KAAS
OM
KAAS
)or 348-
DE JONGE VISSER EN DE
WOESTE WESTENWIND
Lente
GREEP/v)
Klachten over reparaties
naar arbitrage-commissie
direct
nergie
Petra in Zwitserland
Te voet over
het water
IN DE
ZEVEN DODEN
BIJ BOUW
ZENDMAST
Koers Ranger
gecorrigeerd
KAKELEND
PROTEST
11
VAN v>y
DE GRIEP?
WITTE KRUIS
poeders helpen
u eruit!
CASSATIEBEROEP
BOB EN DAPHNE
VERWORPEN
Motorenscooters en brommers
Zorin benoemd tot
ambassadeur
in Frankrijk
Is 1862
5 huishouding
Koninklijke
verloving
Mieke de heks
EEN DAG VRIJ
Da's brood
op jonge kaas
op oude kaas
op brood
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 24 MAART 1965
HAMBURG „Water heeft geen
balkenzegt men in Duitsland. De
ze bewering heeft de 26-jarige West-
duitse architect Rüdiger Vogler thans
met een uitvinding getracht te ont
zenuwen. Met een koffer en een
brandende pijp in de hand wandelde
hij over de Hamburgse binnenwate
ren. Met de uitrusting, die opgevou
wen slechts de helft van de koffer
vult en binnen enkele minuten kan
worden gemonteerd, kan men op het
water lopenroeien en zeilen. Twee
ongeveer 1,5 meter lange opgepomp
te rubber schoenen worden als ski's
bewogen. Aan de zijkanten aange
brachte peddels verhinderen het te
rugglijden van de ski's en maken het
de „wandelaar" mogelijk zich prak
tisch even snel op het water als op
het land voort te bewegen. Met be
hulp van een handpeddel of een zeil
kan men de voetgangers op de wal
zelfs inhalen. De vele variaties, zo
hoopt de uitvinder, zullen zijn „aero-
waterlopers" niet alleen bij sportlui,
hengelaars en waterjagers populair
maken.
(Advertentie)
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Een cassatieberoep van
schrijver-uitgever Jan van Keulen van
het boek „De wereld van Bob en Daphne"
is door de Hoge Raad der Nederlanden
verworpen. Het arrest is een bevestiging
van het vonnis van het gerechtshof in
Den Haag, waarin werd beslist, dat de
inhoud van het boek aanstotelijk is voor
de eerbaarheid.
In het arrest wordt gesteld, dat niet
kan worden gezegd, dat het iedereen vrij
zou staan voor zichzelf te bepalen wat
aanstotelijk voor de eerbaarheid is, zoals
door de raadsman was aangevoerd, ook
al zijn de normen hieromtrent aan veran
dering onderhevig. Een nadere bespre
king van enige door de raadsman voor
gestelde criteria voor wat aanstotelijk is
voor de eerbaarheid in een nieuwe, bij de
huidige situatie aangepaste stijl, heeft de
Hoge Raad achterwege gelaten, omdat
deze criteria alleen betrekking hebben
°P ..pornografie" een term, die in de wet
geving niet voorkomt.
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM Snelheid, deskundig
heid en goedkoop recht worden na 12
april verstrekt door „BOVAG-onder-
houdsgarantie" voor motoren, scooters en
bromfietsen, die van kracht wordt. De
BOVAG wil met deze nieuwe regeling
de mogelijkheid scheppen, dat kopers
van motoren, scooters en bromfietsen alle
geschillen over de kwaliteit van repara
ties, onderhoud en onderdelen, alsmede
JOHANNESBURG Zeven arbeiders
zijn gisteren bij Bloemendal, Zuid-Afrika
om het leven gekomen toen een in aan
bouw zijnde zendmast van de Zuidafri-
kaanse omroep plotseling instortte.
De gigantische dubbele zendmast werd
gebouwd bij de nieuwe zenders van de
omroep op ongeveer 45 kilometer van
Johannesburg. De zenders zijn bestemd
voor uitzendingen naar het buitenland.
de gevolgen daarvan voor het voertuig,
kunnen voorleggen aan een bindende ad
viescommissie. Deze commissie, samenge
steld uit ANWB, KNMW en BOVAG, zal
naar aanleiding van de klacht een uit
spraak doen, waaraan zowel klant als
het BOVAG-garagelid zich moeten hou
den.
De uitspraak houdt een oordeel in over
de kwaliteit van de te verrichten repara
ties. Wanneer de klager gelijk krijgt,
wordt het bedrag van de kosten, die no
dig zijn tot herstel van het voertuig, be
taald. In dit geval worden de kosten voor
rekening van het BOVAG-lid gebracht en
heeft de klant op eenvoudige wijze zijn
recht gekregen. Mocht het BOVAG-lid
weigeren te betalen, dan neemt de
BOVAG zelf die verplichting over.
Bij verschil van mening over de kwa
liteit van een uitgevoerde reparatie of
onderhoudsbeurt of de gevolgen daarvan,
zal de klant eerst dienen te proberen met
zijn reparateur tot overeenstemming te
komen. Pas wanneer dat mislukt is, kan
hij een beroep doen op de BOVAG-on-
derhoudsgarantie. Hij dient dan schrifte
lijk bij het secretariaat van de BOVAG
een verzoek om bemiddeling in^ Gelijk
tijdig moet een waarborgsom van f 25
worden gestort. Voor leden van ANWB en
KNMW, de beide „consumentenorganisa
ties" op het gebied van gemotoriseerde
tweewielers, is dit f 15. Krijgt de kla
ger gelijk dan wordt de waarborgsom
zonder inhouding van administratiekos
ten teruggestort.
MOSKOU De bekende Russische
diplomaat, Valerian Zorin, is gisteren be
noemd tot ambassadeur in Parijs.
De huidige ambassadeur in Parijs, Ser
ge Vinogradof, zal een andere taak wor
den toebedeeld.
Zorin was permanent vertegenwoordi
ger van de Sovjet-Unie bij de Verenigde
Naties.
PASADENA Geleerden van het volg
station te Pasadena in de Amerikaanse
staat Californië hebben gisteren de koers
van de Ranger-9 gecorrigeerd. De Ran-
ger-9 is op weg naar de maan met als
doel de z.g. Alfonsus-krater, waarvan de
ruimte-sonde een serie televisie-opnamen
moet maken. Door middel van de verkre
gen foto's hopen de geleerden antwoord
te krijgen op hun vraag of astronauten
op de maan zullen kunnen landen. De
V.S. hopen omstreeks 1970 een ruimte
vaarder veilig op de maan te doen lan
den.
Op het ogenblik van de koerswijziging
had de Ranger 2/3 van de afstand naar
de maan afgelegd. De bedoeling was de
koers van de satelliet iets te verleggen
naar het zuiden.
(Advertentie)
andere kaas
Da's een sneetje
Romige caramel met
volle melk geeft direct
weer energie.
Luchtige crème met
glucose geeft meer
uithoudingsvermogen.
Heerlijke chocolade
houdt u in topconditie.
ion uitknippen en ongefrankeerd
Pfaff, Den Bosch? De folder
dingen van de Pfaff-naaimachines
den Beker" serie wordt dan
onden.
maand.
S, telef. 01178-462, SLUIS
e MARS
..Alleen omdat jij het bent", zei de
oude vrouw. „Geef de kruik". Ze keer
de zich weer om en toen ze de kruik
teruggaf stak er een bos gras uit de
halsopening. „.Raak het gras niet aan
voordat je thuis bent", zei ze streng.
Op hetzelfde ogenblik bedaarde de
storm. De vissers bedankten en sta
ken weer van wal. Nog voor zij over
dit alles met elkaar hadden kunnen
praten was hun dorp weer al in zicht.
,.Ik wil toch liever niet praten over
de hulp van de tovenares", zei nu de
oudste visser tegen de jongste. „Neem
jij de kruik maar mee naar huis, dan
zal niemand er mij naar vragen". En
zo gebeurde het. Toen de jonge visser
thuis kwam, sloot hij zijn vrouw in
zijn armen, kuste zijn kind en vertelde
wat er gebeurd was. „Haal het gras
er nu maar uit", zei de visser tegen
zijn vrouw. Zp trok het gras uit de
kurk en keek er eens in. Op de bo
dem lagen een handvol goudstukken.
MARIE FIEN STURM
7 jaar
Terneuzen.
Ze schudde ze op haar schoot en tege
lijkertijd blies de wind uit de kruik,
rukte de deur open en joeg naar bui
ten. De goudstukken rolden over de
grond, maar ze waren zwaar en bleven
liggen voor de drempel.
Tot op hun oude dag hebben de jonge
visser en zijn vrouw geen ogenblik ar
moede gekend.
„Hoera", de vlaggen wapperen
in de wind,
Zij vertolken het geluk van een
vorstenkind!
Wat zal er toch wel wezen?
Dat de vlaggen worden gehesen?
In ons Brabant zegt men: „Wit
ge da niet?
Het is de „Verloving'' van
prinses Margriet.
Zij vond haar droomprins in
ons landje,
En reikte hem haar hart en handje.
„Een zoon van ons Volk"
heeft zich doen horen,
„Schiedam" is de plaats waar
Pieter is geboren!
In de maand mei keken ze
elkander aan,
En besloten samen door 't leven
te gaan.
De band die hen samen bindt
Is het geluk van ons koningskind.
Wij kinderen van „de kleine Stem"
Wensen daarom haar en hem,
Veel geluk en Gods rijkste zegen.
Op al hun levenswegen!
Met het jonge paar zijn wij heel blij,
En zingen dan joehei, joehei!
Als slot dat Hij het jonge paar
beware,
En „ORANJE" nog lang moge
sparen!
1. Groothuizen (meisje)
Molenstraat 1
Hoogerheide (N.-Br.)
Het was bijna vakantie en Petra zou
vandaag haar rapport krijgen. Moeder
stond al voor het raam te kijken, want
ze was erg nieuwsgierig naar het rap
port. Daar kwam Petra aan. De bel
ging al. Moeder ging gauw open doen
en trok haar haast naar binnen. Ze
deed het boekje open. Nee maar wat
een mooie punten: 3 negens en 7 achten
's Avonds toen vader thuis kwam was
hij ook al zo verbaasd.
De volgende dag zei vader: „Petra ik
heb een verrassing voor jou. Wij gaan
naar Zwitserland en jij mag mee." „Hoi,
hoi," riep Petra. „Wanneer gaan we
vader?" „Morgen om 7 uur staan we op
en om 8 uur vertrekt de trein van het
station."
De dag kroop om en Petra vond het
wel fijn. dat ze vakantie had maar ze
wist niet wat ze moest gaan doen. Haar
gedachteiï waren steeds in Zwitserland,
's Avonds in bed kon ze haast niet sla
pen. De volgende dag was ze al vroeg
wakker en ging maar naar beneden.
Alles was al klaar gezet. Ze hoefden
maar te eten en konden dan meteen
vertrekken. In de trein was Petra ge
woon weg van het mooie landschap.
Bij het hotel aangekomen wou Petra
al meteen gaan skiën. Maar vader zei:
„Blijf hier. Ga je eerst wat opfrissen."
Ze protesteerde nog wel, maar wat va
der zei moest gebeuren. En de dag was
lang genoeg geweest volgens vader. De
dag daarop, na het ontbijt, ging ze haar
skis halen in het schuurtje. Onderweg
ontmoette ze een meisje van haar eigen
leeftijd. Annette heeette ze en kwam
toevallig ook uit Holland. Samen gin
gen ze de bergen in met de grote St.
Bernhardshond van Annette. Ze had
den ontzettend veel plezier en de mor
gen was om voor ze het wisten, 's Mid
dags zou ze weer gaan. Petra haalde
Annette op. Maar ze was al lang weg
en dus ging Petra alleen. Ze wist de
weg nog niet goed en ze ging hoe lan
ger hoe verder. Toen ze een paar uur
geskied had, wou ze weer terug gaan,
maar ze wist de weg niet meer terug.
Ze probeerde zich te herinneren waar
ze langs was gegaan? Maar tevergeefs.
Toen begon het te rommelen. Petra
keek naar boven en zag daar een hoop
sneeuw naar beneden komen. Petra wist
van school dat dit een lawine was en
ze maakte dat ze weg kwam. Maar de
lawine was vlugger dan zij en bedolf
haar.
Ondertussen werden de ouders van
Petra ongerust en ijsbeerden de kamer
op en neer. Tenslotte kon vader het niet
meer uithouden en belde de politie op.
Maar deze was op het ogenblik niet in
het dorp. Maar wat moesten ze nu be
ginnen? Er werd op de deur geklopt en
moeder ging open doen. Daar stonden
een paar mannen die bereid waren om
te gaan zoeken. Ze waren al helemaal
in de kleren en vader zou ook mee gaan.
Buiten gekomen stonden de St. Bern-
hardshonden al te blaffen. In de bergen
verdeelden ze zich in groepjes. Nadat
ze een paar uur gezocht hadden wilden
ze het opgeven toen opeens een hond
begon te blaffen. De mannen kwamen
kijken en gingen graven en ze vonden
Petra half bevroren, onder de sneeuw.
Ze legden haar in de slee en sleeden
snel naar het hotel. Daar werd ze gauw
op een bank gelegd. Na een paar minu
ten begon ze al te zuchten. Gelukkig.
Binnen een kwartier was ze weer de
oude en was ze verwonderd dat ze hier
lag. De mannen vroegen -hoe het ging.
„Best", antwoordde ze. Daarna vroe-
ze hoe het gebeurd was en Petra ver
telde het in een paar woorden. Ze rilde
nog bij de gedachte. Maar het was toch
goed afgelopen.
ROSWITHA GOSENS
J. v. d. Heijdenstraat 4
Breda.
14 jaar.
Wie wil met mij corresponderen?
Liefst met een meisje van mijn leeftijd.
RIKA VERMEEREN
Lange Dreef 2
10 jaar.
Mieke was een oude heks, ze woonde
in een oud huisje achter het dorp. Vroe.
ger had zij gemene streken uitgehaald
Maar de bezem was in een hoekje ge
plaatst. Nu zat zij altijd in haar tuintje
te werken of anders zat ze voor haar
huis op een bank te naaien. Op een dag
was de heks binnen en Bromsnor kwam
er aan. Hij zei: „Zeg ik heb groot nieuws
voor je." De heks schrok en deed de
deur open. „Dag Bromsnor wat heb je
voor nieuws?" De burgemeester heeft
gezegd, dat je geen streken meer uit
mag halen." „Zo. wie heeft dat gedaan.
Wat halen ze allemaal uit". „Ze lieten
de paarden los en de paarden gingen
alle bloemen opeten." Daar moest de
heks om lachen en ze deed de deur
dicht. Ze zei in zichzelf nu zal ik eens
een streek uit halen. Ze dacht diep na,
maar ze vond niets.
ANTON BASTIAANSEN
Katstraat 41
Etten
10 jaar.
Het was woensdag en stralend weer.
Wij hadden die dag vrij. Moeder zei:
„Wie gaat er met mij mee naar het
Mastbos?" Dat wilde iedereen wel. Vlug
maakte moeder boterhammen klaar en
nam limonade en ook nog snoepjes
mee. Wij pakten vlug een bal. En daar
gingen we dan. In Oudenbosch namen
we de bus. Toen we in het Mastbos aan
gekomen waren, zochten we een heer
lijk plekje. Daar spreidde moeder een
deken uit, waar we een half uurtje op
rustten. Daarna speelden wij met de
bal. Het was twaalf uur. Tijd om te
eten en om nog een tijdje te rusten.
Daarna gingen wij nog heerlijk spelen.
De bal ging van de een naar de ander.
Even later zei moeder: „Wie wil er
graag frites hebben". Allemaal natuur
lijk. Wij gingen gauw een zakje frites
kopen. En namen de bus weer terug
naar huis. Het was een heerlijke dag
geweest.
Toos Heffels (9 j.)
St. Antoinedtjk 2
Oud-Gastel (N.-Br.)
PETRA VAN DER VELDEN
Molenstraat 39,
Tertieyden.
7 jaar.
Lente, dat is de tijd dat je op-
eens zomaar zin krijgt om zonder
}jas in de zon te lopen. De tijd dat
alles in de natuur weer begint te
leven. De bomen krijgen weer knop-
I nen die uitspringen tot duizenden
groene bladeren, in de tuinen be-
ginnen weer kleurige bloemen te
bloeien eit alle grote mensen en
kinderen zijn blij. Lente is een fijne
tijd. Iedereen is vrolijk omdat de
koude wintertijd weer voorbij is.
Sneeuwballen gooien en schaat-
I senrijden was leuk, en je hebt vast
enorm veel plezier gehad, toen je
met je slee door de witte straten
gleed, maar lentetijd is fijner. Als
de zon heel warm schijnt kun je
zelfs al zonder jas buiten spelen,
maar dan moet je toch nog wel een
dikke trui aantrekken, want anders
word je verkouden. Voor een zo-
merblouse, net als de jongens op de
foto's aanhebben is het nog wel te
koud, dan moet je een paar weken
wachten. Lente is ook de tijd van
spelen. In de speeltuinen, op de
speelweiden zie je steeds meer kin-
deren verschijnen: er wordt weer
geschommeldgewipt, gedraaid en
langs de glijbaan omlaag gegleden.
Schrijf maar eens hoe je je in de
lente voelt en wat je allemaal voor
spelletjes doet als je vrij bent. Na
tuurlijk als je vrij bent want je
moet altijd eerst zorgen dat je huis
werk af is voor je gaat spelen. Laat
me maar eens horen wat jullie van
de lente vinden.
Deze week kwamen weer heel
wat brieven binnen, brieven vol met
verhaaltjes, versjes en tekeningen.
Denken jullie er wel aan, dat alleen
eigen werk een plaatsje krijgt in de
Kleine Stem. Heel ijverig deze week
waren Thea van Turnhout (10) uit
Made, Ingrid en Jacqueline Dui-
ninck uit Clinge, Nellie Vissenberg
uit Zundert, Anton van Leest uit
MoerdijkJoke Gorissen uit Ooster
hout, Marie Fien Sturm (7) uit
Terneuzen, Elly Srokowski (11) uit
Prinsenbeek, Rika Vermeer en (10),
Corrie Martens (5) uit Breda,
Jacqueline Hoppenbrouwers (6),
Lian Pais (9) uit Hooge Zwaluwe,
Corrie Pais (10), Gerda Wijers (7)
uit Breda, Petra van der Velden (7)
uit Terheijden, Elly Emmers uit
Waspik, Jac Nooyens (8) uit Etten.
Een hele dikke envelop kreeg ik
van de kinderen Roovers uit Ulven-
hout. Hannie, Ger en Johan stuur
den een grote stapel tekeningen.
Wel bedankt allemaal en de harte
lijke lentegroetjes
Een Engelse pluimvee fokker,
John Harvey-Keymer, uit May-
field in Sussex, heeft tweeduizend
kippen weg gegeven als protest te
gen een prijzenbeschikking van de
Britse regering. Hij en nog enkele
fokkers, verklaarden, dat tenge
volge van de prijsmaatregel het
fokken van pluimvee niet meer lo
nend is. De boze fokker is voorts
van plan een troep kakelende kip
pen los te laten in het Lagerhuis....
In het hoge noorden woonde
lang geleden een oude tovenares
op een eenzaam eiland. De men
sen op het vasteland zeiden, dat
de noordenwind en de zuiden
wind, de oostenwind en de wes
tenwind aan haar gehoorzaamden.
Op een dag waren drie vissers
uitgevaren op een boot en zij vis
ten drie dagen en drie nachten
lang. Toen hadden zij genoeg ge
vangen om naar huis terug te
keren. Maar juist wilden zij de
steven westwaarts wenden naar
het vasteland, of daar stak uit het
westen een stormwind op. De
vissersboot werd op de golven
genomen en de wind blies het
scheepje naar het oosten, steeds
verder van de kust, totdat het
strandde op het eenzame eiland.
De drie schippers gingen aan
land en zetten hun tent op 0111 te
wachten tot de wind zou keren.
Maar de storm woedde voort. Het
regende dat het goot, de tent
werd doorweekt, de regen doofde
het vuur, de kleren van de vis
sers konden niet drogen en behal
ve gezouten vis, hadden zij niets
meer te eten.
Toen na drie dagen de stormwind
nog altijd even krachtig blies zei de
jongste visser: Dit moet het eiland van
de tovenares zijn. Laat ons naar haar
zoeken. Misschien wil zij de westen
wind bevelen te gaan liggen." „Ik heb
het niet begrepen op tovenaressen",
bromde de oudste visser kortaf. De
derde man die niet jong was en niet
oud, hield zich er buiten. En zo ge
beurde er niets.
Maar toen na zeven dagen de wind
nog altijd even krachtig was, zei de
visser, die niet jong en niet oud was:
„Laat ons nu toch maar naar de to
venares gaan." En ze gingen.
Een uur lang liepen ze en toen za
gen ze een kleine armzalige hut waar
rook uit de schoorsteen kringelde. De
jongste visser die bang was voor nie
mand, klopte beleefd op de deur. Maar
de storm en de regen maakte zo'n la
waai dat de oude vrouw het kloppen
niet kon horen. „Vrouw, mag ik bin
nenkomen?" riep de jonge visser.
Maar er kwam geen antwoord en daar
om lichtte hij de klink op en stapte
naar binnen. Voor het vuur zat een
oude vrouw zich te warmen. „Dag jon
ge visser", zei ze, „wat kom je doen?"
„Ik kom u vragen of u de westenwind
wilt bevelen te gaan liggen", zei de
visser flink. „Je bent niet bang mij
dat te vragen", merkte de oude vrouw
prijzend op. „Geloof je dat ik dat kan?
„Waarom zou ik het niet geloven?",
antwoordde de jonge visser, „maar het
gaat erom of u het ook wilt doen. Zou
u me willen helpen? Ik verlang naar
huis." „Ik zal de westenwind kalme
ren", zei de vrouw, „maar ik doe
het voor jou en niet voor die twee
bangerikken buiten. Zeg tegen de oude
visser dat hij teruggaat naar de tent
om de waterkruik te halen.". De jon
ge visser verwonderde zich erover, dat
de vrouw wist wie er buiten stonden,
maar hij stuurde de oude man weg
om de kruik te halen. Na twee uur
kwam hij hijgend en doorweekt met
de kruik terugDe tovenares nam de
kruik aan, ging ermee naar een hoek
van de kamer, zodat de jonge visser
niet kon zien wat zij deed. Toen zij
zich weer omkeerde en de kruik terug
gaf stak er een bosje stro in de hals
opening. „Als je veilig thuis wilt ko
men, mag je het stro niet aanraken,"
zei zij. De visser bedankte en vertrok
met zijn kameraden. Aan de kust ge
komen, braken zij de tent af, laadden
alles op het schip en staken van wal.
De storm was gaan liggen, de zon
scheen en een briesje uit het oosten
bracht de vissers in een oogwenk over
zee. Toen zij hun doi'p al zagen liggen,
zei de oudste visser: „Ik wil niet dat
iemand te weten komt dat wij hulp van
de tovenares hebben gehad." „Wat kan
je dat schelen?" vroeg de jonge visser,
„we zijn toch met haar hulp thuis ge
komen!" „Wie zal dat zeggen", zei
de derde, „misschien is het weer net
op tijd omgeslagen".
Maar de oudste visser zei: „Ik gooi
dat stro nu weg, dan hoeft niemand
iets te weten" en hij smeet het stro
in het water. Op hetzelfde ogenblik
stak de orkaan op uit het westen, zoals
de schippers nog nooit hadden mee
gemaakt. Een hele dag rolden en tol
den zij over de zee totdat hun scheepje
door de golven opnieuw werd neerge
zet op hetzelfde eiland. Op het strand
zat de tovenares al naar de schippers
uit te kijken. „Hoe kon je zo onge
hoorzaam zijn?" vroeg ze de jonge
schipper, „ik had de westen wind in
de kruik opgesloten." „Ik ben niet on
gehoorzaam geweest", zei hij, maar
hij verried zijn oude metgezel niet.
„Wilt u ons nog één keer helpen?"
