Vechtjas Syngman Rhee (90) als
banneling op Hawaii overleden
Kennedy gaf toe
ondanks bezwaar
OUD-PRESIDENT ZUID-KOREA
Telefoonmaniak jaagt
gezinnen schrik aan
Onbewaakte
in Geffen
eist dode
Voetbalprofs
betaald met
valse dollars
JOURNALIST
P. DONKER
OVERLEDEN
Tijger wordt
begraven in
eigen land
Teleurgesteld
AUTOBOTSING VERZONNEN
sig^fLlijk
■•mon%ed!
Beschuldigde
kapelaan
krijgt hulde
Neger sterft
na aanslag
Schlesingcr over mislukte Cubaanse invasie
Miss Universe
saterdag bekend
Geen censuur
voor
studentengroep
Klachten tegen
publicatie
foto ongegrond
Weer overval
op taxichauffeur
Maleisiërs
onderscheppen
infiltranten
DOORMIGNON G. E8ERHART.'
Cubaanse reis:
Britse persraad
Syngman Rhee, oud-president van Zuid-Korea, is in Honoloeloe op
negentigjarige leeftijd overleden. Aan het sterfbed waren aanwezig
Rhee's vrouw Francesca en hun aangenomen zoon Rhee in Soe (33),
Volgens de behandelende arts is de vroegere president na een hart
aanval kalm overleden.
Rhee, die in ballingschap leefde nadat zijn regering omver was
geworpen, heeft herhaaldelijk de wens geuit in zijn vaderland te wor
den begraven. De regering van president Park Tsjoeng Hee heeft eerder
dit jaar te kennen gegeven de wensen van de „tijger van Korea te
zullen eerbiedigen.
De ziekenhuizen van Stock
holm hebben te lijden onder per
soneelsgebrek. Vooral nu in het
vakantieseizoen. Zo kon het gebeu
ren, dat een van de ziekenhuizen,
dat zeven bevallingen tegelijk kan
verwerken, voor het feit geplaatst
werd, dat 14 a.s. moeders aanklop
ten die vrijwel op dezelfde tijd een
baby kregen. De zeven beschik
bare bedjes waren zo vol, dus zat
er niets anders op dan de zeven
andere baby's in badjes en.... bu
reauladen te leggen.
(Van onze correspondent)
GEFFEN Een dode heeft de onbe
waakte overweg in Geffen (Noord-Bra
bant) geëist. Een personenauto reed daar
tegen een locomotief van een militaire
personentrein. De twee inzittenden wer
den uit de auto geslingerd. De bestuur
der, de 21-jarige J. L. van den Akker uit
Berlicum, was op slag dood. Zijn mede-
inzittende, de 18-jarige H. van Lok ven
uit dezelfde plaats, werd met ernstige
verwondingen naar een ziekenhuis in
Oss overgebracht.
De trein had ongeveer een uur vertra
ging.
ATLANTA, Georgia (UPI) De ei
genaar van de „Atlanta Mustangs" een
professioneel „football"-team in het zui
den van de Verenigde Staten, heeft zijn
spelers bij een wedstrijd in Jacksonville,
Florida, met volse dollars betaald, aldus
de Amerikaanse geheime dienst.
De eigenaar van de club, de 32-jarige
bankier William Westcott, werd in At
lanta gearresteerd toen hij nog 2.500 val
se dollars in zijn bezit had.
Volgens een woordvoerder van de ge
heime dienst waren de dollars hoogst
waarschijnlijk afkomstig van dezelfde
platen als „duizenden andere dollars"
die de afgelopen drie maanden in het
zuidoosten van de Verenigde Staten zijn
opgespoord. Zeker drie andere personen
zijn gearresteerd wegens het in bezit heb
ben van vals geld.
Geheim agent M. B. McDavid uit Jack
sonville verklaarde dat Westcott de 35
spelers van de „Mustangs" met valse
20-dollarbilj etten beloonde in de pauze
van de wedstrijd tegen de „Jacksonville
roodborstjes", die de „Mustangs" won
nen.
Het bedrog kwam aan het licht, toen
een der spelers in een motel te Jackson
ville de rekening van de club met 200
valse dollars wilde betalen.
Volgens de geheime dienst in Atlanta
rust geen verdenking op andere spelers
en officials van de „Mustangs".
ROTTERDAM (ANP) In de afge
lopen nacht is in zijn woonhuis plotse
ling overleden de journalist Piet Don
ker, sedert mei 1952 als stadsverslagge
ver en gemeenteraadsverslaggever verbon
den aan „Het Algemeen Dagblad" in Rot
terdam. De heer Donker is 60 jaar ge
worden.
Veertig jaar lang heeft Piet Donker
als journalist gewerkt, feitelijk als ver
slaggever. Hij begon direct na afsluiting
van zijn middelbare schoolopleiding als
leerling in Rotterdam bij het socialisti
sche dagblad „Voorwaarts", in 1936 ver
huisde hij naar Den Haag, waai* hij een
functie kreeg bij het dagblad „Vooruit"
en korte tijd later werd hij opgenomen
in de redactie van „Het Volk" in Am
sterdam. Na de oorlog werkte hij eerst
voor de uitgave van „Het Parool" in
Amersfoort, werd daarna hoofdredacteur
van „Hel Dagblad voor het Oosten" in
Almelo en heeft, nadat hij die functie in
1950 had neergelegd, twee jaar als free
lance gewerkt. In deze periode maakte
hij onder meer een reis naar Suriname.
De kookkunst en de wijn waren hob
bies, die hij graag onder het pseudoniem
Aert Angebrant beschreef.
AMSTERDAM Overvallen op taxi
chauffeurs blijven in Amsterdam aan de
orde van de dag. De 25-jarige chauffeur
W. Hooft had een man en een vrouw op
gehaald in een café Hij had nog geen 30
meter gereden of de man de 48-jarige
nachtwaker A. B. trok zijn mes. Hooft
wist zich te redden door bliksemsnel het
portier te openen en zich uit de auto
te laten vallen. Buiten ontstond een hand
gemeen waarbij de chauffeur erin slaag
de het mes te oemachtigen. De dader, die
dronken was, werd duor het publiek in
bedwang gehouden totdat de politie
kwam.
Syngman Rhee heeft zich zijn hele le
ven gewijd aan de bevrijding van Korea
van veertig jaar Japans bewind en aan
de hereniging van het land.
Ironisch genoeg werd hij noch door de
communisten, noch door de Japanners
uit zijn politieke macht ontzet, maar door
zijn eigen volk.
Toen Rhee in maart 1960 op 85-jarige
leeftijd voor de vierde maal als president
werd gekozen, kwam het volk onder lei
ding van de studenten in opstand en
moest hij op 26 april op beschuldiging
van corruptie en vervalsing van de ver
kiezingsuitslagen het land als balling
verlaten.
Rhee heeft altijd nauwe banden met
de Verenigde Staten onderhouden, maar
na zijn afzetting had hij weinig of geen
contact met de nieuwe Koreaanse leiders.
Hij is een groot vriend van Amerika,
maar nooit een Amerikaanse marionet
geweest. Hij heeft zijn regering zowel
democratisch als despotisch geleid, maar
zijn vaderlandsliefde was altijd boven
kritiek verheven.
Bitter teleurgesteld was hij, dat de
Amerikanen en andere Westerse landen
niets voelden voor een grote oorlog om
Noord-Korea van het communistische
juk te bevrijden. Lange tijd heeft hij ge
dreigd desnoods zonder hulp van buiten
af een bevrijdingsoorlog" te beginnen.
Rhee werd op 26 april 1875 geboren als
verre telg van de Dri-dynastie( die Ko
rea regeerde van 1846 tot 1910, toen het
land door de Japanners werd bezet.
Op 19-jarige leeftijd sloot hij zich aan
bij illegale onafhankelijkheidsbewegin
gen en werd door de monarchie tot le
venslange gevangenisstraf veroordeeld. In
de gevangenis, waar hij veel werd ge
marteld, werd hij bekeerd tot het chris
tendom. In 1904 schreef hij het boek
„Geest van de Onafhankelijkheid", dat
later veel werd gelezen.
In dat jaar werd hij ingevolge een al
gemene amnestie in vrijheid gesteld en
ging zes jaar in de Verenigde Staten stu
deren. In 1910 haalde hij een graad in de
filosofie en theologie aan de universiteit
van Princeton.
Als functionaris van de christelijke
Jeugdvereniging YMCA keerde hij naar
zijn door de Japanners bezette vaderland
terug, waar hij spoedig het verzet tegen
de onderdrukkers organiseerde. Ten slot
te moest hij het land verlaten en vestigde
hij zich op Hawaii, waar hij nauwe con-
tacten onderhield met de Koreaanse ver
zetsbeweging.
In 1919 werd hij door een provisioneel
rebellenbewind tot staatshoofd gekozen.
Het jaar daarop ging hij naar China, waar
hij tot 1941 bleef.
Tijdens een bezoek aan de Volkenbond
te Genève 1934 ontmoette hij de Oosten
rijkse Francesca Donner, met wie hij
trouwde. Zijn vrouw zou grote invloed
op het politieke leven van Rhee hebben
gehad.
Tijdens de tweede wereldoorlog woon
de Rhee in Washington, waaa* hij tever
geefs trachtte zijn regering erkend te
krijgen als een der geallieerde bondge
noten.
Na de bezetting van Korea door Russi
sche en Amerikaanse troepen in septem
ber 1945 leverde hij heftige kritiek op de
Amerikaanse regering op haar toestem
ming in een „voorlopige" verdeling van
het land.
De „voorlopige verdeling" werd min
of meer permanent, toen in 1948 een
communistische regering te Pjongjang
werd geïnstalleerd. Dat zelfde jaar werd
Rhee als president van Zuid-Korea ge
kozen. Rhee wijdde zich onmiddellijk aan
het opbouwen van eên leger en het uit
roeien van de linkse oppositie, wat veel
kritiek van de Verenigde Staten en de
Verenigde Naties ontlokte.
Toen de Noordkoreanen op 25 jimi
1950 het zuiden binnenvielen werd het
onvolledige Zuidkoreaanse leger ver naar
het zuiden teruggedreven. De naar Poe-
san gevluchte Zuidkoreaanse regering
plaatste het leger onder controle van de
toegesnelde V.N.-strijdmacht.
In november 1950 leken Rhee's plan
nen zich te realiseren, toen de V.N.-troe-
pen tot aan de Jaloe-rivier de noorde
lijke grens van Noord-Korea waren
doorgedrongen. Een met behulp van Chi
nese „vrijwilligers" gevoerd tegenoffen
sief dreef de V.N.-strijdkrachten echter
terug naar de 38ste breedtegraad.
Rhee verzette zich vam het begin af aan
tegen wapenstilstandsonderhandelingen.
Zo liet hij na het afkondigen van de wa
penstilstand 27.000 anti-communiistische
Noordkoreaanse krijgsgevangenen vrij,
die volgens een in de wapenstilstands
overeenkomst gedane belofte van de
Verenigde Naties naar het noorden
moesten terugkeren. Ook dreigde hij zijn
strijdkrachten uit de verenigde legers te
rug te trekken en de oorlog alleen voort
te zetten. Tot het eind bleef hij over
tuigd van het onjuiste van de wapen
stilstand.
In 1952 en 1956 werd hij herkozen als
president, maar kort na het aan/vaarden
van zijn volgende ambtstermijn in maart
1960 werd hij afgezet.
Syngman Rhee„Tijger van Korea
(Advertentie)
MAASTRICHT. Een telefoonmaniak jongen van 16 jaar alleen te laten rei-
heeft in Limburg verschillende gezinnen
verschrikt met lugubere verhalen. In
Maastricht kreeg een gezin een tele
foontje van iemand, die zich uitgaf als
Linsen van de rijkspolitie te Heer.
Mevrouw, die uit haar bed geheld
was, kreeg van deze „politieman" te
horen, dat haar zoon van 16 jaar was
verongelukt op de Utrechtse straatweg.
Hij zou dat bericht net op de telex heb
ben doorgekregen. De zoon, die met een
vrouw en twee Italianen in een auto,
merk Peugeot, zou hebben gezeten, zou
een aanrijding gehad heben. In werkelyk-
heid mankeerde de jongen niets.
De jongen was, volgens deze telefo
nische waarschuwing, met een ingedruk
te borstkas en gebroken enkels in het
academisch ziekenhuis opgenomen. Bo
vendien zouden enkele vingers moeten
worden geamputeerd. Mevrouw wist na
deze mededeling niet wat te doen. Daar
op vroeg de man de heer des huizes aan
de telefoon.
Deze hoorde het hele verhaal en kreeg
prompt een zenuwschok. De zoon had in
derdaad het huis die avond verlaten,
maar was door zijn zuster op de trein
richting Roermond gezet. De „politie
man" reageerde op deze mededeling met
een venijnig: „onverantwoordelijk, een
SINGAPORE (UPI) Een Maleisische
patrouilleboot heeft voorkomen dat In
donesische infiltranten op de kust van
Malakka zijn afgezet, aldus een militai
re woordvoerder in Singapore.
Het Maleisische vaartuig onderschepte
een Indonesische motorsampan op 5 ki
lometer van Singapore. De Indonesiërs
openden het vuur toen zij werden aan
gehouden.
Aan Maleisische zijde werden geen ver
liezen geleden, aldus de woordvoerder.
De patrouilleboot maakte wapens, muni
tie en explosieven op de Indonesiërs buit.
"zen". De familie moest maar met de
eerste trein naar Utrecht gaan. De
man sprak met een beschaafde, rustige
stem.
De dochter nam na het flauwvallen
van mevrouw het initiatief over en bel
de, daar zij de mededeling niet wilde
en kon geloven, het academisch zieken
huis in Utrecht. Daar vertelde men haar,
dat er niets van het geval bekend was,
dat ze eens in het Antoniusziekenhuis
moest proberen. Maar daar wisten ze
ook van niets, evenmin als bij de rijks
politie te Utrecht. Deze maakte echter
de restrictie, dat het niet onmogelijk
was, ofschoon zij nog niets had door
gekregen. Om de mededeling op haar
betrouwbaarheid te testen, belde het
meisje de rijkspolitie te Heer weer op,
waar zij geen gehoor kreeg. De rijkspo
litie te Maastricht kon ook geen in
lichtingen verstrekken, waarna de in
middels bijgekomen mevrouw en haar
dochter naar de gemeentelijke politie
aan het Vrijthof te Maastricht fietsten.
Na enkele woorden, vertelde, naar de
dames ons mededeelden, de wachtcom
mandant, dat zij zich geen zorgen be
hoefden te maken. De maniak had op deze
manier al acht gezinnen die doodschrik op
het lijf gejaagd.
Enigszins gerustgesteld gingen moeder
en dochter weer naar huis.
De volgende morgen belde de zoon
op om zijn ouders mee te delen, dat hij
gezond en wel was aangekomen. De reis
was naar wens verlopen.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM De thuiskomst van de
Amsterdamse kapelaan W. van der K.
is een triomf geworden. Toen hij van va
kantie terugkeerde in de pastorie van de
Christus Koningkerk vond hij naast de
geruchtmakende aanklacht wegens ver
duistering die tegen hem is ingediend,
een register met 700 handtekeningen van
sympathisanten. Voorts waren er 35
bloemstukken en tientallen telegrammen
uit het hele land. De kapelaan was zeer
getroffen door deze reacties op de volgens
hem onjuiste beschuldiging, die tegen
hem is ingebracht Hij vertrouwt dat het
op gang zijnde justitionele onderzoek
he msnel van iedere verdenking zal zui
veren.
ANNISTON (AFP) Een Amerikaan
se neger op wie in de omgeving van
Anniston in de staat Alabama een aan
slag werd gepleegd, is in het ziekenhuis
van deze plaats aan zijn verwondingen
bezweken.
De betrokkene Willy Brewster, keerde
met iemand anders in zijn auto terug van
een betoging tegen de rassenscheiding,
toen er op een stille weg op hem werd
geschoten. Volgens zijn metgezel waren
zij gevolgd door een auto met een blan
ke aan het stuur.
De zakenlieden van Anniston hebben
een beloning van 20.000 dollar uitgeloofd
voor inlichtingen die leiden tot de arres
tatie van de dader.
NEW YORK (AFP) Wijlen presi
dent John F. Kennedy heeft altijd zeer
sceptisch gestaan tegenover de (misluk
te) invasie in de Cubaanse „Varkens
baai", zo schrijft de Amerikaanse histo
ricus Arthur Schlesinger in zijn boek
„De Duizend Dagend, waarvan het week
blad „Life" deze week een nieuw hoofd
stuk publiceert.
Schlesinger, vele jaren adviseur van
Kennedy, vertelt dat de president twaalf
dagen na zijn verkiezing werd ingelicht
over een plan voor een invasie op Cuba,
dat was opgesteld door de Amerikaanse
spionagedienst (CIA, Central Intelligen
ce Agency). Hij machtigde de CIA de
voorbereidingen voort te zetten, zonder
dat dit wilde zeggen, dat hij de operatie
goedkeurde.
Kennedy raakte steeds minder over
tuigd van het eventuele succes van de
invasie, maar intussen was een diploma
tiek en militair mechanisme op gang ge
komen, dat omgeven werd door een ge
heimhouding, welke bepaalde deskundi
gen verhinderde Kemiedy de juiste ad
viezen te geven. Deze moest zich daarom
verlaten op militairen en leden van de
spionagedienst, te meer daar men hem
nooit een memorandum had getoond van
Chester Bowles, destijds onderminister
van Buitenlandse Zaken, die zich tegen
de operatie uitsprak.
Niets was ontmoedigend er dan de aan
blik van een bende ambtenaren, die zich
opmaakte het vertrouwen van de wereld
in de nieuwe president op te offeren aan
hun eigen belangen, aldus Schlesinger.
Het vooruitzicht van de verslagenheid
en woede der Cubaanse ballingen inge
val van het afgelasten van de operatie
Kennedysceptisch
bracht Kennedy ertoe zijn goedkeuring te
geven, op voorwaarde dat er geen Ame
rikaanse militairen aan deelnamen.
De mislukking van de invasie beteken-
dé een grote schok voor de president,
die enige tijd gekweld werd door de ge
dachte aan de vertwijfelde mannen, die
als honden werden neergeschoten of op
gesloten werden in de gevangenissen van
Castro.
5)
Draai de nul maar." Dilly's stem
klonk loom, bijna slaperig.
Martha nam de hoorn van de haak;
het licht uit de zitkamer was vol
doende om de kiesschijf te zien. Ze
draaide die nul. Wat zou ze zeggen
Ik geloof dat me een ongeval is
overkomen nee, ik wéét dat ik
een ongeluk heb gehad. Er liep een
man voor mijn auto. Eerst moest ze
natuurlijk zeggen wie ze was. Mrs-
Lem Bascom.
Mrs. Lemuel Bascom! Ze zag de
koppen in de krant al voor zich Mrs.
Lemuel Bascom betrokken bij een
ongeluk. Mrs, Bascom was op een
cocktailparty geweest; ja, zo zou het
genoemd worden. Elke finesse zou
uitgeplozen worden. Men zou haar
korte oponthoud bij de Stensons een
cocktailparty noemen, met de stil
zwijgende gevolgtrekking dat zij, Mar
tha, te veel had gedronken. Er was
iets met de telefoon niet in orde.
Ze bewoog de haak op en neer en
luisterde weer.
„Dilly, de telefoon is dood. De kies-
toon komt wiet eens."
,,Ja, dat weet ik," zei Diilly.
Martha legde de hoorn op de haak.
Ze werd opeens rood van woede en
liep terug naar de zitkamer.
Dilly stond naast de tafel bij de
haard iets in te schenken.
„Dat heb je al die tijd geweten! Al
die tijd dat je met me aan het pra
ten was!"
„Het schijnt dat hij nog niet is aan
gesloten voor de verkiezingstijd. In
de winter wordt hij altijd afgesloten.
Hier, drink liever eens wat."
,Ik wil niets drinken. Ik pak de auto-'
„Welnee. Om je de waarheid te zeg
gen, kan dat niet."
„Wat bedoel je? Ik ben best in staat
om te rijden."
„Niet zonder contactsleuteltje. Hier
drink dit op en laten we eens als
twee verstandige vrouwen praten."
Ze drukte Martha een glas in de
hand en die bedwonig een impuls om
de inhoud in Dilly's gezicht te smij
ten Ze zette het glas op tafel, „Waar
is het sleuteltje?"
„Dat heb ik weggestopt. En de sleu
tel van de stationcar ook-"
Dilly ging zitten en trok haar schoe
nen uit. „Ik snap nooit waarom ik
krokodiilsehoenen koop! Deze zijn te
nauw." Ze masseerde haar voet.
„Geef mij'm'n autosleuteltje."
Dilly schudde haar hoofd, trok haar
ene voet onder zich en keek naar het
haardvuur.
„Dan zal ik moeten lopen-"
„Naar het politiebureau? En je weet
niet eens de weg."
„Die vind ik weL Vast wel na
tuurlijk. Ik weet de weg naar de
Stensons."
„Vijf kilometer, in de regen."
„Ik kom er wei. Jij hebt 't geweten
je hebt de sleutel verstopt omdat
je begreep wat ik zou doen."
„Ik was bang dat je de situatie niet
duidelijk zou zien,"
„Dilly, je móét verstandig zijn." En
weer was Dilly maar al te graag be
reid de precieze waarheid te zeggen.
..Onder normale omstandigheden zou
ik dat tegen jou zeggen. Maar dit
zijn geen gewone omstandigheden."
Ze nam haar glas op en keek Mar
tha over de rand heen recht in het
gezicht. „Als je nu eens ging zitten
en ophield er als een tijgerin uit
te zien. En me het plezier deed naar
me te luisteren."
„Je wilt bekvechten. Je zult me nog
laten denken dat ik het mis heb."
„Je hebt een shock, Martha. Je bent
zo wit als een doek. Drink dit eens
op."
Ze sprak zo vriendelijk, dat Martha
haar zonder bedenken gehoorzaamde
en het glas opnam. Plotseling zette
ze het weer neer. „De politie zal
het merken aan mijn adem."
„O, die ruikt ad naar drank," zei Dil
ly ongeduldig. „Je hebt het nodig.
Drink het op en ik zal je vertellen
wat ons volgens mij te doen staat."
Martha ging zitten, voornamelijk om
dat ze zich zo moe en uitgeput voel
de. ,,Nou, wat dan?"
„In de eerste plaats is het zo dat,
als jij dan al lanigs een man ge
schampt bent of als je hem alleen
maar hebt laten schrikken, hij het
dan wel zal aangeven. Denk maar
niet, dat hij dat zal nalaten. Dus dan
hoor je het wel."
„Ik moet het 't eerst melden."
.,Dat zou je natuurlijk eigenlijk moe
ten doen.
Dat ben ik roerend met je eens. Ik
zeg alleen: „Wacht nog even. En ik
zal je zeggen waarom."
„Nou waarom dan?" Zonder erbij te
denken nipte Martha aan haar glas;
vaag besefte ze dat Dilly haar iets
sterks haid ingeschonken, maar het
scheen er niet toe te doen. „Waar
om?" zei ze nog eens-
Dilly schoof haar bril omhoog en
keek naar Martha. Eigenlijk heb
ik zelf ook een opkikkert je nodig. Het
was geen peuleschilletje de weg op
te gaan om een lijk te zoeken en
aan Lem te denken en wat dit kon
betekenen. Als je werkelijk een man
overreden zou hebben, zou het dood
door schuld geweest zijn en maar al
te veel mensen zouden gezegd hebben
dat je onder invloed had gereden."
„Dat is niet waar!"
„Zeker niet. Maar zelden gaan waar
heid en beschuldiging hand in hand.
Het is niet rechtvaardig maar het is
nu eenmaal zo. Nee, het was niet
gemakkelijk voor me-"
„Ik wilde niet zo zo
„Wreed?"
,»Eh, ja. Het vergt moed te doen wat
jij hebt gedaan. Ik ben je dank
baar."
„Dat is mooi," zei DiHy droogjes.
Ze nam haar glas weer op en in de
gloed van het haardvuur zag Martha
met enige wroeging dat Dilly's ge
zicht nog steeds bleek en gespannen
was. Het was voor Dilly bijna net
zo'n schok geweest als voor Martha.
„Misschien heb ik dat een beetje
verdiend nee, geen meegevoel
maar dat je naar me luistert," zei
Dilly. Ik zal naar de politie gaan.
Ik zal haarfijn uitvissen wat er ge
beurd is als er iets gebeurd is.
Dan zal ik het je vertellen."
„Nu?"
MIAMI BEACH (UPI) Zestig be
koorlijke meisjes, gestoken in de natie
nale klederdracht van hun land zijl
maandag begonnen aan een uitgebrek
voorbereidingsprogramma voor de ver
kiezing van Miss Universe 1965.
Zo zullen zij vandaag voor de talrijk*
fotografen poseren die al meters film
hebben gespendeerd aan dit internationa
le gezelschap. De meisjes werden verder
voorgesteld aan verscheidene autoriteiten
van Miami Beach en de staat Florida.
Woensdag zal het aantal mededingsters
worden uitgedund tot 15, het aantal dat
overblijft na de halve finales. Zaterdag
avond zal men eindelijk weten wie de
jury echt de mooiste vindt en daar zullen
alle Amerikanen via hun televisiescherm
getuige van kunnen zijn.
Een vrolijk groepje trekt de
aandacht op het strand. Het zijn
v.l.n.r. Juana (miss Mexico), Anja
Schuit (miss Holland), Alica Bor-
ras (miss Spanje) en Jaren
Schmidt (miss Oostenrijk
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM Een groep van 24
Amsterdamse studenten, die vanmiddag
op uitnodiging van het Instituut voor
Vriendschap onder de Volkeren voor een
maand naar Cuba vertrekt, is aan geen
enkele vorm van censuur onderworpen.
De deelnemers zijn vrij, na de reis te
schrijven wat zij willen. Dit verklaarde
maandag de student in de psychologie
A. Regtien, die een van de initiatiefne
mers is, naar aanleiding vain anderslui
dende berichten. Hij gaf toe, dat uit de
groep een perscommissie is gevormd,
maar déze heeft louter de taak, feitelijke
gegevens op hun juistheid te controleren
en voor documentatiemateriaal te zorgen.
Volgens Regtien zijn de geruchten, dat
alle leden van de groep zich verplicht
hebben eventuele artikelen aan deze
perscommissie ter goedkeuring voor te
leggen, apert onjuist. Ook onjuist is, naar
zijn zeggen, dat de groep door Cuba is
uitgenodigd. Het initiatief is uitgegaan
van enkele studenten, die zelf bij de Cu
baanse ambassade zijn gaan aankloppen.
Het Cubaanse Instituut voor Vriend
schap onder de Volkeren draagt welis
waar de kosten, maar, zei Regtien: ,,De
leden van de groep zijn kritisch genoeg
om zich door dit gebaar niet te laten be-
invloeden". Het doel van de reis is vol
gens hem: begrip te kweken voor de
revolutie op C!uba". Een bepaald poli
tieke kleur heeft het gezelschap volgens
hem niet, de deelnemers aan de reis zijn
gekozen uit de reflectanten op een ad
vertentie in het studentenorgaan Pro
pria Cures. Wel hebben zij een grote be
langstelling voor het moderne Cuba ge
meen en delen zij de indruk, dat de voor
lichting over Cuba in Nederland eenzij
dig Amerikaans is gekleurd.
LONDEN, 'UPI) De Britse persraad
heeft maandag een klacht van de hand
gewezen als zou een foto van prinses
Beatrix samen met een mannelijke bege
leider, gepubliceerd voor de aankondi
ging van haar verloving met Claus van
Amsberg, „een grove inbreuk zijn op het
privé-leven van de prinses".
De klacht was door de heer David
Martin uit Londen ingediend tegen de
„Daily Express".
'n Woordvoerder van 't blad voerde
voor de persraad aan, dat de betrokken fo
to's en het begeleidende artikel waren
gepubliceerd ter informatie over een
ontwikkeling in het „maatschappelijk le
ven" van een belangrijk lid van het Ne
derlandse koninklijk huis, aldus meldt de
„Daily Express" in haar nummer van
maandag.
Het blad zegt verder dat het de foto's
had ontvangen, voordat er enige officiële
verklaring in Nederland was 'afgelegd
met betrekking tot de metgezel van de
prinses. De „Express" heeft met publi
catie gewacht tot door Soestdijk een offi
ciële bekendmaking was gedaan.
In deze verklaring van het koninklijk
huis werd gerefereerd aan het feit dat
de foto's waren gemaakt. „De platen
waren volmaakt onschuldig en er was
geen enkele reden om ze niet af te
drukken", zo zegt he blad veder.
De woordvoerder van de „Express"
verklaarde voorts tegenover de pers
raad, dat niemand die op enigerlei wij
ze verbonden is aan het koninklijk huis
klachten heeft laton horen en dat Martin
de enige is geweest die de „Express"
hierover h-eft geschreven".
De uitspraak van de persraad luid
de:
„Naar de mening van de persraad is
er geen bewijs aanwezig van inbreuk en
de klacht tegen de „Daily Express"
wordt van de hand gewezen".