Wie helpt „Hazen-eieren-probleem" oplossen? De
J
Kamerleden voor de klas
I
PA
Politi
tegen
De drukke
dag van een
Kamerlid
250 gulden
aan prijzen
Wat moet u doen?
Een rijm
De kinderen
Leerlingen tonen grote
politieke belangstelling
Voorjc
van 1.
16p
EEN DO
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 17 APRIL 1965
15
Een prijs van 50,—
Vier prijzen van ƒ25,—
Vijf prijzen van 10,
Tien prijzen van 5,—
,Leuk joh!"
In het leger
De
Wachtlijst
In mineur
Zeven kwartier
Geen propaganda
Floris V
Zelfs els het mooi paasweer zou
worden, blijft er in de komen
de dagen waarschijnlijk wel een
verloren uurtje over waarin u
zich aan deze gezelliga paas-
puzzel zoudt kunnen wagen.
Moeilijk is het niet en er zijn
aantrekkelijke geldprijzen mee
te verdienen.
De directie van Dagblad De Stem
heeft voor de goede oplossin
gen de volgende prijzen be
schikbaar gesteld
Iln de eerste plaats moet u het pro
bleem oplossen dat de menigte hazen
op deze tekening in elkaar gezet heb
ben.
Zoek om te beginnen één bepaalde
weg door deze doolhof van slinger
wegen en paden. Langs deze weg ziet
u paashazen staan die volgens de let
ters van het ABC iets bij zich heb
ben, ergens mee bezig zijn, iets met
iets doen of iets vastpakken, maar in
elk geval moet u beginnen bij die
haas, die dat heeft wat met A be
gint. Daarna die met B, C enz. De
Q en de X slaat u maar over, daar
wisten de nazen geen wei mee.
U kiest de kortste weg van letter
tot letter. Teken deze weg aan met
een kleurpotlood of rode ballpoint,
want uw tweede werkje ic dit: noteer
achter elkaar de letters die u vindt
op de eieren die liggen aan de kant
van déze weg en c.itdek daar de
leesbare zin in!
Verder doen wij er het zwijgen toe.
U moet nu op eigen kracht verder.
De boodschap die u op de eieren
vindt, wijst u vanzelf de weg. Het
enige wat wij verklappen is, dat het
gehele puzzelprobleem op twee na
men uitkomt en déze twee namen
zijn het die uw oplossing uitmaken.
Om u wat „op weg" te helpen: Ca
mera schrijven de hazen nog met 'n
C: ook komen er een distelplukker
en een uniform in de puzzel voor. De
rest van de beginletters moet u zelf
vinden.
Het kan op het eerste gezicht wat
Ingewikkeld lijken, maar als u een
maal de draad beet hebt, loopt het
verder vanzelf.
Als n de puzzel opgelost hebt, moet
u een koirijmpje maken (1 of 6 re
gels), over een dezer dagen actueel
onderwerp: Het et. B(j de beoorde
ling van de puzzeloplossingen weegt
natuurlijk de kwaliteit van het
rijmpje mee. Probeer er iets geestigs
van te maken.
Natuurlijk mag de jeugd ook
meedoen. De puzzel zal voor hen
beslist niet te moeilijk zijn. De
kinderen mogen echter in plaats
van een rijmpje een paastekening
maken. Van vorige jaren weten we
dat Pasen, de eieren, de hazen en
wat er verder bij hoort, een rijke
bron van inspiratie vormen voor de
tekenende jeugd. Vergeet niet op
de tekening je naam en adres en
je leejtijd te vermelden!
Oplossingen, vergezeld van rijmpje
of tekening, moeten uiterlijk maan
dag 26 april binnen zijn op een der
kantoren van Dagblad De Stem. Op
de enveloppe s.v.p. schrijven: Hazen-
Eleren-Probleem.
DRS. A. VERDIJK
het lijkt aardig, maar
(Van een onzer redacteuren)
S~)p het voorhoofd van drs. A. Verdijk, lid van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal voor de Katholieke Volks Partij glinsteren zweetdrup
peltjes. De 44-jarige volksvertegenwoordiger staat vandaag voor minstens
even hete vuren als op het Binnenhof, waar hij na de laatste verkiezingen
zijn entree maakte en inmiddels is ingeburgerd. Vandaag staat hij welis
waar niet oog in oog met de ex-minister van Maatschappelijk Werk, me
vrouw Schouwenaar-Franssen (wier beleid hij in de kamer scherp hekelde),
maar met circa vijfentwintig van haar sekse-genoten, leerlingen van de
Tilburgse huishoudschool „Sancta Maria".
De tieners bekijken hem nieuwsgierig. En zij horen hem zeggen: „Ik zit
in de Tweede Kamer, maar ben verder een gewoon mens". Drs. Verdijk staat
voor de eerste keer als volksvertegenwoordiger voor de klas. Hij volgt het
voorbeeld van enkele andere Brabantse Kamerleden me j. A. Kessel, dr. Al-
bering, de heer Van Heivoort en dr De Kort. Het initiatief tot deze school
bezoeken is genomen door de KVP-statenkring Tilburg. Voor zover wij
weten, staan er nergens anders in Nederland Kamerleden voor de klas.
In een gesprek rei hij onlangs: „Men
taal voelt de Nederlander zich nauwe
lijks met de democratie verbonden^ Wij
zien de democratie als één van de vele
mogelijke systemen. In de Verenigde
Staten is democratie een ideologie.
Daar vragen ze: wat denk je er zelf
van? Wij zeggen: politiek is vuil en
het gaat over ons, maar zonder ons.
Als je hier zou zeggen wat Kennedy
zijn landgenoten zei Vraag niet wat
uw land voor u kan doen, maar wat u
voor uw land kunt doen! dan zeggen
ze: daar heb je weer zo'n zwevende
halve gare..."
Als we de democratie levend willen
maken, moeten we zo meent drs.
Verdijk beginnen bij het begin: bij
de schooljeugd. Op de lagere school
moeten al een paar fundamentele be
grippen bijgebracht worden, bijvoor
beeld het begrip arbeidersbeweging. Bij
het middelbaar en hoger onderwijs
dient aan echte democratische vorming
gedaan te worden.
democratie is in Nederland en in West-
Europa weinig uitgebouwd..."
te parlementariërs en de leiders der
politieke partijen klagen steen en
been over de al maar dalende belang
stelling voor de politiek. Hoeveel tele
visiekijkers draaien de knop van hun
toestel niet om, zodra de omroepster
aankondigt dat er nu een uitzending
volgt „in het kader van de door de
regering aan politieke partijen beschik
baar gestelde zendtijd". (Deze geijkte
formulering is overigens afschrikwek
kend genoeg om elke politieke belang
stelling in de kiem te smoren.)
Miljoenen Nederlanders zien liever
Hoss Cartwright op het scherm dan een
politicus. Zelfs WD-mevrouw Haya van
Someren-Downer zal het wel moeten
afleggen tegen Rita Corita. De politiek
is in ons land een moeilijke zaak ge
worden. die bovendien nog eens slecht
gepresenteerd wordt ook. Het zal de
gewone man een zorg zijn of de garan
tieprijs van de melk een- of twee-
tiende cent omhoog moet. En daar
praten ze in de kamer toch over, of
niet soms?
Want de politici maiken uit hoeveel
belasting we betalen, hoeveel kilometers
weg worden aangelegd, naar welke
scholen onze kinderen gaan, hoe lang we
soldaat moeten zijn, hoeveel AOW of
kinderbijslag we krijgen...
De jaarverslagen van de politieke
partijen ademen een mineur-stemming.
Een geslaagd partijcongres, een druk
bezochte demonstratieve bijeenkomst
over een actuele kwestie als het wegen-
bouwbeleid veranderen daar niets aan.
In het jaarverslag van de rijkskieskring
's-Hertogenbosch van de KVP staat te
lezen: „Het moge waar zijn dat de partij
als geheel en in haar onderscheidene
organen aan politieke kracht heeft ge
wonnen als politieke beweging heeft
zij ongetwijfeld aan kracht ingeboet."
In het gebied van deze kring worden
bij de verkiezingen ruim 325.000 stem
men op de KVP uitgebracht, maar de
partij haalt de 60.000 leden nog niet
eens. En elke afdelingspenningmeester
kan u vertellen met hoeveel pijn en
moeite de verschuldigde contributies
worden geïnd. En een statenkring-
voorzitter wrijft zich vergenoegd in de
handen, als meer dan 20 leden ter ver
gadering komen...
Dat zijn de keiharde feiten waarmee
de politieke partijen in het Nederland
van 1965 te maken hebben. Het'is eigen
lijk triest, want hoe men het ook wendt
of keert: de politiek ic tóch belangrijk.
TT)e algemene malaise in de politieke
belangstelling treedt ook aan de dag
in de statënkring Tilburg. De voorzit
ter, de Tilburgse leraar J. van der Aa
(41), maakt er zich zorgen over.' Uit
gaande van het beginsel dat de kennis
van de zaak ook de liefde tot de zaak
bevordert, nam hij drie jaar geleden
het initiatief om Tweede-Kamerleden
naar de scholen te sturen.
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst
maar. aanvankelijk leek het plan van
de heer Van der Aa een flop te worden
Om de noodzakelijke medewerking van
de onderwijskrachten te krijgen, schreef
hij een vergadering uit om zijn ideeën
toe te lichten. Er kwamen zegge en
schrijve twee mensen opdagen.... Nu
zegt de heer Van der Aa: „Het gaat
geweldig. Er gaat geen week voorbij
of we krijgen een telefoontje van de
een of andere school of er 'n kamerlid
kan komen. We hebben een wachtlijst
moeten opstellen..."
Tijdens het gesprek met de leerkrach
ten van de huishoudschool, met wie hij
na afloop van zijn les een kopje koffie
drinkt, zegt drs. Verdijk: „Als wij in
het Westen de democratie inderdaad
zo belangrijk vinden als we altijd zeg
gen, moeten we ook de moed hebben
om het democratische systeem in de
school aan de orde te stellen."
Waarom onze soldaten hun tijd zoek
moeten brengen met het poetsen van
geweren, is helemaal een raadsel. Een
groot deel van de Nederlandse manne
lijke jeugd komt onder de wapenen.
Waarom die gelegenheid niet benut om
de jongens meer kennis van en begrip
voor de democratie bij te brengen? Per
slot van rekening beseffen ze dan ook
waaróm ze die geweren moeten poet
sen....
Democratische vorming is in de ogen
van drs. Verdijk niet alleen een kwestie
van weetjes, al moet iedere Nederlander
natuurlijk geleerd worden hoe een wet
tot stand komt. Democratie is voor de
heer Verdijk een mentaliteit. Zij is niet
beperkt tot de politiek, maar drukt
haar stempel op het leven van alledag,
en zij zou ook tot gelding moeten ko
men in het sociaal-economische leven.
Maar in het bedrijfsleven is van een
democratische mentaliteit, laat staan
van een democratische organisatie, nog
nauwelijks sprake. Drs. Verdijk: „De
T)e les op de Tilburgse huishoudschool
is voor deze Brabantse volksverte
genwoordiger een stukje idealisme-in-
praktijk. „Ik zit in de Tweede Kamer,
maar verder ben ik een gewoon mens,"
zegt hij. De meisjes glimlachen. Hij ver
telt over zijn drie dochters, en het ijs
is spoedig gebroken.
Of ze alles begrijpen wat drs. Verdijk
♦hen vertelt, is de vraag, maar dat doet
er eigenlijk niet toe. „Het voornaamste,"
zegt statenkringvoorzitter Van der Aa,
„is, dat ze nou eens zien dat zo'n
meneer uit de Tweede Kamer ook kan
lachen, zich kan verspreken, moet
hoesten en daar nou zit te zweten."
Hij heeft gelijk, Na afloop van de les
praten de meisjes in de gang niet na
over de kabinetscrisis die ter sprake
is geweest, maar ze zeggen: „Hij ver
telde 't hardstikke leuk, joh!"
De onderwerpen waar de heer Ver
dijk in de klas over praat, zijn: de
totstandkoming van een wet, de rol
van de Eerste en de Tweede Kamer in
ons staatsbestel, en de vraag of één
kamer niet voldoende zou zijn. Over
die zaken hebben zeer geleerde heren
zeer geleerde boeken geschreven, en
in de loop der jaren hebben we alle
moeilijke woorden die de zeer geleerde
heren bedacht hebben, overgenomen.
Voor zo'n schoolklas ontdekt men dan
plotseling hoe moeilijk het is om de
werking van ons staatsbestel in gewone,
voor iedereen begrijpelijke taal uit te
leggen.
Deze vijftienjarige meisjes weten er
overigens heel wat van, al blijken zij
dan de Eerste Kamer belangrijker te
vinden dan de Tweede. Maar wat meer
is: zij leggen een belangstelling aan
de dag die men na alle geweeklaag
over het gebrek aan politieke interesse
niet zou verwachten. De les zou maar
vijftig minuten duren. De meisjes wa
ren het na zeven ikwartier nöig niet beu!
Ze stellen. vraag na vraag. Haarfijn
willen ze weten wat nu precies het
verschil is tussen de politieke partijen.
Drs. Verdijk legt het uit, en hij heeft
er een hele kluif aan. Andere vraag:
hoe is de kabinetscrisis ontstaan? Drs.
Verdijk gaat in op het verschil tussen
commerciële televisie en reclame-in-de-
televisie. Andere vraag: waar blijft pre
mier Marijnen nu?
Voor de klas staat een KVP-politious,
maar dat wil niet zeggen dat hij een
propaganda-praatje voor zijn partij
houdt. Gelukkig niet! Want dat zou
precies de manier zijn om de kinderen
kopschuw te maken. Drs. Verdijk is
uiterst objectief. „De KVP is een partij
van katholieken die aan politiek doen,"
zegt hij. „Dat wil niet zeggen dat katho
lieken geen lid kunnen zijn van andere
partijen. Ik wil dat eens heel eerlijk
zeggen."
Tenslotte geeft hij nog een lesje in
democratie weg. Hij krijgt zijn kans.
als de meisjes over „de hogen" praten
en de werkgevers blijken te bedoelen.
Drs. Verdijk legt uit dat dit een land
is (en steeds meer wordt) met gelijke
kansen voor iedereen, en dat ditte
danken is aan de politiek, aan de volks
vertegenwoordigers die immers zorgen
dat de regering scholen bouwt en ieder
een de kans geeft om te studeren.
T\e conclusie van deze reportage? Er
wordt in Nederland druk gestudeerd
over de vraag hoe parlement en publiek
dichter bij elkaar gebracht moeten wor
den. De huidige premier Cals heeft daar
vorig jaar nog een balletje over op
gegooid. Ons parlement zou gereorgani
seerd moeten worden, en daar is zeker
veel voor te zeggen.
Maar voor dat men tot een dergelijke
chirurgische ingreep besluit, zal er nog
heel wat water door de Rijn moeten
stromen. De KVP en vijf van haar
kamerleden in de statënkring Tilburg
wachten daar niet op. Zij slaan de hand
aan de ploeg: zy stappen de school
klassen binnen in de overtuiging dat
de vernieuwing van onze democratie
niet alleen een organisatorische kwestie
is, maar misschien nog meer een zaak
van hoofd en hart...
Tegen de directrice, mej. J. M. G.
Witte (nicht van de huidige burgemees
ter van Eindhoven), vertelt de heei
Verdijk (zoon van een vroegere burge
meester van Eindhoven), dat hij op d<
lagere school zijn tijd heeft moeter
verdoen met het van buiten leren vai
reeksen jaartallen betreffende de Moorr
op Floris de Vijfde en de Tol van Dirl
de Derde. Tijdens zijn academische stu
die aan de Tilburgse Katholieke Hoge
school heeft hjj van politiek niets en
van democratie weinig gehoord,
De meisjes van de Tilburgse huis
houdschool „Sancta Maria" hebben
het Tweede Kamerlid drs. A. Verdijk
ook gevraagd wat een volksvertegen
woordiger nu eigenlijk een hele dag
doet. Drs, Verdijk heeft zijn agenda
eens doorgebladerd en kwam tot de
volgende dagindeling:
08.00 uur: Opstaan.
08.15 uur: Ontbijt met de kinderen
(„Anders zien ze hun va
der nooit!").
09.10 uur: Stukken bestuderen in de
trein naar Den Ha Ag.
10.30 uur: Fractievergadering. Duurt
meestal tot 12.50 uur.
12.50 uur: Lunch in de koffiekamer.
De Kamerleden kunnen
belegde broodjes kopen
aan het buffet
13.05 uur: Drs. Verdyk stapt de Ka
mer binnen, waar voorzit
ter van Thiel de vergade
ring geopend heeft.
18.30 uur: Schorsing van de openbare
bare vergadering. In de
middaguren woont drs
Verdijk gemiddeld nog 2
commissievergaderingen
bij.
20.00 uur: Voortzetting van de open
bare vergadering. Als de
ze niet voor 22.30 uur afge
lopen is, blijft de heer Ver
dijk in Den Haag over
nachten.
Als er en avondvergadering is, is
er de volgende ochtend geen fractie
bijeenkomst. De heer Verdijk heeft
dan de kans om de brieven te beant
woorden die hij als Kamerlid krijgt.
Hij heeft dan ook de tyd om in te
gaan op verzoeken die hem van alle
kanten, maar vooral uit zijn eigen
streek Midden-Brabant bereiken.
Voorbeeld: een verzoek om de tl-
gifte te bevorderen van de rijksgoed
keuring voor een aanzienlijke uit
breiding van Huize „De Bocht"
Goirle, een tehuis voor ongehuwde
moeders. „Als het je lukt, kun je wel
over tafel springen van plezier'\
zegt hij. „Je voeit dan echt dat je als
volksvertegenwoordiger iets hebt
kunnen doen".
Als er geen avondvergadering
reist de heer Verdyk terug naar zijn
woonplaats Moergestel. Hij heeft dan
gelegenheid om te studeren, want „het i
niveau waaraan je moet beantwoW-
den, is toch wel hoog", vindt hij. Pe;
heer Verdijk is bovendien een van
directeuren van het Provinciaal Op'
bouworgaan in Noord-Brabant en ooï
die functie vergt tijd.
Als volksvertegenwoordiger krill*
hy een vergoeding van f 20.000 Pef
jaar. „Dat lijkt heel aardig en d*
mensen zeggen dat het een goed W*
taaid baantje is, maar ik kan u ver
zekeren dat er ontzettend hard votf
gewerkt moet worden, als je het ten
minste goed wil doen.Dat hij dat
wil, valt niet te betwijfelen.
Drs. A. Verdijk tijdens
babbeltje met de leerlingen van de
huishoudschool: Wat is het bê-
langrijkste, de Eerste of de Tutef
de Kamer?"
Jongens van 12
voor jullie, waarvoc
fantastisch mooie p
Hieronder vind
elektrotechniek en i
ken: het is allemaal
uitziet. Bovendien i:
dat iedere jongen e
Je hebt een hele
althans voor zover
gewoon open.
Voor de beste inzer
zün prijzen om je wel
Je hebt die elektroi
etalage gezien. Het is
elders op deze prijsvi
Waarom deze „el(
vraag"? Je zult wel v
en niet in het mindi
land, waar je woont,
seert. Overal verrijzen
Een van de snelst grol
industrie is de elektroi
niet anders, want de ve
dit gebied van de laa
het mogelijk handige ai
die de mensen heel wa
velend werk uit de han
het leven een beetje pj
Denk maar eens aan
(misschien je eigen) tl
de bandrecorder, maar
tronische brein, de kur
ten, aan leger en vlooi
elektronica hoogtij.
Je moet eens probere
len wat er zou gebeur
ling geen enkel elekt
meer zou werken: het z
os worden, waarin w<
meer zouden kunnen le\
is de elektronica gewor<
Voor de vervaardiging
tronische apparaten, wa
heel veel nodig zijn in
ren, ziekenhuizen, zowel
van het verkeer, de luë
nabije toekomst in grote
het onderwijs (denk aan
cum), zijn natuurlijk vet
gespecialiseerde mensen i
moeten maken en hoe zd|
ken.
Ook voor de bedieninr
houd zijn weer ,deskundi[
door is de vraag naar e
SEOEL (UPI) Geve.
vrijdag in Zuid-Korea ge
de politie te helpen by he|
rust en orde, omdat de
de studenten tegen het
diplomatieke betrekking
niet meer door de polit
hand kon worden gehoud
Ongeveer 300 soldaten
stedelijk garnizoenscom
in aller ijl in een oostelij
stad van Seoel ingezet o
roerpolitie te ontzetten,
studenten van de ,,Hany|
gook" universiteiten wer
Zij kwamen echter nie
in actie en volstonden er
achtergrond te houden,
versterkingen op de me
ingingen, waarbij zij van
ten en gummiknuppel ge
Andere gevechtseenhe
voorzorg door de stratei
vrachtwagens, terwijl
van de „Tongkook" unii
litie met keien bekogeld
trum van de stad.
Inmiddels hadden 4000
denten van de „Ewha"
betoging op touw gezet
met de demonstraties.
De ongeregeldheden gin,
dag in.
Voordat de studenten
trokken, hielden zij een
dienst voor de 20-jarige
van de „Tongkook" ur
