t|l
Klaar
Glans
Johnson
De vreemde kist
DE LUIE
KONING
auffeur
Een hutje op de hei
ongen-Rosenveld
oostduitsers
instructeurs
van vietcong
wêt
xstièêtohlu
B3 in het
koffertje
i#
Paler E. van Waesbergé
tot provinciaal herkozen
f
l KORTING i
Inbraakbuit
onder tegel
BB-plan rekent
met oorlog
van 30 dagen
KIESPIJN?
n
s^-2-65 A
Vier jaar geëist
wegens doodslag
op Turk in Venlo
VAN THIEL WEER
VOORZITTER
TWEEDE KAMER
Wèg pijn
Als u -y
WITTE KRUIS
poeders
kiest!
BESTE JONGENS Weer woensdag
EN MEISJES
ONTVOERD
De Stem A.B.C.
sachel: 'n zwart-witte
standen schakelbaar.
W. Ventilator - voor
nteverspreiding - kan
n aangezet 33.50
lige petroleum kachel
saffire" zeggen alle
:estlaboratoria. Geen
geur - grote warmte
i 4,5 Itr. 69.50
3IREKT GEVRAAGD:
in bezit geldig rijbewijs,
ks tot 7.00 uur.
ridel in levensmiddelen
BREDA Tel. 3194'
öAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 22 SEPTEMBER 1965
(Van onze correspondent)
BONN Naar uit serieuze bronnen
1„ Frankfort wordt vernomen bevinden
zich sinds enige weken officieren van
de Oostduitse „Volksarmee" in Noord-
Vletnam als instructeurs in trainings
kampen van Vietcong-rebelien in de
onmiddellijke omgeving van Hanoi.
Be instructeurs zijn naar Vietnam
„„aan op grond van een overeenkomst
tussen de regering van Oost-Duitsland
•n Duong Ding Thao. leider van de
permanente vertegenwoordiging van
liet nationale front voor de bevrijding
van Zuid-Vietnam" in Oost-Berlijn.
De Oostduitse regering heeft ook
reeds 2 miljoen mark aan Hanoi ge
schonken.
SAIGON Amerikaanse parachutis
ten hebben een grote overwinning be
haald op de Vietcong in de zwaarste
slag uit de Vietnamese oorlog. O.m.
werd een Vietcong-opleidingskamp ver
woest. De Vietcong liet volgens de laat
ste cijfers 226 doden op het slagveld
achter.
VIENTIANE Het koninklijke Lao-
tlaanse leger heeft een communistische
stoot In de richting van de stellingen
van dit leger in de omgeving van de
koninklijke hoofdstad Loeang Prabang
afgeslagen. Na het gevecht werden de
lijken van 30 communisten geteld.
(Advertentie)
(Advertentie)
ZELFGLANSWAS
VOOR LEVENDE GLANS
<5*
Si TIJDELIJK 5
De minister kwam de
kamer binnen met een
extra (sappig)
koffertje. Vol met
flesjes B3! Onder het
genot van dit
vermaarde, zuivere
fruitsap werden alle
belastingverhogingen
goedgekeurd.
B3 appelsap, jus
d'orange, tomatensap,
tomatencocktail en
druivensap (rood en
wit) vloeiden rijkelijk.
Een pas moeder
geworden kamerlid
kreeg een flesje extra.
De oppositie was het
roerend met de
begroting eens.B3 doet
werkelijk
wonderen.
B3 - da's
pas
puur sap.
B3 fruitsappen-3xbeter
ROERMOND (A.N.P.) Bij de her
vatting van de zaak van de doodslag
op de Turkse arbeider Riza Polat in
Venlo, is voor de Roermondse recht
bank tegen de hoofdverdachte, de 21-
jarige P. A. uit Venlo, vier jaar ge
vangenisstraf met aftrek geëist.
Volgens de beschuldiging had A. (21
jaar en drie maal jeugdkampioen wor
stelen en éénmaal kampioen gewicht
heffen), in een Venlosc bar de Turk
met een autokrik op het hoofd gesla
gen. Deze klap was de Turk noodlot
tig.
De officier van justitie achtte A.
niet de enige schuldige. „Hij stond toe
vallig aan de top van de piramide van
gewelddadigheden in de bar. Hij werd
door zijn bendegenoten als domme
kracht gebruikt", betoogde de officier.
De verdediger bestreed de opvatting
van de officier dat de „bendeleden" de
vooropgezette bedoeling zouden hebben
gehad om herrie te schoppen. De raads
man geloofde ook niet aan rijp beraad
en kalm overleg. Hij vond daarom dat
er geen sprake was van doodslag maar
van „het toebrengen van zwaar licha
melijk letsel, de dood ten gevolge heb
bend". Hij vond de geëiste straf te
zwaar.
Tegen de verdachte S., een 27-jarige
betonwerker, die A. de krik zou heb
ben verschaft, met de bedoeling deze
als slagwapen te gebruiken, eiste de of
ficier eveneens vier jaar gevangenis
straf met aftrek wegens medeplichtig
heid aan de doodslag.
Een Venlose bouwvakker hoorde acht
maanden met aftrek tegen zich eisen,
wegens medeplichtigheid aan openlijke
geweldpleging en verstoring van de
openbare orde.
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG De Tweede Kamer
heeft dinsdag opnieuw mr. F. J. F. M.
van Thiel voorgedragen als voorzitter.
Elk jaar op prinsjesdag wordt een der
gelijke voordracht, bestaande uit drie
namen, aan de koningin aangeboden.
Mr. Van Thiel kreeg voor de eerste
plaats op deze voordracht 124 van de
129 uitgebrachte stemmen, één stem
werd door een kamerlid, die kennelijk
nog niet helemaal in het milieu thuis
is, uitgebracht op het Eerste-Kamerlid
mr. H. van Riel (VVD)! Voor de twee
de plaats kreeg de heer J. Bommer
(PvdA) 115 stemmen, terwijl mevr. mr.
J. M. Stoffels-van Haaften (WD) als
derde uit de stembus kwam. Zij kreeg
118 stemmen. In de samenstelling van
het presidium zal niets veranderen, om
dat de drie kandidaten deze functies van
voorzitter en onder-voorzitter reeds
meerdere jaren bekleden.
NIJMEGEN (ANP) Onder een losse
trottoirtegel in Nijmegen is dinsdag
het grootste gdeeelte teruggevonden
van de f 6.500.die vorige week door
inbrekers werden buitgemaakt in het
concertgebouw „De Vereeniging' 'in
Nijmegen. In verband met de inbraak
zijn vannacht een 22-jarige buffetchef
en een 23-jarige hulpkeler van het con
certgebouw aangehouden.
ZWOLLE (K.N.P.) Pater E. H. J.
van Waesberge is op het kapittel van de
Nederlandse provincie der Dominicanen
in Zwolle tot provinciaal herkozen. In
december 1960 werd hij voor het eerst
tot provinciaal gekozen als opvolger van
pater B. Janssen.
Hij is o.m. voorzitter van de K.R.O. ge
weest en bekleedde verschillende belang
rijke funkties in de provincie.
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Aansluitend op het ci
viele verdedigingsplan voor de jaren
1962 tot en met 1965 .is thans een plan
voor de periode 1966 tot en met 1968 ge
reedgekomen. Dit nieuwe plan heeft
eveneens ten doel de bescherming van de
bevolking en de beperking of verzach
ting van de gevolgen van oorlogsgeweld,
de voortzetting van bestuur, de instand
houding van het maatschappelijk leven
en de handhaving van het moreel.
Het plan dat 300 miljoen gulden
kost, maar waarvoor in 1966 95 miljoen
zal worden uitgegeven is gebaseerd
op het dekken van ?le behoefte voor niet
langer dan 30 oorlogsdagen.
De met het oog op buitengewone om
standigheden te treffen voorzieningen
zullen zoveel mogelijk ingepast en benut
worden in het normale maatschappelijk
bestel. Dit kan bij de B.B., de politie,
de telecommunicatie, het vervoer, de wa
terstaat, de voedselvoorziening, de ar
beidsvoorziening en de volksgezondheids
zorg. Het plan gaat uit van zowel con
ventionele als nucleaire aanvallen op
ons grondgebied, waarbij de conventio
nele wapens een aanvulling zullen zijn
op de kernwapens van zwaar kaliber. De
kans op het gebruik van biologische
strijdmiddelen wordt gering geacht, die
van chemische wapens gering en dan nog
niet gericht op de bevolking.
De overgrote meerderheid van de be
volking zal het oorlogsgeweld kunnen
overleven, als maatregelen worden ge
troffen tegen radioactieve neerslag. De
uitgaven zijn dan ook vooral op deze
maatregelen gericht.
(Advertentie)
fÜn;
v^v/
DOOR MIGNON G.EBERHARt
52)
t Men zou zelfs kunnen zeg-
gen dat je vrouw Sykes doodgescho-
J ten heeft en dat Jim Stenson zich
t heeft opgeworpen om de moordenaar
te sauveren. Nie* dat ik werkelijk
denk dat iemand dat gaat zeggen-
Maar je verkeert in een kwetsbare
t positie- Ik zal de hele kwestie zo een-
t voudig mogelijk stellen, maar er zijn
9 altijd mensen die zeggen „dat er wel
t meer achter kan zitten". Er is er al-
i tijd wel een die zegt „dat er iemand
9 gesauveerd moet worden". Zeker
met een naam al; de jouwe. Lem.
t Je bent een vogeltje voor de poes."
t Langzaam zei Archie: „Hij heeft
J gelijk. Je kunt de hekken gren-
J delen, alle deuren afsluiten, op alle
mogelijke manieren op jezelf passen
t ®n toch kan iemano je, als je in de
politiek bent, een mes tussen de rib-
J ben steken." De sombere vlucht die
t zijn fantasie nam, scheen hem zelf
t te ontstellen. Hij reef met zijn han-
9 °.ver ziJn hoofd en 'iep opstan-
flig uit: ,.Ik zeg iullie dat het ver-
i keerd is Lems hele toekomst voor
t zon vent op het spel te zetten. She-
9 riff. houd het ui de kranten, één
aagje maar." „Die kous is ai, Ar-
i crue", zei Lem kortaf. „Maar ik zeg
t 3e dat het mis is", riep Archie en
deed een beroep op Dilly. „Dilly,
t 3ij hem". Die zei rondweg:
t .-Maar een enkele dag en nog wel
t zo n belangrijke" „En hoe zouden
ae kiezers die op mij stemmen, zich
t ae volgende dag voelen?" zei Lem
0 vermoeid. „Luister, Dilly Archie
ïeetu Y?1 we gisteravond afgespro-
t «en hebben. Hij weet of vermoedt wat
9 oLgezfifd is'Dilly giug rechtop zit-
p!?VWat wie gezegd heeft?" „Ik.
SL2e ë°uverneur de voorzitter Fig
™n' iedereen- Deze zaak moet zo
worriin openbaar gemaakt
Hen Waarom?" „In de eerste
£!n S het dp waarheid is. Ik
Iers hort Wlllens en wetens de kie-
Dillv £8en-, "De zei
ziin Men L "Latep we °°k realist
men wS? n zoiets niet verbloe-
men. Het
dan vVei" Z0U eenmaal uitkomen en
weest erg,er iijken dan het ge-
is „Je bedoelt dat het Jóu
de rest van je politieke leven zou blij
ven dwarszitten". Dilly dacht even
na over haar eigen uitleg. „Er zit
iets in, maar ik geloof dat we dat
risico moeten nemen. Het zou kunnen
uitkomen, ja maar waarschijn
lijk gebeurt het nooit". Lems ogen
choten vuur, maar zijn stem klonk
beheerst. „Ze zullen die Oliver Brown
wel vinden. Wat ste<l je dan voor,
Dilly?" Archie interrumpeerde „Het
feit dat Brown gisteravond opdook
en Martha dreigde en daarmee be
wees dat de hele zaak van tevoren
opgezet was. verandert alles- Dat
wisten we gisteravond nog niet. Nie
mand van ons heeft het geweten. Het
wijst dat het een val is geweest en
Martha heeft nergens schuld aan- Er
ls niets dat iemand jc in de schoenen
kan schuiven, Lem- Houd de hele
zaak buiten de kranten." „Archie",
zei Lem met moeilijk bedwongen on
geduld ,.zie je niet in dat wanneer
de hele zaak in dc kranten gepubli
ceerd wordt, dit de enige manier is
Browns plannen t verijdelen? Hij
zal het lezen en begrijpen dat Martha
en Dilly hem gisteravond de waar
heid verteld hebben. Hij weet dan
dat hij niets, maar dan ook niets
heeft waarmee hij Martha kan drei
gen." Archie beet even op zijn na
gels. „Ik ben het met je eens dat
daar wat in zit. Maar ik zou zeg
gen dat er wel mee gewacht kan
worden tot morgen. Vang Brown,
gooi hom in de nor.' „Op beschul
diging van wat?" zei de sheriff, ter
wijl hij Archie misprijzend aankeek.
„Wat kan het schelen, het een of
ander. Inbraak in dit huis, landlope
rij".
„Dilly", zei Martha, .zich plotse
ling iets herinnerend, „misschien
heeft hij wel jouw broche met sma
ragden weggenomen." De sheriff
draaide zich snel naar haar om en
Lem zei scherp: „Wat voor broche?"
„Niets", zei Dilly, ,.ik meende dat
ik een broche met smaragden kwijt
was Maar die heb ik in een boek
teruggevonden." .,0". De sheriff keek
teleurgesteld. „Het zou mooi geweest
zijn hem vast te houden op verden
king van diefstal, totdat we de zaak
rond hebben. Maar we moeten hem
eerst zien te vinden. Ik snap niet
hoe een auto en een man zo kunnen
verdwijnen. Hij moet toch eten, ben
zine kopen, ergens opduiken. Ik
moest maar weer liever aan het
werk gaan, Lem. Ik" Hij legde
zijn hand op Lems schouder, scheen
naar woorden te zoeken en zei toen
langzaam: ,.Ik kan wel aanvoelen,
wat dit allemaal voor je betekent,
Lem. We stelden ons allemaal voor
dat je zo goed als in het gouverne
mentshuis zat. Een feit is dat we
je al op weg waanden naar Het Witte
Huis We waren er hier trots op
ik weet niet precies hoe ik het zeg
gen moet. maar ik denk dat er gro
tere dingen zijn. Een feit is dat ik
nu trots op je ben, Lem. Op jou
en je vrouw. Nu zal ik maar eens
gaan.''
Lem liep met hem naar de deur
en samen gingen ze naar buiten. Dil
ly vroeg aan Archie: „Wat gaat Lem
nu precies doen?" „Ik weet het niet
zeker Ik heb maar een gedeelte
van het gesprek gehoord, dat van
het onmiddellijk vrijgeven van de
zaak aan de pers. Daarna heeft Lem
een lang gesprek met de gouverneur
gehad en met de voorzitter en Fig
Newton". „Wat hebben ze gezegd?"
„Ik zeg je toch dat ik dat niet
weet. Ze hebben me eruit geschopt.
Daarna zijn we van de gouverneur
zijn huis naar dat van Fig Newton
gegaan en daar hebben de partijvoor
zitter en Newton en Lem de hele
nacht zitten bomen. Ik heb het niet
kunnen verstaan, maar ze hebben
iets besproken. Ze hebben zelfs de
procureur-generaal laten korrten en
hebben met hem gepraat. Het heeft
ge<en zin me iets te vragen, ik weet
niet wat ze gezegd hebben. Ik weet al.
leen dat ze allemaal proberen Lem
uit het hoofd te praten wat hij van
plan is". „Maar die valstrik dan.
Dat hebben we niet geweten en het
werpt een heel ander licht op de
zaak." Lem scharrelde een jas uit
de kast naast de ingang en kwam met
die jas over de arm terug. „Kom,
Archie. We komen te laat.." „Te
laat waarvoor?" vroeg Dilly tege
lijk vlijmscherp en honingzoet. Ar
chie antwoordde. „Voor een perscon
ferentie die Lem mij heeft laten voor.
bereiden Lem. als je ze niet de hele
waarheid vertelt alles over die
Rrown en de valstrik, dan zal ik
„Wat kun je bewijzen?" zei Lem
kortaf. „Die valtrik is een en al ver
onderstelling. We hebben Brown niet
te pakken. Wij hebben geen positief
signalement van Brown of Sykes. Wij
weten dat Brown hier gekomen is.
Alweer een week voorbij. Wat gaat
dat toch hard, hè! Gaat de tijd snel <>p
school of niet? Soms duurt de dag zeker
wel eens lang, hè? Maar er zijn toch
ook wel fijne dagen tussen? Als je later
van school af bent, zeg je, zoals ieder
een, dat het een erg leuke tijd was. Dat
was bij mij ook zo. Ik denk tenminste
nog graag terug aan de tijd dat ik in
de schoolbanken zat en na schooltijd
ging spelen. Wat was dat fyn!
Vóórdat je het weet is die tijd voor
bij en dan is het afgelopen met spelen
en kattekwaad uithalen, hoor!
Jullie doen toch wel goed je best,
hè? Mag ik daar op vertrouwen? Ik
vond het wel jammer dat er deze week
zo weinig brieven van jullie kwamen.
Ik had me er echt op verheugd, maar
helaas! Hoe komt dat, jongens en meis
jes? Te druk op school? Te veel huis
werk? Dat gaat natuurlijk wel vóór!
Maar volgende week verwacht ik
toch echt meer post, hoor. Mag ik op
jullie rekenen?
Dag jongens en meisjes, tot de vol
gende week.
José
De tweeling Ria en Frankie (12 jaar)
zouden samen een dagje gaan fietsen
Moeder had alles al klaar gemaakt voor
het uitstapje. „Morgen is het zaterdag."
had ze gezegd. „Dan mogen jullie gaan
hoor."
De volgende morgen gingen ze om
zeven uur op stap.
„Daag en kijkt goed uit op de druk
ke wegen, hoor," hoorden ze hun moe
der nog roepen. „Ja, mam, daag!"
Daar gingen ze dan. Ze hadden en
kele kilometers gereden toen ze in de
verte het ronken van een auto hoorden.
De kinderen stapten af en gingen aan
de kant van de weg staan. „Uitkijken.'
zei Frankie, „ze lijken wel dronken
want ze slingeren zo."
De auto stopte en vier mannen kwa
men rustig op hen toelopen en deden
net of ze wat wilden vragen, maar ze
pakten Ria en Frankie beet en duwden
ze in de auto. Toen reden ze zo vlug
mogelijk weg
José Mathijssen (II jaar)
Berkstraat 4a.
Zunclert (N.Br.).
Weer is het woensdag
dus nu vers een lied,
waarin iedereen schrijven mag
behalve afkijken dat niet.
Ik kan u garanderen
en dit vind ik jammer
dat ze dit niet propageren
want soms klinkt er gejammer.
Jan Bakx, 14 jiar
Pastoor Kerckerstr. 19, Steenbergen
Ik zou graag corresponderen met
een vriendje van myn leeftijd.
Zelf getekend door
Ineke Bastiaansen, 6 jaar
Beeksestraat 15, Prinsenbeek
Er woonde eens een arme vrouw
in een hutje op de hei
En al had zij het ook niet breed
zij voelde zich toch blij.
Maar zat zij op een bankje
eens buiten in de zon
dan dacht ze toch ook wel eens
dat het ook nog anders wezen kon.
Had zij maar een boerderij
met een hele grote tuin
had zij maar koetjes in de wei
dan bezat zij een fortuin.
Maar dan dacht ze ook aan de missie
aan de mens die het nog slechter had
dan had zij nog haar dagelijks brood
en haar lieve witte kat.
Zij woont er nog die arme vrouw
in dat hutje op de hei
en al heeft zij het ook niet breed
zij voelt zich altijd blij.
Zelfverzonnen
Thea Olsthooru, 12 jaar.
Rithsestraat 18 - Breda.
Zelf getekend door Ellie
Stokx, 12 jaar, Werri-
laan 9, 's-Heerenhoek
Ik zou graag correspon
deren met een meisje
van 12 jaar.
„Pas'op Karei, het is daar erg glibbe
rig hoor!"
Maar Karei wilde niét naar zijn
vriendje luisteren. Hij was opeens veel
te nieuwsgierig geworden.
Heel voorzichtig zette hij zich af te
gen de verdorde, natte paal aan het
uiteinde van de lange pier, boog voor
over, probeerde het vreemde voorwerp
te grijpen, maar viel pardoes languit in
het ijskoude water.
„Dik, help me asjeblieft", schreeuw
de Karei uit alle macht, toen hij proes
tend boven water kwam. „Ik ben in het
water gevallen". En meteen verdween
zijn natte hoofd weer onder water.
Dik kwam verschrikt aanrennen,
maar wist niet wat te doen.
„Waar ben je Karei? Ik zie je niet
waar ben je geef antwoord
De pier was ontzettend glibberig en
de stenen hadden verschrikkelijk scher
pe punten. Het was erg moeilijk voor
Dik om overeind te blijven. Daar zag
hij plotseling weer het hoofd van zijn
vriendje boven het water uitsteken. Ka-
rel proestte en kuchte. Zijn gezicht was
paars geworden van inspanning. „Help,
help me1" Het klonk angstig en
naar.
„Wat moet ik toch doen?" piekerde
Dik. „Zelf in het water springen zou
betekenen dat we allebei hulpeloos znn.
Als ik nou eens heel vlug naar het
strand ren en een reddingsboei haal. Er
zitten er altijd wel hier en daar aan een
paal bevestigd. Hopelijk kan Karei het
zo lang nog volhouden. Zwemmen kan
hij gelukkig heel goed. Waarom zou hij
zo opeens in het water gevallen zijn?"
Snel holde Dik over de pier terug
naar het strand. Het was koud gewor
den. De zon was weg en de lucht was
bewolkt. September was eigenlijk al te
laat om in zee te gaa- vissen. Maar Ka-
rel en hij visten erg graag in zee. Ze
gingen dan helemaal aan het uiteinde
van de lange pier zitten, waar de gol
ven wild tegen de grauwe stenen beuk
ten. Dan genoten ze, voelden zij zich
vrij en meester van de grote uitgestrek_
te zee. Het was woensdagmiddag, hun
vrije middag. Gelukkig was die saaie
morgen op school een beetje vlug voor
bij gegaan. Het viel anders maar ver
schrikkelijk tegen, na die heerlijk lange
vakantie, die hij samen met Karei hier
aan zee had doorgebracht. Iedere dag
vissen, zalig- „Als Karei nou maar geen
domme dingen doet. Wat zou hij eigen
lijk hebben willen pakken? Ik heb toch
niets gezien? Nee, wat vreemd!"
Dik sjouwde door het mulle zand, hij
gend en ook wel een beetje angstig.
Karei deed altijd zulke gekke dingen.
Je kon hem eigenlijk nooit alleen laten.
Vorig jaar, in de lange zomervakantie,
waren ze hem ook plotseling kwijtge
raakt. Hij was toen met een oude schip
per meegegaan, die in een klein oud
huisje woonde onderaan het duin, daar
een heel eind verderop. Altijd nieuws
gierig, altijd onvoorzichtig. Dat kon Dik
niet erg fijn vinden van zijn vriendje.
Er gebeuren de laatste tijd zulke rare
dingen. Eindelijk vond hij op de duin
top een reddingsboei. Hè, hè, wat was
hij moe. Helemaal door dat mulle
zand! Had hij zijn schoenen maar uitge
trokken. Op blote voeten ging het veel
beter. Dat was nu te laat. Zo vlug mo
gelijk terug naar Karei. Wat woog dat
ding zwaar. Dik zuchtte onder de zware
last. Het was nog een heel eind lopen
naar de pier en de pier was erg lang.
Misschien was Diks hengel wel in het
water gevallen. Maar dat was niet zo
erg, als Karei het maar volgehouden
had. Zwemmen kon hij beslist erg goed.
Maar het was koud in het water en met
al je kleren aan kun je moeilijk zwem
men. Hij had het wel eens geprobeerd
•op zwemles, maar dat viel toch maar
tegen.
Toen Dik terug was op de punt van
de pier, was Karei nergens te zien.
„Karei, Karei, waar ben je, Karei ant
woord dan toch waar ben je, waar
ben je? Karei!" Dik schreeuwde uit alle
macht. Hij was doodop door het gesleep
met de boei door het zand en over de
gladde stenen van de lange pier. Maar
wat zag hij daar plotseling? Vanachter
een grote golf dook een groot voorwerp
op. Een kist? Het was te ver weg om
precies te kunnen zien, wat het was.
Ongeduldig wachtte Dik tot het voor
werp wat dichterbij was gekomen. Hij
huiverde. Het begon harder te waaien
en een beetje te motregenen. Zijn hen
gel lag er gelukkig nog, maar die van
Karei was verdwenen. Domme jongen!
Hij bezorgde je altijd kippevel.
Het voorwerp kwam dichterbij. En
wat zag Dik opeens? Twee handen hiel
den het voorwerp omklemd. Nu kon hij
duidelijk zien dat het een grote kist
was. Zou Karei dan? Nee maar dat was
geweldig! Vlug greep Dik z'n hengel en
stak hem ver voor zich uit. Dan kon
Karei de hengel misschien vastgrijpen.
Maar het was niet nodig. Karei zwom
uit alle mhchit, de kist voor zich uit du
wend. Wat een grote kist was dat!
Toen de kist met de natte Karei er
aan vast tegen de pier aanbonkte, greep
Karei de hengel van Dik. die hem de
stenen optrok. Hij zakte als een zoutzak
in elkaar, helemaal buiten adem en ril
lend van de kou.
„Grijp die kist. pak 'm hijg
de Karei. Dik sleepte de kist de pier
op. Een doodgewone kist. Eerst Karei
maar eens helpen. „Wat heb je me weer
laten schrikken, Karei", zei Dik een
beetje boos. maar toch erg bezorgd om
zijn vriendje. „Ik kon er niets aan
doen, die kist, ik dacht...."
Verder kwam hij niet. „Kom trek
vlug je kleren uit, droog je af en sla
mijn regenjas om je heen", zei Karei.
„Kijk jij naarnaar Karei
wees in de richting van de kist.
Dik schopte er tegen en wat hoorde
hij? Gerinkel als van flessen. Met zijn
groot zakmes maakte hij de kleine
plankjes voorzichtig los. En wat zag hij
daar! Flessen! Wel twintig! Wat zou er
in zit/ten? Nieuwsgierig haalde hij er
een uit de kist. Hij kon het niet lezen,
maar hij dacht thuis ook wel eens zo'n
fles gezien te hebben. Dat was beslist
wijn. Ja nu zag hij het duidelijk. Hij
had vader ook wel eens zo'n fles mee
zien brengen, als er visite kwam. Wijn!
Wat een vondst! Karei had intussen zijn
natte kleren uitgetrokken en Diks re
genjas om zich heen geslagen. „Nou en
wat is het, wat zit er in?" Hij rilde en
hoestte. „Ik geloof dat het wijn is, Ka-
rel, kijk maar."
„Ja natuurlijk is dat wijn, Dik, na
tuurlijk joh!"
De jongens maakten een vreugdedans
om hun buit, die Karei de zee had af
genomen. „Heb je in je piepzak gezeten
over me?" Vroeg Karei.
„Eerlijk gezegd wel ja, maar dat voel
ik nu niet meer. Wat een vondst. Zeker
van een schip gevallen."
„Ja, dat denk ik wel", zei Karei. „Die
gaan we verkopen, misschien krijgen
we er wel een heleboel geld voor". Dik
telde de flessen. Het waren er precies
twintig en allemaal nog heel.
„Karei, je hebt mo laten schrikken,
maar dat vergeef ik je graag, je bent
een held. Wat zullen ze morgen op
school wel zeggen als we dat vertel
len".
Het avontuur was gelukkig goed af
gelopen, maar het had erger kunnen
zijn. Karei en Dik waren blij met hun
vondst maar ze dachten cr niet aan dat
Karei zijn leven gewaagd had voor een
onnozele kist. Dat was erg dom. Een
held zijn, is heel iets anders, dat we
ten jullie ook wel.
J. R.
Er leefde eens. en dat was niet zo net
een koning, die kreeg men met geen
stokken uit bed.
De minister kietelde iedere dag onder
zijn tenen.
En de lakeien mompelden, o waar
moet dat toch henen.
Er werden iedere morgen vijftig rot
jes afgestoken.
En die arme koning zat van woede
steeds te koken.
Er werden emmers vol water over
zijn hoofd uitgestort.
En de kachel werd maar liefst twintig
maal opgepord.
De piccolo stak met een naald in zijn
neus.
De radio gilde en toch het was heus.
De koning sliep en sliep maar door.
Al gilde de radio ook in zijn oor.
Al beet de kleine keeshond ook ziin
tenen kapot.
Al knalden de rotjes nu nog zo vlot.
En al deed de nar nu nog zo zot.
Maar sloeg de klok twaalf, dan werd
dit stopgezet.
Want dan kwam de koning heel lang
zaam uit bed.
En aan zijn ontbijt zat hij nog te
gapen.
En mompelde: „Wat heb ik lekker ge
slapen."
Zelfverzonnen:
Ineke Hendriks, 11 jaar.
Ritsestraat 20.
Breda
A: Dat zijn we Allen die in de Stem
[komen staan
B: Is 't Blad, met kleine Stem bovenaan
C: Is de letter van Courant
D: Is 't Dagblad „de Stem" voor Mid-
[den-Brabant
E: Is Elkeen die is geabonneerd op de
[Stem
F: Is de Fout in de Stem, die nooit
[iemand zag
G: Is de Geestelijke van de Redactie-
[raad
H. Is de Hoofdredacteur, altijd paraat!
I: Is Ir. C. A. J. v. Schendel die ook bij
[de Redactie hoort
J: Is de heer Jacobs die werkt steeds
[voort
K: Is van Kleine Stem, voor de Kleine
[man
L: Is van Letter, daar staat de Stem
[vol van
M: Is de letter van Maatschappij
N: Is het Nieuws, dat hoort daar weer
[bij
O: Is de Omslag, dus voor- en achter-
[blad
P: Is de Prijs, die ik bijna vergat
Q: Die niet veel gebruikt wordt
R: Zijn de Regeltjes van „in 't kort"
S: Is natuurlijk de Sierlijke S van de
[Stem
T: Is de tweede letter, kijk maar Stem
U: Ts van Uitgeversmaatschappij
V: Is iedere Volgende dag. met de
[Stem erbij
W; Is het Weerbericht van elke dag
X: Is 'n letter, die ik ook zelden zag
IJ: Is van IJver van mij, voor de krant
Z: Is van 'k Zit hier in 't Zuiden van 't
[land
Betsie van den Dungen
Burgem. van Poppelstr. 8
Gilze 14 jaar
Zelf getekend door
Els van Hooydonk, 7 jaar
Lyndonkseweg, Bavel
I
