^Ouderwetse' komieken
heroveren het filmdoek
I
Pa
pier voor l
JW
pen
arsene
lupin
gentleman-
inbreker
Belangstelling
neemt toe
Langdon
Mededeling
aan onze
adverteerders
Liturgische kalender
Ongrijpbaar
Begin
Harold Lloyd
Duo
23
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 8 MEI 1965
27
filmkomieken „uit de oude draaidoos" zijn in opmars. Zonder opdringe
rig te doen, maar toch onmiskenbaar, verschijnen ze met steeds grotere
frequentie op het zwart-witte doek. Een goed deel van hen moet voorlopig
nog genoegen nemen met de matinees; er zijn er echter ook al, die het tot
geregelde avondvoorstellingen hebben gebracht. Een generatie jonge-film
kijkers staat op het punt de slapstick te ontdekken. Degenen, die er mee
opgegroeid zijn kunnen de kennismaking vernieuwen. Op bescheiden
schaal wordt er weer gegooid en gesmeten, Want de stoffige filmcassettes
uit de twintiger jaren blijken nog vol leven te zitten. Een flinke scheut on
versneden humor uit de tijd van de een- en de twee-akters is dankzij ver
schillende geslaagde compilaties binnen het bereik gekomen van een
publiek, dat de legendarische filmkomedie alleen door overlevering kende.
En al voltrekt de renovatie zich slechts op zeer bescheiden schaal, het is
een feit, dat de humoristen van het eerste uur zienderogen terrein winnen.
STAN LAUREL
de partner van Oliver Hardy
toe aan Mack Sennet, die van huis uit
Mickall Sinott heette en die als figu
rant bij de film was begonnen. Toen
hij eenmaal de gelegenheid kreeg zelf
standig te gaan werken, was het hem
duidelijk, dat hij volledig diende te
breken met voorbeelden als b.V; Max
Linder. En hij slaagde volledig in zijn
opzet, want onder zijn supervisie ont
stond er al heel snel een hele reeks
films waarin de alledaagse werkelijk
heid op groteske en vooral ook filmische
manier werd vervormd.
IJet ligt o.i. min of meer in de lijn van
een normale ontwikkeling, dat nieu
we generaties van tijd tot tijd terug
grijpen naar de voortbrengselen van
vroegere periodes. Filmgeschiedschrij-
ving en activiteiten van filmmusea en
cinema's d'art zullen de toeschouwer
van 1965 allicht eens in de verleiding
brengen „een ouwetje'' te gaan bekij
ken. En de speciaal in film geïnteres
seerde, de filmfan, de filmgek of hoe
men hem ook wil betitelen, zal het licht
als een gemis voelen, dat de films uit
de twintiger en vroege 'dertiger jaren
doorgaans alleen in speciale voorstel
lingen aan bod komen.
Nu er ook in ons land een toenemende
belangstelling valt te constateren voor
de goede film die zich in welke
vorm dan ook bezighoudt met de mens
en zijn bestaan en er (zeer) lang
zaam, maar zeker een publiek komt, dat
iets meer verwacht van de film dan
wat oppervlakkige ontspanning, schijnt
ook de interesse voor films (lit voor
bije periodes iets toe te nemen. En dat
geldt met name ook voor komische
films. Dit genre blijkt nl. beter tegen
de tijd bestand te zijn dan welk ander -pve iaatste filmkomiek, die bij Sennet
ook. Goede humor is immers niet ge- TT vak on(jer de kme heeft gekregen
bonden aan tijd. -
Sennet schiep een absurde we
reld, waarin alles mogelijk was.
Alle wetten van tijd en ruimte
werden overboord gezet. Geen en
kele belemmering stond zijn fan
tasie in de weg. Sennets Keystone
Company is een ware leerschool -gebleken,
geworden voor tal van filmko- Ouster Keaton tenslotte is een film-
i HrtolrlrAïYiiolr XZQYI H* i D mzin mnmanfool
HAROLD LLOYD
ook bekend als „Kareltje"
ver Hardy, ook wel „de dikke (Hardy)
en de dunne (Laurel)." Beiden zijn in
middels overleden. Laurel en Hardy
hebben in circa twintig jaar meer dan
tweehonderd films gemaakt. Him groot
ste kracht heeft altijd in hun eenvoud
gelegen: ze begonnen aan iets dat ge
garandeerd verkeerd afliep. Gremakke-
lijker kon het al niet. De dikke en de
dunne staan nog steeds hoog genoteerd,
Hun creatie is feitelijk onverwoestbaar
mieken.
Maar zijn talentvolle medewerkers lie
ten hem meestal na een poosje in de
steek om op eigen houtje aan het fil
men te slaan.
OLIVER HARDY
een deel van het beroemde duo
(Advertentie)
In verband met de
verdere doorvoering van
de efficiency op onze
diverse administratieve
afdelingen op ons kantoor
te Breda, wordt u dringend
verzocht vragen betreffende
onze nota's, contracten,
contractstanden e.d.
schriftelijk aan ons
voor te leggen.
Voor prompte
beantwoording wordt
onzerzijds zorggedragen.
Is het evenwel naar uw
mening onvermijdelijk
bedoelde vragen telefonisch
te stellen, dan gelieve n
uitsluitend tussen 9.30 en
12.30 uur of tussen 15 en
17.45 uur te bellen.
iaflbUü Pe
Advertentie-afdeling
ZONDAG 9 mei. Derde zondag na Pasen
Mis Jubilate. Wit.
MAANDAG 10 mei. H. Antoninus. Twee
de gebed H.H. Gordianus en Epimachus.
Wit.
DINSDAG 11 mei. H.H. Philippus en Ja
cobus, Apostelen. Rood.
WOENSDAG 12 mei. H.H. Nereus enz. en
Pancratius. Rood. 's-Hertogenbosch: H.
Robertus Bellarminus. Tweede gebed
H.H. Nereus enz. en Pancratius.
DONDERDAG 13 mei. H. Robertus Bel
larminus. Wit. Breda: tweede gebed
voor de bisschop. (Verjaardag van zijn
wijding). 's-Hertogenbosch: H. Serva-
tius. Wit.
VRIJDAG 14 mei. Mis van de derde zon
dag na Pasen. Tweede gebed H. Boni-
fatius. Wit
ZATERDAG 15 mei. H. Joannes Baptista
de la Salie. Wit.
J^u is humor is, dat even ongrijpbaar
als onverklaarbaar is. Er zijn men
sen, die krom liggen van het lachen om
een grap. die een ander zouteloos vindt.
Het schijnt dan ook gemakkelijker te
zijn mensen te ontroeren dan te amu-
Tranen van verdriet biggelen
was Harry Langdon. Zijn succesvolste
periode viel tussen 1924 en 1929. Lang
don was een zeer kinderlijk en -onhan
dig mannetje met een zwaar slaapge
zicht en oogjes, die altijd zeer verbaasd
de wereld inkeken. Na een periode van
veel succes is hij alleen nog te zien
geweest in onbetekenend kluchtwerk.
In 1944 is hij gestorven. De grote kracht
van Langdon lag vooral in de buiten
gewone gevoeligheid, waarmee hij zich
doekkomiek van wie men momenteel
niet veel meer hoort. In het buitenland
worden zijn films echter voor de jon
gere filmgeneratie weer druk gepropa
geerd. In ons land schijnt hij zo goed
als vergeten te zijn. Toch behoort Kea
ton met zijn ondoorgrondelijk gezicht
tot de groten onder de groten. De Ame
rikaanse filmcriticus James Agee heeft
over hem geschreven.
„Hij gebruikte zijn grote, droevige,
onbeweeglijke gezicht om er een aan
tal onderling verbonden dingen mee
aan te duiden: een koppige geest, die
de halsstarrigheid tot de grens van
de krankzinnigheid voert, ezelachtige
onverstoorbaarheid onder de wildste
omstandigheden. Alles wat hij was,
werd uitgedrukt door dit stijve ge
zicht. Als hij zijn felle ogen bewoog,
was het alsof er ogen in een stand
beeld bewogen
wist uit. te drukk^elZI"1nm>^teek^ gr is al veel geschreven over de gouden
mers getuigen van
en buitengewone virtuositeit
eerder coiiectief dan tranen van het An£* Mn ^0^11^ van de
tijd van de filmkomedie. Maar de
herinnering aan deze oertijd van de
film kan toch alleen werkelijk levend
(Advertentie)
lachen. Het is moeilijk de mensen te
laten lachen. Het is nog moeilijker hu
mor te definiëren. In Duitsland heeft
iemand het geprobeerd: „Humor ist
wenn man trotzdem lacht". Trotzdem.
Er is dus iets, dat tegelijk niét lacht
in ons.
Intussen, geeft de moderne film over
het algemeen weinig blijk van humor.
Filmkunst is vaak identiek aan nega
tivisme, hardheid, wanhoop. De mening,
dat humor geen kunst kan zijn, is nog
niet uit de wereld geholpen. De oor
zaak hiervan kan zowel schuilen in de
vertwijfeling, die gaandeweg velen heeft
aangegrepen als in een gebrek aan in
spiratie. De basis voor een tragedie is
meestal het leven zelf. Een komedie
daarentegen veronderstelt naast talent
vooral veel verbeelding.
"Ttie zijn te vinden in de verschillende
filmkomedies, die de laatste tijd wor
den vertoond. In „It's a mad, mad, mad
world'' van Stanley Kramer, maar ook
'in „The funny side of. live" en Harold
Lloyds world of comedy", bloemlezin-
gen uit het vroegere werk van Harold
Lloyd. Ze zijn ook te vinden in de sfop-
sticks van Charlie Chaplin en Stan
Laurel en Oliver Hardy, die nog steeds
aftrek vinden.
De filmkomieken van het eerste uur
hebben laten zien, dat de komedie even
belangrijk is als, zo niet belangrijker
dan, het drama. Elke echt grote clown
is tenslotte tevens een dichter. Dat is
iets, dat zelfs de snobs de laatste tijd
geneigd zijn toe te geven. De groten
van de komische film waren geen grap
penmakers zonder geest. Dat is het dui
delijkst in de films van Chaplin, die
natuurlijk op de éérste plaats staat, om
dat hij als geen ander de verhoudingen
wist te vinden, waarin de lach en de
traan moesten worden gemengd.
TTet schuchtere begin van de historie
van de filmkomedie ligt bij de Key
stone Company, die Mack Sennet in
1912 heeft opgericht. Naast Chaplin
werkten daar o.a. Buster Keaton en
Harry Langdon. Mack Sennet is de man,
die de toenmalige Amerikaanse film
een eigen gezicht heeft gegeven. Euro
pa was in die dagen al een heel stuk
verder. De kluchten aan deze kant van
de oceaan waren in zekere zin een
voortzetting van het variété. Hoogst
waarschijnlijk hebben Sennet en Chap
lin wel gag-omtieven ontleend aan de
komieken van de Europese school o.w.
de befaamde Max Linder. Gaandeweg 'J,erwiJ1 bet
echter hebben ze toch een eigen Ameri
kaanse filmkomedie geschapen. Het va
derschap van dit genre komt tenvolle
Marx Brothers. Nadat een van het
oorspronkelijke vijftal de groep had
verlaten, verwierven de anderen in de
jaren twintig een grote vermaardheid
met hun burleske schouwspelen. De
Marx Brothers hebben de komedie, die
bij de opkomst van het geluid enige
tijd aan bloedarmoede had geleden,
nieuw leven ingeblazen. Misschien wa
ren vele van hun gags niet origineel,
maar de nonsensicale geestigheden vanl
Groucho Marx waren het zeker wel.
Het toenmalige publiek, vooral het
Europese, is overigens nooit zo-enthou
siast geweest over dit komische team,
omdat bij hen niet de filmacteurs, maar
het publiek het kind van de rekening
werd. En dat stond de kijkers niet zo
erg aan. Bovendien hadden de Euro
pese toeschouwers moeilijkheden met
de „limericks" van Groucho Marx, die
hij in een sneltreintempo van het wit
te doek slingerde. De typische hurpor
van de Marx Brothers kan men binnen
kort zien in c^e hervertoning van „Duck
Soup". Het zal een ietwat weemoedig
weerzien worden, omdat Hiarpo en
Chico Marx inmiddels zijn overleden.
toenmalige komieken in hervertoning te
brengen. Er is op dit stuk al goed werk
verricht. Het is te hopen, dat het ma
teriaal, dat nu nog in de kluizen ligt,
t.z.t. ook weer eens in de bioscopen te
zien zal zijn,
BERT VAN OOSTERHOUT
(Advertentie)
O*****
MUCH ADO
Amechtig hijgend en astmatisch ben
zinedampen brakend zette ons rijwiel
met hulpmotor zich die middag in be
weging ten einde ons, aldus zijn die
nende taak ten behoeve van de mens
heid verrichtend, in betrekkelijk pijl
snelle vaart (Einstein sic) te dragen
naar het rustoord van dat illuster kol
lege van veneraibete lieden, dat be
reids jaar en dag te boek staat als
bolwerk van kollllektieve klerkerij. za-
melplaats van nijver ambtenarendom,
ofte, lijk de burgerman het brauwt.
Openbare Werken. Hier u traden wij
binnen. Enigszins beschroomd en on
der de indruk van de serene stilte die
ter plaatse heerste, stelden wij ons
opvallend op voor het loket, daartoe
vriendelijk genood door een bordje
„Hier melden!". Dit in de naïeve ver
onderstelling dat louter onze aanwe
zigheid voldoende was om te woord
te worden gestaan, zodat wij kloppen,
tikken, kuchen of aanverwante volkse
manieren om aandacht te trekken
overbodig achtten. Schoon onze erger
nis werd gewekt door het lange uit
blijven van enige vorm van attentie
harerzijds, werden wij vervuld van be
wondering, toen wij mochten konsta
teren dat het een Beatrijs was, die
het hele wezen van de dienstdoende
lokettiste zozeer in beslag scheen te
nemen, jazelfs welden tranen ons in
de ogen, wijl wij hieruit konkludeer-
den, dat ook intellektuelen dit ambte
lijk' heiligdom bevolkten. Op haar
vraag wat de heren wensten gaven wij
argeloos de onschuldige reden op van
onze komst, niet vermoedend dat door
het verrichten van dezelfde de rade
ren der ambtelijke molen onhoorbaar
doch feilloos in beweging werden ge
zet. Ons verzoek betrof de aankoop
van een plattegrond van Breda. Ten
einde nu té overvloedige toeloop tot
dit veelgevraagde staaltje' van vak
manschap te vermijden, had de be
trokken officier het nodig geoordeeld
de verkoop in goede banen te leiden
en uit dien hoofde deze uitsluitend
des voormiddags te doen plaatsgrij
pen. Voor onze aandrang bezweken
verklaarde de werkneemster dat men
slechts na telefonische afspraak toe
gang kon verkrijgen tot de ambtenaar
eerste klasse van de betreffende afde
ling. Met moeite bestonden wij het,
een tweede verzoek te onderdrukken,
namelijk of wij in dat geval van haar
telefoon gebruik mochten maken. Zij
maakte duidelijk dat wanneer wij haar
opbelden zij ons zou doorverbinden
met de chef van de verlangde afde
ling. Hierop spoedden wij ons naar
de 'dichtstbijzijnde telefooncel, van-
waaruit wij de verbinding tot stand
brachten met persoon voornoemd.
Het duurde ruim twee minuten voor
aleer de hoorn aan de andere zijde
werd opgenomen, waarschijnlijk om
al te opdringerige lieden de moed in.
de schoenen te laten zinken. Slechts
doorzetters worden voor hun moeite
beloond; wij waren twee van hen. Op
onze vraag of zij ons nog kende,
kon de juffrouw bevestigend antwoor
den. Zij verbond ons door. Nadat wij
de man hadden kunnen overtuigen van
de urgentie van ons verzoek, vonden
wij hem bereid ons in audiëntie te ont
vangen. Met blij gemoed spoedden wij
weerom. Kennelijk verbaasd over het
feit dat ons toegang was verleend,
edoch zonder onze verklaring te veri
fiëren stond het vermoeid-uitziende
vrouwspersoon ons toe verder binnen
te dringen in de heimenissen van dit
ambtelijke labyrint
- JAN VAN ELSWIJK
TOINE VAN DONGEN
MONARCHIE
Wederom heeft Nederland, groot en
klein, op uitbundige wijze de verjaar
dag van Koningin Juliana gevierd.
Wie niet in staat was persoonlijk aan
de feesten deel te nemen, heeft via
het beeldscherm de enorme bloemen
hulde aan onze vorstin gebracht, kun
nen aanschouwen. In iedere stad en
dorp werd tot laat in de avond de
viering van deze verjaardag voortge
zet.
Die avond kwam in mij de herinne
ring op hetgeen de heer Scheps van
de P.v.d.A. in maart van 19134 via het
Vrije Volk, zijn lezers trachtte te doen
geloven in zijn artikel ,,De monarchie -
past niet meer in deze tijd". Ik heb
toen vanaf deze plaats hierop gerea
geerd en wel in de editie van 21-3-'64
met „De aap uit de mouw". Hierin
heb ik o.a. verklaard, dat ik mét een
groot gedeelte van het Nederlandse
volk overtuigd was, dat n.l. geen en
kele gemotiveerde reden bestond om
zich ook maar één moment in de ge
dachten van de heer Scheps te^ ver
plaatsen.
Het einde van mijn betoog was dan
ook m.i. juist gekozen door mede te
delen er zou een mooie start kun
nen plaatshebben op de eerstkomende
verjaardag van onze koningin met de
leuze Nederland laat zien dat we
geen behoefte hebben aan een repu
bliek".
Ik durf nogmaals te verklaren, dat
de vooroorlogse S-D.A.P.-geest niet
verder gekomen is dan juist om de
hoek, bovendien wil ik gaarne de woor
den van de Minister President onder
strepen „Nederland is en blijft trouw
aan Oranje".
Zo is het net niet toevallig, doch zui
ver bewust en welgemeend.
C. A. v d. S.
TRICOT
„dikke" en de „dunne"
bij de marine
Harold Lloyd in een van de hachelijke
situaties, waarin hij in elke film te
recht kwam.
merendeel van de film-
komieken. zoals gezegd, zijn loopbaan
is begonnen bij Sennet, heeft Harold
Lloyd zelf voor zijn succes gevochten.
Lloyd is waarschijnlijk de meest ge
liefde, navolger van Chaplin. Hij heeft
de indrukwekkende prestaties van de
laatste weliswaar nooit kunnen evenaren
maar dat neemt niet weg, dat hij toch
een geheel eigen creatie heeft opge
bouwd. die miljoenen mensen heeft ge
boeid.
Lloyds vel schijning heeft iets weg van
een verbinding tussen Chaplin en
Douglas Fairbanks. Bij het begin van
de handeling was hij doorgaans een
toonbeeld van schuchterheid en onhan
digheid. Gaandeweg echter ontwikkelde
hij een energieke agressiviteit en soms
een ongekende spierkracht. In Europa
heeft Lloyd inderdaad het meeste suc
ces geboekt met „Safety first" C1923)
waarin hij te zien was als geveltoerist.'
Alles bij elkaar was hij een typische
Amerikaanse persoonlijkheid, wiens
hele verschijning gezien kan worden
als het symbool van daadkracht en
kauwgomnonchalance.
Jn dc tijd van de stomme film kwamen
T)er,n®as'i Harry Langdon en Harold
j j *wee komieken naar voren, die
individueel niet veel te betekenen had
den, maar als duo ongekend veel suc
ces hebben gehad: Stan Laurel en Oli-
Laten we er niet meer over praten.
Nog een woord... een enkel woord,
ik zou willen weten..."
„Ik klister".
Bevond er zich in dit safeloket, in
het grootste van de twee een kistje?"
„Ja."
„Toen u hier bent gekomen in de
nacht van 22 op 23 juni, was het
er toen?"
„Ja."
»,Wat zat erin?"
„Alles wat de gebroeders Varin erin
hadden opgesloten, een vrij aardige
collectie juwelen, diamanten en pa
rels links en rechts door de genoem
de broers geroofd."
„En wat heeft u genomen?'
„Lieve hemel, denk je maar eens
in mijn plaats."
„Dan... heeft mijn broer zelfmoord
gepleegd toen hij tot de ontdekking
kwam dat het kistje verdwenen was?"
Waarschijnlijk. De verdwijning van
je correspondentie met majoor von
Lieben zou geen voldoende reden ge
weest zijn. Maar de verdwijning van
het kistje.., Is dat alles wat je me
te vragen had?"
„Dit nog! uw naam?"
„Je zegt dat alsof je wraakgevoelens
koestert".
„Mijn hemel! Het tij kan keren. Van
daag bent u de sterkste. Mórgen..."
„Ben jij het".
„Daar reken ik wel op. Uw naam?"
„Arsène Lupin."
Arsène Lupin
„de brieven van Louis Laeomfoe die
je aan haar man hebt gegeven."
Hij sloeg zich met de vuist op het
voorhoofd.
„Heeft zij gedacht dat ik dat had ge
daan... Maar ja, na alles wat er ge
beurd is, kon ze dat geloven. Stom
merd die ik ben."
Toen madame Andermatt was bijge
komen, luisterde ze gretig naar hem.
Hij haalde uit zijn portefeuille een
pakje dat in alles leek op dat wat
monsieur Andermatt had meegeno-
men.
„Hier zijn uw brieven, madame, de
echte."
„Maar.... de andere?"
,De andere zijn hetzelfde als deze,
maar door mij vannacht gekopieerd
en zorgvuldig .geordend. Uw man zal
des te gelukkiger zijn als hij zé leest
omdat hij geen vermoeden heeft van
het surrogaat, omdat schijnbaar alles
zich onder zijn ogen heeft afgespeeld..
,,Het handschrift..."
„Er bestaat geen handschrift dat
je niet kunt imiteren."
T-)E MAN wankelde alsof hij met een
knuppel geslagen was. Je zou
zeggen dat die twee woorden hem al
le hoop ontnamen. Daspry begon te
lachen.
..Ochdacht jij dan dat een monsieur
Durant of Dupont deze mooie zaak
in elkaar had kunnen zetten? Toe
nu, daar is minstens een Arsène Lu-
pin voor nodig. En nu je bent in
gelicht, mannetje, ga nu je wraak
maar voorbereiden. Arsène Lupin
wacht op je."
En zonder nog iets te zeggen, duwde
hij hem naar buiten.
„Daspry. Daspry!" schreeuwde ik en
ik noemde hem onwillekeurig nog bij
de naam waaronder ik hem gekend
had. Ik deed het fluwelen gordijn
open. Hij kwam aangesneld
- „Wat? Wat is er?"
„Madame Andermatt is niet goed".
Hij was een en al gedienstigheid, liet
haar snuwen en terwijl hij haar ver
zorgde.. vroeg hij me:
„Wat is er toch gebeurd?"
„De brieven", antwoordde ik hem...
ZIJ BEDANKTE hem met dezelfde
woorden van dankbaarheid als
waarmee ze gesproken zou hebben
tot iemand van haar milieu en ik
merkte wel dat zij de laatste zinnen
die gewissled waren tussen Vann en
Arsène Lupin, niet gehoord had. Ik
op mijn beurt bekeek hem enigszins
verward, want ik wist niet al te best
wat ik moest zeggen tegen die oude
vriend die zich onder een zo onver
wacht licht aan mij openbaarde. Lu-
pin! Het was Lupin Mijn club
vriend was niemand anders dan Lu-
pin! Ik kon mijn ogen niet geloven...
Maar hij zei, geheel op zijn gemak:
„Je kunt afscheid nemen van Jean
Daspry."
,»ZO-" - Tl
„Ja- Jean Daspry gaat op reis. Ik
stuur hem naar Marokko. Het is
heel wel mogelijk dat hij daar waar
dig aan zijn eind komt. Ik beken
zelfs dat dat zijn bedoeling is.
.Maar Arsène Lupin blijft bij ona-
O! meer dan ooit. Arsène Lupin be
gint zijn loopbaan pas en hij rekent
er wel op..."
Onweerstaanbaar nieuwsgierig greep
ik hem beet en trok hem een eindje
van madame Andermatt vandaan.
Dus tenslotte heb je de tweede schuil
plaats gevonden, die waarin het bun
deltje brieven lag?"
Ik heb er vrij veel moeite mee ge
had. Gistermiddag pas toen jij sliep,
En de hemel weet toch hoe gemak
kelijk het was. Maar aan de eenvou
digste dingen denk je pas op het
laatst."
En terwijl* hij me de harten zeven
liet zien: J
,Ik had goed geraden dat je, om
iiet grote safeloket te openen, deze
kaart tegen het zwaard van de man
in mozaiek moest duwen..."
„Hoe had je dat geraden?"
„Heel eenvoudig. Door mijn persoon
lijke inlichtingen wist Ik toen ik hier
op 22 juni 's avonds kwam..."
Nadat je bij mij was weggegaan
',Ja en na je door welgekozen ge
sprekken in een dergelijke geestes
toestand gebracht te hebben dat een
zenuwachtig en gevoelig iemand als
jij me onvermijdelijk de vrije hand
moest laten zonder uit je bed te ko
men."
,,De redenering was juist."
,,Toen ik hier kwam, wist ik dus dat
er een schuilplaats was verborgen
in een safeloket met een geheim slot
en dat de harten zeven de sleutel
was, de code van dat slot. Het ging
er alleen nog maar om, 'de harten
zeven op een plaats te drukken die
daar zichtbaar voor was bestemd.
Een uur zoeken was me voldoende."
„Een uur."
„Bekijk de man van mozaïek eens".
„De oude keizer?"
„Die oude keizer is precies de voor
stelling van de harten koning van
alle kaartspelen, Karei de Grote."
„Inderdaad... Maar waarom opent de
harten zeven nu eens het grote slot
en dan weer het kleine? En waarom
heb je eerst alleen het grote safe
loket open gemaakt?"
„Waarom? Omdat ik maar steeds
mijn harten zeven in dezelfde rich
ting plaatste. Gisteren heb ik pas
ontdekt dat het tegenovergestelde, dat
wil zeggen, als je de zevende punt,
de middelste, itaar boven in plaats
van naar beneden zet, de verdeling
van de zeven punten veranderde."
„Lieve hemel."
„Natuurlijk lieve hemel; maar je
moet er maar op komen. „Iets an
ders: je wist niets van die brieven
voordat madame Andermatt..."
„Er in mijn bijzijn over sprak? Ja
wel. Ik had in het safeloket buiten
het kistje, alleen de corresponden
tie van de twee broers ontdekt, een
correspondentie waardoor ik hun ver
raad achterhaalde."
„Dus je bent er aanvankelijk toeval
lig toe gekomen om de geschiedenis
van de twee broers weer in elkaar
te zetten en om daarna de plannen
en de documenten van de onderzee
boot te achterhalen?"
„Toevallig".
„Maar met welk doel heb je gezocht
naar....
Daspry onderbrak me lachend:
„Lieve hemel, wat stel je toch een
belang in die kwestie."
,,Die boeit mie."
„Nu dan, straks als ik madame An
dermatt naar huis gebracht heb en
als ik een briefje dat ik ga schrij
ven bij de Eciho de France heb la
ten afgeven, kom ik terug en dan
zullen we het nauwkeurig uit de doe
ken doen."
Hij ging zitten en schreef een van
die kleine kernachtige berichtjes waar
duidelijk de fantasie van de man uit
sprak. Wie herinner^ zich niet het
hier volgende dat dat zo'n consternatie
in de hele wereld veroorzaakte?
Arsène Lupin heeft het probleem op-
gelost dat Salvator onlangs gepo-
neerd heeft. Bezitter van alle oor-
spronkelijke documenten en plannen
van ingenieur Louis Lacombe, heeft
hij deze in handen gegeven van de
minister van Marine. Bij deze gele-
genheid opent hij een inschrijving
met het doel om de Staat de eerste 1
onderzeeboot aan te bieden, die vol- 1
gens deze plannen gebouwd zal wor- 1
den. En om deze inschrijving te ope- i
nen schrijft hij zelf als eerste in met i
een bedrag van twintigduizend franc.
„De twintigduizend franc van de
cheques van monsieur Andermatt?"
vroeg ik hem toen hij mij het brief
je had laten lezen.
„Precies. Het is billijk dat Varin
zijn verraad gedeeltelijk vrijkoopt.'
Zo heb ik Arsène Lupin leren ken
nen. Op deze manier ben ik te weten
gekomen dat Jean Daspry, clubvriend 1
en mondaine relatie, niemand anders 1
dan Arsène Lupin was, de gentleman-
inbreker. Daarom heb ik zulke pret
tige vriendschapsbanden aange
knoopt met onze grote man en daar
om ben ik langzamerhand, dank zij
het vertrouwen dat hij in mij stelt,
zijn zeer nederige, zeer getrouwe en
zeer dankbare geschiedschrijver ge- 1
worden.
/"\M DRIE UUR 's morgens stond
er' nog een half dozijn auto's voor
een van de kleine schilderhuisjes die
aan de enige kant van de Boulevard
Bertihier staan. De deur van dat huis
ging open. Eén groepje gasten, he
ren en dames, kwam naar buiten.
N.A.C.
Afgelopen saterdag stond in de ru
briek „Papier voor uw pen" een brief
afgedrukt van de heer A. de Wild,
Beatrixstraat 6, alhier, over het de
graderen van N.A-C. Gaarne zou ik
hier op in willen gaan, als leek op
voetbalgebied. maar desondanks N.A.C.
toch een warm hart toedragend.
Dat deze club zo roemloos moet de
graderen is een grote teleurstelling,
welke niet zo maar vergeten zal wor
den.
Bijna 50 jaar in de hoogste regionen
voetballen, spelers met klinkende na
men presenteren en dit alles ih één
seizoen te niet gedaan door een elf
tal dat af en toe voetbal liet zien,
de tweede divisie nog niet waardig.
Pech en blessures mogen niet meege
teld worden, maar mensen om die
open plaatsen te bezetten, die waren
er niet.
De beste spelers verkopen en an
dere mensen aantrekken die die capa
citeit missen om te kunnen voldoen
aan de hoogste eisen van de ere-divi-
sie. Kijk, dat is fout, en ik ben er
vast van overtuigd, dat als wijlen
„Rat" Verlegh nog leefde, dit vast en
zeker niet gebeurd was.
De schuld gedeeltelijk op de schou
ders van de toeschouwers en supporters
werpen is onzin. Ik ben bij wedstrij
den geweest, dat een ieder zowat de
laatste adem uit zijn lichaam perste,
om N.A.C. maar aan te moedigen,
maar tevergeefs.
Ik heb wedstrijden gezien, waarbij
het publiek niet voor het einde het
veld verliet!
Nee, aan ons heeft het niet gelegen.
Ondanks het feit dat N.A.C. nu ge
degradeerd is. kom ik toch kijken als
het« nieuwe seizoen begint in de hoop
dat het nu beter zal gaan en dat N.A.C.
weer gauw in de ere-divisie terug is.
J. WEEDAGE
EINDSTRAAT *0,
BREDA.
.ANTI-RODDEL-ACTIE"
Het woord „roddelen" heeft over het
algemeen de betekenis van: kwaad
spreken van een ander.
Nu kunt u wel zeggen: De waariieid
mag gezegd worden en wie leven m
een democratisch land, maar als u
even redelijk doorredeneert zult u
zelf moeten toegeven dat oit klets
koek is.
Neem nou eens iemand, die zich bij
een of andere gelegenheid heeft laten
gaan. De persoon in feite wil dit voor
de buitenwereld stil houden. Dit ij
normaal. Nu bent u op een of andere
manier er achter gekomen, dat deze
persoon eens een nare streek uitge
haald heeft en u vertelt dat tegen, la
ten we zeggen, uw broer °f buur
vrouw. Deze vertelt het ongetwijfeld
weer verder en op een gegeven mo
ment is het algemeen bekend wat de
betreffende persoon uitgehaald heeft.
Vanzelfsprekend is het verhaal veel
sterker geworden als het uiteindelijk
bij de laatste persoon arriveert.
De persoon in kwestie hoort ook, dat
iedereen weet wat hij uitgehaald heeft
en krijgt hierdoor hoogstwaarschijnlijk
een minderwaardigheidsgevoel en het
leven wordt hem zuur gemaakt. En dat
komt allemaal door u. Als u niets te
gen uw vrouw of buurvrouw gezegd
had, had deze persoon rustig zijn ver
dere leven kunnen leiden. Hij zou het
misschien toch wel gehoord hebben,
maar dan zou u hieraan geen schuld
hebben.
U heeft nooit over het z.g. „rodde
len" nagedacht, maar u hebt zonder
dat u het zelf weet iemand het leven
onmogelijk gemaakt. U heeft do per
soon in kwestie in de puree geduwd
en u leeft maar vrolijk verder, zon
der zelf te weten dat u zelfs met de
kleinste roddelpraatjes iemand op een
gedegen manier kunt kwetsen.
Wij hebben sinds 1 mei een „Anti-
Roddel-Actie" opgericht en ik geloof
niet dat het nog nut heeft u te vertel-'
len wat u moet doen om uw steentje
aan deze actie bij te dragen.
Wij werken onder het motto: „Wat
gij niet wilt dat u geschiedt, doet dat
ook aan een ander niet".
BREDA SWART.
THERE SI A-NOVENE
De zusters Karmelitessen van Eg-
mond a.d. Hoef houden van 17 tot 25
mei weer de Theresia-ovene, welke als
algemene.intentie heeft: het welslagen
van het concilie. De H. Theresia zou
men „een heilige van onze tijd" kun
nen noemen, omdat zij de onzelfzuch
tigheid, zelfs als het ging om het ver
werven van verdiensten voor de he
mel. bij alles wat zij ondernam als
richtsnoer had. Wat zouden wij, die in
onze voortdurende onzekerheid niet an
ders doen van onszelf tegen allerlei ri
sico's dekken, veel van de H. There
sia kunnen leren! Aan de novene wordt
nog steeds door zeer velen deelgeno
men Doet u het ook?
ZRS. KARMELITESSEN
EGMOND a.d. HOEF.
MOEDERDAG 1965
Zondag is de dag van moeder
Zondag is het Moederdag
Laten wij moeder op die dag eens
f fijn verwennen
Met een bloemetje en gulle lach
Zet moeder zondag eens in de bloemen
Moeder is zo gauw tetfreên
Help moeder met het schikken van
[de bloemen
Moeder is soms slecht ter been
Laat aan moeder zondag eens uw
fliefde blijken
Als vergelding voor alles wat zij
[voor u deed
Met open armen zal zij u ontvangen
Geef haar een bloem, al hebt ge het
(zelf ook niet breed
O, moeder, moeder, die teerbeminde
..ij- [moeder
Met diepe rimpels m haar gelaat
Door moeders eenvoudige haardracht
Loopt menige zilveren draad
Geef moeder bloemen, bloemen, bloemen
De trouwe zorg van het huisgezin
Maak zondag eens van die afgetobde
Een lieve bloemenkoningin.
BREDA OOM PIET, Tl Jaar