ATEUR
BESTE LIMBURGER
STEEVENS
Er was geen houden meer aan
CEES VAN ESPEN
NAM HET NIET!
Voortreffelijk p'oegwerk
resulteert in overwinning
van Jo de Haan
Tour-rijders gehuldigd
GERICHT
RINI WAGTMANS BRABANTS KAMPIOEN
ZEEUWSE TITEL VOOR WIM DUBOIS
cru
NSTITUUT
Dreesmann
OTHEKEN tot 100%
w"r m w
Protest tegen winnaar Post
De basis
Hoog tempo
Weinig sensatie
de uitslagen
BOEIENDE
WEDSTRIJD
waring
:eldecoraties.
dordrecht
rgen
aak geopend:
Krachtsexplosie
in de bocht
Moeilijke kwestie
na goede koers
VUUR
VERDEELDHEID
..SCHEND'
JAMMER
UITSLAG
Actie
-lodern etalagefront
sdige indiensttreding
ieert waarbij eigen
ot hun recht komen.
i en uitvoeren van
n aan de personeels-
||pjiSp|Eeii le AMSTERDAM
1111 IlSs gevestigde industriële
onderneming biedt aan
pittige jongens 'n veel
belovende loopbaan op
modern technisch ge
bied, zowel in Neder
land als ook daarbuiten,
jongens die direct prak
tisch werkzaam willen
zijn en die in een voort
gezette opleiding be
lang stellen.
den
I je iets voor dit voorstel.
dan of schrijf even aan:
don Rayment Co. Ltd.,
enburg 37, Leiden, Tel. 01710,
4 of 24330. Wij maken dan
irsoonlijke afspraak met je
woonplaats, waarbij ook
uders welkom zijn.
vesting zal door de
ppij worden zorg gedragen
■■■i».*«
■■■■Md
door W. VAN DER STEEN
taxatiekosten, snelle afwerking.
Postbus 11 (Marconistraat 105),
loon 04448—1737
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 19 JULI 1965
UBACHSBERG (ANP) De drie Lim
burgse coureurs, die deelnamen aan t/e
Tour de L'Avenir van dit jaar, hebben
zondag te Ubaclitberg de strijd om het
Limburgse kampioenschap op de weg
voor amateurs volledig beheerst. Drie
ronden (12 km) voor het einde leidde
Wim Schepers het beslissende offensief
in. Zyn demarrage werd beantwoord
door Harry Steevens, die zich snel bij
hem voegde. Eddy Beugels, eveneens uit
het peloton weggesprongen, naderde het
tweetal zeer dicht, doch werd door een
aflopende ketting teruggeworpen. Stee
vens en Schepers bevochten in de reste
rende kilometers meer dan twee minuten
winst en in de spurt was de winnaar van
het puntenklassement in de toekomst
ronde ongenaakbaar.
I>e uitslag: 1 Harry Steevens (Alsloo),
121 km in 2.58.13, 2 Wim Schepers (Stein)
z.t., 3 Eddy Beugels (Sittard) op 2.08, 4
Jan van Katwyk (Oploo) z.t., 5 Jan Ha-
rings (Soheulder) z.t.
HOOGLAND (ANP) Nico Lute uit
's-Graveland, die dit jaar voor de tweede
maal deel uitmaakte van de Nederlandse
ploeg in de ronde van de toekomst, heeft
op overtuigende wijze het kampioenschap
van Utrecht op zijn, naam gebracht. Lute
ontsnapte na 21 van de 28 af te leggen
ronden samen met de Utrechtier Leen de
Groot uit het inmiddels sterk gedunde
peloton (van de 47 gestarte deelnemers
kwamen er slechts 12 aan) en sloeg in de
eindspurt vervolgens zijn slag. Onder de
vele uitvallers bevond zich eveneens de
kampioen van het vorig jaar, de Utrech
ter Wim Emo.
De uitslag: 1 Nico Lute ('s-Graveland),
160 km. in 4 uur en 6 minuten, 2 Leen de
Groot (Utriecht) z.t., 3 op anderhalve mi-
niuut: Albert van Midden (Hilversum), 4
Karei de Graaf (Hilversum)5 op 21/2
minuut: Cees van Proosdij (Soest).
ROELOFARENDSVEEN (ANP) Eel
Dolman, de 19-jarige kampioen van Ne
derland, is op een parkoers in de omge
ving van Roel of arendsveen wielerkam
pioen van Zuid-Holland geworden. De
Rotterdammer versloeg in de eindsprint
zijn vluchtmakkers Peter Heynig en Nol
3£1°osternian' met wie hij de strijd op het
3800 meter lange parkoers volledig had
beheerst.
Van de 118 gestarte deelniemers reder,
er slechts tien de wedstrijd uit. De uit
slag luidt:
1 Eef Dolman (R'dam) 160 km in 4 uui
J0™-, 5 sec., 2 Peter Heynig (R'dam) z.t.
3 Nol Kloosterman (Leiden) z.t. (op een
halve ronde): 4 Barendregt (Alblasser-
dam), op 1 ronde: 5 Brouwer (R'dam)
Vogelaar (R'dam), op 2 ronden: 7 Jansen
(Noordwijkerhout), 8 Oorvers (Dordr.),9
Smit (R'dam), op 21/2 ronde: 10 Ter:
Dam (Den Haag).
s van half negen tot
twaalf
|s van kwart na één
van één uur tot
Zo ging Rini Wagtsmans als
eerste over de streep. Zijn voor
sprong was duidelijk voldoende.
Dubois: de Brabantse en Zeeuw-
Rini Wagtmans (links) en Wim se kampioen.
- 11IIÉ
W
Toon van Hest, Rini Wagtmans,
Brabants beste drie: v.l.n.r. Pierre Pellenaars.
(Van onze sportredacteur)
LIESHOUTAchttien is hij, wisten de mensen. Ze stootten elkaar
aan en applaudiseerden. Een neef van Wout, werd er gemompeld. En
de stemmen sloegen over van puur enthousiasme voor Rini Wagtmans.
Een tegenr ventje met kroeshaar dat het midden houdt tussen zwart en
bruin. Hij stond slungelachtig op een schavotje, boven het nummer een.
Hij liet zich een fraaie medaille in de hand drukken. Hij nam de geluk
wensen in ontvangst van opgetogen fans die aan hem sjorden en op de
schouders klapten. Hij lachte de lach van een overwinnaar. Rini Wagt
mans lacht graag. Is altijd wel voor een geintje te vinden. Met een sim
pel gebaar accentueerde hij de onkunde van een schuchtere Lieshoutse
ronde-miss, die tot achter haar geparfumeerde oortjes kleurde en van
onder de respectabele hoeveelheid mascara met een verslagen blik in
de grijzende snoet van Rini Wagtmans keek. Kampioen van Brabant
mocht hij zich sinds enkele minuten noemen. De koers kwam op zijn
naam. Een beroemde. Die van Wagtmans.
Dan zien ze elkaar weer. Met zijn drie
honderd aan de lijn. Dit gemengd Bra
bants-Zeeuws kampioenschap was een
voorproefje. Een keihard gevecht ove
rigens. Gevlamd is er in Lieshout. Ge
knokt tot de laatste meters. Pas enkele
ronden voor het einde kreeg het publiek
enig inzicht in de drukke zaak. Tot dan
toe waren de schermutselingen zo hevig
en fel geweest, dat men onmogelijk fa
vorieten kon tippen.
Met een uitlooppoging van Henk van
de Aa en Piet van den Donk ging het
spel op de wagen. Rini Wagtmans en
Wim Dubois kwamen erbij. Hun actie
misluikte. Piet Deenen trok op pad. De
man die van zichzelf zegt dat hij geen
klasse heeft maar op zijn „moraal" rijdit,
kreeg Guus Leliaart, een stevige zoon
van een Helvoirtse politieagent en Piet
van den Donk mee. Zo hoog lag het
tempo dat na een ronde (zes kilometer)
al meer dan zestig seconden winst ge
noteerd kon worden. De daden der ach
terblijvers namen onrustbarende vormen
aan. Piet Braspenninckx sjouwde onver
moeibaar naar voren, Wim van Opstal
demarreerde hard en zuiver, Rini Wagt
mans legde het peloton zijn wil op, Christ
Broekmans waakte als een adelaar over
de prooien. Sensatie. Koers. Piet Dee
nen alleen weg. Snuivend over zijn stuur,
stampend gelijk een op hol geslagen
paard jakkerde de kleine Vlijmenaar
langs rijen dichte toeschouwers die in
hem een kanshebber zagen. Leliaart ver
dween met pech uit de wedstrijd en de
arme Van den Donk viel puffend en
snakkend naar adem terug in de groep.
Acht vechters stormden intussen als een
sneltrein op de eenzame Deenen af. Vier
cracks volgden kort daarachter en bin
nen een ronde bleek het gedaan met Piet
Deenen. Dertien man op kop: Rini Wagt
mans, Rinus Hoogerland, Christ Broek
mans, Toon van Hest, Wim Dubois, Pierre
Pellenaars, Richard van Leuken, Hans
van Vugt, Ad Russens, Janus van Heer-
tum, Henk van de Aa, Theo Brus en na
tuurlijk Deenen. Hun voorsprong bedroeg
twintig seconden op de groep met Bras
penninckx en Van Opstal.
Enkele meters verder stond student
Wim Dubois uit het Zeeuwse. Met een
vierde plaats was hy ook provinciaal
kampioen. Rinus Hoogerland, een klein
vinnig ventje, finishte vlak achter hem.
„Niet als het anders was gegaan",
blafte Dubois' grootste rivaal om de
titel van Zeeland. Gehinderd was hij,
Rinus Hoogerland. Enkele meters voor
de streep weggeduwd. Door wie? Hij
wist het amper meer. Maar verdrongen
was hy. Rinus Hoogerland stapte met
woeste stappen weg en wist, of wilde
niet, van een medaille voor zyn tweede
plaats weten. Later, in de permanence,
bood hy beleefd zyn excuses aan. „Sor
ry", stamelde Rinus en zijn ogen zoch
ten in het lokaal de brede schouders
die aan de man zaten van wie hij de
naam niet wist.
In de permanence analyseerden de
mannen de koers. Ze hadden allemaal
hun eigen zorgen, problemen en menin
gen. Die van Pierre Pellenaars met be
trekking tot Rini Wagtmans loog er niet
om. „Onhoudbaar was die kleine", sprak
Pierre. In zijn rechterhand lag een bron
zen medaille warm te worden. Want
Pierre werd derde moet u weten. Naast
hem stond Toon van Hest, een stoere
Tilburger, „Onhoudbaar", herhaalde die
Pels' jr. woorden. Toon kon het weten,
want hij legde beslag op een tweede
(Van onze sportredactie)
MADE De lange Cees van Es
pen van de Televizierploeg stond
in vuur en vlam. Zijn blonde hoofd
was rood van opwinding. Met zijn
lange magere armen sloeg hij van
kwaadheid gaten in de lucht alsof
hij een onzichtbare vijand wilde be
vechten. De juryleden op de jury
wagen sloegen deze lange wilde
man, die bijna met zijn hoofd tot
aan de op de wagen geplaatste
tafel kwam, ietwat angstig gade.
Cees had het echter niet op de jury
leden gemunt, maar op een van zijn
collega s: Peter Post. De Amsterdamse
grootmeester op de baan, die het van de
zomer en speciaal in de Tour de France
byzonder slecht deed, had zo luidde de
lezing van Cees van Espen, daar bij de
jurytent, de Arnhemse renner echt ouder
wets gesneden. En daar moest toch wel
eens wat aan gedaan worden! In ieder
geval, hij, Van Espen, nam het niet'
De juryleden, nog altijd niet zeker of
Van Espens lange armen zouden uit
schieten, wilden de zaak sussen. Het is
tenslotte een moeilijke kwestie na een
zeer geslaagde ronde een zo groot pro
bleem als een protest te moeten behande
len. En bovendien zou dit protest tegen
Peter Post, nog altijd een grootheid, wor
den ingediend!
Van Espens vuur kon echter niet ge
doofd worden. Gesteund door zijn talrijke
supporters, die het ook geen werk vonden
kwam Cees met de vereiste rijksdaalder
en het protest gekrabbeld op een vet
stukje papier terug bij de heren jury
leden. Ze moesten er toch aan geloven.
Met hangende schouders en gefronste
voorhoofden (want 't was tenslotte een
groot probleem), zochten zij de juryka
mer op. Na ruim dertig lange minuten
en uiteraard een consumptie van de or
ganisatie was de moeilijkheid simpel uit
de weg geruimd. Het „eureka" straalde
gewoon van de gezichten, zo blij waren ze
allen dat er eigenlijk op de keeper be
schouwd, geen moeilijkheid was! Want
wat was eenvoudiger te doen alsof Post
niet gesneden had, vervolgens Peter de
vette buit in de handen te stoppen en
het aan Cees van Espen over te laten te
protesteren bij de protestcommissie in
Den Haag. Iedereen was het er over eens:
een grandioze oplossing!
In de rennerskaravaan heerste er ver
deeldheid. Cor Schuurmg, met Peter Post
en Cees van Espen had hij het peloton
gedubbeld, zei dat er niets aan de hand
was. ,,Cees is eenvoudig weg met Peter
mee naar het linkse gedeelte van de weg
gegaan nadat ik de sprint had aange
trokken. En hij kon aan die linkse kant
niet meer weg komen. Dat was dom van
Cees en Peter had daar geen schuld aan".
Van Cor zeggen anderen in de kara
vaan, moet je je niets aantrekken. Hij
zat duidelijk met Peter Post in de slag.
Waarom zou hij anders de sprint voor
zijn stadgenoot aantrekken. Groeneweg
bijvoorbeeld, stalgenoot van Van Espein,
die in het gedubbelde peloton zat en naar
zijn zeggen de sprint letterlijk voor zijn
ogen heeft zien afspelen, heeft een geheel
andere lezing, dii hij ook aan de jury
meedeelde: ,,In de laatste tweehonderd
meter reed Peter, aangetrokken door Cor,
voorop. Cees kwam naar voren. Post, die
circa anderhalve meter van de omheining
reed, liet Cees komen tot zijn naaf en
duwde hem toen tot driemaal toe in de
omheining". Tot zover de lezing van
Groeneweg. Ter verduidelijkinig van de
woorden van deze renner moet u nog we.
ten dat het reglement van de KNWU
zegt, dat na tweehonderd meter voor de
finish de renners in rechte lijn naar de
meet moeten oprukken. Zij mogen dus
nooit of te nimmer van hun weg afwij
ken.
.Zoals Wagtmans de laatste bocht door-
:wamvervolgde Pierre. Rini was
>en niet meer te houden. Zijn zeven me-
:e-vluchters waren kansloos door de
aanier waarop hij de kronkel passeerde,
hem schuilt klasse, de kracht van vele
i.k.'s en een ruime dosis doorzettings-
ermogen. Het bleek de basis voor een
Brabants kampioenschap op achttienja
rige leeftijd.
Aan een tafeltje, in diezelfde perma
nence, hingen Piet Braspenninckx en
Wim van Opstal over een glas limonade
gebogen. Twee werkers van het eerste
uur. Den Bras zat om de haverklap in
de attaque. Zoals Van Opstal. Den Bras
miste net de slag. Zoals Van Opstal.
Triest Is dat, nietwaar, Rini Wagtmans
kwam binnen. Met Wim Dubois. Ze wa
ren weer vrienden. Aan de finish had
den ze even woorden gehad. „Waarom
pak je me telkens terug als ik weg ben,
Jij wordt toch wel Zeeuws kampioen",
foeterde Wagtmansje toen.
„Beste Rini", sprak Willem bedaard,
„begrijp jij niet dat ik ook wel als eerste
binnen wil komen". Rini vatte dat, maai'
toch Hij schudde zijn vermoeide hoofd
en keek venijnig. Maar och, dat was kort
daarna weer voorbij. Samen op het
plaatje. Elkaar de hand schudden. Weg,
narigheid. De permanence liep leeg. Het
leger coureurs ging huis toe. De kerels
zwaaiden elkaar gedag en riepen „tot za
terdag". Tot de Nederlandse kampioen
schappen in Zandvoort.
Dat verontrustte de grote broeders en
ze sloegen de handen ineen. Vijf zwak
kelingen vielen door het formidabele
tempo terug: Van Leuken, Van Heertum,
Van de Aa, Brus enDeenen. De
hoofdmacht denderde steeds verder weg.
Nu kon het publiek een prognose «ma
ken. De snelle Wagtmans, attente Pierre
Pellenaars, Wim Dubois van wie bekend
is dat hij als nieuweling zo'n vijfenzes
tig eerste prijzen fietste en nu bevrijd
van alle studiezorgen (hij deed eindexa
men gymnasium en volgend jaar weer!)
een slag kon slaan, Rinus Hoogerland,
een regelmatige rijder of Toon van Hest,
de Tilburger voor wie Rini Wagtmans het
bangst was? Tientallen meters voor de
finish was het al een bekeken zaak. Ri
ni Wagtmans lag duidelijk voorop. Dat
betekende dan, dat geen mens hem meer
kon passeren. Vader Kees haalde enkele
meters voorbij de meet opgelucht adem,
„Den onze is rap, maar ge weet nooit
hé.
PETER HEERKENS
John van Tongerloo, ploeggenoot van
Peter Post, die ook van het drama ge
tuige was, ondersteunde de lezing van
Groeneweg. ,,Het is een schand", zei hjj
in sappig Vlaams. Zijn handtekening wil
de hy echter niet onder het protest van
Van Espen, dat de Arnhemse renner naar
Den Haag wilde zenden, zetten. „Ach,
dat kan ik niedat moet je toch kun
nen begrijpen!" En de renners van Pelle
naars knikten triest. Ze begrepen het. Je
kan in de wielrennerij nu eenmaal moei-
lijk je baas afvallen.
Ton Vissers, bestuurslid van de bond
van beroepsrenners en ex-organisator van
de Ronde van Nederland had weer een
andere zienswijze. De Rotterdammer trok
eens ddep aan zijn pijp, haalde een hond
door zijn spaarzame haren en zei: „Peter
heeft Van Espen gesneden omdat Kees
door Bart of door een van de andere
Tele vizieren een bocht voor de finish
naar voren gegooid werd. En dit was
dus de revanche van Peter Post
Het is jammer dat dit na een, zoals we
reeds gezegd hebben, zo'n bijzonder ge
slaagde ronde moest gebeuren. Het is
vooral jammer omdat de Amsterdammer
Peter Post de ronde van Made in feite
gemaakt heeft. Reeds na de eerste ronde
kwam hij met een vijftigtal meters voor
sprong op het peloton over de meet. Hij
|?u' £a(J hij zijn vriend, de jaurnaiist
E red Rakké, die z'n verslag voor de radio
moest doorbellen, beloofd, zich duidelijk
distanciëren van het peloton. Zoda/t zijn
vriendreeds om half vier zou kunnen ge
tuigen: Peter Post is er weer!"
De onbekende Duitser Sdhultze kwam
de Amsterdammer na enkele ronden on
dersteunen, maar kon zodra Cees van
Espen en de oud-amateur kampioen van
Nederland, Cor Schuuring, zich bij de
koplopers hadden gevoegd het tempo niet
meer volgen. Het resterende drietal heeft
toen dank zij het uitstekende stoppen van
fi^r^ vaï de Flandria-ploeg na een vijf
tigtal ronden het peloton kunnen dubbe
len. In deze bijzonder voordelige positie
zijn de drie renners tot aan het einde van
de race blijven zitten. Krachten sparend
voor het beslissende gevecht in de eind
sprint. Bijna nog presteerde Cees Lute
het, op zijn eentje ontsnapt uit een groeoje
dat zich had losgemaakt van het peloton,
de koplopers in te halen. Hij kon echter
geen rol meer spelen in de beslissende en
gewraakte sprint.
1 Peter Post (hij reed over de 130 kilo.
meter 2.57.18), 2 Cees van Espen, 3 Cor
Schuurinig, 4 Cees Lute, 5 Jo de Haan, 6
D. van Aart, 7 Leo van Dongen, 8 Rik
Wouters, 9 Cees Snepvangers, 10 Jos van
der Vleuten, 11 Bart Zoet 12 R. de Jong,
13 Henk Cornelisse, 14 Jacques van de
Klundert, 15 J. Mesters, 16 W. van Smir-
ren, 17 J. Timmers, 18 W. de Jager, 19
Cees van Amsterdam, 20 Piet van Steen
voorden.
(Van onze sportredacteur)
LIESHOUT De nieuwelingenwed-
stryd om het Brabants en Zeeuws kam
pioenschap is evenals de aspirantenkoers
niet erg spectaculair geweest. By de as
piranten bleef de hele wedstryd alles
byeen en vocht men in een massa-sprint
de verdeling der plaatsen uit. Het gezel
schap nieuwelingen liet nog even wat
zien door in de allerlaatste ronde een
uitlooppoging te presenteren. Tuit, Van
Son, Verschuiten en Wels namen twee
honderd meter, doch werden toen, met
nog een halve ronde te ryden, ingelopen.
Ook hier een gezamenlijke aankomst. Met
uitzondering van Rinus Verdonk uit
Wouw (bij de nieuwelingen) plaatsten
zich geen Westbrabanders of Zeeuwen
onder de eerste drie.
AMATEURS: 1 en Brabants kampioen
R. Wagtmans, St, Willebrord 150 km in
3.42.38; 2 A. van Hest, Tilburg; 3 P.
Pellenaars, Breda; 4 en Zeeuws kampi
oen Wim Dubois, Waarschoot; 5 R. Hoo
gerland, Kapelle-Biezelinge; 6 H. van
Vugt, Vlijmen; 7 Chr. Broekmans, Ze
venbergen; 8 A. Russens, Den Bosch;
9 M. van de Lee op 25 sec., Drunen; 10
P. Deenen, Vlijmen; 11 A. van Reertum,
St. Oedenrode; 12 op 1.43 P. Braspen
ninckx, Rijsbergen; 13 R. Pijnen, Woens-
drecht; 14 R. Huybregts, Ètten; 15 C.
Zoontjes, Tilburg; 16 A. Leyten, Eind
hoven; 17 J. Stolk, Veldhoven; 18 H.
van Rooij, Zeelst; 19 T. Barten, Zeven
bergen; 20 F. Liebregts, Vlijmen.
NIEUWELINGEN: 1 en Brabants kam
pioen J. van Keesel, Deurne, de 60 km
in 1.32.28; 2 F. Otten, Eindhoven; 3 M.
Verdonk, Wouw; 4 W. Nicols, Vlijmen;
5 W. Maasakkers, Geldrop; 6 P. Mulder,
Oss; 7 J. Glas, Eindhoven; 8 R. Rutten,
Leende; 9 H. van Duinhoven, Stiphout;
10 H. van Gulik, Den Bosch; 12 B. Broe-
re, Zevenbergen. H, Lavooij, Hansweert
klasseerde zich als achttiende en werd
Zeeuws kampioen. De tweede en derde
prijs waren voor J. Smet. Hansweert en
J. Gijzel, Kapelle.
ADSPIRANTEN: 1 en Brabants kam
pioen M. van Laarhoven, Haaren. de 30
km in 47.55; 2 P. van Katwijk, Oploo;
3 M. van de Heyden, Eindhoven; 4 H.
WILLY DE FEBER boekte za
terdag in Waasmunster een fraai
succes door als tweede te eindi
gen in een wedstrijd over 105 km,
waarin 86 renners van start gin
gen. Niet minder dan zestig ren
ners stoven op de finish af, die
het eerst werd overschreden door
de Belg Oudenaarde, die De
Feber met banddikte klopte.
(Van onze sportredacteur)
DINTELOORD Het was alsof er een versperring opgeworpen werd. De
grote prof-ronde van Dinteloord, ongekend boeiend, raakte juist over de helft van
het vereiste aantal kilometers (honderd twintig), toen Jo de Haan een vinnige de
marrage plaatste. Hij sprong weg uit een kopgroep van zeventien. Met nog vijftig
kilometers voor de boeg. Over heerlijk beschutte wegen in de kom van het dorp,
over door de blaffende wind zware dyk. Meteen viel het tempo van de aanvoerders
schrikbarend terug. De Haans ploegmaten (Hugens, Zoet, De Roo, Karstens, Van
de Klundert, Maliepaard en Van Espen) wierpen een barricade op om hun vriend
te beschermen tegen al te vechtlustige makkers van vijandelijke troepen en slaag
den daar, dank zy saamhorigheid en goed verdeelde ijver, voortreffelijk in. Jo de
Haan zag men pas terug aan de finish.
Amper opgewonden over het feit dat hij
de sterk bezette Dinteloordse wedstrijd
won. Helemaal niet onder de indruk van
zijn krachttoer, waardoor tientallen ren
ners gedubbeld werden. Jo de Haan liet
de huldiging als een fijne douche over
zich heen glijden, fietste zijn ererondje
en verdween rustig van het toneel.
De plaats, waar zo'n scherpe strijd ge
streden was tussen geweldenaars. Op het
laatste moment meldden zich nog bij de
organisators: Cees Lute, Piet Rentmees
ter en Ab Geldermans, om de belangrijk
sten even te noemen. Ze maakten met
enkele vechtlustige jongeren en de com
plete Televizier-ploeg, de wedstrijd eens
zo sterk bezet als donderdag te verwach
ten was. Het eerste optreden van Kees
Pellenaars' Tour-ploeg trok duizenden
(men schatte het aantal op achtduizend),
naar de suikerstad. De liefhebbers kwa
men er aan hun trekken, want van meet
af werd er hard gekoerst. Eerst zag men
een aardige daad van Jan Pieterse en Lo-
thar Claesges, die ruim vijfenvijftig kilo
meter alleen vooruit trapten. Hun voor
sprong groeide steeds en bereikte met
vijftig seconden het hoogtepunt. Op dat
moment vonden Piet Rentmeester, Jan
Hugens, Jan Schröder en Leo Knops het
tijd om in te grijpen. Ze veroverden twin
tig seconden op het peloton, waar vooral
Cees Lute, Ab Geldermans en de Tele-
vizieren bergen werk verzetten. De twee
dappere strijders konden dan ook niet op
tegen dit geweld en nadat eerst de groep
Rentmeester neerstreek, slokte het pelo
ton binnen de kortste keren alles op en
weg.
De eerste actie van Pellenaars' pupil
len kwam met een ontsnapping die Cees
van Espen organiseerde. Samen met Bart
Zoet. De rest was vertegenwoordigd door
Cees Lute. Het trio zette er aardig gang
in, doch kon niet voorkomen dat andere
aansluitingen een feit werden.
Jo de Roo en Jacques van de Klundert
vlogen met puntenklassement-leider Piet
Rentmeester mee, Jo de Haan, Bas Malie
paard, Jos van der Vleuten, Gerben
Karstens en Michel Stolker, volgden ir
een groepje kort daarachter en het duur
de niet lang of deze plukjes hadden elk
aar gevonden in een kopgroep, waarvan
de kracht groot was. De namen: Jo de
Roo, Jan Hugens, Bart Zoet, Jacques van
de Klundert, Cor Schuuring, Jan Boog,
Michel Stolker, Jos van der Vleuten, Jan
Schröder, Leo Knops, Jo de Haan, Bas
Maliepaard, Gerben Karstens, Cees van
Espen, Piet Rentmeester, Cees Lute en
Cees van Amsterdam. Nadat Jo de Haan
met succes de ruimte in ging en zij*
vodrsprong steeds uitbreidde, vielen er ii.
de achterhoede klappen.
Verschillende renners haakten af, an
deren zetten de achtervolging in en draai
den na verloop van tijd stoer mee in het
front. Cees Snepvangers, Mart van Gin-
neken, Werner Swanefeld, Rik Wouters,
Karei Leyten, Leo van Dongen en Dick
Groeneweg kwam kort te zitten. Sommi
gen vielen weer terug, want het tempo
lag bijzonder hoog.
De leidende ploeg viel dan ook in stuk
ken en beetjes uiteen. Achter de steeds
meer voorsprong nemende Jo de Haan
(hij dubbelde intussen de laatste groep
met o.a. Zilverberg en Geldermans), stre
den Gerben Karstens, Cees van Espen,
Bas Maliepaard, Jan Boog, Cees Lute,
Bart Zoet, Jo de Roo, voor de volgende
plaatsen, volgde Rik Wouters als eenling
tussen de wirwar van renners.
Aan de triomf van Jo de Haan twij
felde niemand meer. Met machtige pe
daalslagen werkte hij meter voor meter
weg om tenslotte na honderd twintig ki
lometer over de lijn te vallen. Gerben
Karstens won de spurt van het groepje.
Langzaam druppelde het overige deel
binnen. Dinteloord bejubelde ze allemaal.
Er was strijd geleverd. Een uitermate
boeiend gevecht.
1 Jo de Haan, Huybergen, 120 kilome
ter in 3.05.19; 2 G. Karstens, Leiden: 3 C.
Lute, Beverwijk; 4 B. Zoet, Sassenheim;
5 J. de Roo, Kruiningen; 6 B. Maliepaard,
Willemstad: 7 J. Boog, Laren; 8 C. van
Espen, Arnhem; 9 R. Wouters, Baarle-
Hertog; 10 J. van de Klundert, Hoogerhei-
de; 11 M. Stolker, Breda; 12 C. Schuuring,
Amsterdam: 13 P. Rentmeester, Koude-
kerke; 14 W. de Jager, Den Haag; 15 W,
Swanefeld, Breda: 16 H. Cornelisse, Am-
sterdam; 17 L. Leenaerts, Diepenbeek
(B.); 18 A. van Aert, Achtmaal; 19 C.
Snepvangers, Zundert; 20 G. PoS, Kor-
tenhoef.
HET moment in de Ronde van
Dinteloord. Jo de Haan is zojuist
ontsnapt uit de kopgroep. Men
ziet hoe Jo de Roo en Gerben Kar
stens die leidende groep controle
ren.
Grote belangstelling in Baarle-
Nassau-Hertog waar Tourrijder
Rik Wouters in de bloemetjes werd
gezet. Zoals men ziet was er veel
belangstelling voor de rij-toer
van Zandbeek, Vught; 5 F. Heyers, Hel
mond; 6 F. Weeteniings, Hank; 7 R.
Roks, St. Willebrord; 8 H. Botterhuis,
Sambeek; 9 H. van Bavel, Boxmeer;
10 P. Oerlemans, Tilburg. Er waren geen
Zeeuwse deelnemers, want P. Pertijms
bleek bij nader inzien een Brabander te
zijn.
In Rijsbergen werd Kees Haast Raaymakers overhandigde hem
gehuldigd. Hij ondervond veel be- een fraaie beker.
langstelling. Burgemeester mr.
