DAGBLAD DE STEM
16
A
1938 1965
BEATRIX
VAN BABY TOT VOLWASSEN PRINSES
30 januari 1938.
(Van een onzer redacteuren)
Tn een vertrek van het Baarnse Bad-
A hote! liggen enkele tientallen jour
nalisten te gapen in hun stoelen. Ze
krijgen gezelschap van enkele officie
ren, die ook gaan liggen en gapen.
Op een tafel midden in het vertrek
staat een telefoon, die rechtstreeks in
verbinding staat met paleis Soestdjjk.
Een enkele maal rinkelt hij. Neen,
geen bijzonderheden. Slechts een sim
pele dienstaanwijzing voor de officie
ren. Traag verstrijken de uren. Ook
de nacht gaat voorbij en een nieuwe
dag breekt aan. De journalisten ver
orberen hun van thuis meegebrachte
ontbijtpakket je. Plotseling, tussen
kwart over neggen en half tien, gaat
de telefoon wéér. Of de officieren
hun batterijen maar vast In gereed
heid willen brengen. Weg zijn slaap
en verveling! Iedereen wordt ineens
actief. Ordonnansen hollen af en aan
saluutbatterijen worden „startklaar"
gemaakt. Om enkele minuten voor
tien gaat de telefoon nogmaals. Een
nerveuze journalist grijpt de hoorn.
Het is de particuliere secretaris van
de prins, jhr. Dedel. „Thans kan ik U
meedelen, dat een prinses geboren is".
De telex in een hoek van de hotelka
mer begint nu ook te ratelen: „Een
prinses geboren. Aandacht, militaire
autoriteiten: 51 schoten." Aan de hek
ken van paleis Soestdijk wordt een
bulletin opgehangen voor de daar
wachtende menigte: „H.K.H. Prinses
Juliana heeft heden, des voormiddags
te 9.47 uur het leven geschonken aan
een flinke dochter. De toestand van
moeder en kind is op het ogenblik
zeer bevredigend". Ondertekend: dr.
J. de Groot en dr. C. L. de Jongh.
fAp 12 mei wordt Beatrix Wilhelmina
Armgard gedoopt in de Amster
damse Groote Kerk. Voor het eerst
hoort het volk haar stem als ze tijdens
de plechtigheid onbedaarlijk begint te
huilen.
Een jaar later hangt boven Europa de
fatale oorlogswolk. Hitiers troepen
rukken op. Soestdijk is niet langer
veilig voor het koninklijk gezin. De
standaard op het paleisdak gaat om
laag. Pas vijf jaar later zou hij weer
gehesen worden. Juliana, Bernhard,
Beatrix en de intussen geboren Irene
verhuizen naar Den Haag. Eerst naar
Huis ten Bosch en als de grond ook
daar te heet onder hun voeten wordt
naar paleis Noordeinde. Tenslotte be
sluit de prins zijn vrouw en kinderen
in veiligheid te brengen. In een ge
pantserde kogelvrije wagen van de
Nederlandse Bank worden ze naar IJ-
muiden gebracht. Daar wacht de Brit
se torpedobootjager Condrington, om
hen kris kras door Duitse mijnén-
velden naar Engeland over te zetten.
Juliana neemt het drama nogal kalm
op. „Dit is de eerste keer, dat we
met Pinksteren uit zijn", zegt ze la
coniek. Koningin Wilhelmina en de re
gering gingen hen al voor. De prins
zelf keert nog voor korte tijd terug
naar Nederland om het verzet te lei
den. Lang blijven Juliana en haar
kinderen niet in Londen. Op 14 juni
1940 komen zij aan in Ottawa, waar
prinses Beatrix ver van haar vader
land opgroeit. Een echt gezinsleven
kent ze daar niet. Haar moeder is vaak
weg voor goodwillreizen door Cana
da, de Verenigde Staten, Suriname en
de Antillen. Haar vader ziet ze ook
zelden. Hij zit óf in Engeland bij zijn
schoonmoeder óf in Frankrijk, b\j het
verzet. Heel sporadisch wipt hij over
naar Ottawa, maar Beatrix en Irene
kennen „die man in dat soldatenpak
niet meer. „Dan krijg je e.en
steek in je hart", vertelde de prins
hierover later.
Van het oorlogsgeweld in het verre
Nederland begrijpt Beatrix niets.
Ze luistert alleen naar de verhalen,
die haar moeder daarover vertelt. „Er
is in Nederland helemaal niets meer,
geen voedsel en geen brandstof. Er
zijn huizen, die volkomen leeg staan.
De bewoners hebben alles, wat zy
maar bezaten, geruild voor voedsel.
De kasten en vloeren zijn gesloopt om
als brandhout te dienen". Beatrix be
gon er pas iets van te begrijpen toen
ze in mei 1945 naar Nederland terug
kwam. Ook op paleis Soestdijk was
armoe toen immers troef. Zij en de
intussen zes jaar geworden Irene wor
den nu naar een speciale school ge
stuurd: de werkplaats van Kees Boe-
ke in Bilthoven. Daar wordt hen en
kele jaren lang gemeenschapszin en
zelfwerkzaamheid bijgebracht.
Het jaar 1918 verandert Beatrix' leven
rigoureus: Juliana wordt koningin en
zij zelf kroonprinses. Hoewel ze pas
dertien jaar is beseft ze al min of
meer wat haar te wachten staat. Moe
deloos vertrouwde ze haar verzorg
ster eens toe: „Koningin zijn betekent
moeder zijn voor het land. Iedereen
ziet op naar de koningin, die altijd
het goede voorbeeld moet geven. Dat
is een verschrikkelijke verantwoorde
lijkheid".
Op elfjarige leeftijd verricht ze haar
eerste officiële daad: de onthulling
van een plaquette in de naar haar ge
noemde hal van de Utrechtse jaar
beursgebouwen. Voortgezet onderwijs
volgt ze aan het Baarnse lyceum. Ze
kiest de gymnasium alpha-afdcling en
ontpopt zich als een intelligente leer
linge met een uitgesproken talenknob
bel. Vooral voor Nederlands. Andere
vakken, waarin ze uitblinkt, zijn ge
schiedenis, sociologie, tekenen, boet
seren en andere vormen van beelden
de kunst.
rAp 2 juni 1956 behaalt ze haar cind-
diploma. Ze is dan achttien jaar en
dus staatsrechtelijk meerderjarig. Van
af dat moment wordt haar optreden
in het openbaar steeds veelvuldiger.
Ze wordt lid van de Eaad van State,
brengt haar eerste officiële visite aan
Amsterdam en neemt deel aan de
plechtige opening van de Staten-Ge-
neraal. Ze laat zich inschrijven aan de
Leidse universiteit, wil sociologie stu
deren, maar schakelt na een jaar over
op staatsrecht, volkenrecht, geschie
denis én sociologie. Haar studie is al
lesbehalve een „wassen neus", zoals
vaak schamper verondersteld wordt.
Eenmaal zakt ze zelfs voor een ten
tamen en krijgt ze het advies de stof
ïog eens flink door te nemen. Twee
veken later komt ze er wel door. Op
juli 1961 doet ze doctoraal examen
de vrije studierichting van de ju-
disehe faculteit met als gemiddeld
jfer een 8.
'a haar studie volgt een nog Inten-
ievere voorbereiding op het koning-
chap. Voor een beschrijving van haar
taak als kroonprinses en van de wijze
waarop ze deze functie Inhoud geeft,
zie elders.
Deze foto werd genomen in de tuin
van de villa in Ottawa,
Terug in Nederland. Beatrix (rechts
op de eerste rij) en haar buurtge
nootjes vieren met een tuinfeestje de
zesde verjaardag van Irene.
Beatrix tijdens
de plechtige
opening van een
zitting van de
Staten-Generaal
Beatrix als baby van enkele
maanden, gefotografeerd door
haar vader.
De doopplechtigheid In de Amster
damse Grote Kerk. Men riet Koning
Leopold III van België, die als peter
optrad.
Juliana met Beatrix (aan het handje
van een agent) en Irene (in de wa
gen) in een van de straten van
Ottawa.
Prins Bernhard en de
prinsessen BeatrixIrene en
Margriet vieren met beschui
ten niet muisjes de geboorte
van Christina.
Het koninklijk gezin op het
balkon van liet paleis op de Dam
op de dag van Juliana's inhuldi
ging.
Een close-up van Beatrix op
veertienjarige leeftijd.
Beatrix geslaagd voor haar
rechtenstudie. Blij zwaait se
naar haar eveneens geslaag
de vriendinnen.
Een van haar recentste reizen
leidde naar het Verre Oosten.
Begeleid door de maharadja van
Taipoer maakt Beatrix een ritje
op de rug van een olifant.
Een beeld van een van de be
zoeken die Beatrix aan de West
bracht. Dorpelingen brengen haar
een spontaan vuelkom,
Beatrix tweede grote reis voerde naar
de Verenigde Staten, waar zij onder
meer een ontmoeting had met het
echtpaar Eisenhower.
