Belgen dachten met
ons voeten te spelen
Idealisme kweekt
geen supermensen
Duel is in Uruguay
niet gewild meer
I
Uitslag Barcelona bekend
Rij-opleiding in
betere banen
DE NIEUWE SK0DA1000 MB 0-80 km/u in ±14 sec.
f5495
ISRAEL BIEDT TOERIST
EEN ZONNIGE VAKANTIE
KVP meent: pbo kan en moei
democratischer worden
Paul Hojka
Andere vluchten
HOFFA HOUDT
ACHT JAAR
menser
Nèderlanc
LOUIS H
wvingertop"-pookschake!ing
laag zwaartepunt
groot remopperv!.:770 cm2
slaapbanken, laadvloer.
nd met luxueuze
kunstlederen bekleding
JURY OMKOPEN
TWEEDE BRON VAN INKOMSTEN
Vaderdie lijdenè
zoon doodde,
voorlopig vrij
BH
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 31 JULI 1965
De internationale uitslag van
Barcelona is bekend en de eerste
twee prijzen vallen in Nederland:
1. Dirk van Bommel te Rotterdam
2. VreugdenhilGeluk te Maas
sluis; 3. J. Ryheul te Oostende; 4.
Albert Gorin te Ramegnies; 5. Jii-
lien Mathijs te Vichte; 6. Jozef
Zwaenepoel te Dudzele; 7. A. Blon-
deau te Ecaussinnes; 8. W. Pollig
te Essen (Duitsland); 9. Jos. Ver
visch te Kortrijk en 10. Paul Tos-
sens te Warsage (bij Luik). De ge
vreesde Hein Oostenrijk te Heinin
gen, onder de Fijnaart, pakt de 11e.
De Belzen dachten eens met ons
voeten te spelen zei Hein
maar dat is ze niet gelukt.
Ook de uitslag van Dax nationaal is
reeds bekend. Dit niettegenstaande de
vertraging, ontstaan doordat de NPO uit
spraak moest doen inzake het tijdstip
van neutralisatie. Internationaal lag dit
duidelijk vast: 4.30 s morgens. Nationaal
moest het afgeleid worden uit de zonsop
gang. Het bleek hier 4.19 te zijn. Jacobs
moest tot woensdagavond half tien wach
ten, eer hij zijn ploeg rekenaars aan het
werk kon zetten. Toen dat startsein ge
geven was, zetten zij er seffens de sok
ken in en het resultaat vindt u hier:
1 Theo Degens te Heerlerheide, met
dezelfde duif die een maand geleden de
2e prijs nationaal St. Vincent won, 2 A
van Dijk te Geldrop, 3 J. Voorhage te
Munstergeleen, 4 W. Molim te St. Geer
truid, deze beroemde duif moet 's nachts
te 3 uur reeds tegen de pannen van het
dak gezeten hebben, idem hetzelfde van
St. Vincent, ge moet ze echter maar bin
nen kunnen krijgen, 5 Jos. Roks te Fij
naart, 6 R. Bakermans te Geldrop, r
Th. Hannes te Eindhoven, 8 K. Bissels
te Berlicum, 9 C. Antens te Kruisland,
10 C. van der Velde te Boxtel, 11 Gebr,
Vanhommerig te Boxtel, 12 G. van de
Werfhorst te Oldebroek (bij Zwolle).
13 B. Plasschaert te Graauw, 14 J. Ok-
kers te Nijmegen, 15 A. Crielaard te
Zwijodrecht, 16 Jan van Tilburg te Hoo-
gerheide, 17 Gerrit Schulte te Den Bosch,
18 Ant. van der Horst te Klundert, met
een klepper van zijn broer Jan uit Breda,
19 J. Schellekens te Riel, 20 A. Verha
ren senior te Dongen en dus niet Ant.
Verhoeven, naar abusievelijk werd ge
meld, 21 A. Geilings te Dinteloord, 22
P. Boudewijn te Mierlo-Hout, 23 J. Derks
te Tegelen, 24 M. van de Laar te Mierlo-
Hout, 25 Wiel Nolten te Geleen.
Serie 2 wordt gewonnen door Martin
Krauth te Meerssen, opvolger G. Loos te
Valkenswaard.
De duivin van Nolten die nationaal en
internationaal voor alles staat, heeft
voordien o,a. gewonnen: 92e St. Vincent
2125 duiven, 7öe Dax 2558 duiven, 5e
St. Vincent 2802 duiven, 21e St. Vincent
2722 duiven, 3e Dax (aan achthonderd
meter per minuut) 4595 duiven, 138e St.
Vincent 1677 duiven, 118e Dax 3395 dui
ven, 22e Dax 1563 duiven, 171e Dax 2949
duiven, 10e St. Vincent 8500 duiven plus
de prijzen op korte afstand waarbij o.a.
nog een 3e op Chimay
De beroemdste fondduiven van Neder-
land in het slechte seizoen 1964 zijn on
getwijfeld die van Degens, MSolin en
Roks! Daar is dit jaar gewoon geen zalf
aan te strijken.
En dan schakel ik nu over op St. Chis-
lain. In de Bredase bond vlogen 3397 dui
ven en voor de tweede maal dit jaar
wint Paul Hojka 1 en 2! Dit record is een
prestatie zonder weerga en het is de
vraag of het de eerste vijfentwintig jaar
verbeterd worden zal. In september '39
als jongen van achttien jaar, werd hij
door de Russen naar Siberië gevoerd,
veertien dagen rammelen in een doden
trein. De temperaturen waren veertig
graden onder nul maar hij overleefde het.
Een jaar later werd hij op transport ge
steld naar een krijgsgevangenkamp in
Duitsland, hij kwam terecht in Bruns-
wijk. Met twee vrienden slaagde hij erin
te ontvluchten via Tsjecho-Slowakije,
Hongarije en Joego-Slavië en tenslotte
via Malta in Noord-Afrika te geraken.
Hoewel altijd een flinke, gezonde kerel
woog hij toen nog negenentachtig pond.
Na zijn herstel werd hij ingedeeld bij de
eerste Poolse pantserdivisie, die onder
de vlag der geallieerden zegevierend ge
streden heeft op ontelbare slagvelden.
De foto's van zijn Vaders beste duiven
droeg hij alttfd by zich; deze gevleu
gelde vrienden zijn heel zijn leven zyn
enige hobby geweest. Bij zijn thuiskomst
in 1945 in Polen bleek zijn vader, voor
malig instructeur van de postduivendienst
van het Poolse leger, vermoord te zijn;
zijn moeder en zuster zyn hem gevolgd
naar het westen. Zijn in de slag hij Mon
te Cassino zwaargewond geraakte broer,
die eveneens duivensjarel is, woont thans
invalide in Engeland.
soort heeft zitten waar de beroemde
vooruitvlieger van Sjaan Vermeulen te
Chaam van voortkomt, niet aan te klui
ven, 3 A. Ermens, 4 P. Kokx, 5 Jac. Mi-
chielsen, 6 A. Oomen, 7 C. Paulissen, 8
J. Verheijen, 9 J. Marijnissen, 10 A. van
Dorst enz.
C.C. Bergen op Zoom op Tergnier met
863 duiven: 1 A. Marcus. 2 J. van Til
burg^ 3 A.J. Levolger, 4 S. van Veen, 5
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Een studiecommissie
van de Katholieke Volks Party is van
mening, dat het noodzakeiyk is en dat
er ook wel mogeiykheden zyn om de
publiekrechtciyke bedrijfsorganisatie
meer te democratiseren. Het KVP-party
bestuur heeft zich achter deze opvatting
gesteld. Deze democratisering zou moe
ten bestaan uit een grotere inspraak van
de leden der organisaties, die vertegen
woordigers naar PBO-organen afvaardi
gen, zowel wat betreft de aanwyzing van
die representanten als wat de behande
ling van de aan de orde zynde vraagstuk
ken aangaat. Ook zal voortdurend moe
ten worden nagegaan, of die organisaties
voldoende representatief zyn. De con
sumenten zullen ook hun zegje moeten
kunnen zeggen.
De commissie vindt het principieel aan
trekkelijk, dat bestuursleden voor PBO-
organen worden aangewezen via verkie
zingen, zoals ook gebeurt bij het samen
stellen van b.v. gemeenteraden en Pro
vinciale Staten, maar de technische en
praktische bezwaren hiertegen zijn zo
groot, dat PBO-verkiezingen slechts in
hoogst incidentele gevallen mogelijk zou
den zijn.
Er zit dius niets anders op, dan het
bestaande stelsel te handhaven, waarbij
organisaties het recht krijgen bestuurs
leden van schappen aan te wijzen. De
Kroon bepaalt, gehoord de SER, welke
organisaties bestuursleden mogen aan
wijzen. De KVP-commissie meent, dat
regelmatig moet worden nagegaan, of
deze aangewezen organisaties nog vol
doende representatief zijn voor een be
paalde groepering en of een nieuwe, tot
dusver uitgesloten organisatie niet even
zeer voor de b estuursbenoeming moet
worden ingeschakeld.
De KVP-commissie vindt, dat de le
denvergadering van een aangewezen or
ganisatie de afgevaardigden moet benoe
men. De commissie hecht hieraan zoveel
waarde, dat zij zou willen voorschrijven,
dat de organisaties dit in de statuten op
nemen om het benoemingsrecht te ver
krijgen. De organisaties moeten het be
leid van het betrokken PBO-lichaam ook
regelmatig met de leden bespreken. De
commissie legt er voorts nog eens de
nadruk op, dat de bestuursleden van een
schap, ook al hebben zij „zonder last of
ruggespraak" zitting, wel degelijk over
leg mogen plegen met de organisaties, die
hen hebben afgevaardigd. De term „zon
der last of ruggespraak" zou dan ook
moeten worden vervangen door een for
mulering, waarin de eigen verantwoor
delijkheid van het lid tot uitdrukking
HILVERSUM (ANP) Door een nau
we samenwerking tussen het Verbond
voor Veilig Verkeer en de Commissie
Overleg Autoryscholen (COA) is een mo
derne, didactische opleiding voor ry
instructeurs tot stand gekomen.
De eerste cursussen, waarvoor advie
zen werden gegeven door het Nederlands
Pedagogisch Instituut voor het Bedrijfs
leven (NTI), zullen begin volgend jaar
regionaal worden gegeven. Tijdens de op
leidingen zal o.a. bijzondere aandacht
worden gegeven aan de vorming van de
aspirant-automobilist tot een goede weg
gebruiker. Bij de COA zijn ongeveer 2000
autorijschoolhouders aangesloten, die
meer dan de helft van de rij-examen-
kandidaten afleveren. Een tweede initia
tief van het verband en de COA is de
vervaardiging van modern instructiema
teriaal voor theorie-avonden van auto
rijschoolhouders. Dia's en films maken
deel uit van een diienstpakket, dat onder
de naam „verkeersveiligheid en rijstijl"
zal worden aangeboden, met o.m. pro
grammasuggesties voor 9 lesavonden.
Verwacht wordt, dat deze nieuwe vorm
van dienstverlening nog dit jaar gerea
liseerd zal zijn. Aan de initiatieven van
COA en Verbond wordt actief meege
werkt door KNAC en ANWB.
komt. De commissie vindt het voorts bij
zondei' gewenst, dat een schap telkens
als er een belangrijke zaak aan de orde
komt, de organisiaties gelegenheid geeft
hun standpunt kenbaar te maken. Ten
slotte meent de commissie, dat voor re
gelingen van schappen, die de positie van
de consument noemenswaardig raken,
een verplichte raadpleging van consu
mentenvertegenwoordigers moet plaats
vinden. In het instellingsbesluit van het
schap zou een daartoe strekkende rege
ling moeten worden opgenomen.
Zwaar is de prijs die talloze van deze
strijders voor de vrijheid hebben betaald.
Hojka woont sinds 1946 in Breda, is hier
getrouwd en heeft zich opgewerkt tot
''hef van het atelier op een confectie
fabriek. In de duivensport is hij thans de
meestbesproken man van de Bredase
bond.
I en 2 Paul Hojka met onze gelukwen
sen, 3 R. van Oosterbosch, 4 Piet Lani-
bregts, 5 M. van Loon, 6 Sjef Buuron,
7 M. van den Akker, 8 P. Hermus, 9 Fr.
Beerens, 10 C. Jongenelen, 11 C. van
Gorp, 12 H. Huybregts, 13 P. Buinsters,
14 M. van den Tooren, 15 C. Marijnissen,
16 H.J. Lammerse, 17 W. van Wanrooij,
18 C. Vrins, 19 Arn. Derks, 20 W. de
Vree, 21 C. Mathijisen, 22 A.J. Borburgh,
23 A.J. Boelhouwers, 24 P. van Althuis
en 25 H. van den Broek enz.
C.C. Ulvenhout op St. Ghislain: l J.
Smeekens, 2 Jac. de Kort, die ook de
A. Goossens, 6 Fr. Schoenen, 7 H. van
Hees, 8 H. Heijmams, 9 J. Tempelaar»,
10 P. Dingemans enz.
De Duikers te Oud-Gastel zaten met
hun traotement op St. Quentirf: 1 Joh.
Danen, 2 H. Schouw, 3 Gebr. Jongenelen,
4 R. Hazen, 5 en 8 H. van Oosterhout,
fi G. Poppelaars, 7 9 en 10 H. Kempe
naars.
De Luchtbode te Dinteloord op St.
Quentin met 603 duiven: 1 W. Geilings,
2 A. de Vos, 3 G. Krebbekx, 4 P. Beze-
mer, 5 Jil de Zwart, 6 Nic. de Zwart, 7
Spaar de Geus, 8 Ghr. van der Wegen,
9 A.J. de Bruyn, 10 H. Boluyt enz.
De Bredase Zaterdagvliegers vlogen
Neufvilles: 1 B. de Ruyter, 2 C. Roks,
3 J.A. Mol, 4 M. Meesters, 5 L. van
Beek, 6 A. Knobel, 7 B. Damen, 8 C.
Beerens. 9 H. van Dartel en 10 A. Roo
vers enz.
Made op St. Ghislain: 1 L. Schellekens,
voor de tweede maal dit seizoen de
hoofdprijs en nog geen jaar duiven, 2
B. van den Broek, 3 H. Weiten, 4 J.
van Gils, 5 H. Diepstraten, 6 en 7 de
watervlugge Jan van Gurp, 8 A.J. van
Steen, 9 J. van Gils Pzn., 10 Jac van
den Elshout enz.
Tot slot nog twee uitslagen van Dax.
Etten en Leur, eerste duif 6.44; 1 M.
Dirks met hetzelfde duifje dat ook van
St. Vincent de hoofdvogel afschoot, 2 J.
Huybregts, 3 P. Oomen, 4 en 6 A. van
de Lindeloof, 5 G. van de Goolberg, 6
A. Lazeroms, 7 A. Martens, 9 J. Baggen,
10 D. Rijkenbarg enz.
Concoursbond Zuid-Beveland, eerste
duif 5.04: 1 en 5 P. Rijk te 's-Heerenhoek,
2 Joh. Meijer te Hansweert, 3 Joh. Janse
te 's-Heerenhoek, 4 G. van Strien te Wol-
phaartsdijk, 6 H. Janse te 's-Heeren-
hoek, 7 C. Clement te Krabbendijke, 8
M. Minnaard te Krabbendijke, 9 F. van
de Kreeke te Hansweert, 10 L. van de
Klooster te Lewedorp enz. J. A. van
Langevelde te Krabbendijke pakt tussen
7 en 8 uur zes duiven.
Allemaal goeie,
DEN BRUINEN
(Advertentie)
SKODA-DEALERSGarage I. J. ADRIAANSEli, Oude Stad 16, Oostburg, telefoon 2679
Autobedrijf IJ. T. WANDEL, Deltastraat 10, Nieuwerkerk, telefoon 482
Sarage C. M. G. GAPPENDIJK, Axelsestraat 174, Terneuzen, telefoon 2030
Gar. ZEELAND, J. Sukkel, Rotterd. kade 59-63, Middelburg, telefoon 2057
Rayon Hulst:
Automobielbedrijf F. BOGAERT, Gravenstraat 293, Clinge, telefoon 2190
OO0R MIGNON 6,EBERHART.-
14)
„Er zijn hier vanavond zevenender
tighonderd mensen en iedereen wil
u de hand schudden. Ik snap niet hoe
u dat lapt. U ziet eruit of u het leuk
vindt."
„Dat vind ik ook" had Martha ge
zegd. Maar tegen ae tijd dat de ze
venendertighonderd enthousiastelin -
gen afgezakt waren en Archie, Lem,
Martha, de gouverneur en enige le
den van het comité bijeengetrommeld
had en in een auto geladen om naar
het hotel te gaan waar ze logeerden,
was Martha zó moe dat ze nauwelijks
meer kon lopen. Archie had ook hun
bagage verzameld. De mannen wa
ren voor een slaapmutsje in een spe
ciaal voor hen opengehouden bar ver
dwenen. Martha was in bed neerge
vallen, en in een diepe slaap gezon
ken.
Ze had Lem niet de kamer horen bin
nenkomen. Ze merkte er ook niets
van toen hij de volgende ochtend weg
ging.
't Was byna middag op de donderdag
voor de verkiezingen toen ze wakker
werd en Lems briefje op het tafeltje
naast haar bed vond. Wat slaperig
keek ze er schuins naar. „Ik had
niet de moed je wakker te maken.
Archie brengt je naar het huis. Je
hoeft niet vóór vier uur weg, doe dus
kalm aan. Rust maar goed uit aan
het meer. Ik kom zondag, hoop ik.
In ieder geval bel ik je op. Kusjes"
Het was weer regenachtig en zwaar
bewolkt. Ze kroop nog eens onder
de dekens en werd niet echt goed
wakker voor het bijna drie uur was,
toen ze plotseling overeind schoot.
Om vier uur zou Archie op haar
wachten.
Na een paar keer diep ademgehaald
te hebben, dacht ze dat ze wel in
leven zou blijven, of ze zou al van
dorst moeten omkomen. Ze belde het
kamermeisje en vroeg zich af of
mrs. Rascom al in het huis aan het
meer zou zijn aangekomen.
„Ik ga er graag heen", had mrs.
Bascom door de telefoon tegen Lem
gezegd. „Zeg tegen Martha dat ik
haar donderdag al zie in plaats van
maandag."
Martha had haar schoonmoeder maar
zo nu en dan vluchtig ontmoet in die
drukke weken. Ze hadden alleen
maar over de verkiezingstoernee ge
praat, over wie hun zijde had geko
zen, welke kranten Lem wel of niet
steunden. Er werden honderden vage
toespelingen gemaakt, die Martha
nog altijd en veel te vaak van haar
stuk brachten, maar ze leerde voort
durend.
„Je hebt het goed gedaan," had de
gouverneur gezegd. „Ik ben trots op
je."
Ze was aangekleed en klaar om te
gaan. Tevreden, omdat ze aan het
compliment van de gouverneur dacht,
Op dat moment kwam de ober binnen
met haar ontbijt en een brief. „Die
heeft een heer bij de receptie voor
u afgegeven, mevrouw Is er nog iets
van uw dienst?"
Martha gaf hem een fooi. Ze scheurde
de brief open. Er vielen autosleutels
uit. Do krabbel erbij was van Archie.
,,Het spijt me, maar er is iets tussen
gekomen. Ik moet er achterheen.
Lem zegt dat je goed rijdt. Het is
maar ongeveer tachtig kilometer
Dver de grote weg. Ik heb een kaart
je getekend, maar het is het beste
even aan te gaan bij het huis dat ik
met een kruisje heb aangegeven.
Daar zal men je wel zeggen hoe je
verder moet rijden. Archie."
Hij had een kort naschrift toegevoegd.
„Als je je rijbewijs niet bij je hebt,
zal iemand van de garage je rijden.
Dat heb ik geregeld. De garage is
naast het hotel."
Onder het eten keek ze op 't kaartje.
Het was haastig met potlood neerge
krabbeld op postpapier van het hotel
en de zaak leek eenvoudig. Tenminste
zestig kilometer rechttoe rechtaan
langs de hoofdweg en naar rechts af
slaan bij het bord naar [Bascom Bay.
Daarna begon de weg naar het meer
door het landschap te kronkelen,
maar Archie had een huisje getekend
bij een hoek waar blijkbaar verschei
dene wegen op uitkwamen en er een
kruisje bij gezet en de naam Stenson.
Stop daar.
Natuurlijk zou ze zelf rijden. Ze had
haar rijbewijs in haar portefeuille in
haar tas.
Ze aarzelde geen ogenblik. Het leek
wel of de druilerige regen nooit zou
ophouden. Hoe vlugger ze vertrok,
hoe beter. Ze belde om een kruier,
trok haar regenjas over haar pakje
aan en hoorde bij de receptie dat de
rekening naar „gouverneur Bascom"
gestuurd moest worden, zoals de re
ceptionist opgewekt zei. „Hy zal het
tenminste gau-w zijn." Toen keek hij
een beetje raar en bloosde en schoof
een krant die hij had zitten lezen,
onder de tafel.
Martha zag er echter iets van en
begreep waarom hij bloosde. Want
het was de krant die vierkant tegen
over Lem stond en vurig zijn tegen
stander, John Henty, aanhing „Uw
auto staat voor", zei hij, nog steeds
een beetje blozend. „Ik zal u even
voorgaan."
Martha bleef een ogenblik bij de
krantenstandaard staan om een paar
kranten te kopen. De receptionist
hielp haar in het kleine buitenlandse
autootje en bekeek het nieuwsgierig. j
Hij zorgde ervoor dat haar koffers j
achterin werden gezet en bleef bloots-
hoofd in de regen staan om haar aan-
wijzingen te geven hoe ze uit de stad
op de grote verkeersweg moest -ko-
men.
Voorzichtig voegde ze zich in het
verkeer en volgde de gegeven aan-
wijzingen op. Voor ze de grote weg
opzwenkte, reed ze naar een parkeer-
strook en keek vlug de kranten door.
De bevriende kranten waren enthou-
siast. De oppositionele pers was, naar
het haar voorkwam, zo bijzonder hef- j
tig dat dat alleen al wees op een ge-
voel dat John Henty verslagen zou
worden. Je moet geen aandacht aan J
de kranten besteden, had Lem gezegd J
„Maar het lijkt zo'n zo'n verbeten j
campagne," had Martha geant-
woord. j
Lem had haar verteld dat a^e cam- J
pagnes een bittere strijd waren, voor-
ai tegen het einde. Het wordt dan
echt een gevecht op leven en dood.
Maiar daarna wordt alles weer koek
en ei, dat zul je zien."
Ik constateerde in myn vorige by-
drage van onze rubriek, dat het
mogelijk moet zyn een inzicht te
krygen in het ziekteproces, dat het
huisartsenberoep doormaakt, door na
te gaan welke bezwaren (ik noemde
het „struikelblokken", welk woord u
nog vaak zult tegenkomen) er kunnen
zyn, die de afgestudeerde arts er
van weerhouden het huisartsenpad
op te gaan. Ik moet hierbij voegen, dat
deze vraag ook geldt voor de talrijke
praktizerende huisartsen, die hun
werk vaarwel zeggen en een „betrek
king" aanvaarden als schoolarts, reva
lidatiearts, contrólearts enz.
Als het mogelijk zou zijn bovenbe
doelde bezwaren op te heffen (eventu
eel te verkleinen), dan zou daardoor
een nuttige bijdrage geleverd zijn aan
de genezing van het ons bezighouden
de ziekteproces.
Na persoonlijk contact met enkele van
beide bovengenoemde groepen artsen,
en na kennismaking met de vrij om
vangrijke literatuur rondom dit pro
bleem, wil ik nu (steunend op een
jarenlange eigen ervaring als huis
arts) proberen dit min of meer neteli
ge vraagstuk te benaderen.
Ik ontveins mij daarbij geehszins, dat
niet altijd alle „(te) lange tenen" zul
len kunnen worden ontweken.
Ik steek dus van wal.
Eerste „struikelblok".
Het eerste struikelblok noemde ik al,
toen ik uitvoerig inging op de ver
schuiving in de huisartsentaak van
belangrijke naar minder belangrijke
ziektegevallen. Laat ik beginnen met
te zeggen, dat het volkomen begrijpe
lijk is, dat het vaak (vooral voor de
ouderen huisartsen) mbeilijk is die
verschuiving; te aanvaarden. Het pleit
eigenlijk voor hun idealistische opvat
ting van hun taak, dat zij door deze
gang van zaken een te geringe bevre
diging vinden in hun medische werk.
Als verstandige mensen zullen zij ech
ter begrijpen, dat (door de vooruit
gang van de medische wetenschap)
deze ontwikkelingsgang niet kan en
ook niet mag worden tegengehouden,
op straffe van ernstige tekortkomin
gen in de zorg voor de volksgezond
heid. Maar evenzeer zullen $ij oog
moeten hebben voor 't feit (ik wees
er al eerder op), dat door bovenge
noemd verschijnsel het huisartsen
ambt niet „minder waard" zal gaan
worden, maar „anders dan vroeger"
zal worden.
Naast de taken die geheel of gedeelte
lijk zullen komen te vervallen, zullen
er blijyende taken zijn, die nu inten
siever kunnen worden uitgevoerd en
(vooral dit is van belang) zullen er
nieuwe taken ontstaan, waarop de
huisarts zijn „medicus-zijn" volledig
kan uitleven. Ik kom hierop nader te
rug, al? ik ga proberen in concrete
vorm mijn visie te geven op de taak
van de huisarts in de toekomst.
Ik zou niet volledig zijn, als ik bij de
bespreking vah dit eerste struikel
blok geen aandacht zou schenken aan
het vraagstuk van de verhouding
tussen huisarts en specialist. Dat deze
verhouding haar stempel drukt
op het bovengenoemde verschuivings
proces is zonder meer duidelijk.
Zouden er in die verhouding huisarts
specialist niet zodanig veranderingen
tot stand kunnen komen, dat dit eer
ste struikelblok tot geringere omvang
zou worden teruggebracht?
Dit zowel voor de huisarts als voor
de specialist zo uitermate belang
rijke vraagstuk, wil ik graag later in
een afzonderlijk artikel belichten.
Hiet tweede struikelblok lijkt op het
eerste gezicht wel wat vreemd. In een
van mijn vorige artikelen heb ik de
vraag gesteld, of er voor de huisarts
(gezien de steeds groter wordende
„run" op de specialisten) nog wel een
voldoende dagtaak overbleef. Ik heb
toen gewezen op een toename van het
aantal „behandelingsgevallen" voor de
huisarts door de werking van het zie
kenfonds en van de sociale wetten.
Deze toename is nu blijkbaar (mede
ook door de steeds stijgende „wei
standsgrens" voor de toelating tot het
ziekenfonds) zó groot dat ons tweede
struikelblok ..overbelasting" moet he
ten. Ik bedoel hier dan de lichamelij
ke „overbelasting", die het gevolg is
van een te zware dagtaak van de huis
arts. Een te groot aantal patiënten
vraagt dagelijks de hulp van de huis
dokter, waarbij (laten we het maar
gerust zeggen) menige huisarts van
de ene verbazing (om niet te zeggen
verontwaardiging) in de andere valt
om de futiliteiten, waarvoor hij (zelfs
ook 's zondags en in de nacht) wordt
ontboden.
Wanneer we daarbij het feit voegen, dat
vele ziektegevallen mèèr en grotere
zorg (dus mèèr bezoeken van dé huis
arts) vragen dan vroeger, wanneer we
bedenken dat er in onze moderne sa
menleving veel geestelijke spanningen
zijn, die tot ziekteverschijnselen aan
leiding geven (dus wèèr mèèr bezoe
ken van de huisdokter) en als we dan
nog denken aan de bevallingen, die de
huisarts moet leiden (ten koste van
zijn zo hoognodige nachtrust), aan zijn
laboratoriumwerk (bloedonderzoek,
urineonderzoek), aan het bijhouden
van zijn vakliteratuur, ja dan be
grijpen we de klacht van een huisarts
die schoolarts is geworden„ik, ik
kon dat echt allemaal „niet aan", het
maakte mij kapot". Wat kunnen we
hieraan doen
Natuurlijk kunnen al deze bezwaren
niet weggenomen worden. De verant
woordelijkheid van de ouders brengt
mee, dat zij bij ziekte in hun gezin de
huisarts ontbieden? ook al heeft deze
het nóg zo druk.
Maarwél kunnen (om niet te
zeggen moeten) de patiënten proberen
zich in te denken in dé situatie van
hun huisarts, die vaak van 's ochtends
vroeg tot 's avonds laat in de weer is
om aan alle „oproepen" te voldoen.
Zij kunnen meewerken door hun bood
schappen vóór het vastgestelde uur
door te geven (dit kan de huisarts een
dubbele rit besparen), door de dokter -
zo min mogelijk buiten spreekuur te
bezoeken („lastig te vallen" zei een
doktersvrouw), door geen bezoek aan
te vragen voor gevallen, die op het
spreekuur behandeld kunnen worden,
door niet voor elke kleinigheid aan de
telefoon te gaan hangenT door te be
grijpen, dat de dokter niet overal te
gelijk kan zijn („dat is de derde keer
dat die man opbelt voor zijn kind, dat
39 graden koorts heeft; zou je 'm niet"
zei diezelfde doktersvrouw eens),
door niet direct de pose van „ver
waarloosd worden" aan te nemen, als
de dokter eens iets vergeet (ook hij is
maar een mens) enz. enz.
Dat de lichamelijke overbelasting
vooral in de grote steden een rol
speelt in het huisartsenbestaan, blijkt
uit een artikel in „medisch contact"
met als kop: „uithijgen en opnieuw
beginnen". In dit artikel wijst de
schrijver op de lichamelijke inspan
ning van de huisarts bij de bezoeken
in de flatgebouwen zonder lift, en hij
heeft berekend, dat deze huisarts in
een drukke periode (bijv. een griep
epidemie) per dag zoveel trappen
loopt, dat hij vijf maal de Dom van
Utrecht zou kunnen beklimmen.
Laat ik ten slotte eerlijk zeggen, dat
ik de kop van een artikel jn het tijd
schrift „Pols" n.l. „huisartslaatste
slaaf', wel wat overdreven vind.
U zult bemerkt hebben dat ik bij de
bespreking van de lichamelijke over-
belasting van de huisarts het accent
sterk gelegd heb op de rol die de pa
tiënten hierbij spelen maarspeelt
de huisarts zelf hier ook een rol
Om deze vraag te beantwoorden, zou
ik willen vaststellen, dat er in onze
tegenwoordige samenleving een ande
re mentaliteit is ontstaan bij de (voor
al jongere) mensen.
De zakelijkheid, de hardheid,, de „kil-
te", die er ontegenzeggelijk leeft in
deze samenleving, heeft noodzakelij.
kerwijze tot gevolg, dat er bij de mo
derne (vooral jonge) mens géén of
een geringere bereidheid bestaat tot
het leveren van topprestaties. Men
beperkt zich bij de uitvoering van een
opgelegde of een zelf-opgenomen taak
tot een zakelijk-geregelde minimum
prestatie. Zelfs dan nog is men er
gauw „mee an", voelt men zich gauw
„gaar" en men is toch zo vaak, „ecbt
aan vakantie toe".
Geldt dit ook voor de (jonge) huis
arts Natuurlijk zijn er pas afgestu
deerde artsen die weten, dat zij licha
melijk niet opgewassen zijn tegen de
hardheid van het huisartsenberoep en
er dan ook (volkomen terecht) niet
aan beginnen.
Er zijn er ook, die in jeugdige over
moed (gepaard aan een weldadig idea
lisme) het huisartsenpad op-snellen,
om na korte of langere tijd te ontdek
ken, dat zij hun lichamelijke kracht/
hebben overschat en moeten capitule. 1
ren (hoe vele Tour de France-renners
sneuvelen op de steile hellingen van
Tourmalet en Aubisque).
Maar (en deze vraag is klem
mend), zijn er onder de pas afgestu
deerde artsen velen, die het huisart
senwerk lichamelijk wel aan kunnen
en toch geen huisarts t worden, omdat
zij de weg van de minste weerstand
kiezen en liever een ander (minder
lichamelijke eisen stellende) medische
richting inslaan
Zou deze vraag bevestigend beant
woord moeten worden (persoonlijk
ben ik geneigd dit inderdaad te doen)
dan zou er een betreurenswaardige
verzakelijking opgetreden zijn in het
huisartsen-beroep, ten koste van een
idealistische instelling.
Enwaar het dan dus een mentali-
teits-verandering zou betreffen, zou
de therapie (maatregelen ter verbete
ring) zeer moeilijk zijn. Des te meer
is dit het geval omdat men eigenlijk
het verschijnsel van de lichamelijke
overbelasting van de huisarts niet af
zonderlijk kan bekijken, maar dit
moet zien in samenhang met de gees
telijke en de medische overbelasting.
Zijn deze twee ook struikelblokken
Hierover (en nog over andere „strui
kelblokken") in een volgend artikel
HUISARTS
CINCINNATI (UPI) Het hof van
beroep in Cincinnati, Ohio, heeft een
stemmig de acht jaar gevangenisstraf be
vestigd, die de president van de Ameri
kaanse transportarbeidersbond James
Hoffa zijn opgelegd wegens pogingen om
leden van een gerechtelijke jury om te
kopen.
De uitspraak van het hof van beroep
wordt binnen twintig dagen van kracht,
tenzij Hoffa besluit tot beroep bij het
opperste gerechtshof, wat hij vermoede
lijk doen zal.
Hoffa werd op 12 februari 1964 in Chat
tanooga, Tennessee, tot acht jaar ver
oordeeld, omdat hij de jury had willen
beïnvloeden, die hem berechtte voor een
vergrijp in Nashville, Tennessee, twee
jaar tevoren.
Hoffa, die beweert, dat hij in Chatta
nooga geen onpartijdige berechting heeft
gehad, was in Washington toen het hof
van beroep zijn gevangenisstraf en boe
te van 10.000 dollar bevestigde.
MONTEVIDEO (UPI) Een duel om
persooniyke of politieke eer te verdedi
gen is in Uruguay, zelfs al is het In dit
land (het enige ter wereld) wetteltfk
toegestaan, aan het uitsterven.
Sinds acht jaar heeft in Uruguay
geen wetfceiyk duel meer plaatsgevon
den, hoewel het er soms niet ver vanaf
Is geweest.
Politici en uitgevers hebben hun be
drevenheid in het zwaard vechten en pis
toolschieten voor alle zekerheid voor zich
weten te houden Twee hindernissen heb
ben het duelleren beperkt, ondanks zijn
wettelijke sanctie. Een ervan is automa
tische excommunicatie door de Katho
lieke Kerk. De ander is, dat in de wet
die het duel toestaat, een regeling is
opgienomen die bepaalt dat door een
rechtbank moet worden beslist of
iemands eer in twijfel is getrokken.
Vorige maand heeft de rechtbank
een duel voorkomen dat zou gaan tus
sen sen. Washington Guadalupe, uitge
ver van het diaigblad El Debate, en mi
nister van buitenlandse zaken Luis Vi-
dal Zaglio.
De krant had beweerd dat de grote uit
gaven van het ministerie van buiten-
SCHIPHOL (ANP) Het toerisme is
voor het twee en een half miljoen inwo
ners tellende Israël de afgelopen jaren
de tweede bron van inkomsten gewor
den. „Na de export van sinaasappelen
brengt het toeristenverkeer het meeste
geld in het laatje", verklaarde de heer
M. de Shalitt de secretaris-generaal va**
het ministerie voor toerisme in Israël.
Hij arriveerde maandag op Schiphol
voor een kort werkbezoek aan Neder
land. „Vorig jaar brachten 250.000 toe
risten uit allerlei landen een bezoek van
gemiddeld 12 dagen aan Israël en be
steedden 50 miljoen dollar", aldus de
heer Shalit, die zijn verwachtingen voor
1965 stelde op een toename van 17 pro
cent.
Ieder jaar brengt de secretaris-gene
raal een werkbezoek aan de elf in het
buitenland gevestigde toeristenbureaus,
waarvan er ook een in Amsterdam is.
Thans bezoekt hij alleen de Europese
vestigingen in Zuerich, Amsterdam,
Stockholm, Rome, Londen en Parijs.
Israël werkt aan verschillende projec
ten om het toerisme te bevorderen.
Zowel aan de meren van Tiberias en
Galilea als in enkele plaatsen aan de
kust van de Middellandse Zee, zoals
Natanja en Naharta, worden de hotel
accommodatie uitgebreid en de facilitei
ten voor vakantiegangers vergroot. De
Israëlische regering wil speciaal de aan
dacht vestigen op de mogelijkheden die
het land in de wintertijd biedt. In het
gebied van de Rode Zee zijn de zomers
veel te warm, maar in de winter heerst
er een aangename temperatuur. Men
kan daar rekenen op een zonnige va
kantie.
Tevens worden in tal van kibboets ont-
vangsthuiaen gebouwd, die veel gelijke
nis vertonen met motels. Mensen, die
gaarne iets van het land zelf willen zien,
kunnen op deze manier tevens kennis
maken met de gemeenschap van een
soort motels gebouwd,
kibboets. Er zijn thans reeds 17 van dit
Van de kwartmiljoen toeristen die vo
rig jaar een bezoek brachten aan Israël
kwam een-derde uit Amerika. De Fran
sen en Engelsen maken respectievelijk
voor 18 en 15 procent deel uit van de
toeristenstroom. Het Nederlandse aan
deel bedraagt ongeveer 4 procent. Vorig
jaar trokken ruim 7000 Nederlanders
naar Israël. „Dit jaar verwachten wij
er zelfs 10.000", vertelde de heer A.
Arad, directeur van het Israëlisch na
tionaal verkeersbureau in Amsterdam,
die op Schiphol aanwezig was om de
heer Shalit te begroeten. „Dit hopen wij
althans te bereiken door de goedkopere
Ite-reizen van Nederland naar Israël,
die per 1 juli j.l. voor het eerst zijn inge
voerd. Hiermee wordt de reis per boot,
die veel langer duurt, minder voordelig.
Tot nu toe maakte reeds driekwart van
de reizigers naar Israël gebruik van het
vliegtuig". De heer Arad, die tevens
vertegenwoordiger is voor België en
Luxemburg, vertelde voorts dat een
groot gedeelte van de toeristen te vin
den zijn onder de 20.000 thans in Neder
land wonende joden. Ook zijn er veel
mensen, die voor wetenschappelijke of
godsdienstige doeleinden naar Israël rei
zen.
lamdise zaken en de reizen van Vida:
Zaglio niet in het belang van het land
waren.
De krant had de pers nog maar w'
verlaten, toen de minister zijn secondac
ten naar Guadalupe stuurde om hem d<
handschoen toe te werpen. Deze nan
de uitdaging dapper aan.
Toen kwam de rechtbank in actie
maakte uit dat de puiblikatie
een kritische beschouwing op het hele::
van de minister, dan een schending va:,
zijn eeir was geweest.
Het duel kon dus niet doorgaan.
Vidal Zaglio en Guadalupe zoude: I
de rechterlijke uitspraak naast zich nw-'
hebben kunnen leggen en het duel
het geheim uit kunnen vechten, maa:
hiermee zouden ze gevangenisstraf ris
keren.
De wet, 45 jaar geleden aangenamer-
is een kopie van de Franse wet op he:
duel van het jaar 1609. De enige wa
pens die zijn toegestaan zijn: zwaard
degen of het traditionele duel-pistoo.
Bij het duel met het zwaard beslist he:
eerste bloed het gevecht Met pistool
iedere duellist slechts een schot toege
staan.
Het laatste duel heeft ln november
plaatsgehad tussen voormalig presided
Luis Battle Beres en generaal Juan
Rivas. De reden van dit duel was dj'
de krant van Battle Beres kritiek had uit
geoefend op het beleid van de genera*.
Het laatste duel waarbij een dode j
betreuren viel was in 1920. Dit duel
met pistolen uitgevochten, en ging
dezelfde reden.
Een lid van het Argentijnse cooP
heeft onlangs nog zijn twee secondary
met een uitdaging naar twee aiidej
congresleden gestuurd, doch dezen
ben alle enmaar om de uitdaging r
Het werd aan het publiek overgela'E
uit te maken wie het meest ont#r
lachen.
PONTYPOOL (UPI) DeMSmI
Arthur Gray uit Pontypool in
die wordt beschuldigd van het
van zijn I2-jarige aan kanker W®
zoon Richard, is tegen alle gew®0"™
op borgstortimg vrijgelaten.
De zoon van Gray had kanker sot
ruggegraat, kon zijn armen en?e
niet meer bewegen en leed koft
dood veel pijn. Een familielid, da
tuigde, zei, dat de jongen eens rat
gezegd had, dat hij wilde
Gray zelf heeft in een verklaring
de politie gezegd: „Het Jl'&t ft
Richard uit zijn ellende wfjA Oer
wilde, dat hij in zijn slaap thuis zou
ven. Hij is heel rustig gestorven
Aan de vrijlating op borgstelling wj
Gray is de voorwaarde ver^"SLhia-
hij zich in een ziekenhuis^ooder psy^
da!
Oorlog (1964)
i
trasche behandeling stelt. Hij'
Shrewsbury terechtstaan.
Het liefelyk heuve
landschap van de Fr
waar in de oertyd d«
metis in thans nog ove
zichtbare holen leefde
jaren sterk in trek bi
Nederlanders, die er
vakanties willen komen
er ook, de Hollandse re
beid moe, een zonnige
beleven.
Als wij ter plaatse w
loopt 't aantal Nederlaj
omgeving van Les Eyzi
Magnonniens ontdekt i
caux en Rouffignac, wa
ste prehistorische schil
dén, een van de overal
verspreid liggende oude
derijtjes aangeschaft en
blijf opgeknapt heeft, a
duizend toe Onder deze
ook de Enschedese inte
ttujyiaar J. Vismans, d|
c? Som .van bet tussen
fet-"Cyprien gelegen dor
..propriété" bezit. Meyr
SS®* huizenconglome?
tweehonderd menlen w.
agrarisch
tadmg van de sy
caféwl,fr (t6vens hoefs
twtf?^derAen Esso-pom
zwarte snor Ma^ die
STSgSffi;
SSebeSle«n <£ar
Carnaval (1963)
