Journalisten of
coureurs eruit
NEDERLANDERS MISSEN DE SLAG
HERRIE IN KEULEN. KRANTEN CONTRACTEERDEN RENNERS
Geen verstandige daad
bij hulp-verlening
Bas van de Bom: rapste
in de Alphense ronde
I
a-car
aan.
ling
ir
w
MEER KEREN SURLIEM SCHEREN
DAN MET WELK ANDER MESJE OOK!
De uitslag
10
Problemen
Hoog tempo
Versterking
Verward....
hun buksen overweg V
jnxien. Eén Huron was reeds
en twee anderen min of
leer zwaar gewond. „Zwarte
[Schildpad" keerde zich orn.
teneinde aan de andere kant
[poolshoogte te nemen. Toe*1
|viel zijn blik op de rotswand-
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 21 JUNI 1965
3
Wilfried Peffgen, de eerste
leider i nde Ronde van de Toe
komst 1965, werd op 1 oktober
1942t e Keulen geboren en is dus
momenteel 22 jaar oud. Van be
roep is „Winnie", die op 17-jarige
leeftijd reeds juniorenkampioen
van zijn land werd, slotenma
ker. Hoewel hij tevens een goed
rouleur is, staat hij in de eerste
plaats bekend als een sprinter
van formaat en zijn gevreesde
eindschot leverde hem dan ook
reeds talrijke overwinningen op.
In 1964 trok hij de aandacht van
een reeks goede verrichtingen,
waaronder een tweede plaats in
het Westduits kampioenschap op
de weg, een veertiende plaats in
het wereldkampioenschap op de
teeg te Sallanches en een zesde
plaats in de Olympische weg-
ivedstrijd te Tokio. Daarnaast
behaalde hij nog negen overwin-
ningen in wegwedstrijden. Dit
jaar was hij eveneens reeds en
kele malen succesvol in criteria
en viel hij tevens op door zijn
sterke rijden in internationale
wedstrijden.
In de Ronde van de Toe
komst liep op de eerste dag niet
alles op rolletjes. Het meest on
plezierige incident voor de ren
ners waren de twee gesloten
spoorwegovergangen die hen on
derweg ophielden en daarover
tsaren de organisatoren nogal
boos. De Duitsers hadden name
lijk gegarandeerd dat alle bo
men open zouden zijn als de
rentiers zouden arriveren. Door
het hoge tempo kwam de kara
vaan echter sneller door dan
verwacht werd en moesten de
renners toch stoppen. In de vol
gerskaravaan ging niet alles
naar wens waaraan onervaren
heid van chauffeurs meestal niet
vreemd was. De chauffeur van
de Poolse ploeg spande wat zijn
rijden betreft de kroon. Hij
maakte het zo bont dat hem
via de Tourradio tenslotte werd
verzocht wat regelmatiger te rij
den en niet steeds onnodig te
remmen.
Op het gebied van onerva
renheid blonk ook de Zwitserse
coureur Albert Berger uit. Hij
presteerde het om uit het pe
loton weg te springen terwijl
verscheidene van zijn ploegmak-
kers door een lekke band van
August Girard achterop waren
geraakt. Ditmaal konden de
overige Zwitsers ondanks de
door de demarrages van hun
landgenoot veroorzaakte tempo
verhoging nog bijkomen. De
strijdwijze van Berger is echter
niet aanbevelenswaardig.
Juichend gaat Wilfried Pefgen
door de finish. Hij won de eerste
etappe.
(Van onze speciale verslaggever)
KEULEN. Een stralende zo
merzon boven de Duitse start
plaats van de 52ste Tour de France.
Maar nog voordat de karavaan
één meter heeft gereden, hangen
er reeds dreigende wolken boven
het jaarlijkse spektakelstuk van
monsieur Jacques Goddet. Nu ja.
Monsieur Goddet.
Sinds korte tijd geleden het grootste
sportblad van Frankrijk l'Equipe, met aan
de top de heer Goddet, met 12 miljoen
nouveau francs schuld aan de rand van
een faillissement balanceerde, en de me
de-organisator van 's werelds meest im
posante monsterrit, Le Parisienne Libe-
re, de gehele zaak aan de Parijse „Fau
bourg Montmartres" heeft verkocht, is de
situatie ingrijpend gewijzigd.
Niet zozeer voor de buitenwereld, maar
toch wel intern. De maai bij „Le Parisien
ne Libere", die sinds jaar en dag de rech
terhand van monsieur Goddet is geweest,
de uit Algiers stammende Felix Levitan.
dirigeert nu in feite over het wel en wee
van de Tour. En de heer Levitan met een
eeuwige minzame glimlach, heeft op de
ze zondag, zo volop zomers, in de grote
massastad aan de boorden van de Rijn, de
gehele dag moeten confereren en discus
siëren in het hoofdkwartier van de Tour.
het statige hotel Mondial.
Het begon al zondagmorgen vroeg toen
de equipe journalisten van het invloedrij
ke Belgische dagblad „Het laatste nieuws"
bij hun aankomst op de permanence kre
gen te horen dat er geen papieren voor
hen beschikbaar waren. De equipe was
uiteraard stomverbaasd. De reden van de
weigering maakte hen nog sprakelozer.
De Belgische wielerkeizer Rik van Looy
was door het blad speciaal gecontracteerd
om tijdens de Tour geheel exclusief da
gelijks verhalen voor een bijblad (van Het
laatste nieuws dus) genaamd „Quick" te
schrijven. Rik van Looy zou voor dat
extra-werk ook een zeer behoorlijk por
tie franken in de handen mogen vangen.
Men kan daar volkomen inkomen, om
dat Rik van Looy als zakenman zo'n aan
bod moeilijk kan weigeren. En ook om
dat de leiding van het Brusselse blad er
geen problemen in zag. Ze waren er ech
ter wel.
De leiding van de Tour, op de hoogte
gebracht van deze overeenkomst, dook
diep in de reglementen van de ronde en
toen kwam men tot de ontdekking, dat
dit reglementair strikt verboden was. Het
motief was, dat door de exclusiviteit Rik
van Looy andere journalisten ook geen
woord mocht vertellen. De man die als
chef van „Het laatste nieuws" de ronde
zou volgen, Marcel van de Kastele, was
eerst nog van mening dat de internatio
nale organisatie van sportjournalisten de
AIPS, hier een vinger in de pap had, om
dat de concurrentie tegenover andere
journalisten in de Tour dan niet eerlijk
zou zijn. „Want". zo vertelde hij ons
„de zaken zouden toch heel vreemd ko
men te liggen als alle renners voor bla
den exclusieve verhalen zouden schrijven.
(Van onze speciale verslaggever)
KEULEN. Juichend stak Wilfried Peffgen een arm
omhoog. Op de tribunes van 't fraaie Mungersdorfstadion
applaudisseerden duizenden glunderende Duitsersvoor de
eerste maal in de geschiedenis van de ronde van de toekomst
won een landgenoot een etappe. En met die overwinning, be
haald in zijn eigen stad en het stadion dat hij zo goed kent,
werd Winnie Peffgen, een 22-jarige Keulse slotenmaker,
meteen de leider in de vijfde Tour de PAvenir, die zondag
begon met een daverende „coup" van enkele van de groot
ste favorieten. De overwinnaars werden de Spanjaarden,
Fransen en de Skandinaviërs. Deze laatsten, bepaald outsiders
in de ronde, waren als enigen met 3 man vertegenwoordigd
in de uit tien renners bestaande kopgroep en wonnen dus automatisch het dagploegenklas-
sement. Groter echter nog was de vreugde hij de Fransen en de Spanjaarden die heide twee
van hun sterkste coureurs vier minuten winst zagen hoeken op het peloton.
Charley Grosskost, de pas 18-ja-
rige Claude Guyot (reeds 125 over
winningen ondanks zijn jeugdige
leeftijd) José Lopez Rodriguez en
Domigo Perrurena bevochten in de
162,5 kilometer lange, vlakke rit
met start en finish in Keulen een
bijzonder gunstige uitgangspositie
in de strijd tegen de overige favo
rieten, die maar liefst vier minuten
achter raakten.
Sjefke Jansen en zijn Neder
landse ploeg in de Ronde van de
Toekomst. Het gezelschap liet zich
fotograferen op de voetgangers-
trap naar de Rijnbrug.
(Advertentie)
o
kunb i„nrt m«I
ccheren
en elke
keer met het
grootste gemak
schoon en
glad!
Als hij nu
weer door 'n plas
rijdt, stop ik
ermee.
Het mesje dat tallozen op Gillette doet overgaan.
(Van onze sportredactie)
ALPHEN Bas van de Bom, reeds
leider in het Breda-Bierklassement, heeft
zijn positie verstevigd door de Ronde van
Alphen op zyn naam te brengen. Hy won
de sprint van een kopgroepje van vijf
man, waarin Rini Roks met drie cou
reurs was vertegenwoordigd.
Het werd trouwens helemaal een triomf
voor de Bredase ploegleider, want Jan
van Geel veroverde de tweede plaats en
kleine maar dappere Toontje Mertens de
derde.
Deze kopgroep werd pas in de 41e
ronde geformeerd. Toontje Mertens en
Piet Cooremans gaven de beslissende
stoot. Zij trokken er tussenuit en kregen
er drie man in hun kielzog. Jan van Geel.
Bas van de Bom en Arie Drop zorgden
ervoor dat de kopgroep slechts uit ren
ners van twee ploegen bestond. Onder
linge rivaliteit zorgde voor een zeer span
nend slot, waarin de mannen van Rini
Roks de boventoon voerden. Reeds op
enkele honderden meters voor de meel
namen zij de kopposities in en lieten de
twee anderen ver achter. Bas van de
Bom beschikte over de beste sprint
capaciteiten en won zonder moeite. De
derde plaats van Toon Mertens was een
verdiende beloning voor het werk dat
hij had gedaan. Bij iedere uitlooppoging
was hij betrokken en schroomde er niet
voor veel kopwerk te doen.
De strijd bij de nieuwelingen was al
snel beslist. Zes man ontsnapten en na
men een grote voorsprong. Mart van
Groezen was de sterkste en won de
sprint.
De uitslag bij de aspiranten luidt:
1 Th. Schouwenaar, Kruiningen, 25 ki
lometer in 43 minuten en 15 seconden: 2
A. Stroosnijder, Kruiningen: 3 P. Bertijs,
Bosschenhoofd; 4 R. Koks, St.-Willebrord:
5 J. de Graaf, Chaam; 6 J. Blok, Krui
ningen: 7 P. Vermaer, Zwijndrecht; 8 L.
Hendriks, Zundert; 9 H. van Rijswijk,
Tilburg: 10 H. Meys, Tilburg.
De nieuwelingen reden de volgende
uitslag:
1 M. van Groezen, Made. 60 kilometer
in 1 uur 14 minuten en 54 seconden; 2
J. Buys, Zwanenberg; 3 A. Versluis, Lex<
mond: 4 C. Willemse, Hooge Zwaluwe; 5
P. van Hasselt, Roosendaal; 6 M. Hees
been, Loon op Zand; 7 J. Smulders, Til
burg; 8 H. Ligter, Laren; 9 L. Jongeling,
Den Bommel; 10 K. Bailie, Badhoevedorp;
11 G. Janmaat, Amsterdam; 12 R. Corne-
lisse, Amsterdam; 13 J. van de Berg,
Assen; 14 A. Wouters, Zundert; 15 L.
Embregts. Stampersgat.
De uitslag bij de amateurs luidt:
1 Bas van de Bom, 's-Gravendeel, 100
kilometer in 2 uur 37 minuten en 22 se
conden; 2 Jan van Geel, Breda; 3 Toon
tje Mertens, Ulvenhout: 4 Arie Drop,
Vlaardingen; 5 Piet Cooremans, Breda;
6 Ad van Haren, 's-Gravenlande; 7 Mar
tin van der Lee, Drunen: 8 Nico Walra
ven, Den Bosch; 9 Gerrit Liebrechts, Vlij
men; 10 J. van Dirch, Werkendam: 11
Cees van Dorst, Roosendaal; 12 Cees
Diepstraten, Gilze; 13 Cor Stultjens, Oos-
Bas van de Bom kreeg de beker
terhout; 14 Tonnie Barten, Zevenbergen:
15 Klaas Rennes, Nieuwpoort: 16 Jan
Fransen, Halfweg; 17 Leen Poortvliet,
Herkingen; 18 C. Smit, Rotterdam; 19 H.
Verbeek, Poeldijk; 20 Wim Prinsen,
Breda.
1 De voornaamste verliezers waren de
Polen, Roemenen, Belgen en Nederlan
ders. Zij misten de slag totaal en vooral
voor de oranjemannen was dat een tries
te zaak. Voor de beslissende vlucht wa
ren zij namelijk bijzonder actief geweest.
In elke kopgroep telde men een of twee
oranjetruien, maar toen de slag viel,
was de ploeg net in disorde door een lek
ke band van Harm Ottenbros. Nog een
maal was er een kans om terug te ko
men, doch toen reageerden de mannen
van Jefke Janssen te laat. Het kwam hun,
met uitzondering van Wim Schepers, die
in de straten van Keulen nog uit het
peloton wegsprong op een verlies van
3 54 te staan.
Opvallend was in de eerste .rit naast
de felle strijd het bijzonder hoge tem
po van 42.3 km per uur en het feit dat
desondanks niet één coureur het peloton
moest laten gaan.
Bij gunstig weer draaide iedereen vrij
wel voortdurend het grootste verzet en
het enige gevolg was eigenlijk, dat ont
snappingen weinig kans van slagen had
den. De sterksten zouden de slag kun
nen maken, kopgroepen zonder voldoen
de inhoud hielden de strijd nog geen vijf
kilometer vol. Toch waren de Nederlan
ders vanaf het begin waakzaam. Zij
kenden de meesten van hun tegenstan
ders niet en namen daarom het zekere
voor het onzekere: bij iedere vlucht ging
op zijn minst een man mee. Tijdens de
eerste 45 km waren achtereenvolgens
Lute en Leijten (in een groep van li),
Steevens (met vijf anderen, onder wie
de sterke Zweed Goesta Petterson, de
Spanjaard Suria en twee Italianen) en
Hennie Schouten (met dc Weslduitser
Loeschke in de slag. maar het feest
duurde nooit langer dan twee of drie
kilometer. Toen kwam de eerste tegen
slag. In de straten van Dusscidorf (47
km) kreeg Harm Ottenbros een lekke
band. Tevoren had Sjefke Janssen be
paald. wie door wie zou worden geholpen
in geval van pech en daartoe zijn ploeg
onderverdeeld in twee viertallen. Vol
gens de instructies zou Ottenbros opge
wacht wroden door Beugels. I^ijten en
Lute, maar niettemin bleven meer Ne
derlanders achter om de Alkmaarder te
steunen.
Dit was typerend voor de goede ploeg-
geest, maar niet verstandig. Zoals bleek
toen even later zes man het peloton de
rug toekeerden. Voor de eerste maai ont
brak de oranjeploeg voorin en juist deze
ploeg zou onfortuinlijkerwijs wegblijven.
In de lijn der verwachtingen lag dit niet,
want van de vluchters behoorden er
liefst drie tot de Skandinavisehe ploeg,
te weten Ole Hojlund, Jupp Ripfel en
Mogens Thorslund. Twee van de drie
anderen, de Brit Derek Harrison (in
Engeland beschouwd als een grote be
lofte) en de Italiaan Marion Anni, geno
ten bovendien nog weinig bekendheid en
het enige gevaar viel eigenlijk te duch
ten van de Spanjaard Domingo Perrur-
rena. Daarom zag het peloton niet veel
in de poging en mocht het halve dozijn
snel anderhalve minuut voorsprong ne
men. Tekenend voor het „gebrek aan
vertrouwen" was intussen dat de Skan
dinavisehe ploegleider het niet eens no
dig vond, naar voren te komen.
De vluchters zouden het dan ook waar
schijnlijk nooit hebben gered, als niet
vijftig km verder versterking was ko
men opdagen. En wat voor versterking!
Charlie Grosskost, Claude Guyot en José
Lopez Rodriguez, drie coureurs die tot de
sterksten uit het veld worden gerekend,
schoten na ruim 90 km uit het peloton
in gezelschap van de Duitse rouleur-
sprinter Wilfried Peffgen en overbrugden
binnen acht km het inmiddels tot ruim
een minuut geslonken verschil.
Van de Nederlandse ploeg, gewaar
schuwd door de kracht van de Spanjaar
den en Fransen probeerden Lute en Leii-
ten vergeefs te volgen. Zij naderden het
sterke viertal in gezelschap van een pas
sieve Duitser tot op 100 meter, moesten
zich toen echter gewonnen geven.
Door de komst van de vier achtervol
gers werd de kopgroep na 100 km nieuw
Aan de oever van de Rijn
hield Kees Pellenaars 'n bijeen
komst. Het ging er zo te zien ge
zellig aan toe. Van links naar
rechts Henk Nijdam, Jo de Haan
Jo de Roo, Leo van DongenCees
Haast, Huub Harings, Cees van
Espen, Gerben Karstens, Rik Wou
ters en Bas Maliepaard.
Dan bleef er niemand al meer over. Maar
de AIPS, waarvan heel toevallig ook weer
de heer Felix Levitan ook weer als voor
zitter zeer veel heeft te zeggen, staat daar
volkomen buiten."
Vandaar dat Marcel van de Kastele on
middellijk bij de leiding van de Tour
ging protesteren dat „Het laatste nieuws"
uit de ronde was verbannen. „Moet de
betrokken renner hiervan de schuld niet
dragen, en moet men dus hem niet straf
fen?" aldus zijn verweer. Per slot van re
kening heeft de Tour niets te zeggen over
de journalisten, althans over het doen en
laten van de kranten die zij vertegen
woordigen. Het gevolg was dat de leiding
van de Tour de France aan het beraad
slagen ging en Rik van Looy ook na lut
tele uren werd verkondigd, dat als hij zijn
exclusieve verhalen voor Het laatste
nieuws toch zou willen schrijven hij tniet
zou mogen starten in de ronde van
Frankrijk. Wat Van Lo-oy, die met een
zeer boos gezicht zich nog 'n moment in
de permanence liet zien, nog vertelde, was
dat hij coüte que coüte zijn contractuele
verplichtingen tegenover Het laatste
nieuws zou nakomen.
En de directie van „Het laatste nieuws"?
Telegrafisch heeft men uit Brussel de
equipe van de krant reeds laten weten
dat als de journalisten niet in de Tour
mogen, er geen letter over de ronde van
Frankrijk in het blad zal worden gepubli
ceerd.
En dan Duitsland. Ook daar is de storm
op deze zomerse dag in de wielerwereld
geducht opgestoken. Wolfshohl, de koene
Duitse renner, op papier eerste-luitenant
van de gedoodverfde Tourwinnaar Ray
mond Poulidor (maar dat zal dan maar
moeten worden afgewacht!) heeft ook ge
meend zijn beurs aanzienlijk te kunnen
spekken, door voor een Duits krantencon
cern zijn belevenissen in het circus van
monsieur Jacques Goddet exclusief te
verkopen.
En wat voor Rik van Looy geldt, doet
dat ook voor de Duitse bladen. Een groep
Duitse journalisten bleef dan ook met
lege handen staan, toen zij in de perma
nence in de majestueuze Sporthall te
Keulen, hun papieren kwamen afhalen.
Het gaat werkelijk niet om twee kleine
rennertjes, maar om twee kopstukken.
Waren het kleine jongens geweest, de
bladen hadden hun artikeltjes zonder
meer laten duikelen. Maar Rik van Looy
en Wolfshohl zijn twee keien, en die kan
men niet zonder meer op straat zetten om
het duidelijk te zeggen, buiten de Tour
laten. Dat betekent dat er vandaag nog
enorm zal worden geconfereerd, want zoo
der Van Looy en Wolfshohl zal de Tour
de France anno 1965 enorm veel fleur en
cachet verliezen.
leven ingeblazen. En de winst, die gesta
dig geslonken was, groeide weer aan
Een gesloten spoorwegovergang in Rois-
doif (128 km) dreigde echter alles te be
derven. Luid vloekend en tierend
stonden de tien vluchters te wachten en
hun humeur werd nog slechter, toen na
het passeren van een eerste trein de
bomen dicht bleven. Koarsleider Jacques
Maj-Chand greep in toen het peloton even
eens arriveerde en bepaalde dat de kop
groep met de inmiddels tot 2.10 gegroei
de voorsprong zou mogen beginnen. Na
dit intermezzo verslapte het tempo in
de hoofdmacht nog meer en tot over
maat van ramp werd de groep later nog
eens gestuit door een gesloten overweg
hetgeen de vluchters een minuut extra
winst opleverde. Te Keulen bleek de
marge te zijn opgelopen tot 3,54 voor
negen van de tien, want Harrison had
op het laatste moment zijn metgezellen
wegens kramp moeten laten gaan. Op de
smtelbaan van het Mungersdorf-stadion
veroverden de Fransen Guyot en Gross-
os de beste posities. De door zijn ploeg-
makker gelanceerde Guyot had op het
voorlaatste stuk zeker twee meter winst
2J> de eveneens naar voren gekomen
Peffgen, doch maakte toen de fout van
zijn leven door te veel aan de buiten
kant te gaan rijden. Peffgen, opgezweept
door de toejuichingen van zijn landge
noten, greep zijn kans en passeerde bru
taal middendoor. Een geschokte Guyot
trachtte nog wel het verlies goed te ma
ken, kwam dreigend naderbij, maar bleef
toch „hangen". De Duitsers hadden hun
winnaar.
De Nederlanders zorgden nog voor een
kleine pleister op de wonde door een
aantal verdienstelijke verrichtingen in de
slotfase. Schepers liep met de Belg Le-
sire nog elf seconden op het peloton uit
en Siteevens. Ottenbros, Schouten en
Hoogland veroverden sprintend gunstige
klasseringen in de hoofdmacht.
Het bleef trouwens die hele zomer In
dat zo heerlyk zomerse Keulen rommelen
over de Tour de France. Kort voor de
aankomst van de kleine Tour in het ma
ger gevulde Keulse sportstadion, werden
de Tourploegen gepresenteerd. Het was
nogal een kille bedoening.
Twee baaids, een Belgische en een Duit>
se, bliezen de ene mars na de andere in,
de blauwe Duitse hemelkoepel. Maar
volksliederen kwamen blijkbaar op het
repertoire niet voor. Kees Pellenaars was
dan ook verre van enthousiast over deze
proloog. „Mijn mannen hadden in civiel
moeten komen", verklaarde hij ons met
een paar gepeperde uitdrukkingen. De Te-
levizier-ploeg rukte tenslotte aan met een
trui over een burgerpakje. Zo leek het
tenminste nog iets. In elk geval beter
dan de Pelforth-mannen, die met strop
dassen en het gewone huis- tuin- en keu
ken-pak op het appèl verschenen. En toen
de naam Jan Janssen met veel bombari
werd afgeroepen, trad er geen sterveling
naar voren. Want Jan Janssen was er nog
niet. Hij zou zich pas maandagmiddag la
ten zien. De Pelforth-ploeg is overigens
helemaal niet in zijn schik, dat Jan Jans
sen als kopman is aangesteld. Ploegleider
Maurice de Muer schudde zorgelijk het
hoofd: „M'n jongens hebben er nu al de
pee inKees Pellenaars was er ook
nog: „Ik ben nu al doodmoe" en de si
gaar hing dan ook lusteloos in de mond:
„ik bedoel van al dat gesjouw. De twee
de etappe zal ik waarschijnlijk" zelf mijn
wagen moeten rijden. M'n chauffeur moet
dan voor de rechter komen, omdat hij een
vrachtwagen heeft aangereden. Vooruit
maar, dat kan er ook nog wel bij".
En dan spreken we tot slot ook nog in
een flits Peter Post. Inderdaad in een
flits, want Peter was moedeloos. Zijn fa
briek Flandria heeft van hem geëist, dat
hij in de Tour zou starten. Peter heeft er
geen zin in en is bovendien niet in con,»
ditie. Maar hij moest en daarom heeft zijn
ploeg ook al de smoor in. Hij verklaarde
dat hij ook moeilijk anders kon, omdat
hij van Flandria nog geen cent van zijn
jaartoelage heeft ontvangen. Bepaald op
gewekt zal Peter Post dus niet in de Tour
starten.
Rik van Looy passeert VEaul-
pe
De uitslag van de le rit:
1 Peffgen (Duitsland) 3.49.43 (incl. 30
sec. bon.); 2 Guyot (Fr.) 3.49.58 (incl.
15 sec. bon.), 3 Grosskost (Fr.) 3.50.13,
4 Anni (It.) z.t. ,5 Rodriguez (Sp.), 6 Rip
fel (Zweden), 7 Hojlund (Den.), 8 Pe-
rurenna (Sp.), 9 Thorelund (Den.) allen
z.t., 10 Harison (GB) 3.50.52, 11 Schepers
(Ned.) 3.53.56, 12 Lssire (Belg.) zt 13
Johnk (Dtsl.) 3.54.07, 14 Bobekov, Buig.
15 Staron, Polen, 16 Benet Fr.. 17 Ca-
resco, Sp, 18 Steevens, Ned., 19 Otten
bros, Ned., 20 Schouten, Ned. 21 Hoog
land, Ned., 22 Goletz, Dtsl., 23 Riemann
Dtsl.. 24' Bodart, Belg, 25Gazda, Polen
40 Leyten, Lute en Beugels, Ned. allen
z.t.
Het ploegenklassement van de eerste
etappe: 1 Denemarken—Zweden 11.30.39
2 Frankrijk 11.34.33, 3 Spanje 11.34.33 4
Duitsland 11.38.27, 5 Italië 11.38.27, 6 Gr
Brittannië 11.39.06. 7 NEDERLAND 11.
42.10 (Schepers, Steevens, Ottenbros); 8
BELGIë 11.42.10, 9 Oostenrijk 11.42.21, 10
Bulgarije 11 Zwitserland. 12 Roemenië,
13 Zuidslavië allen z.t.
