Het gaat uitgesproken slecht
de
alles Bkan met cetaÉiiMir
NU: PRACHTIGE
SPAAR-AANBIEDING Vraa9 uw winkele'
wajang
PERFECT
Reacties op rede van de heer Prinsvoorzitter C.B.T.
Boerenleenbank
vc
Tuinbouwmedewerker
Zeeuwse stem
Bergen op Zoom
De Langstraat
In en rond Breda
BLEYS - LEIDEN
V
Nieuw boekje toont weer eens aan:
Minder recreatieterrein
voor groeiende bevolking
ZWELLINGEN
Nederlandse getuigen
in Auschwitz-proces
arsene
lupin
gentleman-
inbreker
S jar if terug
naar
Indonesië
T&ilenkd
GRONINGEN
J
HOUTWORM
BESTRIJDING
Voormalige SS-er
beschuldigd van
massamoord
«Mar Ik neem Wajang
wSBf omdat het
'tgrootste merk planten margarine
is, die moet wel goed zijn!
aan de grote teen
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 8 APRIL 1965
(Van onze verslaggevers)
BREDA De heer M. Prins, voorzit
ter van het Centraal Bureau van de
Tuinbouwveilingen, heeft in zijn rede,
die hij de vorige week op de algeme
ne vergadering van het Centraal Bu
reau heeft uitgesproken, en die wij in
onze editie van 31 maart uitvoe
rig hebben weergegeven, de zaken
scherp gesteld: duizenden tuinders
zullen in de komende jaren steeds
verder achterop raken. Zij missen de
animo, het inzicht, de capaciteiten of
de kapitaalbasis om mee te groeien.
In Nederland heeft die rede noga
wat stof doen opwaaien. Niet zozeer
in land- en tuinbouwkringen zelf,
waar men wel weet maar misschien
hier en daar nog niet voldoende be
seft dat de situatie bijzonder slecht
is, maar vooral bij de „buitenwacht",
die in de mening verkeert, dat boeren
en tuinders nu eenmaal altijd klagen
en dat er na een overvloedige oogst
zoals in het vorig seizoen, juist reden
tot tevredenheid .dient te zijn.
Enkele Zeeuwse en Brabantse des
kundigen hebben wij om commentaar
gevraagd op de rede van de heer
Prins. Hun replieken vindt men hier
onder.
Onze tuinbouwmedewerker was blij,
dat de heer Prins op landelijk niveau
de zaken duidelijk heeft gesteld. „Het
zijn harde woorden, maar zij zijn de
volledige waarheid. Er wordt te weinig
rekening gehouden met de eisen van de
ze tijd. Teveel tuinders leven uit een
traditie die haar tijd heeft gehad. Als
gevolg daarvan leiden vele tuinders stil
le armoe. Het uurloon van de tuinder
s'aat in de laatste jaren niet in ver
houding tot de geleverde prestaties,"
aldus onze tuinbouwmedewerker, die
het advies van de hieer Prins aan vele
tuinders om over te schakelen, een so
ciaal verantwoord advies vindt.
De moeilijkheden bij het overschake
len mogen echter niet uit het oog wor
den verloren. Voor de ouderen is er
het ontwikkelings- en saneringsfonds,
maar de jongeren die willen omschake
len krijgen geen hulp. Onze tuinbouw
medewerker meent, dat dit fonds voor
deze laatste groep net zo belangrijk Is
als voor de groep der ouderen.
Sprekende over de financiering heeft
de heer Prins aan de orde gesteld, dat
de boerenleenbanken hun kredietpolitiek
in de tuinbouw moeten instellen op de
ontwikkelingsprocessen. Ir. W. Zwar*
hoofd van het Landbouwkundig Bu
reau van de Centrale Boerenleenbank
te Eindhoven, vestigt er, desgevraagd,
de aandacht op, dat in 1959 en 1960
al enkele versnellingspunten in de kre
dietpolitiek van de boerenleenbanken
aa te wijzen zijn. Dat gebeurde toen
n.a.v. het rapport van de commissie
Landbouwkrediet onder voorzitterschap
van prof. Verrijn Stuart.
„Bij toepassing van de kredietmoge-
lijfcheden die verruimd zijn", aldus ir.
Zwart tot een onzer verslaggevers,
wordt vooral gekeken naar de ren
tabiliteit van het bedrijf. Het automa
tisme van zoveel procent van de taxa
tie en andere „automatische" normen,
vervalt daarmee!"
(Advertenties)
Dit is het silhouet van de ideale
jas voor elke dag, elk seizoen,
elke gelegenheid. Uitgevoerd
in correct en kretikherstellend
Een jas van grote allure. Her
kenbaar aan het innaai-etiket
en de bijbehorende hanglabel
met de naam
ALL-SEASON JAS
In 'dit verband vestigt deze zegs
man de aandacht op de aanstelling
van een aantal krediet-adviseurs bij
de Boerenleenbank, welke adviseurs
over het gehele land zijn gedeta
cheerd. Zij geven adviezen aan de
plaatselijke banken en stellen de
banken tevens in staat kennis te ma
ken met bedrijven, die men van
huis uit wellicht niet van zo nabij
kent. Dit laatste speelt bijv. een
rol bij de ontwikkeling van de be
drijven in Oost-Brabant.
Terug nog even naar onze tuinbouw
medewerker, die ervan overtuigd is, dat
de concurrentiepositie van de tuinder
slechts te handhaven zal zijn, wanneer
alle mogelijkheden tot mechanisatie be
nut worden. Hij voegt hieraan toe: ,,In
vele streken in het zuidwesten kan de
bedrijfsvergroting enkel worden verkre
gen, wanneer bepaalde bestaande ón
dernemers afvloeien.
Zoals eerder door ons gemeld, wil
len de regionale veilingorganisaties
gaarne meewerken aan de oprichting
van structuurbureaus in bepaalde delen
van Brabant en Zeeland. Voor deze bu
reaus ziet onze tuinbouwmedewerker
een grote taak weggelegd.
Wat betreft de fruitteelt in het zuid
westen .meent hij, dat deze voldoet aan
de eisen van deze tijd. Een voortgaande
vernieuwing zal ook in deze sector nood
zakelijk zijn. Voor het verouderde fruit-
bedrijf zijn er alleen maar sombere
dus in feite helemaal geen perspec
tieven-
De glastuinbouw zal een grotere ont
wikkeling te zien moeten geven. Er
wordt nog te veel in het klein geploe
terd, met het gevolg, dat de mogelijk
heden van mechanisatie en automatise
ring niet volledig benut kunnen worden.
De vollegrondsgroenteteelt zal zich meer
moete specialiseren. De grondteeltbe-
drijven moeten groter worden. De tijd
dat men op 1 2 ha grond zijn be
staan kon vinden, is voorbij, aldus tot
slot onze tuinbouwmedewerker.
De heer P. Dekker uit Wemeldinge,
voorzitter van de Provinciale Zeeuwse
Veilingorganisatie, meent, dat iedereen
verplicht is na te gaan of er wel zo
rationeel mogelijk gewerkt wordt. De
mogelijkheden van kwalitatieve en
kwantitatieve uitbreiding moeten volle
dig worden benut. De consument is ver
wend, maar men moet aan diens ei
sen blijven voldoen, aldus de heer Diek-
ker.
Hij ziet, bij de vrij grote proble
men, de toekomst toch niet te somber
in, al verheelt hij niet, dat de toekom
stige ontwikkeling hier en daar met
pijnen gepaard zal gaan. „Voor alles
moet er efficiënt gewerkt worden en
waar mogelijk moet men tot een sa
menwerking komen", aldus het betoog
van de heer Dekker.
De heer J. Somers, voorzitter van de
R.-K. Veilingvereniging Bergen op Zoom
zelf tuinder van importantie en een man
die reeds verschillende malen de vin
ger waarschuwend heeft opgeheven te
gen een al te groot optimisme, zegt
met nadruk: Het is uitgesproken
slecht* in de tuinbouw in West-Brabant.
Hij illustreert dat met te wijzen op
het feit. dat er momenteel een voor
raad is van 70 miljoen liter conser
ven bij de fabrieken, terwijl er 34 mil
joen kg princessebonen is ingeblikt,
waarvan de helft uit België komt. Ook
wat het nieuwe seizoen betreft zijn de
vooruitzichten niet gunstig. In het ge
bied van de veilingvereniging Bergen
op Zoom zijn er 220 ha princessebo
nen op contract geteeld. Tot nu toe zijn
daarvan 40 ha verkocht tegen een prijs
van 35 cent per kilo en vorig jaar was
die prijs 42 cent..
Men heeft nu een dieptepunt bereikt,
aldus de heer Somers. Er zijn verschil
lende redenen voor aan te geven. Al
lereerst wordt de tuinbouw in het bui
tenland met name in België door
allerlei overheidsmaatregelen sterk ge
stimuleerd. Dan zijn er de lage prijs
noteringen en die stijging van de kost
prijs, vooral door de loonsverhogingen
Bijzonder welsprekend in dit verband
is de situatie in de kersenteelt, die
voor 95 procent is geliquideerd, omdat
de consument weigerde een bepaalde
prijs te betalen en de pluklonen te hoog
waren om de bedrijven rendabel voort
te zetten.
De heer Somers zag overigens een
zelfde ontwikkeling voor de aardbeien
aankomen. Iedere tuinder kan slechts
zoveel telen als hij met zyn gezin ,,aan
kan", slechts zoveel dus als hij met be
hulp van de gezinsleden kan plukken.
Betreurenswaardig vond hij de hou
ding van de regering, die de hui
dige ontwikkeling aangrijpt om ge
makkelijk van een aantal kleine
bedrijven af te komen. Daarop wijst,
zo stelt hij, ook al de instelling
van het ontwikkelings- en sanerings
fonds, dat een premie geeft op het
beëindigen van het bedrijf.
"Het verdwijnen van de kleinere
bedrijven bedreigt ook het bestaan
van de veilingen, ald'Ug de hieer
Somers. Alleen aan de loonkosten
moet de Bergse veiling dit jaar
160.000 gulden opbrengen.
De algemene kosten stijgen jaarlijks
met ongeveer 15.000 gulden, waar geen
verhoogde inkomsten tegenover staan.
Verhoging van de provisie is de enige
oplossing, maar ook daaraan zijn gren
zen
„Een veiling als de onze", zegt hij
gedecideerd, „heeft op lange termijn
geen schyn van kans. Men zal wel moe
ten concentreren."
Wat de toekomst betreft zag die heer
Somers reële mogelijkheden in de tot
standkoming van een centraal tuinbouw
gebied in West-Brabant, een zaak, waar
over nog steeds wordt gestudeerd. Het
provinciaal bestuur staat tegenover dit
plan bepaald niet onsympathièk. Maar
men moet niet denken, aldus de heer
Somers, dat die centrale vestiging al
leen-zaligmakend is. De ondernemer
moet het recht op vrije vestiging be
houden. Van de andere kant zijn er
vele voordelen aan verbonden. In ver
band hiermee heeft het bestuur van de
veilingvereniging Bergen op Zoom het
L.E.I. verzocht een inventarisatie op te
maken van de na 1950 geliquideerde
bedrijven, waarheen de bedrijven zijn
vertrokken, welk beroep ondernemers
hebben gekozen, hoe de afvloeiing van
de jonge tuinder ligt, hoeveel vestigin
gen er van buitenaf zijn gekomen. Het
is een omvangrijk werk, waarvan men
hoopt in de toekomst veel profijt te zul
len hebben.
Rond Roosendaal en Oudenbosch
speelt het probleem niet zozeer. Men
heeft daar veel gemengde bedrijven.
Voldoende ondernemerschap is een
punt, waarop men in deze contreien
voortdurend de aandacht vestigt. Dat
zelfde wordt ook in de Langstraat be
nadrukt. Daar zeggen deskundigen, dat
de heer Prins in zijn rede nauwelijks
nieuwe gezichtspunten heeft geopend als
het gaat over de tuinbouw in de Oost
en Midden-Langstraat. Immers het on
langs verschenen jaarverslag van de
veilingvereniging „De Langstraat" zegt
met evenveel woorden, dat de tuinders
die het afgelopen jaar een slecht
sultaat hebben behaald en ook de laat
ste jaren maar matig uit de bus zijn
gekomen, zich zullen moeten gaan be
raden op de toekomst. Als er moge
lijkheden zijn voor een andere opzet
van het bedrijf waarvan redelijke re
sultaten zijn te verwachten, dan zal
men die moeten benutten. Anders zal
het moeilijk zijn zich te handhaven. De
toekomst behoeft ook hier niet worden
gevreesd door die tuinders, die door
vakmanschap en zakelijk inzicht 'n goed
kwaliteitsprodukt weten aan te voeren.
Wie zijn oor te luisteren legt in de
kringen van de Langstraat-tuinbouw,
kan vernemen, dat het er nog man
keert aan voldoende ondernemerschap.
Maar er zijn zeker perspectieven, om
dat de knelpunten worden onderkend en
aangepakt. Dat blijkt in de oostelijke
Langstraat, waar een nieuw tuinbouw
gebied in wording is waar de specia
lisatie onder glas groeiende is.
In de Midden-Langstraat kan de tuin
bouw een nieuwe stimulans krijgen door
de tuinbouwstichting diie de gemeenten
Sprang-Capelle, Waspik en 's Graven
moer in het leven hebben geroepen. Op
een iets langere termijn komt de Lang
straat-tuinbouw in een positie te ver
keren, die kan concurreren met die van
welke streek in Zeeland, Brabant of el
ders in Nederland ook. Die positie is
dan te danken aan de verbeterde be
drijfsomstandigheden. Wel zal de Lang-
straatse tuinbouw zich op economische
gronden moeten beraden over een con
centratie van het afzetapparaat en met
name dus over een concentratie van vei
lingen van Drunen en Vlijmen. Daar
mee zou de positie va de Langstraat-
se tuinbouw in belangrijke mate ge
diend worden.
„Tuinders, die van hun bedrijf wer
kelijk werk maken, zullen blijven voort
bestaan". Dat is die vaste overtuiging
van de heer A. W. Laseroms, directeur
van de R.B.T. afdeling Zundert. En hij
voegt daaraan toe: „Zij die verdwijnen
SCHIPHOL (ANP) Uitgewuifd door
vele vrienden en kennissen is de voorma
lige Indonesische zaakgelastigde in ons
land, Mohammed Sjarif, gisterochtend
met een lijntoestel van de Garuda van
Schiphol naar Djakarta teruggevlogen.
Bij zijn vertrek dankte hij iedereen voor
de wijze, waarop hij de afgelopen twee
jaar in Nederland was ontvangen. De
heer Sjarif werd uitgeleide gedaan door
de vorige maand in ons land gearriveer
de Indonesische ambassadeur, Soedjarwo
Tjondronegoro, die hem is opgevolgc^
„Het is niet makkelijk afscheid te ne
men van een land waar ik de gelukkig,
ste periode van mijn leven heb doorge
bracht", zei de heer Sjarif vlak voor zijn
vertrek van Schiphol, „ik heb hier mijn
vrouw gevonden". Zoals bekend trad hij
enige tijd geleden in het huwelijk met
een landgenote, die zeven maanden ge
leden naar Nederland kwaTn.
„Ik had hier geen makkelijke taak,
maar het schenkt mij voldoening te zien,
dat er in de afgelopen twee jaar veel
is gebeurd en dat wij op de goede weg
zijn", aldus de scheidende zaakgelastig
de, „Ik zie de toekomst dan ook hoopvol
tegemoet."
(Advertentie)
20 jaar garantie
s» Vaardige tuindershanden pluk
ken het met zorg geteelde produkt.
Zullen er straks handen genoeg
zijn? Of wordt de in-dit artikel
uitgesproken vrees bewaarheid,
dat iedere tuinder slechts zoveel
aardbeien zal telen, als hij met be
hulp van zijn gezinsleden kan
plukkenDe pluklonen zouden wel
eens veel te hoog kunnen zijn.
zijn hoofdzakelijk de gelegenheidsste
lers", die vroeger nog wel met hard
werken tot een boterham konden ko
men. maar die thans voor de aantrek
kelijkheid van de industriële sector
denk alleen maar eens aan de sociale
voorzieningen en de lichtere aard van
het werk zwichten".
Hij meent, dat de tuinders moeten
komen tot schaalvergroting met enkele
verantwoorde teelten per jaar en met
risicospreiding. Dat risico moet men
overigens over meer jaren gaan ver
delen. Rationalisatie is in ieder geval
onontbeerlijk.
De voorzitter van de tuinbouwvereni-
ging Zundert en het dagelijks bestuur
van de R.B.T. de heer C. Maas, heeft
nog geen tijd gehad om zich, zoals hij
dat doorgaans wel doet, in de rede van
de heer Prins te verdiepen. „Het gaat
niet best", is zijn eerste en veelzeggen
de reactie. Ook onderschrijft hij de opi
nie, dat de specifieke tuinbouwbedrijven
het zullen redden. Voor de heer Maas
is het optrekken van de prijzen de meest
urgente zaak. Het plaatsen van grote
eenheden is wel mogelijk, maar men
loopt dan onherroepelijk vast miet het
plukken van de produkten. Er zijn dood
eenvoudig geen mensen te krijgen, nog
niet voor drie gulden per uur.
De heer A. Hendrickx, voorzitter van
de tuinbouwveireniging Rijsbergen oor
deelt een totale omschakeling nodig,
o.a. het samenvoegen van veilingen. Hij
onderstreept wat o.a. de heren Laseroms
en Maas hebben betoogd, dat n.l. de
seizoenbouw nog verder achterop zal ra
ken.
De heer A. Daamen, secretaris van de
tuinbouwvereniging te Rijsbergen, doet
bijzonder veel werk in diverse studie
clubs. „De tuinders moeten wakker zijn"
is zijn eerste opmerking. „De tuinbouw -
produkten gaan niet meer mee met de
kosten. Men zou kapitaal moeten aan
trekken voor minder risico. Was het
vroeger zaak zoveel mogelijk grond te
verzamelen, dat gaat nu niet meer op.
Men zou over kunnen gaan tot de ver
koop van een bepaald stuk grond om
over geld te kunnen beschikken voor
verdere (kostbare) mechanisatie."
De heer H. Biemans, voorzitter van
de veiling van tuinbouwprodukten BRT
te Breda, achtte het vraagstuk van de
veilingconcentratie voor de Bredase
veiling niet actueel. Er is voldoende
aanvoer om een redelijke dagprijs te
kunnen maken, zei hij.
Wat het algemene veilingbeeld in Noord
Brabant betreft, geloofde de heer Bie
mans wel, dat met een minder aantal
veilingen zou kunnen worden volstaan.
De situatie in de tuinbouw in de Ba
ronie ligt aanzienlijk gunstiger,
meende hij, omdat voor het klein-fruit
de investeringen niet hoog genoeg lig
gen. Daarom achtte hij in de BaAmie
de situatie beter dan elders.
Hij onderschreef overigens de op
roep van de heer Prins om tot een
landelijke organisatie van groentetelers
te komen
BOCHUM (RTR) De voormalige
55-overste Heinrich Hamann is beschul
digd van moord op 17.000 joden en Polen
tijdens de nazibezetting van Polen. De nu
56-jarige Hamann, die na de oorlog onder
een valse naam als ongeschoolde arbeider
in Bochum werkte, werd in mei 1960 ge
arresteerd en zal waarschijnlijk in okto
ber van dit jaar terechtstaan.
Met Hamann zijn ook 15 voormalige le
den van zijn gestapogroep in Neu.Sandez,
bij Krakov, in staat van beschuldiging
gesteld. Twee van hen bevinden zich
sinds 1961 in arrest.
In het proces-Hamann zullen getuigen
optreden uit Duitsland, de V.S., Israël,
Canada, Australië, België, Frankrijk,
Oostenrijk en Polen.
(Advertentie)
MEVR. G. CORNEUSSE
1NGENHOUSZHOF18
AMSTERDAM
PLANTEN MARGARINE
ONGEZOUTEN - PUUR PLANTAARDIG
LICHT VERTEERBAAR - DUS GEZOND
(Van een onzer verslaggevers)
LAGE VUURSCHE Een recreatie-
kaart, waarop een groot aantal natuurge
bieden, die iedereen zonder meer kan
betreden staat aangegeven' en het boek
je „Twaalf miljoen", dat een overzicht
geeft van de natuurgebieden, die voorko
men in Nederland, zijn in Lage Vuursche
ten doop gehouden. Beide kunnen nutti
ge diensten bewijzen tijdens weekendbe-
zoek aan onbekende terreinen in de na
tuur of aan speeltuinen, musea en ande
re instellingen in Nederland en aan_
grenzende gebieden. De „doop" ging ge
paard met het opsommen van veelspre
kende cijfers door de heer J. Swart, di
recteur van de Stichting Recreatie. Was
er b.v. in 1900 nog 840.000 ha bos en na
tuurterrein (1650 m 2 per inwoner) in
1930 was dit verminderd tot 635.000 ha
(800 m2 per inwoner) en in 1960 was
hiervan nog over 120.000 ha (400 m2
per inwoner). Dit is in vergelijking met
andere Europese landen wel heel wei
nig. Zo heeft bijvoorbeeld België nog
plus minus 1000 m2 bos en natuurterrein
per hoofd van d'e bevolking. In enkele
tientallen jaren in ons land dus een ver
lies aan kostbare recreatiemogelijkheden
van 50 pet, terwijl de bevolking met 24
pet toenam. Deze bevat thans ruim twaalf
miljoen zielen en in het jaar 2000 zal dit
aantal tot 20 miljoen zijn aangegroeid.
Zeer belangrijk in dit verband zijn de
kortere werkweken. Een werkweek van
60 uren was in 1900 heel normaal. Thans
vindt men de vijfdaagse werkweek feite
lijk al weer te lang. In de Verenigde
Staten is de vierdaagse werkweek in
verschillende bedrijven al een feit. Hoe
lang of hoe kort zal het nog duren voor
(Advertentie)
ook in Nederland de mensen op donder
dagavond in hun auto stappen om hun
lange weekend in Friesland, Groningen,
Drente of Brabant door te brengen. Of
in de Duitse Eifel of Belgische Kempen?
De vakantie heeft zich als een onstuit
bare golf over de werkende mens uitge_
stort. De vrije dagen zijn er voor velen
plotseling in grote mate gekomen, maar
men heeft niet geleerd er goed mee om
te gaan. De vrije mens wil er op uit,
maar weet niet waarheen. Hij wil de na
tuur zien, maar durft er niet in. De
randen van de bossen zitten vol. De bos
sen zelf zijn leeg.
Het zal echter niet meer zo lang du
ren of de mensen zullen ook deze gebie
den volledig gaan bezetten. Ir A. H. van
der Meiden, directeur van de Stichting
Industriehout, meent dat de recreatieve
betekenis van het bos bepaald geen
vondst is van de laatste tijd, maar wel
komt zij de laatste jaren steeds meer in
de belangstelling. Dat de vraag naar
recreatiegebieden steeds dringender wordt
zal iedereen beamen, die de schrikba
rende verstedelijking van ons land in de
toekomst kent. Waarvoor de demograaf
professor Thijssen al herhaaldelijk de
aandacht van volk en overheid heeft ge
vraagd. Wij hebben zijn sombere voor
spellingen al eerder in ons blad afgedrukt.
„Laten wij ons realiseren", aldus ir. Van
der Meiden, „dat Nederland met zijn 7,4
procent bos met Engeland tot de bos-
armste landen van Europa behoort. Wij
hebben slechts ruim 200 m2 bos per in
woner, dat nog niet eens voor iedereen
toegankelijk is en bovendien in 't westen
van ons land nauwelijks te vinden is.
België heeft nog altijd 650 m2, Italië
1200 m2, Duitsland 1400 m2 en Frankrijk
zelfs 2600 m2 per inwoner.
(Advertentie)
Een succesvol middel
tegen knobbels en zwel
lingen aan de grote teen
is nu verkrijgbaar onder
de naam Dalet Balsum.
Dalet Balsum dringt diep
in de huid door, verlicht
de pijn op wonderbare
wijze, heft de aandoening en opzwelling op.
Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten.
AMSTERDAM (ANP) Mevrouw
Roosje Corper-Blik en mevrouw Celine
van der Hoek-de Vries, beiden uit Am
sterdam, die hun langdurig verblijf in het
kamp Auschwitz hebben overleefd, zijn
opgeroepen om maandag 12 april als ge
tuigen op te treden in het Auschwitzpro-
ces te Frankfurt. Zij vertrekken zondag
middag van Schiphol.
8.
„Stop even, een seconde..... Want ik
heb er zoveel- Ik moet eerst in mijn
hersens het register vinden van de
zaak CahornAh juist, ik ben er
Zaak Cahorn, kasteel van Malaquis,
Beneden Seine. Twee schilderijen van
Rubens, een Watteau en een paar
kleinigheden."
„Kleinigheden."'
„Op irrijn woord, dat is allemaal
maar matig belangrijk. Er is wel wat
beters te vinden. Maar het is vol
doende dat de zaak jou interesseert.
Spreek maar op, Ganimard."
„Moet ik je uitleggen hoever we zijn
met het voorlopig onderzoek?"
„Dat is onnodig. Ik heb de kranten
van vanmorgen gelezen. En ik durf
zelfs te zeggen dat jullie niet hard
opschieten."
„Dat is juist de reden waarom ik
van je vriendelijkheid gebruik wil
maken.
„Geheel tot je dienst."
„Allereerst dit: de zaak is wel de
gelijk door jou geleid?"
„Van A tot Z."
„De waarschuwingsbrief? Het tele
gram?"
„Zijn van je dienaar. Ik moet zelfs
ergens de ontvangstbewijzen hebben-"
A RSèNE TROK de la van een
klein blankgeschuurd houten ta
feltje open, dat met het bed en het
krukje al het meubilair van de cel
uitmaakte, en nam er twee vodjes
papier uit die hij aan Ganimard over
handigde.
„Ah", riep deze uit, „ik dacht dat
je nauwkeurig bewaakt werd en
steeds gefouilleerd werd. En nu lees
je kranten en verzamel je ontvangst
bewijzen van de post
„Och, die mensen zijn stom! Ze ma
ken de voering van mijn jasje los,
kijken de zolen van mijn schoenen
na, ze beluisteren de muren van dit
vertrek, maar niemand komt op het
idee dat Arsène Lupin onnozel ge
noeg is om zo'n simpele schuilplaats
te kiezen. En daar heb ik precies op
gerekend."
Geamuseerd riep Ganimard uit:
„Wat ben je toch een rare kerel. Je
brengt me van mijn stuk. Vooruit,
vertel je avontuur!"
„Nou, nou, je loopt hard van stapel
Jou inwijden in al mijn geheimen.
Dat wil nogal wat zeggen."
„Heb ik ten onrechte op je dienst-
willigheid gerekend?"
„Nee, Ganimard. en omdat je erop
aandringt.
- Arsène- Lupin liep twee of drie keer
de. kamer door en zei toen terwijl
hij stilstond:
„Wat denk: je van mijn brief aan de
baron?".
„Ik denk dat je je een beetje hebt
willen amuseren en de mensen hebt
willen overbluffen."
„Ik de mensen willen overbluffen!
Nu, Ganimard, ik dacht dat je meer
hersens had. Ik, Arsène Lupin, zou
me met die kinderachtigheden bezig
houden? Zou ik die brief geschreven
hebben als ik de baron Jiad kunnen
leegplunderen zonder hem te schrij
ven? Maar begrijp dan toch, jij en
die anderen, dat die brief het onmis
bare uitgangspunt is, de veer die de
hele machine in beweging heeft ge
zet. Vooruit, laten we ordelijk te
werk gaan en laten we, als je wilt,
samen de plundering van Malaquis
in elkaar zetten."
„Ik luister."
NU DAN, laten we een kasteel
veronderstellen, hermetisch afge
sloten en gebarricadeerd als het kas
teel van baron Cahorn was. Zal ik
van het spel en de schatten waar ik
zin in heb, afzien, onder voorwend
sel dat het kasteel waarin ze zich be
vinden, ontoegankelijk is?"
„Natuurlijk niet."
„Zal ik de aanval wagen, zoals vroe
ger, aan het hoofd van een stel
avonturiers?"
„Kinderlijk!"
„Zal ik er in het geheim binnen
dringen?"
„Onmogelijk."
„Dan blijft er nog een mogelijkheid,
de enige naar mijn mening, en dat
is me te laten uitnodigen door de
eigenaar van genoemd kasteel."
„De mogelijkheid is origineel."
„En hoe eenvoudig. Laten we veron
derstellen dat op een dag de genoem
de eigenaar een brief ontvangt die
hem waarschuwt voor hetgeen een
zekere Arsène Lupin, een beroemd
inbreker, tegen hem in de zin heeft-
Wat zal hij dan doen?"
„Hij zal een brief schrijven naar
de procureur.','
„Dat is ongetwijfeld waar."
„Die zal hem uitlachen omdat Lupin
op dat moment achter slot en gren
del zit. Dus de man wordt gek van
angst en is bereid om hulp te vra
gen aan de eerste de beste waar of
niet!"
„Dat is ongetwijfeld waar."
„En als hij nu in een dagblad leest
dat een beroemde man van de poli
tie met vakantie is in een nabij
gelegen plaats
„Dan zal hij zich tot die politieman
wenden."
„Dat is zo. Maar laten we van die
andere kant eens veronderstellen dat
Arsène Lupin met het oog op de mo
gelijkheid van deze onvermijdelijke
stap, aan een van zijn handigste
vrienden gevraagd heeft om zich in
Caudebec te installeren, om relaties
aan te knopen met e§n .redacteur
van de „Réveil", een krant waar de
baron op is geabonneerd, en om te
laten doorschemeren dat hij die en
die, een beroemde detective is. wat
zal er dan gebeuren?"
„Dat de redacteur in de „Réveil"
zal aankondigen dat de genoemde de
tective verblijf houdt in Caudebec."
„Prima, en nu zijn er twee moge
lijkheden: of de vis ik bedoel Ca
horn bijt niet in het aas en dan
gebeurt er niets. Of, en dat is de
meest waarschijnlijke veronderstel
ling, hij bijt al spartelend. En op die
manier nu roept Cahorn tegen mij
de hulp van een van mijn vrienden
in."
„Het wordt steeds origineler".
„Aanvankelijk weigert de pseudo-po-
litieman natuurlijk zijn medewerking.
Daarop volgt het telegram van Ar
sène Lupin. Doodsangst van de ba
ron die opnieuw mijn vriend om
hulp smeekt en hem zoveel aanbiedt
om over zijn heil te waken. Genoem
de vriend accepteert, neemt twee
knapen van onze bende mee dié 's
nachts, 'terwijl Cahorn van nabij be
waakt wordt door zijn beschermer,
een zeker aantal voorwerpen door het
raam weghalen en deze met behulp
van koorden in een klein bootje la
ten zakken dat ad hoe gecharterd is.
Het is eenvoudig als Lupin."
„En het is domweg prachtig," riep
Ganimard uit, „en ik kan de gedurfd
heid van het plan en de vindingrijk
heid van de details niet genoeg prij
zen. Maar ik ken geen politieman die
beroemd genoeg is om met zijn naam
de baron voor zich te winnen en hem
zoveel wijs te maken."
„Er is een naam, er is er maar een.'
„Welke?"
„Die van de meestberoemde, van de
persoonlijke vijand van Arsène Lupin
kortom van inspecteur Ganimard."
„Ik!"
„Jijzelf. Ganimard. En wat nu nog
het mooiste van alles is: als je
daar naar toe gaat en als de baron
besluit om te praten, dan zul je ten
slotte ontdekken dat het je plicht is
om jezelf te arresteren, zoals je mij
gearresteerd hebt in Amerika. De
vergelding is komiek: ik laat Gani
mard door Ganimard arresteren."
ARSèNE LUPIN lachte ^hartelijk.
De inspecteur beet zich nogal in
zijn wiek geschoten, op zijn lippen.
De grap verdiende in zijn ogen niet
zo'n uitbarsting van plezier.
De komst van de bewaker gaf hem 9
de tijd om tot zichzelf te komen. De j
man bracht de maaltijd die Arsène f
Lupin met speciale toestemming van f
een nabijgelegen restaurant liet ko- f
men. Nadat hij het blad op tafel had 4
gezet, ging hij weer weg. Arsène ging j)
zitten, brak een paar stukjes van zijn i
brood, nam twee of drie happen en i
zei:
„Maar wees gerust, beste Ganimard,
je gaat daar niet naar toe. Ik zal
je eens iets vertellen waar je ver- F
wonderd van zult staan: de zaak Ca- f
honj staat op het punt om in de j
doofpot gestopt te worden."
„Wat?"
„Op het punt om in de doofpot ge
stopt te worden, zeg ik je."
„Toe nu, pas geleden ben ik bij het
hoofd van de Süreté weggegaan."
„Wat dan nog? Weet monsieur Du-
douis soms meer over datgene wat
mij aangaat, dan ikzelf? Je zult wel
merken dat Ganimard vergeef
me de pseudo-Ganimard het nog
steeds erg goed kan vinden met de
baron. Die heeft hem, en dat is de
voornaamste reden waarom hij niets
heeft bekend, belast met de zeer de
licate opdracht om het met mij eens
te worden en op dit moment is het
waarschijnlijk dat de baron, tegen
een bepaald bedrag, weer in bezit is
gekomen van zijn geliefde kostbaar
heden. In ruil daarvoor zal hij zijn
aanklacht intrekken. Dus, is er geen
sprake meer van diefstal. Dus, het
parket zal de zaak moeten laten zit
ten
KOFFIE Hfli
