TOON HERMANS BRENGT
EEN SHOW OP BROADWAY
Baron Bluff op oorlogspad
.,Maar ik wil nooit uit Nederland weg
Boer Voorthuizen heeft
café in Amsterdam
Eerst optreden in München,
Innsbruck en Wenen
NA 570 VOLLE
ZALEN
„STADHUIS OP STELTEN"
Opa's krant
wi.mi
VOOR
WIE
GEZELLIG
WIL
FRITUREN
Hoorspeldebuut van
W. G. van der Hulst jr.
dt situatie en Gooit zun licht in dc striJd-
LIGGEND NAAKT
amusant t.v.-spel
IJCHT
MN'
JoHAN,
vtucf^v!^.
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 20 FEBfRUARI 1965
g- 100.112.65
ZONDER SPATTEN
Maandagavond debuteert de heer W.
G. v.d. Hulst jr. voor de NCRV-microfoon
met zijn eerste hoorspel onder de titel
„Belofte na middernacht".
Het gegeven voor dit luisterspel han
delt over een ouderpaar, dat de slaap niet
kan vatten. Het is al ver na middernacht
en nog is hun dochter van 17, die naar
een feestje is, niet thuisgekomen. Ze
wachten op het verlossende geluid van
de sleutel, die in het slot van de voor
deur wordt gestoken, Dit ouderpaar is
een uit de duizenden van tegenwoordig.
Hun onrust is die van elk ouderpaar met
groter wordende kinderen, die de vrijheid
en de zelfstandigheid zoeken. De auteur
heeft er geen spannend verhaal van wil
len maken, integendeel, hij heeft alleen
de luisteraars willen confronteren met
een alledaags maar actueel gebeuren.
JFAÉP9V mS3]17 IMAIM V™».,
HET LICHT M4AKT op DE REG6R1N6S- (VOOR
TROEPEN EEN DUISTERE INDRUK*
- ZONDER WALM
(Van een onzer verslaggevers)
HET IS avond in Eindhoven. De Stadsschouwburg baadt in
een zee van licht. Auto's rijden aan en af. Voor de laatste
keer in Nederland: Toon Hermans' one man-show. Lange
tijd vóór de aanvang is de zaal tot de laatste plaats bezet.
Achter het toneel in een stille kleedkamer relaxt Toon Her
mans languit op een bank. Hij heeft de avond tevoren zijn
optreden in Carré afgesloten. Ruim 570 shows liggen achter
hem, avond na avond drie uur op het toneel. Alleen, met
slechts wat decors, 'n hoedje, een stok en wat andere sim
pele dingen. Daarnaast het orkestje. Deze avond in Eind
hoven eindigt een periode in zijn leven, de vierde one
man-show.
Hij staat op en begint zich met zorg te schminken.
DAN LOOPT hij naar het donkere toneel. In een hoek achter de coulissen con
troleert pittige assistente Janine de Vries voor de laatste keer de hoeden, paraplu's
en kostuums. Toon Hermans overziet met één blik de decors, het orkest en assis
tenten. Klaar?
Dan gaat het doek open en stapt hij in het licht van de schünwerpers. Het orkest
zet in en hu zingt „Smile madame". Een donderend applaus en daarna de eerste
conférence met een bulderend gelach. Toon Hermans heeft de zaal in ztfn greep.
Je bent nu 48 jaar, hoe lang
denk je nog door te gaan?
Nog heel lang. Kijk naar een man
als Chevalier. HM is 75 en hij doet nog
een one man-show. Dat is juist het
fijne van ons beroep. Wij worden niet
vlug oud. Het theater houdt je jong.
Het publiek denkt wel eens dat wy
wat voor het publiek doen, maar het
publiek doet veel meer voor ons.
Als je je leven overziet vanaf je
beginperiode in Sittard tot nu
in CarréInnsbruck en Wenen,
heb je dan het gevoel dat je
veel gemist hebt?
Ach neen. Ik heb een vrij lange
aanloopperiode gehad. Ik heb zelf nooit
het gevoel gehad dat ik goed ben of
dat het publiek me goed vindt. Ik heb
altijd gewoon gespeeld omdat ik er
plezier in had. Ik vind het fijn en ik
ben er gelukkig mee. De toekomst kan
nog zoveel brengen. Ik zet voor mij
zelf altijd een nieuwe mijlpaal uit.
Steeds iets verder en dan heb ik weer
iets om naar te streven. Je hebt veel
artiesten, die zo rond de veertig zijn,
die het wel geloven. Ik noem dat
theaterbureaucraten. Zo zal ik nooit
worden.
Hoe leef je buiten de shoiv?
Ik leef nooit buiten de show. Als
ik 's morgens wakker word dan begin
ik meteen te schrijven. Ik schrijf dui
zenden vellen vol en als je ziet wat ik
daarvan gebruiken kan, dat is miniem.
Aan de rest kom ik gewoon niet toe.
Ik ben altijd met de show bezig. Ik
vind het leuk om te schrijven, het ver
veelt me nooit.
Heb je nooit een inzinking?
Natuurlijk wel. Ik heb wel eens
"TT7~7~r-T7—gebrek aan ontspanning, omdat ik een
hele tijd te zeer in een klein kringetje
TOON HERMANS heeft zo pas een
periode in zijn leven afgesloten. Deze
week stond hij voorlopig voor de
laatste keer in Nederland met een
one man-show op het toneel. Na 570
uitverkochte voorstellingen in Carré
en door het gehele land, viel het doek
over zijn vierde one man-show. In
Eindhoven trad hij nog éénmaal op.
Een van onze redacteuren keek daar
in de Stadsschouwburg achter de
schermen en Toon Hermans gaf hem
na afloop een aantal indrukken hoe
hij, bij het begin van zijn buitenlandse
tournee, het heden en de toekomst
ziet.
Het doek is dus gevallen, maar héél
Nederland zal nog éénmaal van Toon
Hermans' vierde one man-show kun
nen genieten. Zoals reeds bericht, is
de show door de AVRO op de beeld
buis vastgelegd. De show wordt over
een week, zaterdag 27 februari a.s.
uitgezonden over Nederland 1 van
20.20 tot 23 uur.
bleef denken. Maar ik heiwind weer
gauw mijn evenwicht. Je hebt mensen,
die naar een café gaan omdat ze daar
hun spanningen door de drank kunnen
afreageren. Ik heb daar nooit behoefte
aan. Als ik mijn pen en papier heb.
ben ik gelukkig.
Ben je nooit batig voor de toe
komst? Vier one man-shows zijn
een succes geworden. Vrees je
nooit dat de vijfde minder
wordt?
Helemaal niet, integendeel. Ik heb
zo verschrikkelijk veel materiaal om
een nieuwe show in elkaar te zetten
omdat ik altijd hard werk. Nu, voor
Wenen bijvoorbeeld, heb ik wel tien
verschillende openingsconférences.
Voorzie je dat je kinderen in de
showbusiness terechtkomen?
Mijn oudste zoon Michel (17) is
veel te ernstig. De tweede, Maurice
(15) is een sportman, ook geen type
voor het theater. Maar de derde, Ga
by (8), daarvan weet ik vrijwel zeker
dat hij alles heeft om in de show
business te slagen. Toen hij geboren
werd, lachte iedereen in de kamer.
Hij had zo'n oogopslag, de manier
waarop hij de kamer in keek, ik zag
het direct: dat is er een voor het
theater. Hij heeft iets in zijn gezicht,
een uitnodiging om te lachen. Als hij
naar je kijkt, ga je ook lachen. In
theater Carré mocht hij het doek open
trekken, Je had moeten zien met hoe
veel ernst hij dat deed.
Wat doe je na een voorstelling?
Dan ga ik direct naar huis. Slapen.
Wel eerst nog wat eten, want dat doe
ik de gehele dag vrijwel niet. Als je
licht op het toneel wil zijn en snel
showbusiness. Hij heeft daar
evenveel kans op succes als op
mislukking. Als in Amerika een
show op stapel wordt gezet ko
men er 25 tekstschrijvers en
componisten in actie. Toon komt
alleen. Hij slaagt ook op Broad
way als hij zichzelf blijft.
TOON RELAXT op de bank in de
kleedkamer. Zijn medewerkers komsn
voor twee weken afscheid nemen. Het
wordt stil in de schouwburg. Dan is
er tijd voor een interview. Hoe leeft
Toon Hermans na al die successen,
hoe ziet hij zijn toekomst?
Toon, wanneer ziet Nederland
je terug?
Dat weet ik niet. Ik heb nog hele
maal geen plannen. Ik kan op dit mo
ment nog niet over die Weense show
heenkijken. Die is erg moeilijk, maar
tegelijk zo fascinerend. Mogelijk dat
ik na Innsbruck, Wenen en München,
in de tijd dat ik de show voor Broad
way voorbereid, in Nederland nog een
nieuw programma breng.
Blijft het een one man-show of
zoek je het in een andere rich
ting?
De one man-show blijft ook voor
de toekomst mijn opzet. Ik voel dat ik
de volgende show nog beter kan ma
ken. Toen ik dit programma voor het
eerst bracht, was het, vergeleken bij
wat ik er drie maanden later uithaalde,
slecht. En weer een jaar later is het
nog veel beter. Zo groei je door. Er
zijn clowns geweest die hun nummer
40 jaar lang brachten. Bij het afsluiten
van hun carrière vertelden ze: „Als
we nog enkele jaren verder waren, zou
den we het nog veel beter kunnen
doen. Ik persoonlijk ben nog lang niet
op mijn hoogtepunt. Dat bereik ik naar
mijn gevoel eerst over tien jaar-
wil kunnen nadenken, dan moet je
niet veel eten. Het eten veroorzaakt
alijd een lichte apathie.
Hou je van sport?
Ja, van voetballen, wielrennen,
boksen en tennis. Als ik dat zie, ver
geet ik voor een ogenblik het theater
en de show en dat moet op zijn tijd
wel. Naar toneelstukken ga ik nooit
kijken. Ik vind dat we zo weinig goede
vakmensen hebben. Je ziet vaak stuk
ken, waarin een of twee acteurs een
behoorlijk niveau halen, maar de rest
beneden peil blijft. Op theatergebied
speelt Nederland ook geen enkele rol.
Wij hebben geen internationaal gezicht
op dat gebied. Daarom is het voor ons
duizend keer moeilijker om in het bui
tenland te slagen dan voor de buiten
landers hier. Als Sammy Davis naar
Nederland komt en hij zegt met een
zwaar accent: „Goeie avond", klapt
iedereen zijn handen stuk. Maar de
Nederlander, die in het buitenland
zijn show wil brengen moet ze geheel
vertalen. Ik heb dan ook bij al mijn
teksten er rekening mee gehouden dat
ze vertaalbaar waren.
Houdt dat een advies voor jonge
artiesten in?
Ja, ik zou iedereen willen advi
seren vanaf de start, vanaf het begin
het repertoire internationaal te maken.
In elk geval: zorgen dat het vertaal
baar is. De onderwerpen, die je kiest
moeten wereldonderwerpen zijn die je
overal kunt doen. De Nederlandse men
sen zijn in hun opvattingen en het
werk dat ze doen véél te lokaal. Dat
kan hier wel aardig zijn, maar het
heeft geen allure in de wereld. Ik vind
Nederlandse artiesten net als een schil
der. die schilderijtjes maakt die je
alleen maar in Nederland kunt op
hangen.
Betekent dit dat als je op Broad-
ivay succes hebtje voor het Ne.
derlandse publiek verloren gaat?
Nooit. Ik zou nooit uit Nederland
weg willen. Als ik denk aan Amerika,
als dat langer dan drie maanden duurt,
dan word ik knettergek. Dat moet ik
helemaal niet hebben. Ik vind het
hier fijn en bovendien, ik heb nog een
huis in Zwitserland, waar ik af en toe
een paar dagen intrek. Amerika zie
ik alleen als een opgave voor mezelf.
Je moet altijd in dit leven jezelf ach
terna zitten, wil je jong blijven, modern
blijven en geïnspireerd blijven. Je moet
steeds andere bronnen aanboren, an
ders raak je in verval.
TOON HERMANS was in Eind
hoven doodmoe. Maar zijn rust
duurt toch slechts kort. Dan staat
hij weer op de planken om met
zijn one man-show zijn naam de
finitief op internationaal plan
te brengen. Dan gaat opnieuw
vrijwel dagelijks het doek voor
hem open en dicht. Hij zou het
niet anders willen. Het is zijn
leven. Hij leeft er voor., er door.,
en er van..
(Advertentie)
AMSTERDAM De bekende acteur
Ab Hofstee, bij de kijkers beter bekend
als „Boer Voorthuizen" uit de televisie
serie Stadhuis op stelten van de KRO,
heeft in Amsterdam aan de Ceintuur
baan, een modern café-restaurant on
der de naam „Ceintuur-Bodega" geo
pend.
Voor deze intieme plechtigheid waren
vele bekande televisie-figuren uit Stad
huis op stelten als Peronne Hosang
(wethouder Anna Beer), Herbert Joeks
(gemeentesecretaris Jansen». Johan
Kaart (Diederik van Dam) Lou Geels
(bode Bolhuis) uit „Blijkerk" naar de
hoofdstad gekomen. Ook de schrijver van
de KRO-serie, mr. Hans Keuls en een
deputatie van de KRO-televisie gaven
acte de précense.
Ab Hofstee toonde, zich een vlotte gast
heer en met vlotte kwinkslagen in een
mengeling van Overijsels-Gronings dia
lect bediende hij zijn collega's en vrien
den. Dit horecawerk ging hem uitstekend
af. Maar dat valt niet te verwonderen
als men bedenkt, dat de vader van de
heer Hofstee vroeger een bekend café
in kampen had. De jonge Hofstee heeft
deze zaak enkele jaren zelf gerund tot
hij met zijn echtgenote als zangduo de
wereld introk omdat hij een beter be
legde boterham meende te kunnen ver
dienen in de amusementswereld. Hun
eerste grote engagement kregen zij bij
een Amerikaanse ijsrevue in België,
met welk gezelschap ze vele Europese
landen hebben bezocht. Later werkte hij
bij het volkstheater van Beppie Nooy,
tot mr. Hans Keuls hem ontmoette na
een uitvoering en hem een rol in Stad
huis op stelten aanbood. Binnen twee
jaren werd hij een van de populairste
televisieacteurs van Hilversum.
Het overgespaarde „zakcentje" heeft
hij nu in deze gezellige Bodega belegd.
Dit wil niet zeggen, dat Ab Hofstee nu
voor de televisie verloren is. Zo af en
toe zult u hem in het komende seizoen
wel weer op de beeldbuis zien verschij
nen.
Onder de misschien tot vreemde con
clusies leidende titel „Liggend naakt",
wordt zondagavond door de NTS een te
levisiespel uitgezonden op Nederland 2
om 20.30 uur. Walter van der Kamp re
gisseerde dit door Harry Kurnitz geschre
ven spel. Tot de medewerkenden behoren
Frits Butzelaar, Shireen Strooker, Bert
v.d. Linden. Ton Luten. Wim van den
Heuvel. Paul Deen. Henk Molenberg, Phi
lippe la Chapelle, Wim de Haas en
Henk van Buüren.
Met „Liggend naakt" wordt een schilde
rij bedoeld, dat misschien niet zoveel
waard zal blijken te zijn als de jongeman
hoopt, die er een eigen kunsthandel aan
wilde overhouden. Als sommige miljo
nairs niet even koppig waren in het aan
leggen van hun collecties als in het ver
vaardigen van frisdranken, dan zou dit
vreemde mengsel van detective-geschie
denis, klucht en liefdes-affaire, nooit tot
een goed einde gekomen zijn.
„Ik heb vis willen hebben, waarvan
ik zeker wist, dat ze vers was."
te ook nog die van de journalisten 1
die erin trappen om over hem te
schrijven. Zoals:
PRAET-MAECKER
Wij hebben een hoogst be-
i langrijk man in ons land op bezoek,
i de Oostenrijker Helmuth Leherb,
niet alleen de geniaalste schilder
i die de wereld thans kent, maar ook
i de bescheidenste mens. Beide kwa
lificaties komen van hemzelf, en
i zijn dus volstrekt onverdacht.
Leherb maakt geen gewone schil
derijen. Hij maakt Tijdverwoesters.
Hij is namelijk zelf Tijdverwoester.
In een paar seconden leeft Leherb
hele levens. Hij schildert 72 uur
per etmaal en het behoeft dus geen
verwondering te wekken dat hij in
de dertig jaren dat hij naar bur
gerlijke maatstaven heeft geleefd,
eeuwen oud is geworden en tegelij
kertijd kind is gebleven.
Dat kan zo'n man, want hij ver
woest maar zo'n beetje aan, pre
cies naar het hem uitkomt. Hij
heeft ook een secretaris, die Pierre
heet, en die door gewone stervelin
gen abusievelijk wordt aangezien
uoor een witte muis. Leherb weet
wel beter. Pierre fluistert hem in
spiraties toe en heeft voor het af
doen van de rest der zaken een ei
gen telefoon en een opschrijfboek.
Pierre is een zeer benijdenswaar.
dige muis, want hij mag permanent
in de nabijheid van de meester ver
keren. Dat is geen onzin, want wie
een uur met het genie Leherb heeft
gesproken, heeft twee weken ge
leefd, aldus het genie. Zijn vrouw
wisselt daarom waarschijnlijk uit
veiligheidsoverwegingen nimmer
een woord met hem, want ze ziet
er nog opmerkelijk jong uit.
V moet zijn tentoonstelling in
Amsterdam beslist niet verzuimen.
Want al meent u in het naburige
café vaak figuren te hebben aan
getroffen die er aardig slag van
hebben de tijd kapot te krijgen, de
werkelijk grote Tijdverwoester is
uiteraard enig, dat is Leherb. En
meen niet dat hij opschept. Het is
allemaal waar. Hij verivoest zijn ei
gen tijd, die van de bezoekers van
zijn tentoonstellingen, van de men.
sen die met hem praten en tenslot-
„O Wim, kök 'm nou 's lief tegen me
lachen."
SCHEVE TOREN
De scheve toren van Samarkand
in midden Azië is rechtgezet. De
daarbij betrokkening enieurs zeggen
daarbij betrokken ingenieurs zeggen 1
dat hun methode ook kan dienen voor
de scheve toren van Pisa. Emanuel
Gendel liet tien hydraulische vijzels
onder de 545 jaar oude Oeloegbek-
minaret aanbrengen. De toren met ka
bels in toom houden, bracht Gen-
del de minaret in verticale stand
terug met een snelheid van 3.5 cm
per uur. waarbij de vijzels en ver
mogen van 2.000 ton leverden.
TESTAMENT
Trouw aan zijn testament zal Bern-
hard Sunley. de miljonair, die van i,
bezitter van een paard en wagen uit-
groeide tot president van een tech
nisch reuzenbedrijf, worden herdacht
aan een diner dat 3500 pond sterling
zal kosten.
De enige voorwaarde die Sunley 1
stelde was dat geen „sprekert" het 1
woord zou vragen om hem op te 1
hemelen.
VONDST
In een particuliere kollektie in het
Oostduitse Halle-museum is een brief
je gevonden dat de Italiaanse violist
Niccolo Paganini heeft geschreven.
In het briefje, dat in het Italiaans
was geschreven tijdens een bezoek
aan Maagdenberg, werd dank uitge
bracht aan een onbekend persoon.
Het was gedateerd op 25 oktober 1829.
JAMMER
20 februari 1915 Duitsche tele
grammen melden dat de Keizer er
gens aan het front op Kerstfeest een
toespraak hield die aldus besloot: ..Ik
had ons allen en ieder van U, mijn
beste jongens, van harte gegund het
heilige feest aan den huiselijken haard
in vrede en vreugde te kunnen vieren.
Dat dit niet zo wezen kan, daaraan
heb ik. God is mijn getuige, geen
sch Td. Ik heb den oorlog niet gewild:
hij is ons opgedwongen- Nu willen wij
hem echter ook met Gods hulp uit
vechten tot het roemrijke einde".
(Advertentie)
Zekerheid met een OLVEH perfecte Groeipolis.
DRIE UUR later zinkt hij doodmoe op
de bank. De periode Nederland is
voorbij. Maar het buitenland lonkt al.
Daar zijn Innsbruck, München en voor
al Wenen. Toon Hermans gunt zichzelf
geen rust. Hij groeit nog steeds, hij
wil nog hoger klimmen, naar Broad
way. Hij wil met zijn openhartige men
selijkheid en zijn ongebreidelde kolder
ook internationaal op het hoogste plan
komen. Tien jaar geleden begon hij
de eerste one man-show, waarin hij zich
zelf vond en waarmee hij ook in de
toekomst, verrijkt door nog meer er
varingen met zijn publiek, doorgaat.
Manager Dick Binnendijk (43) heeft
de buitenlandse tournee voor elkaar.
Eerst in Innsbruck een paar inspeel-
dagen en daarna op 16 maart de grote
première in het beroemde Theater an
der Wien in Wenen. Men is in Wenen
Toon Hermans niet vergeten. De be
geestering, die hem bij zijn eerste op
treden in Wenen in het tweederangs
wijktheater Renaissance ten deel viel,
heeft de deuren van het oeroude Ween
se stadtheater An der Wien voor hem
geopend. Toon Hermans brengt voor
het eerst een geheel ander genre in
dit theater dat bij de laatste Festwochen
met Mozarts Zauberflöte werd her
opend.
Na Wenen volgt op 1 april het optreden
in het Deutsche Theater in München
met 1700 plaatsen. En dan... Amerika,
Broadway.
Manager Binnendijk: Toon wordt
daar gelanceerd in de keiharde
