u
CONCILIEVERSLAGGEVING
IS EEN MOEILIJKE ZAAK
DING
Kritiek berust deels op onbegrip
ZEBRA-ACTIE 1965 in
september en oktober
®#ïl
Dit jaar nog naar Amerika?
Ga varen en bespaar f 500.- op uw retourbiljet.
APIJTEN W.O.
ÏBEURS"
10
e importeur f
ZOOM 1965
OP VAN EEN
K0LLEKTIE
Bergen op Zoom
mMnöag
,sfc>4w8epJ
NAJ AARSBEURS - gebruiksgoederen INTER DECOR-beurs voor woningtextiel - vredenburggebouw en julianahal te utrecht - geopend van 9-17 uur
ECHTE REPORTAGE
NIEUWS
ACHTERGRONDEN
OPINIEVORMING
.HOUDT ZEBRA BETROUWBAAR"
Titanic-ramp
Geen postume
zuivering voor
kapitein van
naburig schip
DOOR MIGNON G. E3EPHAR"'*
ft«sti SP
■lil lÜBn!:
Lissone
Lindeman
boekt uw»
PASSAGE
Reisbur. Henning en Smout
Lissone
Lindeman
van stilstaand
oet het hem na
eest en betekent
weg 1
»n
erie
ten
over de GLAS-
de 1300 G.T.-en
rsoons 1700 en
05900-2 77 45*
OOSTERSE TAPIJTEN
Ceshan, Arad, Bochara.
EN EETKAMER
inistan, Gasgay, Mahal,
SALON en
irdistan, Gasgay, Bid jar,
n, Arad. Meskin, Herez,
enz.
rS-INDISCHE
NS, KLEEDJES en
50 stuks.
VER ONDER DE
E verkocht, zodat NU
geboden om ZEER
ORIGINEEL OOS-
VERWERVEN.
JS GEEN 20 VEI-
PIJT VOLLEDIGE
KARANTE
[AANDAG 13 SEPTEM-
ur in de
TAPIJTHUIS „SHffiAZ"
vy. Het zijn vrienden. Het
s Old Shatter-hand, die deze
orden sprak. „Goede av°n~
-en. Ik kom u de groeten
>ngen van Dikke Jemmy en
bble Frank." „Waar hebt
e gezien?" vroeg Davy met-
„Toen zij het olifanten-
>or volgden."
li
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 11 SEPTEMBER 1965
11
(Adverterïtiie)
s
°'nSDao
14
,seprewse
Er is rond de concilieverslaggeving, met
name het vorige jaar, nogal wat te doen ge
weest. Naast de gebruikelijke lof kregen de
meeste verslaggevers, ook wij, nogal wat
kritiek te verwerken. Men vond dat er stem
ming was gemaakt voor een bepaalde groep
en tegen een andere, dat onbetekenende in
cidenten tot schandalen waren opgeblazen
en dat vooral in kringen van eenvoudige ge
lovigen verwarring was gezaaid. Nu gaan wij
er zonder meer van uit, dat wij fouten heb
ben gemaakt, want waar gehakt wordt, daar
vallen spaanders. Maar wij zijn er tegelijk
van overtuigd, dat de kritiek voor een deel
berust op misverstand, op een gebrek aan in
zicht in wat concilieverslaggeving nu eigen
lijk is, wat ze wil en welke functie ze heeft
te vervullen. Vandaar dit artikel, dat aan de
lezer een en ander duidelijk voor ogen wil
stellen en dat tevens beschouwd mag wor
den als een persoonlijke stellingname ten op
zichte van het werk dat in de komende maan
den te wachten staat.
Allereerst willen we er dan de nadruk op leggen,
dat concilieverslaggeving een echte verslaggeving is,
een poging van de ter plaatse aanwezige journalist
om de lezer zo volledig mogelijk op de hoogte te
stellen van een belangrijk gebeuren, dat deze zelf
niet kan meemaken. Zo verslaat men de verloving
van een prinses, de tewaterlating vai. een schip,
een bijeenkomst van hoogleraren in de geneeskunde
en ook een concilie. Het eerste wat van de verslag
gever gevraagd mag worden is een korte, beknopte
exacte en tegelijk pakkende weergave van de feiten.
Bij een concilie gaat de belangstelling van de lezer
in de eerste plaats uit naar de debatten in de aula.
Hierover worden de reporters, die zelf de zittingen
niet mogen bijwonen, in grote lijnen op de hoogte
gehouden door het Ufficio Stampa, het officiële con
ciliepersbureau. De kwaliteit van deze voorlichting
is over het algemeen vrij goed, zodat de verslaggevers
zonder al te grote moeite hun lezers een beeld kunnen
ophangen van wat er binnen een bepaald tijdsbestek
in de aula is gezegd en besloten. Uiteraard moeten
zij uit hun materiaal een keuze maken maar dit
hoeft beslist niet te gaan ten koste van de ob
jectiviteit.
Wie deze elementaire punten goed voor ogen houdt,
zal direct begrijpen, dat bepaalde verwijten aan het
adres van de concilieverslaggevers geen steek houden.
Bijvoorbeeld, dat zij zulke revolutionaire meningen
verkondigen. Het antwoord van een verslaggever op
een dergelijk verwijt kan alleen zijn: niet ik ben
het die revolutionaire dingen verkondig, ik verkondig
helemaal niets, ik deel alleen mee wat anderen, wat
bisschoppen hebben verkondigd. En dat dit bij tijd
en wijle nogal revolutionair in de oren blinkt, kan
de reporter niet helpen Hij is nu eenmaal aanwezig
bij een profetisch gebeuren: en daarover is geen
slap verhaal op te hangen. Hij kan alleen maar ver
tellen, dat de vensters zijn opengegaan en dat er
van alle kanten een frisse wind door de kerk wordt
geblazen.
En hier komen we dan meteen aan een tweede
verwijt, dat ons dikwijls wordt gedaan: jullie selec
teren de feiten, jullie geeft reliëf aan laten we
zeggen de progressieve geluiden, die je hoort,
en je vermeldt amper de conservatieve geluiden.
Daarop zal de rechtgeaarde verslaggever alleen maar
antwoorden, dat hij niet anders kan, dat hij bepaalde
uitingen wel naar voren moet halen, niet omdat ze
zo progressief zijn, maar eenvoudigweg omdat ze
nieuws zijn. Een krant is er nu eenmaal om nieuws
te geven, om iets mee te delen, dat men nog niet
weet. En het feit, dat er in het hartje van de rooms-
katholieke kerk zeer progressieve geluiden worden
geproduceerd, is nieuws. Niet dat oeroude stand
punten nog eenmaal herhaald worden. Niet dat
iemand het Thomisme heeft geprezen als een nuttig
systeem voor het uitbouwen van een katholieke wijs
begeerte en theologie. Ook niet, dat het ongehuwd
zijn van de priester zijn waarde heeft. Maar wel
om maar eens een voorbeeld te noemen dat de
kerk momenteel behoefte heeft aan gehuwde diakens.
Of dat er hoognodig iets gedaan moet worden aan
de oplossing van de gewetensnood der. gehuwden,
zelfs wanneer daarvoor kerkelijke uitspraken zouden
moeten worden herzien.
Als een concilievader dat durft te zeggen, komt
zijn uitspraak op de voorpagina. Enkel en alleen
omdat het „nieuws" is. Hier stoten we op een van de
grondwetten der journalistiek. Gebeurtenissen die
nieuwswaarde hebben komen in de krant, ongeluk
ken en misdaden net zo goed als de geboorte van
een vijfling of de uitvinding van een nieuwe brand
stof voor raketten. Feiten daarentegen, die op zich
wel belangrijk zijn maar geen nieuwswaarde heb
ben, blijven onvermeld: dat duizenden mensen tussen
Amsterdam en Haarlem op en neer zijn gereisd zon
der ongelukken te krijgen, interesseert geen mens,
hoewel het voor de betrokkenen uiteraard zijn be
lang heeft. Geen krant die dergelijke meldingen in
haar kolommen opneemt. En toch kan men haar in
dat geval niet beschuldigen van een gebrek aan
objectiviteit. Zij heeft immers niet tot taak het
hele dagelijkse gebeuren op fotografische wijze te
reproduceren. Zij moet er die dingen uit pikken,
cue de lezer als nieuws zullen interesseren. Ook
wanneer zij zich begeeft op het terrein van de
concilieverslaggeving.
Bij het weergeven van de gedachtenwisseling, die
in de concilie-aula plaatsheeft, kan de verslaggever
het natuurlijk niet laten. Anders was het voldoende
in Rome één telex te hebben, die de officiële com
muniqués aan alle bladen over heel de wereld doet
toekomen. De echte reporter zal proberen, het hele
gebeuren te schetsen en dus te achterhalen wat er
„achter de schermen" heeft plaatsgehad. Want een
concilie is nu eenmaal veel meer dan alleen het debat
in de aula. Het bestaat voor een groot gedeelte uit
commissievergaderingen, gesprekken in de wandel
gangen, pogingen om een nieuwe visie ingang te doen
vinden buiten de officiële kanalen om en ontmoetin
gen op het louter persoonlijke vlak. De lezer heeft
er recht op, hierover geïnformeerd te zijn, voorzover
het hem kan helpen bij het begrijpen van de officiële
gang van zaken en voorzover het met de normale
methoden van een eerbare journalistiek te achter
halen is. In dit opzicht verschilt het concilie niet
wezenlijk van alle andere wereldcongressen. Natuur
lijk kan men proberen het achter gesloten deuren te
houden en daarin min of meer succesvol te zijn.
Maar zodra men te kennen heeft gegeven, prijs te
stellen op een ruime verslaggeving, moet men aan
vaarden, dat het concilie gezien wordt als een levend
geheel, als een ingewikkeld gebeuren met een direct
waarneembare buitenkant en moeizaam te achter
halen binnenkant. Wie dit afwijst, geeft alleen maar
te kennen, dat hij geen kijk heeft op de wetten der
journalistiek.
Kardinaal Alfrink bleek deze zaak volkomen juist
te zien, toen hij op 22 mei jl. tot de katholieke jour
nalisten sprak over de wijze, waarop men in binnen-
en buitenland de z.g. „zwarte week" had verslagen.
Hij herinnerde in het kort aan de eigenlijke gebeur
tenissen („voor alle aanwezigen nogal wazig") en
aan de reactie daarop van degenen die er met hun
neus bovenop stonden („gedragen door een sfeer
van onbehagen, wantrouwen en wrevel")Daaromheen
groeide aldus de kardinaal een tweede kring
van reacties ni. die welke ontstonden „buiten de aula
van het concilie, versterkt door de talk of the town
en door allerlei supposities, allerlei verhalen, die de
ronde doen". Tegen deze buitenwand keken de jour
nalisten aan. „Ze konden niet anders aldus nog
steeds de kardinaal dan deze buitenkant beschre
ven, omdat het voor hen onmogelijk was, door te
dringen tot de kern van de zaak.
Zo moeilijk is het vaak, om de nieuwsgaring en
nieuwsverspreiding op een werkelijk objectieve ma
nier te bewerkstelligen, zonder dat iemand hier enige
schuld aan draagt. Misschien zou men kunnen op
merken, dat de officiële leiding van het concilie
betere informatie had moeten geven. En dat zou ik
niet willen ontkennen". Kardinaal Alfrink slaat hiel
de spijker op de kop. Hij blijkt een zeer goede kijk
te hebben op de moeilijkheden, die de concilie
verslaggever te overwinnen heeft.
Maar deze moeilijkheden hebben we nog niet alle
geschetst. De reportage van het concilie zal moeten
begeleid worden door een deskundige informatie
over de theologische achtergronden van hetgeen op
de voorgrond gebeurt. In onze berichtgeving probe
ren wij aan deze behoefte zoveel mogelijk tegemoet
te komen, door bij elk onderwerp dat besproken wordt
aan te geven, wat het traditionele standpunt was, op
welke argumenten dit berustte, in welke richting de
kerk zich op dit ogenblik beweegt en door welke mo
tieven zij zich bij deze beweging laat leiden. Dat wij
hierbij voor grote moeilijkheden staan hoeft eigenlijk
niet eens te worden gezegd. Het gaat merendeels om
ingewikkelde kwesties, die nogal technisch zijn, die
in kort bestek moeten worden toegelicht voor een
lezerspubliek, dat geen theologische scholing heeft
gehad, geen vaktermen verstaat en over het alge
meen een afkeer heeft van theoretische uiteenzettin
gen. Wij proberen ons uiterste best te doen maar
realiseren ons tegelijkertijd, dat het ideaal niet ten
volle verwezenlijkt kan worden.
Tenslotte zou de reportage van het concilie niet
volledig zijn, als ze niet op tijd en stond vergezeld
ging van kritisch commentaar. De lezer heeft er
recht op, te weten wat wij als krant van het hele
concilie en zijn onderdelen denken. Natuurlijk mag
hij zich gerust realiseren, dat het hier gaat om de
persoonlijke mening van deze schrijver, welke dooi
de redactie van zijn krant wordt overgenomen. Hij
hoeft haar helemaal niet te onderschrijven. Het com
mentaar is slechts bedoeld als een bijdrage tot zijn
persoonlijke opinievorming. En tot de vorming van
een publieke opinie binnen de kerk, welke door paus
Pius XII in 1950 onontbeerlijk werd genoemd. Hij zei
letterlijk: „De kerk is een levend lichaam en er zou
iets aan haar leven ontbreken indien zij geen pu
blieke opinie bezat, een gebrek waarvan de fout op
de herders en de gelovigen zou terugvallen, op dit
gebied kan de katholieke pers nuttige diensten be
wijzen".
Daar zullen we het dan in de komende maanden
maar weer op houden. In de vaste overtuiging, dat
onze moeite niet vergeefs zal zijn en dat wij op onze
geheel eigen manier een bijdrage leveren tot het wel
slagen van de grote onderneming, die paus Joannes
XXIII op touw heeft gezet.
Dr. Alfred van de Weyer
(Advertentie)
Zekerheid met een OLVEH Perfecte Groeipolis
VOOR
RIJVEfUEER
Groan licht is Uw
startsaln
Rood
brandt
BREDA Vandaag start de Neder
landse Vereniging Bescherming Voetgan-
sers een tweede grootscheepse actie.
Het motto van deze actie luidt „Ze
bra-actie '65". Reeds in 1963 werd een
dergelijke verkeersactie georganiseerd.
En omdat de huidige verkeerssituatie
weer de behoefte opriep aan een con-
crete, aantrekkelijke vorm van voor
lichting betreffende verkeersmoeilijkhe
den voor voetgangers, besloot men ook
dit jaar een actie te houden.
Er gebeurden dit jaar schrikbarend
veel ongelukken bij en op zebrapaden,
daarom is het niet alleen nuttig, maar
°ok absoluut noodzakelijk verscherpte
jïjaatregelen te gaan nemen. Wie deze
ÏJiaatregelen moeten Heffen? Dat zal de
^cbra-actie uitvoerig kenbaar maken,
medewerking van het publiek is hier-
J echter onontbeerlijk. Tijdens deze ac-
ïiïrr agemeen geldende bepa-
liiiS?11 v5°rze^raPaden met alle moge-
jKe aandacht worden geobserveerd door
de politie ter plaatse en zal deze be
paald scherper toezien op overtredingen.
De actie zal door radio en televisie
worden gesteund. Viermaal per week zaJ
de televisie korte filmspots vertonen.
Van deze filmspots zullen er twee be
trekking hebben op het rijverkeer en
2 op de voetgangers. De spots m.b.t.
het rijverkeer zullen in de eerste twee
weken-, de spots m.b.t. de voetgangers
In de laatste twee weken van de actie
worden vertoond.
In de week van 11 tot 18 september
komt op de t.v. een filmspot over af
buigend verkeer; in de week van 18
tot 25 september over passeerverbod bij
de zebra; in de week van 25 septem
ber tot 2 oktober over veilig overste
ken; in de week van 2 tot 9 oktober
over voetgangerslichten.
Voor de radio zullen tijdens de actie
enige tientallen korte omroepberichten
worden uitgezonden betreffende regels
voor rijverkeer en voetgangers m.b.t.
de zebra. Verder zullen er in grote ge
tale folders worden verspreid om zo
wel bestuurders van voertuigen als voet
gangers op hun verplichtingen te wijzen.
Springt het voetgangars-
licht op rood, als U da ovar-
kant nog niet bereikt hebt/
loop dan door. Hat rijver
keer blijft nog even rood
licht houden.
V PELTlZEBP. 4CTIF 'Ml
LONDEN (UPD Wijlen kapitein
Stanley Lord, de Britse schipper van het
lijnschip „California", zal niet postuum
door de Britse regering gezuiverd wor
den van de verantwoordelijkheid voor
de dood van 1500 opvarenden van de
„Titanic", die in 1912 op een ijsberg
liep en verging.
De Britse minister van staat voor
Scheepvaart, Roy Mason, heeft meege
deeld. dat de regering geen reden heeft
om te twijfelen aan de uitspraak van
een rechtbank, dat Lord veel, zo niet,
alle, slachtoffers van de ramp had kun
nen redden. Tot aan zijn dood heeft ka
pitein Lord volgehouden, dat het niet
zijn schip was geweest, dat men vanaf
het dek van de „Titanic" had waarge
nomen. Volgens hem betrof het hier een
Noor, die dacht, dat de noodsignalen
van de „Titanic" bijdraaien wegens
een of andere overtreding betekenden.
45)
„Hebt u er werkelijk geen idee van
waar mr, Bascom heengegaan is",
hield ze aan. Iets wanhopigs en sme-
kends in haar stem scheen de man
aan het andere einde van de lijn
wakker te schudden „Het spijt me,
mevrouw. Ik ben de huisknecht van
de gouverneur. Ik kan echt niet zeg
gen waar mr. Bascom naar toe is.
De gouverneur slaapt, maar als het
dringend is, kan ik hem wel roepen."
„Nee, nee, dank u".
Ze hing op. Het leek wel of er van
alle kanten een ijskoude tocht kwam.
Er was geen enkele manier om aan
de weet te komen waar Lem heen
gegaan was. Ze was ervan overtuigd
dat ergens een of ander nachtelijk
overleg gaande was tussen Lem, de
partijvoorzitter, Phil Newton en mis
schien nog anderen, over de wijze
waarop en de middelen waarmee aan
de noodtoestand die zij, Martha, te
weeggebracht had, het hoofd gebo
den moest worden Maar waar? Ze
zag zichzelf in een van de spiegels
aan de wand. Haar haar hing ach
terover en glansde onder het licht.
Haar gezicht was spookachtig bleek
boven Lems rode kamerjas.
Nou, dan zou ze de sheriff maar
opbellen Ze dacht wel even aan zijn
gezicht dat zo vermoeid en bezorgd
had gestaan. Ze herinnerde zich dat
hij gezegd had „I'k snap er niets van.
Vermoedelijk ben ik oud aan het wor
den". Maair hij was niet zo in de
war geweest dat hij niet direct had
ingezien wat Lem, dat snapte ze nu
wel, had begrepen dat als de lijk
schouwing zou uitwijzen dat de man
donderdagavond overleden was, ie-
man anders haar gedreigd had met
de afdrukken van de banden op een
regenjas. Wie? dacht zij. Hoe wist
hij iets van de aanrijding? Hoe was
hij aan de regenjas gekomen?
Dilly had zeker ergens een deur
opengelaten. Of de wind stond erop.
De kou viel van alle kanten op haar.
Ze ging het telefoonkamertje uit. De
buitendeur stond aan Ze sloeg die
dicht en deed er de grendel op. De
koude nachtwind was nu buitengeslo
ten, maar toch ritselde er iets ach
ter haar. Er lachte iemand. Die zei:
„Nu kunnen we eens even praten."
Haar hart bonsde in haar keel. Lang
zaam draaide ze zich om. Een lange
donkere gedaante met een zwarte
overjas en hoed stond in de lichtkring
van de lamp. Even staarde ze hem
aan. „He. u bent de journalist
van het tijdschrift „Die ben ik
niet. Ik wil iets met u bespreken."
„Hoe bent u hier binnengekomen?"
„Doodeenvoudig. Een reepje celluloid
maakte dat oude slot open." Ze kon
zijn gezicht niet duidelijk onderschei
den, maar ze meende dat zijn lippen
iets te kort waren en lelijke tanden
liet zien. „Dit huis was gemakkelijk. U
moest sommige sloten die ik open
gebroken heb, eens kunnen zien. Maar
ter zake. Ik heb die regenjas en ik
ben bereid het met u op een akkoordje
te gooien." „Wie bent u?" „Noem
me maar een vriend van Jack Man-
sour" „Jack Mansour?" Die naam
had een bekende klank. Ze had hem
ergens gehoord, nog niet zo lang ge
leden. „Ik heb er niet aan gedacht
dat u tot voor kort lang in het bui
tenland bent geweest. Hebt u de kran-
te:i niet gelezen?" Plotseling hielp
haar geheugen haar op het spoor.
Opeens zag ze de gouverneur naast
zich, terwijl hij een hot dog ver
orberde en ernstig met Lem praatte
over Jack Mansour. Hij had gezegd
dat Lem, als hij gekozen werd, zo
zijn problemen zou hebben. Iets over
Wel ja! „U bedoelt die man die
wegens moord veroordeeld is?" „Maar
die u vrij zult krijgen. Daarvoor ben
ik hier. Het is maar goed. dat het
u niet gelukt is daarnet met uw man
te spreken, mrs Bascom, want als
u hem iets over mij gezegd had,
zou ik er wel voor zorgen dat van
daag nog alles in de krant z,ou ko
men. Dat doe ik toch wel. tenzij wij
zaken kunnen doen." „Dat wilt u
dus!" „Had u gedacht dat ik om
geld zou vragen? Nee, ik wens dat
Jack Mansour gratie krijgt en daar
moet u voor zorgen." „Daarom hebt
u mij opgebeld daarom hebt u
Ze zweeg plotseling. „U zegt dat u
een regenjas hebt
Hij viel haar in de rede. „Ik heb
inderdaad een regenjas, waarop af-
drukken voorkomen van de banden o
van uw auto. U hebt het ongeval niet
aangegeyen. Nu niet praten, maar
luisteren Ik kan twee dingen doen.
Ik kan u laten beloven dat u later
uw invloed bij uw echtgenoot zult
aanwenden voor de vrijlating van J
Jack Mansour" „Dat kan ik niet
dat zou ik nie<t kunnen."
„Ik kan u dat nu laten beloven,
vanavond. Als u weigert, zal ik er
voor zorgen, dat uw man verslagen
wordt. Het enige dat ik daarvoor be
hoef te doen, is deze geschiedenis
aan de kranten doorgeven. Dan is
hij verkocht. Men zal nooit stemmen
op een man wiens vrouw in de ge
vangenis gaat op beschuldiging van
doorrijden na een aanrijding. Wacht
even zeg nog niets. Let op. Ik
ben van plan te wachten totdat uw
man gekozen is dan ga ik u erbij
lappen tenzij Jack gratie krijgt.
Op de dag dat hij gratie krijgt, krijgt
u de regenjas. Niet eerder. Dus u
begrijpt dat die mijn garantie is voor
de mogelijkheid dat u uw belofte niet
nakomt, een belofte waar u nu waar
schijnlijk wel voor zou voelen. Hebt
u nog iets te zeggen?"
Ze bevochtigde haar lippen ,,Het
is dus niet een echt ongeluk geweest."
Hij haalde zijn schouders op. „Een
mooie streek, als u het mij vraagt.
Zonder veel gevaar bovendien. Dat
wagentje van u kan niet veel schade
aanrichten." „Hoe wist u dat ik hier
zou rijden, precies op dat ogenblik".
„Daar heb ik mijn bronnen voor.
Heel gemakkelijk. staat in de krant.
Iedereen weet waar u bent en wat
u doet. Maar goed, wat wordt het?"
„Wie heeft dit bedacht? U?" „Dat
gaat u niets aan, dame. Wat zal ik
doen? Het verhaal en de regenjas
aan de kranten geven of „Dat
moest u eens wagen! Ze zouden vra
gen waar u de regenjas vandaan ge
haald hebt. Wat weet u van
„O nee Het enige dat me te doen
staat, is de regenjas en het verhaal
per bode te versturen. De afdrukken
van de banden laten controleren. En
dat zullen ze de politie, iedereen.
Toe nou ik wilde alleen maar
dat u uw man zou bewerken. Dat
zou gemakkelijk genoeg moeten zijn.
Een jonge vrouw die er nog aar
dig uitziet bovendien." „Ik zou mijn
man niet kunnen beïnvloeden. Wie
was de man de man daar op de
weg."
Hij haalde zijn schouders weer op.
„Walt Sykes. De kleine Walt Sy-
kes. Dat is de man die u overre
den hebt." Ze wachtte even, terwijl
ze in stilte besloot haar moed en
wijsheid van vragen op de proef stel
de. En ze besloot ijlings te vragen:
Heeft hij u de regenjas gegeven?"
(Advertentie)
Leef aan boord het fascinerende zee
leven, plezierig en gerieflijk en vrij van
zorgen. Rust uit, geniet van verrukke
lijke gerechten, ontbijt op bed of maak
een dckwandeling. Er is geen comfor
tabeler manier van reizen. En wachten
u aan de overkant zaken? Aan boord
hebt u de ideale gelegenheid om u voor
te bereiden. Niemand die u stoort. U
kunt geconcentreerd werken. U hebt
de beschikking over dictafoon, schrijf
machine, snelle telefonische verbinding
met de gehele wereld en dagelijkse beurs
en nieuwsberichten. Maar verlies door
deze prachtige voorzieningen nooit het
belangrijkste uit het oog: uw ontspan
ning. Op zee hebt u er tijd voor. Neem
deel aan het opgewekte leven aan boord.
Een Holland-Amerika Lijn-schip is er
op berekend. Intieme bars, gezellige
cocktail-lounges, dancings met magni
fiek entertainment, zwembaden, gym
nasium, een theater met de nieuwste
films. Vaar mee en u komt volkomen
fris en voorbereid in Amerika aan.
Een gezondere investering kunt u nau
welijks doen.
Hut 717,Toeristenklasse s.s. ROTTERDAM
1. bedden met leeslampje, afscherragordijn,
service paneel (o.a. voor oproep van steward/
stewardess). 2. kast/schrijftafel met bankje,
tclefoonverbindingmetallehulten. 3. fauteuils
met tafel, 4. toilettafel met bankje. 5. ruime
kasten met verlichting voor uw persoonlijke
bagage. (Bovendien kunt u per persoon nog
125 kilogratis ruimbagage meenemen). 6. bad
kamer met koud en warm stromend zoetwater,
bad met douche, wastafel en toilet. 7. twee
royale patrijspoorten, air-conditioning (regel
baar) en ventilator.
Een overtocht in deze hut kost f 741,20 p.p.
(25% rednetie toegepast)
U kunt natuurlijk duurder, maar ook goed
koper reizen. Zonder reductie variëren de
passageprijzen n.I. van f800,- tot f2.546,70.
Zie voor mogelijke kortingen hiernaast).
AFVAARTEN
van Rotterdam naar NEW YORK
8 oktober s.s. NIEUW AMSTERDAM
20 oktober s.s. ROTTERDAM*
11 november s.s. ROTTERDAM
20 novemberm.s. PRINSES MARGRIET
10 december s.s. NIEUW AMSTERDAM**
18 december m.s. PRINSES MARGRIET
Speciale Festival Sailing, met artistieke en
folkloristische aspecten.
Kerstrcis, een feestelijke overtocht in ver
band met de Kerstviering in Amerika.
KORTINGEN
Op alle passageprijzen van bovengenoemde
afvaarten kunt u een belangrijke korting krij
gen. De normale seizoenreductie bedraagt 5%
(deze reductie geldt ook als u de terugreis per
vliegtuig maakt). Indien u echter de terugreis
binnen 30 dagen na aankomst in New York
begint, reist u zelfs 25% goedkoper. Wellicht
een prachtige gelegenheid om eens kennis te
te maken met de fameuze Eerste Klasse van de
Holland-Amerika Lijn-schepen.
UW REISAGENT zal u graag met praktische
adviezen - die hij gratis geeft - terzijde staan.
Van de accommodatie en service op de passa
giersschepen van de HoDand-Amerika Lijn kan
hij uit eigen ervaring vertellen.
BOEKINGSAGENT:
NEERLANOS EERSTE REISBUREAU
STATIONSSTRAAT 8 BERGEN OP ZOOM
TELEFOON 01640—3970
NEERIANDS EERSTE REISBUREAU