanen en
te beboeten is de taak van de man, die
geleerd heeft zijn ogen zeer goed de
kost te geven. Treft hij op een markt
een verwaarloosd dier aan, dan staan
binnen een oogwenk allerlei mensen
om hem heen.
„Is het niet verschrikkelijk? Ze moes
ten die eigenaar ophangen. Aan de
hoogste boom", is dan dikwijls het
commentaar uit het publiek. Maar Vis
ser weet dat dierenmishandeling apar
te achtergronden kan hebben. Meestal
domme onbedachtzaamheid van men
den, die om het niet harder te zeg
gen uiterst onverschillig staan tegen
over het dier, mensen die meer ver-
Iknocht zijn ar.n de portemonnee. Zo
Deze koe stond onlangs op
de markt in Purmerend. Het
dier had doorgezakte klauwen,
waarvan een gedeelte gewoon
was afgezaagd.
van: heest is een heest, rot *Is rot
weg ermee.
Als de heer Visser op een markt een
verwaarloosd beest heeft gevonden,
gaat hij naar de plaats, waar het dier
de nodige verzorging is onthouden. Hij
zoekt de eigenaar op en komt in aanra
king met de mensen, die het dier
meestal in vieze, smerige stallen of hok
ken aan hun lot hebben overgelaten.
„Het is moeilijk voor iedereen het
juiste woord te vinden, maar wegge
jaagd ben ik nog nooit", zegt hij. De
inspecteur wil altijd achtergronden we
ten. Als het nodig is maakt hij proces
verbaal op, schiet foto's en sluit deze in
bij het rapport.
„Die foto's maak ik nog maar sinds
kort, maar ze hebben bij de rechterlij
ke macht wèl zijn uitwerking. Eén foto
zegt meer dan duizend woorden.",
voegt hij er aan toe.
De inspecteur is er niet alleen om de
dieren tegen de mensen te bescher
men, maar ook andersom. Er zijn ex
treme gevallen bekend van mensen, die
tientallen huisdieren in de kamers héb
ben. Dagwerk om ze allemaal te ver
zorgen, maar ook aantallen die een
last voor een heel dorp kunnen zijn. Hij
stevent erop af, probeert met tact de
mensen aan hun verstand te, brengen,
dat enkele tientallen katten en honden
toch echt wel teveel van het goede is.
Maar er is geen wet die bepaalt dat
zoiets niet mag. Daarom is het voor de
dierenbescherming moeilijk er iets te
gen te doen.
Maar het andere werk gaat voort,
gelukkig maar. Mensen als Nic Visser
gaan het kwaad te lijf, dat men in deze
tijd niet meer voor mogelijk had ge
houden. Dierenbescherming is nog al
tijd noodzaak helaas..
Schijnbaar nuchter, maar met een
ondertoon van afschuw vertelt hij over
gevallen, die hem de dierenvriend
óók pijn doen. Van die koe met pus en
puisten op zijn nek en kop, van dat uit
gemergelde mestkalf, dat van ellende
in elkaar stortte op een marlot, van de
koeien in een stal te Wieringen, die ge
voerd werden, terwijl, achter hen de
drek dagenlang als een smerige berè
bleef liggen, van die pony met ver
groeide hoeven, die als klompjes naai
voren staken, waardoor het dier op het
vlees van zijn achterbenen liep.. ..01
hij neemt u mee naar die kettinghond,
die op zijn enkele meters levensruimte
een tochtige bakkersmand als slaap
plaats heeft.
Visser laat u foto's zien: van een
Een mestkalfdat door de
zorgeloosheid van zijn eigenaar
maanden pijn moest lijden
Vlak na de geboorte kreeg het
een dun scherp touwtje om zijn
nek. Het beest groeide in de
donkere stal. Het touwtje groej
zich in het vlees> dat er met
kwabben bij neerhangt
(Speciale correspondentie) i
DUBLIN Het sociale geweten van
Ierland is wakker geschud en een po
ging zal gedaan worden om een
eeuwenoud overblijfsel uit de tijden
der hongersnood, het probleem van de
zwervers, te doen verdwijnen. Op het
ogenblik zyn er nog ongeveer 6000
mensen in Ierland die geen vaste
woon- of verblijfplaats hebben.
Het probleem stamt uit het midden
van de 19e eeuw toen, na het mislukken
van de aardappeloogst, ware volks
stammen de Ierse wegen bevolkten op
zoek naar voedsel.
Om dit probleem te bestrijden heeft
de Ierse regering de blikken gewend
tot Europa. Men hoopte hier inspiratie
voor een opfbssing te vinden doch
vond slechts onverschilligheid. In de
meeste Europese landen stelt men
zich er mee tevreden de zwervers
beperkingen op te leggen zoals de ver
plicht gestelde identiteitskaart, beper
king van bewegingsvrijheid, politie
onderzoek en jaarlijkse registratie.
De zwervers of ze nu ketellappers,
zigeuners of hoe dan ook genoemd
worden zijn groter in aantal dan
algemeen gedacht wordt. In Frankrijk
zijn er ongeveer 60.000, in Nederland
20.000, Finland heeft er 2000, Enge
land 100.000. Hongarije gaf zelfs als
officieel cijfer 200.000. De Verenigde
Staten tellen op het ogenblik nog twee
miljoen zwervers en ook Spanje, West-
Duitsland, Portugal, Italië, België en
Turkije hebben met het zwerverspro-
bleem te kampen.
Volgens de Ierse autoriteiten is in Ne
derland de kwestie het best aangepakt.
Men denke hier aan de speciale kam
pen, scholen en kerken.
tot zwervers hebben gemaakt.
De Ierse regering wil echter verder
gaan dan alleen maar het oprichter,
van kampen, waar de bewoners nof
gescheiden van de burgers leven. Ds
zwervers moeten opgenomen worden
in de maatschappij en dezelfde wel
vaart genieten als de leden van die
maatschappij.
Maar wat denkt de zwerver hier zelf
allemaal van?
,We zijn bereid samen te leven met de
burgers als we een behoorlijke les
ruimte krijgen,' zo gaf er een desge
vraagd ten antwoord.
,In ieder geval voor de winter,' voegde
hij er na enig nadenken aan toe.
Op lm"
De zigeuners e.d. staan in Ierland be
kend als asociaal en vijanden der ge
meenschap. Landeigenaren vinden hen
een plaag. Plaatselijke pogingen van
de overheid om kampen met scholen
en kerken voor de zwervers in te
richten zijn alle afgestuit op hevig!
verzet.
De Ierse overheid is echter vastbesloten
een eind te maken aan de problemen.
,Dit kan alleen mogelijk gemaakt wor
den door openbare voorlichting,' aldus
een regeringswoordvoerder.
De Ierse zwerver is een interessante
mengeling van tegenstellingen, zij vor
men een staat in de staat'. De zwerver
is lid van een patriarchale gemeen
schap. Het ouderlijk gezag is groot en
het hoofd van de familie oefent een
grote macht uit over vele. ververwij-
derde familieleden.
SCARBOROUGH (UPI)
jaarlijkse partijcongres in Scarl
hebben de Britse liberalen kritiek
verd op beide grote partijen in het
labour en de conservatieven en ]l.u®
eigen partijleider, Jo Grimond, volledige
vrijheid verleend te stemmen zoals Wr
zelf wenst in het komende parlementair*
jaar.
De economische, buitenlandse en i*
gratiepolitiek van de huidige lap**}**
regering werd veroordeeld als „niet-koe*
raai en reactionair". De regering wera
opgeroepen Engeland zo spoedig mogeWj
bij de Europese Economische Gemeen*
schap aan te sluiten.
Nu Labour nog slechts een meeixlerneia
van twee stemmen heeft op het totaa
van liberalen en conservatieven m iw
Lagerhuis, zijn de 10 stemmen van de ij'
beralen van vitaal belahg geworden.
de liberalen bij een belangrijke stemffliiw
besluiten met de conservatieven in zee je
gaan, kunnen zij de regering een neae
laag bezorgen, indien niet alle af gevaar*
digden aanwezig zijn.
Sommigen beweren af te stammen van
de Ierse pachters die door de Engelsen
van hun land beroofd werden, anderen
zeggen af te stammen van de reizende
koop- en handwerkslieden die eeuwen
geleden door het land trokken. De
mening, die echter het meest opgeld
doet is dat de hongersnood en de
strenge Engelse wetten vele families
TOKIO (UPI) Het communist*
Chinese persbureau Nieuw-China n
de Moskouse Pravda er van besci®
dat het de volksrepubliek China
belasterd in zyn berichtgeving over
wisseling van nota's tussen inuia
China. /ikinj
De Pravda had er volgens Nxeuw-un'
zorgvuldig op toegezien dat in de oei
geving „de valse indruk dat ze onP
dig en objectief" was, werd gewes jVj,
Door evenwel duidelijke syfflR
voor India te laten blijken, aldus i ,en
China, „is bezorgdheid gewekt OU
die zijn geïnteresseerd inl dte 5.
gelijke liquidermg van- het Pas
Indische gewapend
van de vrede in Zuid- en ^uidoo
in de mislukking van de intriges
imperialisme in dit werelddeel en
van de Amerikaanse agressie in
IS»®
(Yan onze speciale verslaggever)
GvV"
WÊÊÊÊmM-.
mestkalf, dat als pasgeborene een
touwtje om zyn nek kreeg. Het beest
groeide op in een donkere stal, maar
het touwtje kwam strakker en strakker
om de hals te zitten en met een half
doorsneden nek werd het tenslotte naar
de markt gebracht. Weg ermee.... Fo
to's van koeien met uitgerotte gaten in
hun dijen, koeien zonder «gen, beesten
die lijden en die als redding niet meer
mogelijk is, moeten worden afgemaakt.
(AidiveiDbenrtae)
Een koe met een baard
Neen het dier heeft kilo's puis
ten en pus aan zijn kop hangen
De boer heeft er nooit een die
renarts bijgehaald en toen het
hem te erg werdbracht hij de
koe naar de markt
