Budel heeft zijn Duitse „gasten" volledig geaccepteerd En er wordt goed aan hen verdiend..... I Nederlander in de receptie van hotel op Majorca Russische hebben dorpshonden hondeleven Dagblad De Sten GEVOELIGHEDEN PIJNLIJK-GEVOELIG VERMEDEN Organisators antwoordden Vittorio Adorni „POGROMS" SCHOKKEN STEDELINGEN dagelijks in meer dan 70.000 gezinnen Bondsregering onderzoekt zaak-Conring De gulden rolt JPEPE" ZOU NIET MEER TERUG WILLEN Spaanse vrouw leeft zedig t verkoopster net meisje J.J.J. v. d. Griek HUWELIJKEN Na Nederlands protest Student reed op Austria Exp ress Trouwplannen Stierengevechten Kamer akkoord met sociale mammoetwet Overijverige actie tegen rabies I MARY VAN DIJK afwezig TE KOOP R.K. Weduwnaar Gescheiden b Dank uit Aus 4 DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 7 JULI 1965 De Duitse Jongens gedragen zich uitermate correct. (Van een onzer redacteuren) BUDEL „Minder dan sommige bladen doen geloven, is Budel ondersteboven van de op handen zijnde legering van 3300 Duitse mili tairen. Uitzonderingen daargelaten is er geen laaiend enthousiasme en geen heftige verontwaardiging. Wie in het Kempisch-Meierijse dorp de mensen peilt, krijgt de indruk dat de meeste mensen maar eens af wachten wat er gaat gebeuren". Met deze aanhef begon een reportage in deze krant in april 1963. Ze werd geschreven een maand voordat het „Luftwaffenausbildungs- regiment 2" zijn intrek nam in het fraaiste legerkamp, dat toen in Nederland te vinden was, in ruil voor de legering van een Nederlands garnizoen in Seedorf bij Bremen. Twee jaar later toetst dezelfde ver slaggever opnieuw de opinie in en rond BudeL Zijn de Duitsers geaccepteerd? Worden ze vriendschappelijk bejegend of worden ze met een zekere afwijzing geduld? Dat is de teneur van de vra gen, die wij her en der hebben gesteld, er rekening mee houdend dat de hou ding der Nederlandse bevolking in grote mate afhangt van het optreden der Duit sers. De conclusie luidt: Budel en omgeving ondervinden de aanwezigheid der Duit se militairen allerminst als een ondraag lijke last. Ze zijn tot het straatbeeld gaan behoren. Aan Duitse zijde is een grote mate van begrip getoond voor ge voeligheden. die ruim twintig jaar ge leden zijn ontstaan. Van Nederlandse zijde wordt dit gewaardeerd met een vriendelijke genegenheid zowel ten op zichte van de oudere leden van de vas te staf, die de oorlog meemaakten, als tegenover de telkens wisselende 2500 re- cruten van rond de 20 jaar. Die ge negenheid komt niet alléén voort uit het economische voordeel, dat de legering der Duitsers voor Budel en omgeving heeft opgeleverd. Winkeliers en caféhouders zijn prak tisch zoonder reserve enthousiast over de vele guldens, die de Duitsers over de toonbanken laten rollen. Dat het ge tal van 9000 Budelaren is vermeerderd met een 3300 Duitse inwoners, is aan sommige winkels en cafés wel te zien. Hier en daar is een nieuwe pui ver schenen, die voor een groot deel werd bekostigd uit de nieuwe bron van in komsten. Sinds kort is er terzijde van het oude raadhuis ook een nieuwe Ci- BONN (DPA) De Nederlandse be schuldigingen tegen het Westduitse par lementslid Hermann Conring wegens diens oorlogsverleden in Nederland, worden door de hoogste Westduitse in stanties onderzocht. Zelfs bondspresi dent Heinrich Lübke houdt zich met de zaak bezig. Tegenover het Westduitse persbureau DPA heeft Conring verklaard dat hij noch voor de tewerkstelling noch voor het wegvoeren van joden verantwoor delijk is. Ook met terechtstellingen had hij niets te maken gehad. De 70-jarige Conring is in 1953 parlementslid gewor den. De zaak kwam aan het rollen doordat de Westduitse regering hem een hoge onderscheiding verleende. CARPENTRAS By zyn thuiskomst in Parma heeft Vittorio Adorni uitgelegd hoe het kwam dat hij moest opgeven. „Ik zeg niet dat wij vergiftigd zijn, maar het is zeker dat er geknoeid is met ons eten. De zon op de Aubisque deed toen de rest". Op vragen van journalisten voegde Adorni er nog aan toe: „In Frankrijk heeft men het opgeven van byna alle renners op zyn geweten". De organisators lieten dit niet op zich zitten en gaven onmiddellijk een com muniqué uit van de volgende inhoud: 1 Voedselvergiftiging is het gebruike lijke excuus van uitgevallen renners, of er nu verdachte omstandigheden wa ren of niet. 2 Alle renners hebben in de trein van Bordeaux naai- Dax hetzelfde eten op gediend gekregen, behalve de coureurs van Ford-Gitane, die liever in het ho tel ontbeten. En juist die ploeg telde die dag de meeste uitvallers (Den Har- tog, Aimar en P. Martin). 3 Opgemerkt zij nog dat de renner Ador ni de enige van zijn eigen ploeg was, die zich naet goed voelde en dat de negen overgebleven Salvarini's zich gedurende de etappe uitstekend voel den, gele-truidrager Felice Gimondi incluis, die juist in de etappe van Dax naai- Bagnères de Bigorre de leiders tricot weer heroverde. En daar kan Vittorio Adorni het voorlo pig mee doen. TILBURG De 26-jarige student aan de Katholieke Hogeschool, C. J. J. Her rings uit Tilburg, is daar gistermorgen op een niet-beveiligde overweg met zijn bromfiets tegen de Austria-expres gere den en gedood. Het treinverkeer kreeg enige vertraging door het ongeval. ty Bar geopend. Ze moet het hoofdza kelijk hebben van de bierminnende Duit sers. De krukken rond de toog zijn 's avonds praktisch geheel bezet met jon gelui in blauwgrijze uniformen, die bij voorkeur Presley- en Beatle-muziek uit de juke-box te voorschijn halen. In de nieuwe woonwijk op Het Root achter de Budelse Cuyperskerk wonen 300 Duitse gezinnen van stafleden. Aan de Robert Schumannsingel en de Aken- straat dragen de naamplaatjes opschrif ten als Löhmer, Rose, Stupp en Eng- mann. De door Reinder Zwolsmans dochter maatschappij gebouwde woningen zijn van het huidige Nederlandse type. Als Vati schoffelt in de tuin, draagt hij bur gerkleren Buiten de kring Budel-Maar- heeze-Weert verschijnt hij nooit in uni form. Hij verzorgt zijn tuintje naar Ne derlandse trant. Een enkeling heeft een miniatuur „Hollandse molen" in elkaar geknutseld, die vrolijk ten pleziere van blonde kindertjes baar wiéken laat draai en. Niet een van de Nederlanders die wij spraken twijfelde aan het oprechte stre ven dei» Duitsers zich te gedragen als goede gasten. Op Koninginnedag zongen Duitse kin dertjes tussen Nederlandse leeftijdsge nootjes tijdens de aubade, die aan bur gemeester Derckx werd gebracht. Tweemaal besteedden de Duitsers van de legerplaats hun „Weihnachtsspende" van tegen de 4000 gulden aan de ouden van dagen en het jeugdwerk in Budel en Maarheeze. De verpleegsters van het St. Jansziekenhuis te Weert ontvingen met Kerstmis een attentie, wegens haar goede zorgen voor de Duitse patiënten. Maar tijdens de jongste mei-herdenkin gen was er op straat geen Duits uni form te zien. De Duitsers hielden zich stipt aan de regel uit het boekje, dat aan elke recruut bij zijn aankomst in de legerplaats wordt uitgereikt: ,,Be- waar de rust en voer geen politieke discussies. Plaatsen waar provocaties optreden, dienen snel maar zonder te vluchten te worden verlaten." Noemenswaardige botsingen zijn er in de afgelopen twee jaren niet geweest. Een der weinige ruzietjes, waarbij klap pen vielen tussen een Duitse en Neder landse jongeman, ontstond doordat bei den na een dansavond hetzelfde meisje naar huis wilden brengen. Op de dansvloeren in Weert zijn de Duitsers graag gewilde partners. De meesten dansen goed en graag. Vóór half tien 's avonds overheerst in een Weerter dansgelegenheid bij de manne lijke bezoekers het grijs-blauwe uniform. Daarna zijn ze vervangen door burgers uit de eigen omgeving. De oorzaak hiervan schuilt in de om standigheid dat de recruten om 10 uur weer binnen de poort van de legerplaats moeten zijn. Voor de danszaalhouder is deze gang van zaken prettig, omdat hij tweemaal entreegeld kan beuren voor een en dezelfde volle zaal. En de dans- lustige meisjes zijn tevreden omdat ze de hele avond aftrek vinden bij een wis selend mannelijk publiek. Het contact tussen jongens en meisjes van beide nationaliteiten heeft tot nu toe geleid tot negen huwelijken. Een paar bruidjes zijn verhuisd naar Duits land. Andere wonen met hun Duitse echt genoot in de nieuwe woningen op Het Root. Het beeld van rond de kazernepoort rondzwermende meisjes, dat in Duits land met name rond de kampementen van buitenlandse legeronderdelen wel eens wordt aangetroffen, ontbreekt in Budel echter volkomen. Budel en Maarheeze, maar ook Weert en Eindhoven verdienen goed aan de Duitsers. Maandelijks wordt in de le gerplaats ongeveer 300.000 gulden aan soldij uitbetaald. Inclusief hun toelage voor verblijf in het buitenland ontvan gen de recruten vier mark per dag. De door Nederlanders beheerde canti- nes in de legerplaats bereiken een maan delijkse omzet van ongeveer anderhalve ton. De driehonderd Duitse families die voor tenminste 3 jaar in hun Budelse woonwijk verblijven, besteden in Neder land naar schatting ongeveer een kwart miljoen gulden per maand. Zij beschik ken over een particulier wagenpark van tegen de 400 auto's, herkenbaar aan de zwarte nummerplaten met gele letter en cijfercombinaties, alsmede een NL- plaat. Bovendien staat buiten het hek van de legerplaats een indrukwekkend aantal auto's met gewone Duitse num merplaten Ze zijn eigendom van de re cruten, die in hun vele vrije tijd graag in burgerkleding hun Nederlandse gast land verkennen. Ook de officiële inkopen van de le gerplaats worden gedaan in Nederland, n tegenstelling tot het Nederlandse gar nizoen in Seedorf, dat zijn levens middelen begrijpelijkerwijze uit Neder land betrekt. Het bezoek van 'Duitse familieleden mag niet worden onderschat. Op een topzondag waren er eens 1500 bezoekers tegelijk, die met ,,hun" militair de om geving gingen bekijken, in een Neder lands restaurant de keuken beproefden en nog wat van de „billige hollandische Ware" mee naar huis namen. Het perron van het Weerter station biedt op zondagavonden soans een idylli sche aanblik van afscheid nemende Hei- ni's en Gretls, die het weekeinde min nekozend hebben doorgebracht. Er voltrekt zich in Budel nauwelijks een feestelijke gebeurtenis, waar de Duitse commandant, overste Wittmann, niet bij tegenwoordig is. Buiten de bur gemeester en de pastoor is hij de meest uitgenodigde autoriteit in Budel. v Dat er zo'n prettige verstandhouding is gegroeid tussen Nederlanders en Duit sers is niet in geringe mate te danken aan het tactvol optreden van overste Wittmann in zijn jonge jaren lid van de Duitse Blauwe Divisie in Spanje en naderhand oorlogsvlieger aan het Rus sische front. Door de jaren heen is hij, vele ervaringen rijker, een wijs en ver standig man geworden. Als hem voor zijn begripvol optreden lof wordt toegezwaaid, wuift hij het al tijd terug. „Wij zijn hier met een zwa re hypotheek belast heen gekomen. Dat hier zulk een prettige verstandhou ding is gegroeid danken wij voor 99 pro cent aan de houding der Nederlandse bevolking" pleegt hij meermalen te zeg gen. Ook twee Nederlandse officieren zijn best tevreden met ^e Duitse gebruikers van de legerplaats. Eerste luitenant Fe- ron uit Geleen is na het vertrek der Nederlandse troepen gebleven waar hij was. Samen met luitenant-kolonel De Poorter onderhoudt hij de verbindings dienst tussen Nederlandse en Duitse mi litaire instanties. Beiden hebben de be zetting in Nederland meegemaakt. Luitenant Feron vindt het wel fijn, dat de legerplaats o-p Duitse kosten en onder toezicht der Nederlandse Genie wordt uitgebreid met een aantal lood sen en een sporthal. In militaire taal zegt hij: „Wij hebben geen reden om te verlangen dat ze morgen opkrassen. Maar als ze na de contractuele tien ja ren mochten vertrekken, laten ze de legerplaats mooier achter dan zij ze hebben gekregen". En luitenant-kolonel De Poorter: „Naar mijn overtuiging zal de uitwisseling See- dorf-Budel heel veel bijdragen tot een beter wederzijds begrip in de toekomst. De jongelui zijn niet belast met een oor logsverleden. Als we dag in, dag uit zien hoe het hier toe gaat, kunnen we niets anders dan de grootste waarde ring hebben" (Van een verslaggever) PALMA DE MALLORCA Het vliegveld van Palma op Ma jorca ligt enkele kilometers buiten de stad. De douane was bijzonder vriendelijk tegen ons. Buiten stond iets te wachten dat op een taxi leek en deze vervoerde ons naar het hotel. En daar stond hij. Pepe. Druk gebarend, met de handen en voeten pratend, of er zo een enorme ruzie zou uitbarsten tus sen hem en de chauffeur. Plotse ling werd zijn gezicht een en al glimlachende vriendelijkheid. In accentloos Nederlands klonk het „Goedemiddag, welkom op Ma jorca". Hoe een rasechte Hollander hier ver- zeild geraakt was, interesseerde ons toch wel. Pepe, in Nederland de heer J.G. de Backer, is receptionist, as sistent-directeur", organisator en nog veel meer in een middelgroot modern hotel in Palma, een hotel dat o.m. be kend staat om het grote aantal ver schillende vissoorten dat er verkrijg baar is. Pepe is vierentwintig jaar geleden geboren in Ouderkerk aan de Amstel, als zoon van de directeur van een be kende compressorenfabriek. Tijdens een vakantie verloor hij zijn hai't aan hst zonnige eiland Hij had zijn hart niet alleen verlo ren aan Majorca, maar al spoedig ook aan een „speciale" bewoonster! „Ik heb haar leren kennen toen ik hier pas was", vertelt hij. Haar ouders hebben een souvenierwinkel die zij drijft en die was recht tegenover mij geves tigd Van het e^n komt het ander. Je kijkt eerst eens en denkt: „Dat ziet er leuk uit", dan ga je met een smoesje eens om geld te wisselen want juist °P zo'n moment heb je geen kleingeld meer. Je maakt kennis en zo... en dan krijgt je verder alle tegenwerking die maar mogelijk is. Want, heel begrijpe lijk overigens, je bent een buitenlander en daar zien ze over het algemeen niet zoveel goeds in. Enfin, dan word je ge peild om te zien wat je waard bent. Als dan blijkt dat je karakter goed is en dat je het echt meent, dan mag je permissie vragen aan de ouders om re laties te hebben met het meisje van de keuze. Je zult hier nooit van een goed meisje merken of ze je al of niet zou willen, want 3e moet eerst maar voor de dag komen met je liefdesverklaring. Nu is het zo dat er in Holland nog steeds gedacht wordt dat je hier niet met je meisje mag gaan wandelen. Maar dat gaat er al helemaal uit, hoor. Natuur lijk wordt er wel van je verwacht dat je haar 's avonds voor tien uur weer thuis hebt afgeleverd, maar het is heus niet meer zoals vroeger dat er een broertje of zusje meegaat om op te passen De volgende opmerking geeft Pepe onder voorbehoud. Het is zijn eigen me ning, maar het geeft een interessante kijk op de toestand in Majorca op dit gebied: „Het Spaanse meisje, mits van goede opvoeding, is niet gemakkelijk te bena deren. Wat je vaak hoort over de vurige Spaanse is heus een beetje overdreven en meer dan eens heb ik op het punt gestaan om een buitenlander naar de keel te vliegen vanwege zijn vrijposti ge uitlatingen tegen de meisjes hier. Heus, ik ben geen doetje, maar het Spaanse meisje vind ik het netste. De genen, die over „die vurige Spaansen" spreekt, is volgens mij allesn in de ha venbuurt geweest van een Spaanse stad..." Begin van dit jaar is Pepe getrouwd met Cati (Catalina). Door een oom van Cati kwam Pepe als receptionist terecht bij het hotel waar hij nu nog werkt. „Hier heb ik het heel best naar mijn zin. Mijn baas is iemand die niets van zijn personeel eist wat hij zelf niet kan, en vooral, hij wérkt zelf hard mee en doet het voor aan zijn personeel. Wij konden al gauw goed met elkaar op schieten. Binnen een paar maanden liet hij me vaak alleen met de rompslomp van het hotel, en zodoende kwam ik er vlug in. Achteraf bekeken moet ik wel erg veel lef gehad hebben want ik wist bijna niets van het hotelvak af. Maar ik zeg altijd maar, wat je niet kent kun je leren..." Daar heeft zijn baas dan ook erg veel waardering voor gehad. Hetgeen weer werd uitgedrukt in een flinke op slag Zo kwamen de trouwplannen. Maar ook in Majorca zijn ze wel achter de prijzen. Pepe wist er raad op. In de lounge van het hotel maakte hij een vitrine waarin hij souverniers tentoon- lounge van het hotel maakte hij een vitrine waarin hij souveniers tentoon stelde en verkocht. Op zijn vrije avond ging hij vaak pianospelen in een restau rant in Palma. Dat bracht ook weer wat op. Enzovoort.... Pepe zit boordevol plannen voor de toekomst. Op onze vraag naar zijn toe komstplannen antwoordde hij direct „Heel hard werken om te bewijzen dat je, als je wilt, zelfs in een arm land als Spanje, goed je brood kunt verdie nen. Ik wil in het hotelvlak blijven want dan heb je contact met vee^ mensen, en ik hou nu eenmaal van de mensen." Pepe zou nooit meer in olland wil len wonen. Waarom niet? En dan volgt een scherp oordeel: „Niet alleen om het klimaat, maar vooral omdat de men sen in Holland nooit tevreden zijn Als je ziet men er leeft dan kijk je je ogen uit, maar er is er niet een die het waardeert. Als ze pas loonsverho ging hebben gehad, willen ze weer min der werken of nog meer opslag. En maar „vitten" op die bazen. Daar kan ik niet tegen. Als ze het dan werkelijk zoveel minder hebben dan hun patroon, waarom zijn ze het dan zelf niet ëe' worden? Dat is wel een van de belang rijkste redenen waarom ik niet in Hol land wil wonen. Natuurlijk ga ik er graag naar toe om mijn familie weer eens te bezoeken, maar wonen... nee." „Hoe denkt men in het algemeen over de Nederlandse toerist?" En dan blijkt Pepe weer een scherp observator te zijn: „Wel gunstig. Hoewel er natuurlijk veel Hollanders zijn die denken dat ze in het buitenland gek moeten doen en vooral veel ruwe taal moeten uitslaan, want »z® verstaan het toch niet." Nou als af en toe die Spaanse obers hoort vloeken in het Hollands, slaat u steil achterover. Dat leren ze van de toeris ten. En dan dat gevit op de stierengevech ten. Als ze het niet mooi vinden, waar om gaan ze er dan heen? Je weet van tevoren dat die stier eraan gaat, dus om dat echt te weten hoef je er niet naar toe te gaan En wat ze er af en toe over schrijven... Ze halen de hele boel door elkaar en schrijven op de duur de grootste onzin. Achteraf dan maar kankeren, jongens, dat is natuur- i lijk wel echt Hollands! Ik heb vaak meegemaakt dat ze zich- bij mij komen beklagen of ik er iets aan doen kan..." I Majorca is een zeer bekend toeristen-1 eiland. Er komen vaak beroemde per soonlijkheden; „O.a. prinses Beatrix. Ik I hi3b haar natuurlijk alleen maar voorbij zien gaan en verder geen aandacht aan geschonken." Zoiets van: „Hé, daar heb je prinses Beatrix ook". „Juist", ik zeg altijd maar „Laat die mensen met rust als ze met vakantie zijn." Er komen hiet veel be roemde mensen van de t.v. of uit de po-litieke wereld. Maar voor mij zijn het enkel toeristen die komen genieten van ons moois- eiland. Ze willen rust heb ben. Krijgen ze dat niet, dan is dat een slechte propaganda voor Majorca." Voor Pepe is het leven op Majorca één groot avontuur. Hij is er nu ruina vier jaar. De mensen zijn er fantastisch, vooral als je ze beter leert kennen en verstaan vindt hij. Zij zijn ontzettend gastvrij en behulpzaam, mits je er maar geen misbruik van maakt. „Als je gewoon doet en niet wilt opvallen, geloof ik dat je overal opgenomen wordt Pepe zelf is er het levende bewijs van. (Van onze parlementaire redacteur) DEN HAAG De Tweede Kamer heeft met overgrote meerderheid van] stemmen de motie-Roolvink (A.R.) aan-j genomen, waarin de regering wordt uit-L genodigd de premie- en uitkeringsgrens|,j In de arbeidsongeschiktheidsverzekering f te brengen op 20.000 gulden. Tegen deze motie stemden de communisten en de J K.V.P.'ers Lardinois, Notenboom, Brou- wer en Van den Heuvel. Volgens de plannen van de regering zou deze pre- j mie- en uitkcringsgrens gebracht wor den op 8424,Een beslissing van ml- f nister Veldkamp wordtpas genomen I nadat de bewindsman advies zal heb- ben ontvangen van de Sociale Verzeke ringsraad. Ook de twee andere moties, bij de behandeling van de „sociale mammoet wet van minister Veldkamp" werden aangenomen. De motie-Van Lier (P.v.d A.) kreeg algemene instemming. Deze wil vastleggen, dat niemand krachtens de w.a.o. een lagere uitkering zal kun nen krijgen, dan hij thans volgens de I invaliditeitswetten heeft. Ook de motie- Tilanus (C.H.U.) werd aangenomen Alleen de K.V.P. was tegen deze uit spraak, die de regering uitnodigt de gemeenschappelijke medische dienst een centrale plaats te geven bij alle sociale verzekeringswetten. Mr. Th. de Vreeze j (K.V.P.) deelde mede, dat zijn fractie aan deze uitspraak geen behoefte hadJ Een amendement van mr. Th. van Lierl (P.v.d.A.), dat gelijk verhaalsrecht wil,l wanneer een verzekerde ten onrechte j een uitkering hetzij volgens de ziekte wet, hetzij volgens de arbeidsonge schiktheidsverzekering heeft gekregen, werd met 62 tegen 57 stemmen aange- nomen. Het wetsontwerp zelf kreeg de i algehele instemming van de Kamer. Minister Veldkamp moe6t hierna vele handen drukken, nu zijn belangrijkste wetsontwerp in de Tweede Kamer de eindstreep had gehaald. (Bijzondere correspondentie) MOSKOU. De Russische „Ver eniging voor de Bescherming van Dieren" is met steun van de Rus sische literaire elite een intensieve campagne begonnen tegen het wil lekeurig afmaken van loslopende honden en andere huisdieren door de plattelandsautoriteiten. De „vereniging voor de bescherming van dieren" werd enige jaren geleden opgericht door Sergei Obraztsjof, di recteur van het beroemde staats-pop- pentheater en een groot hondevriend. De vereniging telt onder haar leden de schrijver Ilja Ehrentourg en de gro te operatenor Iwan Kozlovsky. Zij is een afdeling van de „Vereniging voor de Natuurbescherming" welke gerechte lijk ingrijpen wil vragen tegen de moedwillige uitroeiing van dieren.. Als voornaamste spreekbuis van de dieren liefhebbers treedt het orgaan van le Russische schrijversbond, de „Literaire Gazet" op. De campagne tegen dieren mishandeling is ingezet nadat berich ten waren ontvangen uit drie kleinere .steden dat de plaatselijke autoriteiten aldaar opdracht gegeven hadden los lopende honden en katten „om medi sche redenen" dood te schieten. Sindsdien hebben honderden protest brieven van verontwaardigde burgers de redactie van de „Literaire Gazet" be reikt over de „pogrom", die onverant woordelijke personen in de straten van sommige van onze steden en dorpen hebben georganiseerd" aldus de schrij ver B. Rjabinin. Rjabinin haalde enkele passages uit de brieven aan om de schanddaden van de honde- en kattemeppers te illu- treren: „Twee flinke kerels kwamen uit Podolsk (Oekraine) en maakten mid den op de dag, met behulp van enkele plaatselijke stropers, met het wapen in de vuist de stad onveilig en schoten op alles wat leefde." „Zij drongen binnen plaatsen binnen, schoten op hondehok- ken...en dat alles voor de ogen van kinderen" zo schreef de woedende Sovjet burger. De „Literaire Gazet", die de „on menselijkheid" van de provinciale auto riteiten veroordeelde verklaarde op iro nische wijzg dat de vroede vaderen van de Zwarte-Zeeplaats Soechoemi „groot hartig genoeg waren om de burgers hun waak- en jachthonden te laten houden". „Zij gaven echter opdracht tot onmid dellijke uitroeiing van alle andere hon den, met inbegrip van rashonden en prijswinnaars", aldus het blad. Eten tweede briefschrijver klaagde er over dat in de Krimstad Jalta de school kinderen werd bijgebracht „bang te zijn voor dieren en niet met hen te spe len". In de stad Cherson hebben de auto riteiten het houden van honden en katten in openbare en gemeenschappelijke ge bouwen en gemeenschappelijke wonin gen verboden, aldus Rjabinin. De hondeliefhebbers verwerpen het argument dat de loslopende dieren een gevaar voor de gezondheid vormen en daardoor geen bestaansrecht hebben. Het „liquideren" van honden is een reeds lang bestaande zaak in Rusland en gaat gepaard met het aanbreken van de zomer en het uitbreken van de honds dolheid. Het is onmogelijk om alle honden en wolven in quarantaine te houden en er zwerven er honderden over de uitge strekte grensgebieden tussen Rusland en Finland, Turkije, Afghanistan en China. Hondsdolheid of rabies vormt inder daad een ernstig probleem en de auto riteiten op het platteland zijn er toe ge neigd de gemakkelijkste oplossing te kiezen door elk loslopend dier te laten afmaken. Deze overijverige functionaris sen hebben thans in de ..hondenlobby" een geducht tegenstander gevonden, die gesteund, wordt door de autoriteiten in de hoofdstad en andere grote steden, waar zich een groot aantal dierenkli nieken bevindt. Hondehouders zijn ge organiseerd in clubs, die jaarlijks po pulaire hondententoonstellingen, houden. Ook de Russische strijdkrachten moe digen het fokken van honden en het trainen van waakhonden aan. Vorig jaar slaagde de Vereniging voor Bescherming van Dieren erin de rege ring ertoe te bewegen een decreet af te kondigen, waarin het recht van elke burger erkend wordt om huisdieren te houden. De volgende stap, aldus de „Literaire Gazet" is het wettelijk regelen van strenge straffen voor het doden van honden en katten die een eigenaar heb ben en het regelen van de zorg voor de zwerfdieren Heden overleed tot onze diepe droefheid, geheel onverwacht, voorzien van het H. Oliesel, in de leeftijd van 78 jaar, onze innig geliefde vader, behuwdvader, grootvader, broer, oom en neef, de heer RENé JOSEPH MARIA NIJSKENS Weduwnaar van mevrouw Angelina Maria Benedicta de Deckere Wij bevelen de ziel van de dierbare overledene in uwe gebeden aan. Terhole: H. C. M. Nijskens M. M. Nijskens-d'Haens en kinderen Hulst: J. A. M. Nijskens Y. E. Nijskens-van Eerdenburgh en kinderen Hulst: E. J, M. Nijskens Hulst: Y. V. A. M. Nijskens Familie Nijskens Familie de Deckere Hulst, 6 juli 1965. Zandstraat 2. De plechtige uitvaartdienst, waarbij u beleefd wordt uitgenodigd, zal plaatshebben op vrijdag 9 juli a.s. om 10 uur in de Basiliek van de H. Willibrordus te Hulst, waarna begrafenis op het r.-k. kerkhof aldaar. Samenkomst aan het sterfhuis Zandstraat 2 om 9.30 uur. Rozenkransgebed donderdagavond om 7.30 uur in de Basiliek. Zy die bij vergetelheid geen uitnodiging hebben ontvangen gelieven dit als zodanig te beschou- ii 11 111111111111 111111111111111111111 i 1111111 rrTiiiTi iïi7I EXCLUSIEVE FOUNDATIONS SPECIAAL ZAAK - WU zoeken een allround Zy die op de hoogte zyn van exclusieve foundations, gewoon zyn met beter publiek om te gaan genieten de voorkeur. (Hoog loon). Tevens nog een gevraagd boven de 18 jaar als 2de VERKOOPSTER 5-daagse werkweek. Vakantie kan eventueel geregeld worden 5 Zich vervoegen aan de zaak: KREMERSTRAAT 9 BERGEN OP Z 's avonds tussen 6 en 7 uur. 'Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllfcti J. Heden werd plotseling I tot onze diepe droef heid, van ons weggeno men, voorzien van de H. H. Sacramenten der Zie ken, in de leeftijd van 53 jaar, onze innig geliefde echtgenote, moeder, schoondochter, zuster, tante en nicht, mevrouw FLORENCE MARIA MEERVIS echtgenote van de heer Aiphonsus Adam Wij bevelen de ziel van onze dierbare overledene in uw gebeden aan. Hulst: A. Adam Hulst: A. R. P. M. Adam Hulst: P. A. Adam R. Adam-de Meester Familie Adam Familie Meervis Hulst, 6 juli 1965 Absdaalseweg 55 De plechtige uitvaartmis, waartoe u beleefd wordt uitgenodigd, zal plaats hebben op vrijdag 9 juli a.s. om 11.30 uur in de Basiliek van de H. Willi brordus te Hulst, waarna begrafenis op het .r.-k. kerkhof aldaar. Samenkomst aan het St.- 'Liduinat-ziekenhuis, in gang Tabakstraat om 11 uur. Donderdagavond om 6.45 uur rozenkransgebed in de, basiliek. Zij die bij vergetelheid geen uitnodiging hebben ontvangen gelieven dit als zodanig te beschouwen. Op 11 juli hoopt EERWAARDE BROEDER ADRIANUS orde H. H. Harten Seminarieweg 26, Bavel. zijn 25-jarig professiefeest te vieren. Fam. Remyn. Ovezande. ARTS TERNEUZEN VAN 9 JULI t/m 1 AUGUSTUS Collegae nemen waar. volledige winkellnvenfari» o.a. OPEN GEKOELDE TOONBANK WEEGSCHAAL SNIJMACHINE AUTOMAAT BETIMMERING SLAGERSHAKBLOK ZONNESCHERM e.d. Te bevragen: STATIONSWEG 22 HULST met 4 schoolgaande kinde ren, niet geheel onbemid deld, wenst langs deze weg KENNISMAKING met weduwe of jonge dame tussen 40 en 50 jaar. Brieven onder no. 4727 bur. van dit blad. Toen de gedachte O' ding der christenheid nes XXIJI bekendheid in brede kring over reld, protestant zowel snel weerklank. Ons la en daar uit voortvloe lijke bidstonden, weder wisseling van gezanger priesters in protestan' in katholieke kerken e. gemeen een eerste vooral op hoger niveai devolle elementen in ken en over te nemen Alles samengenomen moedigend begin! Vele, wat naïef denk< katholieken, bracht di de zo vurig gehoopte in een sneltreinvaartj te zullen zien. Ze trokk een vergelijking met brengen van een han Nu die eerste aanzet I tekenen van verslappi men bovendien bij het zelfs verstrakking in tot het katholicisme inf toenadering meent te o bedoelde commercieel teleurgesteld. Bestaan hiervoor nu Wij mogen toch niet zien dat eenwording in lijk gezien, enkel kan gen door in ee£s sfeer samen te zoekwi naar in de hoop dat de H. zamenlijke inspanning i succes zal bekronen. Voor loven en biede zakenwereld is hierbij plaats 400 jaar van sloeg echter een enor in het geestelijk denkei voelssfeer tussen protes liek, waarbij nog kwar onderling wantrouwen. erg vermetel zijn op ko overbrugging hiervan Veeleer zullen we moei een proces van uiterste aan een taak van gende geslachten. Men eenmaal niet forceren, van tijd voor bezinkinf Voor de katholiek ach' om zinloos om in een sti j snelling dier evolutie meug ineens extra to „modern" te gaan doe tegendeel zal er mee Als onze generatie he tot het scheppen van ee onderling vertrouwen verdraagzaamheid, dan enorme prestatie achte durf ik althans niet t heeft geen haast van zou Hij bij de eenwor gewone weg afwijken de weg terug tot één één herder opnieuw viei gen. Neen, de kleine stagn deze tocht ongetwijfeld i len optreden, mogen nie digen. NIEUW NAMEN Op de eerste plaats voor het afdrukken van in uw dagblad op dinsdj We vonden hef erg le' zend snel. U kunt er dat héél Dongen het I want we hebben er oi reacties op gehad We kr je onmiddellijk toegezond j We hebben inmiddels wijsnummers van u zeepost. We kregen ook j de heer Van Wanrooy vrouw vonden het een i rassing. En het ontvang werk blijft doorgaan. J We zijn hier erg gra< hier goed en „boeren g nieten hier een enorme zitten een lief huis en tuin daar omheen. Aus prachtig land, waar we wat van zagen en de 1 voor iemand in Nederlé denken. Mijn man volgt 1 de Australia football ru Nederlandse sport blijft belangstelling. Ook houdt die hier Wiihelmina bij, maar ei leden was deze club Toen bestond het team uit Nederlandse spelers Bruyckere)Nu zijn Engelsen en een paar Het wielrennen is hier ressant en we hebben i I Zesdaagse in Melbourne, SOUTH BLACKBURN CLAR''

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 6