Belgen zondag voor spannende
(ongewisse) stembus-operatie
blijf jong, blijf fit: fiets!
o/HMuUee
HOUDT COALITIE DE MEERDERHEID?
moe van
maagzuur?
Stemlijsten bedreiging
voor alle grote partijen
Vlaamse oppositie
Allemansvrienden
Verdeelde communisten
Volksunie-stormloop
Hoop en vrees
arsene
lupin
gentleman-
inbreker
15
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 20 MEI 1965
15
Wees zuinig op uw fiets.
Onderhoud hem goed. Hij is het waard
We hadden het
nooit zo goed
neem natuur-grijze
Nabestaanden
Britse oorlogs
slachtoffers
naar ons land
t Zit altijd inooi glad.
President Johnson:
Wereld binnen tien
jaar gezuiverd
van pokken
„Wenn der weisse Flieder wieder blüht"...
drink dan een glas Almdudler en
verwelkom de zomer. Almdudler, de
zelfde aparte drank, die men ook„im
Weissen Rössl" schenkt... Bereid
uit Alpenkruiden. Fris en verkwik
kend. Alcoholvrij. Maar ook uitste
kend om te mixen. Voor heerlijke
longdrinks.
(Advertentie)
(Van onze Belgische correspondent)
BRUSSEL. Welke factoren zullen de doorslag geven b(j de parle
mentsverkiezingen die a.s. zondag in België worden gehouden: het
perspectief van nieuwe sociale verwezenlijkingen in een welvaarts
staat waarop de rooms-rode meerderheidspartijen de nadruk leggen
ofwel het niet-opgcloste probleem der Vlaams-Waalse verhoudingen en
van het statuut der Belgische hoofdstad, waar rond de voornaamste
oppositie-partijen hun campagne voeren? Het is een feit, dat de uitslag
van deze verkiezingen met bijzondere belangstelling wordt tegemoet-
gezien. Zowat iedereen aanvaardt, dat de samenstelling van het nieuwe
parlement aanzienlijk zal verschillen van de ontbonden wetgevende
kamers.
|!>5
Nooit tevoren was het welvaartspeil in
België zo hoog als thans, en nooit voor
dien hebben zoveel mensen gedeeld in
die algemene welvaart- Dit verschijnsel
wordt uiteraard met voorliefde beklem
toond in verklaringen en pamfletten van
de meerderheidspartijen. ,,Kijk maar
naar de particuliere woningbouw,
naar het aantal personenauto's, naai
de huishoudelijke inrichting, ja, naar het
snel toenemende aantal kapperssalons
voor dames, en zelfs de meest onge
nietbare zwartkijker moet toegeven dat
het alle Belgen voor de wind gaat",
zeggen ze.
Maar het is evenzeer een feit, dat
dit welvaartsverschijnsel gecounterd
werd door sociale spanningen die de
jongste maanden nog zijn toegenomen,
voornamelijk in sectoren die onder de
verantwoordelijkheid vallen van de staat
of van zijn ondergeschikte besturen. De
stakingen in de havenkapiteinsdienst der
Antwerpse haven, in de sorteercentra
van de posterijen, bij de regie van de
luchtwegen, bij de telefoondiensten e.a.
zijn typerend.
Hoe het ook zij. zowel de Christelijke
het standpunt, dat zij ook na deze
verkiezingen nog in de oppositie zal zit
ten, zodat ze geen gevaar loopt haar be
loften waar te moeten maken. De
P.V.V. wil blijkbaar iedereen tot vriend
krijgen. Aan industriëlen en middenstan
ders belooft zij een gevoelige verminde
ring van de fiscale lasten, aan de ar
beiders hogere lonen en nieuwe socia
le voordelen, zij stelt zowel een drasti
sche vermindering der rijksuitgaven in
uitzicht als een revolutionair beleid van
openbare weken vermindering van de
militaire diensttijd door het oprichten
van een beroepsleger, enz. Maar voor
al speculeert de P.V.V. op het misnoe
gen, dat het taalbeleid van de aftreden
de rooms-rode regering onder de Frans
sprekende burgerij in het Brusselse en
en sommige Vlaamse steden veroorzaak
te. Het exploiteren van die misnoegd
heid heeft de P.V.V. bij de gemeente
raadsverkiezingen van oktober 1964 in
het Brusselse al spectaculaire succes
sen opgeleverd en zij is er kennelijk
op uit. deze successen op het parle
mentaire vlak nog te verruimen. Zij wil
van de Brusselse agglomeratie een
„oasis francophone", een Franstalige
oase, maken waarin de Nederlandsspre
kenden eenvoudig worden geduld. In
Vlaanderen staat de P.V.V. „taalvrij
heid" voor, wat neerkomt op het op
richten van Franstalige scholen. Daar
om zal de bijval voor de P.V.V- in de
Vlaamse arrondissementen zeer pover
zijn behalve dan voor de Fransspreken-
Volkspartij (C.V.P) als de Belgische So- den te Gent en te Antwerpen. Maar
cialistische Partij (B.S.P) besteden in omdat het zwaartepunt van de libera-
hun verkiezingsprogramma zeer veel
aandacht aan een voortgezette economi
sche bloei en sociale vooruitgang. In
een vijfjarenplan opteert de C.V.P. voor
het opvoeren van het nationaal inkomen
met 25 procent tegen 1970, o.m. door
het krachtig aanwakkeren van het we
tenschappelijk onderzoek (verdubbeling
van de research-toelagen), door volledige
tewerkstelling en het bevorderen van
de kwaliteitsarbeid, het bouwen van 100
km autosnelwegen per jaar, steun aan
de landbouw, verdrievoudiging van stu
diebeurzen (in 1970 moet het hoger on
derwijs 100.000 studenten tellen) een
moedige gezinspolitiek en een vernieuw
de bejaardenzorg.
Enkele concrete punten uit het pro
grammalijstje van de B.S.P.: 1.000 Bfr
kinderbijslag per maand van het eerste
kind af, een minimum-weekloon van 1000
Bfr. voor iedere gepensioneerde, verwe
len altijd rond Brussel heeft gelegen,
nemen de P.V.V.-strategen dat op de
koop toe.
De Volksunie heeft een veelzijdig
verkiezingsprogramma ontwikkeld,
waarin zowel sprake is van de Atlanti
sche alliantie als van openbaar onderwijs,
fiscaliteit, sociaal - economische voor
uitgang, enz. Dit belet allemaal niet,
dat de Volksunie haar succes verwach
ten moet van emotionele elementen Op
dit punt is zij de tegenhangster van de
P.V V. Het misnoegen in Vlaaamse krin
gen over een aantal facetten in het taal
beleid der aftredende regering is onmis-
kenbaar, hoewel dat beleid toch voerde
zenlijkmg van een ouderdomspensioen I naar het afbakenen van de taalgrens,
dat 7o procent berei.'t van het gemid de vernederlandsing van het Vlaamse be
drijfsleven en andere waardevolle posi
tieve resultaten.
Maar de „gebiedsroof" die daarbij
ten nadele van de Vlaamse gemeen
schap werd gepleegd in meerdere
taalgrensstreken, het toekennen van
„faciliteiten" aan groepjes z
impopulaire „franskiljons", de „capi
tulatie van Hertoginnedal", waarbij
acht Vlaamse gemeenten bij de tweeta
lige Brusselse agglomeratie (in feite
onder Franstalige hegemonie) werden
geplaatst, de gebrekkige toepassing
en het flagrante ontduiken van de nieu
we taalwetten, hebben in Vlaanderen,
de arbeidsinkomen, kosteloze gezond
heidszorg, vermindering van de mili
taire dienstplicht. Weliswaar is er in het
socialistische programma ook sprake
van „de controle over de sleutelonder
nemingen van de nationale economie
door de gemeenschap", maar een klem
toon wordt daarop niet gelegd, en het
is o.a, op dit punt dat de B.S.P. fel
wordt aangevochten door de doctrinai
re marxisten.
De tot Partij voor Vrijheid en Vooruit
gang (P.V.V.) herdoopte liberale opposi
tiepartij, heeft er zich in haar verkie
zingsprogramma nogal gemakkelijk van
af gemaakt. Zij vertrekt blijkbaar van
(Advertentie)
en beslist niet alleen in de z.g. extre
mistische kringen, een klimaat van
malaise en misnoegen geschapen en in
stand gehouden.
Bovendien is de beloofde culturele auto
nomie een dode letter gebleven en de
grondwetsherziening waarvan de be
ginselen reeds werden vastgelegd in een
akkoord tussen C.V.P. en B.S.P- wil
voor altijd een grendel plaatsen voor de
Vlaamse demografie en democratische
meerderheid. Bijgevolg is heel de cam
pagne van de Volksunie afgestemd op
de strijd tegen die „grendelgrondwet".
En dan zijn er ook nog de communis
ten (verdeeld over „Russen", „Pekinezen"
en „Albanezen Zij nemen de marxis
tische erfenis weer op, eisen onverwijlde
nationalisering van de sleutelindustrie-
en en spelen zowel in Wallonië als in
Vlaanderen de kaart van het federalis
me uit. Ze vragen een volksreferendum
over de grondwetsherziening. Merkwaar
dig genoeg vormen zij in de meeste
Waalse arrondissementen kartel en zelfs
blok met de nieuwe Waalse Arbeiders
partij, die nauw aanleunt bij de Mouve
ment Populaire Wallon (M-P.W.) van
wijlen André Renard De M.P.W. leeft
op voet van oorlog met de BSP, waar
uit zij is voortgekomen. Enkele maan
den geleden heeft eer. buitengewoon so
cialistisch partijcongres de onverenig
baarheid uitgesproken van het lidmaat
schap van de partij en een bestuursfunc
tie bij de M.P.W-
M.P.W. en Waalse Arbeidspar
ty plaatsen zich eveneens op het streng-
marxistische standpunt van klassen
strijd en „sociale democratie" Ze kla
gen de verdrukking aan die de Waalse
minderheid zich vanwege de Vlamin
gen moet laten welgevallen, en staan een
federalisme voor dat in feite synoniem
is aan seperatisme en zou uitmonden
in het uiteenvallen van de Belgische
staat.
Welke voorspelling valt te maken voor
de Belgische parlementsverkiezingen?
Zelfs de C.V.P.- en de B.S.P.-leiders
aanvaarden, dat hun partijen in de
stembus een klap zullen krijgen. Allebei
hopen ze wederzijds dat de klap aan
de tegenpartij zwaarder zal uitvallen,
om in een gunstige onderhandelingspo
sitie te zitten als de vorming van een
nieuwe rooms-rode regering ter sprake
komt. Want hierover laten zij geen twij
fel bestaan. B.S.P.-kranten geven uiting
aan de hoop, dat zij na de komende
verkiezingen de sterkste Belgische par
tij zullen zijn, maar of zij daarvan over
tuigd zijn is een andere kwestie.
De B-S.P. zal immers, zo wordt ver
wacht. in Wallonië heel wat meer stem
men en zetels verliezen aan de coalitie
van de Waalse Arbeidersparty met de
communisten, dan de C.V.P. in haar
Waalse conservatieve vleugel zal moe
ten afstaan aan de PVV. In het Brus
selse zullen zowel C.V.P. als B.S-P. ach
teruitgang boeken, en in Vlaanderen,
waar de B.S.P, had gehoopt haar stel
lingen te kunnen consolideren, wordt ze
nu plotseling verrast door de tragi-ko-
mische dissidentie te Antwerpen van
haar oude glorie Kamiel Huysmans, die
tegen elke prijs als honderdjarige
het Belgische parlement wil zetelen.
De C.V.P- bereidt zich voor op een
meer of minder afgetekende achteruit
gang te Brussel en in de Vlaamse arron
dissementen. De P.V.V. en de Volksunie
maken zich daarentegen klaar voor een
stormloop naar het parlement. Maar
ook deze twee partijen zien huri mode
lijkheden op een spectaculaire zetelwinst
bedreigd door flankaanvalleu. In het ar
rondissement Brussel nemen, allemaal
met eigen lijsten, een aantal Fransta
lige groepjes deel aan de verkiezings
strijd. die stuk voor stuk hun remeuie
aanprijzen om de z.g. Vlaamse invloed
in de Belgische hoofdstad uit te scha
kelen De belangrijkste groep noemt
zich het front des Francophones en
heeft haar kopletters F.D.F. verklaard
als „Force de Frappe (zinspeling op De
Gaulle's slag wapen) om de Vlamingen
mores te leren. Het kan niet anders of
deze groepen, die zelfs de Brusselse
P.V.V. nog te gematigd vinden, zullen
knagen aan de liberale vooruitgang
Ook de Voksunie heeft af te rekenen
met een dissidentie. Een groep ontevre
denen, geleid door 'n gewezen Volksunie
kamerlid, verwijt de Volkfeunie haar „na
tionalistische" tendens, en zoekt het lie
ver in de richting van een linkse „so
ciale democratie". De „Vlaamse Demo
craten" hebben dus eigen lijsten inge
diend te Brussel en in andere arrondis
sementen en hopen niet slechts Volk-
uniestemmen aan te trekken, maar ook
de sympathie te krijgen van Vlaamse so
cialisten die de brui geven aan de bour-
geois-mentaliteit in hun partij.
Aldus leven op dit ogenblik zowel de
Belgische meerderheids- als de voor
naamste oppositiepartijen tussen hoop
en vrees. Voor de meerderheidspartijen
overheerst momenteel één zorg: een ge
meenschappelijke meerderheid over te
houden die voldoende is om de grond
wetsherziening te realiseren. Hiertoe heb
ben zij een zetelmeerderheid nodjg van
66,6 procent. Indien zich geen echte po
litieke aardbeving voordoet, moeten zij
die meei-derheid ruimschoots kunnen be
houden.
Maar het verkiezingstoneel in België
biedt elk wat wils. Zo kan het Belgi
sche publiek zich desgewenst verlusti
gen in de vraag, welke byval de lyst
zal genieten van de zonderling, die de
Antwerpse haven van een dak wil voor
zien, opdat de havenarbeiders beschut
zyn tegen zon en regen; of zich wagen
aan voorspellingen omtrent het succes
van de Brusselse lyst (één van de 19),
die een onverwijlde herziening eist van
de wet op de dierenbescherming...
(Advertenties)
Stop met slikken van middelen die
geen blijvende verlichting geven. Vraag
de apotheker of drogist NORAC. Niets
anders. NORAC brengt het maagzuur
in gezond evenwicht.
Wees goed voor uzelfen uw maag)
DEN HAAG (ANP) Op 28 mei komt
met de dagboot in Hook van Holland een
gezelschap van 80 Britse oorlogsnabe-
standen in ons land aan. Hun verblyf in
Nederland werd mogelyk gemaakt door
het Nederlands Oorlogsgravencomité, het
Klaprooscomité", dat dit bekostigt uit
de opbrengst van de jaarlijkse „Klaproos
collecte".
De nabestaanden komen naar Neder
land om een bezoek te brengen aan het
graf van man, vader, zoon of broer, die
in de jaren 1940-1945 sneuvelden en in
ons land werden begraven. Op 1 juni
keert het gezelschap weer terug naar
Engeland.
37)
Devanne snelde toe en ging de tre
den af. Onder de dekkleden zag hij
zorgvuldig opgesteld en goed inge
pakt, zijn meubels, zijn schilderijen
en zijn kunstvoorwerpen staan. Op
de vragen die hem werden gesteld,
antwoordde de fourier met het tonen
van een bevel dat hij had ontvangen
van de dienstdoende adjudant en die
adjudant had 's morgens bij het rap
port dat bevel ontvangen. Volgens
dat bevel moest de tweede compagnie
van het vierde bataljon er zorg voor
dragen dat de meubels die stonden
op het kruispunt van Halleüx in het
bos van Arques om drie uur gebracht
worden naar monsieur Georges De
vanne, eigenaar van het kasteel van
Thibermesinil. Getekend: kolonel
Beauvet.
„Op het kruispunt", voegde de ser
geant eraan toe, „stond alles klaar,
netjes naast elkaar op het gras en
onder bewaking... van voorbijgan
gers Dat leek me eigenaardig, maar
het bevel was onvoorwaardelijk."
Een van de officieren bestudeerde
de handtekening: die was prachtig
nagebootst, maar vals.
De muziek had opgehouden met
spelen, de wagens werden uitgela
den en de meubels werden naar boven
gedragen.
T-emidden van deze drukte bleef
1 Nelly alleen aan het uiteinde
van 't terras. Zij was er ernstig en be
zorgd, opgewonden door verwarde
gedachten die ze niet probeerde te for
muleren. Plotseling ontdekte ze dat
Velmont naderbij kwam. Zij wilde
hem ontwijken maar de hoek van
de balustrade waar het terras op
steunt, omgaf haar aan twee kanten
en een rij grote bloembakken gevuld
met struiken: sinaasappelbomen,
oleanders en bamboeriet liet haar
maar één terugweg de weg waar
langs de jonge man naderbij kwam.
Ze bewoog niet. Een zonnestraal
speelde op haar gouden haar, heen
en weer bewogen door de tere bla
den van een bamboerietstruik. Ie
mand zei heel zacht:
„Ik heb mijn belofte van vannacht
gehouden."
Arsène Lupin stond vlak bij haar
en er was niemand bij hen in de
buurt
Hij herhaalde aarzelend met verle
gen stem.
,„Ik heb mijn belofte van vannacht
gehouden."
Hij verwachtte een woord van
dank of minstens een tekén van het
belang dat zij daaraan hechtte. Zij
zweeg.
Deze minachting hinderde Arsène
Lupin en tegelijkertijd was hij zich
intens bewust van alles wat hem van
Nelly scheidde, nu zij de waarheid
kende. Hij zou zich hebben willen
verpntschuldigen, excuses zoeken en
haar willen aantonen wat zijn leven
voor groots en stoutmoedigs bezat.
Maar de woorden kwetsten hem bij
voorbaat en hij voelde de dwaasheid
en de onbeschaamdheid van welke
uitleg dan ook. Toen stamelde hij
treurig, overweldigd door een vloed
van herinneringen:
Wat li0t het "rledn ver achter
ons. Herinner je je de lange uren
op het dek van de Provence? Och, dat
is waacr.. je had net als vandaag
een roos in je hand, een lichte roos
zoals deze.. Ik heb je erom ge
vraagdhet leek alsof je het niet
hoorde... Maar na je vertrek heb ik
de roos gevonden.ongetwijfeld ver
geten.. Ik heb ze bewaard.."
Ze antwoordde nog niet. Ze leek heel
ver van hem vandaan. Hij ging ver
der:
„Als herinnering aan die uren
moet je niet denken aan wat je weet.
Laat het verleden één worden met
het heden. Laat ik niet diegene zijn
die je vannacht gezien hebt maar
die van vroeger en laat je ogen, al
was het maar een seconde, kijken
zoals ze me aankeken.. Ik smeek
het je.. Ben ik dar niet dezelfde?"
Ze sloeg haar ogen op zoals hij
vroeg en keek hem aan. Dan richt
te zij zonder een woord te zeggen,
haar vinger op een ring die hij aan
zijn wijsvinger droeg. Je kon er al
leen de ring vain zien maar de steen
die naar binnen gedraaid was. een
prachtige robijn.
Arsène Lupin kreeg een ldeur. Die
ring was het eigendom van Georges
Devanne.
Hij lacihite bitter.
,,U hebt gelijk. Wat is geweest; zal
altijd blijven. Arsène Lupin is en kan
niet anders dan Arsène Lupin zijn
en tussen u en hem, mag er zelfs
geen herinnering bestaan..
Vergeef me... Ik had moeten be
grijpen dat alleen al mijn aanwezig
heid in uw nabijheid een belediging
is
Hij verdween langs de balustrade
met de hoed in de hand. Nelly ging
langs hem heen. Hij was in de ver
leiding om haar tegen te houden en
haar te smeken. Hij durfde niet en
volgde haar met zijn ogen zoals op
die verre dag waarop zij over de
loopplank naar de kade van New
York liep. Zij beklom de treden die
naar de deur leidden. Een ogenblik
nog tekende haar fijne gestalte zich
af tussen het marmer van de vesti
bule. Hij zag haar niet meer.
Een wolk verduisterde de zon. Ar
sène Lupin bekeek onbeweeglijk het
spoor van de kleine voetstappen in 't
zand. Plotseling trilde hij: op de
bloembak van het bamboeriet waar
tegen Nelly geleund had, lag de
roos, de bleke roos die hij haar niet
had durven vragen. Vergeten natuur
lijk, deze ook? Maar vrijwillig ver
geten of uit verstrooidheid? Hij pakte
ze met vuur. Er vielen blaadjes af.
Hij raapte ze één voor één als re
likwieën op
„Vooruit," zei hij ln zichzelf, „ik
heb hier niets meer te "maken. Te
meer daar het slecht zou kunnen af
lopen, als Herlock Sholmes er zich
in mengt."
TTet park lag verlaten. Maar vlak
bij het tuinhuis dat bij de in
gang staat bevond zich een
groep gendarmes. Hij drong het kreu
pelhout in, klom over de muur van
de omrastering en nam een pad dat
door de velden slingerde, om naar
het dichtstbijzijnd^ station te gaan.
Hij had nog geen tien minuten gelo
pen of de weg werd smaller met ho
ge glooiingen aan weerskanten en
toen hij aankwam bij deze wegver-
nauwing, kwam er iemand door, uit
tegenovergestelde richting. Het was
een man van een jaar of vijftig, vrij
breed, met een glad geschoren ge
zicht en aan zijn pak kon je zien dat
het een buitenlander was. Hij had
een zware wandelstok jn zijn hand
en een plunjezak hing om zijn nek.
Ze liepen langs elkaar. De vreem
deling zei met een nauwelijks merk
baar Engels accent:
Neemt u me niet kwalijk, mon
sieur.. dit is toch de weg naar het
kasteel?"
„Steeds rechtdoor, monsieur, en
linksaf zo gauw als u aan de voet
van de muur komt. U wordt met on
geduld verwacht."
„Zo!"
„Ja, mijn vriend Devanne kondig
de ons gisteravond uw bezoek al
aan".
„Zoveel te erger voor monsieur De
vanne als hij teveel gezegd heeft."
,,En ik ben bli_ de eerste te zijn
om u te begroeten. Herlock Sholmes
heeft geen vuriger* bewonderaar dan
ik."
Er was in zijn stem een vleugje iro
nie waar hij meteen spijt van had,
want Herlock Sholmes bekeek hem
van top tot teen en met een blik die
tegelijkertijd zó allesomvattend en
scherp was, dat Arsène Lupin de in
druk had door die blik gegrepen te
worden, gevangen gehouden en gere
gistreerd, juister en wezenlijker dan
ooit het geval was geweest bij een
fototoestel.
„De opname is gemaakt", dacht hij,
„voor die man heeft het geen zin om
me te vermommen. Maar... heeft hij
me herkend?"
Ze groetten elkaar. Maar er klonk
een geluid van voetstappen, een ge
luid van paarden die afzwenken, met
gekletter van staaL Het waren de gen
darmes. De twee mannen moesten
zich tegen de helling aandrukken in
het hoge gras, wilden ze niet opzij
geduwd worden. De gendarmes gin
gen voorbij en daar ze op vrij grote
afstand na elkaar kwamen, duurde
het vrij lang. En Lupin dacht:
„Alles hangt van dezp vraag af:
heeft hij me herkend? Zo ja, dan is
het vrij zeker dat hij van de situatie
gebruik maakt. Een angstwekkend
probleem."
HPoen de laatste ruiter hen gepasseerd
was Lichtte Herlock Shol
mes zich op en zonder iets te zeggen
borstelde hij zijn kleren af, die vuil
van het stof waren. De riem van zijn
tas zat verstrikt in een tak met
doorns. Arsène Lupin snelde te hulp.
Een seconde nog namen ze ekaar
op. En als iemand hen had kunnen
zien op dat ogenblik, wat zou het een
ontroerend toneel geweest zijn, de
eerste ontmoeting van die twee zo
zwaar gewapende mannen, allebei
werkelijk van het beste soort en door
hun speciale gaven onvermijdelijk
bestemd om in botsing te komen als
twee gelijke machten, die het noodlot
door tijd en ruimte heen bij elkaar
brengt.
Toen zei de Engelsman:
,,Ik dank u wel, monsieur."
„Geheel tot uw dienst", - antwoord
de Lupin.
(Advertentie)
Maar lieveling!
Nee!! Nee!!!
Luister nu even!
Ik wil alleen een poplin shirt!
Daar gaat het niet om!
...net als ik nu aan heb.
Maar dat is ook zeif.strijkend.
Kli. wal 'i Zelfstrijkend?
Ja, natuurlijk! Belofast poplin.
Ahhh, dan is het wal anders!
Lekker gemakkelijk om te wassen!
Fijn om te dragen!
Even in de centrifuge
En het is zo droog!
Heerlijk, dat zuivere, luchtige katoen.
En't wordt nooit geel!
Koop dan weer een shirt van Belofast poplin!
Da t was ik ook van plan!!
Nou, waar praten we dan nog over!!
PER FLES 29 CT GROTE GEZINSFLES 73 CT
WASHINGTON (IJPI) „Binnen tien
jaar willen \vy de gehele wereld gezui
verd zien van pokken", aldus president
Johnson tegen de Amerikaanse delega
tie op de algemene vergadering van de
wereldgezondheidsorganisaties in Gene
ve.
Hij droeg de delegatie op alle steun van
Amerika te geven aan een internationaal
programma voor het van de aarde weg
vagen van pokken.
Pokken komen in de Verenigde Staten
en in andere technologisch ontwikkelde
landen niet meer voor, maar in Azië,
Afrika en bepaalde delen van Latijns-
Amerika nog wel.
Johnson zei. dat, zolang er ergens in
de wereld pokken heersten geen land er
veilig voor was.
Belofaat i» bet handelsmerk van de
Peering Milliken Research Corporation
voor telfstrykende stoffen. US-patent nr. 2.985.50L
