Krupp in Polen
Wel vaarts wonder
rolt over
ijzeren
heen
rv
lijn
Rembrandts Saskia
ontmaskerd als
Frederiks
WASCANA
Verslaving leidt tot
inbraak in apotheek
NOOIT OPGEHELDERD DRAMA
Ter dood veroordeelde Franse
arts werd vereerd weldoener
BBC maakte inbreuk op
geheim vrijmetselaars
moe van
maagzuur?
BLEYS - LEIDEN
Weg over huis
EXPLOSIE OP
TANKER
10 DODEN
Verband tussen
roken en
blaaskanker
ONSPANNINC
BRANDTPLAN
KRITIEK
RUMOER ROND TELEVISIEPROGRAMMA
Dolk op de borst
bij inwijding
neem natuur-grijze
Angstaanjagend
HOUTWORM
BESTRIJDING
u
de naam... Wascana
de uitvinding... melange-dekblad
de sensatie... de prijs
Wascand senoritas 10 ct Wascana cigarillos 6ct
Hoesten?
menthol dropjes!
Ex-brigadier
krijgt ongelijk
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 18 MAART 1965
(Door dr. K. J. Hahn, Rome")
BERLIJN De openbare mening in
de westelijke landen werd nogal verrast
door het bericht dat de firma FHedrich
Krupp te Essen officiële onderhandelin
gen voert met de Poolse alsmede de
Hongaarse regering over de oprichting
van enkele grootse industriële bedr|j-
\en die zowel technisch als commerci
eel de directe medewerking en hulp van
Krupp zullen genieten. Niets illustreert
'terker de machtige aantrekkingskracht
van het Westduitse „Wirtkchaftswunder"
dan het feit, dat twee communistische
landen waarvan een. namelijk Polen, op
ontstellende wyze onder de nazistische
oorlogswoede heeft geleden, met de ex
ponent van een kapitalistische oorlogs
industrie" Krupp, nu tot zaken willen
komen, d.w.z. een directe samenwerking
op industrieel gebied aangaan.
Wie echter de ontwikkeling van de
Westduitse betrekkingen met de Oost-
europese landen in de laatste maanden
heeft gevolgd, zal hierin slechts een
goed voorbeeld van een tendenz zien die
zich reeds lang heeft afgetekend. De tijd
van de toepassing van de zuivere Hall-
stein-doctrine. d.w.z. geen enkele offi
ciële relatie van Bonn met landen die
Oost-Duitsland erkennen, is al lang
voorbij. Er is in ieder geval ten aanzien
van de Oosteuropese landen veel water
in de wijn gegoten. Ook zou het nu niet
meer mogelijk zijn, dat de Bondsregering
reeds afgesloten verdragen van privé-
ondernemingen over de levering van
buizen aan de Sovjet-Unie zonder meer
laat opzeggen. De tijden zijn veranderd.
Nog een jaar geleden werd minister
Schroder wegens zijn z.g. „beweeglijk
heid" in de politiek tegenover Oost-
Europa en wegens het openen van han
delsmissies in Warschau, Boekarest en
Boedapest sterk gekritiseerd in de krin-
sen van de harde anti-comrrrunisten.
Inmiddels worden onderhandelingen ge
voerd over opening van zulke han
delsmissies in Praag en Sofia, overwe
gen Zuidduitse firma's het Amerikaanse
voorbeeld te volgen en zelfs in Oost-
Duitsland filialen in te richten. En De
Gaulle heeft aan deze ontwikkeling nog
een stoot gegeven door de Bondsrepu
bliek uit te nodigen alles te doen om
meer vertrouwen en sympathie te kwe
ken bij de satelliet-landen die voor de
Europese samenwerking moeten worden
gewonnen. Zonder afstand te willen doen
van de aanspraak op hereniging, de re
geling van het Berlijnse vraagstuk en
de internationale behandeling van de
oostelijke grenzen op een vredesconfe
rentie is West-Duitsland dus bereid in
het kader van het nieuwe Oosteuropese
ontspanningsoffensief het zijne te doen-
Dit ligt uiteraard, maar niet uitslui
tend, op het economisch vlak. Inderdaad
werkt het economische en sociale ni
veauverschil tussen de satelliet-landen
en de Bondsrepubliek sterk op de gees
ten van de verantwoordelijken in War
schau, Praag, Boedapest etc. Temeer
omdat van de Sovjet-Unie op het ogen
blik niet al te veel te verwachten is.
Het toerisme uit het Westen en de uit
breiding van de handel vormen dus een
kwestie van leven of dood voor de Oost
europese landen. Toerisme dit werkt
vrij vlot. de handel d.w.z. de export
vanuit Oost-Europa naar het Westen
laat echter veel te wensen over. De pro-
duktie staat niet op wereldpeil, de tech
nische en industriële uitrusting, de eco
nomische opzet, de internationale rela
ties, dit alles is nog lang niet zo ontwik
keld dat de Oosteuropese landen de ra
zend vlugge groei van de westelijke en
ook Westeuropese vooruitgang kunnen
inhalen. Het niveauverschil wordt een
dringend politiek probleem, temeer om
dat de bevolking in Oost-Europa zich
steeds meer rekenschap geeft van de
grote achterstand.
In dit licht moet men ook het West
duitse „Marshall-plan" voor Oost-Eu
ropa zien dat de burgemeester van
West-Berlijn Willy Brandt in een per
soonlijk memorandum heeft vervat
en, niet bijzonder handig, eerst naar
Washington stuurde voor hij het aan de
Bondsregering meedeelde. Hierin wordt
jen grootscheepse economische en
technische hulp aan de Oosteuropese
landen aangeboden, overeenkomstig het
grote en onvergetelijke voorbeeld van
het plan dat generaal Marshall na 1945
aan West-Europa had aangeboden. Dit
projekt van Willy Brandt werd dezer
dagen door de president van de „Bund toe slechts 1 pet. van het geheel, ook
der Vertriebenen", de sociaal-demo
craat Wenzel Jafcsch in een aantal con
crete hulpprojekten op het gebied van de
infra-structuur, de handel, de techni
sche hulp. de culturele relaties, de we
tenschappelijke betrekkingen, het toe
risme etc. uitgewerkt. Zowel de Bonds
regering als de C.D.U.-C.S.U. toonden
zich zeer geïnteresseerd in dit schema
met zijn veelvuldige concrete projekten
voor een brede economische en sociale
ontwikkeling van de Oosteuropese lan
den.
Krupp is dus slechts een onderdeel
van een algemene tendens, maar een
zeer belangrijk en een zeer ver gevor
derd onderdeel. Dit is vooral te danken
aan de energie en de diplomatieke be
kwaamheid van de directeur-generaal
van Krupp, de heer Berthold Beitz.
Sinds ongeveer een jaar heeft, hij zijn
oogmerk op Oost-Europa gericht, waar
hij een zeer goede naam heeft. Gedu
rende de eerste jaren van de tweede
wereldoorlog was hij vertegenwoordiger
van grote oliemaatschappijen in Polen
en heeft in deze functie kans gezien vele
Polen en ook vele Joden te helpen. Dit
heeft het hem mogelijk gemaakt., recht
streeks contact op te nemen met de lei
dende figuren van Polen en hij heeft
herhaaldelijk besprekingen gevoerd met
de Poolse premier Cyrankiewicz en met
Gomulka. Hij onderhandelde in Moskou,
in Boekarest, zoals hij een paar weken
geleden in Washington met Dean Rusk
en vice-president Humphrey besprekin
gen voerde.
Uit deze voorbereidende sonderingen
werd het plan geboren om in Polen en
wel in Warschau of een andere stad,
een onderneming neer te zetten, die
tegen de 10 miljoen dollar zou kosten en
onderdelen voor vrachtauto's, voor trac
toren, buizen etc. zal produceren. De
Poolse regering zou de grond, de gebou
wen, de werkkrachten etc. ter beschik
king stellen. Krupp zou enkele honder
den streng geselecteerde technici sturen
die zowel de gehele produktie zouden
moeten leiden als ook de commerciële
opzet, dus de verkoop zouden dirigeren.
Polen zou voor de verkoop in de com
munistische landen, Krupp in de weste
lijke landen, beide in de ontwikkelings
landen, zorgen.
Een dienovereenkomstige regeling zou
in Hongarije toegepast worden. Natuur
lijk zijn er heel wat voeten in de aarde
tot dit projekt in kannen en kruiken is.
Polen heeft er wel belang bij zijn toe
nemende en streng geheim gehouden
werkeloosheid op deze wijze kwijt te ra
ken, tenminste voor een deel. Aan de
andere kant zal het niet gemakkelijk zijn
de grondstoffen aan Polen te leveren
over zo vele tolmuren heen en de ver
koop moet nog georganiseerd worden.
Maar Krupp, zo zei Beitz, is bereid zijn
Oosteuropees produktieaandeel, tot nu
met wat offers in een politiek op lange
termijn uit te breiden.
De Westduitse regering heeft reeds
verklaard met deze nieuwe projekten
van Krupp akkoord te gaan. Op het
eerste gezicht lijkt het alsof er nu
moeilijkheden van de Poolse kant zou
den komen. Het is waar dat men in
Polen enigszins geïrriteerd was over de
sarcastische commentaren waarmee de
Poolse samenwerking juist met de omi
neuze naam Krupp begroet werd. Onder
de paraplu van Krupp, zo blijkt, werken
nu communisten en kapitalisme vrolijk
samen. Hoe is dit mogelijk in een land,
waar privé-eigendom aan produktie-ka-
pitaal, vennootschappen etc. niet mag
bestaan? Het officiële communistische
blad van Warschau, „Tribuna Ludu"
wond zich hierover dan ook danig op en
onderstreepte kennelijk ook voor com
munistisch gebruik, dat niemand in Po
len eraan dacht iets van de Marxis
tisch-Leninistische principes op te ge
ven, dat geen enkele concessie aan het
communisme wordt gedaan etc. etc.
Nochtans werd in dit artikel nergens
gezegd dat de onderhandelingen met
Krupp niet doorgaan. Integendeel, er
bestaat goede hoop, ja de duidelijke wil
aan Poolse kant, met. Krupp een akkoord
te sluiten op een wijze die geheel past
in de communistische doctrine, Is dit
mogelijk? De argumentatie van het
communistische blad lijkt uiterst ge
wrongen: er mogen van Polen geen po
litieke of .structurele" concessies ge
vraagd worden, het socialistische eigen
dom aan de produktiemiddelen moet on
aangetast blijven maar er zal een
akkoord mogelijk zijn op de basis van
gelijkheid, wederzijds voordeel en eer
bied van de souvereiniteit. Polen zelf
zal ook geen politieke voorwaarden ei
sen. ..Wij vragen naar export- en im
portcondities, prijzen, kredieten en beta
lingstermijnen" Het gaat om goederen,
niet om nationale belangen. Is dit nog
zuivere Marxistische taal? Moet de nood
r^iet al zeer groot zijn, als een commu
nistisch land op deze grondslag met een
kapitalistisch land en wel met Krupp
tot een samenwerking wil komen?
Het zal in de onderhandelingen tussen
Krupp en Hongarije, Krupp en Bulgarije
etc. niet anders gaan. De westelijke eco
nomie, de aantrekkingskracht van de
Gemeenschappelijke Markt en het indu
striële potentieel van West-Duitsland
zullen de landen in Oost-Europa steeds
meer boeien. Volgens „Tribuna Ludu"
zal dit kunnen bijdragen tot ontspanning
economische en sociale vooruitgang en
vreedzame coëxistentie. Of dit ook de
konsekwente vooruitgang van het Mar-
xistisch-Leninistische denken bevordert
valt te betwijfelen.
(Advertentie)
Zekerheid met een OLVEH Perfecte Groeipolis.
(Advertentie)
Stop met slikken van middelen die
geen blijvende verlichting geven. Vraag
deapotheker of drogistNORAC. Niets
anders. NORAC brengt het maagzuur
in gezond evenwicht.
«ai.
Wees goed voor uzelf (en uw maag
LONDEN De Britse vrijmetse
laars hebben gisteren kwaad ge
reageerd op een BBC-televisie-
programma, dat beweerde de ge
heimen van het genootschap aan
het licht te brengen.
In een programma van 3 kwar
tier werd een inwijdingsceremonie
getoond, het toetreden van een
kandidaat tot de verschillende gra
den van de orde, de geheime hand
druk, waaraan vrijmetselaars
elkaar herkennen en enkele wacht
woorden.
Reeds tijdens de uitzending van het
programma „Vrijmetselarij, het open
geheim" belden honderden kijkers uit
protest de BBC op.
De graaf van Scarborough, grootmees
ter van de verenigde grootioge van oude,
vr|je en aanvaarde metselaars van En
geland het hoogste ambt van de Britse
vrijmetselarij noemde het programma
„een inbreuk op de rechtmatige zaken
van de orde".
„Het komt mij vreemd voor dit pro
gramma uit te zenden zonder de instem
ming van ongeveer een half miljoen
personen, die vrijmetselaar zijn."
De Glasgowse vrijmetselaar dominee
William Baxter, die ook in het program
ma voorkwam, verklaarde later: ,,Dit
was een volledige travestie onjuist en
met een hoop onzin. Ik was geschokt.
Het was helemaal niet zoals ik verwacht
had en evenmin zoals het er in een
vrijmetselaarsloge toegaat".
Ook andere vrijmetselaars spraken hun
ongenoegen uit over het programma.
Volgens een lid van een Zuidlondense
loge kan het programma de gehele vrij
metselarij in gevaar brengen. Een ander
lid verklaarde: „Als de BBC een hoop
mensen wilde kwetsen, die in stilte goed
doen, dan is zij daarin geslaagd."
Een tweede lid uit Londen noemde de
uitzending „accuraat, maar enigszins ver
ouderd."
De niet-vrijmetselaar Ralph Barnes uit
Bristol leverde als commentaar op de
uitzending: „Het was angstaanjagend vol
wassenen zich bezig te zien houden met
een ceremonie, die het midden hield
tussen de padvinders en de bende van
de zwarte hand".
Het documentair programma was sa
mengesteld en geregisseerd door James
Dewar, die volgens zijn zeggen hulp
was geweigerd van de verenigde groot-
loge van Engeland, de grootioge van
Schotland en de grootioge van de Ame
rikaanse staat New York.
De Britse kijkers zagen op hun scherm
hoe een kandidaat, die opgenomen wilde
worden in een loge, de inwijdingscere
monie onderging. Hij was geblinddoekt,
had zijn borst ontbloot en e e n van zijn
broekspijpen opgerold.
Tijdens de ceremonie werd een dolk
op zijn borst en een strop rond zijn hals
gehouden, waarbij de kandidaat op de
bijbel moest zweren bereid te z|jn, zijn
hals te laten doorsnijden en zijn tong
te laten afsnijden als hij de geheimen
der vrijmetselarij zou verraden. Ook
werd hem geleerd hoe hij de geheime
handdrukken moest geven en wat de
wachtwoorden waren.
DEN HAAG Niet Rembrandts
vrouw Saskia. maar Frederik Hen
driks gemalin Amalia van Solms blijkt
de vrouw te zijn. die te zien is op
het schilderij van Rembrandt „Saskia
in profiel", geëxposeerd op de on
langs in Delft gehouden tentoon
stelling „De schilder in zijn wereld".
Dit is geconstateerd, nadat het schil
derij een grondige schoonmaakbeurt
heeft gehad.
Het was bezoekers van de tentoon
stelling al opgevallen, dat het schil
derij zeer geel was. d.w.z. dat ver
geelde oude vernislagen het opper
vlak ondoorzichtig maakten.
Op verzoek van de directeur Julien
Cain van het musée Jacquemart-
André te Parijs, lid van het Institut
de France, die dit stuk in bruikleen
heeft afgestaan, heeft de restaura
teur bij het Mauritshuis. L. Kuiper,
het schilderij in zijn atelier bij het
rijksmuseum H. W. Mesdag verdoekt
en schoongemaakt. Allerlei onver
wachte bijzonderheden kwamen aan
het licht. Het portret was gevat in
een geschilderde lijst, overeenkom
stig die op een portret van Frederik
Hendrik door Gerrit van Honthorst.
gedateerd 1631 in het huis Ten Bosch.
Indertijd heeft de kunsthistoricus
A. Staring al het vermoeden uitge
sproken. dat dit portret van Rem
brandt Amalia van Solms. de gemalin
van Frederik Hendrik, zou voorstel
len. Zulks op grond van gegevens
uit een oude inventaris van het
Oranje-bezit, waarin een portret van
Frederik Hendrik door Honthorst uit
het jaar 1631 wordt genoemd en een
portret van Amalia van Solms door
Rembrandt uit 1632.
Dit vermoeden is thans door de
schoonmaak bevestigd. Het gerestau
reerde, maar nog niet afgeverniste
schilderij van Amalia van Solms is
vanaf 19 maart samen met enkele
foto's, genomen tijdens de restauratie,
in de benedenzaal van het rijks
museum Mesdag, te bezichtigen. Na
1 april zal de heer Kuiper de res
tauratie voltooien en zal het met
SASKIA: NIET MIJN PROFIEL
toestemming van het Parijse museum
tot 25 april in het Mauritshuis wor
den tentoongesteld. Na 25 april zal
het stuk naar het museum Jacque-
mart-André te Parijs worden terug
gebracht.
(Advertentie)
20 jaar garantie
In de voorstad Wallishoven bij
ZiLrich wordt hard gewerkt aan
de nieuwe autoweg van Zurich
naar Chur. Hier zien we hoe een
viaduct in deze weg over een be
staand huis heen gebouwd wordt.
Het huis is nog bewoond, doch
men zal het eerdaags moeten ont
ruimen. Het krijgt dan een nieuwe
bestemming als opslagplaats.
COMODORO RI VAD A VIA Een ex
plosie aan boord van een met benzine
geladen tanker, die aan een havenpier
in Comodoro Rivadavia (Argentinië)
was afgemeerd heeft minstens tien be
manningsleden het leven gekost.
De intense hitte maakte het onmoge
lijk het brandende schip de haven uit
te slepen. De politie heeft de omgeving
afgezet met het oog op nieuwe explosies.
(Advertentie)
(Advertentie)
Neem 's werelds fijnste tabaksoorten. Haal alle harde stelen en
nerven eruit. Selecteer op smaak en geur. Maak een melange.
Het resultaat? Het mooie, egale melange-dekblad. De prijs?
Ongelooflijk laag dank zij de volledige machinale vervaardiging.
met melange-dekblad
extra licht, extra geurig
sigarenfabriek WASCAWA kampen te!. 05292-2941
AMSTERDAM Tegen de twee aan
verdovende middelen verslaafde jon
gelui uit de hoofdstad, de 23-jarige
Bij uw sigarenwinkelier
50 en 25 cent per doosje
TORONTO Een groep Canadese ge
leerden heeft gerapporteerd dat zij een
biochemisch verband heeft ontdekt tus
sen het roken van sigaretten en kanker
aan de blaas.
Alle vorige verbanden zijn gelegd op
grond van statistische gegevens.
Wat de blaaskanker aangaat, aldus het
rapport, brengt het roken geen kanker
verwekkende stoffen in het lichaam,
maar schept het omstandigheden waar
onder het lichaam die stoffen zelf maakt.
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS Veertig jaar geleden werd
een medicus uit Marseille, dr. Pierre
Bougrat, wegens moord op een banklo-
per tot levenslange verbanning naar het
Duivelseiland veroordeeld. Vandaar wist
hij drie jaar later te ontsnappen. Hij
kwam terecht in Venezuela, waar hij een
beroemd en vereerd a-rts is geworden.
Toen hij er op 72-jarige leeftijd stierf,
in 1962, werd hij door de plaatselijke
bevolking als een heilige naar het kerk
hof gebracht. Tot zijn dood heeft dr.
Bougrat zijn onschuld volgehouden.
Bougrat heeft een zeer avontuurlijk le
ven gehad. Hij werd geboren in Lyon
als zoon van een hoogleraar aan de me
dische faculteit. Zijn moeder kwam uit
een aristocratische familie van de streek.
De jonge Pierre studeerde na een onbe
zorgde jeugd in de medicijnen en meldde
zich bij het uitbreken van de eerste we
reldoorlog als vrijwilliger. In een mili
tair hospitaal, waar hij verpleegd werd
wegens opgelopen verwondingen aan het
front, hoorde hij van de dood van zijn
moeder. Dat greep hem zo aan dat hij
temidden van 't vuur der granaten moed
willig de dood zocht. Hij sneuvelde ech-
er niet.
Na de oorlog vestigde hij zich als
arts in Marseille en trouwde daar de
dochter van een medicus uit de haven
stad. Uit het huwelijk werd een meis
je geboren. Door onbekende oorzaken -
de oorlogsjaren, de dood van zijn moe
der? - raakte dr. Bougrat aan de drank,
verwaarloosde praktijk en gezin en
zwierf van de ene nachtkroeg naar de
andere. Zijn vrouw verliet de echtelijke
woning met achterlating van een simpel
afscheidsbriefje. De schuldeisers staken
de hoofden bij elkaar en dienden een
klacht in. waardoor dr. Bougrat in de
gevangenis terecht kwam. Zijn vader,
de hoogleraar in Lyon werd door de ad
vocaat Stefani-Martin naar Marseille ont
boden om voor zijn zoon in de bres te
springen. Hij betaalde alle rekeningen
en wist gedaan te krijgen, dat zijn zoon
uit de gevagenis zou worden ontslagen.
Zo ver is het nooit gekomen. In Mar
seille was in die dagen een bankloper
beroofd van 8.500 frank aan loongeld.
Pas weken later vond men het lijk, in
verre staat van ontbinding, in de wonig
van dr. Bougrat. De geneesheer hield
tegen haast overtuigende bewijzen zijn
onschuld vol. Hij zei. dat de bankloper
een van zijn patiënten uit de oorlogs
jaren was, die regelmatig injecties kreeg
om het hoofd boven water te houden,
aterdagmorgen 14 maart 1925 vervoegde
de bankloper zich bij de arts, kreeg
een injectie, maar kwam 's middags
terug met het verwarde verhaal, dat
hij van al zijn geld was beroofd.
Dr. Bougrat verwijderde zich enkele
ogenblikken, maar toen hij in de behan
delkamer terugkeerde lag de loper dood
op een divan. Uit angst van moord te
worden beschuldigd verstopte de dokter
het lijk onder een kleed. De rechtbank
van de Bouches-du-Rhone heeft deze
lezing niet willen aanvaarden en veroor
deelde de arts tot levenslange verban
ning.
Op het Duivelseiland heeft dr. Bou
grat drie jaar gezeten. Van een voor
keursbehandeling als geneesheer maakte
hij gebruik met nog zeven bannelingen
te ontsnappen. De overtocht naar Vene
zuela duurde 23 dagen- Onderweg werd
zeer veel leed geleden. Drie vluchtelin
gen werden door haaien verzwolgen. Dr
Bougrat kwam op het eiland Irapa, waar
hij onmiddellijk begon met 't bestrijden
van besmettelijke moerasziekten. Hij
deed er zoveel menslievend werk, dat
de regering van Venezuela geen gehoor
gaf aan herhaalde verzoeken van Frank
rijk om uitlevering. Dr. Bougrat maak
te in Venezuela fortuin en trouwde na
de ontbinding van zijn Franse huwelijk
met een Italiaanse, bij wie hij vijf kin
deren kreeg. Op 72-jarige leeftijd stierf
hij in 1962, vereerd als een heilige. Her
ziening van zijn proces is hem nooit ge
lukt, ondanks aandringen van bekende
Franse litteratoren, o.m. Simone de Beau
voir en van zijn advocaat Stefani-Mar
tin. De weduwe van deze advocaat leeft
nog. In haar woning liggen alle docu
menten van het proces bewaard ook
alle brieven van dr. Bougrat uit Vene
zuela, die zonder uitzondering begonnen
met de woorden: Je suis innocent ik
ben onschuldig.
Rob H. van B. en de 25-jarige Dick
M. O., heeft de officier van justitie
b|j de rechtbank te Amsterdam we
gens een inbraak in een apotheek,
waarb|j een grote hoeveelheid verdo
vende middelen werd gestolen, een
jaar gevangenisstraf met aftrek van
het voorarrest geëist plus voorwaar
delijke terbeschikkingstelling van de
regering.
Beiden bekenden de inbraak. Rob zei
van plan te zijn geen verdovende mid
delen meer te gebruiken. Op zijn 18e
jaar was hij al aan het roken van ma
rihuana begonnen. Beide jongemannen
kochten geregeld opium en andere ver
dovende middelen. Ook Dick gebruikte
al lang narcotica. Reeds een jaar of
vijf rookte hij marihuanasigaretten en
hij was later overgegaan op opium.
Ook hij zei te willen ophouden met het
gebruik van narcotica. Volgens de psy
chiaters zijn beide jongemannen ver-
minderd toerekenbaar en de medici
adviseerden daarom een voorwaarde
lijke terbeschikkingstelling.
Te zamen met de jongelui stonden giste
ren de verloofde van Dick, de 24-jarige
Annemarie V. en de 24-jarige Helena
J. M. P. E. N. terecht resp. ter zake
van het in bezit hebben van bereide
opium en heling van enige potjes en
flesjes, waarin verdovende middelen
hadden gezeten. Annemarie was. om
de pijn van een kaakverzwering tegen
te gaan, verdovende middelen gaan ge
bruiken en er toen aan verslaafd ge
raakt. Zij verklaarde er nu helemaal
af te zijn.
„U ziet er anders voor een meisje van uw
leeftijd vaal en beroerd uit", merkte de
president op. Helena had ook een kaak
ontsteking gehad. Indertijd had zij
daarvoor een middeltje gevraagd en
gekregen van de twee jongelui. Dezen
waren met de gestolen narcotica naar
haar woning gekomen. Ter zitting ver
klaarde de jonge vrouw, dat zij wist
dat het geen zuivere koffie was ge
weest. Zij zei niet geïnteresseerd te zijn
geweest in de inhoud van de potjes.
De officier eiste tegen Annemarie een
boete van honderd gulden subs twintig
dagen hechtenis plus twee maanden ge
vangenisstraf voorwaardelijk. Tegen
Helena ter zake van heling alleen een
boete van honderd gulden.
UTRECHT De centrale raad van
beroep heeft gisteren uitspraak gedaan
in een drietal zaken, die de ontslagen
brigadier B.B. van de Amsterdamse
politie had aangespannen tegen de bur
gemeester van Amsterdam en de hoofd-
commissaris van politie. De heer B
Ti1? lYi aJle zaken in het ongelijk ge
steld slechts op eén punt van onder
geschikt belang, kreeg hij gelijk.
De raad zegt geen verband te zien
tussen de ziekte van de ex-brigadier en
zijn dienstbetrekking. De oorzaak van de
ziekte is naar het oordeel van de raad
in de eerste plaats gelegen in de zo
genaamde pre-paranoïsche karakter
structuur van de heer B.
De raad tekende hier echter bij aan,
dat de hoofdcommissaris van de politie
niet de bevoegdheid had om het besluit
te nemen, dat de heer B. met ingang
va,j- ^uli 1963 tweederde van zijn be-
zoldigmg zou ontvangen, wegens het
feit, dat hij sedert 19 december 1961
door ziekte verhinderd was zijn dienst
te verrichten. De raad constateerde, dat
de commissaris hiervoor ook geen op
dracht had gekregen van de burgemees
ter. De raad vindt, dat er geen redenen
aanwezig zijn om aan te nemen, dat
de wel bevoegde(n) een andere beslis
sing zouden hebben genomen. Daarom
werd de uitspraak van het ambtena
rengerecht in deze zaak nietig verklaard.
Die nietigheid is evenwel gedekt, zodat
geen ander besluit hoeft te worden ge
nomen.