Zuidtirolers
bestoken
Italianen
PERU ZIT
ZONDER
REGERING
man
house of enqian
i
Hoera!
Het regent weer!
Dieven in de nacht
Het
arme
gezin
Kat -sluiting
In Rusland
gestolen
Frans Hals
terecht
HET ONGELUK
Eerlijk Bart je,
edel Bartje
15
Automobiliste d od
bij dubbele botsing
Gevecht om land
kost vijf doden
Dieven gegrepen
HOUSE OF ENGLAND'S
Namen noemen
KONING WIND MET VAKANTIE
Vragen van een
negerjongetje
DAG JONGENS
EN MEISJES
Klaasje en Pimpernel
Het hondje
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 15 SEPTEMBER 1965
15
(Advertentie)
M 21 SEPTEMBER 1965
iRGARINE DE GRUYTER
50 CHEQUES i f 20.-
10 x een jaar lang
S BOODSCHAPPEN
10 x SONY draagbare
EVISIETOESTELLEN
rAFF ELEKTRISCHE
NAAIMACHINES
ESTIGE luxe edelstaal
KEUKENUITZETTEN
160 x SOLEX de Luxe
BROMFIETSEN
t FLESSEN DE GRUYTER
WIJN, PORT OF SHERRY
10000 X PAAR GRILON
DAMESKOUSEN
PAKKEN DE GRUYTER
GOUDMERKKOFFIE
BOLZANO, Italië (UPI) Een groepje
Zuidtiroolse terroristen heeft een Itali
aans legerkamp aangevallen, waarbij zü
zelfgemaakte bazooka's gebruikten.
Er zijn in het kamp geen slachtoffers
te betreuren. Volgens Italiaanse leger-
deskundig^n getuigde de aanval van
„amateurisme'Het geheel vormde een
grote tegenstelling tot de koelbloedige
moord op twee leden van de rijkspolitie,
de carabinieri, op 26 augustus.
De terroristen zetten de aanval in met
lichte wapens. Later werd met bazooka's
de aanval voortgezet. Na ongeveer zeven
granaten te hebben afgeschoten, waarvan
er twee niet ontploften, verdwenen de
zuidtirolers.
ZWOLLE-WINSCHOTEN (ANP) De
47-jarige mevrouw H. van de Wolf-Jans-
ma uit Bathem is om het leven gekomen
toen zij met de door haar bestuurde auto
b Heino te gei. een boom reed. Ze over
leed tjjdens het vervoer naar een zieken
huis. Haar man, die naast haar zat, werd
eveneens ernstig gewond.
Mevrouw de Wolf passeerde een vóór
haar rijdende vrachtauto en zag toen plot
seling een tegenligger naderen. Ze schrok
en zwenkte te vroeg naar rechts, waar
door haar auto de vrachtwagen raakte en
ze de macht over het stuur verloor.
In het ziekenhuis in Winschoten
woensdag de 18-jarige Harm Jan Zijpkes
overleden aan de verwondingen, die hij
donderdag j.L opliep toen hij als duo
passagier op een bromfiets door een per
sonenauto werd gegrepen.
Koerden tegen l urken
ISTANBOEL, Turkije (UPI) Vijf do
den en 15 gewonden waren het resultaat
van een gevecht tussen inwoners van het
Zuidturkse dorpje Simakli en leden van
de Koerdenstam Tayan, zo is bekendge
maakt.
Het gevecht brak uit na een ruzie over
de eigendomsrechten op -^en stuk land. De
politie heeft een eind gemaakt aan het
gevecht.
i
t
i
i 99
BRESCIA, Italië (UPI) Een kat
die huisde im een fabriek in de Ita
liaanse stad Brescia, heeft daar een
kortsluiting en een brand veroor
zaakt toen zijn staart een hoogspan
ningsdraad raakte. De kat werd ge-
elekt :eerd. De brand veroorzaak
te een schade van zeven miljoen lire.
MOSKOU (UPI) Een vermist Frans
Halsschilderij ter waarde van ongeveer
500.000 gulden is teruggevonden in Rus
land en de dieven zijn gearresteerd, zo is
gisteren in Moskou vernomen.
De dieven, die deel uitmaken van een
bende die zich toelegde op de diefstal
van kostbare schilderijen, ikonen en an
dere kunstschatten, zouden binnenkort
voor de rechtbank moeten verschijnen.
Het schilderij, een afbeelding van de
evangelist St.- Lucas, is teruggegeven
aan het Poesjqinmu-seum in Moskou, waar
het in maart van dit jaar werd gestolen.
Bij de diefstal bleef een portret van de
evangelist Marcus onaangeroerd. Later
heeft men een touw voor het schilderij
gespannen en de wacht in het museum
versterkt. Vorig jaar verdween uit het
beroemde Hermitage-museum in Lening-
grad het schilderen „Daphne en Chloë",
van Karl Brulow, dat na enkele dagen
werd teruggevonden.
Er zijn nog geen aanwijzingen, dat de
bende die het portret van St.-Lucas heeft
gestolen ook verantwoordelijk is geweest
voor de diefstal in Leningrad.
Aangenomen wordt dat de bende erin
geslaagd is enkele kunstschatten te ver
kopen voordat zij werd opgerold.
De diefstal van het doek van Frans
wals is nooit tot de Russische pers door
gedrongen. Het doek werd ongeveer zes
jaar geleden in de kelders van het staats-
museum te Odessa ontdekt en als een
Frarn Hals erkend.
(Advertentie)
LIMA (Reuter) Premier Schwalb
van Peru heeft het ontslag van zjjn kabi
net ingediend om te trachfen een motie
van wantrouwen te omzeilen. President
Belaunde Terry verzocht direct daarop
aan dr. Daniel Becerra de la Flor, lid
van de Partjj voor Volksactie, een nieuwe
regering te vormen.
Dr Sohwalb, die tevens minister van
Buitenlandse Zaken was, diende het ont
slag in tijdens een werkbijeenkomst met
de president, aldus een regericngsbekend-
making.
Gezegd werd dat de oppositie in het
congres een motie van wantrouwen wilde
indienen nadat Schwalb had geweigerd
een speciale bijeenkomst van het congres
bij te wonen. Op deze bijeenkomst zou
het congres de communistische infiltratie
in Peru behandelen.
Ministers, die een motie van wantrou
wen krijgen, zijn volgens de Peruaanse
grondwet verplicht af te treden. Het ka-
binet-Schwalb heeft dit willen voorko
men.
President Belaunde heeft de Sovjet-
Unie, Cuba en China ervan beschuldigd
te trachten de boeren in de Midden-Andes
op te ruien. Het leger voert in dit gebied
al drie maanden een guerrilla-oorlog te
gen communistische terroristen.
Op 2 september verlengde de president
de schorsing van de grondwettelijke ga
ranties een gematigde vorm van „staat
van beleg" met 30 dagen.
De beperkingen werden voor de eerste
maal opgelegd op 4 juli, nadat in Lima
bommen waren ontploft en in het oer
woud van de Andes negen politiemannen
in een hinderlaag waren gedood. De nu
afgetreden minister van Oorlog, gene
raal HumUerto Luna Ferreccio, zei op 3
september, dat de strijdkrachten de toe
stand in de Centrale Andes volledig in
handen hadden. Diplomatieke kringen
menen echter dat de oorlog in het moei
lijke terrein eindeloos kan voortduren.
m
Wie House of England
kent, weet dat wij niet op
een beroemde naam meer
of minder hoeven te kij
ken. Alleen al in onze kol-
lektie regenjassen vindt u
b.v. Nicholson (klassiek
conservatief), Tower (de
modern Look), en Eres
(verfijnde elegance). Wilt
U wat kwaliteiten? Nino-
flex, Aquaperl, Yucon-Tre-
vira, Scotchgard, Diolen,
etc. Vergeef ons de droge
opsomming, maar het gaat
per slot om
regenjassen.
(Een door
denkertje)
v.a. 89.50
REGEREN On herenmode)
IS VOORUITZIEN I
Oei, wat had koning wind een ple
zier! Bulderend van het lachen blies
hij de grijze regenwolken voor zich uit
over het land. Iedere keer als bij een
dikke boom of een groot huis zag staan,
schaterde hij: „Ha, ha, daar heb je weer
zo iemand die denkt dat hij tegen mij
op kan. Maar ik zal ze leren". En dan
riep de wind zijn grootste regenwolken
bij elkaar en schreeuwde: „Vooruit, ik
zal jullie eens vlug helemaal leeg bla
zen. Die boom daar beneden denkt dat
hij sterker is dan ik. Hoe durft hij. Ik
ga hem helemaal omver blazen".
Heel diep haalde hij adem, wel zo
diep dat zijn anders toch al zo dikke
wangen helemaal bol stonden en zijn
rode gezicht zelfs nog roder werd. Met
een grote zucht blies hij dan alle regen
uit de wolken tegen de arme boom aan,
net zo lang tot die helemaal .naar de
grond boog en kreunde: „O, schei toch
uit alsjeblieft, straks verlies ik nog al
mijn blaadjes!"
„Ha, ha, dat is juist de bedoeling",
schreeuwde de wind terug. „Ik blaas
net zo lang totdat je geen blaadje meer
over hebt. Maar wacht, daar staat een
huis. Daar ga ik alle dakpannen vanaf
blazen". Gierend van het lachen liet hij
de regen tegen de ruiten kletteren, zo
dat alle kindertjes, die daar woonden
er bang van werden.
Maar wat was dat? Waarom regende
het niet meer? Koning wind begreep er
niets van. Al blies hij nog zo hard, er
kwam geen druppel regen meer uit de
wolken. „Wat zullen we nu hebben",
riep hij uit. „Jullie hebben genoeg wa
ter bij je om het nog drie dagen te la
ten regenen". Heel boos keek hij naar
de regenwolken, die voor hem uit dre
ven.
Plotseling kwam de dikste van alle
maal naar voren. Zijn gezicht stond
heel bedroefd. Met zijn zware donder
stem begon hij te spreken: „Koning
wind, heeft u niet gemerkt dat alle
mensen beneden in de huizen er hoe
langer hoe ontevredener uit gaan zien?
Alle moeders kijken boos omdat de
kindertjes nooit meer buiten kunnen
spelen. En dat komt omdat u de hele
tijd hier boven in de lucht de mensen
plaagt met uw slechte weer".
„Ja maar", riep de wind, „wat willen
jullie dan? Ik kan toch niet de hele
dag in mijn wolkenpaleis blijven zit
ten? Daar heb ik helemaal geen zin in".
Heel boos keek hij naar de grote regen
wolk, die angstig begon te kijken, want
diep in zijn binnenste was hij een beet
je bang voor die grote, machtige wind.
Plotseling kwam er een heel klein
wolkje naar voren geschoven, dat erg
dapper was. „Koning wind", riep hij,
„ik heb een plannetje, U gaat met alle
regenwolken op vakantie, naar een land
dat ver hier vandaan ligt en waar de
mensen u niet kennen, Misschien vin
den ze het wel fijn als het daar eens
regent". „Ja, ja, dat is een idee", riepen
alle wolken. „Dan zijn de mensen hier
vast heel blij, want dan schijnt de hele
dag de zon". De enige die niet blij was,
maar hoe langer hoe bedroefder begon
te kijken, was echter de wind zelf. „Ja
maar", zuchtte hij, „ik heb het hier al
tijd net zo leuk gevonden. Ik wil hele
maal niet op vakantie".
En opeens biggelde er een dikke trapn
langs zijn bolle gezicht.
„O, o, niet huilen, koning wind", rie
pen alle regenwolken in koor. „Wist u
niet dat één traan van u een hele grote
regenbui op aarde is?" Verbaasd keek
de wind de wolken aan. „Ach", zuchtte
hij. „ik wist niet dat het zó erg was en
dat de mensen zo bang van mij waren.
Nou, vooruit dan maar, dan gaan we op
vakantie". Vlug blies hij alle regenwol
ken bij elkaar en vertrok naar het zon
nige zuiden.
Wat was iedereen blij.
„Hoera", juichten de kindertjes, .„de
zon schijnt! We gaan vandaag de hele
dag buiten spelen". De mijnheer, die
ijsjes verkocht, deed vlug verschrikke
lijk veel ijs in zijn karretje. Hij lachte
van plezier, want iedereen kwam #en
ijsje bij hem kopen.
Zo scheen voortaan iedere dag de son.
Alle kindertjes werden zo bruin als
nikkertjes en alle oude mensen konden
iedere dag in de zon zitten. Totdat op
een dag een meisje aan haar moeder
vroeg: „Wanneer kan ik nu eindelijk
mijn nieuwe regenlaarsjes eens aan
doen? En mijn parapluutje weer eens
gebruiken?" En het jongetje, dat aan
de overkant woont, zuchtte: „Ik wilde
dat het eens een keertje ging waaien.
Ik heb net zo'n zin om mijn vlieger op
te laten". Ook de boeren op het land
zeiden tegen elkaar: „We zouden best
weer eens een regenbuitje kunnen ge
bruiken!"
Al deze klachten werden gehoord door
een heel klein regenwolkje, dat stiekem
niet mee was gegaan op vakantie.
Heel vlug dreef hij naar het zonnige
zuiden en juichte: „Koning wind, alle
mensen zouden verschrikkelijk blij zijn
als u weer terug komt".
„Hoera", riep de wind. „Ik heb me
hier vreselijk verveeld. Ik ga vlug de
regenwolken bij elkaar roepen en dan
gaan we rtieteen terug".
Direct voerde hij dit plannetje uit en
een tijdje later blies hij de dikste regen
wolk die hij had, leeg boven het land.
Alle meisjes en jongens, alle boeren op
het land, ze lachten van blijdschap toen
de eerste regendruppels vielen. Maar
koning wind, boven in de lucht, had
nog meer plezier. En zo was iedereen
tevreden.
Het was donderdagavond. Mijn vader
en moeder waren uit, en daarom was
mijn vriendinnetje Maria bij ons ge
komen en ze zou blijven slapen.
't Was nu acht uur. T.V. stond aan.
We mochten wat langer opblijven dan
gewoonlijk, maar het niet te laat ma
ken. Ik stond op en ging naar de keu
ken en maakte twee koppen chocola.
Die dronken we in de kamer op. Ik
was ontzettend blij. dat m'n vriendin
netje bij me was, want ons buis staat
in een buitenwijk vlak bij het bos en
alleen, brr, ik moet er niet aan denken.
Plotseling zei m'n vriendin: „Zeg,
wat ben ik lui opeens, joih, kom laten
we naar bed gaan".
„Goed", zei ik. „Help me even de
boel naar de keuken brengen".
„Zeg, mama, toe vertel ons eens,
het is toch heus geen werk
Waarom mogen wij niet samen met
de blanken naar de kerk?
Omdat we zwart zijn mama
zijn we daarom zo stout?
Is het daarom dat de Lieve Heer
niet zoveel van ons houdt?
Toe moeder vertel ons nu
hoe dat dat eigenlijk kwam
Waarom mogen wij nu toch ook
niet in de tram?
En mama, waarom hebben wij nu
eigenlijk geen geld?
Worden wij als mensen met
een hond gelijk gesteld?
Waarom mogen wij niet vrij komen
op de straten?
Is het dan toch werkelijk zo
dat ieder ons wil haten?
„Nee, o nee", dat is niet zo
zei de zwarte moeder weer.
Want later zijn we toch gelijk
bij Onze Lieve Heer.
Thea OLsthoarn (10
Rithsestraat 18, Breda
In een oud, bijna omgevallen huisje,
woonde de familie De Bruin. Ze konden
niet rondkomen. Daarom moesten de
kinderen vaak gaan bedelen. Het kon
haast niet anders. Ze hadden 11 kin
deren. Ze hadden alleen moeder nog.
Een vader hadden die armoedige kin
deren niet meer. Want die was in de
oorlog gesneuveld. Op een dag ging Ma
rian, een van de 11 kinderen, bedelen
en Toosje mocht mee. Ze belde overal
aan, maar overal werden ze bijna weg
gestuurd. „Nu weer het volgende huis"
zei Toosje. Marian belde, want Toosje
kon er niet bij. Even moesten ze wach
ten, maar toen hoorden ze iemand de
gang door sloffen. Een oud vrouwtje
deed open. Ze zei: „Ach, lieve kinderen
kom binnen en drink een glaasje limo
nade. Wat willen jullie van mij heb
ben? Je mag vragen wat je wilt. Geld
hoef je niet te vragen, want dat krijg
je toch wel"
„Ik heb graag nieuwe kleren", zei
Marian. Toosje zei: „Ik ook". En dat
kregen ze.
Nu moet je niet denken dat dit dik
wijls voorkwam. Nee hoor, dat was
maar heel zelden. Zó moest nu de fa
milie De Bruin rondkomen.
Rina Gosens, 10 jaar,
Bicstraat 5, Gilze (N.B.)
Ik zette de televisie af en we trokken
naar boven. M'n vriendin sliep vlak
naast mij, op de logeerkamer, omdat op
mijn kamertje geen plaats was voor
twee. Tocih vond het nog eng en
zo gauw ik lag, trok ik het licht uit en
kroop diep onder de dekens. Tot zeker
een uur of tien heb ik toen zo nog lig
gen draaien en net toen ik een beetje
tot rust was gekomen, hoorde ik
stemmen. Ik spande me ontzettend in,
om te kunnen horen wat er gezegd
werd, toen ik het grind hoorde opstui
ven, waardoor ik begreep, dat er
iemand was gevallen.
„Sufferd", hoorde ik nu duidelijk,
„Kun je niet een beetje voorzichtiger
zijn? Moeten ze ons horen soms?"
„Ja hoor, 't is wel g»ed hoor", zei een
andere stem weer.
„Kijk hier is het eetkamerraam, en
daar 't keukenraam. Verdorie, ze zijn
alle twee gesloten. Hoe komen we nou
binnen?..
„Nou", zei de ander weer, „Heb jij de
loper dan niet meegenomen, sufferd,
konden we door de voor- of achterdeur
gaan".
,,Neevergeten hé, scheld een
ander voor sufferd uit, maar is 't zelf
tien dobbel", smaalde hij.
„Nou zeg, waarvoor zijn we hier ge
komen, om ruzie te maken of om ping
ping", en hij snapte met zijn vingers.
„Goed, goed, jehéééé, daar staat
een raam op een kier, daar boven, zie
je 't niet, kijk, de regenpijp loopt er
langs, klein kunstje om....".
Gunst ja, met schrik bedacht ik, dat
mijn moeder 't raam van de badkamer
opengezet had, om de warmte er uit te
laten. Toen hoorde ik dat er één bezig
was naar boven te klimmen. En op 't
zelfde moment begon ik te gillen van
die angst: „Mams, Pap, help. hèèèlp' En
ik opende mijn ogen, en keek recht in
de gezichten van mams en pap.
„Waar, waar zijn de dieven?" vroeg
ik.
„Lieve kind, je hebt natuurlijk ge
droomd", zei m'n vader.
Ja, toen begreep ik het. Gedroomd!!!
„Ga maar rustig slapen, schat, nu
hoef je niet bang meer te zijn", zei
mans. En zo eindigde de inbraak.
Christa Bastiaansen (13 jaar)
Slikstraat 6, Rosbergen.
(Ik wil graag corresponderen
met 'n r.k. meisje van 13 jaar, dat
op een middelbare school zit.)
Weer iets over het gure weer. Een
mooi verhaal over de wind en de regen.
We hebben onze wind en regen nog
niet veel gemist, maar stel je eens voor
dat we dat wel zouden moeten doen?
Zouden we dat wel lang uithouden?
Zonder wind en zonder regen? Elke dag
mooie en zonnig weer? Niet meer in de
regen lopen plassen of vliegeren in de
wind? Dat zou toch wel een beetje saai
gaan worden, is het niet? Denk daar
maar eens over na, als je het verhaal
„Koning Wind met vakantie" hebt ge
lezen!
Verder heb ik weer enkele bijzonder
leuke inzendingen gekregen en ik heb
geprobeerd ze allemaal in de krant te
krijgen. Helaas zijn er altijd jongens en
meisjes die ik teleur moet stellen. Maar
ik zou zeggen: Geef de moed niet op
en probeer iets te verzinnen wat hele
maal van jezelf is en leuk om de an
dere kinderen te laten lezen!
Denk daarbij in het bijzonder aan de
naderende herfst! Daar kun je echt wel
aardige dingen over verzinnen. Wat
doe je zoal na schooltijd? Waar ga je
spelen? Met welke vriendjes en vrien
dinnetjes? Enfin, jullie weten het beter
dan ik zelf. Tot de volgende week
weer! Ik reken weer op een heleboel
briefjes, José.
Op de grote boerderij was een klein
kinderfeestje aan de gang, want Jantje
was jarig. Hij werd vier jaar.
De kinderen gaven samen een auto
ped. De volgende dag ging hij met zijn
autoped rijden. Maar hij reed midden
op de weg. Opeens kwam er een auto
aan. Jantje wou nog naar de kant rij
den, maar het was al te laat. Hij kreun
de van de pijn en vlug werd hij naar
het ziekenhuis gebracht.
Diezelfde avond gingen vader en moe
der nog kijken. Hij had een been ge
broken en mocht over twee weken naar
huis. Moeder kwam elke dag kijken.
Eindelijk mocht hij naar huis, maar
hij mocht nog niet veel lopen. Toen hij
weer beter was dacht hij er wel aan
dat hij op het trottoir moest rijden.
Dus als je een autoped krijgt, rijd dan
goed op het trottoir, anders krijg je
ook een ongeluk.
Zelf verzonnen door Toos Bouwens,
Kapelstraat 22, Chaam.
Da-ar is Barend.
„Kijk eens," zegt hij. ,,een verrassing,
maar waar is die sleutel nou?"
Niet in je hoed, Badend. Buiten ook
al niet. Daar aan je klokje. Wat een
mooie verrassing. Een pop voor
Pimpernel en een raceauto voor de
kleine Klaas!
Marianne Akkermans - Turnhoutseweg
7- Baarle-Hertog. (België).
Getekend door:
Marianne Bouwens (12 jaar
Kapelstraat 22, Chaam
Daar was een klein hondje.
Dat altijd naar je luisterde.
En als je zei:
Zeg eens mooi dankje!
Dan zei hij: Waf, Waf!
Lilian Boerman, 8 jaar.
Eerlijk Bartje, edel Bartje
„Mammie", fleemde kleine Bartje,
„krijg ik asjeblieft een kwartje?"
„Een kwartje, das niet weinig
zeg maar eens waarvoor?
„Voor een oude man... bij staat
te schreeuwen ginds op straat"
Moeder voelt zich diep bewogen,
sti elend kijkt ze hem in de ogen.
„Nu dan, om je edel hartje,
hier heb jij een kwartje, Bartje1"
Toch bedenkt ze zioh nog even.
vóór het geldstuk wordt gegeven.
„En wat roept die man d'an wel?
Heeft hij ook misschien een bel?
Bartje glimlacht nu niet meer:
Mammie snapt het zeker weer.
„IJsco, ijsco, voor een kwartje,
roept de man, biecht eerlijk Bartje.
Thea Reyntjes,
Dorpstr. 9fl,
Chaair
hoor:.
