Vechtjas Syngman Rhee (90) als banneling op Hawaii overleden Kennedy gaf toe ondanks bezwaar OUD-PRESIDENT ZUID-KOREA Telefoonmaniak jaagt gezinnen schrik aan Onbewaakte in Geffen eist dode Voetbalprofs betaald met valse dollars JOURNALIST P. DONKER OVERLEDEN Tijger wordt begraven in eigen land Teleurgesteld AUTOBOTSING VERZONNEN sig^fLlijk ■•mon%ed! Beschuldigde kapelaan krijgt hulde Neger sterft na aanslag Schlesingcr over mislukte Cubaanse invasie Miss Universe saterdag bekend Geen censuur voor studentengroep Klachten tegen publicatie foto ongegrond Weer overval op taxichauffeur Maleisiërs onderscheppen infiltranten DOORMIGNON G. E8ERHART.' Cubaanse reis: Britse persraad Syngman Rhee, oud-president van Zuid-Korea, is in Honoloeloe op negentigjarige leeftijd overleden. Aan het sterfbed waren aanwezig Rhee's vrouw Francesca en hun aangenomen zoon Rhee in Soe (33), Volgens de behandelende arts is de vroegere president na een hart aanval kalm overleden. Rhee, die in ballingschap leefde nadat zijn regering omver was geworpen, heeft herhaaldelijk de wens geuit in zijn vaderland te wor den begraven. De regering van president Park Tsjoeng Hee heeft eerder dit jaar te kennen gegeven de wensen van de „tijger van Korea te zullen eerbiedigen. De ziekenhuizen van Stock holm hebben te lijden onder per soneelsgebrek. Vooral nu in het vakantieseizoen. Zo kon het gebeu ren, dat een van de ziekenhuizen, dat zeven bevallingen tegelijk kan verwerken, voor het feit geplaatst werd, dat 14 a.s. moeders aanklop ten die vrijwel op dezelfde tijd een baby kregen. De zeven beschik bare bedjes waren zo vol, dus zat er niets anders op dan de zeven andere baby's in badjes en.... bu reauladen te leggen. (Van onze correspondent) GEFFEN Een dode heeft de onbe waakte overweg in Geffen (Noord-Bra bant) geëist. Een personenauto reed daar tegen een locomotief van een militaire personentrein. De twee inzittenden wer den uit de auto geslingerd. De bestuur der, de 21-jarige J. L. van den Akker uit Berlicum, was op slag dood. Zijn mede- inzittende, de 18-jarige H. van Lok ven uit dezelfde plaats, werd met ernstige verwondingen naar een ziekenhuis in Oss overgebracht. De trein had ongeveer een uur vertra ging. ATLANTA, Georgia (UPI) De ei genaar van de „Atlanta Mustangs" een professioneel „football"-team in het zui den van de Verenigde Staten, heeft zijn spelers bij een wedstrijd in Jacksonville, Florida, met volse dollars betaald, aldus de Amerikaanse geheime dienst. De eigenaar van de club, de 32-jarige bankier William Westcott, werd in At lanta gearresteerd toen hij nog 2.500 val se dollars in zijn bezit had. Volgens een woordvoerder van de ge heime dienst waren de dollars hoogst waarschijnlijk afkomstig van dezelfde platen als „duizenden andere dollars" die de afgelopen drie maanden in het zuidoosten van de Verenigde Staten zijn opgespoord. Zeker drie andere personen zijn gearresteerd wegens het in bezit heb ben van vals geld. Geheim agent M. B. McDavid uit Jack sonville verklaarde dat Westcott de 35 spelers van de „Mustangs" met valse 20-dollarbilj etten beloonde in de pauze van de wedstrijd tegen de „Jacksonville roodborstjes", die de „Mustangs" won nen. Het bedrog kwam aan het licht, toen een der spelers in een motel te Jackson ville de rekening van de club met 200 valse dollars wilde betalen. Volgens de geheime dienst in Atlanta rust geen verdenking op andere spelers en officials van de „Mustangs". ROTTERDAM (ANP) In de afge lopen nacht is in zijn woonhuis plotse ling overleden de journalist Piet Don ker, sedert mei 1952 als stadsverslagge ver en gemeenteraadsverslaggever verbon den aan „Het Algemeen Dagblad" in Rot terdam. De heer Donker is 60 jaar ge worden. Veertig jaar lang heeft Piet Donker als journalist gewerkt, feitelijk als ver slaggever. Hij begon direct na afsluiting van zijn middelbare schoolopleiding als leerling in Rotterdam bij het socialisti sche dagblad „Voorwaarts", in 1936 ver huisde hij naar Den Haag, waai* hij een functie kreeg bij het dagblad „Vooruit" en korte tijd later werd hij opgenomen in de redactie van „Het Volk" in Am sterdam. Na de oorlog werkte hij eerst voor de uitgave van „Het Parool" in Amersfoort, werd daarna hoofdredacteur van „Hel Dagblad voor het Oosten" in Almelo en heeft, nadat hij die functie in 1950 had neergelegd, twee jaar als free lance gewerkt. In deze periode maakte hij onder meer een reis naar Suriname. De kookkunst en de wijn waren hob bies, die hij graag onder het pseudoniem Aert Angebrant beschreef. AMSTERDAM Overvallen op taxi chauffeurs blijven in Amsterdam aan de orde van de dag. De 25-jarige chauffeur W. Hooft had een man en een vrouw op gehaald in een café Hij had nog geen 30 meter gereden of de man de 48-jarige nachtwaker A. B. trok zijn mes. Hooft wist zich te redden door bliksemsnel het portier te openen en zich uit de auto te laten vallen. Buiten ontstond een hand gemeen waarbij de chauffeur erin slaag de het mes te oemachtigen. De dader, die dronken was, werd duor het publiek in bedwang gehouden totdat de politie kwam. Syngman Rhee heeft zich zijn hele le ven gewijd aan de bevrijding van Korea van veertig jaar Japans bewind en aan de hereniging van het land. Ironisch genoeg werd hij noch door de communisten, noch door de Japanners uit zijn politieke macht ontzet, maar door zijn eigen volk. Toen Rhee in maart 1960 op 85-jarige leeftijd voor de vierde maal als president werd gekozen, kwam het volk onder lei ding van de studenten in opstand en moest hij op 26 april op beschuldiging van corruptie en vervalsing van de ver kiezingsuitslagen het land als balling verlaten. Rhee heeft altijd nauwe banden met de Verenigde Staten onderhouden, maar na zijn afzetting had hij weinig of geen contact met de nieuwe Koreaanse leiders. Hij is een groot vriend van Amerika, maar nooit een Amerikaanse marionet geweest. Hij heeft zijn regering zowel democratisch als despotisch geleid, maar zijn vaderlandsliefde was altijd boven kritiek verheven. Bitter teleurgesteld was hij, dat de Amerikanen en andere Westerse landen niets voelden voor een grote oorlog om Noord-Korea van het communistische juk te bevrijden. Lange tijd heeft hij ge dreigd desnoods zonder hulp van buiten af een bevrijdingsoorlog" te beginnen. Rhee werd op 26 april 1875 geboren als verre telg van de Dri-dynastie( die Ko rea regeerde van 1846 tot 1910, toen het land door de Japanners werd bezet. Op 19-jarige leeftijd sloot hij zich aan bij illegale onafhankelijkheidsbewegin gen en werd door de monarchie tot le venslange gevangenisstraf veroordeeld. In de gevangenis, waar hij veel werd ge marteld, werd hij bekeerd tot het chris tendom. In 1904 schreef hij het boek „Geest van de Onafhankelijkheid", dat later veel werd gelezen. In dat jaar werd hij ingevolge een al gemene amnestie in vrijheid gesteld en ging zes jaar in de Verenigde Staten stu deren. In 1910 haalde hij een graad in de filosofie en theologie aan de universiteit van Princeton. Als functionaris van de christelijke Jeugdvereniging YMCA keerde hij naar zijn door de Japanners bezette vaderland terug, waar hij spoedig het verzet tegen de onderdrukkers organiseerde. Ten slot te moest hij het land verlaten en vestigde hij zich op Hawaii, waar hij nauwe con- tacten onderhield met de Koreaanse ver zetsbeweging. In 1919 werd hij door een provisioneel rebellenbewind tot staatshoofd gekozen. Het jaar daarop ging hij naar China, waar hij tot 1941 bleef. Tijdens een bezoek aan de Volkenbond te Genève 1934 ontmoette hij de Oosten rijkse Francesca Donner, met wie hij trouwde. Zijn vrouw zou grote invloed op het politieke leven van Rhee hebben gehad. Tijdens de tweede wereldoorlog woon de Rhee in Washington, waaa* hij tever geefs trachtte zijn regering erkend te krijgen als een der geallieerde bondge noten. Na de bezetting van Korea door Russi sche en Amerikaanse troepen in septem ber 1945 leverde hij heftige kritiek op de Amerikaanse regering op haar toestem ming in een „voorlopige" verdeling van het land. De „voorlopige verdeling" werd min of meer permanent, toen in 1948 een communistische regering te Pjongjang werd geïnstalleerd. Dat zelfde jaar werd Rhee als president van Zuid-Korea ge kozen. Rhee wijdde zich onmiddellijk aan het opbouwen van eên leger en het uit roeien van de linkse oppositie, wat veel kritiek van de Verenigde Staten en de Verenigde Naties ontlokte. Toen de Noordkoreanen op 25 jimi 1950 het zuiden binnenvielen werd het onvolledige Zuidkoreaanse leger ver naar het zuiden teruggedreven. De naar Poe- san gevluchte Zuidkoreaanse regering plaatste het leger onder controle van de toegesnelde V.N.-strijdmacht. In november 1950 leken Rhee's plan nen zich te realiseren, toen de V.N.-troe- pen tot aan de Jaloe-rivier de noorde lijke grens van Noord-Korea waren doorgedrongen. Een met behulp van Chi nese „vrijwilligers" gevoerd tegenoffen sief dreef de V.N.-strijdkrachten echter terug naar de 38ste breedtegraad. Rhee verzette zich vam het begin af aan tegen wapenstilstandsonderhandelingen. Zo liet hij na het afkondigen van de wa penstilstand 27.000 anti-communiistische Noordkoreaanse krijgsgevangenen vrij, die volgens een in de wapenstilstands overeenkomst gedane belofte van de Verenigde Naties naar het noorden moesten terugkeren. Ook dreigde hij zijn strijdkrachten uit de verenigde legers te rug te trekken en de oorlog alleen voort te zetten. Tot het eind bleef hij over tuigd van het onjuiste van de wapen stilstand. In 1952 en 1956 werd hij herkozen als president, maar kort na het aan/vaarden van zijn volgende ambtstermijn in maart 1960 werd hij afgezet. Syngman Rhee„Tijger van Korea (Advertentie) MAASTRICHT. Een telefoonmaniak jongen van 16 jaar alleen te laten rei- heeft in Limburg verschillende gezinnen verschrikt met lugubere verhalen. In Maastricht kreeg een gezin een tele foontje van iemand, die zich uitgaf als Linsen van de rijkspolitie te Heer. Mevrouw, die uit haar bed geheld was, kreeg van deze „politieman" te horen, dat haar zoon van 16 jaar was verongelukt op de Utrechtse straatweg. Hij zou dat bericht net op de telex heb ben doorgekregen. De zoon, die met een vrouw en twee Italianen in een auto, merk Peugeot, zou hebben gezeten, zou een aanrijding gehad heben. In werkelyk- heid mankeerde de jongen niets. De jongen was, volgens deze telefo nische waarschuwing, met een ingedruk te borstkas en gebroken enkels in het academisch ziekenhuis opgenomen. Bo vendien zouden enkele vingers moeten worden geamputeerd. Mevrouw wist na deze mededeling niet wat te doen. Daar op vroeg de man de heer des huizes aan de telefoon. Deze hoorde het hele verhaal en kreeg prompt een zenuwschok. De zoon had in derdaad het huis die avond verlaten, maar was door zijn zuster op de trein richting Roermond gezet. De „politie man" reageerde op deze mededeling met een venijnig: „onverantwoordelijk, een SINGAPORE (UPI) Een Maleisische patrouilleboot heeft voorkomen dat In donesische infiltranten op de kust van Malakka zijn afgezet, aldus een militai re woordvoerder in Singapore. Het Maleisische vaartuig onderschepte een Indonesische motorsampan op 5 ki lometer van Singapore. De Indonesiërs openden het vuur toen zij werden aan gehouden. Aan Maleisische zijde werden geen ver liezen geleden, aldus de woordvoerder. De patrouilleboot maakte wapens, muni tie en explosieven op de Indonesiërs buit. "zen". De familie moest maar met de eerste trein naar Utrecht gaan. De man sprak met een beschaafde, rustige stem. De dochter nam na het flauwvallen van mevrouw het initiatief over en bel de, daar zij de mededeling niet wilde en kon geloven, het academisch zieken huis in Utrecht. Daar vertelde men haar, dat er niets van het geval bekend was, dat ze eens in het Antoniusziekenhuis moest proberen. Maar daar wisten ze ook van niets, evenmin als bij de rijks politie te Utrecht. Deze maakte echter de restrictie, dat het niet onmogelijk was, ofschoon zij nog niets had door gekregen. Om de mededeling op haar betrouwbaarheid te testen, belde het meisje de rijkspolitie te Heer weer op, waar zij geen gehoor kreeg. De rijkspo litie te Maastricht kon ook geen in lichtingen verstrekken, waarna de in middels bijgekomen mevrouw en haar dochter naar de gemeentelijke politie aan het Vrijthof te Maastricht fietsten. Na enkele woorden, vertelde, naar de dames ons mededeelden, de wachtcom mandant, dat zij zich geen zorgen be hoefden te maken. De maniak had op deze manier al acht gezinnen die doodschrik op het lijf gejaagd. Enigszins gerustgesteld gingen moeder en dochter weer naar huis. De volgende morgen belde de zoon op om zijn ouders mee te delen, dat hij gezond en wel was aangekomen. De reis was naar wens verlopen. (Van onze correspondent) AMSTERDAM De thuiskomst van de Amsterdamse kapelaan W. van der K. is een triomf geworden. Toen hij van va kantie terugkeerde in de pastorie van de Christus Koningkerk vond hij naast de geruchtmakende aanklacht wegens ver duistering die tegen hem is ingediend, een register met 700 handtekeningen van sympathisanten. Voorts waren er 35 bloemstukken en tientallen telegrammen uit het hele land. De kapelaan was zeer getroffen door deze reacties op de volgens hem onjuiste beschuldiging, die tegen hem is ingebracht Hij vertrouwt dat het op gang zijnde justitionele onderzoek he msnel van iedere verdenking zal zui veren. ANNISTON (AFP) Een Amerikaan se neger op wie in de omgeving van Anniston in de staat Alabama een aan slag werd gepleegd, is in het ziekenhuis van deze plaats aan zijn verwondingen bezweken. De betrokkene Willy Brewster, keerde met iemand anders in zijn auto terug van een betoging tegen de rassenscheiding, toen er op een stille weg op hem werd geschoten. Volgens zijn metgezel waren zij gevolgd door een auto met een blan ke aan het stuur. De zakenlieden van Anniston hebben een beloning van 20.000 dollar uitgeloofd voor inlichtingen die leiden tot de arres tatie van de dader. NEW YORK (AFP) Wijlen presi dent John F. Kennedy heeft altijd zeer sceptisch gestaan tegenover de (misluk te) invasie in de Cubaanse „Varkens baai", zo schrijft de Amerikaanse histo ricus Arthur Schlesinger in zijn boek „De Duizend Dagend, waarvan het week blad „Life" deze week een nieuw hoofd stuk publiceert. Schlesinger, vele jaren adviseur van Kennedy, vertelt dat de president twaalf dagen na zijn verkiezing werd ingelicht over een plan voor een invasie op Cuba, dat was opgesteld door de Amerikaanse spionagedienst (CIA, Central Intelligen ce Agency). Hij machtigde de CIA de voorbereidingen voort te zetten, zonder dat dit wilde zeggen, dat hij de operatie goedkeurde. Kennedy raakte steeds minder over tuigd van het eventuele succes van de invasie, maar intussen was een diploma tiek en militair mechanisme op gang ge komen, dat omgeven werd door een ge heimhouding, welke bepaalde deskundi gen verhinderde Kemiedy de juiste ad viezen te geven. Deze moest zich daarom verlaten op militairen en leden van de spionagedienst, te meer daar men hem nooit een memorandum had getoond van Chester Bowles, destijds onderminister van Buitenlandse Zaken, die zich tegen de operatie uitsprak. Niets was ontmoedigend er dan de aan blik van een bende ambtenaren, die zich opmaakte het vertrouwen van de wereld in de nieuwe president op te offeren aan hun eigen belangen, aldus Schlesinger. Het vooruitzicht van de verslagenheid en woede der Cubaanse ballingen inge val van het afgelasten van de operatie Kennedysceptisch bracht Kennedy ertoe zijn goedkeuring te geven, op voorwaarde dat er geen Ame rikaanse militairen aan deelnamen. De mislukking van de invasie beteken- dé een grote schok voor de president, die enige tijd gekweld werd door de ge dachte aan de vertwijfelde mannen, die als honden werden neergeschoten of op gesloten werden in de gevangenissen van Castro. 5) Draai de nul maar." Dilly's stem klonk loom, bijna slaperig. Martha nam de hoorn van de haak; het licht uit de zitkamer was vol doende om de kiesschijf te zien. Ze draaide die nul. Wat zou ze zeggen Ik geloof dat me een ongeval is overkomen nee, ik wéét dat ik een ongeluk heb gehad. Er liep een man voor mijn auto. Eerst moest ze natuurlijk zeggen wie ze was. Mrs- Lem Bascom. Mrs. Lemuel Bascom! Ze zag de koppen in de krant al voor zich Mrs. Lemuel Bascom betrokken bij een ongeluk. Mrs, Bascom was op een cocktailparty geweest; ja, zo zou het genoemd worden. Elke finesse zou uitgeplozen worden. Men zou haar korte oponthoud bij de Stensons een cocktailparty noemen, met de stil zwijgende gevolgtrekking dat zij, Mar tha, te veel had gedronken. Er was iets met de telefoon niet in orde. Ze bewoog de haak op en neer en luisterde weer. „Dilly, de telefoon is dood. De kies- toon komt wiet eens." ,,Ja, dat weet ik," zei Diilly. Martha legde de hoorn op de haak. Ze werd opeens rood van woede en liep terug naar de zitkamer. Dilly stond naast de tafel bij de haard iets in te schenken. „Dat heb je al die tijd geweten! Al die tijd dat je met me aan het pra ten was!" „Het schijnt dat hij nog niet is aan gesloten voor de verkiezingstijd. In de winter wordt hij altijd afgesloten. Hier, drink liever eens wat." ,Ik wil niets drinken. Ik pak de auto-' „Welnee. Om je de waarheid te zeg gen, kan dat niet." „Wat bedoel je? Ik ben best in staat om te rijden." „Niet zonder contactsleuteltje. Hier drink dit op en laten we eens als twee verstandige vrouwen praten." Ze drukte Martha een glas in de hand en die bedwonig een impuls om de inhoud in Dilly's gezicht te smij ten Ze zette het glas op tafel, „Waar is het sleuteltje?" „Dat heb ik weggestopt. En de sleu tel van de stationcar ook-" Dilly ging zitten en trok haar schoe nen uit. „Ik snap nooit waarom ik krokodiilsehoenen koop! Deze zijn te nauw." Ze masseerde haar voet. „Geef mij'm'n autosleuteltje." Dilly schudde haar hoofd, trok haar ene voet onder zich en keek naar het haardvuur. „Dan zal ik moeten lopen-" „Naar het politiebureau? En je weet niet eens de weg." „Die vind ik weL Vast wel na tuurlijk. Ik weet de weg naar de Stensons." „Vijf kilometer, in de regen." „Ik kom er wei. Jij hebt 't geweten je hebt de sleutel verstopt omdat je begreep wat ik zou doen." „Ik was bang dat je de situatie niet duidelijk zou zien," „Dilly, je móét verstandig zijn." En weer was Dilly maar al te graag be reid de precieze waarheid te zeggen. ..Onder normale omstandigheden zou ik dat tegen jou zeggen. Maar dit zijn geen gewone omstandigheden." Ze nam haar glas op en keek Mar tha over de rand heen recht in het gezicht. „Als je nu eens ging zitten en ophield er als een tijgerin uit te zien. En me het plezier deed naar me te luisteren." „Je wilt bekvechten. Je zult me nog laten denken dat ik het mis heb." „Je hebt een shock, Martha. Je bent zo wit als een doek. Drink dit eens op." Ze sprak zo vriendelijk, dat Martha haar zonder bedenken gehoorzaamde en het glas opnam. Plotseling zette ze het weer neer. „De politie zal het merken aan mijn adem." „O, die ruikt ad naar drank," zei Dil ly ongeduldig. „Je hebt het nodig. Drink het op en ik zal je vertellen wat ons volgens mij te doen staat." Martha ging zitten, voornamelijk om dat ze zich zo moe en uitgeput voel de. ,,Nou, wat dan?" „In de eerste plaats is het zo dat, als jij dan al lanigs een man ge schampt bent of als je hem alleen maar hebt laten schrikken, hij het dan wel zal aangeven. Denk maar niet, dat hij dat zal nalaten. Dus dan hoor je het wel." „Ik moet het 't eerst melden." .,Dat zou je natuurlijk eigenlijk moe ten doen. Dat ben ik roerend met je eens. Ik zeg alleen: „Wacht nog even. En ik zal je zeggen waarom." „Nou waarom dan?" Zonder erbij te denken nipte Martha aan haar glas; vaag besefte ze dat Dilly haar iets sterks haid ingeschonken, maar het scheen er niet toe te doen. „Waar om?" zei ze nog eens- Dilly schoof haar bril omhoog en keek naar Martha. Eigenlijk heb ik zelf ook een opkikkert je nodig. Het was geen peuleschilletje de weg op te gaan om een lijk te zoeken en aan Lem te denken en wat dit kon betekenen. Als je werkelijk een man overreden zou hebben, zou het dood door schuld geweest zijn en maar al te veel mensen zouden gezegd hebben dat je onder invloed had gereden." „Dat is niet waar!" „Zeker niet. Maar zelden gaan waar heid en beschuldiging hand in hand. Het is niet rechtvaardig maar het is nu eenmaal zo. Nee, het was niet gemakkelijk voor me-" „Ik wilde niet zo zo „Wreed?" ,»Eh, ja. Het vergt moed te doen wat jij hebt gedaan. Ik ben je dank baar." „Dat is mooi," zei DiHy droogjes. Ze nam haar glas weer op en in de gloed van het haardvuur zag Martha met enige wroeging dat Dilly's ge zicht nog steeds bleek en gespannen was. Het was voor Dilly bijna net zo'n schok geweest als voor Martha. „Misschien heb ik dat een beetje verdiend nee, geen meegevoel maar dat je naar me luistert," zei Dilly. Ik zal naar de politie gaan. Ik zal haarfijn uitvissen wat er ge beurd is als er iets gebeurd is. Dan zal ik het je vertellen." „Nu?" MIAMI BEACH (UPI) Zestig be koorlijke meisjes, gestoken in de natie nale klederdracht van hun land zijl maandag begonnen aan een uitgebrek voorbereidingsprogramma voor de ver kiezing van Miss Universe 1965. Zo zullen zij vandaag voor de talrijk* fotografen poseren die al meters film hebben gespendeerd aan dit internationa le gezelschap. De meisjes werden verder voorgesteld aan verscheidene autoriteiten van Miami Beach en de staat Florida. Woensdag zal het aantal mededingsters worden uitgedund tot 15, het aantal dat overblijft na de halve finales. Zaterdag avond zal men eindelijk weten wie de jury echt de mooiste vindt en daar zullen alle Amerikanen via hun televisiescherm getuige van kunnen zijn. Een vrolijk groepje trekt de aandacht op het strand. Het zijn v.l.n.r. Juana (miss Mexico), Anja Schuit (miss Holland), Alica Bor- ras (miss Spanje) en Jaren Schmidt (miss Oostenrijk (Van onze correspondent) AMSTERDAM Een groep van 24 Amsterdamse studenten, die vanmiddag op uitnodiging van het Instituut voor Vriendschap onder de Volkeren voor een maand naar Cuba vertrekt, is aan geen enkele vorm van censuur onderworpen. De deelnemers zijn vrij, na de reis te schrijven wat zij willen. Dit verklaarde maandag de student in de psychologie A. Regtien, die een van de initiatiefne mers is, naar aanleiding vain anderslui dende berichten. Hij gaf toe, dat uit de groep een perscommissie is gevormd, maar déze heeft louter de taak, feitelijke gegevens op hun juistheid te controleren en voor documentatiemateriaal te zorgen. Volgens Regtien zijn de geruchten, dat alle leden van de groep zich verplicht hebben eventuele artikelen aan deze perscommissie ter goedkeuring voor te leggen, apert onjuist. Ook onjuist is, naar zijn zeggen, dat de groep door Cuba is uitgenodigd. Het initiatief is uitgegaan van enkele studenten, die zelf bij de Cu baanse ambassade zijn gaan aankloppen. Het Cubaanse Instituut voor Vriend schap onder de Volkeren draagt welis waar de kosten, maar, zei Regtien: ,,De leden van de groep zijn kritisch genoeg om zich door dit gebaar niet te laten be- invloeden". Het doel van de reis is vol gens hem: begrip te kweken voor de revolutie op C!uba". Een bepaald poli tieke kleur heeft het gezelschap volgens hem niet, de deelnemers aan de reis zijn gekozen uit de reflectanten op een ad vertentie in het studentenorgaan Pro pria Cures. Wel hebben zij een grote be langstelling voor het moderne Cuba ge meen en delen zij de indruk, dat de voor lichting over Cuba in Nederland eenzij dig Amerikaans is gekleurd. LONDEN, 'UPI) De Britse persraad heeft maandag een klacht van de hand gewezen als zou een foto van prinses Beatrix samen met een mannelijke bege leider, gepubliceerd voor de aankondi ging van haar verloving met Claus van Amsberg, „een grove inbreuk zijn op het privé-leven van de prinses". De klacht was door de heer David Martin uit Londen ingediend tegen de „Daily Express". 'n Woordvoerder van 't blad voerde voor de persraad aan, dat de betrokken fo to's en het begeleidende artikel waren gepubliceerd ter informatie over een ontwikkeling in het „maatschappelijk le ven" van een belangrijk lid van het Ne derlandse koninklijk huis, aldus meldt de „Daily Express" in haar nummer van maandag. Het blad zegt verder dat het de foto's had ontvangen, voordat er enige officiële verklaring in Nederland was 'afgelegd met betrekking tot de metgezel van de prinses. De „Express" heeft met publi catie gewacht tot door Soestdijk een offi ciële bekendmaking was gedaan. In deze verklaring van het koninklijk huis werd gerefereerd aan het feit dat de foto's waren gemaakt. „De platen waren volmaakt onschuldig en er was geen enkele reden om ze niet af te drukken", zo zegt he blad veder. De woordvoerder van de „Express" verklaarde voorts tegenover de pers raad, dat niemand die op enigerlei wij ze verbonden is aan het koninklijk huis klachten heeft laton horen en dat Martin de enige is geweest die de „Express" hierover h-eft geschreven". De uitspraak van de persraad luid de: „Naar de mening van de persraad is er geen bewijs aanwezig van inbreuk en de klacht tegen de „Daily Express" wordt van de hand gewezen".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 7