^Ouderwetse' komieken heroveren het filmdoek I Pa pier voor l JW pen arsene lupin gentleman- inbreker Belangstelling neemt toe Langdon Mededeling aan onze adverteerders Liturgische kalender Ongrijpbaar Begin Harold Lloyd Duo 23 DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 8 MEI 1965 27 filmkomieken „uit de oude draaidoos" zijn in opmars. Zonder opdringe rig te doen, maar toch onmiskenbaar, verschijnen ze met steeds grotere frequentie op het zwart-witte doek. Een goed deel van hen moet voorlopig nog genoegen nemen met de matinees; er zijn er echter ook al, die het tot geregelde avondvoorstellingen hebben gebracht. Een generatie jonge-film kijkers staat op het punt de slapstick te ontdekken. Degenen, die er mee opgegroeid zijn kunnen de kennismaking vernieuwen. Op bescheiden schaal wordt er weer gegooid en gesmeten, Want de stoffige filmcassettes uit de twintiger jaren blijken nog vol leven te zitten. Een flinke scheut on versneden humor uit de tijd van de een- en de twee-akters is dankzij ver schillende geslaagde compilaties binnen het bereik gekomen van een publiek, dat de legendarische filmkomedie alleen door overlevering kende. En al voltrekt de renovatie zich slechts op zeer bescheiden schaal, het is een feit, dat de humoristen van het eerste uur zienderogen terrein winnen. STAN LAUREL de partner van Oliver Hardy toe aan Mack Sennet, die van huis uit Mickall Sinott heette en die als figu rant bij de film was begonnen. Toen hij eenmaal de gelegenheid kreeg zelf standig te gaan werken, was het hem duidelijk, dat hij volledig diende te breken met voorbeelden als b.V; Max Linder. En hij slaagde volledig in zijn opzet, want onder zijn supervisie ont stond er al heel snel een hele reeks films waarin de alledaagse werkelijk heid op groteske en vooral ook filmische manier werd vervormd. IJet ligt o.i. min of meer in de lijn van een normale ontwikkeling, dat nieu we generaties van tijd tot tijd terug grijpen naar de voortbrengselen van vroegere periodes. Filmgeschiedschrij- ving en activiteiten van filmmusea en cinema's d'art zullen de toeschouwer van 1965 allicht eens in de verleiding brengen „een ouwetje'' te gaan bekij ken. En de speciaal in film geïnteres seerde, de filmfan, de filmgek of hoe men hem ook wil betitelen, zal het licht als een gemis voelen, dat de films uit de twintiger en vroege 'dertiger jaren doorgaans alleen in speciale voorstel lingen aan bod komen. Nu er ook in ons land een toenemende belangstelling valt te constateren voor de goede film die zich in welke vorm dan ook bezighoudt met de mens en zijn bestaan en er (zeer) lang zaam, maar zeker een publiek komt, dat iets meer verwacht van de film dan wat oppervlakkige ontspanning, schijnt ook de interesse voor films (lit voor bije periodes iets toe te nemen. En dat geldt met name ook voor komische films. Dit genre blijkt nl. beter tegen de tijd bestand te zijn dan welk ander -pve iaatste filmkomiek, die bij Sennet ook. Goede humor is immers niet ge- TT vak on(jer de kme heeft gekregen bonden aan tijd. - Sennet schiep een absurde we reld, waarin alles mogelijk was. Alle wetten van tijd en ruimte werden overboord gezet. Geen en kele belemmering stond zijn fan tasie in de weg. Sennets Keystone Company is een ware leerschool -gebleken, geworden voor tal van filmko- Ouster Keaton tenslotte is een film- i HrtolrlrAïYiiolr XZQYI H* i D mzin mnmanfool HAROLD LLOYD ook bekend als „Kareltje" ver Hardy, ook wel „de dikke (Hardy) en de dunne (Laurel)." Beiden zijn in middels overleden. Laurel en Hardy hebben in circa twintig jaar meer dan tweehonderd films gemaakt. Him groot ste kracht heeft altijd in hun eenvoud gelegen: ze begonnen aan iets dat ge garandeerd verkeerd afliep. Gremakke- lijker kon het al niet. De dikke en de dunne staan nog steeds hoog genoteerd, Hun creatie is feitelijk onverwoestbaar mieken. Maar zijn talentvolle medewerkers lie ten hem meestal na een poosje in de steek om op eigen houtje aan het fil men te slaan. OLIVER HARDY een deel van het beroemde duo (Advertentie) In verband met de verdere doorvoering van de efficiency op onze diverse administratieve afdelingen op ons kantoor te Breda, wordt u dringend verzocht vragen betreffende onze nota's, contracten, contractstanden e.d. schriftelijk aan ons voor te leggen. Voor prompte beantwoording wordt onzerzijds zorggedragen. Is het evenwel naar uw mening onvermijdelijk bedoelde vragen telefonisch te stellen, dan gelieve n uitsluitend tussen 9.30 en 12.30 uur of tussen 15 en 17.45 uur te bellen. iaflbUü Pe Advertentie-afdeling ZONDAG 9 mei. Derde zondag na Pasen Mis Jubilate. Wit. MAANDAG 10 mei. H. Antoninus. Twee de gebed H.H. Gordianus en Epimachus. Wit. DINSDAG 11 mei. H.H. Philippus en Ja cobus, Apostelen. Rood. WOENSDAG 12 mei. H.H. Nereus enz. en Pancratius. Rood. 's-Hertogenbosch: H. Robertus Bellarminus. Tweede gebed H.H. Nereus enz. en Pancratius. DONDERDAG 13 mei. H. Robertus Bel larminus. Wit. Breda: tweede gebed voor de bisschop. (Verjaardag van zijn wijding). 's-Hertogenbosch: H. Serva- tius. Wit. VRIJDAG 14 mei. Mis van de derde zon dag na Pasen. Tweede gebed H. Boni- fatius. Wit ZATERDAG 15 mei. H. Joannes Baptista de la Salie. Wit. J^u is humor is, dat even ongrijpbaar als onverklaarbaar is. Er zijn men sen, die krom liggen van het lachen om een grap. die een ander zouteloos vindt. Het schijnt dan ook gemakkelijker te zijn mensen te ontroeren dan te amu- Tranen van verdriet biggelen was Harry Langdon. Zijn succesvolste periode viel tussen 1924 en 1929. Lang don was een zeer kinderlijk en -onhan dig mannetje met een zwaar slaapge zicht en oogjes, die altijd zeer verbaasd de wereld inkeken. Na een periode van veel succes is hij alleen nog te zien geweest in onbetekenend kluchtwerk. In 1944 is hij gestorven. De grote kracht van Langdon lag vooral in de buiten gewone gevoeligheid, waarmee hij zich doekkomiek van wie men momenteel niet veel meer hoort. In het buitenland worden zijn films echter voor de jon gere filmgeneratie weer druk gepropa geerd. In ons land schijnt hij zo goed als vergeten te zijn. Toch behoort Kea ton met zijn ondoorgrondelijk gezicht tot de groten onder de groten. De Ame rikaanse filmcriticus James Agee heeft over hem geschreven. „Hij gebruikte zijn grote, droevige, onbeweeglijke gezicht om er een aan tal onderling verbonden dingen mee aan te duiden: een koppige geest, die de halsstarrigheid tot de grens van de krankzinnigheid voert, ezelachtige onverstoorbaarheid onder de wildste omstandigheden. Alles wat hij was, werd uitgedrukt door dit stijve ge zicht. Als hij zijn felle ogen bewoog, was het alsof er ogen in een stand beeld bewogen wist uit. te drukk^elZI"1nm>^teek^ gr is al veel geschreven over de gouden mers getuigen van en buitengewone virtuositeit eerder coiiectief dan tranen van het An£* Mn ^0^11^ van de tijd van de filmkomedie. Maar de herinnering aan deze oertijd van de film kan toch alleen werkelijk levend (Advertentie) lachen. Het is moeilijk de mensen te laten lachen. Het is nog moeilijker hu mor te definiëren. In Duitsland heeft iemand het geprobeerd: „Humor ist wenn man trotzdem lacht". Trotzdem. Er is dus iets, dat tegelijk niét lacht in ons. Intussen, geeft de moderne film over het algemeen weinig blijk van humor. Filmkunst is vaak identiek aan nega tivisme, hardheid, wanhoop. De mening, dat humor geen kunst kan zijn, is nog niet uit de wereld geholpen. De oor zaak hiervan kan zowel schuilen in de vertwijfeling, die gaandeweg velen heeft aangegrepen als in een gebrek aan in spiratie. De basis voor een tragedie is meestal het leven zelf. Een komedie daarentegen veronderstelt naast talent vooral veel verbeelding. "Ttie zijn te vinden in de verschillende filmkomedies, die de laatste tijd wor den vertoond. In „It's a mad, mad, mad world'' van Stanley Kramer, maar ook 'in „The funny side of. live" en Harold Lloyds world of comedy", bloemlezin- gen uit het vroegere werk van Harold Lloyd. Ze zijn ook te vinden in de sfop- sticks van Charlie Chaplin en Stan Laurel en Oliver Hardy, die nog steeds aftrek vinden. De filmkomieken van het eerste uur hebben laten zien, dat de komedie even belangrijk is als, zo niet belangrijker dan, het drama. Elke echt grote clown is tenslotte tevens een dichter. Dat is iets, dat zelfs de snobs de laatste tijd geneigd zijn toe te geven. De groten van de komische film waren geen grap penmakers zonder geest. Dat is het dui delijkst in de films van Chaplin, die natuurlijk op de éérste plaats staat, om dat hij als geen ander de verhoudingen wist te vinden, waarin de lach en de traan moesten worden gemengd. TTet schuchtere begin van de historie van de filmkomedie ligt bij de Key stone Company, die Mack Sennet in 1912 heeft opgericht. Naast Chaplin werkten daar o.a. Buster Keaton en Harry Langdon. Mack Sennet is de man, die de toenmalige Amerikaanse film een eigen gezicht heeft gegeven. Euro pa was in die dagen al een heel stuk verder. De kluchten aan deze kant van de oceaan waren in zekere zin een voortzetting van het variété. Hoogst waarschijnlijk hebben Sennet en Chap lin wel gag-omtieven ontleend aan de komieken van de Europese school o.w. de befaamde Max Linder. Gaandeweg 'J,erwiJ1 bet echter hebben ze toch een eigen Ameri kaanse filmkomedie geschapen. Het va derschap van dit genre komt tenvolle Marx Brothers. Nadat een van het oorspronkelijke vijftal de groep had verlaten, verwierven de anderen in de jaren twintig een grote vermaardheid met hun burleske schouwspelen. De Marx Brothers hebben de komedie, die bij de opkomst van het geluid enige tijd aan bloedarmoede had geleden, nieuw leven ingeblazen. Misschien wa ren vele van hun gags niet origineel, maar de nonsensicale geestigheden vanl Groucho Marx waren het zeker wel. Het toenmalige publiek, vooral het Europese, is overigens nooit zo-enthou siast geweest over dit komische team, omdat bij hen niet de filmacteurs, maar het publiek het kind van de rekening werd. En dat stond de kijkers niet zo erg aan. Bovendien hadden de Euro pese toeschouwers moeilijkheden met de „limericks" van Groucho Marx, die hij in een sneltreintempo van het wit te doek slingerde. De typische hurpor van de Marx Brothers kan men binnen kort zien in c^e hervertoning van „Duck Soup". Het zal een ietwat weemoedig weerzien worden, omdat Hiarpo en Chico Marx inmiddels zijn overleden. toenmalige komieken in hervertoning te brengen. Er is op dit stuk al goed werk verricht. Het is te hopen, dat het ma teriaal, dat nu nog in de kluizen ligt, t.z.t. ook weer eens in de bioscopen te zien zal zijn, BERT VAN OOSTERHOUT (Advertentie) O***** MUCH ADO Amechtig hijgend en astmatisch ben zinedampen brakend zette ons rijwiel met hulpmotor zich die middag in be weging ten einde ons, aldus zijn die nende taak ten behoeve van de mens heid verrichtend, in betrekkelijk pijl snelle vaart (Einstein sic) te dragen naar het rustoord van dat illuster kol lege van veneraibete lieden, dat be reids jaar en dag te boek staat als bolwerk van kollllektieve klerkerij. za- melplaats van nijver ambtenarendom, ofte, lijk de burgerman het brauwt. Openbare Werken. Hier u traden wij binnen. Enigszins beschroomd en on der de indruk van de serene stilte die ter plaatse heerste, stelden wij ons opvallend op voor het loket, daartoe vriendelijk genood door een bordje „Hier melden!". Dit in de naïeve ver onderstelling dat louter onze aanwe zigheid voldoende was om te woord te worden gestaan, zodat wij kloppen, tikken, kuchen of aanverwante volkse manieren om aandacht te trekken overbodig achtten. Schoon onze erger nis werd gewekt door het lange uit blijven van enige vorm van attentie harerzijds, werden wij vervuld van be wondering, toen wij mochten konsta teren dat het een Beatrijs was, die het hele wezen van de dienstdoende lokettiste zozeer in beslag scheen te nemen, jazelfs welden tranen ons in de ogen, wijl wij hieruit konkludeer- den, dat ook intellektuelen dit ambte lijk' heiligdom bevolkten. Op haar vraag wat de heren wensten gaven wij argeloos de onschuldige reden op van onze komst, niet vermoedend dat door het verrichten van dezelfde de rade ren der ambtelijke molen onhoorbaar doch feilloos in beweging werden ge zet. Ons verzoek betrof de aankoop van een plattegrond van Breda. Ten einde nu té overvloedige toeloop tot dit veelgevraagde staaltje' van vak manschap te vermijden, had de be trokken officier het nodig geoordeeld de verkoop in goede banen te leiden en uit dien hoofde deze uitsluitend des voormiddags te doen plaatsgrij pen. Voor onze aandrang bezweken verklaarde de werkneemster dat men slechts na telefonische afspraak toe gang kon verkrijgen tot de ambtenaar eerste klasse van de betreffende afde ling. Met moeite bestonden wij het, een tweede verzoek te onderdrukken, namelijk of wij in dat geval van haar telefoon gebruik mochten maken. Zij maakte duidelijk dat wanneer wij haar opbelden zij ons zou doorverbinden met de chef van de verlangde afde ling. Hierop spoedden wij ons naar de 'dichtstbijzijnde telefooncel, van- waaruit wij de verbinding tot stand brachten met persoon voornoemd. Het duurde ruim twee minuten voor aleer de hoorn aan de andere zijde werd opgenomen, waarschijnlijk om al te opdringerige lieden de moed in. de schoenen te laten zinken. Slechts doorzetters worden voor hun moeite beloond; wij waren twee van hen. Op onze vraag of zij ons nog kende, kon de juffrouw bevestigend antwoor den. Zij verbond ons door. Nadat wij de man hadden kunnen overtuigen van de urgentie van ons verzoek, vonden wij hem bereid ons in audiëntie te ont vangen. Met blij gemoed spoedden wij weerom. Kennelijk verbaasd over het feit dat ons toegang was verleend, edoch zonder onze verklaring te veri fiëren stond het vermoeid-uitziende vrouwspersoon ons toe verder binnen te dringen in de heimenissen van dit ambtelijke labyrint - JAN VAN ELSWIJK TOINE VAN DONGEN MONARCHIE Wederom heeft Nederland, groot en klein, op uitbundige wijze de verjaar dag van Koningin Juliana gevierd. Wie niet in staat was persoonlijk aan de feesten deel te nemen, heeft via het beeldscherm de enorme bloemen hulde aan onze vorstin gebracht, kun nen aanschouwen. In iedere stad en dorp werd tot laat in de avond de viering van deze verjaardag voortge zet. Die avond kwam in mij de herinne ring op hetgeen de heer Scheps van de P.v.d.A. in maart van 19134 via het Vrije Volk, zijn lezers trachtte te doen geloven in zijn artikel ,,De monarchie - past niet meer in deze tijd". Ik heb toen vanaf deze plaats hierop gerea geerd en wel in de editie van 21-3-'64 met „De aap uit de mouw". Hierin heb ik o.a. verklaard, dat ik mét een groot gedeelte van het Nederlandse volk overtuigd was, dat n.l. geen en kele gemotiveerde reden bestond om zich ook maar één moment in de ge dachten van de heer Scheps te^ ver plaatsen. Het einde van mijn betoog was dan ook m.i. juist gekozen door mede te delen er zou een mooie start kun nen plaatshebben op de eerstkomende verjaardag van onze koningin met de leuze Nederland laat zien dat we geen behoefte hebben aan een repu bliek". Ik durf nogmaals te verklaren, dat de vooroorlogse S-D.A.P.-geest niet verder gekomen is dan juist om de hoek, bovendien wil ik gaarne de woor den van de Minister President onder strepen „Nederland is en blijft trouw aan Oranje". Zo is het net niet toevallig, doch zui ver bewust en welgemeend. C. A. v d. S. TRICOT „dikke" en de „dunne" bij de marine Harold Lloyd in een van de hachelijke situaties, waarin hij in elke film te recht kwam. merendeel van de film- komieken. zoals gezegd, zijn loopbaan is begonnen bij Sennet, heeft Harold Lloyd zelf voor zijn succes gevochten. Lloyd is waarschijnlijk de meest ge liefde, navolger van Chaplin. Hij heeft de indrukwekkende prestaties van de laatste weliswaar nooit kunnen evenaren maar dat neemt niet weg, dat hij toch een geheel eigen creatie heeft opge bouwd. die miljoenen mensen heeft ge boeid. Lloyds vel schijning heeft iets weg van een verbinding tussen Chaplin en Douglas Fairbanks. Bij het begin van de handeling was hij doorgaans een toonbeeld van schuchterheid en onhan digheid. Gaandeweg echter ontwikkelde hij een energieke agressiviteit en soms een ongekende spierkracht. In Europa heeft Lloyd inderdaad het meeste suc ces geboekt met „Safety first" C1923) waarin hij te zien was als geveltoerist.' Alles bij elkaar was hij een typische Amerikaanse persoonlijkheid, wiens hele verschijning gezien kan worden als het symbool van daadkracht en kauwgomnonchalance. Jn dc tijd van de stomme film kwamen T)er,n®as'i Harry Langdon en Harold j j *wee komieken naar voren, die individueel niet veel te betekenen had den, maar als duo ongekend veel suc ces hebben gehad: Stan Laurel en Oli- Laten we er niet meer over praten. Nog een woord... een enkel woord, ik zou willen weten..." „Ik klister". Bevond er zich in dit safeloket, in het grootste van de twee een kistje?" „Ja." „Toen u hier bent gekomen in de nacht van 22 op 23 juni, was het er toen?" „Ja." »,Wat zat erin?" „Alles wat de gebroeders Varin erin hadden opgesloten, een vrij aardige collectie juwelen, diamanten en pa rels links en rechts door de genoem de broers geroofd." „En wat heeft u genomen?' „Lieve hemel, denk je maar eens in mijn plaats." „Dan... heeft mijn broer zelfmoord gepleegd toen hij tot de ontdekking kwam dat het kistje verdwenen was?" Waarschijnlijk. De verdwijning van je correspondentie met majoor von Lieben zou geen voldoende reden ge weest zijn. Maar de verdwijning van het kistje.., Is dat alles wat je me te vragen had?" „Dit nog! uw naam?" „Je zegt dat alsof je wraakgevoelens koestert". „Mijn hemel! Het tij kan keren. Van daag bent u de sterkste. Mórgen..." „Ben jij het". „Daar reken ik wel op. Uw naam?" „Arsène Lupin." Arsène Lupin „de brieven van Louis Laeomfoe die je aan haar man hebt gegeven." Hij sloeg zich met de vuist op het voorhoofd. „Heeft zij gedacht dat ik dat had ge daan... Maar ja, na alles wat er ge beurd is, kon ze dat geloven. Stom merd die ik ben." Toen madame Andermatt was bijge komen, luisterde ze gretig naar hem. Hij haalde uit zijn portefeuille een pakje dat in alles leek op dat wat monsieur Andermatt had meegeno- men. „Hier zijn uw brieven, madame, de echte." „Maar.... de andere?" ,De andere zijn hetzelfde als deze, maar door mij vannacht gekopieerd en zorgvuldig .geordend. Uw man zal des te gelukkiger zijn als hij zé leest omdat hij geen vermoeden heeft van het surrogaat, omdat schijnbaar alles zich onder zijn ogen heeft afgespeeld.. ,,Het handschrift..." „Er bestaat geen handschrift dat je niet kunt imiteren." T-)E MAN wankelde alsof hij met een knuppel geslagen was. Je zou zeggen dat die twee woorden hem al le hoop ontnamen. Daspry begon te lachen. ..Ochdacht jij dan dat een monsieur Durant of Dupont deze mooie zaak in elkaar had kunnen zetten? Toe nu, daar is minstens een Arsène Lu- pin voor nodig. En nu je bent in gelicht, mannetje, ga nu je wraak maar voorbereiden. Arsène Lupin wacht op je." En zonder nog iets te zeggen, duwde hij hem naar buiten. „Daspry. Daspry!" schreeuwde ik en ik noemde hem onwillekeurig nog bij de naam waaronder ik hem gekend had. Ik deed het fluwelen gordijn open. Hij kwam aangesneld - „Wat? Wat is er?" „Madame Andermatt is niet goed". Hij was een en al gedienstigheid, liet haar snuwen en terwijl hij haar ver zorgde.. vroeg hij me: „Wat is er toch gebeurd?" „De brieven", antwoordde ik hem... ZIJ BEDANKTE hem met dezelfde woorden van dankbaarheid als waarmee ze gesproken zou hebben tot iemand van haar milieu en ik merkte wel dat zij de laatste zinnen die gewissled waren tussen Vann en Arsène Lupin, niet gehoord had. Ik op mijn beurt bekeek hem enigszins verward, want ik wist niet al te best wat ik moest zeggen tegen die oude vriend die zich onder een zo onver wacht licht aan mij openbaarde. Lu- pin! Het was Lupin Mijn club vriend was niemand anders dan Lu- pin! Ik kon mijn ogen niet geloven... Maar hij zei, geheel op zijn gemak: „Je kunt afscheid nemen van Jean Daspry." ,»ZO-" - Tl „Ja- Jean Daspry gaat op reis. Ik stuur hem naar Marokko. Het is heel wel mogelijk dat hij daar waar dig aan zijn eind komt. Ik beken zelfs dat dat zijn bedoeling is. .Maar Arsène Lupin blijft bij ona- O! meer dan ooit. Arsène Lupin be gint zijn loopbaan pas en hij rekent er wel op..." Onweerstaanbaar nieuwsgierig greep ik hem beet en trok hem een eindje van madame Andermatt vandaan. Dus tenslotte heb je de tweede schuil plaats gevonden, die waarin het bun deltje brieven lag?" Ik heb er vrij veel moeite mee ge had. Gistermiddag pas toen jij sliep, En de hemel weet toch hoe gemak kelijk het was. Maar aan de eenvou digste dingen denk je pas op het laatst." En terwijl* hij me de harten zeven liet zien: J ,Ik had goed geraden dat je, om iiet grote safeloket te openen, deze kaart tegen het zwaard van de man in mozaiek moest duwen..." „Hoe had je dat geraden?" „Heel eenvoudig. Door mijn persoon lijke inlichtingen wist Ik toen ik hier op 22 juni 's avonds kwam..." Nadat je bij mij was weggegaan ',Ja en na je door welgekozen ge sprekken in een dergelijke geestes toestand gebracht te hebben dat een zenuwachtig en gevoelig iemand als jij me onvermijdelijk de vrije hand moest laten zonder uit je bed te ko men." ,,De redenering was juist." ,,Toen ik hier kwam, wist ik dus dat er een schuilplaats was verborgen in een safeloket met een geheim slot en dat de harten zeven de sleutel was, de code van dat slot. Het ging er alleen nog maar om, 'de harten zeven op een plaats te drukken die daar zichtbaar voor was bestemd. Een uur zoeken was me voldoende." „Een uur." „Bekijk de man van mozaïek eens". „De oude keizer?" „Die oude keizer is precies de voor stelling van de harten koning van alle kaartspelen, Karei de Grote." „Inderdaad... Maar waarom opent de harten zeven nu eens het grote slot en dan weer het kleine? En waarom heb je eerst alleen het grote safe loket open gemaakt?" „Waarom? Omdat ik maar steeds mijn harten zeven in dezelfde rich ting plaatste. Gisteren heb ik pas ontdekt dat het tegenovergestelde, dat wil zeggen, als je de zevende punt, de middelste, itaar boven in plaats van naar beneden zet, de verdeling van de zeven punten veranderde." „Lieve hemel." „Natuurlijk lieve hemel; maar je moet er maar op komen. „Iets an ders: je wist niets van die brieven voordat madame Andermatt..." „Er in mijn bijzijn over sprak? Ja wel. Ik had in het safeloket buiten het kistje, alleen de corresponden tie van de twee broers ontdekt, een correspondentie waardoor ik hun ver raad achterhaalde." „Dus je bent er aanvankelijk toeval lig toe gekomen om de geschiedenis van de twee broers weer in elkaar te zetten en om daarna de plannen en de documenten van de onderzee boot te achterhalen?" „Toevallig". „Maar met welk doel heb je gezocht naar.... Daspry onderbrak me lachend: „Lieve hemel, wat stel je toch een belang in die kwestie." ,,Die boeit mie." „Nu dan, straks als ik madame An dermatt naar huis gebracht heb en als ik een briefje dat ik ga schrij ven bij de Eciho de France heb la ten afgeven, kom ik terug en dan zullen we het nauwkeurig uit de doe ken doen." Hij ging zitten en schreef een van die kleine kernachtige berichtjes waar duidelijk de fantasie van de man uit sprak. Wie herinner^ zich niet het hier volgende dat dat zo'n consternatie in de hele wereld veroorzaakte? Arsène Lupin heeft het probleem op- gelost dat Salvator onlangs gepo- neerd heeft. Bezitter van alle oor- spronkelijke documenten en plannen van ingenieur Louis Lacombe, heeft hij deze in handen gegeven van de minister van Marine. Bij deze gele- genheid opent hij een inschrijving met het doel om de Staat de eerste 1 onderzeeboot aan te bieden, die vol- 1 gens deze plannen gebouwd zal wor- 1 den. En om deze inschrijving te ope- i nen schrijft hij zelf als eerste in met i een bedrag van twintigduizend franc. „De twintigduizend franc van de cheques van monsieur Andermatt?" vroeg ik hem toen hij mij het brief je had laten lezen. „Precies. Het is billijk dat Varin zijn verraad gedeeltelijk vrijkoopt.' Zo heb ik Arsène Lupin leren ken nen. Op deze manier ben ik te weten gekomen dat Jean Daspry, clubvriend 1 en mondaine relatie, niemand anders 1 dan Arsène Lupin was, de gentleman- inbreker. Daarom heb ik zulke pret tige vriendschapsbanden aange knoopt met onze grote man en daar om ben ik langzamerhand, dank zij het vertrouwen dat hij in mij stelt, zijn zeer nederige, zeer getrouwe en zeer dankbare geschiedschrijver ge- 1 worden. /"\M DRIE UUR 's morgens stond er' nog een half dozijn auto's voor een van de kleine schilderhuisjes die aan de enige kant van de Boulevard Bertihier staan. De deur van dat huis ging open. Eén groepje gasten, he ren en dames, kwam naar buiten. N.A.C. Afgelopen saterdag stond in de ru briek „Papier voor uw pen" een brief afgedrukt van de heer A. de Wild, Beatrixstraat 6, alhier, over het de graderen van N.A-C. Gaarne zou ik hier op in willen gaan, als leek op voetbalgebied. maar desondanks N.A.C. toch een warm hart toedragend. Dat deze club zo roemloos moet de graderen is een grote teleurstelling, welke niet zo maar vergeten zal wor den. Bijna 50 jaar in de hoogste regionen voetballen, spelers met klinkende na men presenteren en dit alles ih één seizoen te niet gedaan door een elf tal dat af en toe voetbal liet zien, de tweede divisie nog niet waardig. Pech en blessures mogen niet meege teld worden, maar mensen om die open plaatsen te bezetten, die waren er niet. De beste spelers verkopen en an dere mensen aantrekken die die capa citeit missen om te kunnen voldoen aan de hoogste eisen van de ere-divi- sie. Kijk, dat is fout, en ik ben er vast van overtuigd, dat als wijlen „Rat" Verlegh nog leefde, dit vast en zeker niet gebeurd was. De schuld gedeeltelijk op de schou ders van de toeschouwers en supporters werpen is onzin. Ik ben bij wedstrij den geweest, dat een ieder zowat de laatste adem uit zijn lichaam perste, om N.A.C. maar aan te moedigen, maar tevergeefs. Ik heb wedstrijden gezien, waarbij het publiek niet voor het einde het veld verliet! Nee, aan ons heeft het niet gelegen. Ondanks het feit dat N.A.C. nu ge degradeerd is. kom ik toch kijken als het« nieuwe seizoen begint in de hoop dat het nu beter zal gaan en dat N.A.C. weer gauw in de ere-divisie terug is. J. WEEDAGE EINDSTRAAT *0, BREDA. .ANTI-RODDEL-ACTIE" Het woord „roddelen" heeft over het algemeen de betekenis van: kwaad spreken van een ander. Nu kunt u wel zeggen: De waariieid mag gezegd worden en wie leven m een democratisch land, maar als u even redelijk doorredeneert zult u zelf moeten toegeven dat oit klets koek is. Neem nou eens iemand, die zich bij een of andere gelegenheid heeft laten gaan. De persoon in feite wil dit voor de buitenwereld stil houden. Dit ij normaal. Nu bent u op een of andere manier er achter gekomen, dat deze persoon eens een nare streek uitge haald heeft en u vertelt dat tegen, la ten we zeggen, uw broer °f buur vrouw. Deze vertelt het ongetwijfeld weer verder en op een gegeven mo ment is het algemeen bekend wat de betreffende persoon uitgehaald heeft. Vanzelfsprekend is het verhaal veel sterker geworden als het uiteindelijk bij de laatste persoon arriveert. De persoon in kwestie hoort ook, dat iedereen weet wat hij uitgehaald heeft en krijgt hierdoor hoogstwaarschijnlijk een minderwaardigheidsgevoel en het leven wordt hem zuur gemaakt. En dat komt allemaal door u. Als u niets te gen uw vrouw of buurvrouw gezegd had, had deze persoon rustig zijn ver dere leven kunnen leiden. Hij zou het misschien toch wel gehoord hebben, maar dan zou u hieraan geen schuld hebben. U heeft nooit over het z.g. „rodde len" nagedacht, maar u hebt zonder dat u het zelf weet iemand het leven onmogelijk gemaakt. U heeft do per soon in kwestie in de puree geduwd en u leeft maar vrolijk verder, zon der zelf te weten dat u zelfs met de kleinste roddelpraatjes iemand op een gedegen manier kunt kwetsen. Wij hebben sinds 1 mei een „Anti- Roddel-Actie" opgericht en ik geloof niet dat het nog nut heeft u te vertel-' len wat u moet doen om uw steentje aan deze actie bij te dragen. Wij werken onder het motto: „Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook aan een ander niet". BREDA SWART. THERE SI A-NOVENE De zusters Karmelitessen van Eg- mond a.d. Hoef houden van 17 tot 25 mei weer de Theresia-ovene, welke als algemene.intentie heeft: het welslagen van het concilie. De H. Theresia zou men „een heilige van onze tijd" kun nen noemen, omdat zij de onzelfzuch tigheid, zelfs als het ging om het ver werven van verdiensten voor de he mel. bij alles wat zij ondernam als richtsnoer had. Wat zouden wij, die in onze voortdurende onzekerheid niet an ders doen van onszelf tegen allerlei ri sico's dekken, veel van de H. There sia kunnen leren! Aan de novene wordt nog steeds door zeer velen deelgeno men Doet u het ook? ZRS. KARMELITESSEN EGMOND a.d. HOEF. MOEDERDAG 1965 Zondag is de dag van moeder Zondag is het Moederdag Laten wij moeder op die dag eens f fijn verwennen Met een bloemetje en gulle lach Zet moeder zondag eens in de bloemen Moeder is zo gauw tetfreên Help moeder met het schikken van [de bloemen Moeder is soms slecht ter been Laat aan moeder zondag eens uw fliefde blijken Als vergelding voor alles wat zij [voor u deed Met open armen zal zij u ontvangen Geef haar een bloem, al hebt ge het (zelf ook niet breed O, moeder, moeder, die teerbeminde ..ij- [moeder Met diepe rimpels m haar gelaat Door moeders eenvoudige haardracht Loopt menige zilveren draad Geef moeder bloemen, bloemen, bloemen De trouwe zorg van het huisgezin Maak zondag eens van die afgetobde Een lieve bloemenkoningin. BREDA OOM PIET, Tl Jaar

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 17