1
Ie
land
Zeeuwse beiaardmuziek
boven het Franse Blois
LIESBETH LIST
brengt een
K
Donald
Duck
Artistieke rondrit in lijkkoets
Maitre-carillonneur de la ville de Goes
JONG NEDERLANDSE LITERAIRE
DAGEN IN ST.-MARTENS-LATEM
Van vuurtoren naar cabaret
ORT
UNSTNIEUWS
BOEKENPLANK
JlfJö Prijzen
Voor de achtste maal:
Beatle kocht huis
voor tante
Pennekitiirvr
DOOR MIGNON G.ÉBERHART
8
L '//I-. m
■•v.-;.;.
gg&ifi
Fm; Sws&Stï I
EETS KLEURWEDSTRIJD
p meisjes van 5 - 15 jaarl
Llier bij de winkelier. Nul
am haar houten pop v°ljl
ich niet één slag van
rare poot had hij haar,i5.erd"
onde krullekopje verpletten
ven hield Martin °P'T het
ng hij weer verder. .A" vaii
:gin was ik sprakeloo»
itzeti ng. Toen kwam de
mij af."
(Van een medewerker) i
PARIJS Wie een kleine 200 km van
Partfs in zuidelijke richting naar Blois
rijdt, doet dat in de eerste plaats om het
beroemde kasteel, dat eenmaal de beken
de heren van Orleans heeft geherbergd
en waar zich belangrijke dramatische
gebeurtenissen uit de geschiedenis van
Frankrijk hebben afgespeeld.
Maar als je dan in het Syndicat d'Ini-
tiative een programma ziet hangen van
een carillonconcert, ga je als minnaar
van die echt-Nederlandse muziek erop
af en je komt dan op een mooie zomer
middag, na een voor Hollandse begrip
pen hele klimpartij, bij de Basiliek No-
tre-Dame de la Trinité, die zich aan de
rand van de stad op een hoogte verheft.
En dan volgt de verrassing van ons ver
blijf in Blois.
De kerk is nog nieuw, ze is nog maar
sinds 1949 in gebruik en heel anders van
bouw dan we in Frankrijk gewoon zijn.
Ze is opgetrokken in strakke lijnen, ern
stig maar toch sierlijk, en bezit een slan
ke toren, waarin het belangrijkste caril
lon van Frankrijk is opgehangen. Het
bestaat uit achtenveertig klokken, vier
octaven omvattend, en weegt in zijn ge
heel zeventien ton; het is één van de
meest volledige beiaards van Europa, be
sluit het foldertje dat we in de kerk
vinden. Goes heeft een verzameling van
zevenenveertig klokken, dus de Ble-
zonezen scheppen wel op, maar laten we
hun die kleine overdrijving gunnen. Per
slot van rekening is een klokkenspel in
Frankrijk iets heel bijzonders
En op dit carillon wordt elke zondag
een concert gegeven door de stadsbei-
aardier, L. Delapierre van half vijf tot
kwart over vijf. Maar op de middag dat
wij op de stenen trappen zaten te luis
teren speelde daar hoog boven ons een
landgenoot, W. L. Harthoorn, Maitre-
carillonneur de la Ville de Goes, zoals
het programma ons vertelde. Het spreekt
vanzelf, dat we ons toen met verdubbel
de aandacht te luisteren zetten.
Daar klonk vanuit hoger sferen dan
ooit in het vaderland en onder een
mooier hemel dan wij helaas dikwijls
hebben het „Célèbre Chanson Hollan-
daise" Ik hou van Holland. Glashelder
klonken de klanken die niet alleen over
ons worden heengegoten, maar ook over
een groot aantal Fransen, die de tocht
naar de afgelegen kerk gemaakt hadden
en rond het gebouw op muurtjes of op de
trappen aandachtig zaten te luisteren. Zij
hoorden het vrolijke wijsje en genoten
ervan, maar wij zongen zachtjes de woor
den mee.
Harthoorn had er een echt Groot-Ne
derlands programma van gemaakt, waar
o.a. grootheden als Staf Nees en Jef De-
nijn op figureerden; van Broere uit
Vlissingen speelde hij een Thema met
variaties, van Daan Manneke de prach
tige middeleeuwse melodie „Heer Jezus
heeft een hofke"; ragfijn klonken de
nootjes daar ver boven ons en bijzonder
fraai werden de variaties op deze melo
die ten gehore gebracht.
Van Harthoorn zelf hoorden we een
Pastorale, waarmee hij bewees welk een
prachtige instrument hij tot zijn be
schikking had.
Het concert eindigde met „Quelques
chansons des Pays Bas", geharmoniseerd
door Harthoorn. Daar gingen we even
voor zitten; en daar klonk het fier: We
leven vrij, wij leven blij.
Wat is een toerist toch een merkwaar
dig wezen! Hij reist honderden kilome
ters van zijn land weg en is diep ont
roerd, als hij door het een of ander aan
het vaderland wordt herinnerd. Maar de
„Maitre-carillonneur" had voor nog een
verrassing gezorgd: Het Zeeuwse volks
lied
Het is natuurlijk maar bijkomstig, dat
we voor dit lied heel persoonlijke ge
voelens koesteren; het komt aan op de
muziek om de muziek. Maar toch zijn
we de stadsbeiaardier van Goes heel
dankbaar voor zijn concert en nog een
beetje meer om de herinneringen, die
hij bij ons gewekt heeft.
(Van een medewerker)
Voor de achtste achtereenvolgende
keer worden in het kunstenaarsdorp St.
Martens-Latem (bij Gent) de Jong-Ne-
derlandse Literaire D?»gen georganiseerd,
Van Liesbeth List, medewerkster in
't cabaret Shaffy Chantant is 'n plaat ver
schenen. In oktober en Zo lang heten de
nummers, die zij daarop brengt.
Het enige kind van de Vlielandse vuur
torenwachter Jacob List werd op 12 de
cember 1941 te Bandoeng in een inter
neringskamp geboren. Haar vader, die
voor de oorlog op Java met familiele
den een plantage leidde, keerde in 1945
terug naar Nederland, waar hij met
zijn vrouw een hotelbedrijf op Vlieland
I begon. Zodra Liesbeths vader het zich
j kon veroorloven, zocht hij een rustiger
i' werkkring en kreeg die door zo veel
mensen begeerde post; de familie List
trok in een der kleine witte woningen
aan de voet van het lichtbaken.
I Liesbeth was twaalf jaar, toen haar
ouders haar in Harlingen in een kost
huis deden, waar zij eerst twe> jaar
I en daarna de HBS doorliep: in de-
j zelfde school, waarop Simon Vestdijk
l en de huidige burgervader van Eindhoven
Ikfweest zijn. In de weekends kwam Lies-
|beth naar het eiland. Een erg prettige
"30 vond Liesbeth haar schoolperiode
lo+e^' streefde ambitieus naar de hoog-
|ste cijfers en was erg teleurgesteld als
■haar dat niet steeds lukte. In de vierde
Ir gen een Paar van baar interes-
|sen de vorm van ware passies: tekenen,
■literatuur en muziek. Noch in Harlingen,
jOoch op Vlieland viel er veel „uit" te
v?KrVzodat Liesbeth de tijd hac'. hele
otoiiotheken uit te lezen Haar voorkeu-
1 aU-Sï de Nederlandse romankunst (nog
ÏKÏ i Claus- Mulisch en Nooteboom.
I v«ri muziek betreft: vanaf haar ze-
1 T ioS? Jaar had ZÜ pianoles gehad en
ontwikkelde een grote belang-
tunr Voor de klassieke pianolitera-
- -opera. Een van de eerste din-
dpfpJ*1? zij dan ook deed. toen zij zich
het vJ» m Amsterdam vestigde, was
Daarn °e^en van vooral Verdi-opera's.
Li "2a.st moderne jazz en chansons
^le&Deth had geen grammofoon en
moest al haar „basiskennis" op chan-
songebied van de radio ontvangen, waar
in ze trouwens niets te kort kwam. Als
vijftien-, zestienjarige kende ze al tienx-
tallen chansons van o.a. Gréco, Bé-
caud, Aznavour en Trenet van buiten.
Zij was negentien toen zij besloot naar
Amsterdam te gaan. Wat ze precies wil
de worden, wist ze niet. Liesbeth volg
de cursussen aan een Modevakschool,
dacht eraan om kleuterleidster te worden
en bleek zelfs geboeid door het warenhuis
waar het beroep van verkoopster (,,de
hele dag al die duizenden mensen.,
heerlijk!") haar begerenswaardig leek.
Maar op de Modevakschool werd het al
lemaal anders: aangezien zij op de
Harlingse HBS al verschillende malen
met succes chansons had gezongen, drong
haar moeder erop aan, dat Liesbeth
in Amsterdam zanglessen bij Bep Ogterop
zou nemen. Het ging daarna sneller en
gemakkelijker dan zij dacht: een paar
radio, en TV-programma's en gaste in
de eerste Rob de Nijs-show. Een van
de gevolgen was, dat zij in contact kwam
met Ramses Shaffy, die zij altijd bij
zonder bewonderd had. Ramses bena
derde Liesbeth, toen hij in de krant las
dat een bepaald TV-programma niet kon
worden uitgezonden waarin zij zou op
treden. Van teleurstelling een grote
voldoening: Liesbeth werd in het Shaffy-
ensemble opgenomen, dat aanvankelijk
jop de Zeedijk (St. Olofskapel), later in
'het Miranda Paviljoen een groot succes
werd.
Bij de première van het nieuwe Shaf
fy Chantant-cabaret, in 1964, hoorde Lou
van Rees haar en contracteerde Lies
beth voor het Knokke Song Festival 1965-
Zij mocht haar eigen repertoire kiezen,
liedjes waarvan de Fransen in Knokke
zeiden: „Dit is geen cabaret, dit is pure
poëzie". Liedjes als .Voyage de noces",
„Va-t'en en loin", „In oktober" (het door
Hans Andreus vetaalde chanson van Bé-
art: Amour sans printemps) en het spe
ciaal door Ramses Shaffy voor Liesbeth
geschreven ..Zo lang". Liesbeth List,
die het grootste deel van haar gardero
be zelf maakt, heeft als liefste wens:
spelen in een film onder regie van An-
tonioni.
Dit jaar vindt dit Groot Nederlandse
Festijn plaats op 4 en 5 september.
Van een bijeenkomst van slechts en
kele jonge kunstenaars uit België en
Nederland zijn de J.N.L.D. uitgegroeid
tot een grootse manifestatie, waarop vo
rig jaar enige honderden jongeren aan
wezig waren (70 uit Nederland). De
Jong-Nederlands© Literaire Dagen zijn
sinds 1964 nog sterker in de publiciteit
gekomen, dankzij het Jong-Nederlands
Literair Tijdschrift, dat momenteel door
vier Vlamingen wordt geredigeerd. Sinds
de tweede jaargang van J.N.L.T. zijn er
ernstige meningsverschillen gerezen over
de fundamentele opzet en de koers van
het tijdschrift, wat leidde tot het uittre
den van de Nederlandse redacteur. Me
ningsverschillen zijn er echter om opge
lost te worden. Daarom staat er onder
andere op het programma van de acht
ste J.N.L.D.; discussie „Waarheen met
het Jong-Nederlands Literair Tijdschrift?"
Natuurlijk staat de traditionele boottocht
op de Leie op het program. In het La-
temse gemeentehuis wordt een tentoon
stelling over Richard Minne ingericht,
die in Latem woonde en onlangs over
leed. J. L. de Beider houdt een toe
spraak over Minne. Verder is er naar
traditie een kleinkunstfestiva 1 op het
mooie Reinaertgoed, met o.a. Jules de
Corte, Kor van der Goten en Hugo Ras
poet. Ook wordt er gediscussieerd- over
„Toekomst van het Nederlandse literai
re chanson."
De slotzitting vermeldt twee toespra
ken: mr. J Fleerackers spreekt over
„Ruimten en Grenzen in de kulturele
integratie" en Adriaan Maas over „Leeu
wen in de Lage Landen". Tot besluit
volgt de proclamatie en uitreiking van
de literaire prijzen der achtste Jong-
Nederlandse Literaire Dagen 1965, waar
over J. de Beider, Urbain van de Voor
de, Jan Vercammen, Lambert Tegen-
bosch en Wim Zaal in de middaguren
ijverig zullen delibereren
Nederlanders behoeven slechts hun reis
geld te betalen, de rest is gratis.
(Inlichtingen: Elsakkerweg 25 in St.
Martens-Latem)
LONDEN Beatle John Len-
ncm heeft in de Britse bad
plaats Bournemouth een huis
gekocht voor zijn tante Mimi.
De iconing bevindt zich in een
zeer deftige wijk en heeft 28.000
pond sterling gekost.
Tante Mimi de weduwe
Mary Smith heeft Lennon
na de dood van zijn moeder op
gevoed. Toen de moeder van
Lenon stierf was hij 3 M jaar
oud. Mevrouw Smith woont op
het ogenblik in Liverpool.
Horizontaal:
1. boom - plaats in Nederland. 2. op
de eerste plaats. 3. 'watering. 4. werk
tuig om te zeven - ontkenning. 5. on
heilsgodin - veilige ligplaats. 6. vorm
van lekken - logé. 7. vlaktemaat. 8.
ongekleed. 9. plaats in Limburg - bo
venste deel.
Vertikaal:
1. onder andere - vorm van zullen -
vice versa. 2. genezen. 3. pers. vnw.
- eikenschors - achter. 4. telwoord -
uitingsmogelijkheid. 5. vlaktemaat -
soort. 6. Noorse lichtgoden - dwaas.
7. militair - tijdperk - bekende mo
torraces. 8. blijde viering. 9. voor
zetsel - vangwerktuig - voorzetsel.
•do - lau - 9\ *6
;saay g 'W - bx» - M 'i ^3 - uase g
•sbx- axe -g 'Ibbj - f[a -bu - spa
- aui e *xa;aq z aa - ibz - bo 'i 'U9\
'dO^-S[BBA '6 'PfBBU '8 *aJB 'l -;SBS
- Wl '9 'aai 'S uaau - yaaz
•••l g -;s 199 g -^sa uqo t -joh
iSiqssojdo
30)
„De verslaggever die hier de hele
avond is geweest en die zojuist weg
gegaan is. Zijn naam is Sherlin en
hij is een van dè schrijvers op dit
gebied."
Er klonk geen sarcasme in Dilly's
stem, maar Martha voelde zie*" blo
zen.
,Ik weet het. Dat wil zeggen: wat
bedoel je? Wat heeft hij gezegd?"
„Hij heeft gezegd dat Lem zo goed
als gekozen is dat lag tenminste
in zijn woorden besloten tenzij er
iets raars gebeurt. Dit zou zo iets
raars kunnen zijn. Vertel niets aan
kern en aan niemand." Dilly
zuchtte. ,,Ik begrijp niet waarom je
het me niet meteen hebt verteld."
Martha gaf geen antwoord. Naar alle
waarschijnlijkheid kon Dilly het niet
echt goed begrijpen; Dilly met haar
eigenaardige scherpe kijk op mensen
wist nog steeds niet dat zij tweeën
zo gevaarlijk dicht bij een ruzie wa
ren geweest. Martha begon aan haar
eigen gevoelens te twijfelen; had
die verkilling tussen hen alleen in
haar verbeelding bestaan?
Dilly stond op en begon de kamer,
die voor de foto's overhoop gehaald
was, weer op orde te brengen. Martha
hielp haar. Daarna ging Dilly naar
het stadje de kranten halen, terwijl
Martha de keuken opruimde, bedden
afhaalde en het huis luchtte.
Eenmaal keek ze even het raam uit
naar het vlakke, grijze meer en
dacht aan de donkere gestalte van de
verslaggever van het tijdschrift. Ze
had vergeten Archie naar hem te
vragen, maar daar ze zijn naam niet
wist of die van het blad dat hij ver
tegenwoordigde, had hij haar toch
niet kunnen helpen. Die dag waren
alleen de contouren van donkere bo
men tegen de hemel afgetekend en
een rand van donkergroene en bruine
laurierenbosjes en coniferen Ze
vroeg zich af hoe en wanneer de man
in de regenjas haar zou benaderen-
Een heimelijke klop op de deur?
Het huis, tot voor kort zo vol stem
men en beweging, leek nu heel groot
en leeg. Ze was blij toen Dilly terug
kwam.
De grote, belangrijke krant was op
ondubbelzinnige wijze voor Lem op
gekomen. Dilly wees op de koppen.
„Je weet nooit zeker of het moment
goed gekozen is, maar ik denk van
wel."
„Dilly, denk je wel ooit eens iets an
ders dan aan politiek?"
Martha vroeg het zonder een bepaal
de bedoeling, half lachend.
Dilly antwoordde: „Twee dagen voor
de verkiezingen niet meer. Dat moet
jij ook niet doen."
Er was geen spoor van een lach op
Dilly's gezicht. Enigszins verdrietig
bedacht Martha dat een zekere ver
killing tussen hen zou verdwijnen als
ze samen zouden kunnen lachen.
Maar ja, blijkbaar voelde Dilly die
kilheid helemaal niet.
Het grootste gedeelte van de dag
bracht ze door met het lezen van de
zondagsbladen en met slapen. Dilly
zei tenminste dat ze geslapen had
toen ze laat in de middag beneden
kwam, en ze had overtuigend ge
gaapt. Martha had een dutje ged°an,
maar onrustig. Ze was vaak wakker
geworden, omdat ze steeds gewacht
had op de telefoon, die niet eenmaal
had gerinkeld.
Ze voelde zich suf, moe en wat ter
neergeslagen. „Ik heb wat frisse
lucht nodig."' zei ze. „Mag ik je brui
ne mantel lenen?"
„Ja, natuurlijk." Dilly zat bij de
televisie aan de knoppen te di aaien.
Martha nam Dilly's mantel uit de
kast. Het vage parfum ervan deed
haar denken aan de open parfumfles
van Dilly en haar achteloos neerge
smeten juwelen. „Heb je ooit je bro
che met smaragden teruggevonden?"
„Wat zeg je?" Dilly schoof met haar
vingers langs de televisieprogram
ma's. ..O, die. Nee, zal wel ergens
opduiken." Ze zette een journaal
aan en Martha ging door de tuindeur
naar buiten en wandelde naar het
meer-
Het was schemerdonker. De hemel
was nog van een zachtgeel, dat zich
weerspiegelde in het meer. De kale
bomen staken somber af teger het
bleke water. Onder de struiken en
om het tuinhuis heen was het bijna
donker. Martha keerde zich om op
het pad erlangs en keek naar het ver
lichte huis.
De hoge rechthoeken van de open
slaande deuren zagen er gezellig en
warm uit. Voor het eerst dacht ze
aan wat Lem haar de avond tevoren
over het huis had verteld; het zou
van haar en Lem worden. Plotseling
vroeg ze zich droomverloren af wat
zich in dat huis zou afspelen de ko
mende jaren. Een dergelijk huis kon
alleen maar goeds herbergen. Het
had stellig crises doorstaan ern
stiger dan een poging tot afpersing.
Nog twee dagen en ze zouden weten
of Lem gouverneur zou worden of
niet. Stel je voor dat alles dat daar
mee zou samenhangen, werkelijk zou
gaan gebeuren. Stel je voor dat het
grote, verlichte, een beetje verwaar
loosde maar toch statige huis, nu al
weer tot leven geroepen, vol zou zijn
met leven, rijker, veelomvattender,
betekenisvoller dan ooit tevoren?-
Weer leek het of een schikgodin in
de buurt was, wachtend, uitkijkend,
haar tijd beidend...
Ze stopte haar handen in de mantel
zakken en wandelde in een stevig
tempo htt pad af. Het liep om het
meer heen, afwisselend tussen coni
feren en onder dachtopeenstaande bo
men door, om een inham heen waar
dode herfstbladeren op het water la
gen en zachtjes bewogen als er klei
ne golfjes aankwamen. Het citroen
gele licht was bijna van de hemel
verdwenen, maar de lucht was toch
nog vaal gekleurd. Er stond al een
ster aan de hemel. Ze kon beter naar
huis teruggaan. Even stond ze stil en
deed niets, keek zonder een bepaalde
bedoeling naar de vrijwel onmerk
bare deining van de bruine en gele
bladeren die op het water dreven.
Toen zag ze, vlak onder de bladeren,
de hand van een man en een
stuk van zijn gezicht; alleen maar
een scherpe neus en een weglopende
kin, half bedekt met bladeren.
De bomen, het meer, het pad, alles
leek opeens te draaien en tot een va
le, grijze massa ineen te vloeien.
k
L
PARIJS Het afgelopen weekeinde
overleed alhier Lucienne Valoir, zij
werd 47 jaar. Mevrouw Valoir was de
echtgenote van de bekende schilder
Maurice Utrillo.
ROTTERDAM In de expositiezalen
Lijnbaan (Korte Lijnbaan 18c) en Zuid
(Zuidplein 120) worden tot en met 5
september exposities gehouden van
Hongaarse affiches.
N AARDEN De Zeeuwsch Vlaming
Fer Slock houdt tot en met 29 augus
tus een tentoonstelling in het raadhuis
te Naarden. Zoals bekend exposeerde
hij kort geleden bij Etcetera in Ber
gen op Zoom.
Adèle Bloemendaal opende bij
Esher Surrey op het Lange Voor
hout in den Haag een expositie
van mozaïeken en foto's met het
onderwerp „dood". Na afloop be
gon zij met de kunstenaars Paul
van Solingen en Ton Weerheijm
aan een rondrit in een gereed
staande lijkkoets. Passerende po
litieagenten wezen het drietal op
de ethische kant van de stunt,
waarop de tocht verder werd af
gelast.
EDITA MORRIS HET ZAAD VAN
HIROSHIMA. (H. Nelissen). Met ae
intentie van een emotioneel betrokke
ne heeft mevrouw Morris een lief
boekje geschreven over de overblij-
venden van de door de atoombom ge
troffen Japanse stad. Jammer genoeg
loopt door het leven van de overleven
den de rode draad van de verschrik
king. Van de generaties durende ver
minking door de radioactieve bestra
ling in 1945, De schrijfster wil duide
lijk samen met de lezer een dam op
werpen tegen de monstrueuze bom.
Blijf de vraag of dat met emotionali
teit bereikt kan worden. Zij probeert
positief te zijn maar de aanpak is
toch aan de negatieve (pacifistische)
kant. Bij het zien van zoveel ellende,
zouden wij echter ook door de knieën
zijn gegaan. Daarom bewaren wij het
boekje zorgvuldig, maar dan als zul.
ver historisch werkie.
A. SCHELLART en TH. DE VRIES.
KASTELEN VERTELLEN HUN VER
HALEN (Uitgevers - Compagnie De
Branding). De burchten van Brabant
en Zeeland hebben niet veel te vertel
len gehad, de schrijvers hebben niet
naar hun verhalen kunnen luisteren,
of beide provincies hebben maar een
paar kastelen, want in het boek van de
vertellende kastelen wordt niet meer
dan een handvol over beide provin
cies gevonden. Nu hoeft daarover niet
te worden getreurd.
De heren Schellart en De Vries heb
ben slechts op gidsachtige toon naar
voren gebracht, wat iemand uit de na
bijheid van zo'n stuk oudheid ook wel
weet te zeggen. Het aantrekkelijke van
het boekje is alleen, dat zonder gids
over de bekendste kastelen iets be
kend wordt. Een ander voordeel van
„Kastelen vertellen...." is de bunde
ling van de gebouwen per provincie.
Maar een bezoeker voor de gelegen
heid kan met iets meer moeite dan het
kopen van de bundel bij de provinciale
VVV's terecht en de echte liefhebber
weet wel meer van een bepaald ge
bouw.
Daarom treuren we niet om de ver
melding van slechts de kastelen bij
Vught, Heeze, Dussen, Helmond, Hees-
wijk en Renesse in Zeeland.
JAN VAN RHEENEN. WONEN MET
DIEREN OP EEN FLAT (P. van
Belkum). Mogelijkheden te over voor
dierenliefhebbers die klein wonen: van
moerasschildpad tot Welsh terrier, van
wida tot konijn. Al deze en tussenlig
gende soorten worden beschreven in
het kennelijk met enthousiasme sa
mengestelde boekje. Jan van Rheenen
geeft met grote kennis van zaken en
dierenliefde een beschrijving van soor
ten. soms met de daaraan verbonden
historie, verblijf- en voedingsgewoon
ten, kortom hij is zo duidelijk dat uw
goudvis noch uw teckel ook maar iets
tekort zal komen nadat u de prak
tische wenken uit „Wonen met ter
harte hebt genomen.
Als u misschien dacht dat een
gouden eeuw alle jongens van Sta
vast, van Jan de Witt en van Piet
Hein voorgoed doet uitsterven, dan
zit u er toch lelijk naast. V hebt
toch meneer XJlrici wel gezien Dat
is er nog een. Welvaart kweekt pap
jongetjes, dat hebben we na de ze
ventiende eeuw wel gezien. Ook nu
zijn we, zo vreesde ik, hard op weg
naar een maatschappij van slappe
lingen, wie de afwasmachine en de
auto nauwer aan het hart Hot dan
het fiere rood-wit-blauw.
Maar goddank, we hebben meneer
Vlrici nog, een man die precies
weet wie de sterke mannen zijn, die
we nodig hebben: Verolme, en dan
natuurlijk meneer Vlrici zelf. Op de
Aziaten moet steviger geslagen
worden, meent hij, want dan wor
den ze, juist als biefstukken, malser.
En op Noord-Vietnam en eventueel
op China, dient terstond een kern
bom gegooid te worden.
Na het televisie-interview is de
situatie wel meteen bijzonder hel
der: de heer Vlrici is een held, een
man uit de oud-vaderlandse volks
liedjes die we vroeger op school zo
monter zongen. Hij zou het liefst
rap uitzeilen, met een compagnie
wakkere borsten aan boord, om
daarginds in het Oosten de ellende
lingen mores te gaan leren. Terwijl
hij zee kiest, op weg naar Vietnam
en wat hem betreft naar alle oor
den ter aarde waar op biefstukken
geslagen dient te worden, moet Cals
vervangen worden door Cornells
Verolme, opdat een krachtige poli
tiek gegarandeerd is. Daarvoor
wordt het hoog tijd.
Het zal Cornells de Schepenbou
wer aanvankelijk wel enige moeite
geven een politiek van forse kracht
jegens de gekleurde volkeren en mi
litaire steun aan Zuid-Vietnam te
combineren met zijn persoonlijke
zakelijke belangen in Indonesië,
maar tenslotte is hij, naar het zeer
geloofwaardige woord van meneer
Vlrici, een krachtfiguur en het zal
hem dus best lukken.
Laat ons, labbekakken, intussen
in stilte en in bewondering toekij
ken hoe hij 'm dat levert. Verolme
is, dat wisten we al vóórdat IJzeren
Vlrici opstond om het vaderland te
redden, een knap zakenman en on
ze vaderlandse geschiedenisboekjes
barsten eenvoudig van de gare za
kenlui die het ook politiek een heel
eind gebracht hebben. Dat was toen
echter niet zo moeilijk: in die tijd.
kreeg je de biefstukken inderdaad
nog uitnemend mals door er stevig
op te staan en één koopvaarder met
een paar vijftigponders kon behalve
een scheepslading peper ook vrij
gemakkelijk een kolonie veroveren.
Maar de peper is sedertdien
slechts in ruil voor harde en peper
dure deviezen te koop, en de bief
stuk is er, na enkele eeuwen slaan,
toch niet zo mals op geworden als
u wel meent, meneer Vlrici. Onze
regeerders zijn wellicht niet zulke
sterke mannen als u graag zoudt
zien, maar u bent helaas drie eeu
wen te laat geboren, meneer Vlrici,
de tijd voor Helden is voorbij
PRAET-MAECKER
Populaire muziek: 12.00, 12.40, 15.30, 17.05,
18.25, 20.05, 22.00 uur. Klassieke muziek:
13.30 en 23.00 uur. Jeugdprogramma 14.30
uur.
BELGIë VLAAMS 324 M
Nieuwsberichten en mededelingen 12.00
uur en verder om het uur. Populaire mu
ziek: 12.03, 17.15, 18.30, 18.52 en 22.15 uur.
Klassieke muziek: 13.20, 14.03, 20.32 en
23.05 uur. Documentaire of klankbeeld:
20.00 uur. Sportuitzending: 18.28 en 18.45
Woensdag 25 augustus
HILVERSUM I 402 M
Nieuwsberichten en mededelingen: 7.30
en 8.30 uur. Populaire muziek: 7.55, 8.40
en 11.30 uur. Klassieke muziek: 7.10 en
10.10 uur. Ziekenprogramma: 9.00 uur.
Vrouwenprogramma: 9.40 uur.
HILVERSUM II 298 M
Nieuwsberichten en mededelingen: 7.00
8.00 en 11.00 uur. Populaire muziek: 7.20,
8.10 en 11.02 uur. Klassieke muziek: 9.05
en 10.00 uur.
Dinsdag 24 augustus
HILVERSUM I 402 M
Nieuwsberichten en mededelingen: 12.20
19.00, 22.30 en 23.55 uur. Populaire muziek
12.03, 12.50, 13.30, 14.10, 15.20, 17.30, 18 30,
22.45 en 23.25 uur. Klassieke muziek: 20.00
en 21.30 uur. Ziekenprogramma 16.00 uur.
Vrouwenprogramma: 14.00 uur. Hoorspel:
20.20 uur. Jeugdprogramma: 17.00 uur.
HILVERSUM II 298 M
Nieuwsberichten en mededelingen: 12.27,
13.00, 16.00, 18.00, 20.00, 22.30 en 23.55 uur.
Dinsdag 24 augustus
NEDERLAND I
NTS: 19.00 Nieuws in het kort. 19.01
Barend de Beer. 19.06 Journaal voor ge
hoorgestoorden. 19.33 Eva's herinneringen:
programma over de emancipatie van de
vrouw. 20.00 Journaal. KRO: 20.20 Hazel:
Dorothy's obsession, TV-film. 20.45 Het
decor is een tempel, documentaire over
twee jonge mensen. 21.15 Zomercarrousel:
gevarieerd muziekprogramma. 22.00 Zuid-
Afrika, reisindrukken. NTS: 22.30-22.35
Journaal.
NEDERLAND II
NTS: 20.00 Nieuws in het kort. AVRO:
20.01 Cara Williams getrouwd onge-
'trouwd, TV-film. NTS: 20.25 Hoe maakt
U het?, reportage. AVRO: 21.20 Inspecteur
Gideon. TV-film. RKK: 22.10-22.35 Con
templatie Waarom zijn er nog monni
ken?, vraaggesprek.
BELGIë VLAAMS
19.30 Engelse les. 19.45 Filmmuseum
van de schaterlach: Een vindingrijk ga
ragehouder, filmklucht. 20.00 Nieuws.
20.20 Stel je voor. 20.25 De schelmen, TV-
feuilleton. 12: De sjeik van Dugharra.
21.15 Dossier amateurisme, reportages.
22.05 Gastprogramma: de liberale gedach-
I te en actie. 22.35 Nieuws.
BELGIë FRANS
19.00 Berichten. 19.03 Hedendaagse Franse
schilders. 19.15 Les aventures du progrès
wetenschappelijk programma. 19.33 Les
cadets de la forêt, film. 20.00 Journaal
20.30 Rendez-vous sur le Rhin. 21.30 Sep-
tième art: Le Testament d'Orphée, film.
22.45 Journaal.
