Studentikoos radioprogramma
gaat voor het eerst de lucht in
Dia"1011
„DRUM TATTOO": 4 OKTOBER 23.15 UUR
Almanak
flitsend
en pittig
Gebrek aan behoorlijk
vervoer is zeer groot
dn/
k*h!
iedereen
Actueel
ZONDAG MIVA-COLLECTE, WANT.....
m-u
.-tf
THUIS
FRITUREN
OM LEKKER
TE ETEN
DOOR MIGNON G EBERHART.
ledereen kan zélf een
hoge spaarrente kiezen
bij de Boerenleenbank
Hoge rente - tot
KANTOREN TE BREDA
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1965
(Van een onzer redacteuren)
LEIDEN - AMSTERDAM. - Als AVRO's
Jan van Herpen de studenten hun zin
geeft, zal op maandag 4 oktober
's avonds om kwart over elf een flard
„Drum Tattoo" van George Jenkins
and his orchestre de eerste van een
reeks radio-uitzendingen van en voor
studenten in de ether introduceren.
Deze herkenningsmelodie voor dit
veertiendaags programma van een
kwartier voorlopig tot 2 mei zal
als meeslepend muziekje een garantie
geven voor de pittige en pakkende
inhoud van wat studentenjournaal
„Almanak" zal gaan heten.
Hiermee zal een tweede initiatief van
het verleden jaar opgerichte Algemeen
Studenten Persbureau vorm hebben ge
kregen. Het eerste punt op het program
ma vormde destijds de eigen krant en
nu deze met veel verve en met jour
nalistieke jaaglust op de actualiteit uit
de grond is gestampt nationaal stu
dentennieuwsblad Student volgde de
tweede stap- Hiervoor viel men terug
op een vroeger al eens uitgevoerde,
maar bij gebrek aan belangstelling ge
storven idee van de A.V.R.O om de stu
denten hun eigen hoekje in de ether te
geven. Jan van Herpen die vroeger dit
programma verzorgde Studentenha
ver en die de moed in het nalopen
van studenten al lang had opgegeven,
stond te klapperen met zijn oren toen
de studenten onlangs zelf met ideeën
kwamen.
Hans Knook, 22, student rechten te
Leiden, toen nog hoofdredacteur van
het ASP, die als zodanig ook Student
opstuwde tot 65.000 abonnees en tot een
handzaam weekblad-uiterlijk, heeft als
eerste de weg naar de studio's ingesla
gen. Het leek een gang naar Canossa
omdat hij goed moest maken wat voor
gangers er wel eens bij hebben laten
liggen. Maar zo heeft hij zelf het niet
aangevoeld. De student leefde tot voor
kort meer dan vandaag de dag in een
eigen wereld. Het had geen zin naar
buiten te treden en de maatschappij
was vers II, waarmee men in
stemde na het afstuderen. Zo niet
Knook en die hem bijvielen- De studen
ten staan midden ir de maatschappij,
vinden zij, en zij leveren hun aandeel
erin, zij het meer consumptief dan pro-
duktief, zo men hun aandeel naar ma
teriële nonnen meet, maar met een on
getwijfeld creatieve inbreng, als men
met geestelijke waarden gaat meten.
Zelf zegt Knook er alleen maar van,
dat hij er lol in heeft. Naar zijn eer
lijke overtuiging doet de student er geen
goed aan onder te duiken in het isole
ment van zijn groep, de ivoren toren
van een deels gezellig deels weten
schappelijk intellectualisme, als ruimte
vaarders hoog verheven boven het alle
daagse. Ook de studenten begonnen
zich te organiseren om als groep hun
eigen positie te bepalen. In de warwin
kel schoof men in sneltreinvaart langs
elkaar heen. Voorlichting werd een bit
tere noodzaak. De Ned. Studentenraad
baarde het ASP en het ASP schiep
nieuwsblad, public relations, thans een
radio-uitzending en mogelijk in niet 1
te verre toekomst tv en film.
?5
als dit genootschap weer gaat ontgroe
nen. We zitten trouwens vol met ideeën.
We hetoben ze bij herhaling gespuid bij
Jan van Herpen, die als radioman-van
professie de supervisie houdt. We heb
ben al eens gepoogd kritiek bij hem
uit te lokken op onze ideeën. Maar hij
laat ons maar betijen, de beste garan
tie voor het werken onder eigen ver
antwoordelijkheid."
Radiojournaal „Almanak" gaat In
haken op de actualiteit in een objectie
ve vorm en in een frisse presentatie. In
de eerste uitzending komt in elk geval
de ontgroening aan de orde, die dan
net achter de rug o nog gaande is.
Voorts zal men teruggrijpen op de op
25 september te houden raadsvergade
ring van de NSR e:i de zeker op dat
moment nog in volle gang zijnde kamer
acties. Bij al deze onderwerpen wil men
op flitsende wijze hoor en wederhoor
toepassen.
Eenzijdigheid is het graf van de
eerlijke voorlichting en uit de bot
sing der meningen springt de waarheid
naar voren. In de eerste uitzending zul
len overigens nog mter zaken aan de
orde komen. Men kan nu nog niet zeg
gen welke, want me* wil elke keer heet
van de naald ingaan op het actuele ge
beuren, voorzover dit in direct of ver-
De komende hoofdredacteur
van „Almanak", de Amsterdamse
student Peter van Bueren.
(Advertentie)
Organisatorisch is de zaak van het
ASP zo opgezet, dat daarop op demo.
cratische wjjze invloed kan worden uit
geoefend door elke student en dat voor
komen wordt dat een bepaalde groepe
ring en zich meester van kan maken.
De NSR kiest het bestuur van het ASP
zodanig, dat daarin alle studentenorga.
nisaties vertegenwoordigd zijn. Dit be
stuur stelt de medewerkers aan als
mede een hoofdredacteur, onder wie
drie sectiehoofdredacteuren fungeren, te
weten van het nieuwsblad, radio-Alna-
nak en de public relations. De ASP-
hoofdredacteur is niet voor elke fout
aansprakelijk, maar wel verantwoor
delijk en kan hjj gebleken ongeschikt
heid vervangen worden.
Tot deze organisatievorm is men eerst
dit jaar overgegaan. In het afgelopen
werkjaar fungeerde Hans Knook als
perssecretaris van het NSR-bestuur te
vens ais hoofdredacteur van het ASP.
Deze figuur bleek minder gelukkig te
zijn, omdat het publicistische werk zo
gemakkelijk de schijn kreeg spreekbuis
voor het bestuur te zi^n. Het ASP en de
drie secties werken nu zelfstandig en
onder eigen verantwoordelijkheid.
Even nog dreigden er complicaties te
ontstaan met de Academische Radio
Omroep, die zendtijd wil verwerven ten
dienste van de studemtengemeenschap.
De doelstellingen van ACRO en ASP-
Almanak lopen achter geenszins paral
lel. Zij rijden elkaar niet in de wielen
en toen men dat ontdekte, werd beslo
ten elkaar met mensen, materiaal en
mogelijkheden van dienst te zijn.
De nieuwe hoofdredacteur van het
ASP. D. Verkade, en de sectie-hoofdre
dacteuren P. van Bueren (Almanak) F.
Ketelaar (public relations) en F- Rac-
ké (Student) voelen zich direct of indi
rect allemaal opvolgers van Hans Knook
di nacht en dag heeft gezwoegd voor
realisering van de plannen en de promp.
te verschijning.
„Als Je overtuigd bent van het belang
van een eigen krant", zegt hij. „moet
je zorgen, dat die op tijd verschijnt,
desnoods ten koste van een tentamen".
Deze opmerking zal elke hoofdredac
teur in den lande doen zeggen: die man
heeft het. Maar in tweede instantie zal
hij zeggen, wat Jan van Herpen in een
vaderlijke opwelling ook al zei: Zeg,
denken jullie eigenlijk wei aan je stu
die?
denken jullie eigenlijk wel aan je stu
die?
En ten departemente denkt men er
weer anders over. De kans is groot, dat
sommige journalistieke studenten we
gens te geringe studieresultaten niet in
aanmerking komen voor een beurs of
verlenging daarvan. Zo zou dan ook dit
ideaal ten koste van offers moeten gaan.
(Advertentie)
Deze missionaris ergens in Zu?
Amerika kan zich echt niet lant
met dit vooroorlogse vehikel voo
bewegen. Voor hem en andere N
deriandse missionarissen wordt zr
dag de MIVA-kerkdeurcollecte g
houden.
(Advertentie)
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA Het gebrek aan behoorlijk
vervoer in de binnenlanden van Azië en
Afrika is zo groot, dat het in vele ge
bieden tot probleem nummer één gaat
worden. Het wordt steeds duidelijker,
dat de hulp, die op materieel of gees
telijk terrein gegeven moet worden
meer en meer afhankelijk wordt van de
vervoersituatie. Dit zeigt de MIVA (Mis
sie-V ervoersmiddelen-Aktie)die zondag
weer de traditionele kerkdeurcollecte
houdt ten bate van de Nederlandse mis
sionarissen „in den vreemde.
Op de MIVA-centrale te Amsterdam
liggen op dit ogenblik meer dan 400 ver
zoeken van Nederlandse missionarissen
om steun bij een volledige of gedeelte
lijke aanschaf van vervoermiddelen De
verzoeken omvatten: 99 jeeps, 57 vracht
wagens, 18 ambulances, 11 boten, 126
auto's en verder nog een groot aantal
motoren, scooters, bromfietsen, fietsen
en buitenboordmotoren.
In 1964 keerde de MIVA een bedrag
van meer dan 8,5 ton uit aan Neder
landse missionarissen De kerkdeurcol
lecte bracht f 447.000,- op, terwijl de an
dere vier ton te danken waren aan de
Nationale MIVA-loterij en de donateurs-
gelden.
Hoe blij de missionarissen wel zijn
met een goed vervoermiddel, blijkt wel
uit de brief van pater H. Maalman. die
in de Filippijnen werkzaam is. „De
Landrover is al hier en druk in gebruik,
het is een pracht jeep, oersterk, ligt vast
op de weg en is zelfs op onze vrij slechte
wegen bijna shock-proof. Zelfs het draai
en op smalle wegen is voor de landrover
geen probleem: een zachte berm of een
modderig aardappelveldje is voor dit
soort jeep geen bezwaar. Ik ben dan ook
in de wolken met mijn nieuwe jeep en de
MIVA uiterst dankbaar voor dit fijne en
zeer welkome cadeau".
De nieuwe hoofdredacteur van
het ASP, de Leidse student D.
Verkade.
wijderd verband staat tot de studen
tenwereld. Het programma zal in de
ruimste zin studentikoos zijn.
Ten dienste van deze actualiteit heeft
men een net van correspondenten aan
geworven, allen studenten, in elk uni
versiteitsstadje tenminste één. die of
wel tips kunnen inbrengen dan wel op
een bandje hun opnamen inzenden. Wil
men de actualiteit op heterdaad be
trappen, dan zorgt de AVRO voor een
lijntje. De AVRO heeft trouwens toege
zegd gul te zijn met technische appara
tuur en met het verschaffen van com
municatieve mogelijkheden. Hans Knook
die als hoofdredacteur en als stimula
tor van verscheidene initiatieven verle
den jaar de studie v. aJ heeft vergeten,
wil weer wat meer achter de boeken
gaan zitten, maar hij maakt deel uit
van het journaalteam van twee vrou
welijke studenten en twee mannelijke,
onder wie Peter van Bueren, 23, socia
le en politieke wetenschappen Amster
dam, die als hoofdredacteur gaat fun
geren-
Peter van Bueren voelt deze taak
m als een obsessie in positieve zin,
zoals hij het zelf omschreef. Hij heeft
als medewerker aan dag en universi
taire bladen publicistische ervaring
maar de directheid van de radio doet
hem met overwegingen omtrent de juis
te bespeling van dit medium opstaan
en naar bed gaan. Hii gunt Hans Knook
alle eer, die deze toekomt, en dat doet
ook de ASP. die he*- inmiddels tot ad
viseur benoemde maar voelt, dat het
thans voor een belangrijk deel ook van
hem zal afhangen hoe de studentenwe
reld zich via de radio zal presenteren
aan de buitenwereld.
„Almanak", zegt h:' „zal in niets op
„Marimba" moeten lijken, met alle lof
voor dit voortreffelijke programma,
maar een geheel eigen vorm moeten
krijgen. Geen hoofs jtrgon, geen intel
lectualistische dubbelzinnigheden voor
de goede verstaander en geen arrogan
te afstandnemerij. We mogen geen on
derwerpen schuwen, zelfs als deze pre
cair zouden zijn- Zo stellen wij ons voor
m januari Tres aan de orde te stellen,
WE, ïLtS
opvouwbaar
f1.95
50)
Lem kwam te voorschijn, nog bezig
een trui over zijn hoofd te trekken.
„Hij wordt erg Engels. Goeie gena
de. wat ziet dat bed er heerlijk uit".
Hij strekte er zich op uit en leek
zo erg lang. Met zijn handen onder
zijn hoofd gevouwen, staarde hij naar
het plafond. „Dilly citeert Ouwe Zeke
alsof hij een orakel is geweest", zei
hij vermoeid. „Hij was trouw, dat
is een feit. Eerlijk op zijn eigen
wijze. Hij was ook de kruiperigste
sluwste, knapste ouwe havik die ooit
geleefd heeft. Ik heb hem eens in
actie gezien Nou ja. dat heb ik vaak
gezien, maar die keer het was op
een partij conventie in Chica go, in het
Internationele Amfitheater Grote ge
hoorzaal, met een dak zo hoog dat
de hemel en de vlaggen in elkaar over
schenen te gaan in een blauwachtige
nevel. Het was na mijn vaders dood.
Ma was er bij. Ouwe Zeke had kar
weitjes voor mij, Carter en Howard.
Carter is de lieveling van de dames
in onze familie hij moest zorgen
voor bloemetjes voor de dames van
de afgevaardigden, moest reserverin
gen veranderen die hun niet aanston
den en hen brengen een halen naar
en van theepartijtjes er. zo meer.
Howard en ik moesten helpen de af
gevaardigden bijeen te houden. Ouwe
Zeke had altijd duizenden klusjes. De
helft van de tijd wist ik niet wat
de boodschappen betekenden. In ie
der gevalLem gaapte. „Hoe dan
ook, deze keer begon een beslissend
appèl toen een stel van de afgevaar
digden nog beneden stond te delibe
reren. Dat is een eigenaardig mo
ment. Geeft je een beetje de rillin
gen als de klerk roept ,,A-A-la-bam-
ma". Je weet dat dan de volgende
30 minuten de loop van de geschie
denis kunnen bepalen. Ja, het gebeurt
weet je, in elke staat. Wij zaten bij
Zeke in de loge. Plotseling liep het
anders dan Ouwe Zeke gedacht had.
En nog eens Ouwe Zeke bemoeide
er zich onmiddellijk mee. Hij stuur
de Howard en mij naar deze en gene
toe, daar beneden, dwars door de me
nigte en de vlaggen. Hij haalde één
voor één mensen in het gangetje ach
ter zijn loge Lem geeuwde weer
e™ tuurde een hele poos naar het
plafond.
Op het laatst zei Martha: „Hoe is
het afgelopen?" „De man van Ouwe
Zeke kwam bij de tweede stemming
uit de bus".
Toen hij zo praatte over die bijeen
komst en Ouwe Zeke, leek het Mar
tha even of zij en Lem bijna onge
merkt weer in hun oude verhouding
teruggegleden waren Het was het ge
makkelijke, vertrouwde gesprek van
getrouwde mensen. Maar het was niet
zo. Lems gepraat over een partij con
ventie was als zout in een verse wond.
Direct daarna zei ze: „Was Dilly
daar ook bij?"
Lem deed even zijn iichtgevallende
ogen open. „O, ja. Ze deed alles
wat Ouwe Zeke haar rpdroeg. En ze
deed er uit zichzelf nog een schepje
bovenop. Ze is zijn oogleden zak
ten weer; slaperig zei hij: ,,een goede
vrouw voor Zeke geweest".
Dilly zou ook een goede vrouw voor
Lem zijn, dacht Martha weer. Er
zat een klein kwelduiveltje in haar.
Ze zei: „Ouwe Zeke kan niet de
juiste man voor Dilly geweest zijn.
Ze kan niet verliefd op hem zijn ge
weest"
Lem steunde op zijn elleboog en greep
naar de telefoon. „Dilly weet niets
van liefde af. Ik moet even met Jim
Stenson praten". Misschien is lief
de niet eens zo belangrijk als 't spre
ken van eenzelfde taal, dacht Martha
Lem praatte met Jim. Ja de
sheriff heeft het me verteld. Als je
kogel verdwaald is en hem geraakt
heeft, kan niemand je de schuld ge
ven. Maak je geen zorgen over de
verkiezingen, die zijn mijn problemen
Martha ging de kamer uit en sloot
de deur zachtjes achter zich. Het
was te laat haar daden ongedaan te
maken.
Ze kon nergens heen. Ze was een
indringster in het huis dat ze dwaas
genoeg gedurende drie dagen als het
hare had beschouwd. Het schoot haar
te binnen dat ze u het verstandigste
aan deed te vert: ekken. op stel en
sprong uit Lems leven te verdwij
nen.
Het zou stellig ook het gemakke- J
lijkst zijn. Maar Z' kon niet weggaan. J
Zelfs niet als er geen verkiezingen p
waren. Zelfs niet als ze niet het ge- f
voel had dat wit er ook mocht ge- J
beuren, Lem en zij er het beste van
moesten maken. Ze kon toch niet
weggaan om het simpele feit dat ze i
waarschijnlijk beschuldigd zou wor-
den van een misdrijf en moest wach- J
ten op de straf die haar opgelegd p
zou worden. f
Archie en Dilly zaten in de zitkamer J
te bekvechten en Martha kon hen p
boven aan de trap horen. „Ik ver-
zeker je, Dilly, dat we net zo goed J
die redevoering van vanavond af
kunnen zeggen en het geld sparen, p
Als de kranten eenmaal in de stal- f
letjes zijn is het gebeurd"
„We hebben geld opgehaald voor ex- J
tra zendtijd", zei Dilly onvermoei- p
baar- „Lem moet zo'n goede rede
houden dat .'t niemand iets zou kun- J
nen schelen al was hij met een moor-
denares getrouwd „Lieve help. Dil- p
ly". Archie kermde geschokt. „Je
kunt maar beter aan het werk gaan. J
Tenzij je er liever mee ophoudt en p
teruggaat naar John Henty". „Je t
bent een echt manwijf", zei Archie
en Martha schoot gauw weg over de
overloop. p
Ze liep langs de gesloten deur, J
waarachter Lem blijkbaar nog steeds J
met Jim praatte, want ze hoorde het p
gemurmel van zijn stem. Ze ging p
een paar treetjes af en bevond zich
in iets dat waarschijnlijk eenmaal J
bediendenkamers waren geweest. Die p
waren nu leeg en koud. Ze liep de
eerste kamer binnen en ging op een
koperen bed zitten, waarop alleen J
een matrasdek lag. En ze staarde p
naar de toilettafel van pitchpine
met de stoffige spiegel.
De spiegel zag er spookachtig uit, J
want die weerspiegelde laar eigen,
bleke gezicht. Ze had vergeten haar p
lippen bij te werken en onder haar
ogen zaten zwarte vegen. Zelfs haar J
blonde haar had zijn glans verlo- J
ren en leek grauw boven haar gele p
jumper. Ze dacht aan Lem, die haar 1
Goudelsje of Boterbloempje noemde J
Of mrs. Schultz. J
Ze wendde zich af van de sombere
spiegel, krulde zich op het bed op J
en wenste dat ze daar kon blijven. f
Weg. verborgen to alles voorbij was. p
Maar ze wist wel dat dit óók niet
kon Het enige dat ze kon doen was J
wachten tot het einde en aanvaar- p
den wat er van kwam, met alle p
kracht en waardigheid, die ze kon
opbrengen. J
Een ogenblik dacht ze aan Dilly, t
die trouw streed tot het einde en al-
tijd weigerde een nederlaag te accep- J
teren. Lem kon Martha in zijn leven
vervangen, maar Dilly niet.
Persoonlijke spaarmogelijkheden
vragen om aangepaste spaar-
vormen. En dat is precies wat
de Boerenleenbank u biedt:
keus uit vele aantrekkelijke
spaarvormen, elk met een eigen
hoge rentevergoeding over het
héle spaartegoed. Tot liefst
5y2 Praat er eens over, welke
spaarvorm het beste bij uw
spaarmogelijkheden past. Bij de
Boerenleenbank, een moderne
bank vlakbij, met veelzijdige
service, ruime openstellingsuren
en persoonlijke aandacht voor
5V2%
de spaarbank voor iedereen
890 Vestigingen aangesloten bij de Coöperatieve Centrale Boerenleenbank Eindhoven
BOERENLEENBANK BREDA
Hoofdkantoor Nieuwe Prinsenkade 8 Tel. 01600-44850. Ge--
Maandag tot en met vrijdag van 9—4 ur. Vr(jd
van 68 uur.
Bijkantoren: Boeimeer: Bilderdijkstraat 65. Tel. 40159
Brabantpark: Hoogeind 10. Tel. 40683
Doornbos: Baliëndijk 24. Tel. 43916.
Geopend: Maandag tot en met vrijdag van 10—4 uur.
Vrijdagavond van 68 uur.
BOERENLEENBANK GINNEKEN
Kantoor Ginneken
Kantoor UIvenhout
Kantoor Viveslaan 9:
Ginnekenweg 324. Tel. 01600-35330. Geopend: Maan
dag tot en met vrijdag van 94 uur. Vrijdagavond va:
68 uur.
Dorpsplein 13. Tel. 01604-553. Geopend: Maandag to
en met vrijdag van 9—12 uur en van 1.30—3.30 uur. -
Vrijdagavond van 68 uur.
Tel. 44109. Geopend: Maandag tot en met vrijdag va"
104 uur. Vrijdagavond van 68 uur.
BOERENLEENBANK PRINCENHAGE
Kantoor t Liesbosstraat 8. Tel. 01600-33077. Geopend: Maandag
tot en met vrijdag van 94 uur. Vrijdagavond van 6-8 uur
Kantoor: Dr. Struyckenstraat 23 - Tel. 41088 - Geopend: maandag
tot en met vrijdag van 10-4 uur. Vrijdagavond van 6-8 uur
