Frans-Duitse samenwerking
nadert nu gevaarlijke crisis
KARELl
Britse week Buren Tilburg
Rotterdam Ugchelen Breda
blijf jong, blijf fit: fiets!
DE GAULLE HANDELT ACHTER DUITSLANDS RUG
RIPOLIH
Brigadegeneraal Eekhout
in Washington overleden
MORGEN
(ffi- MET
arsene
lupin
gentleman-
inbreker
ZANZIBAR WORDT
EEN PARTIJ-
STAAT
SCHILDEREN
die goeie OMteejY) met de baard
óók voor uw longdrinks (net als\^/die goeie jonge)
Oud-troepen-commandant in Korea:
Nieuw-Guinea
Bandietenkampen
in Portugees
Guinea vernietigd
Independence
- met negers aan
boord - niet naar
Z-Afrika
DAGBLAD DE STEM VAN VRIJDAG 14 MEI 1965
(Advertentie)
senoritas
FAVORITE 7 ct
DAR-ES-SIALAAM (UPI) De rege
ring van Zanzibar heeft een wet be
krachtigd die het land tot een éénpar-
tijenstaat maakt met het proclameren
van de regerende Afro-Sjirazi-partij
tot „opperste gezag" op de Oostafri-
kaanse specerijeneilanden Pemba en
Zanzibar.
Vice-president sjeik Karoeme van
Tanzania blijft voorzitter van de partij,
en alle leden van de „revolutionaire
raad'' zullen zitting nemen in het nieu
we centrale comité.
Intussen heeft op het vasteland van
Tanzania de Tanganjikaanse Afrikaanse
nationale unie (Tanoe) voor 1 juni een
uor. luii (Tali ju.
speciale vergadering bijeengeroepen
waarop stappen zullen worden genomen
om Tanganyika na de algemene ver
kiezingen van later in dit jaar tot een
éénpartijenstaat uit te roepen.
(Advertentie)
(door dr. K. J. Hahn)
PARIJS
Tn Rambouillet, drie maanden
geleden, was alles nog koek
en ei. Erhard en De Gaulle
waren het volkomen eens en
de regeringspers van beide
landen toonde zich optimistisch,
vooral in West-Duitsland, waar
de CDU de verkiezingscam
pagne met een schone Frans-
Duitse lei wou beginnen. Nu
is de hemel weer betrokken.
Het vermoeden duikt op dat
een crisis in de lucht hangt.
Op 28 maart waarschuwde oud-
bondskanselier Adenauer zowel Bonn
als Parijs, dat het Fj*ans-Duitse ak
koord niet serieus genoeg werd door
gevoerd en dat het gevaar bestaat
dat Frankrijk en Rusland de traditio
nele vriendschapsbanden weer zou
den aanknopen. Op 9 april waar
schuwde oud-bondsminister Strauss
op het congres van de Beierse C.S.U.
waar hij als voorzitter herkozen werd,
zijn vereerde vriend De Gaulile ach
ter de rug van Duitsland om en
misschien op de rug van Duitsland
met Moskou tot een arrangement te
komen.
Hoe is het mogelijk, dat juist de
twee sterkste verdedigers van de
Gaullistische politiek in Duitslland,
Adenauer en Strauss, zich tot deze
uitspraken lieten brengen?
Allereerst werd die Westduitse re-
geringe onaangenaam verrast door
de weigering van minister Couve de
Murville, aan de conferentie van de
ministers van buitenlandse zaken van
,,de Zes1' die op voorstel van Italië
op 10 mei in Venetië had moeten
plaatshebben, deel te nemen.
Volgens Parijs was deze conferentie
niet voldoende voorbereid, of beter:
het was niet zeker dat het Franse
standpunt zou zegevieren. Erhard,
die zich in nauw overleg met Parijs
voor deze conferentie sterk had in
gespannen en in Rambouillet had be
grepen, dat De Gaulle beslist vóór
deze conferentie was, beschouwde
dit besluit van Parijs als een brus-
kering en negeerde het naar buiten.
VALERIAN ZORIN
gewiekst diplomaat
Tenslotte kon Erhard aan het begin
van de verkiezingscampagne, dit
schot voor de boeg zo maar niet
toegeven.
Daarachter ligt echter nog veel
meer. Reeds lang voelt Bonn, ook
de vrienden van De Gaulle in Bonn,
dat de Oost-Europa-politiek van De
Gaulle aanlokkelijke perspectieven
voor een „Europeïsering" van Oost-
Europa heeft en dat de formule ,,het
Europa van de Atlantische Oceaan
tot de Oeral" bij de volkeren achter
het IJzeren Gordijn juist nu veel
weerklank vindt.
Tegelijk begint men zich binnens
kamers bezorgd af te vragen, of De
Gaulle hiermede niet aan oude en
traditionele banden met de Oosteuro-
pese staten gaat aanknopen, waar
bij de Duitse belangen gemakkelijk
in het gedrang kunnen komen. Men
weet, dat De Gaulle verdere uitbrei
DE GAULLE EN ERHARD -politieke lijnen gaan uiteenlopen
Van 15 tot en met 24 mei
wordt in Amsterdam de Britse
week gehouden. Ook prinses
Margaret en lord Snowdon bren
gen dan een bezoek aan de hoofd
stad. Zaterdag wordt er een
Britse vlootshow gehouden, die
de Engelse gasten van de eerste
verdieping van het Havenrestau
rant zullen aanschouwen.
Gedurende de Britse week werd
door het Havenrestaurant een
van Engelands beroemdste chef
koks geëngageerd, William True,
die terzijde zal worden gestaan
door de vaste keukenbrigade van
het Havenrestaurant.
Op 17 mei zal vanuit de Amster-
•damse haven de start plaatsvinden
van e^n grote Hovercraft-vleugel
boot. Prinses Margaret zal zich met
lord Snowdon in gezelschap van
prins Bernhard aan boord begeven
om een tocht over het IJss&lmeer
te maken. Er zal waarschijnlijk een
snelheid van 140 kilometer per uur
worden bereikt. Wellicht doet zich
onderweg de gelegenheid voor om
te demonstreren, waartoe het schip
allemaal in staat is. De Hovercraft
kan namelijk verschillende „kunst
jes" vertonen en onder andere over
een muurtje van 30 centimeter klim
men.
In Amsterdam zullen gedurende
de Britse week ook de bekende Lon-
dense „dubbeldekkers" rijden
Het poortgebouw van de zoge
naamde Culemborgse Poort te Bu
ren en een gedeelte van de hieraan
grenzende Muurhuizen zijn in de
afgelopen jaren grondig gerestau
reerd. In dit gebouwencomplex is nu
een museum ingericht, dat uitslui
tend is gewijd aan de originele Be-
tuwse boerewagen, zoals deze vroe
ger werd gebruikt als vervoermid
del voor de landbouw- en veeteelt-
produkten. In dit boerewagenmu-
seum vindt men complete boere-
wagens, diverse fraaie exemplaren
van wagenonderdelen, documentatie,
een volledige wagenmakerswerk
plaats. Zaterdag vindt de officiële
opening plaats van de eerste expo
sitie. Daarna, dus vanaf zondag, zal
het museum dagelijks geopend zijn
van 10.00 tot 12.00 uur en van 14.00
tot 17.00 uur, waarbij een deskun
dige rondleiding kan worden gege
ven.
In Oirschot worden zaterdag en
zondag rondleidingen gehouden van
uit de raadskelder
Natuurmonumenten gaat de vele
vennen in het O is ter wij ks& natuur
reservaat voorzien van kleine
naambordjes. Deze worden in de
vennen geplaatst, even van de kant
af, zodat de lieve jeugd er niet zo
makkelijk meer bij kan. Daar waar
wandelpaden langs de oevers voeren,
zullen de bordjes te vinden zijn.
In Mechelen wordt de wedstrijd
voortgezet tussen Belgische en Ne
derlandse poppentheaters. Evenals
vorige weken vindt deze weer plaats
in het auditorium van het Kultureel
Centrum.
Tot 30 september worden in
Mechelen gratis geleide bezoeken
georganiseerd op zaterdag en zon
dag te 14.00 uur. Tijdens het bei
aardseizoen zijn er ook geleide be
zoeken te 19.00 uur. Belangstellen
den bij de volgende groepen: A
Bezoek aan de historische gebou
wen en een wandeling door de stad.
B Beklimming van de toren en
uitleg over de beiaard in aanwe
zigheid van een beiaardier.
De wisseltentoonstelling in 't Tex
tielmuseum te Tilburg die is opge
bouwd onder de titel'„Zes eeuwen
mode in miniatuur" zou aanvanke
lijk verlengd worden tot 14 juni Door
omstandigheden is het echter onmo
gelijk gebleken de oorspronkelijke
datum van 14 juni te handhaven. De
definitieve sluitingsdatum van de ex
positie is nu vastgesteld op 1 juni
De openingstijden zijn van 14 00
tot 17.00 uur.
Harderwijk wordt deze zomer een
attractie rijker. Men is overgegaan
tot aankoop van vier dolfijnen, die
in Harderwijk huisvesting zullen
vinden in twee bassins in de nabij
heid van de strandboulevard.
Er wordt een winterbassin met win
terverblijf en een zomerbassin, als
mede een tribune voor 1.000 toe
schouwers gebouwd.
De dolfijnen vormen twee paartjes,
waarvan er reeds één is getraind
om voor het publiek op te treden.
Het andere zal hiervoor worden „op
geleid" Dolfijnen zijn zeer intelli
gente en leergierige dieren, die de
meest frappante staaltjes van dres-
duiur kunnen laten zien.
De dolfijnen worden in juni in
ons land verwacht. Het „Dolfina
rium" zal naar verwacht begin juli
kunnen worden geopend.
In Rotterdam wordt tot en met
14 augustus in het Bouwcentrum een
tentoonsellinig gehouden onder de
naam „Rotterdam - Stad in Bewe
ging." De expositie is op zaterdag"
geopend van 9.00 tot 17.00 uur.
's Zondags is het Bouwcentrum ge
sloten.
ïfc In Breda wordt op zaterdagen tot
en met september wekelijks een
kunst- en antiekmarkt gehouden.
Van 11.00 tot 17.00 uur kunt u te
recht op de Havermarkt.
In Antwerpen worden zondag de
Europese kampioenschappen turnen
georganiseerd Dit in verband met
het 100-jarig bestaan van de Belgi
sche Turnbond. Alle landskampioe
nen van zowel Oost- als Westeuro-
pese landen zijn aanwezig.
Op initiatief van de Britse re
gering wordt tot 15 oktober in het
Wellington-museum te Waterloo
(België) het hoofdkwartier van
de hertog van Wellington een
bijzondere tentoonstelling gehou
den. Dank zij de belangrijke verza
melingen, die door Engeland ter
beschikking werden gesteld, geeft
deze expositie een beeld van de
verschillende fasen van de be
roemde slag bij Waterloo, op 18 ju
ni 1815.
Even buiten Antwerpen, in Deur-
ne, bevindt zich het Sterckhof het
provinciaal museum voor kunstam
bachten, waar zeer veel mooie voor
werpen werden vergaard, die niet
alleen het leven van weleer op sug
gestieve wijze oproepen, maar ook
getuigen, dat in menig vak het he
den de oude tradities niet beschaamt.
Het museum is dagelijks geopend
van 10.00 tot 15.00 uur.
Gezien de enorme animo onder
het wildminnende publiek is beslo
ten dit jaar het georganiseerde be
zoek aan de wildtoren in het staats-
wildreservaat te Ugchelen weer toe
te laten. Het gadeslaan in de vrije
wildbaan van herten en reeën vanaf
de wildtoren zal dezie maand op vrij
dag- en maandagavond mogelijk zijn.
Vanaf 1 juni zal op vijf avonden
per week en wel van maandag tot
en met vrijdag gelegenheid bestaan
tot een bezoek aan de wildtoren.
Inlichtingen worden verstrekt door
de WV te Ugchelen. De prijzen
zijn vastgesteld op f 2,50 voor vol
wassenen en f 2,- voor kinderen van
6 tot en met 14 jaar.
ding van het communisme in Euro
pa nooit zou toelaten es dat hy in
de Berlijnse kwestie van geen wij
ken weet.
In de kwestie van de Oder-Neisse-
grens zal hij echter veel gemakkelij
ker met zich laten praten, gezien
vroegere verklaringen hierover, die
in Oost-Europa niet vergeten zijn.
Parijs beschouwt in wezen de Oder-
Neisse grens als definitief. Deze er
kenning acht Parijs een goed middel
om Polen dichter bij Europa te trek
ken. Tenslotte zijn er de vele bezoe
ken van Oosteuropese regeringsleden
en de onverwachte overeenkomst over
het Franse kleurentelevisie-systeem
SECAM, dat tussen Parijs en Mos
kou op de vooravond van de Weense
conferentie over de kleurentelevisie
gesloten werd en dat het Duitse en
het lAmerikaanse systeem praktisch
voor een gesloten Frans-Oosteuropees
front plaatste. De Duitsers beschou
wen dit akkoord als een „pijnlijke
teleurstelling" omdat nu de kans be
staat, dat in Oost. en in West-Duits
land twee verschillende systemen toe
gepast worden en hierdoor de beide
delen van Duitsland nog sterker uit
elkaar groeien.
/"Tenslotte heeft men m Duitsland
met grote belangstelling ken
nis genomen, dat Moskou een nieu
we ambassadeur in Parijs benoem
de, Zorin, die in de UNO, in Praag
en in Bonn belangrijke taken vervul
de. In Praag heeft hij in 1948 een
historische en een zeer duistere rol
gespeeld in de voorbereiding en de
leiding van de communistische putsch
van februari van dat jaar, waardoor
de kettingreactie van bolsjewisti
sche revoluties in geheel Oost-Europa
werd uitgelokt. In de toast op de
nieuwe ambassadeur zei De Gaulle
dat er tussen Parijs *en Moskou geen
problemen bestonden, iets wat de
Duitsers naar, zeer naar in de oren
klonk. Daarbij denken velen met een
niet geringe verwondering aan de
uitstekende opname, die De Gaulles
nieuwe Europa. Oost-Europa-ideeën
juist bij de communistische pers ge
vonden heeft.
Ziedaar de redenen voor de
openbare waarschuwingen van
Adenauer en Strauss, die in De Gaul
le steeds het symbool van een krach
tige anti-communistische politiek za
gen en hem juist daarom in de tijd
van de Kennedy-regering als een
alternatief voor een te elastische po
litiek steunden. Ze voelen zich nu ge
passeerd.
Dit is nog niet alles. In Rambouil
let had Erhard van zijn bezoek in
januari jl. de indruk mee naar huis
genomen, dat De Gaulle zijn Duitse
vrienden zou steunen bij een nieuw
initiatief op het gebied van de her
eniging. Londen en Washington za
gen er niet veel in. De Duitse bonds
kanselier en de vrienden van De
Gaulle in West-Duitsland waren dan
ook zeer verheugd over deze houding
van de Franse president die geheel
de geest van het Frans-Duitse ak
koord ademde. Inmiddels kregen de
Duitsers ook op dit punt een koude
douche uit Parijs. Op 11 april publi
ceerde het Gaullistische dagblad „La
Nation" een artikel waarin het be
gin van een langzaam op gang ko
mende „campagne" van het Elysée
in de kwestie-Duitsland, hereniging
enz. te lefen was. Het blad achtte
al bekent het zich onvoorwaardelijk
tot het recht op zelfbeschikking van
alle Duitsers de Hallstein-doctri
ne voor achterhaald en uit de tijd
en vond dat er nu voor nieuwe initia
tieven op het gebied van de here
niging geen kansen zijn.
De Sovjet-Unie zal, zo zei het
blad, nooit iin hereniging toe
stemmen, waardoor de machts
verhoudingen ten ongunste van Mos
kou zouden veranderen. Hoe is dan
een hereniging „in vrijheid", d.w.z.
een hereniging waardoor geheel
Duitsland vrij voor het Westen zou
kiezen, ooit mogelijk?
Het blad eindigde laconiek: Duits
land moiet „met de nieuwe feiten re
kening houden." Het blad „La Na
tion" heeft al meer de nieuwe lijn
van de politiek van De Gaulle aan
gekondigd, en daarom wordt aan het
genoemde artikel in Duitsland veel
aandacht besteed. Het is begrijpelijk
dat Bonn £ich, op een aantal voor
Duitsland essentiële punten door
Frankrijk alleen gelaten, onrustig en
bezorgd begint te voelen. In welke
sfeer zou dan de conferentie van
regeringshoofden van de Zes, die Er
hard nog steeds in juli a.s. wil hou
den, eigenlijk plaatsvinden? Zij is
rijp voor uitstel.
Dit wordt des te waarschijnlijker,
nu ook die verschillen op het terrein
van de Atlantische politek scherper
aan het licht komen. Frankrijk heeft
zich altijd tegen de Amerikaanse
politiek in Vietnam uitgesproken en
neutraliteit beplleit. Erhard verklaar
de nu. dat de vastberaden houdng
van dé Verenigde Staten in Vietnam
geheel in het belang ook van Europa
is. In ieder geval mag men volgens
hem aannemen, dat Johnson in Mid
den-Europa niet anders zou handelen
dan in Zuidoost-Azië.
Hier wordt een verschil in de be
oordeling van de actuele mogelijkhe
den van een gemeenschappelijke At
lantische politiek zichtbaar
Uit tegenstellingen in de Gaullis
tische en de Westduitse concepte van
de Europese en de Atlantische poli
tiek is geen pliezier te putten. De na
delen daarvan dragen wij allen. Er
is een inspanning van allen nodig
van allen die een werkelijke Euro
pese gemeenschap en een werkelijk
Atlantisch deelgenootschap willen
om zo spoedig mogelijk nieuwe vor
men van concrete samenwerking te
vinden die verhinderen, dat wij ver
der uit elkaar groeien.
(Advertentie)
BLANKE
33)
En wie herinnert zich niet de racmip
die al deze rijkdommen verslond?
Banken en goudmijnen, de kolk ver
slond alles. Van de prachtige collec
tie, onder de hamer gebracht door
de taxateur, bleef alleen de beroemde
zwarte parel over. De zwarte parel
dat wil zeggen een fortuin als ze die
van de hand had willen doen.
Zij wilde het niet. Zij wilde liever
haar uitgaven beperken en in een
eenvoudige flat leven met haar ge
zelschapsdame, haar keukenmeisje en
een knecht, dan dit onschatbare ju
weel te verkopen. Daar was een re
den voor die zij niet schroomde om
te bekennen: de zwarte parel was
het cadeau van een (keizer! En bijna
geruïneerd en verplicht om een heel
sober leven te leiden, bleef zij trouw
aan haar metgezel van de glorieda
gen.
„Zolang als ik leef", zei ze, „zal ik
er geen afstand van doen."
Van 's morgens tot 's avonds droeg
ze hem om haar hals. 's Nachts leg
de ze hem op een plaats die zij al
leen kende. Al die feiten, weer op
gerakeld door de kranten, maakten
de nieuwgierigheid groter en wat ei
genaardig was, maar eenvoudig te
begrijpen voor hen die de oplossing
van het raadsel wisten, juist de ar
restatie van de vermoedelijke moor
denaar maakte het raadsel nog in
gewikkelder en deed de nieuwsgierig
heid voortduren. Twee dagen later
publiceerden de kranten inderdaad
het volgende nieuws:
Ons is de arrestatie van Victor Da-
nègre gemeld, de knecht van gravin
d'AndiHot. De getuigenissen die te
gen hem zijn ingebracht, zijn ver
pletterend. Op de gesteven mouw van
zijn livrei-jasje, dat monsieur Du-
doius, de chef van de Sureté, gevon
den heeft in zijn kamertje tussen het
kussen en het matras, heeft men
bloedvlekken geconstateerd. Boven
dien ontbrak er aan dat jasje een
stofknoop En die knoop was al bij
het begin van het onderzoek opge
raapt, onder het bed van het slacht
offer. Waarschijnlijk is Danègre na
het diner, in plaats van naar zijn
kamertje te gaan, de kleedkamer bin
nengeslopen en heeft hij door de gla
zen deur de gravin de zwarte parel
zien opbergen.
We moeten opmerken dat tot nu
toe geen enkel bewijs deze veronder
stelling heeft gestaafd. In ieder geval
blijft er nog een ander duister punt.
Om zeven uur 's morgens is Danè
gre naar de sigarenwinkel op de Bou
levard Courcelles gegaan: Eerst heeft
de conciërge en later de winkelier
iin die richting getuigenis afgelegd.
Aan de andere kant bewezen het keu
kenmeisje van de gravin en haar ge
zelschapsdame die beiden aan het ein
de van de gang slapen, diat om acht
uur, toen zij zijn opgestaan, de deur
van h«t zijkamertje en de deur van
de keuken dubbel vergrendeld waren.
Daar deze twee personen al twintig
jaar in dienst van de gravin zijn,
staan zij buiten elke verdenking.
Men vraagt zich dus af hoe Danègre
de flat heeft kunnen verlaten. Had
hij een andere sleutel laten maken?
Het onderzoek zal deze verschillende
punten ophelderen.
TI ET onderzoek helderde helemaal
niets op, integendeel. Men ver
nam dat Danègre een gevaar
lijk misdadiger was, een alcoholicus
en liederlijk iemand, die niet terug
trok voor een messteek. Maar naar
mate men de zaak bestudeerde,
scheen deze zich te hullen in steeds
dichtere duisternis en in steeds min
der begrijpelijke tegenspraken.
Allereerst verklaarde een made
moiselle de Sinelèves, nicht en enige
erfgename van het slachtoffer, dat
de gravin een maand voor haar dood
haar in oen van haar brieven had
toevertrouwd, op welke wijze zij de
zwarte parel verborg. Daags nadat
zij deze brief ontvangen had, ontdek
te ze dat die verdwenen was. Wie
had hem gestolen?
Van hun kant vertelden de conciër
ges dat zij de deur hadden openge
maakt voor een individu, dat voor
dokter Haral naar boven was gegaan.
Men ondervroeg de dokter. Niemand
had bij hem gebeld. Wie was die man?
Een medeplichtige?
De veronderstelling van een mede
plichtige werd aangenomen door de
pers en het publiek. Ganimard, de
oude hoofdinspecteur, Ganimard ver
zette zich er niet zonder reden tegen.
„Daar zit iets van Lupin achter",
zei hij tegen de rechter. „Toe nu",
antwoordde die, „u ziet uw Lupin
overal". „Ik zie hem overal omdat
hij overal is". „Zegt u maar liever
dat u hem iedere keer ziet als iets
u niet erg duidelijk lijkt. Houd in het
onderhavige geval bovendien het vol
gende in het oog: de misdaad is om
twintig minuten over elf begaan, zo
als het klokje bewijist en het nachte
lijk bezoek, aangegeven door de con
ciërges, heeft pas plaatsgehad om
drie uur 's morgens".
|~NE justitie bezwijkt dikwijls voor
die vanzelfsprekende bewijzen
die maken dat men de gebeur
tenissen verplicht om zich af te spe
len naar de eerste uitleg die men er
aan gegeven heeft. De betreurens
waardige antecedenten van Victor Da
nègre, misdadiger en liederlijke dronk
aard, beïnvloedden de rechter en hoe
wel geen enkele nieuwe omstandig
heid de twee of drie oorspronkelijk
gevondfen aanwijzigingen kon verster
ken kon niets hem van zijn standpunt
afbrengen, hij sloot zijn onderzoek af.
Een paar weken later begon de open
bare behandeling.
Die was verward en langdradig. De
president leidde de zaak zonder geest
drift. Het openbaar ministerie viel
zwak aan. De advocaat van Danègre
had onder die omstandigheden vrij
spel. Hij toonde de gebreken en on
mogelijkheden van de aanklacht aan.
Er bestond geen enkel stoffelijk be
wijs. Welke smid had de sleutel ge
maakt, de onmisbare sleutel zonder
welke Danègre na zijn vertrek, de
deur van de flat niet tot twee maal
toe zou hebben kunnen sluiten. Wie
had die sleutel gezien en waar was
die gebleven? Wie had het mes van
de moordenaar gezien en waar was
dat gebleven? „In ieder geval", be
sloot de advocaat, „moet u bewijzen y
dat mijn cliënt de moord heeft ge-
pleegd. U moet bewijzen, dat die
geheimzinnige persoon die zich toe- f
gang verschaft heeft tot het huis om
drie uur 's morgens, niet de dief en
de moordenaar is. Het klokje gaf elf
uur aan, zult u me zeggen? En wat
dan nog? Kan men de wijzers van
een klok niet zetten op elk gewenst
uur?" Victor Danègre werd vrijge
sproken.
("NP een vrijdag tegen het donker
w kwam hij uit de gevangenis,
mager en ontmoedigd door zes
maanden cel. Het onderzoek, de een
zaamheid, de openbare behandeling,
het overleg van de jury, dat alles
had hem ziekelijk schrikachtig ge
maakt. 's Nachts had hij last van af
schuwelijke nachtmerries en visioe
nen van 't schavot Hij rilde van koorts
en angst.
Ondier 'de naam Anatole Duf our
huurde hij een kleine kamer op Mont-
martre en hij leefde van de karweit
jes die* hij links en rechts opknapte.
Een treurig leven. Drie maal aange
nomen door drie verschillende pa
troons werd hij herkend en onmiddel
lijk ontslagen.
Dikwijls bemerkte hij, of meende
hij te bemerken, dat hij gevolgd werd
door mannen, mannen van de politie
daar twijfelde hij niet aan, die vast
van plan waren om hem in een of
andere strik te vangen. En bij voor
baat voelde hij al de' harde greep
van de hand die hem bij zijn kraag
zou pakken.
Op een avond, toen hij at bij een
caféhouder in de buurt, ging iemand
tegenover hem zitten. Het was iemand
van een jaar of veertig met een
zwarte overjas aan, aan de proper
heid waarvan te twijfelen viel. Hij
bestelde soep, groente en een liter
wijn. En toen hij zijn soep op had,
richtte hij zijn ogen op Danègre en
bekeek hem langdurig. Danègre werd
bleek. Deze persoon hoorde zeker bij
diegenendie hem al weken lang volg
den. Wat wilde hij van hem? Danè
gre' probeerde op te staan. Hij kon
het niet. Hij wankelde op zijn benen.
De man schonk zicih een glas wijn
in en vulde het glas van Danègre.
„Zullen we klinken, vriend?" Victor
stamelde: „Jajaop uw ge
zondheid, vriend". „Op uw gezondheid
Victor Danègre" .De ander sprong op:
„Ik., ik., maar nee., ik zweer
het u„Wat zweer u me? dat
u niet u bent? de knecht van de gra
vin?" „Welke knecht? Ik heet Du*
four, Vraag het maar aan de baas".
„Dufour, Anatole, ja voor de baas,
maar Danègre voor de justitie, Vic
tor Danègre". „Dat is niet waar, niiet
waar! ze hebben u voorgelogen". De
nieuwaangekomene haalde een kaart
je uit zijn zak en gaf het hém. Vic
tor las: Grimaudan, oud-inspecteur "i
van de Sureté. Vertrouwelijke inlich-
tingen. Hij beefde- „Bent u van de
politie?" „Ik ben er niet meer bij
maar ik heb plezier in het vak en
ik ga door op een watmeer winst
gevende manier. Men ontdekt van tijd
tot tijd zaken die goud waard zijn... j
zoals de uwe". „De mijne?" „Ja, de
uwe is een buitengewone zaak, ten
minste alg u een beetje gedienstig
heid wilt betonen". „En als ik die
niet betoon?" „Dat moet. U bent in
een situatie waarin u me niets kunt
weigeren". Een stomme angst maakte
zich meester van Victor Danègre.
Hij vroeg: „Wat is er.spreek op".
„Nu dan" antwoordde de ander, „la
ten we de zaak afhandelen. In twee
woorden het volgende: ik'ben ge
stuurd door mademoiselle de Sinelè
ves". „Sinelèves?" „De erfgename
van gravin d'Andillot". „En verder?"
(Advertentie)
"Hoe gaat het er mee?" "Best, ik fiets immers weer
DEN HAAG (ANP) In Washington
is op 47-jarige leeftijd overleden brigade
generaal W. D. H. Eekhout. Hij werd
getroffen door een hartverlamming. Sinds
vorig jaar oktober vervulde de heer
Eekhout de functie van plaatsvervangend
directeur van het planbureau ten behoeve
van het militair comité van de NAVO
te Washington. Het ligt in de bedoeling
zijn stoffelijk overschot naar Nederland
over te brengen.
De naam van brigade-generaal Eekhout
kreeg vooral bekendheid doordat hij
commandant van. het Nederlandse VN-
detachement in Korea is geweest. Nadat
hij in 1939 was beëdigd tot tweede luite
nant bij het wapen der infanterie vatn
het KNIL, vertrok hij naar het toenmalige
Nederlandsch Indië. Hij nam deel aan
de strijd tegen de Japanners en was tot
het einde van de oorlog in krijgsgevan
genschap. Na de oorlog volgde hij een
opleiding tot parachutist en werd com
mandant van het korps parachutisten dat
in de jaren 1947 tot 1950 heeft deelge
nomen aan vier operationele luchtlan
dingen.
Hij keerde in 1950 in Nederland terug
en werd na opheffing van het KNIL in de
rang van kapitein overgeplaatst bij het
wapen der infanterie bij de Koninklijke
Landmacht.
Hij werd in 1950 ingedeeld bij het
detachement Verenigde Naties als plaats
vervangend commandant en vertrok hier
mede naar Korea. In 1951 als tijdelijk
luitenant-kolonel werd hij belast met het
commando over dit detachement in Ko
rea. In Nederland terug volgde hij de
krijgskundige studie aan de hogere
krijgsschool.
In 1955 volgde zijn aanstelling tot luit.-
kolonel bij de generale staf
BRIGADE-GENERAAL EEKHOUT
Op 1 november 1958 werd hij benoemd
tot kolonel en vertrok in 1960 naar het
voormalig Nederlands Nieuw-Guinea als
commandant van de Brigade Nederlands
Nieuw-Guinea, tevens chef-staf KL van
de commandant strijdkrachten Nederlands
Nieuw-Guinea. In Nieuw-Guinea werd
hy op 1 augustus 1962 benoemd tot bri
gade-generaal.
Eind 1962 terug in Nederland werd hij
belast met het commando over de 13e
pantser infanterie brigade. Per 1 septem
ber werd hij eervol ontheven uit deze
functie en benoemd in Washington.
Brigade-generaal Eekhout droeg tal van
binnen- en buitenlandse onderscheidin
gen. Hij was onder meer ridder in de
orde van de Nederlandse Leeuw en offi
cier in de orde van Oranje-Nassau met
de zwaarden.
LISSABON (Reuter) Portugese
troepen hebben bij acties in Portugees
Guinea drie „bandietenkampen" vernie*
fcigd, aldus een officieel communiqué.
Er werden wapens, explosieven en do
cumenten buitgemaakt. Bij de gevechten
sneuvelde één Portugese militair.
WASHINGTON (UPIl —Het Ameri
kaanse vliegkampschip „Independen
ce" heeft afgezien van een bezoek
aan Zuid-Afrika van 28 tot 31 mei
voor het innemen van brandstof, om
dat de negers onder de bemannings
leden „onwelkom" zouden zijn.
Het ministerie van defensie wilde
slechts zeggen dat het bezoek aan
Zuid-Afrika was afgelast „om opera
tionele redenen." De Zuid afrikaanse
ambassade zei van niets te weten,
maar uit gezaghebbende bron werd
vernomen dat aan de Amerikaanse
marine was gevraagd het passagieren
van de negers onder de bemanning
van de „Independence" te beperken.
Zuid-Afrika wordt regelmatig voor ver
versing van de brandstof aangedaan
door Amerikaanse oorlogsbodems die
van het Atlantische naar het Stille
Zuidzeegebied gaan. Militaire kringen
m Washington zieden, dat andere re
gelingen voor de „Independence" ge
makkelijk getroffen konden worden.