Krupp in Polen Wel vaarts wonder rolt over ijzeren heen rv lijn Rembrandts Saskia ontmaskerd als Frederiks WASCANA Verslaving leidt tot inbraak in apotheek NOOIT OPGEHELDERD DRAMA Ter dood veroordeelde Franse arts werd vereerd weldoener BBC maakte inbreuk op geheim vrijmetselaars moe van maagzuur? BLEYS - LEIDEN Weg over huis EXPLOSIE OP TANKER 10 DODEN Verband tussen roken en blaaskanker ONSPANNINC BRANDTPLAN KRITIEK RUMOER ROND TELEVISIEPROGRAMMA Dolk op de borst bij inwijding neem natuur-grijze Angstaanjagend HOUTWORM BESTRIJDING u de naam... Wascana de uitvinding... melange-dekblad de sensatie... de prijs Wascand senoritas 10 ct Wascana cigarillos 6ct Hoesten? menthol dropjes! Ex-brigadier krijgt ongelijk DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 18 MAART 1965 (Door dr. K. J. Hahn, Rome") BERLIJN De openbare mening in de westelijke landen werd nogal verrast door het bericht dat de firma FHedrich Krupp te Essen officiële onderhandelin gen voert met de Poolse alsmede de Hongaarse regering over de oprichting van enkele grootse industriële bedr|j- \en die zowel technisch als commerci eel de directe medewerking en hulp van Krupp zullen genieten. Niets illustreert 'terker de machtige aantrekkingskracht van het Westduitse „Wirtkchaftswunder" dan het feit, dat twee communistische landen waarvan een. namelijk Polen, op ontstellende wyze onder de nazistische oorlogswoede heeft geleden, met de ex ponent van een kapitalistische oorlogs industrie" Krupp, nu tot zaken willen komen, d.w.z. een directe samenwerking op industrieel gebied aangaan. Wie echter de ontwikkeling van de Westduitse betrekkingen met de Oost- europese landen in de laatste maanden heeft gevolgd, zal hierin slechts een goed voorbeeld van een tendenz zien die zich reeds lang heeft afgetekend. De tijd van de toepassing van de zuivere Hall- stein-doctrine. d.w.z. geen enkele offi ciële relatie van Bonn met landen die Oost-Duitsland erkennen, is al lang voorbij. Er is in ieder geval ten aanzien van de Oosteuropese landen veel water in de wijn gegoten. Ook zou het nu niet meer mogelijk zijn, dat de Bondsregering reeds afgesloten verdragen van privé- ondernemingen over de levering van buizen aan de Sovjet-Unie zonder meer laat opzeggen. De tijden zijn veranderd. Nog een jaar geleden werd minister Schroder wegens zijn z.g. „beweeglijk heid" in de politiek tegenover Oost- Europa en wegens het openen van han delsmissies in Warschau, Boekarest en Boedapest sterk gekritiseerd in de krin- sen van de harde anti-comrrrunisten. Inmiddels worden onderhandelingen ge voerd over opening van zulke han delsmissies in Praag en Sofia, overwe gen Zuidduitse firma's het Amerikaanse voorbeeld te volgen en zelfs in Oost- Duitsland filialen in te richten. En De Gaulle heeft aan deze ontwikkeling nog een stoot gegeven door de Bondsrepu bliek uit te nodigen alles te doen om meer vertrouwen en sympathie te kwe ken bij de satelliet-landen die voor de Europese samenwerking moeten worden gewonnen. Zonder afstand te willen doen van de aanspraak op hereniging, de re geling van het Berlijnse vraagstuk en de internationale behandeling van de oostelijke grenzen op een vredesconfe rentie is West-Duitsland dus bereid in het kader van het nieuwe Oosteuropese ontspanningsoffensief het zijne te doen- Dit ligt uiteraard, maar niet uitslui tend, op het economisch vlak. Inderdaad werkt het economische en sociale ni veauverschil tussen de satelliet-landen en de Bondsrepubliek sterk op de gees ten van de verantwoordelijken in War schau, Praag, Boedapest etc. Temeer omdat van de Sovjet-Unie op het ogen blik niet al te veel te verwachten is. Het toerisme uit het Westen en de uit breiding van de handel vormen dus een kwestie van leven of dood voor de Oost europese landen. Toerisme dit werkt vrij vlot. de handel d.w.z. de export vanuit Oost-Europa naar het Westen laat echter veel te wensen over. De pro- duktie staat niet op wereldpeil, de tech nische en industriële uitrusting, de eco nomische opzet, de internationale rela ties, dit alles is nog lang niet zo ontwik keld dat de Oosteuropese landen de ra zend vlugge groei van de westelijke en ook Westeuropese vooruitgang kunnen inhalen. Het niveauverschil wordt een dringend politiek probleem, temeer om dat de bevolking in Oost-Europa zich steeds meer rekenschap geeft van de grote achterstand. In dit licht moet men ook het West duitse „Marshall-plan" voor Oost-Eu ropa zien dat de burgemeester van West-Berlijn Willy Brandt in een per soonlijk memorandum heeft vervat en, niet bijzonder handig, eerst naar Washington stuurde voor hij het aan de Bondsregering meedeelde. Hierin wordt jen grootscheepse economische en technische hulp aan de Oosteuropese landen aangeboden, overeenkomstig het grote en onvergetelijke voorbeeld van het plan dat generaal Marshall na 1945 aan West-Europa had aangeboden. Dit projekt van Willy Brandt werd dezer dagen door de president van de „Bund toe slechts 1 pet. van het geheel, ook der Vertriebenen", de sociaal-demo craat Wenzel Jafcsch in een aantal con crete hulpprojekten op het gebied van de infra-structuur, de handel, de techni sche hulp. de culturele relaties, de we tenschappelijke betrekkingen, het toe risme etc. uitgewerkt. Zowel de Bonds regering als de C.D.U.-C.S.U. toonden zich zeer geïnteresseerd in dit schema met zijn veelvuldige concrete projekten voor een brede economische en sociale ontwikkeling van de Oosteuropese lan den. Krupp is dus slechts een onderdeel van een algemene tendens, maar een zeer belangrijk en een zeer ver gevor derd onderdeel. Dit is vooral te danken aan de energie en de diplomatieke be kwaamheid van de directeur-generaal van Krupp, de heer Berthold Beitz. Sinds ongeveer een jaar heeft, hij zijn oogmerk op Oost-Europa gericht, waar hij een zeer goede naam heeft. Gedu rende de eerste jaren van de tweede wereldoorlog was hij vertegenwoordiger van grote oliemaatschappijen in Polen en heeft in deze functie kans gezien vele Polen en ook vele Joden te helpen. Dit heeft het hem mogelijk gemaakt., recht streeks contact op te nemen met de lei dende figuren van Polen en hij heeft herhaaldelijk besprekingen gevoerd met de Poolse premier Cyrankiewicz en met Gomulka. Hij onderhandelde in Moskou, in Boekarest, zoals hij een paar weken geleden in Washington met Dean Rusk en vice-president Humphrey besprekin gen voerde. Uit deze voorbereidende sonderingen werd het plan geboren om in Polen en wel in Warschau of een andere stad, een onderneming neer te zetten, die tegen de 10 miljoen dollar zou kosten en onderdelen voor vrachtauto's, voor trac toren, buizen etc. zal produceren. De Poolse regering zou de grond, de gebou wen, de werkkrachten etc. ter beschik king stellen. Krupp zou enkele honder den streng geselecteerde technici sturen die zowel de gehele produktie zouden moeten leiden als ook de commerciële opzet, dus de verkoop zouden dirigeren. Polen zou voor de verkoop in de com munistische landen, Krupp in de weste lijke landen, beide in de ontwikkelings landen, zorgen. Een dienovereenkomstige regeling zou in Hongarije toegepast worden. Natuur lijk zijn er heel wat voeten in de aarde tot dit projekt in kannen en kruiken is. Polen heeft er wel belang bij zijn toe nemende en streng geheim gehouden werkeloosheid op deze wijze kwijt te ra ken, tenminste voor een deel. Aan de andere kant zal het niet gemakkelijk zijn de grondstoffen aan Polen te leveren over zo vele tolmuren heen en de ver koop moet nog georganiseerd worden. Maar Krupp, zo zei Beitz, is bereid zijn Oosteuropees produktieaandeel, tot nu met wat offers in een politiek op lange termijn uit te breiden. De Westduitse regering heeft reeds verklaard met deze nieuwe projekten van Krupp akkoord te gaan. Op het eerste gezicht lijkt het alsof er nu moeilijkheden van de Poolse kant zou den komen. Het is waar dat men in Polen enigszins geïrriteerd was over de sarcastische commentaren waarmee de Poolse samenwerking juist met de omi neuze naam Krupp begroet werd. Onder de paraplu van Krupp, zo blijkt, werken nu communisten en kapitalisme vrolijk samen. Hoe is dit mogelijk in een land, waar privé-eigendom aan produktie-ka- pitaal, vennootschappen etc. niet mag bestaan? Het officiële communistische blad van Warschau, „Tribuna Ludu" wond zich hierover dan ook danig op en onderstreepte kennelijk ook voor com munistisch gebruik, dat niemand in Po len eraan dacht iets van de Marxis tisch-Leninistische principes op te ge ven, dat geen enkele concessie aan het communisme wordt gedaan etc. etc. Nochtans werd in dit artikel nergens gezegd dat de onderhandelingen met Krupp niet doorgaan. Integendeel, er bestaat goede hoop, ja de duidelijke wil aan Poolse kant, met. Krupp een akkoord te sluiten op een wijze die geheel past in de communistische doctrine, Is dit mogelijk? De argumentatie van het communistische blad lijkt uiterst ge wrongen: er mogen van Polen geen po litieke of .structurele" concessies ge vraagd worden, het socialistische eigen dom aan de produktiemiddelen moet on aangetast blijven maar er zal een akkoord mogelijk zijn op de basis van gelijkheid, wederzijds voordeel en eer bied van de souvereiniteit. Polen zelf zal ook geen politieke voorwaarden ei sen. ..Wij vragen naar export- en im portcondities, prijzen, kredieten en beta lingstermijnen" Het gaat om goederen, niet om nationale belangen. Is dit nog zuivere Marxistische taal? Moet de nood r^iet al zeer groot zijn, als een commu nistisch land op deze grondslag met een kapitalistisch land en wel met Krupp tot een samenwerking wil komen? Het zal in de onderhandelingen tussen Krupp en Hongarije, Krupp en Bulgarije etc. niet anders gaan. De westelijke eco nomie, de aantrekkingskracht van de Gemeenschappelijke Markt en het indu striële potentieel van West-Duitsland zullen de landen in Oost-Europa steeds meer boeien. Volgens „Tribuna Ludu" zal dit kunnen bijdragen tot ontspanning economische en sociale vooruitgang en vreedzame coëxistentie. Of dit ook de konsekwente vooruitgang van het Mar- xistisch-Leninistische denken bevordert valt te betwijfelen. (Advertentie) Zekerheid met een OLVEH Perfecte Groeipolis. (Advertentie) Stop met slikken van middelen die geen blijvende verlichting geven. Vraag deapotheker of drogistNORAC. Niets anders. NORAC brengt het maagzuur in gezond evenwicht. «ai. Wees goed voor uzelf (en uw maag LONDEN De Britse vrijmetse laars hebben gisteren kwaad ge reageerd op een BBC-televisie- programma, dat beweerde de ge heimen van het genootschap aan het licht te brengen. In een programma van 3 kwar tier werd een inwijdingsceremonie getoond, het toetreden van een kandidaat tot de verschillende gra den van de orde, de geheime hand druk, waaraan vrijmetselaars elkaar herkennen en enkele wacht woorden. Reeds tijdens de uitzending van het programma „Vrijmetselarij, het open geheim" belden honderden kijkers uit protest de BBC op. De graaf van Scarborough, grootmees ter van de verenigde grootioge van oude, vr|je en aanvaarde metselaars van En geland het hoogste ambt van de Britse vrijmetselarij noemde het programma „een inbreuk op de rechtmatige zaken van de orde". „Het komt mij vreemd voor dit pro gramma uit te zenden zonder de instem ming van ongeveer een half miljoen personen, die vrijmetselaar zijn." De Glasgowse vrijmetselaar dominee William Baxter, die ook in het program ma voorkwam, verklaarde later: ,,Dit was een volledige travestie onjuist en met een hoop onzin. Ik was geschokt. Het was helemaal niet zoals ik verwacht had en evenmin zoals het er in een vrijmetselaarsloge toegaat". Ook andere vrijmetselaars spraken hun ongenoegen uit over het programma. Volgens een lid van een Zuidlondense loge kan het programma de gehele vrij metselarij in gevaar brengen. Een ander lid verklaarde: „Als de BBC een hoop mensen wilde kwetsen, die in stilte goed doen, dan is zij daarin geslaagd." Een tweede lid uit Londen noemde de uitzending „accuraat, maar enigszins ver ouderd." De niet-vrijmetselaar Ralph Barnes uit Bristol leverde als commentaar op de uitzending: „Het was angstaanjagend vol wassenen zich bezig te zien houden met een ceremonie, die het midden hield tussen de padvinders en de bende van de zwarte hand". Het documentair programma was sa mengesteld en geregisseerd door James Dewar, die volgens zijn zeggen hulp was geweigerd van de verenigde groot- loge van Engeland, de grootioge van Schotland en de grootioge van de Ame rikaanse staat New York. De Britse kijkers zagen op hun scherm hoe een kandidaat, die opgenomen wilde worden in een loge, de inwijdingscere monie onderging. Hij was geblinddoekt, had zijn borst ontbloot en e e n van zijn broekspijpen opgerold. Tijdens de ceremonie werd een dolk op zijn borst en een strop rond zijn hals gehouden, waarbij de kandidaat op de bijbel moest zweren bereid te z|jn, zijn hals te laten doorsnijden en zijn tong te laten afsnijden als hij de geheimen der vrijmetselarij zou verraden. Ook werd hem geleerd hoe hij de geheime handdrukken moest geven en wat de wachtwoorden waren. DEN HAAG Niet Rembrandts vrouw Saskia. maar Frederik Hen driks gemalin Amalia van Solms blijkt de vrouw te zijn. die te zien is op het schilderij van Rembrandt „Saskia in profiel", geëxposeerd op de on langs in Delft gehouden tentoon stelling „De schilder in zijn wereld". Dit is geconstateerd, nadat het schil derij een grondige schoonmaakbeurt heeft gehad. Het was bezoekers van de tentoon stelling al opgevallen, dat het schil derij zeer geel was. d.w.z. dat ver geelde oude vernislagen het opper vlak ondoorzichtig maakten. Op verzoek van de directeur Julien Cain van het musée Jacquemart- André te Parijs, lid van het Institut de France, die dit stuk in bruikleen heeft afgestaan, heeft de restaura teur bij het Mauritshuis. L. Kuiper, het schilderij in zijn atelier bij het rijksmuseum H. W. Mesdag verdoekt en schoongemaakt. Allerlei onver wachte bijzonderheden kwamen aan het licht. Het portret was gevat in een geschilderde lijst, overeenkom stig die op een portret van Frederik Hendrik door Gerrit van Honthorst. gedateerd 1631 in het huis Ten Bosch. Indertijd heeft de kunsthistoricus A. Staring al het vermoeden uitge sproken. dat dit portret van Rem brandt Amalia van Solms. de gemalin van Frederik Hendrik, zou voorstel len. Zulks op grond van gegevens uit een oude inventaris van het Oranje-bezit, waarin een portret van Frederik Hendrik door Honthorst uit het jaar 1631 wordt genoemd en een portret van Amalia van Solms door Rembrandt uit 1632. Dit vermoeden is thans door de schoonmaak bevestigd. Het gerestau reerde, maar nog niet afgeverniste schilderij van Amalia van Solms is vanaf 19 maart samen met enkele foto's, genomen tijdens de restauratie, in de benedenzaal van het rijks museum Mesdag, te bezichtigen. Na 1 april zal de heer Kuiper de res tauratie voltooien en zal het met SASKIA: NIET MIJN PROFIEL toestemming van het Parijse museum tot 25 april in het Mauritshuis wor den tentoongesteld. Na 25 april zal het stuk naar het museum Jacque- mart-André te Parijs worden terug gebracht. (Advertentie) 20 jaar garantie In de voorstad Wallishoven bij ZiLrich wordt hard gewerkt aan de nieuwe autoweg van Zurich naar Chur. Hier zien we hoe een viaduct in deze weg over een be staand huis heen gebouwd wordt. Het huis is nog bewoond, doch men zal het eerdaags moeten ont ruimen. Het krijgt dan een nieuwe bestemming als opslagplaats. COMODORO RI VAD A VIA Een ex plosie aan boord van een met benzine geladen tanker, die aan een havenpier in Comodoro Rivadavia (Argentinië) was afgemeerd heeft minstens tien be manningsleden het leven gekost. De intense hitte maakte het onmoge lijk het brandende schip de haven uit te slepen. De politie heeft de omgeving afgezet met het oog op nieuwe explosies. (Advertentie) (Advertentie) Neem 's werelds fijnste tabaksoorten. Haal alle harde stelen en nerven eruit. Selecteer op smaak en geur. Maak een melange. Het resultaat? Het mooie, egale melange-dekblad. De prijs? Ongelooflijk laag dank zij de volledige machinale vervaardiging. met melange-dekblad extra licht, extra geurig sigarenfabriek WASCAWA kampen te!. 05292-2941 AMSTERDAM Tegen de twee aan verdovende middelen verslaafde jon gelui uit de hoofdstad, de 23-jarige Bij uw sigarenwinkelier 50 en 25 cent per doosje TORONTO Een groep Canadese ge leerden heeft gerapporteerd dat zij een biochemisch verband heeft ontdekt tus sen het roken van sigaretten en kanker aan de blaas. Alle vorige verbanden zijn gelegd op grond van statistische gegevens. Wat de blaaskanker aangaat, aldus het rapport, brengt het roken geen kanker verwekkende stoffen in het lichaam, maar schept het omstandigheden waar onder het lichaam die stoffen zelf maakt. (Van onze Parijse correspondent) PARIJS Veertig jaar geleden werd een medicus uit Marseille, dr. Pierre Bougrat, wegens moord op een banklo- per tot levenslange verbanning naar het Duivelseiland veroordeeld. Vandaar wist hij drie jaar later te ontsnappen. Hij kwam terecht in Venezuela, waar hij een beroemd en vereerd a-rts is geworden. Toen hij er op 72-jarige leeftijd stierf, in 1962, werd hij door de plaatselijke bevolking als een heilige naar het kerk hof gebracht. Tot zijn dood heeft dr. Bougrat zijn onschuld volgehouden. Bougrat heeft een zeer avontuurlijk le ven gehad. Hij werd geboren in Lyon als zoon van een hoogleraar aan de me dische faculteit. Zijn moeder kwam uit een aristocratische familie van de streek. De jonge Pierre studeerde na een onbe zorgde jeugd in de medicijnen en meldde zich bij het uitbreken van de eerste we reldoorlog als vrijwilliger. In een mili tair hospitaal, waar hij verpleegd werd wegens opgelopen verwondingen aan het front, hoorde hij van de dood van zijn moeder. Dat greep hem zo aan dat hij temidden van 't vuur der granaten moed willig de dood zocht. Hij sneuvelde ech- er niet. Na de oorlog vestigde hij zich als arts in Marseille en trouwde daar de dochter van een medicus uit de haven stad. Uit het huwelijk werd een meis je geboren. Door onbekende oorzaken - de oorlogsjaren, de dood van zijn moe der? - raakte dr. Bougrat aan de drank, verwaarloosde praktijk en gezin en zwierf van de ene nachtkroeg naar de andere. Zijn vrouw verliet de echtelijke woning met achterlating van een simpel afscheidsbriefje. De schuldeisers staken de hoofden bij elkaar en dienden een klacht in. waardoor dr. Bougrat in de gevangenis terecht kwam. Zijn vader, de hoogleraar in Lyon werd door de ad vocaat Stefani-Martin naar Marseille ont boden om voor zijn zoon in de bres te springen. Hij betaalde alle rekeningen en wist gedaan te krijgen, dat zijn zoon uit de gevagenis zou worden ontslagen. Zo ver is het nooit gekomen. In Mar seille was in die dagen een bankloper beroofd van 8.500 frank aan loongeld. Pas weken later vond men het lijk, in verre staat van ontbinding, in de wonig van dr. Bougrat. De geneesheer hield tegen haast overtuigende bewijzen zijn onschuld vol. Hij zei. dat de bankloper een van zijn patiënten uit de oorlogs jaren was, die regelmatig injecties kreeg om het hoofd boven water te houden, aterdagmorgen 14 maart 1925 vervoegde de bankloper zich bij de arts, kreeg een injectie, maar kwam 's middags terug met het verwarde verhaal, dat hij van al zijn geld was beroofd. Dr. Bougrat verwijderde zich enkele ogenblikken, maar toen hij in de behan delkamer terugkeerde lag de loper dood op een divan. Uit angst van moord te worden beschuldigd verstopte de dokter het lijk onder een kleed. De rechtbank van de Bouches-du-Rhone heeft deze lezing niet willen aanvaarden en veroor deelde de arts tot levenslange verban ning. Op het Duivelseiland heeft dr. Bou grat drie jaar gezeten. Van een voor keursbehandeling als geneesheer maakte hij gebruik met nog zeven bannelingen te ontsnappen. De overtocht naar Vene zuela duurde 23 dagen- Onderweg werd zeer veel leed geleden. Drie vluchtelin gen werden door haaien verzwolgen. Dr Bougrat kwam op het eiland Irapa, waar hij onmiddellijk begon met 't bestrijden van besmettelijke moerasziekten. Hij deed er zoveel menslievend werk, dat de regering van Venezuela geen gehoor gaf aan herhaalde verzoeken van Frank rijk om uitlevering. Dr. Bougrat maak te in Venezuela fortuin en trouwde na de ontbinding van zijn Franse huwelijk met een Italiaanse, bij wie hij vijf kin deren kreeg. Op 72-jarige leeftijd stierf hij in 1962, vereerd als een heilige. Her ziening van zijn proces is hem nooit ge lukt, ondanks aandringen van bekende Franse litteratoren, o.m. Simone de Beau voir en van zijn advocaat Stefani-Mar tin. De weduwe van deze advocaat leeft nog. In haar woning liggen alle docu menten van het proces bewaard ook alle brieven van dr. Bougrat uit Vene zuela, die zonder uitzondering begonnen met de woorden: Je suis innocent ik ben onschuldig. Rob H. van B. en de 25-jarige Dick M. O., heeft de officier van justitie b|j de rechtbank te Amsterdam we gens een inbraak in een apotheek, waarb|j een grote hoeveelheid verdo vende middelen werd gestolen, een jaar gevangenisstraf met aftrek van het voorarrest geëist plus voorwaar delijke terbeschikkingstelling van de regering. Beiden bekenden de inbraak. Rob zei van plan te zijn geen verdovende mid delen meer te gebruiken. Op zijn 18e jaar was hij al aan het roken van ma rihuana begonnen. Beide jongemannen kochten geregeld opium en andere ver dovende middelen. Ook Dick gebruikte al lang narcotica. Reeds een jaar of vijf rookte hij marihuanasigaretten en hij was later overgegaan op opium. Ook hij zei te willen ophouden met het gebruik van narcotica. Volgens de psy chiaters zijn beide jongemannen ver- minderd toerekenbaar en de medici adviseerden daarom een voorwaarde lijke terbeschikkingstelling. Te zamen met de jongelui stonden giste ren de verloofde van Dick, de 24-jarige Annemarie V. en de 24-jarige Helena J. M. P. E. N. terecht resp. ter zake van het in bezit hebben van bereide opium en heling van enige potjes en flesjes, waarin verdovende middelen hadden gezeten. Annemarie was. om de pijn van een kaakverzwering tegen te gaan, verdovende middelen gaan ge bruiken en er toen aan verslaafd ge raakt. Zij verklaarde er nu helemaal af te zijn. „U ziet er anders voor een meisje van uw leeftijd vaal en beroerd uit", merkte de president op. Helena had ook een kaak ontsteking gehad. Indertijd had zij daarvoor een middeltje gevraagd en gekregen van de twee jongelui. Dezen waren met de gestolen narcotica naar haar woning gekomen. Ter zitting ver klaarde de jonge vrouw, dat zij wist dat het geen zuivere koffie was ge weest. Zij zei niet geïnteresseerd te zijn geweest in de inhoud van de potjes. De officier eiste tegen Annemarie een boete van honderd gulden subs twintig dagen hechtenis plus twee maanden ge vangenisstraf voorwaardelijk. Tegen Helena ter zake van heling alleen een boete van honderd gulden. UTRECHT De centrale raad van beroep heeft gisteren uitspraak gedaan in een drietal zaken, die de ontslagen brigadier B.B. van de Amsterdamse politie had aangespannen tegen de bur gemeester van Amsterdam en de hoofd- commissaris van politie. De heer B Ti1? lYi aJle zaken in het ongelijk ge steld slechts op eén punt van onder geschikt belang, kreeg hij gelijk. De raad zegt geen verband te zien tussen de ziekte van de ex-brigadier en zijn dienstbetrekking. De oorzaak van de ziekte is naar het oordeel van de raad in de eerste plaats gelegen in de zo genaamde pre-paranoïsche karakter structuur van de heer B. De raad tekende hier echter bij aan, dat de hoofdcommissaris van de politie niet de bevoegdheid had om het besluit te nemen, dat de heer B. met ingang va,j- ^uli 1963 tweederde van zijn be- zoldigmg zou ontvangen, wegens het feit, dat hij sedert 19 december 1961 door ziekte verhinderd was zijn dienst te verrichten. De raad constateerde, dat de commissaris hiervoor ook geen op dracht had gekregen van de burgemees ter. De raad vindt, dat er geen redenen aanwezig zijn om aan te nemen, dat de wel bevoegde(n) een andere beslis sing zouden hebben genomen. Daarom werd de uitspraak van het ambtena rengerecht in deze zaak nietig verklaard. Die nietigheid is evenwel gedekt, zodat geen ander besluit hoeft te worden ge nomen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 11