rnemer „Het is de schuld van Schepers Janssen n °ver de ig tekenaar ratieve kracht WINKELMEISJE C.V. - Breda eerlandia spoedig gevraagd: OP ITRUM" TOM SIMPSON is de eerste Brit die het wereldkampioen schap op de weg bij de profs veroverde. De 27-jarige mijnwer- kerszoon uit Doncas- ter, die sinds enkele jaren in de buurt van Gent woont, heeft al verschillende goede uitslagen op zijn naam staan. Zo werd hij o.a. eerste in 1963 Bordeaux-Parijs en vorig jaar Milaan-San Remo. Dit seizoen won hij slechts één belangrijke wedstrijd die van Londen naar Holyhead. Tom Simpson wereld kampioen Samenwerking was goed JACQ. BOTHEREL kwam pas in het nieuws door zijn we reldkampioenschap. Tevoren presteerde de achttienjarige oes terkweker uit Le Prin- tésurMer (een klein dorpje in Bretagne) niet zo bijster veel. - UITSLAGEN - Tex Schmelz Simpson-Altig-Swerts Hog er tempo Geen Spanjaarden DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 6 SEPTEMBER 1965 S e leiders in de bedrijven vormen de raat van de maatschappij. Hun wer-k is. welke zij voor een groot gedeelte te opleiding, een gerichte opleiding, ijdens de cursusduur profijt trokken, rsusl Wat u de ene dag op een IBÓ L kunt u de dag daarop al in praktijk qenl Een mondelinge IBO CURSUS SORGANISATIE stelt u in staat om jaar een algemeen erkend diploma met voor u enorme perspectieven, september start IBO weer met haar mondelinge cursussen in Breda en Bergen op Zoom. derstaande datum eens praten met J. Hij zal u graag alle Inlichtingen eden. vooropleiding, cursusduur en vrijmaken, zendt dan onderstaande iefkaart) aan IBO en u ontvangt per mgaande ons uitvoerig prospectus, houten is aanwezig van 20 - 22 uurt anjehotel (t.o. het station) te Breda. Instituut voor Bedrijfsopleidingen Binnenweg 23 ELLECOM (Gld.) Telefoon 08330 - 5078. lusapparatuur installaties ermijn enkele jaren tekenkamer 16 tot 18 jaar. ken tot aanbeveling. Telefoon 01600-22081. TEENWEG 32 LEVENSMIDDELENBEDRIJF AANSEN, Kerkwerve 25 Etten 01608 - 2068. de Apachenhoofdman Winnetou zijn de vermaardste ge were" van het gehele westen. monsterde opnieuw de ont kende. ,,Wie denk Je, dat voor ons staat, Frank- mand meer of minder dany Shatterhand zelf!" ,.Ona dienen," glimlachte de roemde prairieheld. belzijdige Fins berkenkasten hang hang/leg leg 72,- 78,50 93,- 100,- 108,- 105,— ƒ112,- 118,- 3 hang 2/3 leg 135,- 142,50 84,50 'rn en solide 45,75 37,75 27,95 45706 Voor Hout Boschstr. 65 3innekenweg 343, bij Ginne- man" leveren wij: in, badkamer, w.c. oor 'n modern plafond r een modern interieur 'n exclusief geheel :n, wanden, vloeren enz. ;rwerk tick wat wils" LEX", het betere merk VINYL- en stootvaste tegel is in warm* or keuken - badkamer - hal - Tom Simpson, de eeuwige 2e in tal van klas siekers gedu rende de laatste jaren, is gebo ren op 30 no vember 1937 te Doncaster (En geland als zoon van een mijn werker. De „nieuwe" we reldkampioen was op 18-jarige leeftijd al een der beste Engelse ama teurs. Tom studeerde voor technisch tekenaar en hield zorgvuldig de pres taties van vooraanstaande Belgische. Franse en Italiaanse coureurs bij. Hij meende dat veel van deze renners, waarmee hij als amateur gereden had, zeer zeker niet beter waren dan hij. Dat was dan ook de reden waarom hij pro fessional werd. In 1960 werd hij 29e in de Tour de France, lie in Luik-Bastena ken-Luik, 7e in de Waalse Pijl, vierde in de eindrangschikking van het Ar- deense Weekeinde, le in de ronde van het Zuid-Oosten, waarin ook zijn etap pe-uitslagen 2e, 5e, 3e en nogmaals 3e nogal indruk maakten. De Engelse sportbladen spraken des tijds vol lof over zijn overwinning in de Ronde van Vlaanderen. Dat was in 1961. Hij liet toen de Nino Defilippis en onze landgenoot Jo de Haan achter zich. Tijdens de wereldkampioenschappen van 1961 werd hij negende en tweede in Menton-Rome, achter Ab Gelder mans. In 1962 was hh een van de gele trui-dragers in de Tour de France, waarin hij uiteindelijk als 6e eindigde. Met een vijfde plaats in de Ronde van Vlaanderen en een tweede plaats in Pa- rijs-Nice mocht hij terugzien op een bijzonder goed seizoen. In het Nederlandse (amateur)-kamp sombere gezichten na de race om het wereldkampioenschap. V.l.n.r. Arie van Vliet, Evert Dolman, Harry Steepens en Eddy Beugels. Het jaar daarna werd hij 2e in Gent- Wel velgem. Hij werd met een band dikte verslagen door Benoni Beheyt. Maar spoedig was hij over deze teleur stelling heen. Hij werd 3e in de Ronde van Vlaanderen, 8e in de befaamde klassieker Parij-s-Roubaix, 2e in Parijs- Brussel, 2e in de ronde van VAR, le in Bordeaux-Parijs en 2e in Parijs-Tours, achter Jo de Haan. Wat dacht de wereld eigenlijk van deze „eeuwige tweede''? Men wist dat deze Brit bijzondere prestaties kon le veren. Was het een zwakke eindsprint? Vorig jaar boekte Simpson zeven overwinningen, waarvan als belang rijkste Milaan-San Remo. Hij werd 13e in de Tour de France en 4e in de strijd om het wereldkampioenschap. Dit sei zoen heeft de Brit naast twee overwin ningen in criteria in Frankrijk slechts één belangrijke overwinning geboekt. Dat gebeurde in de 426 km lange wed strijd Londen-Holyhead. In vele klassiekers was hij steeds de man „die de slag maakte", doch in de slotfase veelal de winst moest afstaan, getuige zijn 3e plaats in de Waalse Pijl, 9e plaats in Luik-Bastenaken-Luik, 3e plaats in de Omloop van de Provence, 3e plaats in de Omloop van Midi Libre, 6e plaats in Parijs-Roubairf en 3e plaats in Bordeaux-Parijs. PETER POST goede vierde JACQ ANQUETIL afgestapt RAYMOND POULIDOR afgestapt RIK VAN LOOY afgestapt (Van onze sportredactie) SAN SEBASTIAN -r „Ik heb zelden zo'n moeilijke wedstrijd gereden", was het eenvoudige commentaar van de onttroonde wielerkam pioen Jan Janssen. „Er was voor my doodeenvoudig geen beginnen aan. Natuurlijk heb ik enkele malen geprobeerd weg te komen, maar ik kreeg altijd teveel mannen aan mijn wiel die mij alleen maar wilden afremmen. Ja, dat heb je als je wereldkampioen bent en opnieuw bij de kans hebbers wordt genoemd. „Ik kan wel zeggen, dat de sa menwerking van de Neder landers opvallend goed was. Er is echt geprobeerd in de achterhoede zoveel mogelijk steun te verlenen aan Post en Den Hartog". VOOR HET EERST EEN ENGELSMAN Rini Wagtmans probeerde het enkele keren. Hier gaat hij op kop, gevolgd door de Italiaan Miche- lotte. PROFS 1 Tom Simpson (GB». die 267,4 km in 6 TO neuten en 19 seconden. 2 Rudi ALtig (West-Duitsland) z.t. 3 Roger Swerts /xt jle) °P 3 min. 40 sec. 4 Peter Post Nederland) z.t. 5 Karl-Heinz Kunde (West-Duitsland) z.t.; 6 René Bingelli (Zwitserland) op 3 min. 50 sec.; 7 Arie den Hartog (Nederland) z.t. 8 Franco jsaimanion (Frankrijk) z.t. 9 Francesco Gabica (Spanje) z.t. 10 Jean Stablinski (frankrijk) op 4 min. 58 sec. 11 Antonio Gomez del Moral (Spanje) op 6 min. 6 sec. 12 Bruno Mealli (Italië) z.t. 13 Se- rf''® Eiorza (Spanje) op 7 min. 44 sec. it ,y ard Seis (België) op 9 min. 6 sec. Valentin Uriona (Spanje) z.t. 16 Italio £'holi_ (Italië) z.t. 39 Cees Haast op 12 56 sec. 43 Jan Janssen z.t. 44 Jo Roo z.t. 45 Gerben Karstens z.t. 46 ~"ees Lute z.t. 55 Jos van der Vleuten °P zH minuten. ir AMATEURS j Botherel (Frankrijk) 171 km in 4 uur, mm. en 52 sec. (gem. 40.192 km. h), Hasa 'Spanje) 3 Monti (Italië). 4 Har- ry Steevens (Nederland), 5 Ritter (Dene- rw+ f js DrePPc (Arg.i, 7 Peffgen (W.- I^itsland), 8 Ebert (W.-Duitsland). 9 Ke_ gel (Polen), 10 Schepers (Ned.), 11 Per- ,?a (Spanje), 12 Csenar (Oostenr.), ^ymen-anit (Belg.), 14 Monteyne 7t ?i i ddy Beugels (Ned.), allen (Ned winnaaxi Bun Wagtmans (Van onze sportredactie) SAN SEBASTIAN Ook de laatste Nederlandse kans sloeg kapot.Boorde vol energie had de sterke Zeeuw Wim Dubois zich losgemaakt uit de grote groep. Uit het peloton, dat alle oranje truien die in byna gewonnen posi tie lagen terugpakte. En nu dan kwam de laatste troef op tafel. Wim Dubois uit Zuidzande. Een renner met klasse, ge traind in de sprint. Soepel treinde de stu dent die zich hardde op dijken en onbe schutte wegen, los van zijn rivalen. Aan zijn zijde vocht een Fransman. Niet de eerste de beste, want zyn naam was Ber nard Gyot. Beroemd, bekend, gevierd. Samen denderden ze steeds verder weg. Op naar de finish, die o zo dichtbij lag. Vijf coureurs konden de kracht opbren gen om het steeds groter wordende gat te dichten. Ruim kon men het verschil van de nu dus zeven mans kopgroep niet noemen. Met de eindstreep op slechts enkele honderden meters, zou het echter wel lukken. Tenminste, dat dachten de dapperen. Dat dacht óók Wim Dubois die zichzelf aardige kansen gaf in de waar schijnlijk belangste spurt van zijn leven. Ineens klapten al die plannen van al die eerzuchtige amateurs in elkaar. Met een enorme schok botsten Gyot en de Belgi sche kampioen Eddy de Sitter op elkaar. De ravage was groot. Uit de puinhoop van verwrongen fietsen kropen de groot ste pechvogels snikkend als kleine kinde ren naar hun verzorgers die van alle kanten toesnelden. Zoevend stormde de grote groep voorbij. Er was voor de tegen het asfalt gesmakte club niets meer mo gelijk. Kreunend en steunend liet Wim (Advertentie) IVoor beter* sportprestatie* lextrose tabl. Imp jur ELMA Breda, Tel. 46650 Dubois zich in de geweldige armen van Joop Middelink hijsen. „Mijn schouder kermde de Zeeuw en men bracht hem voor onderzoek naar een dokter. Naar een grote witte kamer waar het jubelen de geluid van gillende en krijsende Fransen niet te horen viel. „Wie won er?" Jacques Botherel" zei iemand. Du bois haalde zijn schouders op. „Ik ken hem nietHij hoefde zich om deze uitspraak niet te schamen, want op het internationale terrein sprak de naam Botherel (achttien jaar is hij) nog niet aan. „Ik heb het altijd wel gezegd" juichte een stem uit de deinende Franse kolonie. „Jacques wordt een grote" snerp te de man verder en hij stortte zich met zijn landgenoten in een feest dat pas ein digde toen het morgen werd. Hoe schril stak de stemming in het Nederlandse kamp af bij al die Franse vreugde- uitingen. Stil en met grimmige trekken rond de verbeten monden stonden de pu pillen van Joop Middelink samenge dromd. Alleen Eddy Beugels had wat te vertellen. Hij kon zijn teleurstelling over de zo vrolijk begonnen finale niet verber gen. Samen met de Deense geweldenaar Uie Ritter ook in Nederland geen on bekende door zijn uitstekend rijden in de van en^efe jaren geleden, had Eddy Beugels een bres geslagen. Het zag er aanvankelijk nogal rooskleurig uit. De Limburgse HBS'er zette er een forse gang in en Ritter draaide mee. Maar na enkele kilometers al bleek dat Beugels een verkeerde metgezel had. Want een eerdere ontsnapping had blijk baar teveel van Ritters krachten ge vraagd. De Deen was toen de ruimte in gevlogen met Marian Kegel die helemaal uit Polen kwam. Ze probeerden het na dat enkele eerdere ontsnappingen op niets waren uitgelopen. Bij die probeersels }Yar,ei? er °°k van Rini Wagtmans. De Willebrordoer trok fel en krachtig als y ™in ^et begin al ten aanval (o.a. met Claudio Micheletto, Bernard Gyot en de ook op dat moment al vechtlustige Ritter), doch succes leverde dit niet op Met interesse keken officials en publiek naar het kleine ventje dat een beroemde naam draagt en oordeelden dat er. als de schijn niet bedriegt, voor hem een aardige toekomst is weggelegd. Helemaal nutteloos kon men Wagtmans' poging dan ook weer niet noemen! Ole Ritter intussen had niet stilgezeten en met Kegel de ruimte gekozen. Het gevecht te gen pa steeds dichter bij komende groep had veel van hem gevraagd. Maar van ophouden wilde Ole niet weten. En daar om koos hij het wiel van de ijzersterke Beugels die zich vandaag tot alles in staat voelde en demarreerde. Het tempo zakte na enkele kilometers zienderogen en de jagende massa boekte resultaat Kijk, en over het hoe. had Eddv Beugels een eigen mening. „Het is de schuld van Schepers" foeterde hij. Die trok de jon gens bij. „Die jongens waren dan o.a. ook Steevens en Dolman. Vier Nederlanders in de hoofdmacht dus en dat betekende een ongekende weelde. De grote groep rook nog meer kansen en kwam zo sterk opzetten dat kort voor de finish de hele club weer gezellig bijeenzat. Toen daarna de zeven mans kopgroep viel moest het aankomen op een massasprint en daarin toonde Botherel zich de beste. Voor oranje was er niets, maar dan ook hele maal niets weggelegd. (Van onze sportredactie) SAN SEBASTIAN Slechts 50 kilometer nog en 12 dapperen maakten zich op voor de eindstrijd. Peter Post en Arie den Hartog schoven wat naar achteren, zij hadden veel en zwaar werk ver richt in de inmiddels tot 12 man geslonken kopgroep. Een flink ge deelte van het beulswerk was van Nederlands fabrikaat geweest en daarom kropen de twee oranje mannen voorzichtig naar de ach terhoede van het dozijn sterken. Ons werk zal wel door anderen worden overgenomen, zo dachten zij. En inderdaad, er Waren plaats vervangers, heel sterke zelfs, heel drieste. Zij luisterden naar de na men Rudi Altig en Tom Simpson. Met Duitse gron- v digheid en Engel se degelijkheid denderden ze naar voren, ze vergaten voor het gemak dat g 1§ ze 10 gezellenC ff hadden en vorm- j s- Jf§ den in de tyd van j|P een flits een duo: j hun voorsprong de seconden minuten geworden, de me-jm ters kilometers. Er kwam geen echt irw sprintduel. Daar yf n|L; zorgde Tom Simp- mL Jil son voor. De in de Pffp grote klassiekers PgafflgfTIk JÉ? van het Europese gMajMBf-:4|f Mg- vasteland tot volle lafciMK x- lp rijpheid gegroeide 27-jarige Engels- IHHSfifc \J|: i man weigerde het risico te lopen in de laatste meters te worden versla gen door de snelle Westduitser die een jaar langer op de aardbodem rondwandelt. Tom nam de zaak in eigen hand. Enke le honderden me ters voor de witte lijn waar beslist zal worden over ,,to be or not to be" sloeg Simpson het gescherpte zwaard uit de han den van de Duit ser. De strijd was gestreden, het we reldkampioenschap op de weg voor professionals was voor het eerst in Lachend ging Tom rechtgekomen bij iinisa' een Engelsman, bij de Brit die sinds enkele jaren België als zijn tweede vaderland heeft en Gent als zijn woonplaats. De kans voor Post op de bronzen medaille werd hem ontnomen door de Belg Swerts, zodat Post in San Sebastian een kersverse Nederlandse tra ditie voortzette: weer een vierde plaats. De strijd werd ongewoon vroeg ge- horen. Terwijl de zon de vroege mor genuren tot een weldaad deed zyn, te kende zich bij de komst van de gebrui kelijke wolkenvelden al na simpele kilo meters de afscheiding af die beslissend zou zyn. Het gebeurde allemaal overeenkomstig de woorden die Jan Janssen donderdag al sprak: „Als er al in de eerste paar ronden een vluchtgroep ontstaat", zo sprak Janssen toen, bestaat de kans dat de rest deze jongens pas aan het einde terugziet". Zijn voorspelling werd be waarheid. Peter Post en Arie den Hartog waren er bij toen 4, 5 naamlozen besloten het avontuur te tarten. Hun reactie was voortreffelijk. Er moesten bij elke ont snapping Nederlanders zijn, wilden wij opnieuw voor een jaar de regenboog trui binnen onze landsgrenzen hebben. Het eerste sextet groeide binnen enkele honderden meters uit tot een veertiental, waarvan vijf Spanjaarden de grootste moot vormden. De veertien dapperen waren fris en vaardig, ze dartelden mon ter voor de pas ontwaakte meute uit, ze verloren een paar minder sterken, ze gingen door, als maar verder, bouwend aan een voorsprong die de kenners rond de omloop van Lasarte deed schrikken. Toen de seconden 2 minuten waren geworden, werd Rudi Altig, de man die wereldfaam verwierf als achtervol ger, de meest attente man van het wel snelle, maar toch altijd nog rustig grote veld-. Hij, die dit jaar in de ronde van Spanje door een dijbeenbreuk werd uit geschakeld, wilde op de bodem die hem ongeluk bracht terugkomen. Het zou, dacht hij, niet misstaan als hij zijn voor raad van 3 regenboogtruien, als ach tervolger verworven in de jaren 1959, 1960 en 1961 zou uitbreiden, met de door de wegrenners meest begeerde tricot. In zijn felle jacht, Post, Den Hartog, de Italianen Balmanion en Mealli, zijn land genoot Kunde, de Zwitser Biningelli, de Spanjaarden Gabica, Gomez del Moral, Garcia, Uriona, de Belg Swerts en de enkele simpele anderen van wie de naas»i ongètwijfeld nooit meer door de luid sprekers zal knallen, trok de sterke Rudi Tom Simpson en de Spanjaard Elorza mee. Rudi Altig (rechts) kon toch nog lachen toen hij op het schavotje stond. Naast hem de nieuwe wereldkampioen Simpson, dan de Belg Roger Swerts die derde werd. Joseph Groussard leek stil te staan toen sneltrein Altig-Simpson en aan. hangwagen Elorza naderde. En het lag dan ook voor de hand dat het drietal am per tien kilometer verder aansluiting had met de kopgroep. Den Hartog en zijn mannen jubelden niet toen zij deze ster ke rivalen in hun spoor kregen. Zij knikten pas dankbaar voor do Brits-Duitse versterking van hun gele. deren toen zij vernamen dat zich nieu we jagers aandienden onder wie Man- zaneque en Stablinski, maar vooral de ge vreesde Belgische snelheidswonders Ward Seis en Van de Kerckhoven. Aan deze mensen hadden Post. Den Hartog en hun gezellen totaal geen be hoefte en daarom werd er even grondig aan het tempo gedokterd. En met sue. ces. Seis en zün mannen probeerden het hevig, maar kwamen nooit dichter bij da», op 2 minuten. Waar zij niet in slaagden, daarin faalden ook de pogingen van het peloton, waarin Jan Janssen zich wel degelijk weerde en waarin ook Jacques Anquetil en Rik van Looy zich lieten zien niet zo maar aan hun reputatie te zijn gekomen. Maar minuten zijn niet snel teruggewonnen en zeker niet op vluchters die wel weten wat fietsen Is Toen er nog 100 van de 270 kilometer gereden moesten worden, werd Jan Jans sen duidelijk wat hij al spoedig had ge vreesd, hij had zijn regenboogtrui ver speeld. De slag was gevallen. Janssen reageerde sportief Hij ging door, zoals de andere kansloze Nederlanders, wei gerend het voorbeeld te volgen van een Anquetil, Poulidor en Rik van Looy, van wie de luidsprekers onder hoongelach van kletsnat geregende publiek, vertel den, dat zij de fiets naar de stalling had den gebracht. En altyd voort joegen de vluchters. Zij brachten de ene Spanjaard na de ande re door het moordende tempo aan het verstand dat „koersen op de vlakte" wel iets anders is dan het goochelen met bergreuzen En toen ieder een in die allerlaatste fase verwachtte dat Rudi Altig de eindsprint wel even tjes zou winnen, zorgde een plotselinge explosie van- Tom Simpson er voor, dat het zo ver eenvoudig niet zou komen. Tom Simpson (rechts) en Rudi Altig, bezig aan hun laatste kllomster.s

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 5