u CONCILIEVERSLAGGEVING IS EEN MOEILIJKE ZAAK DING Kritiek berust deels op onbegrip ZEBRA-ACTIE 1965 in september en oktober ®#ïl Dit jaar nog naar Amerika? Ga varen en bespaar f 500.- op uw retourbiljet. APIJTEN W.O. ÏBEURS" 10 e importeur f ZOOM 1965 OP VAN EEN K0LLEKTIE Bergen op Zoom mMnöag ,sfc>4w8epJ NAJ AARSBEURS - gebruiksgoederen INTER DECOR-beurs voor woningtextiel - vredenburggebouw en julianahal te utrecht - geopend van 9-17 uur ECHTE REPORTAGE NIEUWS ACHTERGRONDEN OPINIEVORMING .HOUDT ZEBRA BETROUWBAAR" Titanic-ramp Geen postume zuivering voor kapitein van naburig schip DOOR MIGNON G. E3EPHAR"'* ft«sti SP ■lil lÜBn!: Lissone Lindeman boekt uw» PASSAGE Reisbur. Henning en Smout Lissone Lindeman van stilstaand oet het hem na eest en betekent weg 1 »n erie ten over de GLAS- de 1300 G.T.-en rsoons 1700 en 05900-2 77 45* OOSTERSE TAPIJTEN Ceshan, Arad, Bochara. EN EETKAMER inistan, Gasgay, Mahal, SALON en irdistan, Gasgay, Bid jar, n, Arad. Meskin, Herez, enz. rS-INDISCHE NS, KLEEDJES en 50 stuks. VER ONDER DE E verkocht, zodat NU geboden om ZEER ORIGINEEL OOS- VERWERVEN. JS GEEN 20 VEI- PIJT VOLLEDIGE KARANTE [AANDAG 13 SEPTEM- ur in de TAPIJTHUIS „SHffiAZ" vy. Het zijn vrienden. Het s Old Shatter-hand, die deze orden sprak. „Goede av°n~ -en. Ik kom u de groeten >ngen van Dikke Jemmy en bble Frank." „Waar hebt e gezien?" vroeg Davy met- „Toen zij het olifanten- >or volgden." li DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 11 SEPTEMBER 1965 11 (Adverterïtiie) s °'nSDao 14 ,seprewse Er is rond de concilieverslaggeving, met name het vorige jaar, nogal wat te doen ge weest. Naast de gebruikelijke lof kregen de meeste verslaggevers, ook wij, nogal wat kritiek te verwerken. Men vond dat er stem ming was gemaakt voor een bepaalde groep en tegen een andere, dat onbetekenende in cidenten tot schandalen waren opgeblazen en dat vooral in kringen van eenvoudige ge lovigen verwarring was gezaaid. Nu gaan wij er zonder meer van uit, dat wij fouten heb ben gemaakt, want waar gehakt wordt, daar vallen spaanders. Maar wij zijn er tegelijk van overtuigd, dat de kritiek voor een deel berust op misverstand, op een gebrek aan in zicht in wat concilieverslaggeving nu eigen lijk is, wat ze wil en welke functie ze heeft te vervullen. Vandaar dit artikel, dat aan de lezer een en ander duidelijk voor ogen wil stellen en dat tevens beschouwd mag wor den als een persoonlijke stellingname ten op zichte van het werk dat in de komende maan den te wachten staat. Allereerst willen we er dan de nadruk op leggen, dat concilieverslaggeving een echte verslaggeving is, een poging van de ter plaatse aanwezige journalist om de lezer zo volledig mogelijk op de hoogte te stellen van een belangrijk gebeuren, dat deze zelf niet kan meemaken. Zo verslaat men de verloving van een prinses, de tewaterlating vai. een schip, een bijeenkomst van hoogleraren in de geneeskunde en ook een concilie. Het eerste wat van de verslag gever gevraagd mag worden is een korte, beknopte exacte en tegelijk pakkende weergave van de feiten. Bij een concilie gaat de belangstelling van de lezer in de eerste plaats uit naar de debatten in de aula. Hierover worden de reporters, die zelf de zittingen niet mogen bijwonen, in grote lijnen op de hoogte gehouden door het Ufficio Stampa, het officiële con ciliepersbureau. De kwaliteit van deze voorlichting is over het algemeen vrij goed, zodat de verslaggevers zonder al te grote moeite hun lezers een beeld kunnen ophangen van wat er binnen een bepaald tijdsbestek in de aula is gezegd en besloten. Uiteraard moeten zij uit hun materiaal een keuze maken maar dit hoeft beslist niet te gaan ten koste van de ob jectiviteit. Wie deze elementaire punten goed voor ogen houdt, zal direct begrijpen, dat bepaalde verwijten aan het adres van de concilieverslaggevers geen steek houden. Bijvoorbeeld, dat zij zulke revolutionaire meningen verkondigen. Het antwoord van een verslaggever op een dergelijk verwijt kan alleen zijn: niet ik ben het die revolutionaire dingen verkondig, ik verkondig helemaal niets, ik deel alleen mee wat anderen, wat bisschoppen hebben verkondigd. En dat dit bij tijd en wijle nogal revolutionair in de oren blinkt, kan de reporter niet helpen Hij is nu eenmaal aanwezig bij een profetisch gebeuren: en daarover is geen slap verhaal op te hangen. Hij kan alleen maar ver tellen, dat de vensters zijn opengegaan en dat er van alle kanten een frisse wind door de kerk wordt geblazen. En hier komen we dan meteen aan een tweede verwijt, dat ons dikwijls wordt gedaan: jullie selec teren de feiten, jullie geeft reliëf aan laten we zeggen de progressieve geluiden, die je hoort, en je vermeldt amper de conservatieve geluiden. Daarop zal de rechtgeaarde verslaggever alleen maar antwoorden, dat hij niet anders kan, dat hij bepaalde uitingen wel naar voren moet halen, niet omdat ze zo progressief zijn, maar eenvoudigweg omdat ze nieuws zijn. Een krant is er nu eenmaal om nieuws te geven, om iets mee te delen, dat men nog niet weet. En het feit, dat er in het hartje van de rooms- katholieke kerk zeer progressieve geluiden worden geproduceerd, is nieuws. Niet dat oeroude stand punten nog eenmaal herhaald worden. Niet dat iemand het Thomisme heeft geprezen als een nuttig systeem voor het uitbouwen van een katholieke wijs begeerte en theologie. Ook niet, dat het ongehuwd zijn van de priester zijn waarde heeft. Maar wel om maar eens een voorbeeld te noemen dat de kerk momenteel behoefte heeft aan gehuwde diakens. Of dat er hoognodig iets gedaan moet worden aan de oplossing van de gewetensnood der. gehuwden, zelfs wanneer daarvoor kerkelijke uitspraken zouden moeten worden herzien. Als een concilievader dat durft te zeggen, komt zijn uitspraak op de voorpagina. Enkel en alleen omdat het „nieuws" is. Hier stoten we op een van de grondwetten der journalistiek. Gebeurtenissen die nieuwswaarde hebben komen in de krant, ongeluk ken en misdaden net zo goed als de geboorte van een vijfling of de uitvinding van een nieuwe brand stof voor raketten. Feiten daarentegen, die op zich wel belangrijk zijn maar geen nieuwswaarde heb ben, blijven onvermeld: dat duizenden mensen tussen Amsterdam en Haarlem op en neer zijn gereisd zon der ongelukken te krijgen, interesseert geen mens, hoewel het voor de betrokkenen uiteraard zijn be lang heeft. Geen krant die dergelijke meldingen in haar kolommen opneemt. En toch kan men haar in dat geval niet beschuldigen van een gebrek aan objectiviteit. Zij heeft immers niet tot taak het hele dagelijkse gebeuren op fotografische wijze te reproduceren. Zij moet er die dingen uit pikken, cue de lezer als nieuws zullen interesseren. Ook wanneer zij zich begeeft op het terrein van de concilieverslaggeving. Bij het weergeven van de gedachtenwisseling, die in de concilie-aula plaatsheeft, kan de verslaggever het natuurlijk niet laten. Anders was het voldoende in Rome één telex te hebben, die de officiële com muniqués aan alle bladen over heel de wereld doet toekomen. De echte reporter zal proberen, het hele gebeuren te schetsen en dus te achterhalen wat er „achter de schermen" heeft plaatsgehad. Want een concilie is nu eenmaal veel meer dan alleen het debat in de aula. Het bestaat voor een groot gedeelte uit commissievergaderingen, gesprekken in de wandel gangen, pogingen om een nieuwe visie ingang te doen vinden buiten de officiële kanalen om en ontmoetin gen op het louter persoonlijke vlak. De lezer heeft er recht op, hierover geïnformeerd te zijn, voorzover het hem kan helpen bij het begrijpen van de officiële gang van zaken en voorzover het met de normale methoden van een eerbare journalistiek te achter halen is. In dit opzicht verschilt het concilie niet wezenlijk van alle andere wereldcongressen. Natuur lijk kan men proberen het achter gesloten deuren te houden en daarin min of meer succesvol te zijn. Maar zodra men te kennen heeft gegeven, prijs te stellen op een ruime verslaggeving, moet men aan vaarden, dat het concilie gezien wordt als een levend geheel, als een ingewikkeld gebeuren met een direct waarneembare buitenkant en moeizaam te achter halen binnenkant. Wie dit afwijst, geeft alleen maar te kennen, dat hij geen kijk heeft op de wetten der journalistiek. Kardinaal Alfrink bleek deze zaak volkomen juist te zien, toen hij op 22 mei jl. tot de katholieke jour nalisten sprak over de wijze, waarop men in binnen- en buitenland de z.g. „zwarte week" had verslagen. Hij herinnerde in het kort aan de eigenlijke gebeur tenissen („voor alle aanwezigen nogal wazig") en aan de reactie daarop van degenen die er met hun neus bovenop stonden („gedragen door een sfeer van onbehagen, wantrouwen en wrevel")Daaromheen groeide aldus de kardinaal een tweede kring van reacties ni. die welke ontstonden „buiten de aula van het concilie, versterkt door de talk of the town en door allerlei supposities, allerlei verhalen, die de ronde doen". Tegen deze buitenwand keken de jour nalisten aan. „Ze konden niet anders aldus nog steeds de kardinaal dan deze buitenkant beschre ven, omdat het voor hen onmogelijk was, door te dringen tot de kern van de zaak. Zo moeilijk is het vaak, om de nieuwsgaring en nieuwsverspreiding op een werkelijk objectieve ma nier te bewerkstelligen, zonder dat iemand hier enige schuld aan draagt. Misschien zou men kunnen op merken, dat de officiële leiding van het concilie betere informatie had moeten geven. En dat zou ik niet willen ontkennen". Kardinaal Alfrink slaat hiel de spijker op de kop. Hij blijkt een zeer goede kijk te hebben op de moeilijkheden, die de concilie verslaggever te overwinnen heeft. Maar deze moeilijkheden hebben we nog niet alle geschetst. De reportage van het concilie zal moeten begeleid worden door een deskundige informatie over de theologische achtergronden van hetgeen op de voorgrond gebeurt. In onze berichtgeving probe ren wij aan deze behoefte zoveel mogelijk tegemoet te komen, door bij elk onderwerp dat besproken wordt aan te geven, wat het traditionele standpunt was, op welke argumenten dit berustte, in welke richting de kerk zich op dit ogenblik beweegt en door welke mo tieven zij zich bij deze beweging laat leiden. Dat wij hierbij voor grote moeilijkheden staan hoeft eigenlijk niet eens te worden gezegd. Het gaat merendeels om ingewikkelde kwesties, die nogal technisch zijn, die in kort bestek moeten worden toegelicht voor een lezerspubliek, dat geen theologische scholing heeft gehad, geen vaktermen verstaat en over het alge meen een afkeer heeft van theoretische uiteenzettin gen. Wij proberen ons uiterste best te doen maar realiseren ons tegelijkertijd, dat het ideaal niet ten volle verwezenlijkt kan worden. Tenslotte zou de reportage van het concilie niet volledig zijn, als ze niet op tijd en stond vergezeld ging van kritisch commentaar. De lezer heeft er recht op, te weten wat wij als krant van het hele concilie en zijn onderdelen denken. Natuurlijk mag hij zich gerust realiseren, dat het hier gaat om de persoonlijke mening van deze schrijver, welke dooi de redactie van zijn krant wordt overgenomen. Hij hoeft haar helemaal niet te onderschrijven. Het com mentaar is slechts bedoeld als een bijdrage tot zijn persoonlijke opinievorming. En tot de vorming van een publieke opinie binnen de kerk, welke door paus Pius XII in 1950 onontbeerlijk werd genoemd. Hij zei letterlijk: „De kerk is een levend lichaam en er zou iets aan haar leven ontbreken indien zij geen pu blieke opinie bezat, een gebrek waarvan de fout op de herders en de gelovigen zou terugvallen, op dit gebied kan de katholieke pers nuttige diensten be wijzen". Daar zullen we het dan in de komende maanden maar weer op houden. In de vaste overtuiging, dat onze moeite niet vergeefs zal zijn en dat wij op onze geheel eigen manier een bijdrage leveren tot het wel slagen van de grote onderneming, die paus Joannes XXIII op touw heeft gezet. Dr. Alfred van de Weyer (Advertentie) Zekerheid met een OLVEH Perfecte Groeipolis VOOR RIJVEfUEER Groan licht is Uw startsaln Rood brandt BREDA Vandaag start de Neder landse Vereniging Bescherming Voetgan- sers een tweede grootscheepse actie. Het motto van deze actie luidt „Ze bra-actie '65". Reeds in 1963 werd een dergelijke verkeersactie georganiseerd. En omdat de huidige verkeerssituatie weer de behoefte opriep aan een con- crete, aantrekkelijke vorm van voor lichting betreffende verkeersmoeilijkhe den voor voetgangers, besloot men ook dit jaar een actie te houden. Er gebeurden dit jaar schrikbarend veel ongelukken bij en op zebrapaden, daarom is het niet alleen nuttig, maar °ok absoluut noodzakelijk verscherpte jïjaatregelen te gaan nemen. Wie deze ÏJiaatregelen moeten Heffen? Dat zal de ^cbra-actie uitvoerig kenbaar maken, medewerking van het publiek is hier- J echter onontbeerlijk. Tijdens deze ac- ïiïrr agemeen geldende bepa- liiiS?11 v5°rze^raPaden met alle moge- jKe aandacht worden geobserveerd door de politie ter plaatse en zal deze be paald scherper toezien op overtredingen. De actie zal door radio en televisie worden gesteund. Viermaal per week zaJ de televisie korte filmspots vertonen. Van deze filmspots zullen er twee be trekking hebben op het rijverkeer en 2 op de voetgangers. De spots m.b.t. het rijverkeer zullen in de eerste twee weken-, de spots m.b.t. de voetgangers In de laatste twee weken van de actie worden vertoond. In de week van 11 tot 18 september komt op de t.v. een filmspot over af buigend verkeer; in de week van 18 tot 25 september over passeerverbod bij de zebra; in de week van 25 septem ber tot 2 oktober over veilig overste ken; in de week van 2 tot 9 oktober over voetgangerslichten. Voor de radio zullen tijdens de actie enige tientallen korte omroepberichten worden uitgezonden betreffende regels voor rijverkeer en voetgangers m.b.t. de zebra. Verder zullen er in grote ge tale folders worden verspreid om zo wel bestuurders van voertuigen als voet gangers op hun verplichtingen te wijzen. Springt het voetgangars- licht op rood, als U da ovar- kant nog niet bereikt hebt/ loop dan door. Hat rijver keer blijft nog even rood licht houden. V PELTlZEBP. 4CTIF 'Ml LONDEN (UPD Wijlen kapitein Stanley Lord, de Britse schipper van het lijnschip „California", zal niet postuum door de Britse regering gezuiverd wor den van de verantwoordelijkheid voor de dood van 1500 opvarenden van de „Titanic", die in 1912 op een ijsberg liep en verging. De Britse minister van staat voor Scheepvaart, Roy Mason, heeft meege deeld. dat de regering geen reden heeft om te twijfelen aan de uitspraak van een rechtbank, dat Lord veel, zo niet, alle, slachtoffers van de ramp had kun nen redden. Tot aan zijn dood heeft ka pitein Lord volgehouden, dat het niet zijn schip was geweest, dat men vanaf het dek van de „Titanic" had waarge nomen. Volgens hem betrof het hier een Noor, die dacht, dat de noodsignalen van de „Titanic" bijdraaien wegens een of andere overtreding betekenden. 45) „Hebt u er werkelijk geen idee van waar mr, Bascom heengegaan is", hield ze aan. Iets wanhopigs en sme- kends in haar stem scheen de man aan het andere einde van de lijn wakker te schudden „Het spijt me, mevrouw. Ik ben de huisknecht van de gouverneur. Ik kan echt niet zeg gen waar mr. Bascom naar toe is. De gouverneur slaapt, maar als het dringend is, kan ik hem wel roepen." „Nee, nee, dank u". Ze hing op. Het leek wel of er van alle kanten een ijskoude tocht kwam. Er was geen enkele manier om aan de weet te komen waar Lem heen gegaan was. Ze was ervan overtuigd dat ergens een of ander nachtelijk overleg gaande was tussen Lem, de partijvoorzitter, Phil Newton en mis schien nog anderen, over de wijze waarop en de middelen waarmee aan de noodtoestand die zij, Martha, te weeggebracht had, het hoofd gebo den moest worden Maar waar? Ze zag zichzelf in een van de spiegels aan de wand. Haar haar hing ach terover en glansde onder het licht. Haar gezicht was spookachtig bleek boven Lems rode kamerjas. Nou, dan zou ze de sheriff maar opbellen Ze dacht wel even aan zijn gezicht dat zo vermoeid en bezorgd had gestaan. Ze herinnerde zich dat hij gezegd had „I'k snap er niets van. Vermoedelijk ben ik oud aan het wor den". Maair hij was niet zo in de war geweest dat hij niet direct had ingezien wat Lem, dat snapte ze nu wel, had begrepen dat als de lijk schouwing zou uitwijzen dat de man donderdagavond overleden was, ie- man anders haar gedreigd had met de afdrukken van de banden op een regenjas. Wie? dacht zij. Hoe wist hij iets van de aanrijding? Hoe was hij aan de regenjas gekomen? Dilly had zeker ergens een deur opengelaten. Of de wind stond erop. De kou viel van alle kanten op haar. Ze ging het telefoonkamertje uit. De buitendeur stond aan Ze sloeg die dicht en deed er de grendel op. De koude nachtwind was nu buitengeslo ten, maar toch ritselde er iets ach ter haar. Er lachte iemand. Die zei: „Nu kunnen we eens even praten." Haar hart bonsde in haar keel. Lang zaam draaide ze zich om. Een lange donkere gedaante met een zwarte overjas en hoed stond in de lichtkring van de lamp. Even staarde ze hem aan. „He. u bent de journalist van het tijdschrift „Die ben ik niet. Ik wil iets met u bespreken." „Hoe bent u hier binnengekomen?" „Doodeenvoudig. Een reepje celluloid maakte dat oude slot open." Ze kon zijn gezicht niet duidelijk onderschei den, maar ze meende dat zijn lippen iets te kort waren en lelijke tanden liet zien. „Dit huis was gemakkelijk. U moest sommige sloten die ik open gebroken heb, eens kunnen zien. Maar ter zake. Ik heb die regenjas en ik ben bereid het met u op een akkoordje te gooien." „Wie bent u?" „Noem me maar een vriend van Jack Man- sour" „Jack Mansour?" Die naam had een bekende klank. Ze had hem ergens gehoord, nog niet zo lang ge leden. „Ik heb er niet aan gedacht dat u tot voor kort lang in het bui tenland bent geweest. Hebt u de kran- te:i niet gelezen?" Plotseling hielp haar geheugen haar op het spoor. Opeens zag ze de gouverneur naast zich, terwijl hij een hot dog ver orberde en ernstig met Lem praatte over Jack Mansour. Hij had gezegd dat Lem, als hij gekozen werd, zo zijn problemen zou hebben. Iets over Wel ja! „U bedoelt die man die wegens moord veroordeeld is?" „Maar die u vrij zult krijgen. Daarvoor ben ik hier. Het is maar goed. dat het u niet gelukt is daarnet met uw man te spreken, mrs Bascom, want als u hem iets over mij gezegd had, zou ik er wel voor zorgen dat van daag nog alles in de krant z,ou ko men. Dat doe ik toch wel. tenzij wij zaken kunnen doen." „Dat wilt u dus!" „Had u gedacht dat ik om geld zou vragen? Nee, ik wens dat Jack Mansour gratie krijgt en daar moet u voor zorgen." „Daarom hebt u mij opgebeld daarom hebt u Ze zweeg plotseling. „U zegt dat u een regenjas hebt Hij viel haar in de rede. „Ik heb inderdaad een regenjas, waarop af- drukken voorkomen van de banden o van uw auto. U hebt het ongeval niet aangegeyen. Nu niet praten, maar luisteren Ik kan twee dingen doen. Ik kan u laten beloven dat u later uw invloed bij uw echtgenoot zult aanwenden voor de vrijlating van J Jack Mansour" „Dat kan ik niet dat zou ik nie<t kunnen." „Ik kan u dat nu laten beloven, vanavond. Als u weigert, zal ik er voor zorgen, dat uw man verslagen wordt. Het enige dat ik daarvoor be hoef te doen, is deze geschiedenis aan de kranten doorgeven. Dan is hij verkocht. Men zal nooit stemmen op een man wiens vrouw in de ge vangenis gaat op beschuldiging van doorrijden na een aanrijding. Wacht even zeg nog niets. Let op. Ik ben van plan te wachten totdat uw man gekozen is dan ga ik u erbij lappen tenzij Jack gratie krijgt. Op de dag dat hij gratie krijgt, krijgt u de regenjas. Niet eerder. Dus u begrijpt dat die mijn garantie is voor de mogelijkheid dat u uw belofte niet nakomt, een belofte waar u nu waar schijnlijk wel voor zou voelen. Hebt u nog iets te zeggen?" Ze bevochtigde haar lippen ,,Het is dus niet een echt ongeluk geweest." Hij haalde zijn schouders op. „Een mooie streek, als u het mij vraagt. Zonder veel gevaar bovendien. Dat wagentje van u kan niet veel schade aanrichten." „Hoe wist u dat ik hier zou rijden, precies op dat ogenblik". „Daar heb ik mijn bronnen voor. Heel gemakkelijk. staat in de krant. Iedereen weet waar u bent en wat u doet. Maar goed, wat wordt het?" „Wie heeft dit bedacht? U?" „Dat gaat u niets aan, dame. Wat zal ik doen? Het verhaal en de regenjas aan de kranten geven of „Dat moest u eens wagen! Ze zouden vra gen waar u de regenjas vandaan ge haald hebt. Wat weet u van „O nee Het enige dat me te doen staat, is de regenjas en het verhaal per bode te versturen. De afdrukken van de banden laten controleren. En dat zullen ze de politie, iedereen. Toe nou ik wilde alleen maar dat u uw man zou bewerken. Dat zou gemakkelijk genoeg moeten zijn. Een jonge vrouw die er nog aar dig uitziet bovendien." „Ik zou mijn man niet kunnen beïnvloeden. Wie was de man de man daar op de weg." Hij haalde zijn schouders weer op. „Walt Sykes. De kleine Walt Sy- kes. Dat is de man die u overre den hebt." Ze wachtte even, terwijl ze in stilte besloot haar moed en wijsheid van vragen op de proef stel de. En ze besloot ijlings te vragen: Heeft hij u de regenjas gegeven?" (Advertentie) Leef aan boord het fascinerende zee leven, plezierig en gerieflijk en vrij van zorgen. Rust uit, geniet van verrukke lijke gerechten, ontbijt op bed of maak een dckwandeling. Er is geen comfor tabeler manier van reizen. En wachten u aan de overkant zaken? Aan boord hebt u de ideale gelegenheid om u voor te bereiden. Niemand die u stoort. U kunt geconcentreerd werken. U hebt de beschikking over dictafoon, schrijf machine, snelle telefonische verbinding met de gehele wereld en dagelijkse beurs en nieuwsberichten. Maar verlies door deze prachtige voorzieningen nooit het belangrijkste uit het oog: uw ontspan ning. Op zee hebt u er tijd voor. Neem deel aan het opgewekte leven aan boord. Een Holland-Amerika Lijn-schip is er op berekend. Intieme bars, gezellige cocktail-lounges, dancings met magni fiek entertainment, zwembaden, gym nasium, een theater met de nieuwste films. Vaar mee en u komt volkomen fris en voorbereid in Amerika aan. Een gezondere investering kunt u nau welijks doen. Hut 717,Toeristenklasse s.s. ROTTERDAM 1. bedden met leeslampje, afscherragordijn, service paneel (o.a. voor oproep van steward/ stewardess). 2. kast/schrijftafel met bankje, tclefoonverbindingmetallehulten. 3. fauteuils met tafel, 4. toilettafel met bankje. 5. ruime kasten met verlichting voor uw persoonlijke bagage. (Bovendien kunt u per persoon nog 125 kilogratis ruimbagage meenemen). 6. bad kamer met koud en warm stromend zoetwater, bad met douche, wastafel en toilet. 7. twee royale patrijspoorten, air-conditioning (regel baar) en ventilator. Een overtocht in deze hut kost f 741,20 p.p. (25% rednetie toegepast) U kunt natuurlijk duurder, maar ook goed koper reizen. Zonder reductie variëren de passageprijzen n.I. van f800,- tot f2.546,70. Zie voor mogelijke kortingen hiernaast). AFVAARTEN van Rotterdam naar NEW YORK 8 oktober s.s. NIEUW AMSTERDAM 20 oktober s.s. ROTTERDAM* 11 november s.s. ROTTERDAM 20 novemberm.s. PRINSES MARGRIET 10 december s.s. NIEUW AMSTERDAM** 18 december m.s. PRINSES MARGRIET Speciale Festival Sailing, met artistieke en folkloristische aspecten. Kerstrcis, een feestelijke overtocht in ver band met de Kerstviering in Amerika. KORTINGEN Op alle passageprijzen van bovengenoemde afvaarten kunt u een belangrijke korting krij gen. De normale seizoenreductie bedraagt 5% (deze reductie geldt ook als u de terugreis per vliegtuig maakt). Indien u echter de terugreis binnen 30 dagen na aankomst in New York begint, reist u zelfs 25% goedkoper. Wellicht een prachtige gelegenheid om eens kennis te te maken met de fameuze Eerste Klasse van de Holland-Amerika Lijn-schepen. UW REISAGENT zal u graag met praktische adviezen - die hij gratis geeft - terzijde staan. Van de accommodatie en service op de passa giersschepen van de HoDand-Amerika Lijn kan hij uit eigen ervaring vertellen. BOEKINGSAGENT: NEERLANOS EERSTE REISBUREAU STATIONSSTRAAT 8 BERGEN OP ZOOM TELEFOON 01640—3970 NEERIANDS EERSTE REISBUREAU

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 21