Nasser: een moderne, machtige populaire farao Het einde van de Franse christelijke democratie vrl. administratieve kracht Ie AMBTENAAR ONTVANGER STICHTING „LABOURP ARTIJ" EEN REVOLUTIE LANGS DE NUL EN DE .JORDAAN Historische w ending Schoolkwestie t f J. B. V. Wellen Waterschap Axeler Ambacht ZIJN FOTO TUSSEN DADELS EN PAARDEBONEN Federatie vrije woning bekwaam banketbakker Officier aan de top geen consultatiebureau Elastieken kousen v. d. Walfe- Blommaert 4 DAGBLAD DE STEM VAN DINSDAG 22 JUNI 1965 4 (Van onze speciale correspondent) CAIRO. In elke shouk ziet men zijn foto. In elke bazaar, in elk goor winkeltje van de volksbuur ten hangt bestoft zijn inge lijste portret. Gamal Abdel Nasser tussen lederwaren, ivoor en klater goud. Gamal Abder Nasser tussen dadels en paardebonen. Een oud man in lompen zit zie lig naast zijn waar op de stoep. Hij verkoopt blinkende blikken trech tertjes, zeven op een rijtje. Daar achter staat uitgestald, maar niet te koop, een kadertje met de foto van Nasser. In het felle zonlicht leunt een ver laten groentekarretje op wankele wie len. Eronder trappelt een bruine baby in vodden. Op het kraampje, tussen au gurken, glimlacht Nasser zijn starre glimlach. Deze foto's, deze duizenden foto's in volksbuurten en moderne wijken, in uit stalramen en kantoren en op' straat, treffen ons het eerst. Toen we, negen jaar geleden, een eerste maal Egypte bezochten, waren zij er nog niet. Toen was Gamal Abdel Nasser nog niet zo beroemd. Al is het waar, dat ook toen reeds zijn lof in vele toonaarden werd be zongen door de Egyptenaren, vooral door de armen, die hem niet als hun meester maar als hun vriend en ver losser uit de slavernij der farao's be schouwden. En die veel heil van hem verwachtten. Had de „bikbachi", de kolonel, niet vier jaar tevoren Faroek aan de deur gezet? Had hij de fellahs niet gezegd, dat de landbouw niet het domein van de slaven, maar van de meesters was? Had de „Raïd", de overste, inderdaad de landbouw niet op nieuwe leest ge schoeid en de grond verdeeld onder de fellahs, die zich in hun aarden hutten plotseling eigenaars, in plaats van lijf eigenen voelden? Had Nasser niet be loofd, dat welstand zou heersen voor iedereen, dat de woestijn vruchtbaar ge maakt zou worden, dat woningen en scholen zouden worden gebouwd? We herinneren ons nog dat Nasser zo werd ons destijds in Cairo toch ver teld met zijn gezin een appartement van vijf kamers bewoonde. Weinigen hadden ooit Tahia, zijn vrouw gezien. Zij hield zich aan de regel van het toenmalige Egypte, dat vrouwen niet in het publiek verschenen en zich niet, ten zij zwaar gesluierd, op straat begaven. Ofschoon er voor wat dit betreft sinds dien veel is veranderd, ziet men ook thans Tahia Nasser niet vaak in het publiek. Nassers beide dochters, de ne gentienjarige Hoda studente, doch reeds gehuwd en de achttienjarige Mona, leven heel wat minuer terugge trokken dan haar moeder, Nasser heeft zijn vroeger, vrij beschei den appartement, reeds jaren geleden vaarwel gezegd. Met zijn echtgenote, zijn jongste dochter en zijn drie zonen (de 16-jarige Abdel Khaled, de 14-ja- rige Abdel Hamid en de 11-jarige Ab del Hakim) bewoont hij de villa Man- chiet el Bakry, vlakbij Heliopolis, de noordlijke voorstad van Cairo. Manchiet el Bakry heeft de naam een bescheiden villa te zijn. In werkelijk heid is het een bescheiden paleis. Hier heeft Nasser ook zijn werkvertrekken en ontvangt hij zijn raadgevers en ver trouwensmannen, onder wie de militai ren ol tot diplomatieke posten verhe ven ex-militairen veruit het talrijkst zijn. Want Nasser-de-president is in zijn hart Nasser-de-militair gebleven, ook al draagt hij sinds bijna tien jaar geen militairuniform meer. Nasser-de-president heeft veel van zijn vroegere wapenmakkers aan de kant gezet, andere tot hoge bestuurs posten verheven. Men zou haast kunnen zeggen, dat zo wel de Egyptische economie als de ad ministratie en de diplomatie rond offi cieren zijn uitgebouwd. In het buiten land zyn bijna alle Egyptische ambas sadeurs oud-militairen. In het binnen land zijn de gouverneursposten bezet door officieren. Het beheer van het Su- «z-ktnaal is in handen van militairen. En de officieren, die gewoon maar., officier zijn hebben niet te klagen. Hun wedden zijn hoog en zij genieten tal rijke privileges. Gamal Abdel Nasser, die vroegere „bikbachi". zorgt er om begrijpelijke redenen wél voor, dat hij het leger te vriend houdt ..En hij heeft een politiemacht van 150.000 man opgebouwd. Gamal Abdel Nasser werd toen hij aan het bewind kwam voor ontzaglijke problemen gesteld in een land, dat voor het grootste gedeelte uit woestijnen be staat. en dat momenteel 27 miljoen in woners telt, een bevolking die jaarlijks aangroeit met bijna 750.000 zielen. Dat hij in twaalf jaar de armoede niet heeft kunnen verbannen kan niet als een verwijt gelden. Niemand zou dit gekund hebben. En niemand zal dit, rekening houdend met de mogelijkheden van dit land en met de fantastische bevolkings- aangroei, de eerstvolgende rwaalf jaar kunnen. Ondanks vijf- en zevenjaren plannen die het dient toegegeven in dit land veel veranderd hebben sinds Faroek ging. Grote oppervlakten woes tijn werden vruchtbaar gemaakt, tien duizenden nieuwe woningen gebouwd, er is industrie gekomen. Het nationaal in komen is dixit Nasser in zijn toespraak tijdens de volksmeeting van 21 februa ri 1965 te Kairo van 790 miljoen E- gyptische ponden in 1952 gestegen tot 1-648 miljoen en de nationale produktie van 1.842 miljoen tot 3.292 miljoen. Er is vooruitgang, maar alle offici ële cijfers over de prestaties van 12 jaren revolutie en alle officiële optimis tische vooruitzichten voor de komende jaren kunnen niet wegcijferen dat de armoede in Egypte nog de ogen uit steekt. Nasser zit nog tot over zijn oren in de binnenlandse problemen. Dit be let hem niet, zich de jongste jaren steeds meer te bekommeren om buitenlandse politieke invloed, om tegenwoordig wel uiterst wankele Arabische een heid en het aanwakkeren en instand houden van de haat tegen Israël, om Russische wapenleveringen en om ei gen" raketten en straaljagers, dan om vele vraagstukken van binnenlandse aard. Nasser wil zijn zeg hebben in alle buitenlandse politieke problemen. Dat lijkt een manie, een passie. Zoals het volgens een algemeen gangbare mening in de andere landen van de Arabische wereld de manie van elke Egypte naar is, zich te mengen in zaken, die hem niet aangaan. Nasser moet dit verwijt in eigen land reeds hebben geboord, want hij beeft in een van zijn jongste toespraken op geantwoord: „Om een welvarende staat te kunnen opbouwen, moeten wij invloed hebben in bet buitenland". Inmiddels Na enkele maanden van inten se spanning in de Arabische lan den rondom de Middellandse Zee en grenzende aan Israël, als ge volg van de diplomatieke toena dering tussen Israël en West- Duitsland, is thans enige ont spanning ingetreden. Enerzijds is er een scheur gekomen in de Arabische eenheid tegenover Israëlomdat Tunis eindelijk heeft uitgedrukt wat verscheiden Arabische landen denken nl. dat ze genoeg hebben van de anti- Israëlische scherpslijperij van Nasser en naar een constructieve oplossing van het Israëlische pro bleem willen streven, anderzijds heeft de dreigende houding te genover de Bondsrepubliek slechts geresulteerd in een meer symbolische dan werkelijke ver breking der relaties tussen negen staten der Arabische Liga en Bonn. Nochtans is de huidige stilte bedriegelijk. De problemen zijn niet geregeld, de spanningen kunnen plotseling weer hoog op laaien. Een van onze medewerkers heeft een langdurige studiereis door Egypte en Israël gemaakt en zal onze lezers in een serie reportages een en ander over die problemen berichten. zweert hij bij de Sovjet-Unie en Com munistisch China en verschijnt er in zyn gecensureerde pers in een geheel jaar nog niet een goed woord over het Wes ten. Alsof zijn land het zonder Wester se hulp best zou kunnen stellen... Nasser zou voor Egypte beslist heel wat méér kunnen doen, indien hij zich wat meer met binnenlandse- en minder met buitenlandse problemen inliet. Maar is het feit, dat zijn naam nu ook „internationaal" klinkt, niet precies een van de redenen, waarom hij in ei gen land een nog groter idool is ge worden dan in de tijd. toen zijn zorg en zijn beloften in de eerste plaats de binnenlandse noden golden? En ligt het niet in het karakter van de Egyptenaren, die sinds eeuwen aan machtige farao's zijn onderdanig ge weest, bewondering en zelfs verering op te brengen voor een man, die geen farao is, maar in de ogen van zijn volk misschien machtiger dan één van hen? Nasser is populair. Als hy tydens het gefilmd nieuws in een bioscoopzaal ver schijnt op het scherm, staan de men sen in de zaal recht en klappen in de handen. (Van onze medewerker dr. K. J. Hahn) Staande zongen de gedelegeer den van het Congres van de Franse Socialistische Partij S.F.I.O. de „Internationale", om hun blijd schap uit te drukken over de eens gezindheid waarmee de slotresolu- tie van het congres te Clichy was aangenomen Met deze resolutie had de burgemeester van Marseil le, Gaston Defferre, een bijna vol ledige overwinning op Guy Mollet behaald. De Franse socialisten ver klaarden zich akkoord met zijn voorstel om met andere partijen een nieuwe „socialistisch-demo- cratische federatie'' op te richten Slechts twee gedelegeerden stem den er tegen en een onthield zich van stem. Daarmee is de weg vrij voor de oprichting van een nieuwe partij in Frankrijk, een progres sieve, democratisch linkse partij die door het katholieke M.R.P. en de Radicaal-Socialisten gesteund zal worden en daarmee dus een midden-linkspartij zal zijn. Een Labourpartij in Frankrijk, in het stamland van het laicisme en het re volutionaire socialisme, een partij waar in overtuigde marxisten en overtuigde christenen zullen samenwerken. Dit is inderdaad een revolutie waarvan de be tekenis zeker het overdenken waard is. Zeker is het alleszins nodig het besluit van Clichy, genomen door de Franse socialisten, en dit van Vichy, een week tevoren genomen door de Franse chris ten-democraten, in zijn juiste proporties te zien. Toch kan men niet aan de in druk ontkomen, dat zich een historische wending in het binnenlandse politieke leven voltrekt.. Er ontstaat een geheel nieuwe politieke groepering, die in de Franse geschiedenis tot nu toe onbekend en onmogelijk was. Zal zij een defini tieve vorm krijgen, zal zij kunnen be staan, en welke uitwerkingen zal ze kunnen hebben? De oorzaken die tot deze recente en verrassende ontwikkeling hebben geleid mogen als bekend worden veronder steld. De traditionele partijen van de Vierde Republiek dreigden tussen de Gaullisten en communisten te worden vermorzeld. Het M.R.P.dat in mei 1946 nog 5,6 miljoen stemmen kreeg, was in november 1962 teruggevallen na een ja renlang proces van slijtage tot 1,6 mil joen stemmen. De sociaal-democraten van Guy Mollet, die in mei 1946 nog 4,6 miljoen stemmen op zich konden verenigen, waren in november 1962 precies op de helft beland. De aantrek kingskracht van De Gaulle en de strate gie van de U.N.R. zouden ertoe geleid hebben, dat de kleine partijen links en in het midden tot totale onbelangrijk heid zouden worden veroordeeld. Het M.R.P. nam toen het besluit, te trachten met andere democratische par tijen een fusie aan te gaan, en op zijn congres van La Baule in 1963 en Le Tucquet in 1964 werden de overige niet- Gaullistische en niet-communistische partijen uitgenodigd dit project met het M.R.P. te bestuderen. De conservatieve onafhankelijken en de linkse radicalen gingen hierop in. de eersten tenminste voor een deel de onafhankelijke groep van Giscard d'Estaing bleef na tuurlijk De Gaulle trouw maar de so cialisten wezen dit voorstel van De Gaul le af. Het M.R.P. stichtte met de radica len en de genoemde groep van de on afhankelijken alsmede de groep van oud-premier Pleven een „Centre démo- cratique", die de nieuwe fusie zou moe ten voorbereiden. Bij de gemeenteraads verkiezingen in dit voorjaar behaalde de ze groep van middenpartijen geen slecht resultaat. Dit maakte op de socialistische kan didaat voor het presidentschap, Gaston Defferre, kennelijk grote indruk en hij stelde daarom voor, met S.F.I.O., M.R.P., Radicalen en als het kan ook met Onafhankelijken een socialistische en democratische federatie" te vormen Hierop konden de Conservatieven na tuurlijk niet ingaan, maar de Radicaal- Socialisten en het M.R.P. gingen hierop meteen in, 'Weliswaar stelde het M.R.P. enkele eisen: samenwerking met de commu nisten is uitgesloten, de schoolkwestie moet redelijk worden behandeld, de partij moest Europees en Atlantisch zijn Vanzelfsprekend kon het geen doctrinair marxistische partij zijn, dit had Defferre echter reeds zelf begre pen. Ook had Defferre reeds eerder te kennen, gegeven in de netelige schoolkwestie naar een behoorlijke en voor allen aanvaardbare oplossing te zoeken. Is daarmee nu de weg vrij voor een Franse Labour-partij, die inderdaad overheersend kan worden, zoals alle be trokkenen dit zo graag willen? Allereerst moet worden onderzocht, of er een veilige basis van samenwerking kan worden bereikt. De motie die de Franse Socialistische Partij op haar congres te Clichy op Pinksterzondag heeft aangenomen en met bet zingen van de „Internationale'' heeft bevestigd laat dit zeker toe. Slechts één keer wordt in de tekst het woord „socialis tisch" gebruikt, namelijk bij het ver melden van de naam van de federatie: démocrate-socialiste. Nergens wordt van marxistische denkbeelden, nergens van vergaande socialiseringen gespro ken. De motie spreekt van de „krach ten van de vooruitgang" van een „re formistische regering", van een „de mocratische planificatie", van „struc tuur-hervormingen", van de „munici- palisatie" d.w.z. overdracht in gemeen te-eigendom, van „grond voor de bouw van huizen", verder van Europese inte gratie collectieve veiligheid, verwerping van de nationale „force de frappe" en tenslotte van een internationaal pact van solidariteit voor de hulp aan onderont wikkelde landen. Dit alles is zeker niet erg revolu tionair. Er zijn echter wat haakjes end ogen. Wat betekent precies, in de prak tijk van de toekomst, de belangrijke passage over de schoolkwestie: „De op' lo.Tsing van het probleem van de laici- teit van het onderwijs door toewijzing van openbare gelden aan openbare scho len en (nu komt het) integratie van leerkrachten van bijzondere scholen en van bijzondere scholen die overheidssub sidie ontvangen, in het nationale onder wijsstelsel". Dit kan alles en weinig, misschien zelfs niets betekenen. Deffer re zal wel naar een redelijke interpre tatie van deze passage streven, zal het hem gelukken? Dit hangt niet alleen van Defferre, niet alleen van Guy Mollet zijn tegenstander af, maar van het kader van de S.F.I.O. In de discussie die aan het Congres van Vichy voorafging, en in de zeer levendige debatten van het congres zelf kwam herhaaldelijk naar voren, dat de Franse socialisten niet van hun econo misch programma willen afgaan. Dit laat vermoeden dat zij een weinig elas tisch, nogal doctrinair socialisatie-pro- gramma willen handhaven, en dit recht vaardigt dan ook het vermoeden, dat an dere geliefkoosde ideeën van het ouder wetse socialisme zoals de school-zonder- God niet zo gemakkelijk overboord gegooid worden. Op 18 juli willen de socialisten de antwoorden van de overige partners binnen hebben, teneinde dan meteen de nieuwe federatie als een eigen „supra-nationale" partij, d.w.z. ver heven boven het door Mollet verheer lijkte „patriottisme van de partij en voor de partij" te kunnen oprichten: iedere partij moet aan de nieuwe fe deratieve „soevereine" rechten afstaan, zoals de landen van de Zes aan de Europese Gemeenschappen soeverei ne rechten hebben afgestaan. Zullen deze partyen nu hiertoe bereid zyn? De Radicaal Socialisten zullen wei nig moeite hebben. De Onafhankelijken hebben al geweigerd, met socialisten sa men te werken Voor het M.R.P., ziet de zaak er eenvoudig uit: het congres van Vichy heeft het „ja" al gezegd en de gedelegeerden hebben dit „ja" met enthousiasme uitgesproken. Maar: Pflim- lin heeft als bijna enige gewaarschuwd. En zullen niet de vele katholieke boe ren en middenstanders uit Lotharingen, de Elzas, uit Normandië en Bretagne, uit Midden- en Zuid-Frankrijk, vooral het Franse Baskenland, niet veel moei te hebben, een partij aan te hangen die zich „socialistisch" noemt en die mis schien moeite heeft °P het gebied van de schoolpolitiek haar traditionele opvat tingen op te geven? Zullen zij zich op zo duidelijke en nadrukkelijke wijze tegen De Gaulle uitspreken, zullen zij bereid zijn, van het midden naar links te verhuizen? Zeker, de Christen-Democratische Partij van Frankrijk was altijd zeer progressief. Het is echter een paradox, dat juist zij na de verkiezingen van 1962 sterker aandacht schonk aan de traditio nele, vooral katholieke groepen van het Centrum en nu plotseling naar links gaat verhuizen. Eerst zocht het M.R.P. contact met de Onafhankelijken. nu zonder de Onafhakelijken met de Socia listen. In 1962 hadden dg Radicalen, de So cialisten en het M.R.P. tezamen onge veer 25 procent van de stemmen, de U.N.R. 31 procent. Er is dus een mo gelijkheid dat de drie partijen van de nieuwe federatie ondanks sommige ver liezen en met behulp van nieuwe vrien den van meer links een behoorlijk alter natief voor de U.N.R. gaan vormen, on afhankelijk van het feit of Defferre De Gaulle zal verslaan of niet_ Dit zou tot de stabilisatie van Frankrijk en tot het isolement van de communisten kun nen bijdragen. Alleen, de christelijke de mocratie zal een verlies lijden, een ver lies dat na de verkiezingen van 1962 te verwachten was, nu echter werkelijk heid wórdt. Het zal de christlijke de mocratie in de overige Europese landen tot verhoogde inspanning, tot nieuwe initiatieven en sterkere samenwerking moeten dwingen. Moderne fabriek van elektrisch gereedschap met hoofd bedrijf in Chicago en vestigingen over de gehele wereld vraagt voor spoedige indiensttreding AFDELING INKOOP Voor deze afwisselende en verantwoordelijke functie vra gen wij in ieder geval een opleiding op Mulo-niveau, typediploma en een goede kennis van de Engelse taal. Diploma steno-Nederlands strekt tot aanbeveling. Schriftelijke sollicitaties worden gaarne tegemoetgezien doorSKIL (Nederland) N.V. - Afd. Personeelszaken, Ko nijnenberg 60 - Breda - Tel. (01600) - 24511 Heden overleed tot onze diepe droefhe d ize geliefde man, vader en grootvader EDEMONDUS AUGUST DE BRUYCKER echtgenoot van Jobina Rijk weduwnaar van Amelia Nathalia Verbeke in de ouderdom van bijna 74 jaar. IJzendijke: J. de Bruycker-Rijk Oostburg: O. N. Fierens-de Bruycker A. W. Fierens Rob, Aimé, Ria, Jet en Thea IJzendijke: R. de Bruycker M. de Bruycker-Wemaer Frank en Chantal IJzendijke, 20 juni 1965 Koninginnestraat 10 De uitvaartdienst waartoe wij UEd. uitnodigen zal plaats hebben in de parochiekerk O. L. Vr. Tenhemelopneming te IJzendijke op woensdag 23 juni a.s. om 10.30 uur, waarna begrafenis op het r.-k. kerkhof aldaar. Gebedsdienst dinsdag avond 7.00 uur in bovengenoemde kerk.. Heden overleed tot onze diepe droefheid, na voorzien te zijn van de H.H. Sacramenten der zieken, onze innig geliefde moeder, schoonmoe der, grootmoeder, overgrootmoeder, zuster, tante en nicht, mevrouw CORNELIA JUDOCA DE WAAL weduwe van de heer Ludovicug de Theye in de leeftijd van 89 jaar. Wij bevelen de ziel van onze dierbare overledene in uw gebeden aan. Terhole: R. de Theye Boxtel: mevr. C. de TheyeWeegenhauscn en kinderen Sittard: J. de Theye R. de TheyeCleven kinderen en kleinkinderen Geleen: A. de Theye A. de TheyeLampo kinderen en kleinkinderen Terhole: C. de Theye G. de Theyede Bot en kinderen A. de Theye Sydney (N.S.W.): A. de Theye S.M. Terhole: L. de Theye L. de TheyeCoolsen en kinderen R. Verdurmende Theye J. Verdurmen Terhole, 21 juni 1965. De plechtige uitvaart, gevolgd door de teraarde bestelling, waarbij u beleefd wordt uitgenodigd, zal plaatshebben op donderdag 24 juni a.s., des voormiddags om 11.00 uur in de kerk van de H. Gerardus Majella te Terhole. De H. Eucharistie zal gevierd worden woensdag avond 23 juni om 7.00 uur. Zij, die bij vergetelheid geen rouwkaart hebben ontvangen, gelieven deze als zodanig te beschou- 4. Heden overleed tot on- t ze diepe droefheid, in het r.-k. ziekenhuis te Sluiskil, door een nood lottig ongeval, voorzien van de H.H. Sacramenten der Zieken, mijn innig ge liefde man, onze oom en neef, de heer HENDRIKUS HERREWEIJERS echtgenoot van mevr. Angela Marie de Coninck in de leeftijd van 45 jaar Fam. Herreweijers Fam, de Coninck Koewacht, 21 juni 1965 De plechtige uitvaart dienst zal geschieden op woensdag 23 juni a.s. om 9.30 uur te Koewacht, waarbij wij u beleefd uit nodigen. Zij die onverhoopt geen rouwbrief hebben ontvan gen, gelieven dit bericht als zodanig te beschou wen. Op zaterdag 26 juni a.s. ho pen onze geliefde ouders L.van Hooy M. van Hooy-de Wit hun 50-jarig huwelijksfeest te vieren. Dat zij nog lang gespaard mogen blijven is de wens van hun dankbare kinderen en kleinkinderen Receptie 26 juni a.s. van 2 - 3 uur. St-Jansteen, 44. Wilhelm inastr. Voor de vele blijken van medeleven welke wij moch ten ondervinden bij het overlijden en de begrafenis van mijn inniggeliefde echt genote en onze lieve zorg zame moeder en oma, me vrouw VIRGINIA ADRIANA STOFFERIS betuigen wij U onze welge meende dank. II. v. Assche kinderen kleinkinderen Sas van Gent, juni 1965 Kerkhoflaan 2. Oostsingel 32, Goes Vandaag voor zuigelingen Met spoed gevraagd: TE KLOOSTERZANDE Brieven met beschrijving, ligging en prijsopgave aan: P. TH. AARSSEN Trumanlaan 43 - Hulst alsook Libelle Supp-hose DROGISTERIJ Stationsweg 9 - HULST GEVRAAGD Geboden wordt een goed betaalde betrekking met goede toekomstmogelijkheden. Banketbakkerij „Speekenbrink", J. Heesters, Leysenhoek 18, Oosterhout, tel. 016203802. Op de Griffie van het Waterschap Axeler Ambacht te Axel is plaats voor: IN DE RANG VAN HOOFDCOMMIES VEREISTEN: diploma gemeente-administratie I en ruime ervaring op het gebied van gemeente- of waterschapsfinanciën; diploma gemeente-finan- ciën of vergevorderde studie daarvoor strekt tot aanbeveling. SALARIS: f 11208,00—14688,00, exclusief huurcom- gensatie en vakantie-toelage. Aanstelling boven het minimum is mogelijk. Indiensttreding zo spoedig mogelijk. Voor huisvesting zal medewerking worden verleend. Sollicitaties met uitvoerige gegevens binnen 10 da gen na het verschijnen van dit blad te zenden aan de Dijkgraaf, de heer P. van Hoeve, Nieuwendijk 90 te Axel.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 6