anders
ren...!
De boerenzoon en de
gouden wondervoge
De veedieven
Russische week op
Scheveningse pier
Dit wasmiddel is
voor mii no. 1
Mariska verdwaalt
in het grote hos
Iruusje en het paardje
Epidemie eist
27 doden
in Mexico
MOTORBOOT
SLAAT OM:
45 DODEN
Doping
in
eredivisie
GRIJSAARD
BIJNA
MOORDENAAR
SPINNEN ZIJN
LEKKERMAAR
NIET DIE
HEEE VETTE...
UNIVERSIADE
Weinig kracht
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 25 AUGUSTUS 1965
B3 fruitsappen - 3 xbeter
Viswedstrijd
Duimelientje
Ons logeetje
Jantje Worst
Spannende dagen
voor vrouw
van Conrad
Kans op akkoord
in San Domingo
actie)
het begin van het wieler-
w rol zal de eerste tijd wel
wat boven je stand geleefd
an Beek, eigenaar van een
rinnikt nog als hij aan deze
kt, want hun sombere voor-
Nadat zijn ploeg inderdaad
ondergaan, Wim van Beek
>s van der Vleuten en Jan
k fantastische manier terug-
i in de finale voor de Nederland
normaal draait hij de huidige
ider een beginneling, die er I
en komt, maar nu nog nergens
op ronden. De opdoffer die hij
reeg. heeft hij toch maar even
•rwerkt en meteen overschakelen
e ploegachtervolging heeft hem
aar in de ploeg voor Spanje ge-
Mijn zesde man die naar San
an gaat is de Australiër Henk Vo-
it jaar ondanks pech stukken be-
forme dan vorig seizoen en een
m op te letten."
Beek volstaat niet met het afle-
•an zijn jongens aan de profklasse
die tijd blijft hy in contact,
n Karstens zit regelmatig over
r, hij stelt nog steeds het volste
iwen in me; Jos van Vleuten en
oet bellen regelmatig en vragen
g wel om raad. Alleen Jan Pie
len ik wat uit het oog verloren,
r hy echter veertien dagen by
lis zou komen, zeg hem maar
dat hij op elk moment kan
i dan zorg ik er voor, dat hij
>mt. Hij heeft altyd kunnen fiet-
dan nog eens goed ook en waar-
het dan nu opeens niet meer
van je ploeg gaan nu eigenlijk
iar San Sebastian?, vroegen we
eek-
k Koopmans en Wim de Wilde I
lerstgenoemde is 50 km-kampioen
ederland geworden, dus ook niet
succes, terwijl de Zeeuw De Wil-
even moeilijk heeft gehad, met
sen maar volgend seizoen er wel
nen. Ik heb intussen voor volgend
vier aanwinsten. Gerard Vianer. j
reraeds Cor Rentmeester en Gi&
ook allemaal jonge knapen.
DAPEST (UPI) In het teniis-
>i van de Universiade heeft h«'
andse damesdubbel LepoutreJJ
n een halve finale met 1-6, j;"
n van de Italiaanse combinatie
■robbo.
en kwartfinale van het gemengj
spel wonnen An ja Lepoutre en
Schneider met 6-4, 9-7 vanFre*
n mej Rouchon uit Frankrijk
Nederlandse herenbasketbalpk*-
gisteren met 56-86 (rust 23-3o
mgarije.
wanneer deze grootmeester*
iet leven op de Wedau-basn
uilen maken.
de gestuurde en ongestuurde
ereus mag men geen al te 8'
htingen hebben. Hoewel deze p
Nederland op vrij eenzame y e.
in, kunnen zij internationaal
.g te weinig kracht inbrengen-
Duitsland, Polen en mogelijk
zullen in deze afdeling*
gaan uitdelen. Tegen pal
ullen de Nereusploegen. öie zjjn
i weken tevens nog
rainingsmoeilijkheden, «eServ
>g „wassen. Maar als hj ra.ga-
>end werk van de gestuurd* ring
Tokio nog even in herim be<,
dan ligt hier toch weer vrjj
i nier ujuu *>»-■
feitelijk iedere prognO ySte-
kelijk door de nog altijd
krachten in de sport "ten^
gedaan.
lopen
^^onda^leverde de
Argo hier nog een rec^°^^ vaji
irgo hier nog een rece» vafl
door in het hoofdnummer
jpese titelstrijd achter «g
schitterende tweede V
op te eisen. verrWj^
ie vormt m het wea oö.
Furopese
een
«ch
statie
tie vormt in «*•- on-
Duisburg nog steeds elljk
van gesprek en kan m
ingplank dienen voor on»
die nu voor het goucti
gaan streden-
De armste klup
(gemiddelde transfer
som 57.39) won van
de Gouden Ploeg
(ballenjongens van
3 ton!). Verbazing
alom. Kan een
dubbeltje het winnen
van een kwartjeDe
winnaars moeten wat
„gebruikt" hebben!
Hadden ze ook: in de
rust allemaal een flesje
B3 - de trainer liet
kiezen uit 6 smaken.
De bond stond
machteloos. B3 is
eerlijk, zuiver en
heerlijk
fruitsap.
B3 - da's
pas puur
sap!
Er was eens een boerenzoon, die wei
nig waard was op de boerderij van zyn
vader. De jongen hield zoveel van vo
gelgezang dat hij er niet genoeg van
kon krygen en de hele dag door velden
en bossen zwierf om naar de vogels te
luisteren. Voor dag en dauw was hy op
om de leeuwerik te horen en 's avonds
laat wachtte hij nog onder de bomen
op het lied van de nachtegaal. De jon
gen werd knap in de vogeltaal die hy op
het laatst nog beter verstond dan de
taal van de mensen.
Op een dag zag hij aan de rand van
het bos zijn vriend de lijster op een
boomtak zitten, met een gouden haar
lok in de snavel geklemd.
„Wat doe je met die haarlok?" vroeg
de jongen verbaasd. De lijster antwoord
de niet, maar vloog naar een volgende
tak tot tak en van boom tot boom.
boom. De jongen volgde hem en zó, van
leidde de lijster de boerenzoon het bos
in. Na vele uren daalde de vogel op de
arm van de jongen en gaf hem de haar
lok.
„Ik kan niet verder met je meegaan",
zong de lijster, „maar loc-p zeven dagen
lang tot je komt aan een kasteel met
twaalf torens. Je zult op de binnenplaats
een gouden kooi vinden met een onge
lukkige wondervogel. Zie de vogel te
bevrijden.en weg vloog de lijster.
De jongen liep zeven dagen lang door
het bos. Hij at wortels en bessen, dronk
uit smalle beekjes en sliep onder de
blote hemel. Maar hij gaf het niet op
want voor een wondervogel had hij wel
bijna zijn leven over.
Aan het eind van de dag stond hij aan
het kasteel met de twaalf torens dat
midden in een groot donker water lag.
De kasteelpoort stond open, maar er was
geen brug.
Daar kwam in het water een reusach
tige grote, wilde zwaan aangezwommen.
De boerenzoon, die de taal van alle vo
gels verstond hoorde de zwaan snateren:
„Klim op mijn rug". Dat deed hij en
de zwaan voerde hem over het water en
zette hem af voor de poort. De jongen
liep drie hoge poorten door, de zwaan
waggelde achter hem aan, maar ze ont
moetten geen levende ziel. Toen kwa
men ze aan de binnenplaats, waar een
prachtige kooi stond met een gouden
dak dat straalde in de avondzon. Ach
ter de tralies zat een wonderlijke vogel
in een onbekende taal een treurig lied
te zingen. In de plaats van zachte veer
tjes en glanzende pennen bekleedden
goudblonde haarlokken het vogellijf.
„Dit is een meisje dat niet met de
zwarte prins wilde trouwen", zei de
zwaan. „Ze is betoverd en zit nu te
zuchten in deze gouden kooi. Ik heb een
lok van haar haren aan de lijster ge
bracht om je hulp in te roepen. Alleen
een mens kan haar bevrijden. Verberg
je hier en wacht tot de zon ondergaat.
Op dat ogenblik komt de zwarte ridder
om de kooi te openen en de vogel mee
naar binnen te nemen."
De jongen verborg zich en lette op de
zon. Toen de laatste straal aan de hemel
doofde, kwam een ridder te paard aan-
gegaloppeerd. Hij nam zulk een reus
achtige sprong over het donkere water
dat het leek of zijn paard met vleugels
door de lucht suisde. Paard en ruiter
belandden aan de overkant, de ridder
sprong uit het zadel, stormde de poorten
door en haalde een gouden sleutel te
voorschijn. Met uitgestoken hand liep
hij op de kooi toe, maar op hetzelfde
ogenblik richtte de zwaan zich op en
sloeg hem met zijn geweldige vleugels
de sleutel uit de hand. „Maak vlug de
kooi open", siste de zwaan de boeren
zoon toe. En terwijl hij zijn machtige
vleugels zwaaiend uitspreidde greep de
jongen de sleutel, draaide het slot open
en nam de vogel in zijn handen. Als een
pijl uit de boog vloog hij de drie poor
ten door, wierp zich op het paard en
suisde al door de lucht om aan de over
kant te belanden. De ridder, die dade
lijk zijn zwaard had gegrepen, sloeg er
mee naar de zwaan, maar hij was juist
te laat want de zware, logge vogel ver
hief zich licht als een veer in de lucht,
wiekte de drie poorten door en joeg het
paard met de jongen achterna.
De jongen reed tot de plek waar de
lijster hem had achtergelaten. Daar
steeg hij van het paard af, en al dadelijk
hoorde hij de lijster roepen: „Wat een
geluk dat je de vogel bevrijd hebt! Maar
nu moot je dadelijk voor voedsel zor
gen. Deze wondervogel kan alleen leven
op de allereerste vruchten van een ge
was, van de allereerste rijpe korrel van
een graanveld, van de allereerste kers
uit een boomgaard, van de allereerste
rijpe braam van de hei. Maar als je de
betovering wilt verbreken, dan moet je
zorgen dat je de allereerste rijpe lijster
bes vari het hele bos vindt."
Nu brak voor de jongen een drukke
tijd aan. Gedragen door het paard zocht
hij van 's morgens vroeg tot 's avonds
laat naar de eerstelingen van bos en
veld. En bovendien lette hij goed op hoe
de lijsterbesbomen bloeiden, en groene
vruchtjes kregen, die langzaam kleur
den. Op een avond vatte hij post onder
een boom waarvan de, bessen al bijna
rood waren. En bij het eerste ochtend
gloren plukte hij de eerste rode bes,
spoedde zich naar zijn wondervogel en
bood het besje aan. Nauwelijks was de
rode bes in de gele snavel, verdwenen
of daar zat een allerliefst meisje op de
tak.
De jongen zuchtte van bewondering.
„Nu wil je zeker gauw naar huis", vroeg
hij bedrukt.
„Nee", zei het meisje, „ik heb het zo
goed bij je gehad. Ik wil liever met je
trouwen".
„Gelukkig!" riep de boerenzoon. En ze
trouwden en betrokken de boerderij van
de vader.
De zoon die zo hard had leren werken
voor de wondervogel, vond het niet
moeilijk hiermee door te gaan. Hij lette
op zijn gewassen en wist precies wan
neer ze klaar waren voor de oogst. Hij
miste het vogelgezang niet want hij had
zijn vrouw innig lief. En zij beloonde
hem door van de vroege morgen tot de
late avond te zingen. Mooier dan de
leeuwerik en mooier dan de nachtegaal.
AN. MACGILLAVRY
Tussen die ronkende motoren
Die je overal kunt horen.
Al die wegen en gehouwen,
en de mensen die er sjouwen
om er huizen hij te zetten,
daar moet je goed op letten.
Al die scholen en kantoren
de kerken en bijbehoren.
De winkels en doktoren,
die overal behoren.
De stad heeft ook een fijne kant,
daaraan heeft niemand het land:
de parken met de vijvers en
[de pla.nten
waar je fijn kunt zitten aan de
[vijverkanten.
Woon je in de stad?
noudat is heel wat
tussen die ronkende motoren,
die je overal kunt horen.
Maria Kennis,
Oekelsestraat 13.
Rysbergen N.B.
Op een dag was Mariska met haar
vriendinnetjes aan het spelen. Mariska
was zo fijn aan het spelen.
Ze waren verstoppertje aan het doen.
De moeder van Mariska had gezegd,
dat ze niet ver het bos in mochten gaan.
Maar ze waren zo fijn aan het spelen,
dat ze ook steeds verder het bos in gin
gen.
Ze hadden een tijdje gespeeld, toen
opeens Mariska riep: „Héé, waar zijn
we, ik ben hier nog nooit geweest".
„Nee", riep Roosje een vriendinnetje
van Mariska. „Ik ben hier ook nog nooit
geweest".
„O, ik weet het al", riep Anneke,
„we zijn te ver het bos ingegaan, o, wat
moet ik doen?"
De weg zoeken natuurlijk".
wat waren ze bang.
Opeens hoorden ze een vreemd ge
luid, wat was dat?
Daar kwam een hele grote beer aan.
Oei, hij kwam hen achterna. Vlug pro
beerden ze in een boom te klimmen.
De beer dacht heel slim (want deze
beer was niet dom): „Zolang ik hier
blijf staan komen ze er toch niet uit".
En hij wandelde langzaam weg.
De kinderen kwamen uit de boom,
want ze dachten dat de beer weg was.
Maar dat was niet waar. Want de beer
was naar Knaagje de eekhoorn gegaan.
De beer dacht, dat de kinderen nog in
de boom zaten. Hij zei: „Knaagje, knaag
jij die boom eens om. dan kan ik die
Om de zoveel tijd
Is in ons dorp een viswedstrijd
Een aardige ontspanning
In de vakantietijd
Voor 't eerst werd voor de jeugd
Een wisselbeker ingezet
Dus extra opgelet
De tijd verstreek
De spanning steeg ten top
Toen klonk het „stop"
Onze Sjaak was kampioen
Kreeg de beker en nog geld
Hij was nu net een echte held.
Burg. v. Horsighstr. 18 's-Heerenhoek Zld
Nel v. d. Dries
E was eens een meisje dat altijd
duimde, overal waar ze kwam, in
school, in de badkamer, op de W.C., bij
de T.V., in haar bed, dus overal, behal
ve als ze aan het eten was, want dan,
moest ze iets anders in haar mondje
stoppen. Duimelientje was al twaalf
jaar. Wat haar ouders ook deden, het
hielp allemaal niets. Voor Duimelientje
naar bed ging bond haar moeder een
grote doek om Duimelientjes duim, hij
was dan zo groot dan ze hem niet meer
in haar mondje kon stoppen. Maar
's nachts wond ze de doek er weer af.
zodat ze weer duimen kon. De maan
zag dat alles en vond dat heel stout en
besloot daaraan wat te doen. Op een
nacht zag de maan het weer. Hij liet
een straal om Duimelientjes duim val
len en die begon te groeien, te groeien,
dat hij zo groot werd als haar hoofdje.
Sindsdien heeft ze nooit meer geduimd.
Jacqueline van. Dorsselaer,
Jac. de Waalstraat 29,
Lams waarde (Zeeland).
Ik zou graag met een r.-k. meisje van
13 jaar willen corresponderen.
Wij hebben een klein logeetje
Hij is 2 jaar en heet Reneetje
Zijn mama en papa zijn vakantie houden
Zij vroegen of wij er op passen zouden
Dat hebben we toen graag gedaan
Tussen een stel van tien is het best
at - [gegaan
Nog een dag of vier dan is het voorbij
Dan is Reneetje niet meer van mij
Dan gaat hij weer naar zijn pa en ma
En zeggen dan maar tot weldra.
Jacquelien van Leysen, tien jaar
Tituleurlaan 28 Prinsenbeek
Er was eens een meisje, dat heette
Truusje. Ze had zes broertjes en vier
zusjes en ze woonden aan de rand van
de stad. Ze waren heel arm. Haar lief
ste wens was een ponypaardje, maar ze
waren te arm om er een te kopen, want
haar vader was houthakker.
Op een zekere dag ging ze met haar
vader en broertjes en zusjes naar een
boerderij om hout te verkopen en daar
hadden ze drie ponypaardjes. Ze heet
ten Rika, dat was de oudste, Frika en
er was nog een veulentje dat had nog
geen naam. Truusje was er dol op en
ze vroeg of ze er op mocht rijden, en
haar vader liep er naast. De boerin zei:
„Jij mag het paardje een naam geven."
En Truusje zei: „Ik noem het Furie."
Maar het kleine ponypaardje was nog
schuw. Ze speelde nog even in het hooi
met haar broertjes en zusjes tot ze
naar huis moesten.
Thuis vertelde ze alles in geuren en
kleuren tegen haar moeder, 's Avonds
gingen ze naar bed en ze sliepen al
gauw in na die drukke dag. Maar
Truusje kon niet slapen. Ze moest
steeds aan het kleine paardje denken.
Haar moeder kwam kijken of de kin
deren al sliepen, maar toen ze bij
Truusje kwam sliep deze nog niet.
Ze vroeg waarom Truusje niet kon
slapen. Truusje begon ineens te huilen.
Ze wou weer terug naar de boerderij
en naar de ponypaardjes. Haar moeder
zei: „Wij zijn toch arm en jij mag naar
de boerderij." Toen kon ze weer slapen.
De volgende morgen gingen ze naar
de boerderij. De boerin was blij dat
Truusje bij haar bleef, want ze was
maar alleen. Nu niet meer. Ze had al
tijd graag een meisje willen hebben.
Truusje noemde de boerin tante.
Maar ze moest van moeder elke zon
dag naar huis komen. Dan bracht ze
altijd een mandje eieren mee.
Nu had ze een paardje. Furie en
Truusje werden goede vrienden.
Ze leefde nog lang en gelukkig bij
de paardjes. Net als in een sprookje.
Tonnie Bonneke,
Oosterhoutseweg 31,
Breda, 12 jaar.
Ik wil graag corresponderen met een
meisje uit Breda, dat 12 jaar is.
kinderen opeten, mijn buik rammelt
ad, 'ik heb zo'n honger.
„Maar Bruintje, je mag die kinderen
niet opeten. Je kunt zo veel eten van
me krijgen als je wilt en ik zal honing
zoeken. Maar je moet me belo
ven die kinderen met rust te laten".
Goed, Bruintje beloofde de kinderen
met rust te laten.
De kinderen waren nog steeds de weg
aan het zoeken. Het was ondertussen
al donker geworden.
De volgende morgen werden ze vroeg
wakker. Ze waren gisteravond in een
holle boom gegaan, daar hadden ze ge
slapen.
Opeens hoorden ze geritsel tussen de
struiken. Voorzichtig gingen ze kijken.
Daar was die beer weer.
„Schrik maar niet," riep de beer, „ik
zal je helpen. Maar vertel me dan eerst
waarom jullie de eekhoorntjes aan het
schrikken hebben gemaakt, toen jullie
in het nest kwamen, in die holle boom".
De kinderen vertelden het hele ver
haal.
Toen ze klaar waren met vertellen, zei
de beer: „Ik zal jullie wel thuis bren
gen, kom mij maar achterna".
Ze hadden een tijdje gelopen toen ze
aan de rand van het bos kwamen.
Mariska riep: „Stop maar beer, nu
weten we het wel. Bedankt hoor".
„Daag", riepen ze allemaal.
„Daag", riep de beer, „Tot ziens".
De vaders en moeders kwamen hen
al tegemoet. Ze hadden hen al aan zien
komen en ze dachten dat de beer hen
op wou eten.
Maar ze zagen, dat de beer al weg
was gegaan.
De kinderen vertelden het hele ver
haal aan hun vaders en moeders. Die
waren zo blij dat ze terug waren.
En de kinderen gingen nooit ver het
bos meer in.
MARITHA v. SCHRAVENDIJK,
Koolpad 14 Bavel, 8 jaar.
Zelf getypt op pappies schrijfmachine.
Jan Worst ging op een mooie zomer,
dag wandelen in het bos. Hij had 'n
uur gelopen en was toen erg moe.
Oóó, daar zag hij een mooi plekje om
uit te rusten een lijn met worst. Hij
at zoveel als hij lustte en viel toen in
slaap. Toen hij wakker werd ging hij
naar huis. Zijn moeder zei: „Wat ben je
dik, ik dacht dat je van wandelen dun
ner werd". Hij moest alles eerlijk ver
tellen en moest toen voor straf naar bed
de hele dag. Omdat hij van de worst
gesnoept had.
Anneke Vleugel (9 jaar)
Doelen 28 Breda
Zelfverzonnen.
Kees de Regt
Dr. Struykenstraat 144,
Breda (14 Jaar)
Er was eens een cowboy. Robert heet hij. Hij reed op
z'n paard naar de vallei. Toen hij bij de sheriff kwam.
vertelde hij dat hij overvallen was. En dat ze driehon
derd koeien gestolen hadden. De sheriff schrok erg en
zei dat hij een contract zou laten maken. „Maar eerst
moet ik een foto hebben." „Die heb ik al,' zei Robert.
„Die heb ik gekregen toen we nog vrienden waren. Da
dieven heeten Jan en Klaas Koenraadt. Ze zijn een
tweeling." „Gaat u maar gerust naar huis," zei de
sheriff. De volgende dag stond in de krant:
Beste heren.
Wilt u zo goed mogelijk twee dieven zoeken. Ze heb
ben driehonderd koeien gestolen. Ze heten Jan en Klaas
Koenraadt. Wie ze gevangen heeft krijgt een grote be
loning. Dood of levend.
Eindelijk had de sheriff twintig man bij elkaar. Ze
gingen allemaal zoeken. Maar er was nog een arme jon
gen van negentien jaar. De sheriff zei dat hij te jong was.
Toch ging hij stilletjes zoeken. Na een dag of vijf waren
de daders nog niet gevonden. Toen kwam de jongen heel
langzaam aanstrompelen. Mét de twee dieven. De jongen
moest naar de sheriff komen. De dieven werden recht
naar de gevangenis gebracht. De jongen werd hartelijk
gefeliciteerd. En kreeg 1000,—. Hij was meteen schat
rijk. En in de kranten stond:
Een jongen van 19 jaar heeft de daders gevonden.
Hij heet: Koos Timmermans.
Zo zijn de daders toch nog gevangen genomen. En na
een paar dagen waren de driehonderd koeien ook terug
gevonden. Maar er waren er vijf dood. De dieven moes
ten alles betalen. De man kreeg al zijn koeien terug. En
de daders kregen zeven jaar gevangenisstraf.
Ik wil graag corresponderen met een meisje van mjj
leeftUd.
Marijke Bakx (11 jr.).
Pastoor Kerckerstraat 19,
Steenbergen (N.B.).
(Advertenitie)
HOUSTON Mevr. Charles Con.
rad, echtgenote van een van de ruim
tevaarders, volgt met haar vader
Winn Dubose in het ruimtevaartcen
trum de vlucht van de Gemini-V. Op
de achtergrond een bord met de om
loop-banen.
Een Sunil team deed de was voor
mevrouw A. Wijntjes, Oude Haven7
Sassenheim. Mevrouw Wijntjes
ontdekte dat zelfs haar kraak
heldere was nog witter werd met
Sunil. Voor haar is Sunil no. 1.
Ook voor u zal Sunil no. 1 zijn.
Probeer het en ontdek zelf hoe
stralend wit ook uw was wordt.
Zonder bleken en zonder blauwen.
En let eens op uw nylon en andere
moderne stoffen. Ook die worden
witter en frisser bij elke keer was
sen in Sunil. Sunil met ultra-was-
werking geeft het hoogste wit.
DEN HAAG, (ANP) Van 28 augus-
tus tot 4 september wordt in Schevenin-
gen, geconcentreerd op de pier en in de
Kurzaal, een Russische week gehouden
als een getuigenis van het streven in Ne.
derland meer te weten te komen van de
Sovjet-linie en haar prestaties, speciaal
op economisch en cultureel terrein en om
een beter inzicht te krijgen in het leven
van de Sovjet-volken.
De organisatie is nog niet rond, er
wordt nog gewerkt aan diverse program,
mapunten. In ieder geval zal eer. expo
sitie op de pier worden ingericht, die een
beeld geeft van het leven en de arbeid
van de mensen uit de verschillende Sov
jet-republieken.
In kiosken kunnen Russische produk-
ten worden gekocht, niet alleen souve
nirs zoals beschilderde lepels, borduur
werk en poppen in nationale kledij, ook
film- en fototoestellen, radio's, horloges,
boeken, postzegels en grammofoonplaten.
Vanzelfsprekend zal er kaviaar en
(Advertentie)
NEW YORK (UPI) De politie van
New York heeft haar oudste klant in
gesloten. Fet is de 98-jarige Frank
Nalysnik, die tijdens een ruzie over
geld zijn 78-jarige hospita, Mollie
Michalowick. met een stok een sche
del-, sleutelbeen, en ribfractuur heeft
geslagen.
De vrouw is er zo ernstig «'.an toe, dat
van ondervraging geen sprake kan zijn.
Nalysnik zelf spreekt zo slecht Engels,
dat men uit hem evenmin een samen
hangend verhaal kan krijgen. Beiden
zijn van oorsprong Oekrainers.
MEXICO STAD (UPI) In centraal-1
Mexico is als gevolg van overstromin
gen, die het openbare leven al twintig
dagen ontwrichten en voorlopig nog niet
afgelopen zijn, een epidemie uitgebro
ken van een ingewandsziekte, die al 27
slachtoffers heeft geëist.
In de staat Nayarit, waar de over
stromingen het ergs zijn, zijn vier kin
deren en een man aan de epidemie ge
storven. in de provinciehoofdstad Tepic
liggen tweehonderd besmette personen
in ziekenhuizen en in één kleine plaats
op het platteland werden al vijftig ziek
tegevallen geconstateerd.
De regering in Mexico-stad heeft de
getroffen gebieden medisch personeel
met medicijnen en entstof gestuurd. De
ziekenhuizen van de steden San Bias
en Santiago Ixcuintla liggen vol.
De overstromingen hebben al voor
naar schatting 8 miljoen dollar schade
aangericht en 60.000 mensen verdreven
uit hun huizn.
MANILLA (UPI) Een motorboot
met 150 passagiers aan boord is voor
de kust van de P'hilippijnse provincie
Samar gekapseisd. Daarbij verdronken
45 personen, twintig passagiers worden
nog vermist.
Het schip, de ..L, Idrofenes 11" was
met niet nader bekende bestemming ver
trokken uit Tacloban toen de ramp zich
op 400 meter uit de kust van Samar,
Midden-Philippijnen, voltrok.
Als oorzaak van het omslaan wordt
overbelasting opgegeven. De boot had
slechts accommodatie voor 40 passa
giers.
LONDEN (UPI) Toen Christo
pher Lloyd dezer dagen op het
ontbijtuur voor de Britse radio
werd geïnterviewd, lieten duizen
den Britten hun ham and eggs
staan.
En toen hij 's avonds op de tele
visie verscheen, lieten duizenden
het diner voor wat het was.
Want Christopher Lloyd eet
spinnen. Hij werkt ze hoorbaar en
met genot naar binnen. Hij draagt
er zelfs een paar bij zich in een
jampotje voor het geval hij ineens
trek krijgt.
„Het is geen ziekelijke neiging
of zoiets", zij hijzelf ,,Tk heb heus
geen spinnen bij elke maaltijd no
dig".
De kleinere soorten, zei hij, „zijn
erg lekker. Je kauwt ze fijn en sa
voureert het aroma. De grotere
het soort, dat wel eens door de
badkuip schiet zijn nogal bit
ter".
De BBC radio- en televisiesec
ties kregen duizenden telefoontjes,
waarin geklaagd werd, dat men er
geen behoefte aan had Lloyd spin
nen te horen en zien eten.
SAN DOMINGO (REUTER) Kolo
nel Caamano van de Dominicaanse op
standelingenregering is bereid een ver-
zoeningsdocument te tekenen, waardoor
een eindde aan de burgeroorlog in de Do.
minicaanse Republiek zou moeten komen.
Het stuk had de instemming van de
missie der Organisatie van Amerikaan
se Staten in San Domingo, maar het
is gewijzigd tijdens onderhandelingen
tussen de missie en de regering van
Caamano.
Het valt thans te bezien of de rege
ring van generaal Imbert, die het do
cument al had goedgekeurd, akkoord zal
gaan met de wijzigingen.
Een der struikelblokken voor over
eenstemming is het feit, dat de opstan
deling enregering erop staat, dat bepaal
de rechtse legerofficieren verdwijnen
wordt gevorm
wordt'gevormd.611 voorloPiS«
wodka zijn, maar evenzeer Russische ta
felwijnen, die geserveerd worden bij de
sjasjlik (lamsbout aan het spit, zoals dat
wordt bereid in Georgië) of bij de Rus
sische pannekoek of de Oesbeekse plow
(rijst met schapevlees). Deze gerechten
staan op het menu in een van de pierres-
tauranis, waar ze worden bereid door de
heren Gudkov en Vildiakskin. respectie
velijk chef-kok van het oosterse restau
rant „Aragvi" in Moskou en chef-kok
van een van de grotere hotels van Mos
kou „Leningradskaya".
Regelmatig zullen bij goed weer korte
films in de openlucht worden vertoond
over bet toerisme, ballet, de componist
Katsjetoerian, de ruimtevaart etc. In de
Kurzaal zullen muziek, zang en dans ten
beste worden gegeven door vijftien top
artiesten. 't Ensemble brengt volkskunst
Rafail Bobkov bespeelt de ba jan, de Rus
sische hand'harmonika, Arkadi Ostroved-
ski is de virtuoos op de bjellorussische
cimbaal. Aya Bauman en Uldis Jagodas
brengen populaire dansen, evenals Lidia
Ustinova en Vsevolod Nemaliaev.
Drie meisjes uit Oekraïne zullen met
de bandoera optreden, een oud muziekin
strument uit hun land.
De organisatoren van de Russische
week schrijven voorts een prijsvraag uit,
met als hoofdprijs een vakantietrip van
twee weken naar Moskou.
