SPANJE is nog niet welkom
in het „Europa van de Zes"
BRYLCREEM
w,
f5090
NEDERLANDSE INDUSTRIE MOET GEDULD HEBBEN
Toerisme leidt echter
tot een verbroedering
Veel politieke
bedenkingen
B3
Voor hem.voor haar
Weer Britse vorstin bij
Beethoven-monument
Pop-art
met
Miss Australië
in Nederland
Ik
arsene
lupin
gentleman-
inbreker
Associatie
Omhelzen
Weer Russische
ruimteprimeur
Pershing raketten
naar
Europa
POLYGAMIE
Vragenlijst
Stinkbommen op
bijeenkomst
van Billy Graham
Nü
al meer dan
300 000
enthousiaste
VW-rijders in
Nederland!
KRANSLEGGING IN BONN
JAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 12 MEI 1965
itt? g
(Advertentie)
(Van onze E.E-G.-correspondent)
BRUSSEL De Nederlandse industrie heeft opnieuw blijk gegeven
van haar belangstelling voor Spanje door in haar officiële orgaan een
aantal artikelen te wijden aan de dynamische ontwikkelingen en grote
industriële mogelijkheden in dit land. Het is niet de eerste keer dat
het Nederlandse bedrijfsleven van zijn inzichten ten aanzien van Spanje
blijk geeft. Reeds in december 1962 nadat Madrid zijn eerste verzoek
tot Brussel had gericht om onderhandelingen te openen heeft het
centraal orgaan voor de economische betrekkingen met het buitenland
namens industrie, landbouw, handel, verkeer en bankwezen een ver
klaring gepubliceerd, waarin krachtig werd gepleit voor een spoedige
overeenkomst met Spanje. Het ziet er echter naar uit dat men in
Nederland nog heel wat geduld zal moeten oefenen.
Op 2 juni 1964 bijna twee jaren
na het eerste Spaanse verzoek mach
tigde de ministerraad de Europese com
missie besprekingen met Spanje te be
ginnen om na te gaan welke de eco
nomische problemen zijn, waarvoor het
land zich als gevolg van de totstand
koming van de E.E.G. gesteld ziet en
naar geëigende oplossingen daarvoor te
zoeken. De eerste vergadering had op
9 december plaats.
Bij die gelegenheid heeft de Spaanse
delegatie een uitvoerig memorandum
overhandigd. Daarin betoogde Madrid
dat Spanje alleszins een Europees land
is en niet buiten de Europese ontwik
kelingen kan blijven Voorts wees het
er op dat oen groot deel van zijn bui
tenlandse handel met de E.E-G. plaats
vindt en dat een belangrijk deel (35 pro
cent) van de aanzienlijke buitenlandese
investeringen uit de gemeenschap af-
komsitg zijn. Tenslotte wees het op de
emigratie van honderdduizenden Spaan
se arbeiders (344.000 in vijf jaren) naar
de E.E.G., waar zij veel hebben bijge
dragen tot de economische ontwikkeling,
terwijl hun vertrek de stijging van de
produktie in eigen land zou hebben be
perkt.
Spanje wil kennelijk een associatie,
die, evenals in het Griekse geval,
uiteindelijk moet leiden tot een volle
dig lidmaatschap. Overigens heeft de
Spaanse regering in haar memoran
dum de nadruk helemaal gelegd op
het belang van een overeenkomst met
de E.E.G voor het succes van haar
huidige ontwikkelingsprogramma en
zich niet beziggehouden met de pro
blemen, die heten te zijn gerezen als
gevolg van de totstandkoming van de
Euromarkt en waarnaar de Europe
se commissie dus blijkens haar man
daat een onderzoek moet instellen.
De Europese commissie' heeft op haar
beurt betoogd dat de omvang van de
Er zijn pop-artiesten
die kunst maken met
lege B3-flesjes. Nu
mag u denken van
pop-art wat u wilt, u
moet toegeven, dat
hier sprake is van een
uitstekende smaak.
Liever gezegd van 6
smaken: appelsap,
druivesap rood en
wit, jus d'orange,
tomatensap en
tomatencocktail.
Overigens heeft B3,
afgezien van de flesjes,
niets met kunst te
maken: het is puur
natuur... echt
zuiver
vruchtesap.
Heerlijk,
heerlijk.
B3 fruitsappen - 3 x beter
handel tussen Spanje en de E.E.G- in
Europa niets bijzonders is. De uitwisse
ling van goederen tussen de gemeen
schap en de Scandinavische landen en
Joegoslavië is minstens even intensief
en die met landen als Oostenrijk en
Zwitserland veel omvangrijker.
Zij legden er voorts de nadruk op,
dat de handel van de zes met Grieken
land en Turkije vesl geringer is dan die
met Spanje.
Desalniettemin zijn deze landen ge
associeerd, hetgeen dus bewijst dat de
omvang van de wederzijdse handel al
leen niet bepalend is voor de vraag of
een land geassocieerd moet worden of
niet.
Hiermede raken wij de kern van het
probleem. De bedenkingen in de mees
te E.E.G -landen tegen Spanje zijn van
politieke aard. Men heeft ernstige be
zwaren tegen het dictatoriale Franco
regime en zijn methoden.
Er zyn in feite binnen „de Zes"
twee tegenstrijdige opvattingen: de
ene wil dat de gemeenschap Spanje
hartelijk omhelst en zo snel mogelijk
binnenhaalt, opdat liet land in snel
tempo de invloed van deze contacten
ondervindt en democratiseert".
Maar volgens de andere mening zou
een overeenkomst met de E.E.G.
Franco's positie in eigen land aan
zienlijk versterken en de democrati
sche krachten verzwakken. Een rege
ling met Brussel zou door de grote
Spaanse massa kunnen worden uitge
legd als een aanvaarding van het
Franco-regime door de gemeenschap.
In de Benelux wegen de politieke be
denkingen heel zwaar. Duitsland daar
entegen steunt de Spaanse kandidatuur
en Frankrijk steunt het Duitse stand
punt. Italië heeft ernstige poliieke en
economische bezwaren. De Nenni-socia-
listen (Nenni zelf vocht in de burgeroor
log tegen Franco) kunnen geen enthou
siasme opbrengen voor het Spanje
van Franco. Wat de economische be
zwaren betreft, ,'t Is nu eenmaal zo
dat elke regeling met een land in het
Middellandse-Zeegebied (Griekenland en
Turkije zijn geassocieerd met Israël is
een handelsakkoord gesloten en met de
Magreb wordt onderhandeld) betekent,
dat Italië in de gemeenschappelijke
markt steeds grotere concurrentie on
dervindt ten aanzien van de t.pische
Middellandse-Zeeprodukten (zoals Ci
trusvruchten), die het ook zelf voort
brengt.
MOSKOU (Reuter) Russische ruim
tevaarders zijn bezig met de voorberei
dingen voor de lancering van een bemand
ruimtevaartuig, dat iets geheel nieuws zal
zijn op het gebied van het onderzoek van
de ruimte, aldus schrijft een niet met
name genoemde kosmonaut in het Rus
sische tijdschrift voor lucht- en ruimte
vaart.
De schrijver die is geïdentificeerd als
degene die zonodig kolonel Pavel Beljajev
de commandant van de Woshod 2 had
moeten vervangen deelde geen bijzon
derheden over de aard van de ruimte-
vlucht of het tijdstip waarop deze zal
plaatshebben mee.
WASHINGTON (AFP) Het Ameri
kaanse ministerie van defensie heeft be
kendgemaakt, dat eind mei een tweede ba
taljon artiLerie uitgerust met Pershing-
raketten naar Europa zal worden gezon
den. Deze raketten, die een reikwijdte van
735 km hebben en met een conventionele
of een kernlading kunnen worden uitge
rust, komen in de plaats van Redstones,
die minder ver reiken. Het bataljon zal
onder het gezag staan van generaal Lem-
nitzer, de opperbevelhebber van de NAVO
in Europa.
CANNOCK, Engeland (UPI)
De moeder van Michael Smith had
niet veel op met de hobby van haar
11-jarige zoon maar zij stond hem
toe drie tamme muizevrouwtjes
in een kooitje in de achtertuin te
houden.
Mevrouw Smith berekende, dat
er met drie muizen van gelijke
kunne weinig kans op nageslacht
bestond. Vorige week gebeurden er
echter vreemde dingen met de drie
vrijsters, die als acht maanden in
hun kooi zaten.
Een van de drie bracht zeven
jongen ter wereld en werd prompt
in een aparte kooi geplaatst. Klaar
blijkelijk was één van de twee
overige toch een Adam.
Binnen enkele uren na de schei
ding vergrootte een lid van het
overgebleven paar de muizenfami
lie met zes kleinen.
Muis nummer drie was volgens
iedereen de dader en werd dan ook
in een afzonderlijke kooi geplaatst
De volgende morgen bemerkte de
familie Smith tot haar verbazing
dat net vermeende mannetje aan
zven jongen het leven had ge
schonken. Maar Michael loste het
biologische wonden op. Rond de 3
kooien zette hij vallen met kaas uit
en in één van de vallen liep een
wilde muis.
Michael onderzocht het oor.
spronkelijke muizenverblijf en ont
dekte dat de indringer daarin een
gat had geknaagd om de drie
vrouwtjes het hof te kunnen ma-
ken.
associatie. Het Griekse voorveeld leert
dat als gevolg van associatie, de handel
niet plotseling sprongsgewijze omhoog
gaat,
In maart heeft de commissie de Spaan,
se delegatie een lange vragenlijst over
handigd. Zo is de Spanjaarden verzocht
duidelijk te maken (produki voor pro-
dukt) welke nadelige gevolgen het land
van de E.Jü.G. ondervindt. Aij heeft er
verder op gewezen dat Spanje voorlo
pig alleen agrarische Middellandse-Zee
produkten naar de E.E.G- zal kunnen
exporteren. Maar de regeling van deze
import in de gemeenschap hangt nauw
samen met haar eigen gemeenschappe
lijke landbouwpolitiek en haar politiek
ten aanzien van andere landen in het
zelfde gebied (Marokko, Tunis, Algerië).
Eerst als deze politiek is uitgewerkt zal
men in het kader daarvan een regeling
met Spanje kunnen treffen.
De indruk te Brussel is, dat er geen
dringende redenen aanwezig zijn om op
korte termijn een overeenkomst met
Spanje te snuiten. Hoe het ook zij, het
Spaanse enthousiasme schijnt inmiddels
aanzienlijk te zijn bekoeld en met een
grote mate van scepticisme ziet men in
het Spaanse kamp de hervatting der be
sprekingen in juni en juli tegemoet.
Van dd zijde der Europese commissie
zijn meer bezwaren tegen de Spaanse
argumenten aangevoerd. Zij acht op
geen enkel punt bewezen dat Spanje
ernstige moeilijkheden heeft als gevolg
van de totstandkoming van de E.E.G.
Het Europese toerisme en de emigratie
van arbeiders betekenen een groot finan
cieel, sociaal 'en politiek voordeel. Voorts
wijst de commissie erop dat men zich
niet al te veel moet voorstellen van een
SCHIPHOL (ANP) „Mlss Australië
1965", de charmante blondharige Carole
Jackson uit Cottesloe, een voorstad van
Perth, is met een lijntoestel van de
SAS uit Kopenhagen op Schiphol gearri
veerd voor een bezoek van enkele dagen
aan ons land. Het is een onderdeel van
de wereldreis, die de 20-jarige modete-
kenares als hoofdprijs werd aangebo
den toen zij 23 oktober vorig jaar in
Hobart in Tasmanië tot Australisch
schoonste werd uitgeroepen.
De „Miss Australië"-verkiezing wordt
sinds 10 jaar georganiseerd door de
Australische kinderverlamming associa-
atie, het nationale genootschap dat alle
provinciale organisaties voor spastische
behandelingscentra in Australië verte
genwoordigt. Het doel van de verkie
zing is geld in te zamelen ten behoeve
van spastische kinderen in geheel Au
stralië. De deelneemsters aan de wed
strijd moeten ieder voor zich het mini
male bedrag van 50 Australische pon
den (400 gulden) voor dit doel bijeen
brengen.
Het is niet de bedoeling dat de winnares
deze activiteit tijdens haar reis rond de
wereld voortzet. „Ik ben geen collec-
trice maar een ambassadrice van mijn
land", vertelde Carole bij haar aan
komst op de liiohthaven.
Tijdens haar verblijf in Nederland be
zoekt mej. Jackson o.a. het revalidatie
centrum in Delft. Donderdag zet zij
haar reis voort naar Brussel, Parijs en
Londen om daarna over te steken naar
Amerika waar zij enkele grote steden
zal bezoeken.
KOPENHAGEN (Reuter) Een aantal
jongens en meisjes heeft in Kopenhagen
getracht een bijeenkomst van de evange
list Billy Graham te verstoren door stink
bommen in de zaal te werpen.
Ondanks de doordringende stank ble
ven de bezoekers aanwezig. Een zaal
wacht kreeg een bijtende vloeistof in zijn
ogen. Hij werd naar een ziekenhuis ge
bracht. De politie arresteerde een meisje
en twee jongemannen.
(Advertentie)
(Advertentie)
VW taoo de Luxe
(Van onze correspondent)
BONN. Op de tweede dag van
haar tiendaags staatsbezoek aan de
Bondsrepubliek, zal koningin Eli
zabeth II van Engeland een krans
neerleggen aan de voet van het
Beethovengedenkteken op de Mün-
sterplatz in Bonn. Het gedenk
teken, dat de stad Bonn voor zijn
bekendste burger dr. Adenauer
is tenslotte inwoner van Rhoen-
dorf en niet van Bonn heeft op
gericht, werd op 12 augustus 1845
door koningin Elizabeth's beroem
de overgrootmoeder, koningin Vic
toria, onthuld.
Het staat nog maar pas weer op zijn
plaats. Onder de Münsterplatz is een
ondergrondse garage gebouwd- Tijdens
de bouw werd het Beethoven-gedenkte
ken weg gehaald en in de werkplaats
van kunstsmid Karl König gerestau
reerd. Het had in de oorlog enige scha
de opgelopen. Het voetetuk staat er al
weer. Het standbeeld komt dezer da
gen. De kranslegging aan de voet van
het gedenkteken op 19 mei a.s. zal eni
ge minuten duren De onthulling in 1845
door koningin Victoria duurde drie da
gen. Het was het eerste Beethoven-fes
tival, zou men kunnen zeggen.
De suggestie een gedenkteken voor
Ludwig van Beethoven in zijn geboorte
stad neer te zetten, werd het eerst in
1832 gedaan. Pas drie jaren later ging
men daarop in, n.l. toen Bonner muziek
liefhebbers een „Beethoven-vereniging"
oprichtten. Een „klein comité" van 7
Bonner heren kreeg volmacht tot uit
voering van de gedenkteken-suggestie.
Voorzitter van het comité was Wilhelm
von Schlegel. Ter gelegenheid van de
65e verjaardag van Beethoven ging een
oproep uit om het gedenkteken-initiatief
te ondersteunen. Het moest „grossartig"
worden.
Maar' niemand wist eigenlijk precies
hoe het monument er uit moest zien.
Velen vreesden, dat Van Beethoven zelf
niet erg dol zou zijn op „dat manneke
op de markt in Bonn zou worden ge
posteerd" (aldus de liederen-componist
Wilhelm Speyer). Ook met de bijdragen
liep het niet al te vlot. Men voelde ook
toen al niet veel voor contributies voor
monumenten. Tenslotte bood Franz Liszt
aan, het nog ontbrekende geld te beta
len, onder voorwaarde evenwel, dat zijn
vriend, de Italiaanse beeldhouwer Bar-
toi'ini, het gedenkteken zou mogen ma
ken. Maar dat wilden de burgers niet,
zodat Liszt tenslotte onvoorwaardelijk
10.000 francs overmaakte.
In 1840 had men 13.000 taler voor een
monument bijeen. Toen schreef het co
mité een prijsvraag voor ontwerpen uit.
De drie beste ontwerpen zouden elk met
20 gouden Frederikken worden gehono
reerd, Er kwamen 25 modellen te
keningen en gipsmodellen binnen de
=erste prijs kreeg de Dresdense beeld
houwer Ernst Hahnel. Aangezien de kos
ten veel hoger lagen dan de beschik
bare middelen, besloot men tenslotte het
Hahnel-ontwerp toch niet uit te voeren
maar inplaats daarvan met de München-
s beeldhouwer Schwanthaler te onder
handelen. Die had een bronzen-gedenk
teken ontworpen, dat veel goedkoper
was. Toen Hahnel daarop bereid was
zijn gedenkteken tegen dezelfde prijs als
Schwanthaler uit te voeren, kreeg hij
de opdracht. Het akkoord werd in febru
ari 1842 ondertekend. Het monument zou
in augustus 1843 klaar zijn.
Het is twee jaar later geworden. Op
10 juli 1845 werden in een plechtige ce
remonie de partituren van de „Missa"
en van de 9e beschikbaar gesteld door
de muziekuitgever Schrott, m het voet
stuk gemetseld. Op 23 juli arriveerde
het monument in stukken per Rijnschip
in Bonn- Het was voor de Bonners een
waar volksfeest. Op 11 augustus zou het
monument worden onthuld, opdat de stu
denten die op 15 augustus op vakan
tie zouden gaan er nog aan zouden
kunnen deelnemhen. Maar koningin Vic
toria en prinsgemaal Albert arriveer?
den pas laat in de avond van de 11e
augustus op slot Augustusburg in Brühl.
Zo ging z.m. koning Friedrich Wilhelm
IV van Pruisen er mee akkoord, de plech
tige onthulling tot de 12e augustus op
te schorten.
Tegelijkertijd werd in Bonn, aan de
Rijn, de eerste Beethovenhal gebouwd!
In 11 dagen voltooiden 14 Bonnse hand
werkslieden dfit werk, waarvoor Franz
Liszt op 25 juli 1845 de eerste nagel
in een balk sloeg.
Het was voor koning Friedrich Wil
helm en zijn Britse gasten een verras
sing, dat het Beethoven-gedenkteken met
de rug naar hen toestond- Zij bevonden
zich n.l. op het balkon van de residen
tie van graaf Fürsteniberg, dat than?
hoofdpostkantoor van de bondslhioofdstad
is. Beethoven ,,keek" echter in de rich?
ting van de Bonner Minister. Hij stond
met de rug naar het postkantoor, wat
in later jaren aanleiding is geworden
tot talloze grapjes, die meestal ten kos
te van tante Pos gingen.
(Advertentie)
Zekerheid met een OLVEH Perfecte Groeipolis
Het geheim van een goed verzorgd
uiterlijk? Bryicreem - de wereld
beroemde Engelse haarcrème!
Bryicreem houdt het kapsel de hete
dag perfekt in model, Bryicreem
houdt haar en hoofdhuid fris en ge
zond. Bryicreem - ook voor Uw haar!
The perfect
hairdressing
31)
Terwijl de obligaties op het hoogste
niveau staan. Wat denkt u ervan, bes
te vriend?" De beste vriend had geen
mening maar hij raadde aan om de
obligatie op te offeren. Toen nam
ze een andere stapel en uit die sta
pel haalde ze op goed geluk een pa
pier. Het was een stuk van 3 pet.
van 1374 franc- Ludovic stak het in
zijn zak. Vergezeld van zijn secre-
i taris liet' hij 's middags dat stuk ver
kopen door een agent van een wis
selkantoor en hij inde 46.000 franc.
\Y7at Gervaise er ook van mocht
zeggen, Arsène Lupin voelde
zich niet thuis. Integendeel, zijn
verblijf in huize Imbert vervulde hem
met verwondering. Bij verschillende
gelegenheden kon hij vaststellen dat
het personeel zijn naam niet wist.
Ze noemden hem monsieur. Ludovic
duidde hem altijd als volgt aan: ,,Je
moet monsieur laten weten...Is mon
sieur er al?" Waarom die raadsel
achtige benaming? Bovendien spraken
de Imberts. na het enthousiasme van
het begin,nauwelijks met hem en
hoewel ze hem behandelden rmet de
welwillendheid die men aan een wel
doener verplicht is, hielden zij zich
nooit met hem bezig. Het leek wel
alsof men hem behandelde als een
apart iemand die er niet van houdt
dat men hem lastig valt en men
respecteerde zijn afzondering alsof
die afzondering een regel was door
hem uitgevaardigd, een gril van zijn
kant. Toen hij op een keer door de
gang liep, hoorde hij Gervaise tegen
twee heren zeggen: „Het is zo'n men
senschuw iemand!" Goed dan, dacht
hij, dan zijn we maar mensenschuw.
En hij hield op met verklaringen te
zoeken voor de eigenaardigheden van
de mensen en hij ging door met de
uitvoering van zijn plan. Hij was tot
de slotsom gekomen dat hij niet
moest rekenen op het toeval noch
op een onbedachtzaamheid van Ger
vaise die altijd de sleutel van de
brandkast bij zich droeg en die bo
vendien nooit die sleutel mee had ge
nomen zonder van tevoren de cijfers
van het slot door elkaar te doen.
In die omstandigheden moest hij dus
handelen.
Een gebeurtenis versnelde de zaak
de heftige campagne die door bepaal
de kranten tegen de Imberts gevoerd
werd. Men beschuldigde hen van op
lichting. Arsène Lupin maakte de
wederwaardigheden van het drama
mee en de opwinding in het gezin
en hij begreep dat hij, als hij nog
langer zou wachten, alles zou ver
liezen. Vijf dagen achter elkaar sloot
hij zich op in zijn kamer, in plaats
van te vertrekken tegen zes uur, zo
als hij gewoonlijk deed. Men veron
derstelde dat hij was uitgegaan. Maar
hij strekte zich uit op het parket en
bewaakte de werkkamer van Ludovic.
Daar die vijf avonden de omstan
digheden niet zo gunstig waren als
hij verwacht had. verdween hij mid
den in de nacht door het poortje
dat zich bevond tussen de straat en
de binnenplaats. Daar had hij de sleu
tel van. Maar op de zesde dag ver
nam hij dat de Imiberts in antwoord
op de afgunstige insinuaties van hun
vijanden, van plan waren om de
brandkast te openen en de inventa
ris ervan op te maken-
Vanavond gaat het gebeuren" dacht
Lupin.
Inderdaad installeerde Ludovic
1 zich na het diner in zijn werk
kamer. Gervaise voegde zich
bij hem. Ze begonnen de registers
Van de brandkast door te bladeren.
Een uur ging er voorbij en nog
een uur. Hij hoorde het personeel
naar bed gaan. Nu was er niemand
meer op de eerste verdieping. Mid
dernacht. De Imiberts gingen nog
steeds door. Vooruit", mompelde Du-
pin. Hij deed het raam open. Dat
kwam pit op de binnenplaats en die
plaats was bij nacht, zonder maan en
sterren, donker. Hij nam uit zijn kast
een touw met knopen erin dat hij aan
de leuning van het balkon bevestigde,
sloeg zijn benen er omheen en liet
zich zachtjes, via een dakgoot, naar
beneden glijden toA op de hoogte van
het raam dat onder het zijne gelegen
was- Dat was het raam van de werk
kamer en de dichte stof van de gs-
moltonneerde gordijnen maakte de ka
mer onzichtbaar. Op het balkon bleef
hij een ogenblik onbeweeglijk staan
met gespitste oren en gespannen blik.
Gerustgesteld omdat het stil bleef,
duwde hij zachtjes tegen de twee
raamstijlen. Als niemand de zorg had
gehad om ze na te kijken dan moes
ten ze wijken bij die poging, want in
de loop van de middag had hij de
draairoede ervan losgedraaid zodat
die niet meer op de haak zat.
De ramen weken. Toen opende hij
ze met de uiterste voorzichtigheid een
eindje verder. Zodra zijn hoofd er
door kon, hield hij op. Er kwam een
beetje licht door tussen de twee gor
dijnen die slecht gesloten waren; hij
ontdekte Gervaise en Ludovic ie
naast de brandkast zaten. Ze spra
ken maar zelden met elkaar en heel
zacht, in beslag genomen door hun
werk. Arsène berekende de afstand
die jassen hem en het tweetal lag,
stelde de juiste bewegingen vast die
hij zou moeten uivoeren om de een
na de ander buiten gevecht te stel
len, voordat zij tijs gehad zouden heb
ben om hulp te roepen en hij stond
op het punt om de aanval te wagen,
teon Gervaise zei: „Wat is het de
laatste ogenblikken toch koud gewor
den in de kamer. Ik denk dat ik naar
bed ga. En jij?" ,,Ik wil het afwer
ken". „Afwerken! Maar dan ben je
de hele nacht bezig". „Och nee, hoog
stens een uur". Zij ging naar haar
slaapkamer. Twintig minuten, dertig
minuten gingen voorbij, arsène deed
het raam een beetje verder open. De
gordijnen bewogen. Hij duwde nog
meer. Ludovic draaide zicu r
toen hij de gordijnen bol zag staan,
stond hij op om h t raam te sluiten.
Cr weerklonk geen schreeuw, het
had zelfs niet de schijn van
een gevecht. Met een paar ze
kere bewegingen en zonder hem ook
de minste pijn te doen, stelde Arsène
hem buiten gevecht, wikkelde zijn
hoofd in het gordijn, bond hem vast
en alles gebeurde zo dat Ludovic het
gezicht van zijn aanvaller niet zag.
Daarna begaf hij zich snel naar de
brandkast, greep twee portefeuilles
die hij onder zijn arm stak, ging de
werkkamer uit, de trap af. liep de
plaats over en opende de diènstdeur.
;n s+raat gepar
keerd. „Neem dit eerst aan", zei hij
.li vojg me dan".
naar de werkkamer
Met twee keer p en nier gaan haal
den ze de brandkast leeg. Arsène ging
naar zijn kamer, nam het touw weg
en wiste elk spoor van zijn doortocht
uit. Het was gebeurd.
Een paar uur later maakte Arsène
Lupin, geholpen door zijn metgezel,
de inventaris van de portefeuilles op.
Hij was helemaal niet teleurgesteld
te constateren dat het fortuin van de
Imberts lang niet zo belangrijk was
als men wel dacht, omdat hij dat wel
voorzien had. Het waren geen honder
den miljoenen en zlefs geen tiental
len. Maar het uiteindelijke totaal be
liep toch nog een aanzienlijk cijfer
en het waren prima fondsen, obliga
ties van de spoorwegen, van de Stad
Parijs, staatsfondsen, fondsen van
Suez en van de mijnen in het noorden
enzovoort.
Hij verklaarde zich tevreden. „Na
tuurlijk", zei hij, „zal er een ernstige
waardevermindering optreden als de
tijd van verhandelen zal zijn geko
men. We zullen op tegenwerking stui
ten én meerdere malen zullen we te
gen een lage prijs moeten liquide
ren. Dat neemt niet weg dat ik van
plan ben om met dit eerste bedrijfs
kapitaal te gaan leven zoals het me
goed dunkten om een paar dro
men te verwezenlijken die me na aan
het hart liggen". „En de rest". „Dat
kun je verbranden, kerel. Die stapels 1
papieren deden het goed in de brand
kast. Voor ons zijn ze waardeloos.
Wat de effecten betreft, die gaan we
rustig in de kast opsluiten en we
wachten het gunsitge ogenblik af".
Arsène was de volgende morgen van
oordeel dat er geen reden besond om
Tüet terug te gaan naar huize Imbert,
Maar toen hij de kranten las ontdekte
hij dit onverwachte nieuws: Ludovic
en Gervaise waren verdwenen. De f
opening van de brandkast vond met
veel plechtigheid plaats- De magistra-
ten vonden daar wat Arsène Lupin
had achtergelatenheel weinig.
7° zijn de feiten en zo is de ver
klaring die door het optreden
van Arsène Lupin aan bepaalde
feiten gegeven wordt. Ik heb het ver
haal van hemzelf toen hij op een dag
behoefte had aan vertrouwen. Die dag
liep hij met grote passen in mijn
werkkamer op en neer, en zijn ogen
waren koortsachtig, iets wat ik niet
van hem kende. „Tenslotte", zei ik,
„is dat je beste slag?" Zonder me 'n
direct antwoord te geven, zei hij: „In
die kwestie zitten ondoordringbare ge
heimen. Wat een duistere punten blij
ven er nog, zelfs n;a de uitleg die ik
je gegeven heb! Waarom die vlucht?
Waarom hebben zij niet geprofiteerd
van de hulp die ik hun onopzettelijk
bood? Het was zo eenvoudig om te
zeggen: „De onderd miljoen zaten in
de brandkast; die zijn daar nu niet
meer omdat men ze heeft gestolen"!"
„Zij waren helemaal van streek". „Ja
daar heb je het, ze waren helemaal
van streek... Aan de andere kant
is het waar„Is het waar?..."
„Nee, niets". Wat had die terughou
dendheid te betekenen Hij had niet al
leg verteld, dat was duidelijk en wat
hij niet verteld had, vond hij verve
lend om te vertellen. Mijn nieuws
gierigheid was gewekt. De kwestie
moest wel ernstig zijn diat die een
dergelijk man aan het aarzelen bracht
Ik stelde hem in het wilde weg vra
gen. „Je hebt hen niet teruggezien?"
„Nee". „En is het niet bij je opge
komen om wat medelijden met die
twee ongelukikge mensen te hebben?'
„Ik!" riep hij hard en sprong over
eind.
Zijn verzet verwonderde me. Had ik
doel getroffen? En ik ging door: „Na
tuurlijk, zonder jou zouden zij mis
schien opgewassen geweest zijn tegen
het gevaar... of in ieder geval had
den ze met. volle zakken kunnen ver
trekken'. „Je denkt zeker dat ik wroe
ging heb?" „Drommels"! En hij sloeg
hevig met zijn vuist op mijn tafel.
„Dus volgens jou zou ik wroeging
moeten hebben?" „Noem het wroe
ging of spijt, kortom een of ander
gevoel.." „Een of ander gevoel voor
mensen, die„Voor mensen die
je een fortuin ontstolen hebt?" „Welk
fortuin?" „Nou.... die twee of drie
stapels effecten„Die twee of
3 stapels effecten! Ik heb hun pak
ketten aandelen ontstolen, nietwaar?
een deel van hun erfenis is dat mijn
fout? is dat mijn misdaad? Maar
sakkerloot, beste vriend, heb je dan
niet geraden dot ze vals waren, die
effecten?... hoor je het?? ZIJ WA
REN VALS!" Ik keek hem stomver
baasd aan. „Waren die vier of vijf
miljoen vals?" „Vals", riep hij woe
dend uit „helemaal vals!. De obliga
ties, de papieren van de Stad Parijs,
de Staatsfondsen, allemaal vals, pa
pier, niets als papier! Geen oent,
maar dan ook geen cent heeft me
dat zaakje opgebracht. En jij zou wil
len dat ik wroeging had? Nee, zij
moesten dat hebben. Als een gewone
naïeveling hebben ze mij erin laten
lopen. Ze hebben mij als laatste en -
stomste slachtoffer geplukt". Hij was
nu werkelijk woedend, als gevolg van
zijn wrok en geschokte eigenliefde
..Maar in de hele kwestie heb ik van 1
het begin af aan het onderspit ge
dolven. Weet je welke rol ik in deze
zaak gespeeld heb. «of liever gezegd
de rol. die ze mij hebben laten spe-
len? Die van André Brawford! Ja ke-
rell, en ik heb het niet doorgehad!