Natuurlijke taille in
henstcollectie
DE GROTE ZES
ABBé PIERRE VOERT
ACTIES IN NEDERLAND
Iers voorstel
financiering
V.N.-operaties
SUCROSA
35?
zijn achtervolgers kwijt
De mooie tweelingpoppen
Medewerking van Hilversum
DE GIVENCHY TOONT MODELLEN
r Hallo meisjes en. jongens
De wonderplant
Het meisje
DE HEKS
Namen A.B.C.
10
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 4 AUGUSTUS 1965
13
COMMUNITEIT
Even „goed" als roulette
Proeven met nieuw
behendigheidsspel
DOOR MIGNON G.EBERHART.'
ABBé PIERRE
....initiatieven—.
BUSSUM (A.N.P.) Abbé Pierre
heeft in Hilversum persoonlijk een gro
te actie aangekondigd, die op 25 sep
tember a.s. door de stichting „Emmaus-
vrienden Nederland" zal worden gehou
den. Er zullen 200 vrachtauto's nodig
zijn en 400-500 vrijwilligers voor het op
halen van oud-papier, lompen en me
talen, die zullen worden verkocht ten
bate van het 30.000 inwoners tellende
stadje Djemila in Algerië.
Dit stadje, dat vroeger een bekend
toeristencentrum was, heeft zwaar ge
leden door oorlogsgeweld. De inwoners
leven in zelfgemaakte hutten in 'n straal
van 40 km rond de ruines van de stad.
Er heerst honger, buitengewoon grote
armoede en ziekte en de omgeving is
totaal ontbost.
Abbé Pierre heeft gezorgd voor vrij
willigers en er is een herbebossdngspro-
NEW YORK (Reuter) Ierland heeft
de secretaris-generaal van de Ver. Na
ties een plan toegezonden om uit de im
passe over de financiering van vredes
operaties van de volkerenorganisatie te
geraken.
Het Ierse voorstel gaat er van uit dat,
wanneer de algemene vergadering met
een tweederde meerderheid tot een der
gelijke operatie heeft besloten, deze
doorgang zal vinden tenzij tenminste
twee leden van de Veiligheidsraad zich
ertegen verklaren. Onder de voorstan
ders van een V.N. -ingrijpen zouden zich
tenminste twee permanente leden van de
Veiligheidsraad dienen te bevinden.
Op het ogenblik weigeren twee per
manente leden, Frankrijk en de Sovjet-
Unie, in de kosten van V.N.-operaties
bij te dragen.
(Advertentie)
één saccharine!*
gramma ontworpen in samenwerking
met internationale organisaties. Er is
nu geld nodig voor onderwijs, medische
verzorging, herbouw van de woningen,
scholen en dergelijke. Burgemeester J.
E- G Boot van Hilversum heeft de vol
ledige medewerking van zijn gemeente
toegezegd.
Abbé Pierre heeft voorts verklaard,
dat hij in Nederland een eerste „com
muniteit" wilde stichten. Hij zei onder
ter: „U hebt in Nederland door uw
doorgevoerde sociale wetten geen
hongerigen, die uit voedselnood binnen
de poorten van een communiteit zullen
vluchten, geen armen, die om hulp zul
len vragen, geen kinderen die zwerven
zonder tehuis, zonder ouders of verzor
ging.
Maar u hebt in Nederland een andere
categorie hulpzoekenden, mensen die on
danks hun welstand geen raad meer
weten. Grote zakenmensen soms voor
wie de fysieke druk, de verantwoorde
lijkheid of de gang van zaken in hun
bedrijf te zwaar is geworden. Daarom
moet er in Nederland een communiteit
komen, die velen hulp, verademing of
genezing kan brengen.
De vrijwilligers, die hiervoor gekweekt
zullen worden, zullen straks ook van
onschatbare waarde zijn in de onder
ontwikkelde gebieden. Psychologische
hulp zal moeten worden gegeven, wan
neer in de eerste materiële nood is voor
zien. Daarom zal de Nederlandse com
muniteit een tweevoudig doel hebben,
hulp brengen, die Nederland nodig heeft
en vrijwilligers kweken, diie hiervoor ge
schikt zijn."
In plaats van suiker. Goedgekeurd door de N.V.S.
zonder saccharine, voor de slanke lijn!
PARIJS (UPI) Tot het midden van
de knie reikende rokken, langere tail
leurjasjes, vollere schouders en een dui
delijk aangegeven, natuurlijke taille
dit zijn enkele facetten van het mode
beeld, die het invloedrijke huis van Hu-
bert de Givenchy in zijn herfstcollectie
naar voren heeft gebracht.
Aangezien het even belangrijke huis
van Christian Dior min of meer met
deze details instemt, geloven waarne
mers op modegebied dat de inkopers
voor de warenhuizen (die de doorslag
geven wat betreft de stijlen waaruit de
winkelende vrouw zal kunnen kiezen)
voor deze punten zullen opteren.
De enige Parijse ontwerper die zijn
collectie voor het herfst-winterseizoen
nog moet tonen is Cristobal Balenciaga.
Hij zal vandaag aan bod komen.
Enkele salons hebben hun verzame
lingen wat ingekrompen Maar de ge
houden show van de Givenchy, die werd
bezocht door inkopers en niet toeganke
lijk was voor de pers, duurde langer
dan twee uur-
Een van de kostuums diie bijzonder
in de smaak vielen was volgens de in
kopers een met zilveren kralen afgezet
pyama-ensemble Boven de pantalon werd
een lange rok met splitten gedragen.
Een ander kledingstuk dat veel bijval
zou hebben geoogst, was een avondjapon
van roze kant. De japon reikte van ach
teren tot de grond maar was kort aan
de voorkant, waardoor de roze kantkou
sen en de met roze kant „aangeklede'
schoenen van de mannequin waren te
zien. Veel mantels en japonnen met jas
jes hadden kimonomouwen.
De inkopers zeiden dat de collectie
van de Givenchy was verstoken van op
zienbarende nieuwe vondsten, maar ge
tuigde van zijn gewoonlijke 'elegantie.
Bijna hadden jullie deze week dag tot 's middags half vijf zoet,
on "kwio-fAn 1 inn mi 4 nahfirl Tlr 11" -./il-zn-
DEN HAAG (A.N.P.) De Stichting
Behendigheidsspelen experimenteertvrij
blijvend' met het spel „Roulex". Het is
het enige geoctrooieerde, van roulette
afgeleide spel dat door de Nederlandse
octrooiraad als „behendigheidspel" is
gekwalificeerd. Roulex is een vinding
van de Nederlander Prlnssen.
Het bestuur van de Stichting Behen
digheidsspelen slaat de attractie van Rou
lex net zo hoog aan, ais die van rou
lette. Het heeft aan het T.N.O. gevraagd
te adviseren over de mogelijkheden van
Roulex. Het bestuur meent dat Roulex
de spelers veel meer dan andere behen
digheidsspelen dwingt hun kansen te
overwegen en te beoordelen en overeen
komstig te handelen. Dit is des te be
langrijker, nu in het arrest van het ge
rechtshof van Amsterdam in de zaak
„Saturne" bepaalde voorwaarden zijn
gesteld, waaraan een spel moet voldoen
om als behendigheidsspel te worden aan
gemerkt. Het stichtingsbestuur meent
dat vele andere spelen, die er op de
markt zijn, overwegend naar schat
ting door 90 procent van de spelers
worden gebezigd als louter kansspel.
De Stichting Behendigheidsspelen is in
het leven geroepen door directeuren van
plaatselijke en regionale V.V.V-'s Men
vindt bij de stichting dat de kwestie
van het „spelen" in Nederland een op
lossing behoeft. Het bestuur achthet
klimaat om een oplossing te bevorderen
zeer gunstig.
18)
Veronderstel veronderstel dat de
man die ze aangereden had, zich
naar het bos had gesleept en dat hij
daar gestorven was? Stel nee, ze
wou niet denken aan doodslag. Ze zou
meteen doen wat ze moes^ doen, zon
der aarzelen Toen ze zich aankleedde,
hoorde ze een auto voorbijrijden.
Snel liep ze naar beneden, onderwijl
haar jasje nog dichtknopend.
Dilly plantte een grote zak met krui
denierswaren op een tafel „Ben je al
op? Wat een taaie. Eén zo'n pil scha
kelt mij een eeuwigheid uit".
„Hoe heb je me dat kunnen aan
doen?"
,,Je zult me er nog dankbaar voor
zijn. In de keuken is warme koffie."
Dilly nam de zak met boodschappen
weer op en trippelde op haar hoge
hakjes door de eetkamer weg. Mar
tha liep haar achterna.
Dilly schonk haar koffie in. „Room?
Suiker?"
„Geen van beide. Dilly, je doet als
of alsof er niets gebeurd is
„Er is niets gebeurd. Wil je eieren?"
„Ik wil mijn autosleuteltje."
Dilly toverde eieren en melk uit een
grote koelkast. „Et ben in Bascom
Bay geweest. Ik bedoel in het stad
je."
i „DiHy! Zeg me
Ér is niet te vertellen. Ik heb er de
ronde gedaan onder voorwendsel dat
j ik bezig was voor de verkiezingen.
Maar ze stemmen toch allemaal op
i Lem en ik heb dus nieuws verza-
meld. Dat wil zeggen, nieuws was er
niet. Je zou best wat opgewekter kun-
j nen kijken,
i „Geen nieuws".
I „Ik ben naar het politiebureau ge-
weest en daar was geen bericht over
waf voor een ongeluk dan ook. Niets.
Ik ben naar de krant gegaan een
kleine, maar goede. Ze kennen me
S daar allemaal. Ik ben zelfs naar het
s ziekenhuis geweest heb gezegd dat
ik de oude Braden wilde opzoeken, de
huisbewaarder. Ik ken de verpleeg
sters daar. Geen slachtoffer van een
ongeluk. Je hebt gisteravond nie
mand geraakt."
„Ik heb iets geraakt Hij viel voor
de auto neer.
„Dan heeft hij dronkemansgeluk ge
had en is tussen de wielen gevallen".
Dilly begon de eiereen te klutsen. „Of
hij is zich een flauwte geschrokken."
„Ik heb het gevoeld. Afschuwelijk".
„Er is daar een heuvel, er vallen
wei eens stukken steen op de weg,
vooral met regenweer. Ik vermoed
dat je zoiets geraakt hebt."
Martha had het onplezierige gevoel
dat Dilly haar weer van de wijs
bracht door recht te praten wat krom
was. Ze zei langzaam: „Als je maar
niet denkt dat ik je geloof."
„Ik heb zélfs de weg afgezocht. Gis
teravond kon ik zien waar je banden
geslipt waren. De regen heeft van
nacht de sporen uitgewist, maar ik
had de plaats goed in me opgeno
men. Vanochtend ben ik daar ge
stopt en heb de zijkanten van de weg
afgezocht Tot in de bossen toe." Ze
zette een ijzeren koekepan bonkend op
het fornuis en liet er de eiermassa
in lopen. „Jim Stenson kwam langs
en vroeg wat ik deed. Toen heb ik
maar gezegd dat ik Stinky zocht."
„Stinky."
„De kater. Als er hier niemand is,
is hij bij de Stensons. Jim bleef daar
maar staan en ik moest wel rondlo
pen en roepen „poes, Stinky, poes."
Ik voelde me net een gek. Wil jij
de borden even pakken? Ze staan in
de kast."
Martha pakte automatisch twee bor
den. „We zouden hier voor de rest
van ons leven over kunnen discussi
eren. Ik weet dat er een man is ge
weest."
„Er is niemand gewond geraakt, nie
mand dood, er is geen melding ge
maakt van een ongeluk, niets. Lieve
help," zei Dilly mat. „Ik zou den
ken dat je blij moest zijn."
De bel ging en Dilly nam haar kopje
koffie op. „Dat zal de man van de
televisie zijn. Lem heef* een nieuw i
televisietoestel besteld, zodat we het
nieuws over de verkiezingen kunnen i
volgen". Ze zweeg en keek Martha j
over de rand van haar afglijdende
bril heen bedachtzaam aan. „Het is j
bijna vierentwintig uur geleden dat je j
zoals je blijft beweren, een man hebt
aangereden. Als dat waar zou zijn,
zou je al schuldig zijn aan doorrij
den na een aanrijding. Dat betekent
een veroordeling en een boete. Ik ben
niet van plan nog krachtiger pogin
gen aan te wenden je te weeerhouden
met dit verhaal naar de politie te
rennen. Maar als je wacht tot na de
verkiezingen, ben je niet schuldiger
dan nu. En ik zal erop toezien dat je
daf doet. Laat de eieren niet aanbran
den," zei Dilly en klikklakte de ka
mer uit toen de bel weer ging.
Er was echt een mannetje geweest
met een smal gezicht en een regen
jas aan die op de weg had gelegen
in het rode schijnsel van de achter
lichten van haar auto. Martha twijfel
de er niet aan, maar ze besefte dat
haar eigen schrik haar tot op zekere
hoogte parten had gespeeld. Ze kon
onmogelijk weten hoe hij gevallen
was, het was allemaal te vlug gegaan
en te angstaanjagend geweest. Toch
moest Dilly daar gelijk in hebben.
Als de auto hem dan al geraakt had,
was hij opzij gesprongen en dan een
voudig van schrik of dronkenschap
gevaEen, of mogelijkerwijs gelukkig
o, heel gelukkig tussen de wielen
terechtgekomen. De twee schokken
die in haar ellende maar een ding
betekend hadden, konden natuurlijk
inderdaad veroorzaakt zijn door een
stuk steen op de weg.
Maar Dilly had ongetwijfeld gelijk
met te zeggen dat er bijna vieren
twintig uren waren verstreken sinds
het ongeluk. Een beetje langer wach
ten schaadde niemand, noch een beet
je langer denken.
Op hetzelfde ogenblik begreep Mar
tha dat DiUy zich uitputte om haar
tof- andere gedachten te brengen.
Gesteld dat Dilly gelijk had.
Martha liet de eieren niet aanbran
den. Ze was brood aan het rooste
ren toen Dilly kordaat terugkwam.
„Ze zetten er een nieuwe antenne
op." Ze trok twee keukenstoelen bij
de tafel en pakte papieren servet
jes uit een pak dat er middenop lag.
„Soms gaan we hier voor een week
end heen," zei ze. knabbelend op een
toastje, „als er sneeuw komt of als
het weer is voor schaatsenrijden. Of
alleen maar ais een van ons er zin
in heeft, 's Zomers hébben we na
tuurlijk Chrissy en een dienstmeisje
nodig, 's Winters redden wij onszelf.
Bijna hadden jullie deze week
geen briefje van mij gehadIk
zal je vertellen hoe dat komt
Jullie hebben natuurlijk alle
maal vakantie op het ogenblik
En zeg eens eerlijkvervelen jul
lie je nooit? Ik ken een heleboel
kinderendie niet weten wat ze
met dit regenweer moeten doen.
Soms schrijven ze verhaaltjes en
maken tekeningen vóór de Klei
ne StemDaar ben ik heel erg
blij mee natuurlijk. Maar je
kunt niet iedere dag verhaaltjes
schrijven en tékeningen maken,
en als je dan ook niet buiten
kunt spelen omdat het regent
Daarom hebben een heleboel
mijnheren in Breda vorig jaar
de hoofden bij elkaar gestoken.
En toen ze heel diep nagedacht
hadden zeiden ze: We moeten
zorgen, dat de jeugd zich niet
meer verveelt in de vakantie."
Ze hebben toen een wonderland
opgebouwd, waar de kinderen
alles mochten doenallesvan
hard hollen en schreeuwen tot
zagen, timmeren, met heel fijn
speelgoed spelentuintjes ma
ken met echte plantjes toeen
ook typen en poppekleertjes ma
kent koekjes bakken, steden
bouwen van bouwplaten etc.
Het was geweldig. En het was
zo'n succes, dat al die grote
mijnheren zeidenNou gaan
we het dit jaar ook weer doen,
maar dan in een nog grotere
halzodat er nog meer kinderen
kurmen genieten." En in die hal
ben ik even wezen kijken. Er
waren wel duizend kinderen be
zig. En eerlijk, ik héb niet één
kind gezien, dat zich verveelde,
ledereen wachtte rustig in de
rij zijn beurt af om dan te ge
nieten van alle fijne dingendie
je thuis niet mag doen. Ik zag
er jongensdie prachtige dingen
soldeerden van ijzerdraaden
huizen en auto's en garages tim
merden. Het was zo fijn in dit
jeugdparadijs, dat officieel de
naam „Speelinstuif" draagtdat
ik er wél alle dagen had willen
rondkijken. Maar als ik dat ge
daan had, hadden jullie nu geen
Kleine Stem gehad. Maar nu
weten jullie in ieder gevalwat
er in Breda allemaal gebeurt om
de kinderendrie vakantiz héb
ben, bezig te houden. Misschien
kunnen de grote mijnheren in
jullie woonplaats ook wel eens
zo iets fijns bedenken. En an
ders kom je misschien deze week
of volgende week nog wel in
Breda. Je vader en moeder kun
nen je 's morgens om half tien
afzetten en dan ben je de hele
Er waren eens een man, een vrouw en
een kind Ze waren maar heel arm.
Ze verdienden 't geld met leuke stuk
jes te maken. De mensen gaven hun dan
kwartjes of meer. Daar waren ze blij
mee.
Op een dag zei Mientje, zo heette het
kind, „Ik ga wandelen". Dat vond haar
moeder goed. Onderweg kwam ze een
kabouter tegen. Het meisje vroeg: wat
brood en drinken. De kabouter zei „Ja,
dat heb ik wel. Jij bent maar arm hè".
Mientje antwoordde „Hoe weet jij dat
zo goed?".
De kabouter zei: „Ik heb thuis een
plant, maar dat is geen gewone plant.
Het is een wonderplant. Je kunt er alles
aan vragen. Die plant krijg jij. Maar
denk er om, dat je maar drie dingen
per dag vraagt. Anders gebeurt er iets.
Hier heb je brood en drinken". „Dank
je wei kabouter"
Toen ging ze naar huis. En ze leefden
nog lang en gelukkig. Uit.
ERICA STRATEN
Julianastraat Rijen (N.-B.).
8 jaar.
Bet meisje, ja klein meisje
woonde helemaal alleen
in een klein huisje.
Haar naam is amsje,
Zij heeft geen vader of moeder
en geen broertjes of zusjes.
Zij is helemaal alleen.
JACQUELIENTJE VERMEULEN
Gilzeweg 57, Chaam
dag tot 's middags half vijf zoet,
dat weet ik zeker. De speelin-
stuif wordt gehouden in de gro-
te Chassé-hallen, waar niemand
boos zal kijken als er veel la
waai is of als er een beetje rom
mel wordt gemaakt. Fijn hè?
O, nou vergeet ik helemaal om
wat te vertellen over onze grote
vervolgverhaalwedstrijd. De
prijs werd deze week gewonnen
door Jopie van Kuyk, Grote
Kerkstraat 76, Raamsdonksveer.
Jopie heeft al vaak meegedaan
aan onze wedstrijd, maar ze
heeft nog nooit een prijs ge
wonnen. Hartelijk gefeliciteerd,
Jopie. Zou je me alleen nog even
willen laten weten, hoe oud je
bent, anders kan ik geen boek
voor je kopen.
Zo, jongens en meisjes, en dan
gaan we natuurlijk allemaal
weer meefantaseren aan het
nieuwe vervolg van ons grote
vervolgverhaal. Ik weet zeker,
dat de Grote Zes, mijnheer Bon-
neke, Ingelise en de hond
Zwier, nou eindelijk weer op
aarde landen. Hoe zullen ze daar
ontvangen worden? Zullen de
mensen blij zijn dat ze iedereen
weer zien? Ik denk het wel.
Maar dat lees ik wel in jullie
verhalen. Stuur je nieuwe ver
volg maar op naar Dagblad De
Stem, Reigerstraat 16, Breda. Op
de envelop moet je vermelden:
Vervolgverhaalwedstrijd. Je in
zending moet uiterlijk maandag
binnen zijn. Succes allemaal.
Deze week heb ik grote sta
pels post gekregen van een he
leboel kinderen. Fijn hoor, dat
jullie zo ijverig schrijven. Weet
je, wat ik ook erg fijn vind? Om
te horen wat jullie allemaal In
je vakantie doen. Je mag er best
eens een verhaaltje over maken,
of een tekening maken of een
versje. Probeer het maar eens.
Een extra-vermelding verdi
nen deze week:
Kees de Hoon 9Eddy de Keij-
zer, Ria Rijnvos (9), Jan Bruijns
(12), Rita Verschuren, Patricia
IJselbaert 111), Fini Janse (11),
Peter van Nispen (6), José van
Nispen (8), Willy Nous, Ellen
Golaerts (5), Mariamne Akker
mans (Baarle Hertog), Johan
van Loon (8), Els de Maat (13),
Rosé Stoop (8), Nanny Schuur-
mans (7), Diana Schuurmans
(5), Elsje Schuurmans (8), K.
Reuter.
Zo, dat was het dan weer voor
deze week. Ik hoop volgende
week weer een heleboel briefjes
van jullie te krijgen. Groetjes,
José
KORTE INHOUD
De jongensclub „De Grote Zes", gaat
iedere woensdagmiddag in het bos spe
len. De Grote Zes zijn: Henk, Bas (de
aanvoerder), Wim, Kees en de twee
ling Piet en Frits.
Ze zijn heel avontuurlijk aangelegd.
Op een van hun vrjje woensdagmidda
gen als ze weer in het bos zijn wor
den ze door een ruimteschip ontvoerd.
Daar horen ze een stem die zegt dat
de vliegende schotel van de maan komt
om de aarde te veroveren.
In het ruimteschip vinden ze „Zwier"
een grote hond die door de maanmen
sen onzichtbaar is gemaakt, maar die
voor de jongens weer zichtbaar wordt.
De Grote Zes hadden een ontsnapping
beraamd, maar de robot stak er een
stokje voor.
Als ze in het ruimteschip op onder
zoek uitgaan beleven ze een paar ang
stige uurtjes.
Maar dan landen ze op de maan.
Daar ontmoeten ze een andere aard
bewoner, die hun bij een ontsnapping
van de maan wil helpen.
De man heet meneer Bonneke. Als ze
proberen een vliegende schotel te berei
ken horen ze opeens Zwier blaffen.
Ze zagen een woedend meisje met
een grote hond, Zwier.
Bas begreep dat het meisje Ingelise
moest zyn.
Ingelise zou hun ook helpen bij hun
ontsnapping van de maan.
Ze kruipen in een raket en gaan terug
naar de aarde, maar al gauw worden
ze achtervolgd door een raket. Ze win
nen voorsprong tot opeens de motor uit
valt
XIII
De motor gaf het op. Elk ogenblik zou
de vliegende schotel hen in kunnen
halen. Gelukkig was -de afstand groot.
Ze probeerden alle knoppen. Een keer
hingen ze ondersteboven. De andere keer
begon de raket te trillen. De vliegende
We zijn nog niet op de helft",
schrokken, de jongens van. „Wa-
sdhofcel was op 3 1/2 meter bij hen. Ge
lukkig, ze vonden de goede knop, druk
ten doe in en.daar schoten ze voor
uit met de vliegende schotel op hun
hielen.
„Vlugger", begint Piet te roepen. Zo
gauw de anderen dat hoorden, begon
het in koor: „Vlugger ze halen ons in".
Dat sprak mijnheer Bonneke moed in.
De raket raasde sneller en sneller. Tot
dat ze de vliegende schotel niet meer
zagen. Het werd later en later en het
werd al donker. „Zijn we er nog niet?"
„Nee", vertelde Ingelise, die mijnheer
Bonneke niet van het werk -wilde hou
den'. „We
J3aar i
ren we maar niet meegegaan", zei Bas.
„Jawel, alles goed en wel, maar dan
hadden we nu nog op de maan gezeten".
Ze raasden voort. De aarde kwam
steeds dichterbij
JOPIE VAN KUYK
Grote Kerkstraat 76
Raamsdonksveer
In een groot bos woonde de heks Oela-
oena. Op een dag was ze een tover
spreuk aan het leren. Maar toen werd
ze zelf een muis. De kat van de heks
zag de muis, en at haar toch niet op.
Want hij wist dat het zijn baasje was.
Dus de muis (de heks) leefde nog. Ze
sprong in een kast waar alleen maar
potjes met zalf stonden. Ze, pakte een
potje met zalf eruit. De muis smeerde
zich helemaal in met de zalf. En toen
stond daar de heks al weer en ze nam
zich voor nooit meer te toveren, want
daar kwamen alleen maar nare dingen
van.
Zelf verzonnen door
JOZé POPPELIER, 9 jaar
v. Boischotlaan 10
Oosterhout (N.-B.).
n 'IWWP""""
In het dorpje Rodebloem woonde een
oude poppenmaker. En als de scholen
uitgingen stonden er voor het winkel
raam van de poppenmaker een heleboel
kinderen te kijken naar de mooie pop
pen, die er stonden. Op 'n dag kwamen
er twee kleine kindertj.es voorbij de
poppenwinkel en de poppenmaker die
ze zag, riep hen. „Dag", zei hij. „Hoe
heten jullie?" „Ik heet Tineke". „En ik
Miesje" zeiden ze. „Jullie zijn twee
lingzusjes zie ik", zei de poppenmaker.
„Ja", zei Tineke, „en" zei ze, „ik weet
zeker, dat u ons morgen, als we voorbij
komen, niet uit elkaar kunt houden".
„Dat denk ik toch wel", zei de poppen
maker. „En als ik jullie niet uit elkaar
kan houden, maak ik voor ieder een
mooie pop, afgesproken?" „Ja", zeiden
ie twee meisjes. En ze liepen op een
lolletje naar huis. En ze vertelden het
\an moeder, maar die zei: „De poppen-
laker kan jullie toch wel uit elkaar
i ouden".
Maar de twee geloofden het niet.
De volgende avond stapten ze het huis
an de poppenmaker binnen en de pop
penmaker zei: „Dat is Tineke en dat is
Miesje". De poppenmaker had het goed,
maar Miesje zei: „Dat is niet waar, ik
SYLVIA DRIESPRONG Cadettenkamp 11 Teteringen, 6 jaar.
)en Tineke en zij is Miesje",
„Nou" zei de poppenmaker, die wel
vist dat de meisjes logen, „dan kom
.longen jullie poppen maar halen".
En de volgende avond kwamen ze de
>oppen halen: twee heksen met valse
>gen en lange neuzen. „Hier", zei de
poppenmaker. „Hier zijn jullie poppen".
Maar Miesje zei. „Het was wel waar. Ik
was wel Miesje en zij was wel Tineke".
„Ik wist het wel", zei de poppenmaker.
„Kom morgen maar mooiere poppen ha
len. Deze gooien we in het vuur". En
weer de volgende avond kwamen ze de
poppen halen. Het waren hele mooie
poppen, want de poppenmaker had nog
nooit zulke mooie poppen gemaakt.
van RIA VERMEULEN
Gilzeweg 57, Chaam.
A is Annie die woont in de stad.
B is Bert die is zo vlug als een rat.
C is Corrie, die kijkt heel raar.
D is Dik, die heeft veel haar.
E is Els, die is bang van een leeuw.
F is Floris, die heeft een meeuw.
G is Gert, die pakt een erwtje.
H is Hannie, die ziet een hertje.
I is Ineke, die met Toos corresponded
J is Jas die goed leert.
K is Kees die eet een aardbei.
L is Lonnie die zet haar poppen in een rij-
M is Madilia die pakt een melkkan.
N is Nico die is een hele man.
O is Otto die is aan het vissen.
P is Piet die plukt gele lissen.
Q is een letter die ik niet ken.
R is Rietje die voert de kippen in de ren-
S is Sientje die plukt een roos.
T is Toos die is heel boos.
U is Uk, dat is een kleine vent.
V is Vera, die woont in Gent.
W is Willy, dat is een echte dame.
X is Xandraadje die zeemt de ramen.
Y is Ysbertha, die speelt met haar poesje
Z is Zilda, die is een snoesje.
Zelf verzonnen door
TOOS BOUWENS (11 Jsar)
Kapelstraat 22, Chaam.
