Wama's werkten zich via twee keukenstoelen naar artiestentop UW K Donald Duck I BEGONNEN MET EEN SMOKING EN 'N CLOWNSNEUS vaderdag! Eigen land is kout waard We wisten maar één ding: als duo doe je het samen Willeke DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 19 JUNI 1965 Papier Moederheil Apartheid (II) Krankzinnig verhaal Kei in imitaties Fietsen stelen Op keukenstoelen Topartiest op schoot Bij Snip en Snap Kathechese-lessen in KRO-schoolradio ORT UNSTNIEUWS Aan gedacht? morgen is het Extra vaderdag-attractie Geen Caroline Kaart meer Liturgische kalender heeft „it" - heeft pit maakt fit! Nu ook in groie lies! Belerum-garage vraagt steeds aanrijdirvgvrije auto's v.a. '59 te koop. Min. Kanstraat 16-20 Breda, tel. 01600-39870. X Mercedes Benz 230 SL met zo- mer- en winterkap 1963 f 22.5o0 Mercedes Benz 220 SE coupé 1982 f 19.500,- Mercedes Benz 220 s 1961 f 6.5o0,- Mercedes Benz 190 D met schuifdak 1963 f 10.500.- Mercedes Benz 190 D 98.000 km gelopen 1963, 9 000,- Mercedes Benz 19o D 1963- f 8.500,- Simca 15o0 25.000 km gelopen. 1964- f 6.950 - Simca 1300 G.L. 2<.00o km gelopen, 1964 f 6.250,- Sim- 'ca 900 1964 f 3.750.- Buick E- lectra I960 f 5.000.- Buick 54 f 750 - Opel Kapitan met roldak i960 f 3.75o,- Peugeot 404 1961 3750.- Auto U- nion 1964 f 5.500.- Fiat sta" tioncar I960 f 3.500 Volkswa gen bestel 1962 f 1.750.- Ga rage Van Dongen-Jonkens n v. Guido Gezellelaan 40. Bergen op Zoom. tel. 6918. X ao- len 'HI 'S tot Al eer, H.) Garage M. v.d. Klundert biedt u door inruil verkregen auto;s aan: 64 Taunus 17M, 59 Ci troen 2 C.V., 61 Renault On- dtoe. 61 Fiat 500 63 DKW Ju nior, 60 Fiat 2100, 61 Daf, 63 Austin Glider. 64 BMW 700 63 Mercedes 220. 63 Renault R8, '64 D.K.W. F 102 Inruil en financiering mogelijk. BMW dealer voor B.o.Zoom en om streken en eiland Thol€nft1|j®n" drachtsweg 13. Tholen. 01660— 440 Vertw J. Schraven, B.o. Z 01640-4225. Steeds goede gebruikte auto's met volledige garantie. Inr. en financiering. Garage v. Kaam, B o. Zoom. tel, 01640-4775x Te koop Chevrolet bj. 1957 als nieuw, Kloosterlaan 15 in de poort, Breda. ten. Go- Wegens inruil hebbe wij de navoleende zeer goede gebruik, te wagens aan te bieden. Re nault Gordini 1963 wit, Renault Ondine 1962 blauw, Renault Dauphine 1962 grijs, Renault R8 1963 grijs, Renault R 4 super 1963 blauw, Fiat Giar- diniera 1963 grijs Studebaker Lark i960 groen, Ford Station car I960 grijs. Opel Rekord 1956 eroen Alle wagens worden on der garantie verkocht. Finan ciering mogelijk Automobielbe drijf „Rima'" off. Renault dea ler voor R'daal e.o.. Boulevard 18-20, R'daal. Tel. (01650)- 3006. im- aan ele- >ei- v. te naar ïgen prijs ïgen Best •ter, Wegens opheffing eigen ver voer te koop Taunus Transit bestelwagen met originele zij ruiten, 7000 km gelopen in tfl.- nieuwe staat, thans f 1000.- be neden nieuwprijs. Breco Buys Ballotstraat 3, Kloetmge. tel. 01100-6617, Liefst na 6 uur. igde Nw jan. lich- P. de 2257 itro- oord .uto- oom op X voor n en ïiips- edriji esstr X liesel loun- ustin 90 Ford iestel inan- Kool, De vakanties gaan weer begin nen, ga met een Belcrumauto op reis. het verhoogt uw va- kantiegenoegens. O.a. met Re nault R8 1964, Renault R8 1963, Renault Gordini 1962, Renault Ondine 1961, Renault Dauphine 1960, Fiat 1100 1962, Fiat 500 1961 Opel Rekord 1963. Opel Rekord 1962, Opel Rekord 1961, Opel Caravan 1962. Opel Kapi tan I960, V.W. 1500 1964, V.W. 1200 '61 V.W. Bestel '62. DKW F 12 1964, Simca 100o 1964, Simca 1000 1963. B.M.W. Coupé 1963, Ford Corsair 1964, Ford Cor sair 1963, Ford Taunus 17M 4 deurs 1963. Ford Zephyr 1963, Ford Zephyr 1962, Fold Ans- lia 1962, Ford Taunus 17M sta tioncar 1963. Ford Taunus 17M stationcar 1962, Vauxhall Vic tor. 1963. Ford Cortina 1964, Ford Consul 315 1963, Merce des 190 D 1963, Chrysler Va liant 1964, Chrysler Valiant 1963 en nog vele andere. Al de ze wagens worden met 10.ooo km en-of 3 mnd garantie ver- kocht. Inruilen van uw auto, motor of scooter is mogelijk. Eigen f inancie ri ngsdienst. Voor een betrouwbare ge bruikte auto, naar een be trouwbaar adres, het adres met de allergrootste service. Bel- crum-garage, Min. Kanstr. Breda Tel. 01600-31)». Vlakbij groenten veiling en sta tion. Onze showroom is dage- lks geopend van 8 uur v.m. tot 10 uur n.m. Ook zaterdag en zondags X Tc koop of te ruil: Fiat. 1900, Ford-busje, onid. stel v, pikw®- gen, zijspanwiel. Rondweg 213, Roosendaal. licuw rtina l be- ïzine. Vin- Tel. R 8 1963 1650,-. oggo Prinz Luxe type 1955 1960 1956 1959 1960 ravan in '60 >500, Al mden goe- mcle- zon- auto- straat Vlak X I.g.st.z. B.M.W. Coupé, 46.001 km. Willemstr. 55, Roosendaa.. Citroen occasions steeds voor radig Citroëns D.S. - I.D. 2 C V. A. van Beek en Zonen. Kade 5, Oudenbosch, telefoon 01652-2673-2511. Wegens plotseling sterfgeval te koop Opel Kapitan. wit-zw in pr. st. geen tussenpersonen Tel. 32836, Breda X Ie ge len of uit ieron- v oor- Voor een betrouwbare gebruik te auto is het adres: Autohan del Toon Gij zen. Dreef 1W. Breda. v.h. Princenhage. teic' 33346. V.W. de Luxe 15fl0 6' Opel Rekord 1700 '63; Taunu- 17M '64. Fiat 500 '62: Fiat 601 '60 5 V.W. de Luxe va«n f Ford Cortina '63; Austin A40- Salon '63; Datforiil '63: Daf M» •60 Fiat 1100 '61; DKW 1000 S '62; Opel Rekord '59. Austin 30 bestel '63, Morris Minor be stel '60. 2 Fords Trader. die**' 8 ton. kenteken 1961. bakwa- gen. Bedford diesel 7.5 tor. kenteken 1962. bakwa gen. Dn inruilwagens voor spotprijzen Bovenvermelde wagens v/ortM' verkocht onder volledige gy* rantie. Wij verzorgen ook eventuele financiering. Zonaar geopend. Wij kopen schadevrij, wagens vanaf 1961. - Bromfiets (Magneet) te kooF i.z.g.st. 8600 km gelopen, bevr. bij Ad. Willaert. Clitex- weg 8. Clinge. cente- Opel 'olks- dak a gen. teken itobus kam- nog auto's "OlIW- v.d. iesin- 146 en Tete- Zater- ordini 1000 •1 Re- 'aunus r ga- Ga- veg 8- R.-k. wed. zonder kinder*1" net uiterlijk w.k. met r.-k. vry' gezel of wedn. zonder kinder®' net milieu, leeftijd 45 tot jaar. Liefst uit Roosenda* Brieven liefst met foto onc«. no 30952 van blad. W. en zw. dwergpoedeltjes, Pf/ kineesjes en dw. pincher",. L. v. Boxtel. Put se weg 13. senrivecht, tel. 488. Prima a.iredale-terrier, teefJ' met stamboek 2,5 mnd te Tel 01690-524. Te koop: landbouwtrekker David Brown". L. Rotter zn. Haaimeet 17, SchO®»« 01102-467. Breda een 38 ge- I deze eige- mt u tijken. ,chuif- 54, la- S '-an )0 van 1200 V.W. Dau- jfrem- 1962 1 1962; :enauit D van 53 met geruild prijs Flat ze wa lkende f.W.B.- m. Fi- ur ge- Breda lak bij 36173 8 tot ags en X Te huur: landbouwtrekker» vid Brown, van 7 us.iU' juli 1965 met chauffeur, 8 koop tarief. L. Rottier 0,: Haaimeet 17, Schore, tel- Te huur landbouwtrekkerr igjf David Brown, met cnaw voor halve dagen, goedK<*[{Le rief. L. Rottier Azn.. Haa"" 17. Schore, tel. 1102-*»^ Bestel nu reeds voor d*LeCnjc later uw d ra in eerbuizen of zonder kraag, woa* v op tijd heeft. Ook gig: plastic dradneerbulzen vlies franco door geheel ^0l land. J. G Sneep Dz;. Wilhelminalaan 2, Will telefoon 01687-380. Repres. ontw. dame n*. zoon, wil graag zorg p derl. gezin op 0&' ond. no. 20150, De Stem. Ziekenhuisverzekeriüf -gar' H Vljgeboom, Cadzand. Graag wil ik terugkomen op een ar tikel in uw krant van dinsdag j.l.( over de plannen omtrent modernise ring en aanpassing van „Stichting Moederheil" ten behoeve van de onge huwde moeder. Men gaat in de toe komst streven naar een prettige woon omgeving van ongehuwde moeders en verzorgend personeel. Niemand zal ont kennen, dat dit onontbeerlijk is voor de ongehuwde moeder. Juist voor haar omdat zij in een situatie verkeert die de maatschappij nog stééds bevoor- oordeelt Het is dan ook van de zijde van het' bestuur een loffelijk streven voor haar een zo huiselijk mogelijk verblijf in Moederheil" te verzorgen. Maar wéét dit bestuur, neemt het vol doende kennis van de verdere om standigheden in dit tehuis? Is het aan genoemd bestuur bekend, dat de onge huwde moeder in Moederheil een zéér geringe hoeveelheid versterkend voed sel krijgt, waar iedere vrouw tijdens haar zwangerschap toch dringend be hoefte aan heeft! Bovendien, en wat veel erger is, is er een duidelijk merk baar personeelstekort, zodat de baby's en kleuters niet de verzorging krij gen die men van een dergelijke stich ting mag verwachten. Wat er voor een baby behalve liefde, harder nodig is dan op uur en tijd zijn voeding? Kun nen dergelijke feiten over het hoofd gezien worden? Is de directe verzor ging van ongehuwde moeder en de daar verblijvende kinderen niet van véél groter belang dan de gezellig en modern te maken woonruimte? Heel zeker is met de plannen, die het be stuur van de stichting nu koestert, veel geld gemoeid, maar ik meen toch te durven opmerken, dat met dit geld eerst en vooral gezorgd moet wor den voor betere en krachtiger maal tijden, en voor voldoende verzorgend personeel. Iedere moeder wil immers het beste voor haar kindje. Op deze „natuur-wet" maakt de ongehuwde moeder zeer zeker geen uitzondering. Zij zal een betere personeelsvoorzie ning in het belang van het kind méér toejuichen dan een prettiger woonom geving voor zichzelf. Dames en heren bestuursleden, is het onrechtvaardig te noemen, dat de ongehuwde moeder voor het bedrag dat ze voor het verblijf van de baby in „Moederheil" betalen moet, een uit stekende verzorging van het kind ver langt? Zij is meestal door omstandig heden niet in staat om de baby zelf te blijven verzorgen, omdat zij alleen in de nodige financiën moet voorzien. ..Moederheil" heeft tot heden toe een uitstekende naam gehad ten opzichte van andere tehuizen voor ongehuw de moeders in Nederland. Blijft u er borg voor, dat deze reputatie in de toekomst ook „waar" blijkt te zijn? EEN ONGEHUWDE MOEDER. De directie van de Stichting Moe derheil begrijpt niet, waar deze klach ten op zijn gegrond. Het voedsel in het tehuis is eenvoudig, doch zeker voldoende Wat de jonge moeders aan voedsel nodig hebben, wordt verstrekt. Bovendien worden ook tussentijds ex tra-voedingsmiddelen verstrekt. Dat geen onderscheid in het eten wordt gemaakt, blijkt uit het feit, dat aan het verzorgend personeel en aan de Jonge moeders hetzelfde voedsel wordt verstrekt. De directie heeft nog nim mer klachten over het eten vernomen. Wat de door de briefschrijfster gesig naleerde onvoldoende verzorging van moeder en kind betreft, merkt de directie op, dat in het tehuis één ver zorgster aanwezig is op de drie kleu ters. Meer wordt om van overheids wege voor subsidie in aanmerking te kunnen komen ook niet toegestaan. (Redactie) In uw blad protesteert een ingezonden schrijven tegen de gift van f 100.000 van de Nederlandse regering aan „slachtof fers" vain de apartheidspolitiek. Zijn die slachtoffers wellicht degenen, die wegens bomaanslagen en andere sa botagedaden werden veroordeeld? Het zou mij bijzonder interesseren eens een lijstje met namen te zien van „slachtoffers" met vermelding waar, hoe en wanneer zij ten gevolge van de apart- heidswetten hebben geleden. Over Zuid-Afrika mag en kan nog steeds alles worden beweerd en geschre ven, wat maar waanzinnig genoeg klinkt. De inzender bepleit, dat men zich van regeringswege zelf op de hoogte gaat stellen van de voortreffelijke stand van zaken in Zuid-Afrika. In een naschrift maakt u hem duide lijk, dat dit niet kan, omdat helaas onze parlementaire missie daar geen bewe gingsvrijheid kon krijgen. U weet ook wel dat dit alleen maar slaat op een ge weigerde toestemming om de imer Luthuli te bezoeken. Politiek gezien was net misschien beter geweest om dit be zoek maar wel toe te staan. Intussen lees ik in hetzelfde nummer van uw blad, dat een parlementaire missie onder leiding van de heer Beer- oink zich in Moskou bevindt. Met volledige bewegingsvrijheid? Met een ton in de zak om uit te delen öan slachtoffers van het Sovjetregime? Dat doen ze dan zeker stilletjes! ®REDA l. knittel Longarts Namen van Apartheids-slachtoffers kennen wij niet. Wij herinneren ons wel het drama Sharpville, waarbij tientallen demonstranten door mitrailleurvuur werden gedood merkwaardigerwijze allemaal door schotwonden In de rug. Zij waren al op de vlucht, toen het vuur werd geopend. Dit is geen waanzin, wiaar realiteit. Voor hulp aan slachtof- m van het Sovjetregime worden mil joenen uitgegeven. Aan hen wordt b.v. op grote schaal asiel verleend, doch teraard wordt deze hulp niet vanuit antoren in Moskou verstrekt. De ver- '«"kktag vindt ln de vr„e wereId J1 00r '"■'P aan Apartheids-slacht offers zal hetzelfde gelden. Eed. (Van één onzer redacteuren) AMSTERDAM. Dit is ie dan: de jubileumschets voor twee dol komische heren en één journalist. Plaats van handeling: een rommelig Amsterdams grachtenhuis met fancy-uitmonstering: bankstel, tijd schriften op de grond, tafeltje met typemachine, tegen de achterwand een wat blote juffrouw in gedekte tinten. Rechts op de bank Wim Wama, trekkebekkend in de kussens, in de achterhoede Dick Wama, moeizaam grijnzend boven een kennelijk gebroken arm. Als het doek opgaat, vertelt Wim Wama net met hoge kopstem, dat hij inderdaad ook nog meubelmaker is geweest. Onmiddellijk daarna zakt de jour nalist uitgebreid door zijn crapeaud, waarop Dick Wama met een donkere hinnik roept: „Jongen, dat hoef je meneer niet eens te zeggen, dat merkt hij zo wel." Als de leunstoel weer voldoende poten aan de grond heeft een kwestie van één geweldige klap tegen de onderkant vervolgt hij: „Ik kom uit een heel andere branche. Mijn vader was conducteur op de Amsterdamse tram, maar niet zo'n ge zellige. Streng, doch rechtvaardig, dat was ie. Als hij mij bij een halte zag staan, begon hij zich enorm uit te sloven en dan riep ie tegen me: „Wil de jongeman naar voren doorlopen". Hij vroeg ook steevast, of ik al betaald had en wanneer ik dan „ja" zei, riep ie: „Mag ik meneer zijn kaartje dan even zien?" Begrijp je? Hij wilde de anderen in de tram gewoon effe demonstreren, hoe een vader zijn zoon onder de duim heeft. Op het laatst rende ik een zijstraat in, wanneer ik een tram aan zag komen, waarop vader dienst had". Wim Wama (gulzig invallend): „Bij mij thuis zaten ze allemaal in het meubelvak en vader wilde, dat ik het ook leerde. Als jongen heb ik op stukloon gewerkt bij Brandsteder, de hele dag tafeltjes af schrapen en poten draaien. Ik ging elke keer door de fineer heen, want ik had geen geduld voor dait werk. In het schaft uur zat ik meestal op een banjootje te fie delen en dat lukte veel beter. Ik speelde alle tophits uit die tijd en imiteerde de grote jongens. Dat heb ik later in dienst ook gedaan. Van een jongen, die geen ser geant wilde worden, had ik voor een tientje zijn kaderplicht overgenomen en dat betekende dat je meteen roomboter op je brood kreeg, want kader had recht op roomboter. Dick was een lichting eer der opgekomen en die was al korporaal, toen ik nog in opleiding was. Ik keek erg tegen hem op want er liep een enorme streep door hem heen. Op een avond werd ik naar de korporaalskamer gehaald, want ze hadden gehoord, dat ik Poppye the sailorman zo aardig kon imiteren en Dick wilde dat wel eens horen, want toe vallig kon hij er zelf ook wat van. Voor mijn gevoel maakte ik een hele beste beurt en de volgende dag gaf ik Dick dan ook een enorme klap op zijn schouder en speelde ik alles op de oude-jongens-toer. Weet je, hoe Dick reageerde? Hij gaf me een flinke dienstdreun en zette me in de houding". Commentaar van Dick Wama: „Ik had er gewoon de pest in, dat een gewone sol daat Poppye the sailorman even goed na deed als een korporaal. Dat was alles. Ik dacht: die jongen heeft mij te veel bab bels". Wim Wama: „Dat was onze eerste ont moeting. Ik zei tegen mezelf: „Niet kwaad worden, Willem, want als je straks zelf korporaal bent, dan pak je hem wel. Het resultaat is bekend: Ik heb hem gepakt en we zijn nog steeds bij elkaar. Die twee de ontmoeting is trouwens ook zo'n krankzinnig verhaal. Toen ik uit dienst kwam, wist ik maar één ding zeker: „De ze kleine jongen ging de Bühne op, deze jongen werd artiest". Ik had van thuis een smoking gekregen en dat leek me al een vorstelijke start. Ik liet kaartjes drukken met erop: Wim van Wageningen, paro dist". Ik had ook foto's van mezelf, waar op ik enorm de artiest uithing. Ik kon een beetje spelen op een chromatisch mond orgel en dat leek mee meer dan voldoen de voor een geslaagde carrière. Ik had al leen geen eigen repertoire en daarom kocht ik van mijn laatste 75 piek onge zien vijf liedjes bij een Amsterdamse tekstschrijver. Toen ik ze thuis doorlas, merkte ik pas, dat het ene nog schunniger was dan het andere. Toch heb ik ze in hef begin gezongen, want ik had geen geld meer voor een ander repertoire. Ik liep alle zaken af, waar ze een microfoon had den en tegen sluitingstijd klampte ik dan de baas aan om te vragen, of ik eens wat mocht zingen. Op een avond moest ik optreden voor een katholieke dansvereniging in Hilver sum. Ik kwam daar tien keer uit voor 25 gulden en daartussendoor versierde ik ook nog een handvol polonaises, want die lui waren onvermoeibaar. Toen ik de volgen de morgen op het station in de trein stap te, zat Dick moederziel alleen in de coupé. Het was trouwens een hele lege trein, maar uitgerekend trok ik de deur open, waar Dick achter zat". Aanvulling van Dick Wama: „Ik vroeg het ouwe recept. Hoe hij het maakte en wat ie deed. Ik had zelf van alles gedaan. Ik was al banketbakker geweest, etaleur en loodgieter, maar op dat moment mod derde ik zo'n beetje bij het cabaret der onbekenden. Ik verdiende 5 gulden in de week en daarvoor zong ik bijvoorbeeld duetjes met een meisje. Zij als bariton en ik als kaloratuursopraan. Het was een giller". Wim Wama: „Ik vertelde Dick in die trein een vreselijk opgewonden verhaal over mijn bliksemcarrière en langs mijn neus weg riep ik: „Ik heb gisteravond nog gewerkt". Ik vertelde er natuurlijk niet bij, dat ik daarvóór in dagen niks te doen had gehad. Het was de gewone bluf- toer van jongens, die net de kop boven water houden, je wist van elkaar donders goed, dat je het zout in de pap niet ver diende, maar je vond het jofel zo". Dick Wama (schouderophalend)„In die trein is het pas goed begonnen. Wim stel de me voor om samen te gaan werken en zijn sterkste argument was, dat hij een smoking had. „Jij bent een kei in imita ties", riep hij, „en ik smyt er hier en daar een clowntje tegenaan. Jongen, Dick, ik voel het nou al, het wordt krimmeneel". Wim Wama: „We wisten eigenlijk maar één ding zeker: dat je als duo de dingen samen doet. Dat is natuurlijk een nobel streven, maar als je zegge en schrijve één smoking hebt, levert dat toch wel moei lijkheden op. We hadden wel twee kaki- broeken met wat imitatiebont op de na den, want in ons repertoire zat ook een cowboynummer en daarvoor hadden we alle dumpzaken afgeschuimd. We begonnen op het Rembrandtplein, in de Alcazar van Vreeswijk. Eén dag op proef en als het lukte mochten we een week blijven staan. Hét ene moment zat ik boyen te werken in mijn smoking en zat Dick beneden in zijn onderbroek in de kleedkamer en het volgende moment was het vliegensvlug pantalons' wisselen, want een duo was immers eender gekleed nietwaar. We hebben ons die dag onge lukkig gerend, maar het lukte en we voel- dën ons geweldige artiesten. Wisten wij veel van het vak? We hadden ons door een toneelkapper de gekste dingen laten aansmeren: ogenblauw en lippenrood en wenkbrauwenstiften, allemaal dingen, die we niet nodig hadden. Toch smeerden we die hele kist op ons gezicht, want we had den er immers voor betaald. We wasten die schmink na afloop ook niet af, want je wilde op het plein laten zien, dat je artiest was. We liepen bijvoorbeeld met okerkleurige handen, een cowboy heeft immers gele handen". Dick Wama: „We zijn nog een week ge prolongeerd en toen vroeg de directeur van het Tip-Top-theater, of we bij hem wilden werken. We verdienden bij Vrees wijk 75 gulden. De directeur van het Tip-Top-theater zei: „Ik zal het goed met jullie maken, jullie krijgen van mij een knaak minder". In die tijd kwam ik ook een kennis tegen, die gelijk met mij kor poraal was geweest. Hij vroeg: „Wat doe jij nou tègenwoordig voor de kost?" Ik barstte zowat van trots, toen ik het hem vertelde. „Artiest", riep ik. Het klonk als een trompetstoot. Hij haalde alleen zijn schouders op en zei: „Kan 't jou wat sche len? Als je maar wat doet". Hij deed net, of ik hem verteld had. dat we fietsen sta len". Wim Wama: „We hebben in het begin alles aangepakt en elk engagement was voor ons een feest. De ene week stonden we in Apollo en de volgende week be gonnen we aan de overkant. Amsterdam barstte in die tijd nog van de gezellige buurttheaters, waar vrouwen de aardap pels mee naar het matinee namen om ze tussen de nummers door te schillen. We hebben in die begintijd de gekste dingen gedaan en op een enorme manier staan improviseren. Dat doen we nog-wel, maar het is nou alleen serieuzer geworden. Je hebt npu een naam te verliezen. Ik her inner me nog, dat Dick een Spaanse zan geres imiteerde. Compleet met rode jurk, castagnetten en. kunstgemoed. Hij had een klein snorretje, maar voor de rest was,het een geweldige vrouw. Ik stond er zo'n beetje met stampende hakken omheen te trappen en dat was dan het hele nummer. Een afspraak hadden we niet gemaakt, een behoorlijke tekst was er niet. We de den maar wat". Dick Wama: „We hebben alle zaken van Amsterdam stuk voor stuk afgewerkt en behoorlijk succes gehad, maar de grote klap viel pas, toen we uit verveling die t.t.-races op twee keukenstoelen gingen nadoen. We stonden in de Paardenstraat, in een tent van Tascami, de chocolade fabrikant. Er kwam geen hond naar ons kijken en omdat we toch wat moesten doen, zijn wij aan het imiteren geslagen. Een langskomende trein, een beschieting en dan de fameuze t.t.-races. Zonder re kwisieten, alleen met twee kale keuken stoelen. Dat was alles. De collega's, die 't zagen, riepen meteen: „Dat moeten jullie opbouwen, dat kaïn een kraker worden". We zijn er toen serieus op gaan studeren en het resultaat was een act van drie kwartier. Allemaal flauwekul, maar het was een giller. Op een gegeven moment stonden we naast Charles Trenet in Arena in Rotterdam. Een grote zanger, Trenet, maar toch ging hij af als een gieter, want de doorsnee Rotterdammer verstaat geen Frans en dan vindt hij het al gauw zonde van zijn centen. Wij stonden in het voor programma, maar we hadden een ver schrikkelijk succes. Jack Hilton, de im presario, is zelfs naar ons komen kijken en die heeft ons aangeraden om foto's van het nummer te laten maken en die naar Londen te sturen. We hebben er elf laten maken, elf foto's op kunstdrukpapier en daarna hebben we maanden gewacht op het telefoontje. In de kranten stond met grote koppen: „Sprookje wordt werkelijk heid, Wama's gaan in Engeland werken". Pas later hebben we gehoord dat een En gels danspaar ons nummer gejat had en er zelf mee werkte in de provincie." Wim Wama: „Op dat moment hebben we tegen elkaar gezegd: we gaan het vak uit, we beginnen een fietsenstalling, maar toen we over de teleurstelling heen wa ren, zijn we toch maar rustig verder ge gaan. We zijn alleen wat zuiniger met on ze foto's geworden. We hebben die t.t- race steeds geperfectioneerd en aangevuld en overal, waar we kwamen, hadden we enorm succes. In het begin brachten we het nummer als clown met rood'neusje en een pruikje, totdat iemand zei: Als jullie gewoon een net pak aantrekken, wordt het effect veel groter". Dat hebben we toen maar gedaan, schoorvoetend mogen we wel zeggen, want als je jaren met zo'n neusje loopt, ga je er onwillekeurig toch aan hechten". Dick Waima: „We doen dit werk nou 25 jaar. Dat is een hele tijd voor komieken, want het publiek raakt op een gegeven moment op je uitgekeken. Ze hebben de radio, de televisie en ze kunnen thuis in hun leunstoel alle topartiesten op schoot krijgen. Danny Kaye heeft bijvoorbeeld in een van zijn laatste shows een kozakken- dans gebracht, waarbij hij een krukje aan zijn zitvlak heeft zitten. Dat nummer heb ben wij tien jaar terug gedaan, maar stel je nou voor, dat we het nou op ons reper toire hadden staan. Dan kon je het rustig schrappen, want het publiek zegt gelijk: Oh, dat hebben ze van Danny Kaye ge stolen." Wim Wama: „We hebben heel wat ke ren een flinke opdonder gehad, maar dan ls het juist de kunst om terug te boksen. Je moet ook geen kapsones hebben je geen Callas-allures aanmeten, want in dit vak sta je het ene moment aan de top en lig je het volgende moment beneden aan de ladder. Bij ons is het gelukkig nog steeds goed gegaan (op dit moment klopt Dick Wama bezwerend tegen de onder kant van zijn salontafel). Wim Wama vervolgt: „In Londen tre den komieken al 25 jaar met hetzelfde re pertoire op, maar in Nederland wordt tel kens wat anders van je verwacht. Het is daarom een hele kunst om het tussen zulke benepen grenzen zo lang vol te houden. Vroeger kwam je in een pro gramma één keer uit en dan knokte je voor je eigen nummer. Nu pendel je elke dag van de ene show naar de andere en vaak weet je van tevoren niet eens, wel ke collega's er in hetzelfde programma staan. We rijden zo'n 70.000 kilometer per jaar en kennen alle feestzalen van binnen en buiten." Dick Wama: „En nou beginnen we in de Snip en Snap-revue. Dat is het mooiste geschenk op ons zilveren artiestenjubi leum. Zelf hebben we nooit durven dro men van een engagement bij Sleeswijk, want die had immers al twee mannetjes. Ik zie me nog in de kleedkamer van Wal den en Muyselaar staan. We waren zelf pas begonnen en Snip en Snap, dat was voor ons de top van het vak. We hebben toen drie kwartier ge praat en aan het einde vroeg ik, of we misschien iets in de revue mochten doen, al was het'maar het doek opentrekken. Later hebben we ^as begrepen, dat juist het doek ophalen één van de moeilijkste dingen in de show is". Wim Wama: „Dat engagement bij Slees- wijk beschouwen wij ook als een enorme eer. We hebben in de afgelopen weken al meegedraaid in de kleine tournee en het was een enorme ervaring. De sfeer in de revue is geweldig en werken met Willy en Piet is een sensatie. Straks op de première zullen we het tegen elkaar zeggen: „Wat een zegen dat het indertijd niks is geworden met die fietsenstalling". (Advertentie) De frisheid van de bergbeek - kqelte van lover - geurige bloesem en vruchtenextracten - f heel dit samenspel van verkwikking wordt U geboden door hydriane van £>r. N. G. Payot. Dezé intens stimulerende, vloeibare crème houdt het natuurlijke vochtgehalte in Uw huid op pril, Uw make-up de gehele dag heerlijk gaaf en fris. Frisheid Schoonheid Jeugd de la faeulté de Lausanne DR. N. G. PAYQT-HOLLAND N.V. - KEIZERSGRACHT 12-14 - AMSTERDAM- a De KRO heeft een belangrijk onder deel aan de nieuwe programma's voor de schoolradio voor het seizoen 1965""* toegevoegd, namelijk de ontwikkeling in de wijze van geloofsbeleving. Reeds in vorige schooljaren heeft de KRO-radio getrracht een bijdrage te leveren bij het zoeken naar een juiste interpretatie van de ontwikkelingsfase, waarin geloof en kerk zich bevinden. Het ligt in de bedoe ling, dat deze stof in het nieuwe sei zoen eveneens ter sprake komt in de avondprogramma's van radio en tv bij de KRO. Drs. L. Thomas zal voor de schoolradio acht uitzendingen verzorgen voor de hoogste klassen van het voort gezet onderwijs: rector J. J. van Haa- ren verzorgt acht uitzendingen voor de hoogste klassen der lagere school, het ULO-onderwijs en het voortgezet onder wijs. SCHEVENINGEN „The Swingle Sin gers", de uit vie-r zangeressen en vier zangers bestaande combinatie, die zich heeft gespecialiseerd in het vocaal ten gehore brengen van instrumentale mu ziek van Bach en zijn tijdgenoten, zal op woensdag 21 en vrijdag 23 juli in de Kurzaal te Scheveningen optreden UTRECHT Tot 5 september is in het Nederlandse goud. en zilvermuseum in Utrecht een deel van de collectie Van Lennep te bezichtigen, een unie ke verzameling servieswerk, schepwerk varia, speelgoed en dergelijke van voor namelijk zilver. Met deze tentoonstel ling eert het goud- en zilvermuseum zijn in 1962 overleden oud-bestuurslid j'hr, A. van Lennep, de Amsterdamse vrijgezel-bankier die een kostbare ver zameling zilver had. AMSTERDAM Aan de academie voor dramatische kunst de toneelschool te Amsterdam zijn met ingang van de vol gende cursus als docenten in het to neelspel verbonden mevr. Elisabeth Hoytink en de heren Peter Oosthoek en Henk van Ulsen. DEN HAAG In het kader van het Hollandfestival 1965 wordt in het Haag se gemeentemuseum een tentoonstel ling gehouden onder de titel „meesters van de Haagse school". De schilderijen zullen tot en met 15 augustus te zien zijn. De tentoonstelling werd georga niseerd door dr. Jos de Gruyter, die verscheidene belangrijke werken uit Britse, Canadese en Amerikaanse ver zamelingen in bruikleen wist te ver krijgen. Hij beperkte zich tot elf schil ders, allen geboren tussen 1817 en 1844. Het zijn: A.G. Bilders, Johannes Bos boom, P.J.C. Gabriël, Jozef Israels, Ja cob, Matthijs en Willem Maris, Anton Mauve, Willem Mesdag, Willem Roe lof s en J.H. Weissenbruch. (Advertentie) De beroemde gas-aansteker 5,95/7,95 10,-/11,-/12,50. (alleen voor vaderdag): Elke Poppell met een speciaal Poppell-speldje De tv-serie „Liedje met Caroline' van de NCRV zal niet meer op de Ne derlandse schermen verschijnen. Regis seur Willy van Hemert en mevrouw Ca roline Kaart willen na twee jaren uit zending stoppen met deze formule. Mo menteel werken zij in West-Duitsland voor hqt Zweites Deutches Fernsehnen dat reeds vier uitzendingen aan dit tweetal wijdde. De komende maanden worden bovendien opnamen gemaakt voor een nieuwe reeks, welke in het najaar door het ZDF zal worden uitge zonden. Willy van Hemert voert momenteel onderhandelingen met tv-organisaties in Zweden, Oostenrijk, Ierland en Dene marken over uitzendingen van deze se rie. Misschien worden deze buitenlandse produkties in de toekomst nog door de Nederlandse televisie uitgezonden. ZONDAG 20 juni. Tweede zondag na Pinksteren. Mis Factus. Groen. MAANDAG 210juni. H. Aloysius. Wit. DINSDAG 22 juni. H. Paulinus. Wit. WOENSDAG 23 juni. Vigilie van de H. Joannes de Doper. Paars. DONDERDAG 24 juni. Geboorte van de H. Joannes de Doper. Wit. VRIJDAG 25 juni. Feest van het Aller heiligste Hart van Jezus. Wit. ZATERDAG 26 juni. H. H. Joannes en Paulus. Rood. (Advertentie) Wij Nederlandse journalisten krij gen altijd schouderklopjes, omdat we zulke serieuze en betrouwbare kran ten maken, maar soms wordt er toen wel eens jors paniek geschopt, éo zult u met mij ongetwijfeld ontzaglijk aangegrepen zijn door het bericht dat Willeke haar stem kwijt was. Je zit daar dan argeloos in je stoel de krant door te neuzen en je denkt dat het allemaal wel march-eert zoals het be hoort: Vietnam weer honderden do den, vrouw bekent moord op drie kinderen, man steekt vrouw neer juist ja, uitkering ineens nog onze ker, nou ja, wie weet, we krijgen het nog wel, drie doden bij botsing, tjonge, dat verkeer toch, en dan in eens, te midden van al dat gewone dagelijkse krantegekeuvel de ramp zalige mededeling dat Willeke haar stem kwijt is. Dan leg je de krant neer en laat je de verschrikkelijke waarheid tot je doordringen. Willeke zal voorlopig niet meer kunnen zingen. En hoe moet dat nou verder? Wie moet nou zaterdagavond de televisiekijkers be zighouden? En, erger: hoe moet Ne derland zo'n zaterdagavond, een Wil- lekeloze zaterdagavond doorkomen? Goed, de dag daarop heeft pa Wil- ly officieel verklaard dat het niet waar is. Dat Willeke wèl bij stem is, dat ze wel even pijn in de keel heeft gehad, dat ze vrij gemakkelijk agina krijgt (trouwens, welke Nederlander wéét dat niet?) maar dat er geen re den tot nationale ongerustheid is. Willeke zal het vaderland niet teleur stellen, ze zingt, wat de kranten ook kletsen. Intussen hebben u en ik toch maar vierentwintig uur in bange twijfel verkeerd. Enfin, dat verdriet is snel vergeten. Als Willeke nu maar op past'. Een beetje tocht en ons wordt een heerlijk avondje door de neus geboord. Maar natuurlijk past Wil leke wel op. Vader Willy heeft dat trouwens aan zijn verklaringen toe gevoegd. Hij heeft ook nog meege deeld dat het ganse W.W.-gezin bin nenkort veertien dagen op vakantie gaat. „Dat zal haar veel goed doen", zo liet hij de radio- en t.v.-journa- listen noteren. Die geruststellende woorden, gekrabbeld in de schrijf boekjes der verslaggevers, verwerkt in het persklare Willeke-bericht, haastig gezet op de toetsen van rate lende machines, geprdgd, gestypt en tenslotte op papier gedrukt door ron kende persen, bereiken dan eindelijk het reikhalzend naar nader Willeke- nieuws uitziend publiek. „Willeke wèl bij stem. Willeke op vakantie. Dat zal Willeke goed doen", lezen we en we herademen blij. PRAET-MAECKER In een cabaretprogramma van een uur brengt de werkgroep Haagse Comedie zaterdagavond een programma onder de titel „Eigen land is kout waard". De foto toont Anne Marie Heiligers tn actie met „Fotogeniek profiel" ZE-3TIG GULPEN.... DAT NIET GOED HOOP... KRIMPT HET ECHT, NIET? 'VlK GARANDEER U <y_tJDAT HET NIET ^riÉXKeiMPT^

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 5