Japanse industrie zich op richt Rood-China mmmh WEL VEEL N MAAR WEINIG KUNST Kinder griep De klanten willen toch een oortje.... V.S. blijven merkwaardig neutraal OMBUIGING Driehonderd dorpen geïsoleerd 23 EEN NIEUWE AZIATISCHE FLIRT Mkf Notities ROND Uhi HET BINNENHOF Realisme Washington Sneeuw in Italië LUCHTBRUG ENGELAND- GIBR ALTAR? Cyprus houdt V.N.-macht nog poosje aan Zeven schedels opgegraven KINDERTABLETTEN Juwelier eerst verblind toen beroofd Poppen Meerschuim zee Moord Carnaval Koetenavend Solidariteit Wolkersvelden Humanistisch program Kramphouding Citaten Churchill liet drie miljoen gulden na 23 DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 13 FEBRUARI 1965 I GO (Door onze medewerker dr. K. J. Hahn) Het is niet moeilijk te begrijpen dat Rood-China in de afgelopen jaren weinig behoefte had aan nauwer contact met Japan. De her innering aan de Japanse expansie oorlog voor 1945 stond dit evenzeer in de weg als de Roodchinese haat tegen alles en iedereen dat Ameri kaans of, zoals Japan een nauwe bondgenoot van de Verenigde Sta ten is- In het bijzonder, als deze bondgenoot een Aziatisch volk en zo nabij is. In deze totale vervreemding van de twee vijandige broeders of buren schijnt een zekere, maar niet te verwaarlozen verandering te komen. Japan heeft kort geleden een fabriek voor synthetische stoffen en een fabriek voor chemische produkten in Rood-China neergezet en het heeft in Peking een handelsbureau geopend. Dat is niet veel, maar het is een niet onbelangrijk begin. Het han delsbureau Peking zal namelijk worden uitgebreid en dit doet vermoeden dat er grotere plannen voor de uitbreiding van de wederzijdse handel bestaat. Op zichzelf is dit niet verwonderlijk. Japan zoekt in de laatste jaren wan hopig voor zijn snel toenemende produk- tie aan consumptie-goederen nieuwe af zetgebieden. De nu al tot 100 miljoen inwoners aangegroeide bevolking heeft met een, dit volk nu eenmaal ingebo ren, arbeidswoede en zelfdiscipline een economische en industriële vooruitgang tot stand gebracht waardoor Japan, twintig jaar na zijn militaire nederlaag weer tot de derde staalproducent van de wereld werd. Op allerlei terreinen overtreft Japan reeds de Westduitse Bondsrepubliek aan produktiviteit op gebied van auto's schepen, elektrische machines etc. HA)HM cm-; J'HfUP'PKJHEM (Van onze parlementaire redacteur P. v. d. Sanden) DEN HAAG Binnenkort komt het politieke parlement van de Katho lieke Volks Partij, de partijraad, weer in vergadering bijeen. Eenieder, die er vorig jaar bij was kwam tot de con clusie: zo mag het nooit meer. De grondslag voor de afkeer van het ge beurde in 1964 was erg simpel: de partijraad bleek niet te zijn het in strument, dat via discussies bijdraagt tot de meningsvorming binnen de partij en dat gehoord de discus sies de politieke lijn van de KVP vaststelt. Integendeel. De partijraad was in 1964 het orgaan, dat urenlang mocht luisteren naar allen, die hel precies wisten: de partijvoorzitter, de fractievoorzitter, de leden van de Tweede Kamer. Toen het op de me ning van de partijraad, dus van de Partij, aankwam was men meer dan doorgezaagd, de zaak was om het maar populair te zeggen doodge- praat. Voor 1965 wil men de gemaakte fouten vermijdenEr komt een schrif telijk verslag van fractieleider Schmelzer, ivaarin haarfijn uit de toeken wordt gedaan, welk beleid 1''actie in het afgelopen jaar heeft gevoerd. Dat schriftelijke overzicht krijgen de leden van de partijraad te voren thuisgezonden. Drs. Schmelzer behoeft dan in de vergadering niet meer dan een halfuurtje de zaak toe te lichten. Ook de rede van de partij voorzitter maakt met de tijd-guillo- nne kennis: mr. Aalberse moet zijn betoog eveneens beperken, omdat de bijeenkomst een vergadering van de partijraad en niet van het partijbe stuur is. De vergadering zelf moet aan het ivoord komen, de afgevaardigden uit noord en zuid, oost en west moe ten zeggen wat zij van het beleid, dat ae KVP in het jaar 1964 heeft ge voerd, denken. Het is nauwelijks nodig om te zeg- ocn, dat deze ombuiging van de tradi- tronele lijn de grootst mogelijke in stemming verdient. Het is wel nodig er op te wijzen, dat de partijraad de uans om een stempel op het beleid tan de KVP te gaan drukken, ook moet grijpen. De oude theorie, dat het stemmen door een volksvertegenwoor diger „zonder last en ruggespraak" °ok moet betekenen, dat hij met de Vartij, waaruit hij is voortgekomen, niets te maken heeft, is door vrijwel iedereen verlaten. Een enkeling van de oudere genera me wellicht uitgezonderd. Maar we neme,, aan, dat ook in de KVP de wijsheid van de ouderdom best wordt Beeerd. zonder dat dit onontkoombaar moet inhouden, dat de generatie van vandaag alleen maar mag luisteren. Ee tijd is reeds lang geleden aange broken, dat het beleid van een zo grote fractie als die van de KVP, al leen kan worden beïnvloed en beoor deeld ter gelegenheid van de vier jaarlijkse kandidaatstelling. Een voortdurende gezonde wisselwerking tussen partij en afgevaardigden, ook al vertegenwoordigen dezen 't gehele volk, is voor de KVP even hard nodig dis voor elke andere groepering. Met de lange verbindingslijnen is de concurrentie in Amerika en Europa voor Japan te zwaar. De derde we reld" ontsluit zich langzaam. Eén van de grootste en dichtstbijzijnde landen is voor Japan nu eenmaal het enor me Chinese Rijk dat Mao of niet in afzienbare tüd een reusachtige markt voor consumptiegoederen kan vormen. Produkten dus van een indus trie, waarover China nog lang niet in dezelfde mate zai beschikken als Ja pan. Uit de houding van Peking tegenover deze voorzichtige Japanse toenaderings pogingen kan worden geconcludeerd, dat Peking zijn antipathie tegenover de vroegere bezetter en de satelliet van Washington heeft getemperd. Zeer l_ ker in de eerste plaats om economische redenen, want alle communistische lan den moeten trachten hun ongeduldig wordende bevolking op 't gebied van de consumptiegoederen tegemoet te komen, Bovendien veroorlooft dit Peking zich nog sterker op de zware industrie en de uitbouw van de agrarische sector te concentreren. De betrekkingen met Japan hebben voor Mao natuurlijk ook een sterke poli tieke betekenis. Peking bereidt zich voor op de oprichting van een „revolutionaire UNO" waarvoor een man als Soekarno, ondanks de waarschuwingen van Tito en Nasser, gemakkelijk gewonnen kan wor den. Dat nu ook nog Afrikaanse leiders als b.v. president Julius Nyerere van Tanganyika - Zanzibar naar Peking uit genodigd worden, wijst in dezelfde rich ting. Peking kan niet hopen dat Japan de intentie of de vrijheid heeft, een der gelijk avontuur mee te maken. De Japanse premier heeft als eerste getracht Soekarno van zijn besluit af te brengen. Toch verraadt het plan van de „revolutionaire UNO" de blijvende verreikende aspiraties van Mao. Aspi raties die hij reeds 15 jaar geleden had en sindsdien in zijn buitenlandse politiek telkens heeft door laten schemeren, het plan namelijk van een grote volkeren gemeenschap van het Verre Oosten en Zuidoosten onder Chinese leiding. Zei niet onlangs een professor van de Chi nese Academie van Wetenschappen, dat de cultuur van de mensheid haar oor sprong had in China, via India naar Griekenland, Italië en West-Europa trok en nu via Moskou weer naar China te rugkeert! In dit zelfbewustzijn en zen dingsbewustzijn wordt op een goed o- genblik ook Japan betrokken. Mao heeft een lange adem, en een klein Japans handelsbureau in Peking kan een begin zijn van een verreikende politiek. Het ongewone aan dit geval Is slechts de houding van Washington. Een paar jaar geleden had een dergelijke poli tiek van Japan de Amerikanen dade lijk in het harnas gejaagd. Nu ver klaarde de Japanse premier Sato midden januari in Washington, dat Japan een verbindende rol zal spelen tussen Oriënt en Occident, tussen het communisme en de vrye volkeren. Amerika laat dit kennelijk toe. Bereidt het langs deze onopvallende Japanse weg een alternatief voor zijn onverbiddelijke Rood-China-politiek voor. Of luistert men in Washington reeds naar stemmen als die van Walter Lipp- mann, die kort geleden schreef dat de Verenigde Staten zich in Azië (dus niet alleen in Viëtnam) te intens geënga geerd hebben? Door de senatoren Mans- field en Fulbright is dit voor een deel toegegeven. Dan zou dus ook hier een beweging in de tot nu toe vaste posi ties komen en op lange termijn een po litiek voorbereid worden die meer ruim te en speling laat voor een eigen en zelfstandig optreden van deze Aziatische landen, zonder dat daarbij aan volledi- Door de hevige sneeuwval van de afgelopen drie dagen zijn driehonderd dorpen in de zuidelijke Tenijnen in Ita lië van de buitenwereld afgesloten. Ver scheidene huizen in Apulië zijn onder de vracht sneeuw op hun daken bezwe ken, op de wegen ligt de sneeuw soms tot borsthoogte. Op Sicilië heeft de sneeuw veel scha de aangericht aan de aanplant. Gazzana bij Messina wordt door overstromingen en een aardverschuiving bedreigd. Ook Sardinië heeft veel van de sneeuw te lijden. Uit de kaart blijkt hoezeer Japan geografisch op rood-China geori ënteerd staat. ge terugtrekking van de Amerikanen uit dit gedeelte van de wereld gedacht zou worden. Hoe deze lijn tenslotte ge combineerd kan worden met de noodza kelijke beveiliging tegen een toch steeds weer dreigende directe militaire expan sie van Rood-China, blijft een zeer ern stig probleem. Ook indien deze nieuwe meer elastische taktiek een duidelijker gestalte zou krijgen. LONDE DE Britse staatssecreta ris van buitenlandsse zaken, Walter Pad- ley, heeft in het Lagerhuis meege deeld, dat de Britse regering bereid is Gibraltar vanuit de lucht te bevoorra den als Spanje de aanvoerlijnen zou af snijden. Padley zei: ,,We hebben in Berlijn twee miljoen mensen met een luchtbrug op de been gehouden. Het is bepaald niet boven ons vermogen om de 26.000 Gemenebestburgers in Gibraltar te on dersteunen." Hij zei dat Engeland bereid was met Spanje te confereren, „maar alleen dan wanneer beperkende maatregelen beëin digd zullen worden." NEW YORK De permanente ver tegenwoordiger van Cyprus bij de VN. Zenon Rossides, heeft gezegd, dat het waarschijnlijk is, dat de regering in Ni cosia zal toestemmen in voortgezette aanwezigheid van de VN-strijdkracht op Cyprus. Deze kwestie wordt in maart door de Veiligheidsraad opnieuw bespro ken. Op 25 maart zal de VN-strijdmacht' precies een jaar op Cyprus zijn gele gerd. Het secretariaat van de VN heeft een reeks Turkse documenten laten circule ren, waarin wordt beweerd, dat de Griekse Cyprioten van plan zijn een ..massale gewapende aanval" te doen om een toestand ,,a fait accompli'' te forceren. UTRECHT Zeven hoogbejaarde schedels zijn te voorschijn gekomen op een terrein in Utrecht, waar grondwerk zaamheden werden verricht. Een eerste onderzoek wees uit, dat de schedels honderden jaren oud zijn. Zij zijn vermoedelijk afkomstig van een aantal hier ter plaatse terechtgestelden. Op de plaats waar deze lugubere vondst werd gedaan, bevond zich in een grijs verleden namelijk het domstedelijke galgeveld. (Advertentie) Hangerig... Niet lekker? Een pijntje? Haal op tijd de dokter en geef gauw een paar verantwoorde, pret tige Sinaspril zuigtabletjes. Verantwoord: dank zij de. voorzichtige, speciale kinder dosering. Sinaspril bevat bo vendien een stof die de gevoeli ge kindermaag beschermt. Prettig: frisse limonadesmaak - een oranje Sinasprilletje gaat er zonder mokken in en helpt dan snel. PARIJS Vier mannen hebben in Parijs een handelaar in juwelen be roofd van 100.000 frank door hem een hairspray in de ogen te gooien. De overval vond plaats toen het slacht offer, Georges Bergont, in de auto voor zijn huisdeur wilde stappen. Door de hairspray werd Bergont tijdelijk ver blind, lang genoeg om niet te zien, dat de mannen er vandoor gingen met de monsterkoffer op de achterbank. Bergont heeft tot nu toe geen last van zijn kort na de overval herwonnen gezichtsvermogen. (Van onze correspondent) AMSTERDAM „Kunst- nyverheid", zegt de grote Van Dale, die alles weet. „is nijverheid, waarmee kunst gepaard gaat, die zich het vervaardigen van fraaie gebruiksvoorwerpen ten doel stelt". Het kleine Prisma Woordenboek, dat minder weet, omdat het dmv ner is, brengt het tot: „kunstnijverheid: combina tie van kunst en nijver heid". Geen tegenspraak in elk geval tussen beide defini ties. wél tegenspraak daar entegen bij de Nederlandse Vereniging van Kunstnijver- heidfabrikanten en -hande laren, die deze week in de Glazen Zaal van de Amster damse Rai haar eerste vak beurs houdt. Verdeeld over 46 stands wordt daar een wapenschouw gegeven van wat de industrie, aangemoe digd door de influisteringen van de Muze, vermag. Con clusie van de argeloze be zoeker; de Muze heeft vele tongen ofwel de fabrikan ten zijn hardhorend, maar het blijft, zacht gezegd een chaotische toestand. „Nou ja", fluistert ver ontschuldigend organisator Zweitse Landsheer, die be gonnen is als pottenbakker en die thans een potterie in het zuiden des lands leidt, nou ja, u moet ons natuur lijk niet vergelijken met die jongens op het Damrak" daarmee doelend op het Centrum voor Industriële Vorming, dat sinds enkele jaren zijn baanbrekend werk overhuifd ziet door Berlages Beurs. „Het lijkt hier misschien een beetje op een souvenir-winkel of een zaak in galanterieën, maar uiteindelijk moeten we verkopen, hé". Hij is. zo vermeldt het vakblad, dat op de beurs wordt uitgereikt, van 1957 tot 1962 docent geweest aan aan de Koninklijke Acade mie voor Kunst- en Vorm geving in 's-Hertogenbosch. maar daarna „heeft deze veelbelovende kunstenaar- welbewust afstand gedaan van zijn naam en is hij ge heel opgegaan in het team van ontwerpersOm dat te doen moet men idealist zijn". Ter verklaring van het feit, hoe de vlag ^kunstnij verheid" te wapperen kwam in de mast van zo'n vreemd soortig vaartuig als de beurs in de Rai, vertelt Zweitse Landsheer het vol gende verhaal en hij gaf er de permissie bij, om het in de krant te zetten, omdat hij zelf toch ook niet hele maal tevreden was over een en ander. „Kijk hier heb je een door mij ontworpen koffiestel van keramiek. Kopjes met een voetje, -waarbij je ze beet kunt pakken zodat er geen oor- eenmaal. En zo waren we weer terugwaar we nu juist weg wilden. Het oor spronkelijke ontwerp ver kocht niet; het aange paste ontwerp is een best- seller;wat doe je dan? Het antwoord op die re torische vraag werd gege ven tijdens de beurs in de Rai die niet alleen „de eerste nationale vakbeurs voor kunstnijverheid" is, maar daarenboven „Keur 1965" heet opdat niemand maar zou denken, dat het hier een stelletje amateurs betreft. Het koper van de doofpotten en de stoven en tjes meer zijn, die af kun nen breken, zie je wel? Grote suikerpot, want we zijn aan de zoete kant te genwoordig. Koffiepot met grote opening gemakke lijk om schoon te houden. Melkkannetje is zonder oortjes. Geen schoteltjes. Kortom: een maximum aan functie met een mini mum aan breekbaarheid. Na een paar maanden bel den de afnemers me op. Jongenzeiden ze, die deksel op de koffiepot en op de suikerpot, die moet je van hout leveren. We handelen in kunstnijver heid, vat je? Zo raken we de spullen niet kwijt. Goedik maak deksels van hout. Volgende telefoon tje: jongen d'r moeten oortjes aan die kopjes wat is nou een kopje zon der oortje? Goed: ik maak er oortjes aan. Weer tele foon: zeg, kun je d'r geen schoteltjes onder doen? Dat willen de mensen nu theeketels en de antieke strijkbouten schettert er lustig tegen het netvlies aan. Koekoeksklokken za gen we in de gauwigheid niet, maar voor de rest ont brak niets van het houtsnij werk, dat onze grootvaders al van hun uitstapjes naar het Schwarzwald en Tirol mee naar huis brachten. Sinds die tijd is Afrika ontdekt en daarom is er ook enig snijwerk uit die contreien, maar als wij daarvoor hadden willen knielen was de heer Zweitse Landsheer aan onze zij om ons op de been te houden met de gefluisterde op merking: „dat maken ze ginds zoals wij hier Volen- dammer poppen". Dat de volgende stand onder meer, Volendammer poppen bevat, zal nu wel niemand meer verbazen. Verbazingwekkend is hoog stens de verdwaalde Turk se waterpijp, die hen links flankeert. Dat een deel van de kunst- nijverheidssector zich bezig houdt met sieraden (waar- Het lijkt een beetje op een souvenirwinkel of een zaak in galanterieën onder fraaie uit Israël) is billijk, maar de geestdrift, die zij ontplooit voor thee mutsen was zo veront rustend, dat wij die maar gauw in de (koperen) doof pot doen. Is er dan hele maal niets nieuws te zien? Wis eiT waarachtig wel: er zijn gelukstrollen uit Dene marken. Het zijn zeer be haarde wezentjes (naar ver kiezing in hout of onbreek baar kunststof), waarin de Deense bevolking onder de invloed van de voortstrij- dende emancipatie het ge loof verloren schijnt te heb ben, maar die daarom op de schoorsteenmantel van een Nederlands gezin nog niet hoeven te misstaan. Opnieuw: is er dan niets, wat althans onder de noe mer „kunstnijverheid" te vangen valt, zoals de grote Van Dale en de kleine Pris ma die eensgezind om schrijven? Zeker wel. Er zijn enkele artikelen die men al jarenlang kan krij gen in zaken, wier inkopers binnen en buiten de grenzen 't goede, functionele, mooie weten op te sporen. Maar zij zijn zo in de minderheid, dat zij reddeloos ten onder gaan in een zee van meer schuim, ofwel ineenschrom pelen onder de koperen ploert van pseudo-antiek. Toch is er goede kunst nijverheid in Nederland. Zweitse Landsheer (bele digd, dus heftig) zegt: Wanneer wij de keur bij een brachten van wat op dit gebied in ons land te koop is, zouden we bij Zweden heus geen gek figuurslaan". Waarom ontbreekt die keur dan op de „Keur 1965"? Zweitse Landsheer: „U moet begrijpen, dat het onze eerste beurs is. Zoiets moet groeien". Het gesprek wordt onderbroken dooi' een stand houder die roept: ,De zaken gaan geweldig man. Ik heb het altijd wel gezegd dat we ons moesten losmaken van de Jaarbeurs". KNIPSEL KRANT Eigenlijk weten wij niet hoe wij op een moord moeten reageren, pet onherroepelijke, onherstelbare van de daad, het heroven van het leJ0"> raakt de menselijke samenleving in het hart. Dat is de ene kant. De a"o"® is: wat moet er met de dader gebeuren? Het is soms moeilijker een zoon te hebben, die een moord heeft gepleegd, dan een zoon te hebben gehad. d Wat moet er met de moordenaar gebeuren? Welk verwijt moet hem tref fen, welke straf is rechtvaardig welke straf is doelmatig. Is de straf, lange gevangenisstraf, zoals wij die kennen, wei erg doelmatig. Het wordt er niet gemakkelijker op naarmate de psychiater ons meer inzicht in dc persoon en de drijfveren van de verdachte verschaft. Maar wij houden het erop dat de strafrechter beter recht kan doen met inlich tingen over de mate waarin haatgevoelens het bewustzijn van de dader hebben vernauwd dan daarzonder. Volk) En nog is „de kuituur" niet zo ver gevorderd, dat wij hier in het zui den niet iets voelen van dat zich vernieuwende bruisende leven in ons, dat zich een uitweg zoekt, dat wij een uitweg gunnen, omdat we leven op het ritme van de seizoenen. Ik denk, dat iemand die met dit oerbewustzijn carnaval viert, ook beter en intenser Pasen zal vieren en Kerstmis en dat in die streken nog meer en even zinvolle geplogenheden zijn. 't Is goed dat er met Kerstmis mooi gegeten wordt, het is goed dat er met carnaval gevrijd wordt en gedronken; teveel vrijen met carnaval is even onvermijdelijk en even verkeerd (dat wou u toch horen.) als vreten omdat het Kerstmis is! Natuurlijk is carnaval een soort van uitlaat voor onderdrukte erotisch» en polygame strevingen (die we hébben, verdorie!) maar tegelijk is carna- val juist hierin een erkenning van het goede dat in een geregeld seksueel en monogaam leven schuilt. (Wij in huwelijk en gezin) Caroline Kaart (ik zal niet in haar vocale mérites treden) is een opmerkelijke vrouw, met de bouw en de allure van Wagneriaanse diva. Haar Nederlands behoeft verbetering, maar wij zijn nu eenmaal een volk dat enthousiast wordt zodra een buitenlander „Koetenavend, Damus en Heerren" kan zeggen, de artiest heeft het pleit dan reeds goeddeels gewonnen. Het heeft, geloof ik, te maken met het ontzag waarmee een kleine natie opblikt naar de grote broers iemand die de moeite neemt een paar woorden van „dat gekke Nederlands te leren heeft applaus verdiend. (Het Parool) op Herinnert u zich de „Liebesgabcn" die tijdens de Duitse bezetting grote schaal uit Nederland naar Duitsland werden uitgevoerd? Uw extra-belasting, uw z.g. solidariteitspremies in de sociale verzeke ringswetten, waartegenover voor u geen rechten op uitkeringen staan, zijn gelijk aan die „Liebesgaben". of aan de „vrijwillige" bijdrage aan de „Win- terhilfe". Sluit u aan bij de Ned. Vrijgezellenbond, die deze door Hitier ge- inspireerde maatregelen van de Nederlandse overheid bestrijdt. (Ongehuwdenbelangen) De Eindhovense hoogleraar Wemelsfelder is alle schrijvers van commen taartjes erg sympathiek. Zijn belezenheid en het associatie- en voorstellings vermogen waarover hij beschikt, verlenen zijn tong en zijn pen een dusda nige vaart, dat zij regelmatig resulteren in zeer machtige zwaaien over grote afstanden. Daartussen hoopt zich voor de kleinere grollentappers het „gefundenes Fressen" op. Wanneer men de verzamelde beschouwingen van Profesor Wemelsfelder ter gelegenheid van de uitreiking van de Sijthoff-prijs (voor het beste jaar verslag) overziet, dan zou men hem voor vormgeving de literaire prijs van je stad Amsterdam willen toekennen. Doch tevens moeten vaststellen twin tig arbeidzame mensenlevens nodig te hebben om de inhoud ervan te veri fiëren. (De Katholieke Werkgever) Met man en macht moet eraan gewerkt worden, dat de explosieve toename der wereldbevolking plaats maakt voor een geringe toe name van de wereldbevolking Dit naar mijn mening meest urgente punt van een humanistisch program betekent in de praktijk: propaganda voor een verspreiding van rubbervoorbehoedsmiddelen (in de Pinkers-pil geloof ik niet). Wij hebben ervoor te ijveren, dat onze politieke partijen (PvdA, VVD en PSP) het terugdringen van de overbevolking (nationaal en inter nationaal) op hun urgentieprogramma's zetten. Dit houdt in: Strijd voor afschaffing van de kinderbijslagwet! (Mens en wereld) Een andere ziektekiem, die vermoeidheid kan veroorzaken, is de onge rustheid. Door de snelle veranderingen in de industrie voelen vele mensen zich niet meer „veilig" in hun functie. In tien jaar is het beeld van de industrie in Nederland sterk veranderd. Mechanisatie en automatisering en de laatste tijd de vele fusies van bedrijven in verband met de Euro- markt veroorzaken veel onrust, die zich niet direct uit, maar over een aantal jaren uitgestreken de prestaties van de werknemer sterk nadelig be- invloeden. Ook de snelle vermeerdering van kennis in één generatie veroorzaakt ongerustheid, voornamelijk voor oudere werkers, die het maar moeilijk kunnen bijhouden en dikwijls zwaar op hun tenen moeten staan om de jon geren, die vol activiteit en dadendrang zitten, by te houden. Het is de man, die 's avonds met zijn papieren en problemen naar huis gaat en alsmaar wil bewijzen, dat hij toch beter is dan zyn ondergeschikten. Dit geestelijk op zijn tenen staan veroorzaakt een kramphouding, die haar wortels vindt in een diepe angst om door anderen overvleugeld te worden. Ieder mens heeft behoefte aan uiterlijke en innerlijke zekerheid. Deze nemen veel onge zonde onrust weg. Dit is echter een probleem, waarvoor nog slechts weinig managers in de industrie begrip hebben. (De Pionier) Engelsen van goede familie (lord Home b.v.) bewegen bij het Engels spreken hun bovenlip niet. Hierin steken zij de chimpansees naar de kroon, die ook hun bovenlip niet bewegen bij het spreken, .naar chimpansees hebben buitendien het voordeel dat zij geen Engels spreken. (W. F. Hermans) Een radiotoestel is voor de cultuurmens alleen het tegendeel van een klein kind: het laatste geeft hij een klap als het geluid maakt, het eerste als het géén geluid maakt. (Idem) Men zegt: De arbeiders werken niet meer, de arbeidsproduktiviteit loopt met sprongen achteruit, er is geen animo meer voor de scholing. In wer kelijkheid neemt de arbeidsproduktiviteit niet af maar toe; ieder jaar met een proeent of drie. Dat komt niet alleen of zelfs niet in hoofdzaak doordat de arbeiders beter werken het grootste deel komt op rekening van de investeringen en de vooruitgang van de techniek maai dat de arbeids produktiviteit zou dalen is toch maar helemaal niet waar De scholing loopt ook niet terug, integendeel. Klachten over de luiheid er. de onverschillig heid van de arbeiders zijn veelal generalisaties van enkele slechte ervarin gen. Zulke slechte ervaringen heeft haast iedere ondernemer die met veel personeel werkt; maar uit de globale cijfers blijkt niet dat het een ernstige rem op de vergroting van de produktie zou zjjn. (Prof Pen) LONDEN De nalatenschap van Sir Winston Churchill bedraagt bruto 304.044 pond sterling (ruim drie miljoen gul den). Na aftrek van successierechten ten bedrage van 109.093 pond en enkele le gaten waaronder een van 10.000 pond aan zijn secretaris Anthony Montaque Brown krygt Lady Churchill een der de gedeelte en de kinderen gezamenlijk twee derden. Zijn vrouw krijgt ook al zijn opge nomen redevoeringen, manuscripten en artikelen en alle auteursrechten die erop rusten. Andere erfstukken zoals medail les, trofeeën, gesigneerde boeken en ma nuscripten worden aan zijn echtgenote nagelaten, die ze weer aan Sir Winston's enige zoon Randolph en die weer aan zijn zoon Winston jr. zal nalaten. Verder geeft Churchill de wens te ken nen. dat van verschillende van deze erf stukken kopieën worden gemaakt, die ter beschikking zullen worden gesteld van het museum teChartwell, het landhuis waar een Churchill-museum zal worden gevestigd. Voorts verzoekt hij zijn vrouw een keuze te maken uit kleinere erf stukken om deze ten geschenke te ge ven aan „vrienden, die iets van mij zou den willen hebben". Tenslotte bepaalt Sir Winston, dat zijn echtgenote de vele schilderstukken, die hij haar in de loop der jaren geschon ken heeft „zonder aarzeling zal mogen verkopen met of zonder behoud van au teursrecht". VATICAANSTAD Paus Paulus VI heeft definitief besloten volgende maand niet naar de Dominicaanse Republiek te gaan ter bijwoning van het mariologisch congres. Sinds de reizen van de Paus naar het Heilig Land en naar Bombay heeft men gespeculeerd waarheen de volgende reis van de Paus zou voeren. Twee reizen, die naar de Dominicaanse Republiek en een reis naar de Filippijnen, die dit jaar het 400-jarig bestaan van het christendom in hun land vieren, werden voor het meest waarschijnlijk gehouden.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1965 | | pagina 17