COMMUNISTEN IN EURO-PARLEMENT BRYLCREEM GROTE ZES" in bange uren... Een muur beweegt zich... Voor hem.voor haar ANSJES SCHOOL Winnares Straatsburg geschikte propagandabasis Een miljard bij Stalin-museum wordt heropend 9 9 De Gaulle Oostblokstaten Zigeunerprins B3? Ontwerp Europese conventie tegen geluidshinder Reumatiek Leuge liedje Hans en zijn hond DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 9 JUNI 1965 (Door dr K. J. Haihn) Een oude vraag wordt plotseling opnieuw, en deze keer om ver schillende redenen zeer actueel: zullen binnenkort ook communistische kamerleden uit de landen van de Zes in het Europese Parlement een zetel krijgen? Deze kwestie, waarover in de Europese nationale parle menten tot nu toe hoofdzakelijk intern gediscussieerd werd, is dezer dagen weer op Europees niveau in discussie gekomen. De secretaris van de Italiaanse com- Europese integratie te denken heeft en munistische partij, de opvolger van To- J-4 J (Advertentie) gliatti, het kamerlid Luigi Longo, had onlangs in Genève een geheime confe rentie met de Franse communistenlei der Waldeck-Rochet. Hierbij is volgens goed ingelichte zegslieden en ook vol gens het Franse dagblad „Le Monde" uitvoerig gesproken over de wijze, waarop de Europese communisten zich in de organen van de Europese Gemeen schappen kunnen nestelen. Daarmede wordt weer een kwestie op het tapijt gebracht die reeds lang be staat. Is het democratisch gezien juist, een partij, ook al is zij niet democra tisch, van het Europese Parlement uit te sluiten, hoewel ze zoals in Frankrijk meer dan 10 procenit van de stemmen en in Italië zelfs boven de 26 procent stemmen op zich weet te verenigen" Zoals bekend, wijzen de nationale par lementen de gedelegeerden voor het Europese Parlement aan. In de verdra gen van Rome is bepaald, en het Europese Parlement en de Europese Bewegingen eisen het eveneens, dat de leden van het Europese Parlement rechtstreekse en geheime algemene verkiezingen worden gekozen. Alleen dan is van een echt en een democra tisch parlement sprake- Als dit gebeurt: wat doet men met de communisten? Zal men ze ook dan kunnen uitsluiten? Is een dergelijke beperking van de de mocratie mogelijk? Ja, zo vragen an deren, is ze nodig? Kunnen de commu nisten in een Europees Parlement meer schade doen dan in een nationaal par lement? Deze overwegingen spelen vooral op het ogenblik voor Italië een rol, omdat daar de communistische partij bijzonder sterk is. Bovendien moeten nu in Italië nog steeds de nieuwe leden voor het Europese Parlement aangewezen wor den, want op het ogenblik zetelen in Straatsburg nog Italiaanse gedele geerden die bij de laatste verkiezingen in 1963 hun kamerzetel in het nationale parlement te Rome verloren hebben. De communisten en een aantal linkse Nenni-socialisten menen nu dat de com munisten niet langer kunnen worden uitgesloten. Ze eisen, onder de Italiaan se gedelegeerden nu ook een evenredig, dus een behoorlijk aantal Italiaanse communisten. Als de Italiaanse socialis ten deze eis in de coalitie brengen, ont staat voor de Democrazia Christiana een pijnlijke situatie. Ze wil begrijpe lijkerwijs de communisten niet de gele genheid geven ook nog via Straatsburg grote propaganda te voeren. En ze weet zeer goed dat het verschijnen van com munisten in Straatsburg en Luxemburg en via de commissie van het Europese Parlement tenslotte ook in Brussel, de overige landen van de Zes in grote ver legenheid zou brengen. In welke situatie zou b.v. West- Duitsland worden gebracht, dat de Communistische Party op grond van een oordeel van het Constitutio nele Hof in Karlsruhe heeft verboden, maar haar in Straatsburg zou moeten toelaten? dat in Italië niemand deze verdiensten van de Gemeenschappelijke Markt kan loochenen Togliatti erkende dus zekere verdiensten van de Europese integratie op het gebied van de werkverschaffing, verhoging van de produktiviteit, ver hoging van het levenspeil. Deze opvat ting werd toen in Moskou door de Franse -communisten nog fel bestreden, nu echter vond men in Genève kennelijk een middenlijn: de Franse en Italiaanse communisten willen de kapitalistische en imperialistische doeleinden van de Gemeenschappelijke Markt, die volgens de officiële communistische interpreta tie de hoofddoeleinden zijn. van binnen uit bestrijden, en wel zo veel mogelijk gemeenschappelij k Dit heeft Togliatti nog in zijn politiek testament gesuggereerd. Nu wordt er concreet de hand aan gelegd. De commu nisten zullen trachten in de Sociaal- Economische Raad van de E.E.G. en in het bijzonder in het Europees Parlement bijeen te komen. Daar kunnen zij recht streeks kennis krijgen van wat er in Brussel gebeurt en luid genoeg hun stem verheffen in het parlement, zodat zij overal in West- èn Oost-Europa gehoord kan worden. teiliet - landen ieder kind, ook de arbeider een hoger economisch en sociaal peil bezorgd dan 20 of 17 jaar communistisch - collectivistisch experi menteren. Dit Is een feit dat met de gewone propaganda niet meer te camoufleren is. De Europese communisten willen nu binnen het Europese Parlement po litiek zo actief worden, dat naar buiten de indruk kan ontstaan dat de E.E.G. aan de ene kant werkelyk imperia- listisch-uitbuitend is en dat aan de an dere kant. waar ze iets goed verricht, dit aan de strenge controle en de ef fectieve medewerking van de commu nisten te danken is. Dit zou men in Oost-Europa beter geloven als de communisten werkelijk in het Europe se Parlement zaten veronderstellen de heren Longo en Waldeck Rochet. Het is meer dan waarschijnlijk dat deze erkenning van de betekenis van de Europese integratie te laat komt. De integratie kwam zonder en ondanks de tegenwerking van de communisten tot stand, en ze zal een democratisch initia tief van vrije volkeren blijven, of de communisten nu binnen of buiten het Europese Parlement zitten! Het geheim van een goed verzorgd uiterlijk? Brylcreem - de wereld beroemde Engelse haarcrème Brylcreem houdt het kapsel de hele dag perfekt in model, Brylcreem houdt haar en hoofdhuid fris en ge zond. Brylcreem - ook voor Uw haar! The perfect ha'ydressing (Advertentie) De communisten zien hierin natuurlijk voldoende propagandistisch kapitaal en het is daarom dat Longo en Waldeck- Rochet besloten hierover eens van ge dachten te wisselen. Natuurlijk moet de ze ontmoeting in een breder kader wor den gezien. De Franse en de Italiaanse communisten stonden in de laatste jaren vaak scherp tegenover elkaar. De Fran se communisten waren orthodoxer, hiel den niet van de theorie van het „poly- centrisme", die Togliatti had ontwik keld. Ze waren wantrouwend tegenover de elastische, democratische tactiek, waarlangs Togliatti in Italië aan de macht wilde komen. Zij waren vooral boos omdat ook de eis voor meer cultu rele vrijheid die Togliatti steunde in Frankrijk bij de communistische jonge ren, studenten en intellectuelen veel sympathie vond. Kennelijk willen beide partijen nu een gemeenschappelijke po litieke lijn volgen. Deze gemeenschappelijke actie schijnt allereerst op het Europese terrein moge lijk te zijn: de Franse communisten hebben tot nu toe altijd beweerd, ook op een speciaal hiertoe bijeengeroepen internationale conferentie in Moskou, dat de Gemeenschappelijke Markt een instrument van het monopool-kapitalis- me en van de Amerikaanse imperialis ten is. De Italiaanse communisten wis ten veel te goed, wat Italië aan de Het ogenblik van deze Frans-Italiaan se toenadering op het communistische vlak is zeer goed gekozen. Zijn de com munisten in Frankrijk niet langzaam aan weer „salonfahig" geworden? Pre sident De Gaulle heeft zojuist de secre taris-generaal van de hoofdzakelijk com munistische Franse vakbeweging C.G. T. ontvangen, de heer Benoit Frachon. Sinds 1947 was geen communistische vakbestuurder meer op het Elysée ge weest. In 1958 had De Gaulle ze nog eens uitgenodigd, maar ze hadden toen geweigerd. In het kader van de Gaullistische glimlach tegenover Oost-Europa, de besprekingen met Gromyko etc. past dan ook een klein aardigheidje tegenover de communis tische vakbeweging die een groot reservoir van stemmen voor de ko mende Franse president vormt! De Gaulle zoekt met dezelfde consequen ties stemmen links, als Gaston Def- ferre ze in het midden en rechts zoekt- Dit heeft de heer Frachon volgens goed ingelichte kringen de gelegenheid geboden de president te vragen of niet ook communisten in het Europese Par iemem kunnen worden opgenomen. Hij kon zich hierbij beroepen op de uitspraak van een Gaullistische afgevaardigde. Die heeft dit enkele weken geleden ogenlijk voorgesteld. De plotselinge gemeenschappelijke be langstelling van de Europese communis ten voor de Gemeenschappelijke Markt heeft echter ook diepere oorzaken. De aantrekkingskracht van de E.E.G. op de landen achter het IJzeren Gordijn groeit met de dag groeit met de economische en sociale moeilijkheden in de satellietlanden groeit met de inef ficiency van de Oosteuropese economi sche samenwerking in het kader van de Comecon. Het bereidt Moskou al lang veel zorgen, dat de belangstelling 'voor de E.E.G. bij enkele van zijn volgelingen tot zeer vergevorderde initiatieven leidt. Zo zijn er hoge Poolse regeringsfunc tionarissen in Brussel geweest om over nauwere handelsbetrekkingen in casu export van Poolse produkten te spreken. Joegoslavië heeft een eigen handelsde legatie naar Brussel gestuurd, die zo juist haar voorbereidende besprekin gen met de E.E.G. afgesloten heeft. Belgrado bereidt een officieel verzoek voor ter afsluiting van een handelsak koord met de E.E.G. De economisch- sociale samenwerking van de z.g. „ka pitalistische'' landen dit weet in de'sa- De zigeunerkoning Koko Petaio heeft voor het eerst in het St.- Hippolytusziekenhuis in Delft, zijn zoon aan de pers getoond. De foto toont de trotse vader met zijn zoon en zijn vrouw. Er is even aan gedacht, om een miljard gulden bij een flesje B3 cadeau te doen. Dan zouden B3 drinkers zich miljardair kunnen voelen. Altijd baas boven baas, nietwaar? Het bleek echter niet nodig te zijn. B3 drinkers voelen zich immers toch al schatrijk. Dank zij die lekkere, gezonde fruit sappen zoals appelsap, tomatensap, tomaten- cocktail, jus d'orange, druivensap rood en wit. Dat zijn pure, zonnige sap waar alle miljarden bij verbleken. 'i B3 fruitsappen - 3 x beter Bange uren... STRAATSBURG (ANP) Deskundi gen van de Raad van Europa hebben op een byeenkomst in Dublin een ont werp opgesteld voor een Europese con ventie ter bestryding van geluidsoverlast. Hun ontwerp, dat aan het minister comité van de Raad van Europa zal worden voorgelegd, heeft vnl betrekking op het lawaai dat motorrijtuigen maken een bron van overlast die zich het ge makkelijkst leent voor internationale be strijding. De deskundigen hebben zich voorts gebogen over mogelijkheden om door intensieve propaganda en voorlich ting de geluidshinder in het algemeen te bestrijden. „Hè, hè," zuchtte Ansje Blommers. Ansje was een meisje van 12 jaar en ging voor het eerst vandaag naar de huishoudschool. Ze was benieuwd hoe het daar zou zijn, maar toch was ze een beetje zenuwachtig. „Ting, ting, ting," zo ging de bel van de meisjesschool. Ansje voelde zich erg alleen. Daar kwam een meisje naar haar toe. „Hallo," zei ze, „hoe heet jij?" „Ansje Blommers," zei Ansje met een benepen stemmetje. „En jij," bracht ze er met moeite uit. „Thea, Thea Visser, ik ben hier voor het tweede jaar, maar ik ben blijven zitten." Ansje Vond Thea wel een leuk en knap meisje. Ze kon niet begrijpen dat zo'n knap meisje was blijven zitten. Maar het was net of Thea haar gedachten raadde, want ze zei: „Ik ben drie maandien ziek geweest zie je... Kom ga je mee naar boven? Ik hoor de zoemer." Inderdaad, Ansje hoorde ook een ge zoem. Ze vond het eerst raar, want op de lagere school hadden ze een bel. Toen ze boven waren zei Thea: „Kijk dit is onze klas en dat is oom Theo of ik bedoel meneer Visser. Leuk hè. hij is mijn oom." Maar toen ze eenmaal in de klas zat, had ze het toch bij het verkeerde eind. De kinderen moesten zich eerst voorstellen. En Ansje dacht dat ze het hier zeker leuk zou hebben. Ze probeerde alle namen te onthouden, maar dat lukte niet zo best. „Zo, dat is dan onze klas," zei me neer Visser, die toevallig het eerste uur les gaf. „Dan beginnen we met de les." Een maand later zat Ansje te leren. Dat viel wel een beetje tegen. Ze had zoveel werk te doen en dan nog... Ja ze dacht aan de jurk die ze aan het maken was voor schoolBr..." zo MOSKOU (REUTER) Het Stalin- museum in Gori, de geboorteplaats van de vroegere Russische leider in de staat Georgië, zal op het eind van dit jaar worden heropend. Hiet museum zal worden uitgebreid met materiaal over de rol van Georgië m de communistische staat en met per soonlijke herinneringen aan Stalin Het museum was eind 1956 tijdens Kroest- jevs destahnisatie-campagne gesloten. Het besluit tot heropening van het mu- seum, dat slechts door het Kremlin^ nomen kan zijn, wordt gezien als een nieuwe poging om de „historische figuur" van Stalin te corrigeren. De officiële ziens wijze is thans dat Stalin gedurende de 29 jaar dat hij het land heeft geregeerd ernstige fouten heeft gemaakt maar ook veel goeds heeft gedaan. bromde de naaimachine en Ansje trapte maar. Wat schoot dat lekker op. Ze was al bijna klaar. Na een uurtje ging ze naar Zuster Bernadine en vroeg haar of ze het werk na wilde kijken. Dat deed de zuster wel. Een paar dagen later fietsten Ansje en Thea de schoolpoort binnen. Die twee waren de beste vrien dinnen geworden en ze leerden allebei erg vlijtig. Ze hadden allebei hun nieuwe jurk aan. Wat lachten die twee, want ze mochten vandaag met het schoolreisje mee naar het zwembad. Wat hadden ze daar een pret. Trou wens niet alleen Ansje en Thea, maar ook alle andere meisjes en jongens die er waren. Maar toen opeens hoorden ze iemand huilen. Ans en Thea holden het water uit, naar een jongetje van een jaar of twee. Het stond vreselijk te huilen. ,,Wat is er?", vroeg Thea. „Ik wil mammie toe," zei het kereltje. „Waar is mammie?", vroeg Ans. „Kwijt," zei het kereltje weer. Ans en Thea maakten hieruit op dat het jongetje verdwaald was. „Hoe heet je?", vroeg Ans. „Weet niet." Daar kwam juist politie te paard aan. Ans en Thea vertelden het hele ver haal. „Kom maar paardje rijden," zei de politie. Het ventje deed het gewil lig. Even later hoorden de meisjes dat Kareltje terecht was. Toen ze terug kwamen met de bus en Ansje een glimp van de school op ving, dacht ze: „Hoe kon ik hier ooit zo verlegen staan? Als je nu Ansje ziet en je vraagt: „Hoe maak je het op school?", dan zegt ze zonder aarzeling: „We hebben een fijne klas hoor." Maryke Evers (11 jaar), Oosterhoutseweg 51 Breda Mevro-uw Konijn was ziek ze had de reumatiek, ze belde naar dokter Haas maar die kon de reuma niet de baas. Toen liet ze dokter Konijn halen want die wist raad op alle kwalen, maar ook dokter Konijn had daarvoor geen medicijn. In allerijl kwam toen dokter Egel hij had een flesje in de vorm van een kegel ze moest drankjes slikken, 3 maal daags toen kon hij eindelijk de reuma de baas Mevrouw Konijn was niet meer ziek ze had geen last meer van reumatiek ze dankte maar gauw dokter Egel en gaf hem het flesje in de vorm van een kegel. Anneke Kroes, Bierkaaistraat 27, Hulst. KORTE INHOUD De jongensclub „De Grote Zes" gaat iedere woensdagmiddag in het bos spe len. De Grote Zes zyn Henk, Bas (de aanvoerder), Wim, Kees en de tweeling Piet en Frits. Ze zyn heel avontuurlyk aangelegd. Op een van hun vrye woens dagmiddagen als ze weer in het bos zyn wordt het opeens heel stil, de zon is plots niet meer te zien en ze horen een fluittoon. Als ze op onderzoek uit gaan ontdekken ze dat ze opgesloten zijn in een onzichtbare cirkel die .steeds kleiner wordt. Als de cirkel zo klein is dat ze op een kluitje moeten staan zien ze opeens een ruimteschip dalen. Een vreemde macht dwingt hen om het ruimteschip binnen te gaan. Daar horen ze een stem die zegt dat de vliegende schotel van de maan komt om de aarde te veroveren. De jongens beginnen bang te worden. In het ruimteschip vinden ze „Zwier," een grote hond, die door de maanmensen onzichtbaar is ge maakt, maar die voor de jongens weer zichtbaar wordt. Hy zorgt ervoor, dat de jongens twee flesjes krygen. In het ene flesje zit een vloeistof waarmee ze onzichtbaar kunnen worden. In het an dere zit een vloeistof die ze op hun ogen moeten sprenkelen, zodat ze elkaar als ze onzichtbaar zijn toch nog kun nen zien. De Grote Zes hadden een ontsnapping beraamd, maar de robot stak er een stokje voor... Hun vriendje Frits ver- dwynt plotseling spoorloos... en vóór ze het beseffen, zweven ze in de eindeloze ruimte... Daar vlogen ze nu, in een eindeloze ruimte. Peinzend zaten ze bij elkaar. Wim geeuwde eens en leunde slaperig tegien de .muur aan. Hij was de eerste die in slaap viel, daarna volgde Henk. Bas, Kees en Piet bespraken alles nog eens uitvoerig. Eensklaps hoorden ze een gil. Het was de stem van Wim. Ook Henk werd wakker van het geluid. Vlug gingen ze naar de plek, waar Wim geslapen had. Bevend zagen ze hem zitten. „Deze muur beweegt," fluisterde Wim. Hij had gelijk, de muur bewoog inderdaad. Een steen schuifelde op en neer, daarna de tweede en ver volgens de derde. „Een teken," sprak Bas zacht, „dat die stenen loszitten." Zachtjes tilde Bas de stenen er uit. Er bevond zich nu een gat van een halve meter hoog en een halve me- Toen ik laatst in het land van leugen kwam, hoor eens wat ik daar vernam. Een koetje lag bij het vuur en spon een kalf lag in de wieg en zong, het katje karnde boter, het hondje waste schotels. De zwarte muis veegde het huis, de zwaluw droeg het stof eruit op twee vergulde vleugels, zijn dat geen dikke leugens? Ria Rynvos (7 jaar), Standdaarbuiten ter breed. Bas was de eerste, die in de opening kroop, de anderen volgden met knikkende knieën. Toch zetten ze door. Ze kwamen in een grote verlichte kamer, waar enkele gangen op uitkwamen. De grote gang volgden ze. Nu kwamen ze in een klein donker kamertje, aan de twee zijmuren stonden enkele beelden, die schildkna pen voorstelden. Plotseling flikkerden een aantal lam pen. Wat ze nu zagen was ongelooflyk..! Margia Maenliout (11 j.), Singel 51, Biervliet. Deze week heeft Marga Maenhout de.-prijs gewonnen. Erg knap, hoor, Maf ga. Er was eigenlijk niet zoveel be langstelling. Dat zal natuurlijk geko men zijn door de drukke pinksterdagen. De meeste kinderen gaan dan met papa en mama ergens heen en dan is het heel begrijpelijk dat er gedurende de hele week weinig aan het vervolgverhaal wordt gedacht... Toch waren er nog enkele inzendingen en daarvan is Mar ga de winnares geworden. Deze week nog, Marga, krijg je de beloning thuisgestuurd. En dan gaan we weer verder met onze Grote Zes. Ze beleven erg angstige uren in de ruimte. Marga heeft er ons al iets van verteld. Maar wat gaat er nu gebeuren? Wat zullen onze vrienden nu weer beleven? Probeer er weer eens iets van te maken. Denk eenis goed na! Volg Marga's voorbeeld op en zorg voor een spannend vervolg. Het beste ver volg wordt volgende week weer met een boek bekroond. Bovendien kunnen alle kinderen, die in onze wedstrijd een prijs hebben gewonnen, nog op een andere manier in de krant komen. Ze mogen hun foto met nog een klein ver haaltje over zichzelf opsturen en als* de wedstrijd afgelopen is, zet ik al die foto's en verhaaltjes, waarin ze iets over zichzelf vertellen, in de krant. Lijkt je dat niet fijn om met de foto in de krant te komen? Alle kinderen tussen 6 en 13 jaar mogen meedoen. Het vervolg moet uiterlijk maandag middag bij Dagblad De Stem in Breda binnen zijn. Veel succes allemaal. José Hans was 27 mei jarig geweest. Hij had een hond gevraagd, en die had hij gekregen. Het was een mooie grote hond met zwarte krulletjes. Hans noemt hem Huppel. Hij is er heel blij mee. Hy speelt er dikwijls mee. In de buurt waren de werkmannen huizen aan het bouwen. Hans ging er altijd spelen met zijn vriendjes, en Huppel mocht ook mee. Ze gingen ver stoppertje spelen. Huppel liep Hans achterna, en bleef bij Hans staan. Zo kon het vriendje van Hans, Hans goed vinden. Huppel had zijn baasje verra den. Stoute Huppel zei Hans. Nu moest Hans hem zijn. Huppel liep nu weer een andere jongen achterna. Zo kon Hans zijn vriendjes ook goed vinden. Zo speelden ze tot de avond. Hans heeft veel plezier van zijn hond. Zelf verzonnen door: José Boeren (8 jaar), Leursebaan 150, Breda. Els Boere (13 jaar), v. Haestrechtstraat 5, Kaatsheuvel.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 5