Frans-Duitse samenwerking nadert nu gevaarlijke crisis KARELl Britse week Buren Tilburg Rotterdam Ugchelen Breda blijf jong, blijf fit: fiets! DE GAULLE HANDELT ACHTER DUITSLANDS RUG RIPOLIH Brigadegeneraal Eekhout in Washington overleden MORGEN (ffi- MET arsene lupin gentleman- inbreker ZANZIBAR WORDT EEN PARTIJ- STAAT SCHILDEREN die goeie OMteejY) met de baard óók voor uw longdrinks (net als\^/die goeie jonge) Oud-troepen-commandant in Korea: Nieuw-Guinea Bandietenkampen in Portugees Guinea vernietigd Independence - met negers aan boord - niet naar Z-Afrika DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 14 MEI 1965 (Advertentie) senoritas FAVORITE 7 ct DAR-ES-SIALAAM (UPI) De rege ring van Zanzibar heeft een wet be krachtigd die het land tot een éénpar- tijenstaat maakt met het proclameren van de regerende Afro-Sjirazi-partij tot „opperste gezag" op de Oostafri- kaanse specerijeneilanden Pemba en Zanzibar. Vice-president sjeik Karoeme van Tanzania blijft voorzitter van de partij, en alle leden van de „revolutionaire raad'' zullen zitting nemen in het nieu we centrale comité. Intussen heeft op het vasteland van Tanzania de Tanganjikaanse Afrikaanse nationale unie (Tanoe) voor 1 juni een uor. luii (Tali ju. speciale vergadering bijeengeroepen waarop stappen zullen worden genomen om Tanganyika na de algemene ver kiezingen van later in dit jaar tot een éénpartijenstaat uit te roepen. (Advertentie) (door dr. K. J. Hahn) PARIJS Tn Rambouillet, drie maanden geleden, was alles nog koek en ei. Erhard en De Gaulle waren het volkomen eens en de regeringspers van beide landen toonde zich optimistisch, vooral in West-Duitsland, waar de CDU de verkiezingscam pagne met een schone Frans- Duitse lei wou beginnen. Nu is de hemel weer betrokken. Het vermoeden duikt op dat een crisis in de lucht hangt. Op 28 maart waarschuwde oud- bondskanselier Adenauer zowel Bonn als Parijs, dat het Fj*ans-Duitse ak koord niet serieus genoeg werd door gevoerd en dat het gevaar bestaat dat Frankrijk en Rusland de traditio nele vriendschapsbanden weer zou den aanknopen. Op 9 april waar schuwde oud-bondsminister Strauss op het congres van de Beierse C.S.U. waar hij als voorzitter herkozen werd, zijn vereerde vriend De Gaulile ach ter de rug van Duitsland om en misschien op de rug van Duitsland met Moskou tot een arrangement te komen. Hoe is het mogelijk, dat juist de twee sterkste verdedigers van de Gaullistische politiek in Duitslland, Adenauer en Strauss, zich tot deze uitspraken lieten brengen? Allereerst werd die Westduitse re- geringe onaangenaam verrast door de weigering van minister Couve de Murville, aan de conferentie van de ministers van buitenlandse zaken van ,,de Zes1' die op voorstel van Italië op 10 mei in Venetië had moeten plaatshebben, deel te nemen. Volgens Parijs was deze conferentie niet voldoende voorbereid, of beter: het was niet zeker dat het Franse standpunt zou zegevieren. Erhard, die zich in nauw overleg met Parijs voor deze conferentie sterk had in gespannen en in Rambouillet had be grepen, dat De Gaulle beslist vóór deze conferentie was, beschouwde dit besluit van Parijs als een brus- kering en negeerde het naar buiten. VALERIAN ZORIN gewiekst diplomaat Tenslotte kon Erhard aan het begin van de verkiezingscampagne, dit schot voor de boeg zo maar niet toegeven. Daarachter ligt echter nog veel meer. Reeds lang voelt Bonn, ook de vrienden van De Gaulle in Bonn, dat de Oost-Europa-politiek van De Gaulle aanlokkelijke perspectieven voor een „Europeïsering" van Oost- Europa heeft en dat de formule ,,het Europa van de Atlantische Oceaan tot de Oeral" bij de volkeren achter het IJzeren Gordijn juist nu veel weerklank vindt. Tegelijk begint men zich binnens kamers bezorgd af te vragen, of De Gaulle hiermede niet aan oude en traditionele banden met de Oosteuro- pese staten gaat aanknopen, waar bij de Duitse belangen gemakkelijk in het gedrang kunnen komen. Men weet, dat De Gaulle verdere uitbrei DE GAULLE EN ERHARD -politieke lijnen gaan uiteenlopen Van 15 tot en met 24 mei wordt in Amsterdam de Britse week gehouden. Ook prinses Margaret en lord Snowdon bren gen dan een bezoek aan de hoofd stad. Zaterdag wordt er een Britse vlootshow gehouden, die de Engelse gasten van de eerste verdieping van het Havenrestau rant zullen aanschouwen. Gedurende de Britse week werd door het Havenrestaurant een van Engelands beroemdste chef koks geëngageerd, William True, die terzijde zal worden gestaan door de vaste keukenbrigade van het Havenrestaurant. Op 17 mei zal vanuit de Amster- •damse haven de start plaatsvinden van e^n grote Hovercraft-vleugel boot. Prinses Margaret zal zich met lord Snowdon in gezelschap van prins Bernhard aan boord begeven om een tocht over het IJss&lmeer te maken. Er zal waarschijnlijk een snelheid van 140 kilometer per uur worden bereikt. Wellicht doet zich onderweg de gelegenheid voor om te demonstreren, waartoe het schip allemaal in staat is. De Hovercraft kan namelijk verschillende „kunst jes" vertonen en onder andere over een muurtje van 30 centimeter klim men. In Amsterdam zullen gedurende de Britse week ook de bekende Lon- dense „dubbeldekkers" rijden Het poortgebouw van de zoge naamde Culemborgse Poort te Bu ren en een gedeelte van de hieraan grenzende Muurhuizen zijn in de afgelopen jaren grondig gerestau reerd. In dit gebouwencomplex is nu een museum ingericht, dat uitslui tend is gewijd aan de originele Be- tuwse boerewagen, zoals deze vroe ger werd gebruikt als vervoermid del voor de landbouw- en veeteelt- produkten. In dit boerewagenmu- seum vindt men complete boere- wagens, diverse fraaie exemplaren van wagenonderdelen, documentatie, een volledige wagenmakerswerk plaats. Zaterdag vindt de officiële opening plaats van de eerste expo sitie. Daarna, dus vanaf zondag, zal het museum dagelijks geopend zijn van 10.00 tot 12.00 uur en van 14.00 tot 17.00 uur, waarbij een deskun dige rondleiding kan worden gege ven. In Oirschot worden zaterdag en zondag rondleidingen gehouden van uit de raadskelder Natuurmonumenten gaat de vele vennen in het O is ter wij ks& natuur reservaat voorzien van kleine naambordjes. Deze worden in de vennen geplaatst, even van de kant af, zodat de lieve jeugd er niet zo makkelijk meer bij kan. Daar waar wandelpaden langs de oevers voeren, zullen de bordjes te vinden zijn. In Mechelen wordt de wedstrijd voortgezet tussen Belgische en Ne derlandse poppentheaters. Evenals vorige weken vindt deze weer plaats in het auditorium van het Kultureel Centrum. Tot 30 september worden in Mechelen gratis geleide bezoeken georganiseerd op zaterdag en zon dag te 14.00 uur. Tijdens het bei aardseizoen zijn er ook geleide be zoeken te 19.00 uur. Belangstellen den bij de volgende groepen: A Bezoek aan de historische gebou wen en een wandeling door de stad. B Beklimming van de toren en uitleg over de beiaard in aanwe zigheid van een beiaardier. De wisseltentoonstelling in 't Tex tielmuseum te Tilburg die is opge bouwd onder de titel'„Zes eeuwen mode in miniatuur" zou aanvanke lijk verlengd worden tot 14 juni Door omstandigheden is het echter onmo gelijk gebleken de oorspronkelijke datum van 14 juni te handhaven. De definitieve sluitingsdatum van de ex positie is nu vastgesteld op 1 juni De openingstijden zijn van 14 00 tot 17.00 uur. Harderwijk wordt deze zomer een attractie rijker. Men is overgegaan tot aankoop van vier dolfijnen, die in Harderwijk huisvesting zullen vinden in twee bassins in de nabij heid van de strandboulevard. Er wordt een winterbassin met win terverblijf en een zomerbassin, als mede een tribune voor 1.000 toe schouwers gebouwd. De dolfijnen vormen twee paartjes, waarvan er reeds één is getraind om voor het publiek op te treden. Het andere zal hiervoor worden „op geleid" Dolfijnen zijn zeer intelli gente en leergierige dieren, die de meest frappante staaltjes van dres- duiur kunnen laten zien. De dolfijnen worden in juni in ons land verwacht. Het „Dolfina rium" zal naar verwacht begin juli kunnen worden geopend. In Rotterdam wordt tot en met 14 augustus in het Bouwcentrum een tentoonsellinig gehouden onder de naam „Rotterdam - Stad in Bewe ging." De expositie is op zaterdag" geopend van 9.00 tot 17.00 uur. 's Zondags is het Bouwcentrum ge sloten. ïfc In Breda wordt op zaterdagen tot en met september wekelijks een kunst- en antiekmarkt gehouden. Van 11.00 tot 17.00 uur kunt u te recht op de Havermarkt. In Antwerpen worden zondag de Europese kampioenschappen turnen georganiseerd Dit in verband met het 100-jarig bestaan van de Belgi sche Turnbond. Alle landskampioe nen van zowel Oost- als Westeuro- pese landen zijn aanwezig. Op initiatief van de Britse re gering wordt tot 15 oktober in het Wellington-museum te Waterloo (België) het hoofdkwartier van de hertog van Wellington een bijzondere tentoonstelling gehou den. Dank zij de belangrijke verza melingen, die door Engeland ter beschikking werden gesteld, geeft deze expositie een beeld van de verschillende fasen van de be roemde slag bij Waterloo, op 18 ju ni 1815. Even buiten Antwerpen, in Deur- ne, bevindt zich het Sterckhof het provinciaal museum voor kunstam bachten, waar zeer veel mooie voor werpen werden vergaard, die niet alleen het leven van weleer op sug gestieve wijze oproepen, maar ook getuigen, dat in menig vak het he den de oude tradities niet beschaamt. Het museum is dagelijks geopend van 10.00 tot 15.00 uur. Gezien de enorme animo onder het wildminnende publiek is beslo ten dit jaar het georganiseerde be zoek aan de wildtoren in het staats- wildreservaat te Ugchelen weer toe te laten. Het gadeslaan in de vrije wildbaan van herten en reeën vanaf de wildtoren zal dezie maand op vrij dag- en maandagavond mogelijk zijn. Vanaf 1 juni zal op vijf avonden per week en wel van maandag tot en met vrijdag gelegenheid bestaan tot een bezoek aan de wildtoren. Inlichtingen worden verstrekt door de WV te Ugchelen. De prijzen zijn vastgesteld op f 2,50 voor vol wassenen en f 2,- voor kinderen van 6 tot en met 14 jaar. ding van het communisme in Euro pa nooit zou toelaten es dat hy in de Berlijnse kwestie van geen wij ken weet. In de kwestie van de Oder-Neisse- grens zal hij echter veel gemakkelij ker met zich laten praten, gezien vroegere verklaringen hierover, die in Oost-Europa niet vergeten zijn. Parijs beschouwt in wezen de Oder- Neisse grens als definitief. Deze er kenning acht Parijs een goed middel om Polen dichter bij Europa te trek ken. Tenslotte zijn er de vele bezoe ken van Oosteuropese regeringsleden en de onverwachte overeenkomst over het Franse kleurentelevisie-systeem SECAM, dat tussen Parijs en Mos kou op de vooravond van de Weense conferentie over de kleurentelevisie gesloten werd en dat het Duitse en het lAmerikaanse systeem praktisch voor een gesloten Frans-Oosteuropees front plaatste. De Duitsers beschou wen dit akkoord als een „pijnlijke teleurstelling" omdat nu de kans be staat, dat in Oost. en in West-Duits land twee verschillende systemen toe gepast worden en hierdoor de beide delen van Duitsland nog sterker uit elkaar groeien. /"Tenslotte heeft men m Duitsland met grote belangstelling ken nis genomen, dat Moskou een nieu we ambassadeur in Parijs benoem de, Zorin, die in de UNO, in Praag en in Bonn belangrijke taken vervul de. In Praag heeft hij in 1948 een historische en een zeer duistere rol gespeeld in de voorbereiding en de leiding van de communistische putsch van februari van dat jaar, waardoor de kettingreactie van bolsjewisti sche revoluties in geheel Oost-Europa werd uitgelokt. In de toast op de nieuwe ambassadeur zei De Gaulle dat er tussen Parijs *en Moskou geen problemen bestonden, iets wat de Duitsers naar, zeer naar in de oren klonk. Daarbij denken velen met een niet geringe verwondering aan de uitstekende opname, die De Gaulles nieuwe Europa. Oost-Europa-ideeën juist bij de communistische pers ge vonden heeft. Ziedaar de redenen voor de openbare waarschuwingen van Adenauer en Strauss, die in De Gaul le steeds het symbool van een krach tige anti-communistische politiek za gen en hem juist daarom in de tijd van de Kennedy-regering als een alternatief voor een te elastische po litiek steunden. Ze voelen zich nu ge passeerd. Dit is nog niet alles. In Rambouil let had Erhard van zijn bezoek in januari jl. de indruk mee naar huis genomen, dat De Gaulle zijn Duitse vrienden zou steunen bij een nieuw initiatief op het gebied van de her eniging. Londen en Washington za gen er niet veel in. De Duitse bonds kanselier en de vrienden van De Gaulle in West-Duitsland waren dan ook zeer verheugd over deze houding van de Franse president die geheel de geest van het Frans-Duitse ak koord ademde. Inmiddels kregen de Duitsers ook op dit punt een koude douche uit Parijs. Op 11 april publi ceerde het Gaullistische dagblad „La Nation" een artikel waarin het be gin van een langzaam op gang ko mende „campagne" van het Elysée in de kwestie-Duitsland, hereniging enz. te lefen was. Het blad achtte al bekent het zich onvoorwaardelijk tot het recht op zelfbeschikking van alle Duitsers de Hallstein-doctri ne voor achterhaald en uit de tijd en vond dat er nu voor nieuwe initia tieven op het gebied van de here niging geen kansen zijn. De Sovjet-Unie zal, zo zei het blad, nooit iin hereniging toe stemmen, waardoor de machts verhoudingen ten ongunste van Mos kou zouden veranderen. Hoe is dan een hereniging „in vrijheid", d.w.z. een hereniging waardoor geheel Duitsland vrij voor het Westen zou kiezen, ooit mogelijk? Het blad eindigde laconiek: Duits land moiet „met de nieuwe feiten re kening houden." Het blad „La Na tion" heeft al meer de nieuwe lijn van de politiek van De Gaulle aan gekondigd, en daarom wordt aan het genoemde artikel in Duitsland veel aandacht besteed. Het is begrijpelijk dat Bonn £ich, op een aantal voor Duitsland essentiële punten door Frankrijk alleen gelaten, onrustig en bezorgd begint te voelen. In welke sfeer zou dan de conferentie van regeringshoofden van de Zes, die Er hard nog steeds in juli a.s. wil hou den, eigenlijk plaatsvinden? Zij is rijp voor uitstel. Dit wordt des te waarschijnlijker, nu ook die verschillen op het terrein van de Atlantische politek scherper aan het licht komen. Frankrijk heeft zich altijd tegen de Amerikaanse politiek in Vietnam uitgesproken en neutraliteit beplleit. Erhard verklaar de nu. dat de vastberaden houdng van dé Verenigde Staten in Vietnam geheel in het belang ook van Europa is. In ieder geval mag men volgens hem aannemen, dat Johnson in Mid den-Europa niet anders zou handelen dan in Zuidoost-Azië. Hier wordt een verschil in de be oordeling van de actuele mogelijkhe den van een gemeenschappelijke At lantische politiek zichtbaar Uit tegenstellingen in de Gaullis tische en de Westduitse concepte van de Europese en de Atlantische poli tiek is geen pliezier te putten. De na delen daarvan dragen wij allen. Er is een inspanning van allen nodig van allen die een werkelijke Euro pese gemeenschap en een werkelijk Atlantisch deelgenootschap willen om zo spoedig mogelijk nieuwe vor men van concrete samenwerking te vinden die verhinderen, dat wij ver der uit elkaar groeien. (Advertentie) BLANKE 33) En wie herinnert zich niet de racmip die al deze rijkdommen verslond? Banken en goudmijnen, de kolk ver slond alles. Van de prachtige collec tie, onder de hamer gebracht door de taxateur, bleef alleen de beroemde zwarte parel over. De zwarte parel dat wil zeggen een fortuin als ze die van de hand had willen doen. Zij wilde het niet. Zij wilde liever haar uitgaven beperken en in een eenvoudige flat leven met haar ge zelschapsdame, haar keukenmeisje en een knecht, dan dit onschatbare ju weel te verkopen. Daar was een re den voor die zij niet schroomde om te bekennen: de zwarte parel was het cadeau van een (keizer! En bijna geruïneerd en verplicht om een heel sober leven te leiden, bleef zij trouw aan haar metgezel van de glorieda gen. „Zolang als ik leef", zei ze, „zal ik er geen afstand van doen." Van 's morgens tot 's avonds droeg ze hem om haar hals. 's Nachts leg de ze hem op een plaats die zij al leen kende. Al die feiten, weer op gerakeld door de kranten, maakten de nieuwgierigheid groter en wat ei genaardig was, maar eenvoudig te begrijpen voor hen die de oplossing van het raadsel wisten, juist de ar restatie van de vermoedelijke moor denaar maakte het raadsel nog in gewikkelder en deed de nieuwsgierig heid voortduren. Twee dagen later publiceerden de kranten inderdaad het volgende nieuws: Ons is de arrestatie van Victor Da- nègre gemeld, de knecht van gravin d'AndiHot. De getuigenissen die te gen hem zijn ingebracht, zijn ver pletterend. Op de gesteven mouw van zijn livrei-jasje, dat monsieur Du- doius, de chef van de Sureté, gevon den heeft in zijn kamertje tussen het kussen en het matras, heeft men bloedvlekken geconstateerd. Boven dien ontbrak er aan dat jasje een stofknoop En die knoop was al bij het begin van het onderzoek opge raapt, onder het bed van het slacht offer. Waarschijnlijk is Danègre na het diner, in plaats van naar zijn kamertje te gaan, de kleedkamer bin nengeslopen en heeft hij door de gla zen deur de gravin de zwarte parel zien opbergen. We moeten opmerken dat tot nu toe geen enkel bewijs deze veronder stelling heeft gestaafd. In ieder geval blijft er nog een ander duister punt. Om zeven uur 's morgens is Danè gre naar de sigarenwinkel op de Bou levard Courcelles gegaan: Eerst heeft de conciërge en later de winkelier iin die richting getuigenis afgelegd. Aan de andere kant bewezen het keu kenmeisje van de gravin en haar ge zelschapsdame die beiden aan het ein de van de gang slapen, diat om acht uur, toen zij zijn opgestaan, de deur van h«t zijkamertje en de deur van de keuken dubbel vergrendeld waren. Daar deze twee personen al twintig jaar in dienst van de gravin zijn, staan zij buiten elke verdenking. Men vraagt zich dus af hoe Danègre de flat heeft kunnen verlaten. Had hij een andere sleutel laten maken? Het onderzoek zal deze verschillende punten ophelderen. TI ET onderzoek helderde helemaal niets op, integendeel. Men ver nam dat Danègre een gevaar lijk misdadiger was, een alcoholicus en liederlijk iemand, die niet terug trok voor een messteek. Maar naar mate men de zaak bestudeerde, scheen deze zich te hullen in steeds dichtere duisternis en in steeds min der begrijpelijke tegenspraken. Allereerst verklaarde een made moiselle de Sinelèves, nicht en enige erfgename van het slachtoffer, dat de gravin een maand voor haar dood haar in oen van haar brieven had toevertrouwd, op welke wijze zij de zwarte parel verborg. Daags nadat zij deze brief ontvangen had, ontdek te ze dat die verdwenen was. Wie had hem gestolen? Van hun kant vertelden de conciër ges dat zij de deur hadden openge maakt voor een individu, dat voor dokter Haral naar boven was gegaan. Men ondervroeg de dokter. Niemand had bij hem gebeld. Wie was die man? Een medeplichtige? De veronderstelling van een mede plichtige werd aangenomen door de pers en het publiek. Ganimard, de oude hoofdinspecteur, Ganimard ver zette zich er niet zonder reden tegen. „Daar zit iets van Lupin achter", zei hij tegen de rechter. „Toe nu", antwoordde die, „u ziet uw Lupin overal". „Ik zie hem overal omdat hij overal is". „Zegt u maar liever dat u hem iedere keer ziet als iets u niet erg duidelijk lijkt. Houd in het onderhavige geval bovendien het vol gende in het oog: de misdaad is om twintig minuten over elf begaan, zo als het klokje bewijist en het nachte lijk bezoek, aangegeven door de con ciërges, heeft pas plaatsgehad om drie uur 's morgens". |~NE justitie bezwijkt dikwijls voor die vanzelfsprekende bewijzen die maken dat men de gebeur tenissen verplicht om zich af te spe len naar de eerste uitleg die men er aan gegeven heeft. De betreurens waardige antecedenten van Victor Da nègre, misdadiger en liederlijke dronk aard, beïnvloedden de rechter en hoe wel geen enkele nieuwe omstandig heid de twee of drie oorspronkelijk gevondfen aanwijzigingen kon verster ken kon niets hem van zijn standpunt afbrengen, hij sloot zijn onderzoek af. Een paar weken later begon de open bare behandeling. Die was verward en langdradig. De president leidde de zaak zonder geest drift. Het openbaar ministerie viel zwak aan. De advocaat van Danègre had onder die omstandigheden vrij spel. Hij toonde de gebreken en on mogelijkheden van de aanklacht aan. Er bestond geen enkel stoffelijk be wijs. Welke smid had de sleutel ge maakt, de onmisbare sleutel zonder welke Danègre na zijn vertrek, de deur van de flat niet tot twee maal toe zou hebben kunnen sluiten. Wie had die sleutel gezien en waar was die gebleven? Wie had het mes van de moordenaar gezien en waar was dat gebleven? „In ieder geval", be sloot de advocaat, „moet u bewijzen y dat mijn cliënt de moord heeft ge- pleegd. U moet bewijzen, dat die geheimzinnige persoon die zich toe- f gang verschaft heeft tot het huis om drie uur 's morgens, niet de dief en de moordenaar is. Het klokje gaf elf uur aan, zult u me zeggen? En wat dan nog? Kan men de wijzers van een klok niet zetten op elk gewenst uur?" Victor Danègre werd vrijge sproken. ("NP een vrijdag tegen het donker w kwam hij uit de gevangenis, mager en ontmoedigd door zes maanden cel. Het onderzoek, de een zaamheid, de openbare behandeling, het overleg van de jury, dat alles had hem ziekelijk schrikachtig ge maakt. 's Nachts had hij last van af schuwelijke nachtmerries en visioe nen van 't schavot Hij rilde van koorts en angst. Ondier 'de naam Anatole Duf our huurde hij een kleine kamer op Mont- martre en hij leefde van de karweit jes die* hij links en rechts opknapte. Een treurig leven. Drie maal aange nomen door drie verschillende pa troons werd hij herkend en onmiddel lijk ontslagen. Dikwijls bemerkte hij, of meende hij te bemerken, dat hij gevolgd werd door mannen, mannen van de politie daar twijfelde hij niet aan, die vast van plan waren om hem in een of andere strik te vangen. En bij voor baat voelde hij al de' harde greep van de hand die hem bij zijn kraag zou pakken. Op een avond, toen hij at bij een caféhouder in de buurt, ging iemand tegenover hem zitten. Het was iemand van een jaar of veertig met een zwarte overjas aan, aan de proper heid waarvan te twijfelen viel. Hij bestelde soep, groente en een liter wijn. En toen hij zijn soep op had, richtte hij zijn ogen op Danègre en bekeek hem langdurig. Danègre werd bleek. Deze persoon hoorde zeker bij diegenendie hem al weken lang volg den. Wat wilde hij van hem? Danè gre' probeerde op te staan. Hij kon het niet. Hij wankelde op zijn benen. De man schonk zicih een glas wijn in en vulde het glas van Danègre. „Zullen we klinken, vriend?" Victor stamelde: „Jajaop uw ge zondheid, vriend". „Op uw gezondheid Victor Danègre" .De ander sprong op: „Ik., ik., maar nee., ik zweer het u„Wat zweer u me? dat u niet u bent? de knecht van de gra vin?" „Welke knecht? Ik heet Du* four, Vraag het maar aan de baas". „Dufour, Anatole, ja voor de baas, maar Danègre voor de justitie, Vic tor Danègre". „Dat is niet waar, niiet waar! ze hebben u voorgelogen". De nieuwaangekomene haalde een kaart je uit zijn zak en gaf het hém. Vic tor las: Grimaudan, oud-inspecteur "i van de Sureté. Vertrouwelijke inlich- tingen. Hij beefde- „Bent u van de politie?" „Ik ben er niet meer bij maar ik heb plezier in het vak en ik ga door op een watmeer winst gevende manier. Men ontdekt van tijd tot tijd zaken die goud waard zijn... j zoals de uwe". „De mijne?" „Ja, de uwe is een buitengewone zaak, ten minste alg u een beetje gedienstig heid wilt betonen". „En als ik die niet betoon?" „Dat moet. U bent in een situatie waarin u me niets kunt weigeren". Een stomme angst maakte zich meester van Victor Danègre. Hij vroeg: „Wat is er.spreek op". „Nu dan" antwoordde de ander, „la ten we de zaak afhandelen. In twee woorden het volgende: ik'ben ge stuurd door mademoiselle de Sinelè ves". „Sinelèves?" „De erfgename van gravin d'Andillot". „En verder?" (Advertentie) "Hoe gaat het er mee?" "Best, ik fiets immers weer DEN HAAG (ANP) In Washington is op 47-jarige leeftijd overleden brigade generaal W. D. H. Eekhout. Hij werd getroffen door een hartverlamming. Sinds vorig jaar oktober vervulde de heer Eekhout de functie van plaatsvervangend directeur van het planbureau ten behoeve van het militair comité van de NAVO te Washington. Het ligt in de bedoeling zijn stoffelijk overschot naar Nederland over te brengen. De naam van brigade-generaal Eekhout kreeg vooral bekendheid doordat hij commandant van. het Nederlandse VN- detachement in Korea is geweest. Nadat hij in 1939 was beëdigd tot tweede luite nant bij het wapen der infanterie vatn het KNIL, vertrok hij naar het toenmalige Nederlandsch Indië. Hij nam deel aan de strijd tegen de Japanners en was tot het einde van de oorlog in krijgsgevan genschap. Na de oorlog volgde hij een opleiding tot parachutist en werd com mandant van het korps parachutisten dat in de jaren 1947 tot 1950 heeft deelge nomen aan vier operationele luchtlan dingen. Hij keerde in 1950 in Nederland terug en werd na opheffing van het KNIL in de rang van kapitein overgeplaatst bij het wapen der infanterie bij de Koninklijke Landmacht. Hij werd in 1950 ingedeeld bij het detachement Verenigde Naties als plaats vervangend commandant en vertrok hier mede naar Korea. In 1951 als tijdelijk luitenant-kolonel werd hij belast met het commando over dit detachement in Ko rea. In Nederland terug volgde hij de krijgskundige studie aan de hogere krijgsschool. In 1955 volgde zijn aanstelling tot luit.- kolonel bij de generale staf BRIGADE-GENERAAL EEKHOUT Op 1 november 1958 werd hij benoemd tot kolonel en vertrok in 1960 naar het voormalig Nederlands Nieuw-Guinea als commandant van de Brigade Nederlands Nieuw-Guinea, tevens chef-staf KL van de commandant strijdkrachten Nederlands Nieuw-Guinea. In Nieuw-Guinea werd hy op 1 augustus 1962 benoemd tot bri gade-generaal. Eind 1962 terug in Nederland werd hij belast met het commando over de 13e pantser infanterie brigade. Per 1 septem ber werd hij eervol ontheven uit deze functie en benoemd in Washington. Brigade-generaal Eekhout droeg tal van binnen- en buitenlandse onderscheidin gen. Hij was onder meer ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw en offi cier in de orde van Oranje-Nassau met de zwaarden. LISSABON (Reuter) Portugese troepen hebben bij acties in Portugees Guinea drie „bandietenkampen" vernie* fcigd, aldus een officieel communiqué. Er werden wapens, explosieven en do cumenten buitgemaakt. Bij de gevechten sneuvelde één Portugese militair. WASHINGTON (UPIl —Het Ameri kaanse vliegkampschip „Independen ce" heeft afgezien van een bezoek aan Zuid-Afrika van 28 tot 31 mei voor het innemen van brandstof, om dat de negers onder de bemannings leden „onwelkom" zouden zijn. Het ministerie van defensie wilde slechts zeggen dat het bezoek aan Zuid-Afrika was afgelast „om opera tionele redenen." De Zuid afrikaanse ambassade zei van niets te weten, maar uit gezaghebbende bron werd vernomen dat aan de Amerikaanse marine was gevraagd het passagieren van de negers onder de bemanning van de „Independence" te beperken. Zuid-Afrika wordt regelmatig voor ver versing van de brandstof aangedaan door Amerikaanse oorlogsbodems die van het Atlantische naar het Stille Zuidzeegebied gaan. Militaire kringen m Washington zieden, dat andere re gelingen voor de „Independence" ge makkelijk getroffen konden worden.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 17