ling bij leb Spreiding wordt niet op beste manier toegepast één film: Universal Moed en karakter in de politiek harterü Donald Duck ANTOOR (GF II NABESCHOUWING HOLLAND-FESTIVAL Coördinatiegedachte volledig verstek gaan Atletiekwedstrijden RUSLAND - AMERIKA Italiaanse film over het China van Mao Tse Toeng Trea Dobbs in lijn 007 John. Adams Verdeeld Korea55 t.v.- documentaire 2 augustus op Nederland 2 Nieuwe serie op Vlaamse tv. Kerkbestuur Stoppeldijk te Te veel autonomie Doublure Richard Schoonhoven (van brandpunt) naar college in V.S. MUSICAL PARODIE OP ODYSSEE v r FILM Herbert Joeks met Weense liedjes GEEF van harte f.5," 11.55.555 DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 28 JULI 1965 16 Montreal, Algiers, veel andere buiten- ;t werk van de tele- tiet Telegraafkantoor >r jonge mensen, die ïouden, die een goed n er prijs op stellen Dten in een prettige verrichten. ptember a.s. aanvangt irijfmachine- en tele- ivat, wordt reeds het voor bedrijfsrekening in diploma Mulo A of of een gelijkwaardig neef welen van de ding bij Backer en leeftijden kunnen bij siding een 2-jarige officieel Bemetel- WERKEN fPIJPENBEWERKEN JMONTAGE. technische opleiding Idiploma's wensen te gorden op onze voor- Levensschool en de bij deze opleiding nend en theoretisch leiding ga je al direct JE VACANTIE. ER IRSISTEN WORDEN _EEN AAN: JE BENT I.ATS OP DE OPLEI- I-1ET LEVEN! e Sociale Dienst van j 173 Breda, telefoon llrapport mee? Als je BACKER EN RUEB, srtentie in. 173 - BREDA I W. VAN DER STEEN (Van onze muziekmedewerker) Op het ogenblik dat we deze be schouwing schrijven, behoort het Holland Festival reeds weer tot het verleden. Zo volmaakt tot het verleden, dat we alle manifestaties kunnen zien als historische feiten, die ons, tot op een zekere hoogte althans, onbewogen laten. Histori sche feiten, die goeddeels werden bepaald door een traditie, gevormd in een periode van bijna twee de cennia. Een daarvan is de spreidingsgedachte bepaald door het karakter van ons volk niet voor niets staat er op onze mun ten Koningin der Nederlanden waar in altijd het particularisme hoogtij heeft gevierd: particularisme oorspronkelijk tot uiting komend in de antithese tussen twee Hollandse steden 's-Gravenhage en Amsterdam maar die door de eco nomische en culturele emancipatie van de zogenaamde randgewesten na 1945 een heel bijzondere en voorname betekenis heeft gekregen: ook voor het Festival. In dit opzicht nemen wij, met Vlaande ren, in de reeks van jaarlijks plaats vin dende festivals in Europa een heel bij zondere positie in. Hoe heeft men ten onzent in de loop der jaren op deze spreidingsgedachte ge reageerd? De rijksoverheid heeft daar van begin af zeer positief tegenover ge staan: we laten in het midden of zich hier idealistische motiveringen deden gelden, dan wel overwegingen van prak tische politiek: een deelname van steden uit alle streken van het land maakte het de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen immers gemakkelijker van de volksvertegenwoordiging een sub sidie te verkrijgen En de leiding van het Holland Festival zelve? Die aanvaardde deze steun zeer gaarne, gezien de financiële status; bo vendien zag zij daarin een welkome aan leiding de verschillende participanten in de „provincie'' dat zijn er soms zeer veel geweest op te wekken ook in de beurs te tasten. Doch, eerlijk gezegd, we hebben eigen lijk steeds de indruk gehad, dat de sprei dingsgedachte slechts met de mond werd beleden om de daaruit voortvloeiende financiële revenuen, dat men ze echter nimmer aanvaardde als iets unieks, dat zoveel mogelijk artistiek rendement dien de op te brengen. We kregen bovendien de indruk, dat men te weinig aandacht besteedde aan maison", die de we zonde- De publikaties over de controverse tussen kerkbestuur en bestuur van het N.K.V. te Stoppeldijk, en uw commen taar daarop, heb ik met belangstelling gelezen. Graag wil ik er de volgende opmerkingen bij plaatsen in de hoop dat ze een bijdrage kunnen zijn voor het verdere gesprek. 1. Plet behoeft geen verwondering te wekken dat er soms spanningen bestaan rond de samenstelling van kerkbestu ren. In het algemeen kan worden ge constateerd, dat in veel gevallen de zeer eenzijdige samenstelling van de kerkbesturen is doorbroken. Dat is on getwijfeld een winstpunt. 2. Het voorgaande neemt niet weg dat de kerk niet democratisch doch autori tair wordt geleid. Doel en opdracht van de kerk laten m.i. geen ruimte voor eer- democratische bestuursvorm. Ook de kerkbesturen worden niet op democrat!- scho wijze gevormd. Het lijkt mij nut tig dit duidelijk vast te stellen. Erkennend dat bij de samenstelling van een kerkbestuur met verschillende factoren rekening moet worden gehou den verdient het m.i. wel aanbeveling te streven naar een samenstelling die enige weerspiegeling geeft van de pa rochiegemeenschap. 3. Bij het zitting nemen in een kerk bestuur van een persoon voortkomend uit werknemerskringen ik spreek lie ver niet over een arbeidersvertegen. woordiger en zeker niet over een ver tegenwoordiger van het N.K.V. is het geen voorwaarde dat zo iemand lid is van het NKV. Akkoord? Plaats en omstandigheden bepalen m.i. echter wel of het gewenst is hiermede in mindere of meerdere mate rekening te houden. in de laatste jaren is binnen de kerk een nieuw zicht op „de wereld" ge groeid. Taaiz en opdracht van de chris ten in dc wereld is m.i. - geïnspireerd te„e" opgenomen in zijn levensovcr- tuig mg mede met anderen de wereld beter bewoonbaar te maken. De vak- beweging heeft in dezen met anderen een algemeen erkende taak. Is het betrokken kerkbestuurslid niet- georganiseerd? Schiet hij dan op dit terrein niet te kort door zich afzijdig te houden. Door zich hier te onttrekken aan zijn eigen taak en verantwoorde lijkheid en anderen ook in zijn beland daarvan de volle last te laten dragen* Juist als het werknemersdeel in de pa rochie sterk georganiseerd is kan hierin mogelijk een oorzaak van de bestaande wrevel zijn gelegen. 4. Het dreigement van het N.K.V.- bestuur keur ik onvoorwaardelijk af. Het is onjuist en niet bevorderlijk voor een vertrouwvol gesprek. 5. Met u ben ik van oordeel dat kerk bijdrage en vakbondscontributie nier met elkaar vergeleken kunnen worden Beide zaken dienen op hun eigen mé rites te worden beoordeeld. Dat u toch een wel erg grove vergelijking trekt, betreur ik. Dat uw typering van bet betalen van bondscontributie op zijn zachtst gezegd onvolledig is, be treur ik nog meer. U doet daarmede geen recht aan de velen voor wie het om méér gaat dan persoonlijk en/ot groepsbelang, èn aan de feitelijke ont wikkeling m onze samenleving. En de zaak waarom het hier gaat is er m.i niet mee gediend. BREDA HUB. BROEDERS de specialités de la verschillende participanten M ren hier Haarlem met zijn orgel en Waar den met zijn Bachtraditie nadrukkelijk uit hebben te bieden. Dat men bo- vendien bepaalde kunstuitingen niet heeft laten leven in plaatsen, waar ze speciaal thuis zouden behoren: harmo nieën en fanfares in klemt, besloten ge meenschappen. beiaarden in steden met een op dit terrein levende traditie. Nu weten we wel, dat aan het specu leren op ..lokale bijzonderheden" gevaren verbonden zijn. dat men een plaatselijk chauvinisme kan losslaan, dat het totale artistieke niveau van een Holland Festi va! zou kunnen verlagen, doch zulks u met tact te bezweren. Conclusie: ir de spreidingsgedachte is men blijven steken, daarbij een kans missend het Holland Festival werkelijk nationaal populair te maken Daar nog geen enkel even op doorbordurend: land in West-Europa is de orkestdichtheid zo groot als in het onze... Wat «heeft men in feite met al deze symfonische ensembies gedaan, heeft men ze echt weten te betrekken in de muzikale activiteiten tussen 15 juni en 15 juli? Hoeveel steden hebben dit jaar ove rigens aan hét festival deelgenomen? Laten we ze even opnoemen: Amsterdam, Tilburg, 's-Gravenhage, Delft, Hilver sum, Zwolle, Rotterdam, Utrecht, Arn hem, Leiden, Middelburg, Etindhoven, Groningen, Deventer, Laren, Nijmegen, Haarwijk, Aerdenhout: dat zijn er acht tien. Dat lukt natuurlijk heel wat, doch be ziet men de verschillende manifestaties enigermate kritisch, dan komt men al snel tot de conclusie dat cr niet één festival is gevierd, doch achttien festi valletjes, alle een autonoom bestaan lei dend De coördinatiegedachte is hier boven dien meermalen volledig zoek geweest. Om enkele voorbeelden te noemen: te Rotterdam kwam men met twee heel bij zonder e concerten, waarin Franz-Paull Deck-u Dvorak. Hartmann en Busoni presenteerde Waarom uitvoeringen als deze niet herhaald in andere steden? We gaan verder: artistieke daden als door Bruna Maderna te Amsterdam en door Pierre Boulez te Scheveningen 's-Gravenhage gesteld mogen en kunnen, gezien het aparte karakter daarvan, toch niet tot deze twee plaatse1 beperkt blij ven.... een Holland Festival, dat onder meer exceptionele daden heeft te stel len, heeft toch de plicht hieraan zo veel mogelijk „ruchtbaarheid" te geven? We gaan verder: waarom moest een voortreffelijk concert door het Groot Omroepkoor (Henk Spruit) en het Winds- bacher Knabenchor (Hans Tamra) in de Haarlemse Bavo gegeven aan de aan dacht van praktisch geheel muziekmin- nend Nederland voorbijgaan? -Waarom werd het artistiek zéér verantwoord op treden van Jean Fournet met zijn P-vdio Filharmonisch Orkest tot eenmaal be perkt, zodat slechts weinigen de weer gave van Bralims' Tweede Symfonie heb ben beluisterd? Om over Florent Schmitts Psaume 47 nog maar te zwijgen.... Die Tweede van Brahms vestigt boven dien de aandacht op een gebrek aan zorgvuldigheid in het beleid van de Hol land-Festivaldirectie: deze werd namelijk ook nog door het Residentie Orkest on der leiding van Carl Schuricht gegeven. Dat hier bewust een doublure zou zijn gemaakt, lijkt ons ten enenmale uitge sloten. Een soortgelijk feit moesten we constateren ten aanzien van Bachs Can tate nr. 5 „Jauchzet Gott", een pi'o- grammanummer bij het openingsconcert (soliste Elly Ameling> te Amsterdam, dat enkele dagen later, te Gouda, herhaald werd (soliste Agnes Giebel). Hier demon streert zich een fout in de coördinatie, die ons, ook om psychologische redenen' niet toelaatbaar lijkt. Doch hiermede zyn we, de opzet Hol land Festival in het algemeen verlatend, gearriveerd bij het Holland Festival 1965. Een festival, waarin men zwaar met pech te kampen heeft gehad. Een festi val, dat daardoor ons de nodige (en on nodige) desillusies heeft bezorgd. Eén daarvan was het openingsconcert. Was het nu werkelijk nodig in Amster dam te beginnen met een soortement promenade-uitvoering"? Goed: we weten dat bij de „ouverture" het grootste ge deelte bestaat uit lieden, die qualitate qua plegen te verschijnen.... maar dan kan men evengoed minder populaire muziek serveren, dat blijft voor hen hetzelfde I Van dit concert naar de operasector. We zullen dc presentatie van Mozarts Don Giovanni" maar in de rubriek 'pech" onderbrengen, maar hoe stond iie, met Lnndré „Jean Lévecq" en „De droom", van Ton de Leeuw? Viel de laat ste als experiment te accepteren, wat echter te zeggen over de fatale misluk king van de eerste? Hier deed zich de principiële fout van het verlenen van opdrachten door het Holland Festival gelden Aan opdrachten zit men in de praktijk maar al te gauw vast, men ge raakt erdoor in een dwangpositie. Restte slechts Haydns „Le Pescatrici", een werk dat, schoon geen wonder, als oude novi teit wel aanvaardbaar bleek. De symfonieconcerten in het algemeen: met uitzondering van wat ons Maderna, Boulez en Decku geboden hebben, heeft men programma's gekregen, die weinig of niet verschilden van datgene, wat in het normale seizoen gaat. daar heeft men toch geen Festival voor nodig? Ziehier een postludium. dat in mineui gesteld is. Voorafgegaan door een prelu dium, waarin we hebben trachten te suggereren, hoe men in de toekomst zou moeten gaan handelen, appellerend aan de eigen krachten, zowel op scheppend en herscheppend gebied, waarover ons volk beschikt. In dit verband wijzen we nog even op de „Nederlandse muziek uit de Gouden Eeuw", zoals wij die, dank zij Willem Noske te Scheveningen, heb ben kunnen beluisteren. Een hoogtepunt Li het Festival 1965 tevens richtingge vend voor de toekomst Voor de nabije toekomst, waarin veel zal moeten veranderen, waarbij we be horen blijk te geven van vermogen tot totale vernieuwing, van een algehele ver frissing, wel men, zowel voor het binnen- als buitenland een functie blijven ver vullen, de artistieke standing van een land als het onze waardig. Een traditie is binnen twintig jaar tot sleur verworden, daarom moeten we ons en dit snel. bezinnen op gans andere mo gelijkheden. Tijdens het weekeinde vindt in de Rus sische universiteitsstad Kiew de atletiek- Jandenontmoeting (heren) plaats. Een Lv-reportage van deze belangrijke twee daagse wedstrijd kan men via Neder land 1, zaterdag 31 juli van 15 tot 16 uur en van 17.30 tot 18.00 uur zien. Een samenvatting van de hoogtepunten .op de tweede dag wordt zondagavond van 18 tot 19 uur eveneens op Neder land 1 uitgezonden. (Van onze radio- en tv-redacteur) HILVERSUM. De NTS heeft onlangs van de universiteit van Syracuse Amerika het aanbod gekregen, om een van haar medewerkers voor drie maan den aan deze universiteit praktische en theoretische colleges te laten volgen ii de moderne leer der massa-communica tiemiddelen. Het bestuur van de NTS besloot una niem om de heer Richard Schoonhoven chef-redacteur van het bekende actuali teitenprogramma „Brandpunt" van dc KRO-televisie, daartoe aan te wijzen. Het ligt in de bedoeling dat de heer Schoonhoven begin september naar Ame rika vertrekt en omstreeks de jaarwisse ling weer in ons land zal terugkeren. Hoewel dc KRO-televisie, juist met het oog op de extra-drukte van de jubileum festiviteiten in het a.s. winterseizoen, niemand kan missen, heeft men besloten de heer Schoonhoven tóch in staat te stellen deze uitnodiging te aanvaarden, Zijn functie zal gedurende zijn afwezig heid worden waargenomen door de redac teur-commentator Frits van der Poel. Hiet klassieke epos „Odyssee" van d'e Griekse dichter Homeros vormt het grondpatroon voor een van de parodis tische musicals, die de Italiaanse tv on der de titel „Biblioteca di Studio Uno" heeft vervaardigd. Voor de medewerking aan dit programma dat 6 augustus via Nederland 2 wordt uitgezonden, zorgt het „Quartetto Cetra" met o.a. Felice Chiusa- no als Ödysseus en Lucia Manucci als Penelope, de vrouw van Odysseus. De rol van Telemachus wordt vertolkt door Tata Giacobetti. De Kessler-tweeling zingt de droevige sirenezang, waardoor zoals het verhaal vertelt Odysseus ver leid wordt zijn schip te verlaten en de rotsen van het vasteland te betreden. HIT VPI.C-T-», Aan de Italiaan An- rerin. O6!'" 'S het «elukt van de re gering m Peking toestemming te krijgen onntm reis door Rood-China film- mLi„"en maken, teneinde een docu- .E? samen te stellen over het leven gordijn achter het bamboe- tof Vnlw^Ki^' China in oktober 1949 lot volksi epubliek werd uitgeroeDen is tempo0 heeftand 6rd' In- een koortsachtig van Man^n t regering onder leiding een aïhteJstor,H°eng Sftr?ch' 'n het land een acntei stand op allerlei gebied in te lopen, met alleen om het land zelf op een hoger peil te brengen na diverseL? logen en zelfs een burgeroorlog, maar ook om het aanzien in de wereld te verbete ren. China heeft jarenlang geleden on der. vernederende afhankelijkheid ten opzichte van hel Westen. Uit zee voelde het land zich bedreigd door de Engelsen cn van landzijde, met name in het oosten door de Russen, die voortdurend dreigden' gebieden te annexeren. Vandaar is een zekere haat tegenover andere mogend heden dit volk niet vreemd. Het zou wei (Advertentie) eens kunnen zijn, dat deze haat een sti mulans was een trots en nieuw China op te bouwen. Voor alles zullen de uitingen van dit nieuwe China aan de kijkers getoond worden in deze documentaire „Reis door China", welke in drie delen op Neder land 2 zal worden uitgezonden in de eer ste weken van augustus. De eerste af levering van deze documentaire wordt op 2 augustus vertoond en is getiteld „Een dag in Peking". Ze geeft een indruk van het dagelijks leven in de aloude hoofd stad van het land. In de tweede afleve ring op 6 augustus wordt eerst.aandacht geschonken aan de havenstad Sjanghai, een van de zogenaamde verdragshavens van de vrede van Nanking, die openge steld moest worden voor de buitenlandse handel. Vandaar de Europese invloeden, die hier niet vreemd zijn. Vervolgens geeft Cifariello ook een gefilmd verslag van zijn bezoek aan het gebied van de mohammedaanse Oeigoeren in het wes telijk grensgebied, waar een voortduren de spanning bestaat tussen China en de Sovjet-Unie. In de laatste aflevering vol gen nog beelden uit de zuidelijke streken tussen de Blauwe rivier en Tibet. voor kleur èn zwart-wit voor dag-èn flitslicht De bekende typetjesmaker Herbert Joeks treedt woensdagavond 4 augustus In een televisieprogramma van de KRO in een geheel andere gedaante op, name lijk als zanger. Dit is niet zc verwonderlijk, als men weet, dat Herbert Joeks meer dan twin tig jaren geleden zijn debuut op de plan ken maakte, niet als acteur, maar als zanger van Weense liedjes. Al is dit gen re reeds enige jaren als tophit verdron gen door de Amerikaanse songs, toch zullen vele kijkers het op prijs stellen op een zomeravond in augustus de echte oude Weense schlagers nog eens te ho ren. Vandaar dat Tinneke Roeffen rond de figuur van Herbert Joeks als zanger van oude melodieën een programma sa menstelde in de tuin van het Singer- museum te Laren. Yda Andrea presen teert dit programma, waarvoor Carlo van der Vegt de verbindende tekst schreef. In Den Haag is tienervocaliste Trea Dobbs door coiffeur Willy Hallman gekapt in de lijn 007. De foto toont de kapper met zijn mo del aan het werk. Donderdag 29 juli om tien over half tien begint de Vlaamse televisie met een nieuwe serie tv-films: Moed en karak ter in de politiek. Naar het gelijknamige boek van wijlen president J.F. Kennedy ..Profiles in Cou rage" werd in Amerika een serie van 26 tv-films gedraaid, waarvan u donder dag de eerste aflevering ziet. Tijdens zijn langdurige ziekte in 1954 schreef presi dent Kennedy een reeks biografieën van Amerikaanse staatsburgers die blijk ga ven van grote zedelijke moed en bijge dragen hebben tot de instandhouding van de vrijheid. Het boek werd in 1957 met de Pulitzer- prijs bekroond. Kennedy, die toen sena tor was, werd door producer Saudek aan gezocht om in de tv-reeks Omnibus" over zijn verhalen te komen vertellen on der de titel „Call it Courage". De tweede maal dat Kennedy en Saudek elkaar ont moetten was in 1961. J.F. Kennedy was inmiddels president van de Verenigde Staten geworden en nu was het de pre sident, die Saudek de eervolle opdracht gaf een tv-serie uit zijn werk te distil leren. President Kennedy zou om voor de hand liggende redenen zelf niet op het scherm verschijnen of als verteller optreden. Alleen zou hij de laatste para graaf uit zijn boek op band opnemen en met dit fragment zou elke aflevering worden besloten. Maar een moordenaar te Dallas was vlugger dar de producer van de NBC en Saudek gaf zijn plan op. Tot het hem duidelijk werd dat de toen malige senator dezelfde woorden had uit gesproken in 1957 en de familie Kennedy haar toestemming verleende om deze band opnieuw, te gebruiken. Wij laten de woorden van de president, die door de tragische gebeurtenissen een bijzon dere zeggingskracht hebben gekregen: „The stories of past courage can teach, they can offer hope, they can provide inspiration. But they cannöt supply cou rage itself. For this each man must look into his own soul". Niet alle voorgestelde personages uit „Profiles in Courage" zijn de geschie denis ingegaan en verscheidene onder hen hebben alleen betekenis voor een Amerikaans publiek. Filmprogrammator Pros Verbruggen koos daarom uit de serie een dozijn afleveringen, die ook de Vlaamse kijkers zullen aanspreken. Deze eerste aflevering handelt over een Amerikaanse advocaat en verkie zingskandidaat uit Massachusetts, die in 1770 de verdediging op zich nam van enkele Britse soldaten, die volgens de beschuldiging op 5 maart 1770 in Boston het vuur zouden geopend hebben tijdens 'betogingen van ontevreden kolonisten. John Adams was zelf een leider in het protest tegen de Britse onverschillige houding ten aanzien van de kolonisten. Maar als rechtschapen man bracht hij de moed op, tegen alle verdachtmakingen in, de verdediging van de soldaten op zich te nemen en te bewijzen dat zij slechts na uitdaging tot geweld waren verplicht geworden. John Adams die in 1797 de tweede en zeer sterke president van dc Verenigde Staten zou worden, zette toen zijn populariteit in de weegschaal om recht te laten geschieden. John Adams was niet alleen de opvolger van George Washington maar ook de vader van Ame rika's zesde president. Vermelden we nog dat de NBC-film- serie de hoogste onderscheiding kreeg met de titel „Champion of Champions dat ook het G.F. Peabody Award Com mittee zijn prijs voor 1964 aan deze serie toekende. (Advertentie) 55 Zondagavond zal de NTS om 20.30 uur op Nederland 2 een CBS-produktie uit zenden onder de titel „Verdeeld Korea" Deze tv-film handelt over de beruchte grenslijn, die sinds 1953 communistisch Noord-Korea en de republiek Zuid-Korea van elkaar gescheiden houdt. Troepen van de Verenigde Naties patrouilleren dag en nacht om Noordkoreaanse infiltratie te verhinderen. DOORMlGNON G.EBERHART.- in Ze konden Dilly's antwoord niet ver staan, maar het snelle ratelen van de schrijfmachine sprak voor zich zelf Lem keek nog steeds een beetje ontstemd, maar hij lachte ook. „Ma ziet het huis in Bascom Bay aio een tweede Hyde Park, iedereen van hein de en verre verzameld op het bordes, de televisie aan, blitzlicht. Je zou den ken dat dit een campagne voor pre sidentsverkiezingen was, te oorde len naar het gedrag van die twee vrouwen". Hij belde voor de lift ,.Ik wil niet dat Howard en Carter ko men. En ik heb ma me laten belo ven dat ze zich niet met de cam pagne bemoeit. Dat doet ze toch. maar dian blijft ze tenminste op de achtergrond. Er zijn ogenblikken", zei hij met een ondertoon van ergenis. „dat ik wou niet als een Bascom geboren te zijn". „Houd hem kalm", had mrs. Bascom gezegd. Martha zocht naar 'n onderwerp van gesprek. „Waarom noemen jullie haar Dilly?" Lem vergat zijn ergenis en grinnek- te. „Omdat haar naam, en je kunt me geloven of niet, Daffodil is. Ze is toen met de oude Zeke Downes getrouwd, die ze eigenlijk bij ons heeft leren kennen Ik geloof dat het Carter is geweest die begonnen is haar Daffy Down Dilly te noemen. De onzin". „Kan het haar niets sche len?" Lem keek verbaasd „Niets kan Dilly ooit wat schelen. Als ze iets niet leuk vindt, doet ze of ze het niet merkt. Daar is de lift". Ze kwamen uit in een verlichte straat en liepen naar de hoek, waar ze voor een verkeerslicht moesten wachten. Het was een rustige avond. De lich ten van de hoge gebouwen schenen door de ijle herfstnevel. Er hing iets fantastisch sprookjesachtig in de lucht, dat uit de trottoirs omhoog leek te komen en uit de rondom hel der verlichte vensters jcheen. Heel even had Martha het gevoel alsof er in dat sprookjesland alles ter wereld mogelijk was. „Lem" Ze legde haar hand op zijn arm. „Word je president?" De lich ten van voorbijrijdende auto's en taxi's beschenen zijn gezicht. Een portier in de buurt floot schriL Een vrouw, omgeven door een waas van parfum liep rakelings langs haar en zei „We moeten opschieten, we ko men te laat". Lem gaf niet dadelijk antwoord, maar draaide zich om en keek op haar neer. Zijn gezicht was volkomen ondoorgrondelijk. Ze had wacht dat hij ou lachten en hef zou ontkennen Ze had verwacht dat hij zou zeggen: „Ik ben zelfs nog niet tot gouveneur gekozen". Ze had alles verwacht dat hij zou lachen en 't zou weet het niet". Het was een vreemd bijna plechtig ogenblik. Het was als of een schikgodin in de buurt was, bijna voelbaar en toch ook weer niet helemaal eigenlijk zo kil en veraf als de sterren, maar wellicht even reëel. Het verkeerslicht sprong op groen. Bezadigd staken ze de straat over en keerden terug naar Lems kleine flat. In het huis van de Bascoms aan het meer lag Martha tussen waken en dromen, opgekruld onder de dekens op de bank. Ze werd zich bewust van een of ander geluid vlak bij haar, dat vaag tot haar doordrong. Met grote moeite opende ze haar ogen en zag Dilly in gebogen houding bezig met het vuurscherm. Ze wist dat ze met Dilly moest praten: het was drin gend maar ze kon het nu niet. Haar ogen vielen weer dicht. Maar haar bewustzijn stak weer de kop op en daarmee kwamen alle gebeur tenissen van de laatste paar weken boven. De dag tevoren, donderdag, had Martha haar plichtenronde, zo als Lem het noemde, beëindigd. Die laatste donderdag voor de ver kiezingen was het weer omgeslagen. Hun helikopter was laat ten gevolge van een druilregen. De commissie van ontvangst had zich al lang voor zichtig teruggetrokken om zich af te drogen en te verkleden voor een groot diner en een bijeenkomst, en slechts één verslaggever en Archie Henshaw hadden hen opgewacht. Archie had hen naar de auto gedre ven. „Jullie zijn laat. Ze beginnen met het diner. Jullie zullen er pas zijn als de gouverneur jullie inleidt Ver der nu geen nieuws, vriend", zei hij tegen de journalist „Maar als u na derhand langs wilt komen, kunt u net zoveel wagen als u wilt. Daar zal ik voor zorgen." De verslaggever zag er zo door weekt en teleurgesteld uit dat Mar tha hem vriendelijk toewuifde. Hij zwaaide terug, grijnsde en verdween. Martha leunde achterover in de auto. Ze was moe en had honger. Eigen lijk had ze slaperig moeten zijn, maar in werkelijkheid was ze klaarwakker door een gevoel van opwinding en er- bij-betrokken zijn. Ze had niet de hele verkiezingstour nee met Lem gemaakt, maar wel het grootste gedeelte. Er waren ook da gen geweest dat «r geen redevoerin gen op het programma stonden en dat ze niet in het publiek hoefden te ver schijnen. Zelfs zonder bezoeken aan scholen en supermarkten. Die dagen waren helemaal bezet geweest met het opstellen van partijprogramma's en besluiten. Op deze manier had ze de meeste adviseurs van Lem leren ken nen. De voorzitter van dé senaat, de thesaurier, de commissies. Enkelen van de verkiezingsraad uit de distric ten en steden, figuren in sleutelposi ties die hem op de hoogte hielden van plaatselijke toestanden en proble men. Ze kende twee of drie jonge mannen die woord voor woord zijn redevoeringen controleerden en die zich ongeveer de handen wrongen als Lem zijn aantekeningen terzijde schoof, wat hij graag deed. Ze ken de sommigen van de persvertegen woordigers, mannen en vrouwen- Ze had ook kennisgemaakt met Lems medekandidaat voor plaatsvervan gend gouverneur, Chester Evans vijftiger, vrij flegmatiek, maar ver standig. Iemand op wie men zich kon verlaten en die zich volledig inzette voor de belangrijkste zaken. Ze zag dikwijls Fig Newton en had zelfs ge leerd hem Eig te noemen Meestal werkte die achter de schermen, keu rig, onverstoorbaar in het grootste ge roezemoes. Altijd rustig en met een gezicht waarvan niets af te lezen vieL Miss Stanley, Lems secretaresse, ver scheen regelmatig ten tonele en bleek helemaal niet miss Stanley te zijn. maar mrs. Met een echtgenoot die bij Lems staf behoorde, en twee klei ne kinderen plus nog een geheugen als een pot voor namen en ge beurtenissen. ZONNEBLOEM VAKANTIE-AKT1E voor langdurig zieken van uw vakantiegeld GIRONUMMER t.n.v. VAKANTIEFONDS - BREDA Woensdag 28 juli HILVERSUM I 402 m Nieuwsberichten en mededelingen: 12.27, 19.00, 22.30 en 23.55 uur. Populaire mu ziek: 17.00, 21.30 en 23.30 uur. Klassieke muziek: 13.00, 14.00, 20.00, 22.15 en 22.55 uur. Jeugdprogramma: 15.50 uur. HILVERSUM n 298 m Nieuwsberichten en mededelingen: 12.27, 12.55, 16.00, 18.00, 20.00, 22.30 en 23.55 uur. Populaire muziek: 12.35, 13.15, 17.00, 18.15, 21.30 uur. Klassieke muziek: 14.00, 16.02, 20.05 en 22.40 uur. Ziekenprogramma: 16.30 uur. Hoorspel: 19.20 en 20.50 uur. Jeugdprogramma: 15.00 uur. BELGIë VLAAMS 324 m Nieuwsberichten en mededelingen: 12.00 uur en verder om het uur. Populaire mu ziek: 12.03, 15.03, 19.40. 22.15 en 23.05 uur. Klassieke muziek: 13.20, 20.15, 21.00 en 21.25 uur. Sportuitzending: 18.50 uur. Donderdag 29 juli HILVERSUM I 402 m Nieuwsberichten en mededelingen: 7.30 en 8.30 uur. Populaire muziek: 7.05 en 8.40 uur. Klassieke muziek: 10.00 uur. Ziekenprogramma: 11.00 uur. Jeugdpro gramma: 9.40 uur. HILVERSUM 11 298 m Nieuwsberichten en mededelingen: 7.00, 8.00 en 11.00 uur. Populaire muziek: 7.20, 8.10 en 10.10 uur. Klassieke muziek: 8.55 uur. Vrouwenprogramma: 9.35 u.Jeugd- a: 10.00 uur Woensdag 28 juli NEDERLAND I VARA: 17.00-17.35 Voor de kinderen. NTS: 19.00 Nieuws in 't kort. 19.01 Ba rend de Beer. 19.06 De rivier de Kwai (The River Kwai), filmreportage). NCRV: 19.35 De Beverley Hillbillies, t.v.-film. NTS: 20.00 Journaal. NCRV: 20.20 Attentie. 20.45 Stiefbeen en Zoon, t.v.-spel. 21.20 Dzjes Zien: jazz-program- ma. 21.40 1924, documentaire over het le ven van veertig jaar geleden. 22.20 Dag sluiting. NTS: 22.25-22.30 JournaaL NEDERLAND II NTS: 20.00 Nieuws in het kort. VARA: 20.01 Liedjesprogramma. 20.20 De man die alles kan (Ein Mann geht durch die Wand), film. 21.55 Speurtocht in het ver leden: film over het Denemarken van Hans Christiaan Andersen. BELGIë VLAAMS 19.30 Televisum: Jeugdtelevisie. 19.55 De Weerman. 20.00 Nieuws. 20.25 't Is maar een woord, quizprogramma. 21.00 Os Bandeirantes, exotische film. 22.45 Zoeklicht op culturele actualiteiten. 23.05 Nieuws. BELGIë FRANS 19.00 Berichten. 19.05 Voor de jeugd: internationale kroniek- 19.15 Polly et le secret des 7 ótoiles film. 19.30 Guil- laume Teil, feuilleton. 20.00 Journaal. 20.30 Europese gemeenschap: Het theater in de zes landen van de Europese ge meenschap. 21.00-23.55 Eurovisie: Festival van Aix-en-Provence: Cosi fan Tutte, opera (ongev. 22.25 Journaal).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 9