Tito in het nauw door
een tijdschrift-artikel
WIE VOND DE DODENKAMPEN UIT
Ontwapening:
nooit gelukt
SMAKELIJK ETEN - GEZOND GEZIN
Wonen in de keuken of
koken in de kamer
Kleren maken de man wereldburger
Vervolging
schiep een
morbide
folklore
Vrede is helaas een
uitsonderingstoestand
BLEYS - LEIDEN
LAMSVLEES TER AFWISSELING
perreinigings-
:te handeling
kan het niet I
e DUEL-beurt.
1.
igewoon lage
De feiten
Zhafp broodroosters vanal f.29 75
Statistiek wijst het uit:
Tito moest wel
HOUTWORM
BESTRIJDING
Twintigste Amsterdamse Huishoudbeurs
SNUFJES van de
HUISHOUDBEURS
Pleidooi voor
gele erwten
HERENCONFECTIE uit
ALLE WINDSTREKEN
- Junior -
Waarom zijn
MARJOLEIN en
ROZEMAREIN
stiefkinderen
- Volendam -
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG
SHTc/ARANTIEM!
DIT PRODUKT
TEN VOLLE
UW VERWACH-
EN VOLDOET,
BETAALT
UNLIGHT U
GELD TERUG
@1
1
gerubriceerde
Ikoop tarief voor
laatste adverten-
|e in Dagblad De
daarop reageren.
ers en/of lees-
ierlangs afknippen)
(Van een medewerker)
BELGRADO Zelden is een
publikatie in de laatste jaren in
Joegoslavië zó ingeslagen als het
artikel van Mihajlo Mihajlov in
het maandblad „Delo" van februari
1965. Niet alleen de inhoud van
het artikel was in hoge mate ver
rassend, maar ook de keuze van
het tijdstip van publikatie.
Terwijl ook in de Joegoslavische
pers bijna dagelijks gepolemiseerd
werd over het probleem van de
mogelijke verjaring van oorlogs
misdaden in Duitsland, verscheen
als een donderslag bij heldere
hemel in een communistisch
maandblad een getuigenis, dat de
Duitse nazi's hun concentratie
kamp-praktijken van de Sovjet-
Unie hebben afgekeken.
Mihajlov, docent aan een universi
teit in Joegoslavië was de vorige zomer
met een groep Joegoslavische publicis
ten in de Sovjet-Unie. Bij die gelegen
heid kon hij veel gegevens controleren,
welke hij bij zijn studies over het ont
staan en de ontwikkeling van de Sovjet-
Unie had vergaard. Hij sprak met vele
mensen, kunstenaars, journalisten, we
tenschapsmensen, studenten, arbeiders,
en zoals hij in „Delo" later schreef
„overal moest ik waarnemen dat het
thema concentratiekamp op de agenda
van de tegenwoordige Sovjetrussische li.
teratuur staat."
In het tsaristische Rusland van de
19e eeuw is dit thema slechts door één
schrijver van naam in één enkel werk
behandeld en werden de gevangenissen
van Rusland literair vereeuwigd: Fjodor
Dostojewski in zijn roman „Aantekenin
gen uit een dodenhuis". Mihajlov had
onlangs in een in Zagreb verschijnend
blad een ophefmakend artikel over Dos
tojewski gepubliceerd, in hetwelk hij
deze grote schrijver tegenover Sovjet
russische critici en historici verdedigde.
Dit artikel trok bij zyn publikatie reeds
belangstelling en menigeen vreesde,
dat Mihajlov aardig op weg was, on
heil over zich af te roepen.
In zijn laatste artikel in „Delo" van
februari 1.L schreef hij o.a.:
„Een jaar geleden heeft Nikita
Kroestjev verklaard, dat de re
dacties der literaire tijdschriften
ongeveer 10.000 romansvertel
lingen en belevenissen uit con
centratiekampen aangeboden kre
gen. Dat is niet teveet, als men
bedenkt, dat dertig jaren lang
ononderbroken 8 tot 12 miljoen
mensen naar concentratiekam
pen gedeporteerd zijn. Alhoewel
over het verschrikkelijke getal,
dat Kroestjev genoemd heeft,
tot nu toe weinig documenten
gepubliceerd werden, beginnen
de Sovjetrussische tijdschriften
toch steeds meer op de registers
der gruwelijkheden van de in
quisitie van Philips de Tweede
te gelijken.
Mihajlov schrijft dan, dat naast de
beroemde vertelling van Alexander Sol-
schenizyn „Een dag in het leven van
Iwan Denisowitsch" de memoires van
de legergeneraal A. W. Gorbatow bij
zondere belangstelling wekken. Deze me
moires, welke in het tijdschrift „Novi
Mir" (nrs. 3, 4 en 5, 1964) verschenen,
schilderen de gruwelijke belevenissen en
het lijden van mensen, die in een con :en-
tratiekamp in Siberië mishandeld wer
den.
Deze memoires - zo zet Mihajlov verder
(Advertentie)
uiteen - herinneren aan het boek van
Iwan Solonjewitsch „Rusland in concen
tratiekampen". De auteur was in 1937
uit zo'n kamp in Siberië naar het westen
gevlucht. Dit boek is in 1939 in het
Servokroatisch vertaald en in Joegosla
vië uitgegeven. De toenmalige commu
nisten hebben het direct voor „apocrief"
gescholden en de auteur beschimpt ais
„verrader der arbeidersklasse", „kapi
talistische huurling", „fascistische
agent" enzovoorts. Mihajlov constateert,
dat de Sovjetrussische pers de laatste
tijd „steeds minder melding maakt van
de fascistische en nationaal-socialistische
kampen en vergelijkingen met de Sov
jetrussische concentratiekampen ont
wijkt. Dat is ook begrijpelijk, want de
eerste dodenkampen zijn niet door de
Duitsers, maar door de Sovjet opgericht."
Dan brengt Mihajlov het volgende be
wijs: „In 1921 is in de nabijheid van
Archangelsk met de bouw van het eer
ste dodenkamp, Holmogor genaamd,
begonnen. Dit kamp was uitsluitend voor
vernietiging der gevangenen bestemd.
Het functioneerde jarenlang. De onlangs
in de Sovjet-Unie gerehabiliteerde schrij
ver-emigrant Iwan Smeljov schilderde
in zijn boekje „de zon der doden" de ont
zettende jaren na de burgeroorlog, toen
alleen m 1920-1921 op de Krim 120.000
mannen en vrouwen zonder vorm van
proces doodgeschoten werden. Nog al
tijd vertelt men, hoe toen een zekere
Vera Grebejakowa huisgehouden heeft.
Vera was een jong meisje. Met eigen
handen heeft zij 700 gevangenen gefol
terd en daarna gedood".
Mihailov vervolgt dan:
„Zelfs wat de volkerenmoord
aangaat, kan aan Hitler niet de
primeur toegekend worden. Voor
de tweede wereldoorlog zijn tal
loze kleine volkeren uit de
grensgebieden van Turkije en
Perzië naar N oord-Sïberië ge
deporteerd. Ze stierven als vlie
gen door koude en ontbering.
Het is begrijpelijk, dat geduren
de de tweede wereldoorlog tal
loze eenheden van het Rode Le
ger, bestaande vooral uit Kal-
mukken, Tartaren en Tscherke-
zen naar de zijde van de Hitleri-
aanse misdadigers zijn overgelo
pen, omdat zij onder de Sovjets
aan grove onderdrukkingsmaat
regelen overgeleverd waren".
Dezelfde motieven golden voor het
overlopen van Don-kozakken naar de
gegarandeerd goed
VAN PERLSTEIN ROEPER BOSCH N V. POSTBUS 481 - A'OAM
(Bijzondere correspondentie)
GENèVE Gedurende de afgelopen
5.500 jaar sinds 3.600 v. Chr. heeft
de wereld slechts 300 |aar van vrede
gekend. Verder zijn er alles bijeen I4.00U
oorlogen en oorlogjes gevoerd, waarbij
in totaal 3.500.000.000 mensen zijn om'
gekomen. Deze gegevens zijn bijeenge
bracht door Canadese militaire autori
teiten.
Verder hebben de Canadese geschied
vorsers onthuld dat zich sinds 650 v. Chr.
(Advertentie)
Reumatische pijnen TOGAL HELPT
Griep TOGAL HELPT
Migraine TOGAL HELPT
Menstruatiepijn TOGAL HELPT
Verkouden TOGAL HELPT
Hoofdpijn TOGAL HELPT
Spit TOGAL HELPT
De gesel der Duitse bezetting
schiep, méér dan staatsmanswijs
heid, de eenheid van de Joegosla
vische staat onder maarschalk Ti
to. Nu het steeds duidelijker wordt
dat Tito zelf ook geen schone han
den heeft, moeten er kunstgrepen
worden toegepast. De waarheid is
een bijtend zuur.
1.600 bewapeningswedlopen hebben voor
gedaan, waarbij het ene land of impe^
rium grotere en betere wapens heeft
proberen te maken dan welk ander land
ook. Slechts in één op de honderd ge
vallen heeft een dergelijke wapenwed
loop niet tot een oorlog geleid.
De wereld is heden ten dage in de
meest omvangrijke en gevaarlijkste be
wapeningswedloop in zijn geschiedenis
betrokken, wat ondermeer blijkt uit het
feit dat één Polariskernduikboot meer
vernietigende kracht met zich meevoert
dan alle bommen inclusief de twee a-
toombommen op Japan, die door alle
partijen tijdens de tweede wereldoorlog
werden gebruikt.
De eerste serieuze ontwapeningsconfe-
untie werd van 1899 tot 1907 op in
stigatie van tsaar Nicolaas van Rus
land in Den Haag gehouden. Twintig
landen namen er aan deel. Zij draaide
uit op een mislukking.
Aan het ontwapeningsgesprek onder
auspiciën van de volkenbond, van 1932
tot 1934 namen 59 staten deel. De con
ferentie is nooit officieel gesloten, maar
de geschiedenis laat zien dat zij wei
nig vruchten heeft afgeworpen.
Drie jaar geleden is in Genève an
dermaal een ontwapeningsconferentie be
gonnen, sindsdien is er in feite geen
wezenlijke vooruitgang meer geboekt. De
ondertekening van het beperkte kern-
stopverdrag echter niet door Frank
rijk en communistisch China enige
jaren gelden kan echter als een stap
in de goede richting worden beschouwd.
Duitsers en eveneens bij de stichting
van het anti-sovjetrussische „Russische
bevrijdingsleger'' (R.O.A.) door generaal
Wlassow. Hier betreft het een merk
waardig geval in de Russische geschie
denis, want de kozakken vormden meer
dan 300 jaren lang de basis van de
Russische staat en waren de meest be
trouwbare steun van de tsaar. Onder
het Sovjetregiem is deze basis ineen'
gestort en de kozakken werden de grim
migste vijanden van het Sovjetrussi
sche imperialisme.
Reeds de hier gereleveerde feiten zijn
voldoende om te begrijpen, waarom de
Sovjetrussische regering wegens het ar
tikel van Mihajlov in Belgrado heeft
geprotesteerd en waarom als gevolg
daarvan de Joegoslavische regering zich
verplicht gezien heeft het betrokken
nummer van het maandblad „Delo" in
beslag te nemen. Het gevolg is, dat in
geheel Joegoslavië naar niets méér na
vraag is dan naar exemplaren van „De
lo" waarvoor men reeds 5000 dinar be
taalt, wat bijna een weekloon van een
doorsnee-arbeider is.
Buiten de hierboven geciteerde feiten,
bevat het artikel van Mihajlov nog een
reeks andere opmerkelijke conclusies
inzake het tegenwoordige leven in de
Sovjet-Unie. Zo vertelt hij, dat de lie
deren uit de Russische concentratiekam
pen in heel het land verbreid en popu-
air zijn. „Deze liederen", schrijft Mi
hajlov, „vormen zonder twijfel de op
vallendste folkloristische schepping van
onze tijd en het is begrijpelijk, dat ze
juist in Rusland zijn ontstaan. De
concentratiekamptraditie vormde voor
tot 12 miljoen mensen de inspiratie
bron tot deze bizarre volkspoëzie. Deze
liederen zullen nog eeuwen gezongen
worden, precies zoals men op de dag
van vandaag nog de Russische gevan
genisliederen uit de voorbije eeuwen
zingt die echter wat hun weemoedige
zwaarte en ruwe schoonheid aangaat
door de nieuwe volksliederen nog wor
den overtroffen."
De conclusies van Mihajlov zijn nog
opvallender dan de uitlatingen van Mi-
lovan Djilas, die er vier en een half
jaar celstraf voor kreeg!
Het openbaar ministerie in Joegosla
vië deed aanvankelijk niet veel om
Mihajlov wegens zijn artikel te ver
volgen. Door het persoonlijk ingrij
pen van Tito werd het wel gedwon
gen en zo belandde Mihajlov in de
gevangenis. Tito kon niet anders.
Want laat hij de zaak op zijn beloop,
dan komt ongetwijfeld de dag waarop
ook door eigen Joegoslavische schrij
vers de gruwelen zullen worden aange
klaagd, welkg door Tito's partisanen-
benden en zijn geheime politie in en
na de oorlog, ja nog geruime tijd na
de oorlog tegen de volkeren van Kroa
tië, Slovenië, Bosnië en Servië zijn be
dreven. Dan zal men schrijven over het
massale bloedbad dat in de Batschka
Palanka is aangericht, in de gevangen
kampen, onder de katholieke en ortho
doxe bevolking, in het reusachtige kamp
van Gottschee in Slovenië, waar onge
veer 100.000 Serven. Kroaten en Slove-
nen op bevel zijn vermoord. Dergelijke
verhalen uit Joegoslavische pennen zou
den dan in het geheel niet meer klop
pen met de bloedige verhalen over gru
weldaden waarvan zijzelf het slachtof
fer heetten geweest te zijn en die sinds
de Tweede Wereldoorlog door de Joego
slavische communistische propaganda
met succes zijn verspreid. Maar de
waarheid kan men tenslotte het zwijgen
niet opleggen. Tito moest dat zelf wel
op de eerste plaats begrijpen.
(Advertentie)
20 jaar garantie
Een van de 1700 Nederlandse
boeren in Nieuw Zeeland die
een bestaan vindt in de
schapenfokkerij en het vee
weidt op de malse weiden
van het paradijselijk land..
Hes wat in ons land op het gebied van de
voeding iets in de melk te brokkelen heeft
of een vinger in de pap, roert lich op de
jubileum-Huishoudbeurs, die van 2 tot en
met 11 april in het RAI-gebouw te Amster
dam wordt gehouden.
Niet minder dan 14 of
ficiële voorlichtingsin
stanties op het gebied
van de voeding delen er
hun wijsheid uit evenals
een tiental instanties op
huishoudelijk terrein.
Een prachtige groente- en
fruittuin zou de bezoe
kers tot een vegetarische
leefwijze inspireren, wa
re het niet, dat het sla-
gersbedrijf en zelfs im
porteurs van Nieuwzee-
lands vlees hun beste
beentje voorzetten.
In samenwerking met de
Peulvruchten Studie
Combinatie en het Voor
lichtingsbureau van de
Voeding werd een kook-
wedstrijd georganiseerd,
waaraan al vele weken
lang honderden huis
vrouwen en leraressen en
leerlingen van huishoud
scholen uit het gehele
land werken. Een Cen-
touri-vliegvakantie naar
Mallorca of Zuid-Slavië
is de prijs, die de Huis
houdbeurs aan de winna
res schenkt! De beste
drie finalisten zien hun
bekroonde menu's op de
beurs geëxposeerd.
O makelijk eten komt via
de keuken op tafel,
en het spreekt aan ook
vanzelf, dat er op deze
beurs niet alleen aan
dacht wordt geschonken
aan talloze levensmidde
len maar ook aan keu
keninrichting en appara
tuur, vanaf opbouwmo-
gelijkheden, tot aan de
complete luxe keuken.
De keuken in relatie tot
de woonruimte is te zien
in drie „opengewerkte"
huizen. Ook ten aanzien
van woninginrichting
worden noviteiten en ver
beteringen geëxposeerd.
ALS er in een recept
gesproken wordt van
een „snufje" van dit of
van dat, is dat steeds ter
verhoging van het aroma.
De snufjes van de Huis
houdbeurs verhogen de
smaak van een rondwan
deling, maar ook het ple
zier van het huishouden.
Wellicht past in uw re
cept:
het nieuwe soort boven-
matras, die een combina
tie is van de bekende
binnenvering- èn van de
even bekende polyether-
matras;
de kant-en-klaar aardap
pelpuree in poedervorm,
waarbij een kant-en-klaar
champignonsaus:
gordijnen van zuiver zij
de uit Thailand die zulke
gloeiende of tedere kleu
ren hebben, en zulk een
rijke val, dat de vrouw
in de verleiding moet ko
men er liever een japon
van te maken;
tapijten en kleedjes van
100 pet. scheerwol met
stevige latex rug die in
wafeltjespatroon is ge
perst, zodat glijden niet
mogelijk is:
een tafel die door een
druk op de knop op
iedere hoogte kan worden
gebracht en o.a. zeer ge
schikt is voor gehandi
capten;
aluminium jalouzieën in
een bouwpakket, waar de
doe-het-zelver voordelig
mee uit is;
donzen dekbedden met
afneembare overtrekken,
zoals wij op vakantie in
het buitenland zagen,
maar beter, want ze zijn
langer en breder; boven
dien worden zij geleverd
in een- en twee-persoons-
maten met bijpassende
kussenslopen;
een f ritessnijder van
kunsthars met stalen mes,
ook geschikt om groenten
in blokjes te snijden;
een dubbele toaster, die
door een handgreep te
veranderen is in een grill,
waarin ca. 600 gram
vlees gegrilld kan wor
den;
het snijmachientje, dat
allerlei produkten veilig
kan snijden, zelfs warm
vlees;
turfstrooisel, geen novi
teit, want het is 5000 jaar
oud, maar nieuw in de
verpakking die na ge
leegd te zijn een depen
dance van de vuilnisbak
kan worden;
synthetische dekens en
plaids met alle voordelen
vandien, maar zonder de
nadelen, want ze zijn
anti-statisch;
het lancaster gordijn dat
met één vinger naar be
neden wordt getrokken en
automatisch weer oprolt,
bijzonder sierlijk door op
gestikte gordijnstof.
Zolang er lammetjes in de wei dar
telen, is er Nederlands lamsvlees te
krijgen, een wrede waarheid. Maar
zou in andere seizoenen een lamsbout
niet smaken?
Lamsvlees is hier een veertig jaar
geleden tamelijk populair geweest.
Daarna verminderde het enthousiasme
omdat Frankrijk en Engeland de Hol
landse lammeren weghaalden en het
vlees ten gevolge daarvan bijzonder
duur werd, niet zelden ook minder
goed van smaak. Want de slager ver
kocht in die dagen nog wel eens
imitatie voor echt of, om het anders
te zeggen, hij verkocht een overjarig
schaap voor lam.
Vandaag de dag weten wij weer wat
sappig lamsvlees is en dank zij de
import uit Nieuw-Zeeland kan de
huisvrouw het hele jaar door het
beste op tafel zetten. Nieuw-Zeeland
is de grootste vleesexporteur en voert
alleen al naar Engeland 19 miljoen
lammeren uit; maar ook Nederland
is geen onbelangrijke afnemer.
Toen Abel Tasman als eerste blanke
in 1642 op Nieuw-Zeeland landde was
er nog geen schaap te bekennen. Die
werden pas later ingevoerd en groei
den tot een voortreffelijke veestapel
door goede fokmethoden en prachtige
weiden.
Pas in 1882 werd de eerste diep
vriesinstallatie geconstrueerd die het
mogelijk maakte vlees zo te versche
pen dat het in goede staat Europa
kon bereiken. Een tot koelschip om
gebouwde bark van 17.300 ton maakte
De Stichting Goed Wonen heefteen
plan gemaakt dat laat zien welke
plaats de keuken kan innemen in de
woning van nu en van morgen. Hier
toe hebben een architecte en een bin-
nenhuisarchitecte samen een drietal
woningen ontworpen die zijn geëxpo
seerd op de Huishoudbeurs: het eerste
huis toont de traditionele opvatting
van de keuken apart van de kamer.
De verbinding bestaat uit een deur.
in vele moderne huizen uit een door-
geefkast of luik. Zulk een geïsoleer
de keuken is te verkiezen in gezinnen
waar regelmatig huishoudelijke hulp
aanwezig is; en waar de gezinswas
in de keuken wordt gedaan.
De tweede mogelijkheid is de eet-
keuken, zeer geschikt voor grote ge
zinnen. In de eetkeuken kunnen al
lerlei bezigheden rond de tafel plaats
vipden, terwijl de aparte woonkamer
beschikbaar blijft voor het ontvangen
van visite of voor het kijken naar de
t.v., een uitkomst voor ouders die de
kinderen niet altijd met de neus op
het scherm willen laten zitten.
Het derde voorbeeld is de gecom
bineerde keuken-woonruimte, slechts
geschikt voor een gezin zonder huis
houdelijke hulp. Het vraagt een bij
zondere aanpassing om te leven in
één grote ruimte en men moet kun
nen heenstappen over de bezwaren die
hier ongetwijfeld aan verbonden zijn.
Welke situatie de voorkeur verdient
is natuurlijk geheel afhankelijk van
de mensen die erin wonen.
Gele erwten zijn in ons land be
trekkelijk onbekend omdat zij hier
tot voor kort niet veel werden ver
bouwdWij hadden geen goed ras;
het enige, dat van West-Duitse ori.
gine was, gaf te geringe opbrengst.
Het eerste Nederlandse ras, in 1963
officieel op de lijst geplaatst, is een
kweekprodukt uit Hoofddorp en
heeft de naam Flavanda gekregen.
Flavanda heeft uccet, de teelt er
van neemt toe, niet in het minst
door de afname van West-Duits-
land en Noorwegen. De huisvrou
wen maken er daar soep en puree
van, maar Nederlandse koks vin
den die gerechten niet naar onze
smaak. „Dat doen wij beter", von
den zij en creëerden recepten die
aanbeveling verdienen'.
Flavanda (gele) erwtensoep voor 4
personen:
400 g gele erwten, 2 1 water, 300 g
mager varkensvlees, 100 g ham, 250 g
prei, 250 g uien, 250 g selderijknol,
half bosje peterselie, wat bonenkruid
zout en peper.
Erwten 12 tot 24 uur weken met
10 g zout. In dit water de overige in
grediënten koken gedurende een uur.
Daarna vlees en ham eruit nemen en
de soep zeven. Vlees en ham klein
snijden en opnieuw aan de soep toe
voegen met de gehakte peterselie en
bonenkruid.
Indien de soep ais hoofdgerecht
wordt gegeven, serveert men er een
rauwkostsalade by, gegarneerd met
eieren. Roggebrood en tarwebrood
maken het gerecht compleet. Als des
sert geeft men sinaasappelen.
Flavanda (gele) erwtenpuree:
500 g gele erwten, 1.5 1 water. zout.
Erwten gaar koken er zeven, e' op
smaak brengen met wat koffieroom,
zout, peper en andere specerijen en
tuinkruiden naar verkiezing. De puree
laat zich mooi spuiten en kan gege
ven worden bij allerlei vlees-, vis-,
kaas-, ei- en groentegerechten.
-
Wie mannen wil zien, die de titel
„Mister World" verdienen moet eens
naar de jaarlijkse show van the So
ciety Shop in Amsterdam gaan. Daar
kan hii de Engelse, Franse en Ne
derlandse dressman zien in Ameri
kaanse, Deense of Italiaanse pakken,
in Schotse stoffen, die in Duitsland
ztfn geconfectioneerd of in ontwerpen
van Estèrel, die in Zwitserland zijn
uitgevoerd. MISS World is de mooiste
vrouw van het universum, MISTER
World de meest universeel geklede
man.
De directeur van the Society Shop
reist persoonlijk de wereld af om zijn
collectie samen te stellen met het
doel de Nederlandse heer slank, jeug
dig en sportief te kleden, want dat
zijn de eisen van vandaag; en hij
haalt het beste uit alle windstreken,
met een kleine voorkeur voor Enge
land want daar komen de prachtige
tweeds vandaan en veel in de heren
mode is weer terug te brengen tot
Engelse ontwerpers.
Het gaat met de herenmode als met
de damesmode: de vergadering ko-mt
heel geleidelijk, maar wel overal ge
lijktijdig. Of een kostuum dan ook
uit Philadelphia komt dan wel uit
Den Haag, het is zeer slank met
smalle borstpartij, lange revers, iets
langer colbert, maar ook zeer manne
lijk, met rechte schouders, veel dub
bele knoopsluiting, wat minder nauwe
pantalon, die omslagen mag hebben.
Het lichtgewicht kostuum, nog
steeds en vogue, wordt o.a. meester
lijk gebracht door de Amerikanen.
Is het een reactie op dat lichtgewicht
(het wordt in winkels wel eens met
trots in grammen aangeprezen) dat nu
stoere, ruige ruitstoffen voor sport-
combinaties worden gebracht en in
de smaak vallen? Ze geven het van
ouds indrukwekkende cachet van de
informeel geklede, correcte man, de
„countrygentleman"; bruine tinten
passen volmaakt bij hem. Bruin zal
trouwens een modekleur worden voor
alle kostuums, naast donkerblauw en
grijs, visgraatweefsels en krijtstrepen.
Voor de man die niet schroomt
extravagant te zijn staat de interna
tionale confectie klaar: epauletten kan
hij vinden op sportjassen. maar ook
op een keurige, knielange donker
blauwe pardessus; op een kameel-
kleurige jas met dubbele knoop
sluiting; op een sportcolbert met
strakke ceintuur die sluit met een
gesp. Hij kan caban-achtige jassen
vinden die nauwelijks een handbreed
langer zijn dan het colbert; een regen
jas die sterk getailleerd is door twee
strakgetrokken zijceintuurs; een rood-
gevoerde zwarte regenjas met pele
rine; een getailleerde, met bont ge
voerde suede jas met brandebourgs
in oud-Russische stijl. Colberts met
4 zakken; een driedelig kostuum met
bijpassende jas...
Voor junior heeft the Society Shop
altijd bijzondere aandacht en het valt
daarbij op dat de jongeman tussen 12
en 20 jaar een keurige jongen, wel
haast een klassieke meneer gaat wor
den. Speciaal de Amerikaanse jongen
is bezig hiermee wilde herinneringen
aan duizelingwekkende kleren uit te
de eerste spannende reis vanuit Port
Chalmers waarbij de zeilen herhaal
delijk in brand vlogen door de vonken
van de stoommachine, die nodig was
voor de koelinstallatie.
Het diepgevroren Nieuwzeelands
lamsvlees van nu is wel wat anders.
Moderne onderzoekingen hebben ge
leerd hoe dieren met meer vlees en
minder vet te fokken. De lammeren
groeien snel in het gunstig klimaat,
maar de beenderen blijven relatief
licht. De controle begint in de wei
en eindigt tijdens de reis op het
diepvriesschip.
„Tegenwoordig is de huisvrouw niet
meer gewend vlees in de been
te kopen," klaagt een Nieuwzeelander,
die in zijn jonge jaren een Hollandse
jongen was. „Maar zij moet zich toch
van haar moeder herinneren, dat het
been de smaak van het vlees verhoogt!
Zegt het spreekwoord niet: The closer
the bone, the sweeter the meat"?
(Hoe dichter bij het been, des te
zoeter het vlees!).
Onze Nederlandse huisvrouw is de
onachtzame stiefmoeder van twee
sprookjesachtige wezentjes, vindt de
heer Brouwer, hoofd van de experi
mentele grootkeuken van het Instituut
voor Landbouwhuishoudkundig On
derzoek te Wageningen en jurylid in
de kookwedstrijd van de Huishoud
beurs. Met Marjoleintje en Rozema-
rijntje bedoelt hij tuinkruiden, de vele
pittige specerijen en bovendien het
scheutje wijn, de lepel room, kortom
al die fijne kleinigheden die een ge
recht verrukkelijk en een maaltijd tot
een feest maken met gesloten porte-
monnaie! Het is bekend dat onze beur
zen al te graag worden opengemaakt
voor suiker en vet, voor snoep en
gebak en ook voor gas en eleotra als
het gaat om (te lang) koken van
groente, waarna het tekort dat wij lij
den moet worden aangevuld met vi
taminetabletten!
Een betere planning bij de inkoop
zou veel geld en energie kunnen spa
ren, zegt de heer Brouwer, want het
blijkt dat de huisvrouw nogal vaak
onvoorbereid en ondoordacht gaat in
kopen en dan bijvoorbeeld meer con
serven koopt dan verstandig is, ofwel
de conserven te weinig aanvult met
verse groente en fruit.
De heer Brouwer pleit voor gezond
en lekker koken. Hij weet dat de wer- i
kende huisvrouw al zeker weinig tijd
overhoudt om zich te wijden aan de
kookkunst, maar toch, ook zij kan
veel goeds op tafel toveren, als zij l
maar acht wil slaan op de voorlich-
ting in woord en geschrift; misschien i
door nog wat kooklessen te volgen,
daarbij vooral lettend op moderne be- j
reidingsmethoden.
Het is zaak, dat zij de juiste waarde
van de voorbereide produkten leert
kennen en zich toelegt op verstandig I
inkopen. De huisvrouw moet zorgen,
dat zij met liefde en plezier kookt,
haar man en kinderen hebben er
recht op, is de raad, die de heer
Brouwer de moderne vrouw op het
hart bindt.
wissen. Hoe netjes is de Amerikaanse
university style waarvan het „ten-
way suit" getuigde: een op „tien"
manieren te dragen combinatie van
omkeerbaar colbert, vest en twee
pantalons, van geheel synthetisch
materiaal (voor de prijs van 179 gul
den).
De knickerbocker wordt gepous
seerd voor jongens en jongetjes; het
zal wel najaar worden voor we ze
zien dragen. Maar intussen kunnen de
jongetjes „gekleed" zijn in camel col
bertjes, licht getailleerd en met diepe
zijsplitten; ze kunnen op hun gemak
zijn in denim spijkerpakken uit Ame
rika.
Directeur Dijkstra heeft zich per
soonlijk aan het ontwerpen gezet
voor de man op vakantie en nu
bleef hij eens dicht bij huis. Volen
dam en Spakenburg leverden de in
spiratie voor baaien hemden waarbij
je dan ook een baaien broek kunt
dragen, rode kousen en zwarte
klompen, een zeilpet of een Volen-
dammer muts. De knappe Engelse
dressman, bewonderd proto-type
van de gentleman, is met zijn rooie
nek boven dat grove hemd zonder
boord den eerste boer den beste. Zo
gezien zou je zeggen: kleren maken
de man.
Sportief kostuum met vest, drie
opgestikte klcpzakken en broek met
omslagen in een bruine ruitstof, de
originele Schotse District Check
(let op grootvaders horloge met
ketting), the Society Shop.
