Noodtoestand in vele
Duitse ziekenhuizen
ELPAk
SMOAfl
a
nja
UYCKS
Mijn lief is als een rode roos,
REDOUTé
graveerde
keizerlijke
rozen
in junizon ontloken
Ontstaan van de roos
en haar kleuren
Van vrouw
tot vrouw
slechts 112ct
Deel van VAR-
leger verlaat
lemen
Koudegolf in
Brazilië:
13 doden
ai
Veel te weinig
verplegend
personeel
slechts twee dagen!
et verschil l
■h heerlijk Ucht.
tarde
et extra van
In Canada
Priesters willen
van eretitels
en paars af
JONGETJES
OMGEKOMEN
IN KIST
Lagerhuis akkoord
met afschaffing
doodstraf
Step nooit op straat.
Uk/65-speldjes a10ct. bij
ruim 4500
CENTRR
WH
levensmiddelen-bedrijven
i ria«3 ïaooH
DOOR MIGNON G EBERHART.
Het bal van de
kleine witte bedjes
Joséph
door
wm
Annemie
-i'
Mac
fftv:;. II
Gillavry
h n
ine
Nieuwe rozen
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 15 JULI 1965
(Van onze correspondent in Bonn)
PUSSELDORF Het tekort aan ver
plegend personeel in de chirurgische kli
niek van de medische academie in Düs-
seldorf heeft thans zodanige vormen
aangenomen, dat 100 van de 372 bed
den niet meer door patiënten kunnen
worden bezet. Bovendien moeten bepaal
de apparaten buiten bedrijf worden ge
steld wegens gebrek aan bedienend per
soneel.
In de gehele Bondsrepubliek bestaat
[een tekort van ongeveer 30.000 verpleeg
sters. De situatie in vele ziekenhuizen
|is vrijwel onhoudbaar in andere heeft
Jnen het verpleegbedrijf al moeten be
driten wegens gebrek aan personeel.
De beroemde hartspecialist prof. Der-
j die de Nobelprijs kreeg voor nieu-
[we methoden van interne hartonderzoe-
kingen noemt deze situatie een „ka-
tastrofe" op bepaalde afdelingen ont
breekt meer dan de helft van het beno
digde en voorgeschreven personeel.
Bijzondermoeilijk wordt de situatie
in vele ziekenhuizen tijdens de a.s. va
kantiemaanden. Plaatsvervangsters voor
de verpleegsters zijn niet te vinden.
Düsseldorf schijnt al een bijzonder spre
kend voorbeeld te zijn. Uit andere me
tropolen in het dichtbevolkte land aan
Rijn en Roer komen zulke alarmerende
berichten nog niet. ofschoon men ook
daar van een „uitermate moeilijke per-
soneelssituatie" spreekt
Er is, volgens de ..Deutsche Kranken-
hausgesellschaft" vrijwel geen uitweg
uit dit dilemma. Ook het aantrekken
van „hulp-verpleegsters" en „verple
gers" heeft het acute tekort aan ge
schoold verplegend personeel niet kun
nen oplossen. Op het ogenblik zijn reeds
rond de 1500 hulp-verpleegsters en ver
plegers in dienst. Er worden er nog on
geveer 1000 opgeleid. Samen vormen zij
echter slechts een druppel op een gloei
ende plaat.
Het ministerie van buitenlandse zaken
onderhandelt op het ogenblik in verschil
lende Aziatische landen om daar ver
plegend personeel aan te trekken. Uit
de Philippijnen zullen eerst 150, later
nog eens 1000 aspirant-verpleegsters in
dienst worden genomen. Ook dit is
slechts een noodoplossing, want na ver
loop van een aantal jaren keren deze
verpleegsters volleerd naar het land ha-
rer herkomst terug.
g op Padawax van f 1,25, dus
1965) slechts f 1,05. Verkrijg-
art, donker-, middel- en licht-
lurloos. Goed voor 50 paar
meer.
u van tot vootdeelpa)
QUEBEC (K.N.P.) De priesters met
de eretitel „huisprelaat van Z.H. de
Paus" in het aartsbisdom Quebec in
Canada hebben bij hun aartsbisschop
1 kardinaal Roy, een verzoekschrift in-
gediend, waarin zij meedelen afstand
te willen doen van hun titels en paar
se kleding. Het concilie stelt voor, zo
merken zij op, om het protocoL en de
kleding van de kerkelijke hiërarchie te
vereenvoudigen. De evangelische ar-
I moedie geldt echter ook zo menen
zij voor priesters, die bekleed zijn
I met zuivere eretitels.
Bij vinden dat de titel monseigneur
(respectievelijk Mon Seigneur) gere
f serveerd moet blijven voor Christus
J en voor de bisschoppen, misschien
ook nog voor de vicarissen-generaal.
Alle versierselen van het huisprelaat
schap als paarse sjerpen, befjes, kno
pen, randen en mantels zouden ver-
I vangen moeten worden door een een-
i voudig insigne, dat zowel op de toog
als op de civiele kleding gedragen
f kan worden. Wanneer de huispre-
-sM laten speciale kleding moeten blij-
dragen in de Kerk, dan moet die,
naar de mening van de Canadese huis-
M prelaten, aanzienlijk worden vereen-
I voudigd.
Z doen ook een beroep op de titulaire
kanunniken, geheim-kamerheren en
apostolisch© protonotarissen om hun
I. van het aartsbisdom Quebec besluiten
van het aartsbidsom Quebec besluiten
hun verzoekschrift met het verzoek,
dat er gezocht zal worden naar min-
der spectaculaire methoden om de be-
tekenis van een functie of verdiensten
van een priester te onderstrepen.
ADEN (UPI) Volgens radio Sanaa
heeft het Egyptische opperbevel in Je
men opdracht gegeven tot het terugtrek
ken van Egyptische troepen uit enkele
noordoostelijke grensstreken
De president van het republikeinse Je
men, Abdoellah al Sallal, heeft onlangs
bekendgemaakt, dat een aantal Egypti
sche militairen om economische redenen
zou worden te ruggetrokken
In de betrokken gebieden is het in re
cente weken tot hevige gevechten geko
men met royalistische troepen.
CLEVELAND (U.P.I.) Twee jonge
tjes zijn gisteren in Cleveland (Ohio)
dood aangetroffen in een cederhouten
kist, waarin zij waarschijnlijk gestikt
zy'n.
Tientallen politieagenten, vrijwilligers,
vrienden en familieleden hadden meer
dan 24 uür gezocht naar de jongens
Michael Moughan, 4 jaar oud en Do
nald Diliberto. 6 jaar, voordat de af
schuwelijke ontdekking werd gedaan op
de vliering van het huis van Diliberto.
Meer dan 30 politieagenten en 50 ca
detten van de politie-academie kamden
huizen, garages, auto's, parken en de
waterkant uit.
Na een huis- aan-huis-onderzoek door
buren, vrienden en vele anderen, vroeg
de politie tenslotte of het huis van Dili
berto zelf al doorzocht was. Ondanks de
verzekering dat dit al gebeurd was,
zocht zij nogmaals en vond toen de
lichamen.
(Advertentie)
Strijken kan nog
gemakkelijker
m «-p stoom
A.c\j strijkijzer
LONDEN (UPI) Het Britse Lager
huis heeft gisterochtend vroeg met 200
tegen 98 stemmen een wetsontwerp
aangenomen, dat afschaffing van de
doodstraf beoogt. Het is een ontwerp
van de Labour afgevaardigde Sydney
Silverman.
De stemming over de derde en laat
ste lezing van het wetsontwerp volgde
op een levendig debat over de mérites
van de wet als zodanig en de procedure,
die is gevolgd voor behandeling in de
kamer.
Het wetsontwerp moet nu naar het
Hogerhuis dat de aanneming kan op
houden alvorens het kracht van wet
krijgt.
(Advertentie)
(Advertentie)
RIO DE JANEIRO (UPI) Een on
verwacht© koudegolf in Brazilië heeft
in de provincie Sao Paulo aan acht en
in Rio Grande do Sul aan vijf mensen
het leven gekost.
In de koudegolf kwamen de tempera
turen niet hoger dan 5 graden onder
nul. In Rio de Janeiro daarentegen was
het 22 graden.
LIMONADESIROOP
dOOUISHQVNOIAin
H00BT ERBIJ I
Marha lachte en kroop achter het
stuur. Ze was opgewekt gestemd door
de ontvangst en verwarmd door het
haardvuur en de vriendschap. En ook
een beetje door de Martini, die vaag
in haar gloeide. „Als u me nu wilt
zeggen welke weg ik nemen moet."
"F fmt hem niet missen- Hier rechts-
de eerste weg links en dan weer
rechtsaf De weg kronkelt wat, maar
het is de goede. U kunt niet ver
dwalen Het is maar vijf kilometer.
Zou u het prettig vinden als ik voor
u ging rijden om u de weg te wii-
zen?"
Martiha weigerde. „Rechtsaf linksaf
rechtsaf. Dank u."
..Tot' dinsdag. Wens Lem het beste
van me.' Hij wuifde joviaal, terwijl
zij de auto keerde cn de weg opreed.
Rechts, links, rechts. Eenvoudiger
kon het niet.
De weg kronkelde inderdaad en was
erg smal. Aan weerszijden stonden
bomen en struikgewas zo dicht langs
de kant, dat takken ervan net langs
de auto schuurden.
Het was aanmerkelijk donkerder ge
worden. Ze was. beslist niet langer
dan twintig minuten bij de Stensons
geweest en toch was de schemering
van begin november nu al duisternis
geworden.
De koplampen vormden een lange,
maar diffuse lichtbaan voor de auto
uit. Want het regende nu weer hard.
Ze verlangde ernaar iets van het
huis van de Bascoms te zien.
Ze was wel eens even in Bascom Bay
geweest, het stadje aan het begin
van het meer, toen Lem haar daar
vroeg in de herfst heen gereden had
om als nieuwe inwoonster ingeschre
ven te worden, zodat ze zou kunnen
stemmen. Ze had het huis, vele ja
ren lang het hoofdkwartier van de
Bascom-clan nog nooit gezien Ze be
gon opgewonden en nieuwsgierig te
worden. Ze was ervan overtuigd dat
mes. Bascom er al zou zijn etn op
haar zat te wachten.
De bocht naar links kwam zo vaag
in zicht, dat ze die bijna gemist had
en het stuur moest omgooien. Vast
en zeker maakten maar weinig men
sen gebruik van deze weg, hij zag
er niet erg bereden uit. Ze nam een
scherpe bocht naar rechts en daar
na was die weg weinig meer dan een
smalle landweg. Er drong geen licht
van huizen door de duisternis, maar
ze wist dat het huis van de Bascoms,
net als alle andere huizen rond het
meer, apart stond, bewust afgezon
derd, zoals gebruikelijk was geweest
rond de eeuwwisseling, toen het ge
bouwd was.
Het was die avond wel stil op de
weg en het was erg afgelegen. Z©
kwam geen auto tegen, het leek wel
orf ze alleen was in een donker kil
le, natte wereld. Al rijdend draaide
zij een raampje open en tuurde door
de duisternis naar buiten. Op dat mo
ment zwaaide er uit het niets iets
ua en donkers, als een séhim,
recht voor de auto en viel neer, er
onder. Ze trapte uit alle macht op
de rem, die hevig knarste.
De auto kwam tot stilstand, maar
pas nadat er nog eens zo'n dof ge-
Knars had geklonken dat ze er naar
van werd.
Ze was tegen het stuur aan gewor-
Eeüi j duwde het portier open en
ïl°i ?°?r de regen en het donker
teiug, tot voorbij de rode gloed van
de achterlichten
Op de weg lag een man, in elkaar
gedoken onder een lange regenjas.
Ze was op nauwelijks een autoleng
te afstand tot stilstand gekomen. De
rode achterlichten beschenen de in
eengedoken figuur. Zijn hoed was voor
hem uit gevallen en lag omgekeerd
in een plas. Hij bewoog zich niet en
gaf geen geluid. Hij rook naar alco
hol; hij schieten ervan doordrenkt te
zijn, zo sterk was de zure, nare
lucht.
Martha's hart bonsde zo hevig, dat
ze misselijk en duizelig werd. Ze
hurkte naast hem en hoorde zichzelf
zeggen: ,,Ik had u niet gezien het
is zo donker bent u gewond
kunt u zich bewegen ik zal u naar
een dokter brengen."
Het geluid van haar nerveuse ge
jaagde stem stierf weg. De man had
een klein, spits gezichtje met een
grote neus en een weglopende kin, en
het leek wel of hij in een hoop nat
te herfstbladeren op de weg lag te
snuffelen.
Hij zag eruit of hij dood was.
Ik most iets doen! Maar wat? vroeg
ze zich versuft af. Dokter opbellen
ja, opbellen.
Ze stond te staren naar het spook
achtige rode lichtschijnsel en het
scherpe gezicht dat in de bijeenge-
waaide bladeren snuffelde, en streek
haar haar uit haar gezicht.
Ja, een telefoon. Terug naar de Sten
sons nee, het huis van de Bas
coms moest dichterbij zijn.
Ze kon hem niet laten liggen.
Ze was op de hele weg geen auto
tegengekomen. Het was ook niet
waarschijnlijk dat er nog een voorbij
zou komen. Ze zou de man moeten
laten liggen om een telefoon te gaan
zoeken. Als een automaat ging ze
weer achter het stuur zitten. Ze zag
nauwelijks de weg voor zich uit. Ze
ging weer een bocht om en plotse
ling waren er lichten in de verte eti
was er een wit hek dat openstond,
met de naam Lemuel Bascom erop
geschilderd. Ze zwenkte een met gra
vel bedekte oprijlaan in, gaf nu vol
gas »en reed ronkend op de lichten
af, die uit hoge vensters schenen Ze
bracht de auto tot stilstand en holde
naar een grote, witte deur, struike
lend over treden en een bordes. Ze
stootte de deur open en werd zich
vaag bewust van een vierkante vesti
bule, licht uit een daarachter gele
gen kamer en een vrouw die ver
schrikt uit een sto©l opsprong Maar
die vrouw was niet mrs. Bascom.
In een grote open haard flakkerde
een rossig vuur Uit de duizelig ma
kende hitte en het licht kwam het
ronde, gebrilde gezicht van Dilly
Downes te voorschijn. „Hé Martha!
Wat is er aan de hand?"
,,Ik heb een man doodgereden. Ik
een man doodgereden."
„Martha!
Het moderne interieur, zo
recht van lijn, zo ongecom
pliceerd van kleur, zo verant
woord van indeling, blijkt op
één punt te kort te schieten: het
heeft gebrek aan romantiek.
Het drijft de bewoners naar an
tiquair en rommelmarkt, al naar
gelang de portemonnaie toe
staat. En zij komen thuis met
antiek of met kitsch, met een
oud meubel, een petroleum
lamp, een grootvaders stoel en
zeker met een rozengravure
/an Redouté.
Als de rozen van Redouté niet
in de gang hangen 0111 een warm
welkom toe te roepen, dan han
gen ze wel in de slaapkamer, bo
ven het bed. Ze zjjn zó populair
dat het warenhuis ze verkoopt
aan de lopende band. U ziet een
van die vele beroemde gravures
hangen boven het bedje van
Klaasje en Pimpernel in het TV
spel van Barend de Beer. U ziet
ze langzamerhand huis aan huis.
,/J
/J
Sinds jaar en dag bestaat in Frank
rijk het comité du bal des Petits Lits
blanes, het comité voor hei bal van de
kleine witte bedjes, een charitatieve
instelling die zich beijvert ten bate
van T.B.C.-patiënten. Eens per jaar
wordt het bal georganiseerd met me
dewerking van beroemdheden op al
lerlei terrein, kunstenaars en zaken
lieden. hoge functionarissen en dra
gers van beroemde namen. De entree
prijzen zijn vanwege het goede doel
fabelachtig hoog (momenteel 1500
francs).
Dit jaar weid het bal gehouden in
het Ierse kasteel Powerscourt bij
Dublin, dat door de eigenaars hier
voor welwillend werd afgestaan.
Honderd mooie Franse meisjes vlo
gen met haar avondjaponnen en nog
veie andere genodigden naar Ierland
nm te dansen (naaldhakken door de
kasteeleigenaar verboden) op het bal
waar bovendien talloze Britse gasten
waren. Er werd een lang weekend van
gemaakt met een garden party, een
openlucht-diner op een boerderij, het
bijwonen van een filmpremière, een
bezoek bij president de Valera, een
picnic bij mevrouw Guinness, erfge
name van de biermiljoenen tevens ex-
echtgenote van de Franse mode-ont
werper Ferreras. Mode en mode-ont
werpers gaan bij grote gebeurtenissen
steeds meer op de voorgrond treden;
een belangrijk onderdeel van het pro
gramma bestond dan ook uit een be
zoek aan het kasteel dat de Ierse mo
de-ontwerper Ronald Davies bewoont
en het bezichtigen van zijn ateliers,
die in een vleugel van het kasteel zijn
ondergebracht.
Alle jonge meisjes, die souvenir
programma's verkochten, waren ge
kleed in witte Trevira, een modieuze
bijzonderheid die veel geld in het
laadje zal gebracht hebben. Alle gas
ten kregen parfum van Dior cadeau.
Alle chignons (men kan niet meer
naar een bal gaan zonder chignon)
waren van Claude Maxime de officiële
kapper-van-het-bal. Alle, behalve die
van prinses Gracia van Monaco, want
zij arriveerde in een speciaal vlieg-
hi'g met haar eigen gasten en haar
eigen kapper, n.l. Alexandre, die zich
de enige „kapper van koninginnen"
noemen kan.
De Franse kunstenaar Pierre-Joseph Redouté
leerde aan het eind van de 18e eeuw in Londen
de graveertechniek van de beroemde Italiaan
Bartelozzi. Hij keerde terug naar Parijs en ver
volmaakte de techniek zodat hij zijn leermeester
overtrof. Zelf leidde hij weer een groep graveurs
op en zelf experimenteerde hij met drukkers om
de mooiste resultaten te krijgen. De beste kleu
rendrukkers van zijn tijd hebben ons de beroem
de rozen nagelaten waarmee Redouté de ere
naam „Raphael van de Roos" verwierf.
De verfijnde graveertechniek van
de onbetwiste meesters is in on
bruik geraakt, waarschijnlijk is er
geen kunstenaar meer ter wereld, die
deze kunst nog verstaat. De rozen van
Redouté uit het warenhuis zijn be
paald géén originele gravures. Wat
wij nu (voor weinig geld) kunnen
kopen zijn goede reprodukties die po
pulair konden worden door een op
merkelijke uitgave van Ariel Press.
Dit boek, dat inmiddels uit de cir
culatie is en niet meer herdrukt
wordt, bevat tientallen levensgrote
afbeeldingen van Redouté's rozen; de
bloemen liggen op de bladzijden te
stralen en ademen een poëzie uit die
bijna geurt als een roos. Al wie de
rozemplaten aan de muur hangt om
hun dichterlijke sfeer, voelt zich ver
tederd en denkt dat het geromanti
seerde rozen zijn, want zo bloeien ze
nergens, niet in tuinen en niet in
kassen. Nee, zo bloeien de rozen ner
gens meer, maar 150 jaar geleden
waren ze natuurgetrouw geportret
teerd; zó zaïgen ze eruit en niet an
ders.
Pierre-Joseph Redouté vereeuwig
de alle rozen van Joséphine, keizerin
van Frankrijk. Als Joséphine niet
zo'n hartstochtelijk rozenkweekster
was geweest en als zij niet bovendien
haar verzamelde rozen in albums
had willen bewaren, zou Redouté de
ze gravures nooit hebben kunnen ma
ken.
Het ontwerp van dit draion avond
ensemble is vrij streng, maar het
rijke borduursel van parels en
strass op het hesje, geeft een speels
en feestelijk cachet. Met korte rok
zou dit een cocktailensemble kun
nen zijn. Model Uli Richter.
■—•Z*
De kleine Joséphine werd
geboren op het Frans
Westindisch eiland Marti
nique en groeide er op
als een wilde bosnimf tus
sen uitbundige tropische
gewassen. Het onbereken
baar lot maakte haar echtgenote
van Napoleon en keizerin van
Frankrijk. Zij had een ontoombare
zucht naar luxe waarvan een harts
tocht voor rozen maar een enkel
facet was.
Zij wierp zich op de tuinen van
Malmaison en liet er rozen uit alle
windstreken bijeen brengen, uit Chi
na en India, uit Galicie en Egypte,
waar rozen al duizenden jaren eerder
bloeiden. Zij bracht het tot een unieke
en complete verzameling van 350
soorten; niemand had ooit geweten
dat er zoveel verschillende rozen be
stonden. Toen zij haar rozen wilde
verzamelen in een boek, was juist
de kunst van het bloemen schilderen
revolutionair vernieuwd door de gro
te meester Gérard van Spaendonk.
Zijn leerling Pierre-Jospeh Redouté
muntte uit in deze kunst en maakte
in opdracht van Joséphine het mees
terwerk van de rozenive inzameling.
Hij herschiep alle geliefde bloemen
van de keizerin; hij gaf de essentie
van de roos weer, teder en krachtig,
losbladig of vast vervloeiend van
kleur en vergankelijk.
Die rozensoorten zijn er niet meer.
Zij hebben niet veel langer dan een
mensenleven bij elkaar gestaan, en
niet veel langer geleefd, omdat de
smaak van de mensen veranderlijk is
en omdat de wispelturige rozenmin-
naar de voorkeur geeft aan nieuwe
variëteiten. Ook wel omdat de roos
zichzelf geen mensenleven lang on
veranderd voortzette.
Kwekers over de hele wereld von
den in het bezeten rozenspel van
Joséphine een grond om nieuwe, on
gekende soorten op té kweken. Nu
anderhalve eeuw later, leven er an
dere rozen. Van de 350 soorten wer
den het er 30.000 en elk jaar komen
er nieuwe by.
In de tijd dat Joséphine miljoe
nen besteedde aan haar rosarium,
werden voor het eerst rozen uit Chi
na, later uit Japan ingevoerd. Met
de bloemen die van heinde en ver
kwamen is door kwekers in Frank
rijk, Engeland, Vlaanderen en Ne
derland gekruist en geselecteerd. Een
enkele eigenschap van zulk een oor
spronkelijke roos, kon aan een nieuw
soort worden gegeven. Zo gaven
de oude honderdbladige rozen hun
geur aan de nieuwe Noisette, maar
hun doorbloeidhedd leefde voort in de
Bourbonrozen.
Een historische mijlpaal was de ge
boorte van La France in 1861 want
het was de eerste roos die de gehele
zomer doorbloeide. Rozencollecties
kwamen in de mode, de ene variëteit
volgde de andere op. Nieuwe tinten
geel werden door kruising aan het
boeket toegevoegd, tinten, die Re
douté alleen maan- in het wild zou heb
ben gevonden.
Er kwamen nieuwe klimrozen, nieu
we struiken. Maar de tijd dat alle
rozen in tuinen en parken konden
bloeien, was voorbij; vele soorten
kunnen alleen maar leven in kas
sen. waar ze in knop worden afge
sneden. Ze komen pas binnenshuis
tot bloei zonder ooit zon gevoeld en
dauw geproefd te hebben. De nieuwe
rozen lijken in vorm en kleur steeds
minder op de rozen van Redouté. De
zachte tinten die aan de gravures
zulk een innigheid verlenen, zijn ver
drongen door felle, vurige -of koele
kleuren. De tedere romantische
vorm wordt dikwijls bijna ongenaak
baar gestyleerd.
Voor de tuinen kiest men niet al
leen de roos maar ook het blad waar
tegen de bloem goed moet uitko
men. In perken die op een afstand
worden gezien, plant men lichtge
kleurde rozen. Rode die by het ver
welken op gemorste wijn lijken,
zijn ongeschikt want niemand heeft
meer tijd de struiken schoon te pluk
ken.
Ook de namen hebben zich bij de
nieuwe tijd aangepast. De stammoe
ders van al die duizenden soorten,
droegen simpele, bijna dorpse na
men: Mosroos. eglantier, honde
roos, roos van Damascus. De roos
die paste bij vorstelijke vrouwen had
een ernstige, welluidende naam: geu
rende roos uit de Indiën, Roos met
de gebogen Knopjes, Koninklijke Wit
te Roos, rosier au cent feuilles fo-
liacée; en ook een romantische
naam: rosier d'Amour.
De 19e eeuw noemde de rozen naar
beroemde vrouwen en belangrijke
mannen: Madame Gabriël Luizet,
le Maréchal Niel.
Bij de moderne rozen vindt men di
recte namen, zonder beschrijving,
zonder eretitel: Scxraya, Cocktail,
Grace de Monaco, Fashion. Ze zijn
prachtig de hedendaagse kaswonde-
ren maar we kijken naar Redouté
en zeggen de dichter na:
mijn lief is als een rode roos,
in junizon ontloken
Toen Venus werd
geboren uit het
schuim van de zee,
ontsproten de eerste
rozen uit de drup
pels die van haar
afvielen, opdat zij
de verrukkelijkste
geuren zou kunnen
inademen.
De eerste rozen wa
ren wit. Maar eens
moest Venus haar
minnaar Adonis ver
bergen in een rozen
bosje voor de wraak
zuchtige Mars. Zij
prikte haar voet aan
een doem en een
druppel bloed viel
op een roos. Vanaf
die dag zijn er rode
en roze rozen.
Mohammed twijfel
de aan de trouw van
Ayashah en kreeg in
een droom deze
raad: laat Ayashah
iets onderdompelen
in het water van de
fontein. Blijft de
kleur onveranderd
dan is zij trouw, zo
nietdan is zij schul
dig. Toen Ayashah
met een handvol
lüifte rozen bij de
fontein stond, vroeg
Mohammed haar de
bloemen te laten
vallen. Zij gehoor
zaamde en zag
de rozen in het wa
ter geel worden. Se
dertdien bestaan er
gele rozen.
Afbeeldingen van antieke monumentale gebouwen komen dezer
dagen met postzakken vol over onze grenzen voorzien van de har
telijke groeten van familie en vrienden. Zij blijven nog weken
lang op het buffet staan, of in de rand van de spiegel steken. U
kunt antieke gebouwen ook bijzonder fraai afgebeeld zien in deze
decoratiestof, een van de vele exclusieve handdrukstoffen voor
het interieur, van de ontwerper Kindcrmann. Deze kunstenaar
van het dessin leidt zelf de ateliers waar zfjn ontwerpen op het
doek worden gebracht, waardoor het hoogste resultaat wordt be
reikt. Er ontstaat een zeer gevarieerde collectie, die toch duide-
ij van één hand is, een hand met groot gevoel voor architectoni-
sc e ruimte. De handdrukdessins van Kindermann zjjn in ons
land verkrijgbaar en blijven gedurende minstens 10 jaar lever
baar.
