Japanse industrie
zich op
richt
Rood-China
mmmh
WEL VEEL N
MAAR WEINIG KUNST
Kinder
griep
De klanten willen
toch een oortje....
V.S. blijven
merkwaardig
neutraal
OMBUIGING
Driehonderd
dorpen
geïsoleerd
23
EEN NIEUWE AZIATISCHE FLIRT
Mkf
Notities
ROND Uhi HET
BINNENHOF
Realisme
Washington
Sneeuw in Italië
LUCHTBRUG
ENGELAND-
GIBR ALTAR?
Cyprus houdt
V.N.-macht nog
poosje aan
Zeven schedels
opgegraven
KINDERTABLETTEN
Juwelier eerst
verblind toen
beroofd
Poppen
Meerschuim zee
Moord
Carnaval
Koetenavend
Solidariteit
Wolkersvelden
Humanistisch program
Kramphouding
Citaten
Churchill liet
drie miljoen
gulden
na
23
DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 13 FEBRUARI 1965
I GO
(Door onze medewerker dr. K. J. Hahn)
Het is niet moeilijk te begrijpen
dat Rood-China in de afgelopen
jaren weinig behoefte had aan
nauwer contact met Japan. De her
innering aan de Japanse expansie
oorlog voor 1945 stond dit evenzeer
in de weg als de Roodchinese haat
tegen alles en iedereen dat Ameri
kaans of, zoals Japan een nauwe
bondgenoot van de Verenigde Sta
ten is- In het bijzonder, als deze
bondgenoot een Aziatisch volk en
zo nabij is.
In deze totale vervreemding van de
twee vijandige broeders of buren schijnt
een zekere, maar niet te verwaarlozen
verandering te komen. Japan heeft kort
geleden een fabriek voor synthetische
stoffen en een fabriek voor chemische
produkten in Rood-China neergezet en
het heeft in Peking een handelsbureau
geopend. Dat is niet veel, maar het is
een niet onbelangrijk begin. Het han
delsbureau Peking zal namelijk worden
uitgebreid en dit doet vermoeden dat
er grotere plannen voor de uitbreiding
van de wederzijdse handel bestaat.
Op zichzelf is dit niet verwonderlijk.
Japan zoekt in de laatste jaren wan
hopig voor zijn snel toenemende produk-
tie aan consumptie-goederen nieuwe af
zetgebieden. De nu al tot 100 miljoen
inwoners aangegroeide bevolking heeft
met een, dit volk nu eenmaal ingebo
ren, arbeidswoede en zelfdiscipline een
economische en industriële vooruitgang
tot stand gebracht waardoor Japan,
twintig jaar na zijn militaire nederlaag
weer tot de derde staalproducent van
de wereld werd.
Op allerlei terreinen overtreft Japan
reeds de Westduitse Bondsrepubliek
aan produktiviteit op gebied van auto's
schepen, elektrische machines etc.
HA)HM
cm-;
J'HfUP'PKJHEM
(Van onze parlementaire redacteur
P. v. d. Sanden)
DEN HAAG Binnenkort komt het
politieke parlement van de Katho
lieke Volks Partij, de partijraad, weer
in vergadering bijeen. Eenieder, die
er vorig jaar bij was kwam tot de con
clusie: zo mag het nooit meer. De
grondslag voor de afkeer van het ge
beurde in 1964 was erg simpel: de
partijraad bleek niet te zijn het in
strument, dat via discussies bijdraagt
tot de meningsvorming binnen de
partij en dat gehoord de discus
sies de politieke lijn van de KVP
vaststelt. Integendeel. De partijraad
was in 1964 het orgaan, dat urenlang
mocht luisteren naar allen, die hel
precies wisten: de partijvoorzitter, de
fractievoorzitter, de leden van de
Tweede Kamer. Toen het op de me
ning van de partijraad, dus van de
Partij, aankwam was men meer dan
doorgezaagd, de zaak was om het
maar populair te zeggen doodge-
praat. Voor 1965 wil men de gemaakte
fouten vermijdenEr komt een schrif
telijk verslag van fractieleider
Schmelzer, ivaarin haarfijn uit de
toeken wordt gedaan, welk beleid
1''actie in het afgelopen jaar heeft
gevoerd. Dat schriftelijke overzicht
krijgen de leden van de partijraad te
voren thuisgezonden. Drs. Schmelzer
behoeft dan in de vergadering niet
meer dan een halfuurtje de zaak toe
te lichten. Ook de rede van de partij
voorzitter maakt met de tijd-guillo-
nne kennis: mr. Aalberse moet zijn
betoog eveneens beperken, omdat de
bijeenkomst een vergadering van de
partijraad en niet van het partijbe
stuur is. De vergadering zelf moet aan
het ivoord komen, de afgevaardigden
uit noord en zuid, oost en west moe
ten zeggen wat zij van het beleid, dat
ae KVP in het jaar 1964 heeft ge
voerd, denken.
Het is nauwelijks nodig om te zeg-
ocn, dat deze ombuiging van de tradi-
tronele lijn de grootst mogelijke in
stemming verdient. Het is wel nodig
er op te wijzen, dat de partijraad de
uans om een stempel op het beleid
tan de KVP te gaan drukken, ook
moet grijpen. De oude theorie, dat het
stemmen door een volksvertegenwoor
diger „zonder last en ruggespraak"
°ok moet betekenen, dat hij met de
Vartij, waaruit hij is voortgekomen,
niets te maken heeft, is door vrijwel
iedereen verlaten.
Een enkeling van de oudere genera
me wellicht uitgezonderd. Maar we
neme,, aan, dat ook in de KVP de
wijsheid van de ouderdom best wordt
Beeerd. zonder dat dit onontkoombaar
moet inhouden, dat de generatie van
vandaag alleen maar mag luisteren.
Ee tijd is reeds lang geleden aange
broken, dat het beleid van een zo
grote fractie als die van de KVP, al
leen kan worden beïnvloed en beoor
deeld ter gelegenheid van de vier
jaarlijkse kandidaatstelling. Een
voortdurende gezonde wisselwerking
tussen partij en afgevaardigden, ook
al vertegenwoordigen dezen 't gehele
volk, is voor de KVP even hard nodig
dis voor elke andere groepering.
Met de lange verbindingslijnen is de
concurrentie in Amerika en Europa
voor Japan te zwaar. De derde we
reld" ontsluit zich langzaam. Eén van
de grootste en dichtstbijzijnde landen
is voor Japan nu eenmaal het enor
me Chinese Rijk dat Mao of niet
in afzienbare tüd een reusachtige
markt voor consumptiegoederen kan
vormen. Produkten dus van een indus
trie, waarover China nog lang niet in
dezelfde mate zai beschikken als Ja
pan.
Uit de houding van Peking tegenover
deze voorzichtige Japanse toenaderings
pogingen kan worden geconcludeerd, dat
Peking zijn antipathie tegenover de
vroegere bezetter en de satelliet van
Washington heeft getemperd. Zeer l_
ker in de eerste plaats om economische
redenen, want alle communistische lan
den moeten trachten hun ongeduldig
wordende bevolking op 't gebied van de
consumptiegoederen tegemoet te komen,
Bovendien veroorlooft dit Peking zich
nog sterker op de zware industrie en
de uitbouw van de agrarische sector te
concentreren.
De betrekkingen met Japan hebben
voor Mao natuurlijk ook een sterke poli
tieke betekenis. Peking bereidt zich voor
op de oprichting van een „revolutionaire
UNO" waarvoor een man als Soekarno,
ondanks de waarschuwingen van Tito en
Nasser, gemakkelijk gewonnen kan wor
den. Dat nu ook nog Afrikaanse leiders
als b.v. president Julius Nyerere van
Tanganyika - Zanzibar naar Peking uit
genodigd worden, wijst in dezelfde rich
ting. Peking kan niet hopen dat Japan
de intentie of de vrijheid heeft, een der
gelijk avontuur mee te maken.
De Japanse premier heeft als eerste
getracht Soekarno van zijn besluit af te
brengen. Toch verraadt het plan van
de „revolutionaire UNO" de blijvende
verreikende aspiraties van Mao. Aspi
raties die hij reeds 15 jaar geleden had
en sindsdien in zijn buitenlandse politiek
telkens heeft door laten schemeren, het
plan namelijk van een grote volkeren
gemeenschap van het Verre Oosten en
Zuidoosten onder Chinese leiding. Zei
niet onlangs een professor van de Chi
nese Academie van Wetenschappen, dat
de cultuur van de mensheid haar oor
sprong had in China, via India naar
Griekenland, Italië en West-Europa trok
en nu via Moskou weer naar China te
rugkeert! In dit zelfbewustzijn en zen
dingsbewustzijn wordt op een goed o-
genblik ook Japan betrokken. Mao heeft
een lange adem, en een klein Japans
handelsbureau in Peking kan een begin
zijn van een verreikende politiek.
Het ongewone aan dit geval Is slechts
de houding van Washington. Een paar
jaar geleden had een dergelijke poli
tiek van Japan de Amerikanen dade
lijk in het harnas gejaagd. Nu ver
klaarde de Japanse premier Sato
midden januari in Washington, dat
Japan een verbindende rol zal spelen
tussen Oriënt en Occident, tussen het
communisme en de vrye volkeren.
Amerika laat dit kennelijk toe.
Bereidt het langs deze onopvallende
Japanse weg een alternatief voor zijn
onverbiddelijke Rood-China-politiek voor.
Of luistert men in Washington reeds
naar stemmen als die van Walter Lipp-
mann, die kort geleden schreef dat de
Verenigde Staten zich in Azië (dus niet
alleen in Viëtnam) te intens geënga
geerd hebben? Door de senatoren Mans-
field en Fulbright is dit voor een deel
toegegeven. Dan zou dus ook hier een
beweging in de tot nu toe vaste posi
ties komen en op lange termijn een po
litiek voorbereid worden die meer ruim
te en speling laat voor een eigen en
zelfstandig optreden van deze Aziatische
landen, zonder dat daarbij aan volledi-
Door de hevige sneeuwval van de
afgelopen drie dagen zijn driehonderd
dorpen in de zuidelijke Tenijnen in Ita
lië van de buitenwereld afgesloten. Ver
scheidene huizen in Apulië zijn onder
de vracht sneeuw op hun daken bezwe
ken, op de wegen ligt de sneeuw soms
tot borsthoogte.
Op Sicilië heeft de sneeuw veel scha
de aangericht aan de aanplant. Gazzana
bij Messina wordt door overstromingen
en een aardverschuiving bedreigd. Ook
Sardinië heeft veel van de sneeuw te
lijden.
Uit de kaart blijkt hoezeer Japan
geografisch op rood-China geori
ënteerd staat.
ge terugtrekking van de Amerikanen
uit dit gedeelte van de wereld gedacht
zou worden. Hoe deze lijn tenslotte ge
combineerd kan worden met de noodza
kelijke beveiliging tegen een toch steeds
weer dreigende directe militaire expan
sie van Rood-China, blijft een zeer ern
stig probleem. Ook indien deze nieuwe
meer elastische taktiek een duidelijker
gestalte zou krijgen.
LONDE DE Britse staatssecreta
ris van buitenlandsse zaken, Walter Pad-
ley, heeft in het Lagerhuis meege
deeld, dat de Britse regering bereid is
Gibraltar vanuit de lucht te bevoorra
den als Spanje de aanvoerlijnen zou af
snijden.
Padley zei: ,,We hebben in Berlijn
twee miljoen mensen met een luchtbrug
op de been gehouden. Het is bepaald
niet boven ons vermogen om de 26.000
Gemenebestburgers in Gibraltar te on
dersteunen."
Hij zei dat Engeland bereid was met
Spanje te confereren, „maar alleen dan
wanneer beperkende maatregelen beëin
digd zullen worden."
NEW YORK De permanente ver
tegenwoordiger van Cyprus bij de VN.
Zenon Rossides, heeft gezegd, dat het
waarschijnlijk is, dat de regering in Ni
cosia zal toestemmen in voortgezette
aanwezigheid van de VN-strijdkracht op
Cyprus. Deze kwestie wordt in maart
door de Veiligheidsraad opnieuw bespro
ken. Op 25 maart zal de VN-strijdmacht'
precies een jaar op Cyprus zijn gele
gerd.
Het secretariaat van de VN heeft een
reeks Turkse documenten laten circule
ren, waarin wordt beweerd, dat de
Griekse Cyprioten van plan zijn een
..massale gewapende aanval" te doen
om een toestand ,,a fait accompli'' te
forceren.
UTRECHT Zeven hoogbejaarde
schedels zijn te voorschijn gekomen op
een terrein in Utrecht, waar grondwerk
zaamheden werden verricht.
Een eerste onderzoek wees uit, dat
de schedels honderden jaren oud zijn.
Zij zijn vermoedelijk afkomstig van een
aantal hier ter plaatse terechtgestelden.
Op de plaats waar deze lugubere vondst
werd gedaan, bevond zich in een grijs
verleden namelijk het domstedelijke
galgeveld.
(Advertentie)
Hangerig...
Niet lekker? Een pijntje? Haal
op tijd de dokter en geef gauw
een paar verantwoorde, pret
tige Sinaspril zuigtabletjes.
Verantwoord: dank zij de.
voorzichtige, speciale kinder
dosering. Sinaspril bevat bo
vendien een stof die de gevoeli
ge kindermaag beschermt.
Prettig: frisse limonadesmaak
- een oranje Sinasprilletje gaat
er zonder mokken in en helpt
dan snel.
PARIJS Vier mannen hebben in
Parijs een handelaar in juwelen be
roofd van 100.000 frank door hem een
hairspray in de ogen te gooien.
De overval vond plaats toen het slacht
offer, Georges Bergont, in de auto voor
zijn huisdeur wilde stappen. Door de
hairspray werd Bergont tijdelijk ver
blind, lang genoeg om niet te zien, dat
de mannen er vandoor gingen met de
monsterkoffer op de achterbank.
Bergont heeft tot nu toe geen last
van zijn kort na de overval herwonnen
gezichtsvermogen.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM „Kunst-
nyverheid", zegt de grote
Van Dale, die alles weet.
„is nijverheid, waarmee
kunst gepaard gaat, die
zich het vervaardigen van
fraaie gebruiksvoorwerpen
ten doel stelt". Het kleine
Prisma Woordenboek, dat
minder weet, omdat het dmv
ner is, brengt het tot:
„kunstnijverheid: combina
tie van kunst en nijver
heid".
Geen tegenspraak in elk
geval tussen beide defini
ties. wél tegenspraak daar
entegen bij de Nederlandse
Vereniging van Kunstnijver-
heidfabrikanten en -hande
laren, die deze week in de
Glazen Zaal van de Amster
damse Rai haar eerste vak
beurs houdt. Verdeeld over
46 stands wordt daar een
wapenschouw gegeven van
wat de industrie, aangemoe
digd door de influisteringen
van de Muze, vermag. Con
clusie van de argeloze be
zoeker; de Muze heeft vele
tongen ofwel de fabrikan
ten zijn hardhorend, maar
het blijft, zacht gezegd een
chaotische toestand.
„Nou ja", fluistert ver
ontschuldigend organisator
Zweitse Landsheer, die be
gonnen is als pottenbakker
en die thans een potterie in
het zuiden des lands leidt,
nou ja, u moet ons natuur
lijk niet vergelijken met die
jongens op het Damrak"
daarmee doelend op het
Centrum voor Industriële
Vorming, dat sinds enkele
jaren zijn baanbrekend
werk overhuifd ziet door
Berlages Beurs. „Het lijkt
hier misschien een beetje
op een souvenir-winkel of
een zaak in galanterieën,
maar uiteindelijk moeten
we verkopen, hé".
Hij is. zo vermeldt het
vakblad, dat op de beurs
wordt uitgereikt, van 1957
tot 1962 docent geweest aan
aan de Koninklijke Acade
mie voor Kunst- en Vorm
geving in 's-Hertogenbosch.
maar daarna „heeft deze
veelbelovende kunstenaar-
welbewust afstand gedaan
van zijn naam en is hij ge
heel opgegaan in het team
van ontwerpersOm dat
te doen moet men idealist
zijn".
Ter verklaring van het
feit, hoe de vlag ^kunstnij
verheid" te wapperen kwam
in de mast van zo'n vreemd
soortig vaartuig als de
beurs in de Rai, vertelt
Zweitse Landsheer het vol
gende verhaal en hij gaf
er de permissie bij, om het
in de krant te zetten, omdat
hij zelf toch ook niet hele
maal tevreden was over een
en ander. „Kijk hier heb
je een door mij ontworpen
koffiestel van keramiek.
Kopjes met een voetje,
-waarbij je ze beet kunt
pakken zodat er geen oor-
eenmaal. En zo waren we
weer terugwaar we nu
juist weg wilden. Het oor
spronkelijke ontwerp ver
kocht niet; het aange
paste ontwerp is een best-
seller;wat doe je dan?
Het antwoord op die re
torische vraag werd gege
ven tijdens de beurs in de
Rai die niet alleen „de
eerste nationale vakbeurs
voor kunstnijverheid" is,
maar daarenboven „Keur
1965" heet opdat niemand
maar zou denken, dat het
hier een stelletje amateurs
betreft. Het koper van de
doofpotten en de stoven en
tjes meer zijn, die af kun
nen breken, zie je wel?
Grote suikerpot, want we
zijn aan de zoete kant te
genwoordig. Koffiepot met
grote opening gemakke
lijk om schoon te houden.
Melkkannetje is zonder
oortjes. Geen schoteltjes.
Kortom: een maximum
aan functie met een mini
mum aan breekbaarheid.
Na een paar maanden bel
den de afnemers me op.
Jongenzeiden ze, die
deksel op de koffiepot en
op de suikerpot, die moet
je van hout leveren. We
handelen in kunstnijver
heid, vat je? Zo raken we
de spullen niet kwijt.
Goedik maak deksels van
hout. Volgende telefoon
tje: jongen d'r moeten
oortjes aan die kopjes
wat is nou een kopje zon
der oortje? Goed: ik maak
er oortjes aan. Weer tele
foon: zeg, kun je d'r geen
schoteltjes onder doen?
Dat willen de mensen nu
theeketels en de antieke
strijkbouten schettert er
lustig tegen het netvlies
aan. Koekoeksklokken za
gen we in de gauwigheid
niet, maar voor de rest ont
brak niets van het houtsnij
werk, dat onze grootvaders
al van hun uitstapjes naar
het Schwarzwald en Tirol
mee naar huis brachten.
Sinds die tijd is Afrika
ontdekt en daarom is er
ook enig snijwerk uit die
contreien, maar als wij
daarvoor hadden willen
knielen was de heer Zweitse
Landsheer aan onze zij om
ons op de been te houden
met de gefluisterde op
merking: „dat maken ze
ginds zoals wij hier Volen-
dammer poppen". Dat de
volgende stand onder meer,
Volendammer poppen bevat,
zal nu wel niemand meer
verbazen.
Verbazingwekkend is hoog
stens de verdwaalde Turk
se waterpijp, die hen links
flankeert.
Dat een deel van de kunst-
nijverheidssector zich bezig
houdt met sieraden (waar-
Het lijkt een beetje op
een souvenirwinkel of
een zaak in galanterieën
onder fraaie uit Israël) is
billijk, maar de geestdrift,
die zij ontplooit voor thee
mutsen was zo veront
rustend, dat wij die maar
gauw in de (koperen) doof
pot doen. Is er dan hele
maal niets nieuws te zien?
Wis eiT waarachtig wel: er
zijn gelukstrollen uit Dene
marken. Het zijn zeer be
haarde wezentjes (naar ver
kiezing in hout of onbreek
baar kunststof), waarin de
Deense bevolking onder de
invloed van de voortstrij-
dende emancipatie het ge
loof verloren schijnt te heb
ben, maar die daarom op
de schoorsteenmantel van
een Nederlands gezin nog
niet hoeven te misstaan.
Opnieuw: is er dan niets,
wat althans onder de noe
mer „kunstnijverheid" te
vangen valt, zoals de grote
Van Dale en de kleine Pris
ma die eensgezind om
schrijven? Zeker wel. Er
zijn enkele artikelen die
men al jarenlang kan krij
gen in zaken, wier inkopers
binnen en buiten de grenzen
't goede, functionele, mooie
weten op te sporen. Maar
zij zijn zo in de minderheid,
dat zij reddeloos ten onder
gaan in een zee van meer
schuim, ofwel ineenschrom
pelen onder de koperen
ploert van pseudo-antiek.
Toch is er goede kunst
nijverheid in Nederland.
Zweitse Landsheer (bele
digd, dus heftig) zegt:
Wanneer wij de keur bij
een brachten van wat op dit
gebied in ons land te koop
is, zouden we bij Zweden
heus geen gek figuurslaan".
Waarom ontbreekt die keur
dan op de „Keur 1965"?
Zweitse Landsheer: „U
moet begrijpen, dat het onze
eerste beurs is. Zoiets moet
groeien". Het gesprek wordt
onderbroken dooi' een stand
houder die roept: ,De zaken
gaan geweldig man. Ik heb
het altijd wel gezegd dat
we ons moesten losmaken
van de Jaarbeurs".
KNIPSEL
KRANT
Eigenlijk weten wij niet hoe wij op een moord moeten reageren, pet
onherroepelijke, onherstelbare van de daad, het heroven van het leJ0">
raakt de menselijke samenleving in het hart. Dat is de ene kant. De a"o"®
is: wat moet er met de dader gebeuren? Het is soms moeilijker een zoon
te hebben, die een moord heeft gepleegd, dan een zoon te hebben gehad.
d Wat moet er met de moordenaar gebeuren? Welk verwijt moet hem tref
fen, welke straf is rechtvaardig welke straf is doelmatig. Is de straf,
lange gevangenisstraf, zoals wij die kennen, wei erg doelmatig.
Het wordt er niet gemakkelijker op naarmate de psychiater ons meer
inzicht in dc persoon en de drijfveren van de verdachte verschaft. Maar
wij houden het erop dat de strafrechter beter recht kan doen met inlich
tingen over de mate waarin haatgevoelens het bewustzijn van de dader
hebben vernauwd dan daarzonder. Volk)
En nog is „de kuituur" niet zo ver gevorderd, dat wij hier in het zui
den niet iets voelen van dat zich vernieuwende bruisende leven in ons,
dat zich een uitweg zoekt, dat wij een uitweg gunnen, omdat we leven op
het ritme van de seizoenen. Ik denk, dat iemand die met dit oerbewustzijn
carnaval viert, ook beter en intenser Pasen zal vieren en Kerstmis en dat
in die streken nog meer en even zinvolle geplogenheden zijn.
't Is goed dat er met Kerstmis mooi gegeten wordt, het is goed dat er
met carnaval gevrijd wordt en gedronken; teveel vrijen met carnaval is
even onvermijdelijk en even verkeerd (dat wou u toch horen.) als vreten
omdat het Kerstmis is!
Natuurlijk is carnaval een soort van uitlaat voor onderdrukte erotisch»
en polygame strevingen (die we hébben, verdorie!) maar tegelijk is carna-
val juist hierin een erkenning van het goede dat in een geregeld seksueel
en monogaam leven schuilt.
(Wij in huwelijk en gezin)
Caroline Kaart (ik zal niet in haar vocale mérites treden) is een
opmerkelijke vrouw, met de bouw en de allure van Wagneriaanse diva.
Haar Nederlands behoeft verbetering, maar wij zijn nu eenmaal een
volk dat enthousiast wordt zodra een buitenlander „Koetenavend,
Damus en Heerren" kan zeggen, de artiest heeft het pleit dan reeds
goeddeels gewonnen. Het heeft, geloof ik, te maken met het ontzag
waarmee een kleine natie opblikt naar de grote broers iemand
die de moeite neemt een paar woorden van „dat gekke Nederlands
te leren heeft applaus verdiend.
(Het Parool)
op
Herinnert u zich de „Liebesgabcn" die tijdens de Duitse bezetting
grote schaal uit Nederland naar Duitsland werden uitgevoerd?
Uw extra-belasting, uw z.g. solidariteitspremies in de sociale verzeke
ringswetten, waartegenover voor u geen rechten op uitkeringen staan, zijn
gelijk aan die „Liebesgaben". of aan de „vrijwillige" bijdrage aan de „Win-
terhilfe". Sluit u aan bij de Ned. Vrijgezellenbond, die deze door Hitier ge-
inspireerde maatregelen van de Nederlandse overheid bestrijdt.
(Ongehuwdenbelangen)
De Eindhovense hoogleraar Wemelsfelder is alle schrijvers van commen
taartjes erg sympathiek. Zijn belezenheid en het associatie- en voorstellings
vermogen waarover hij beschikt, verlenen zijn tong en zijn pen een dusda
nige vaart, dat zij regelmatig resulteren in zeer machtige zwaaien over
grote afstanden. Daartussen hoopt zich voor de kleinere grollentappers het
„gefundenes Fressen" op.
Wanneer men de verzamelde beschouwingen van Profesor Wemelsfelder
ter gelegenheid van de uitreiking van de Sijthoff-prijs (voor het beste jaar
verslag) overziet, dan zou men hem voor vormgeving de literaire prijs van
je stad Amsterdam willen toekennen. Doch tevens moeten vaststellen twin
tig arbeidzame mensenlevens nodig te hebben om de inhoud ervan te veri
fiëren.
(De Katholieke Werkgever)
Met man en macht moet eraan gewerkt worden, dat de explosieve
toename der wereldbevolking plaats maakt voor een geringe toe
name van de wereldbevolking
Dit naar mijn mening meest urgente punt van een humanistisch
program betekent in de praktijk: propaganda voor een verspreiding
van rubbervoorbehoedsmiddelen (in de Pinkers-pil geloof ik niet).
Wij hebben ervoor te ijveren, dat onze politieke partijen (PvdA, VVD
en PSP) het terugdringen van de overbevolking (nationaal en inter
nationaal) op hun urgentieprogramma's zetten. Dit houdt in: Strijd
voor afschaffing van de kinderbijslagwet!
(Mens en wereld)
Een andere ziektekiem, die vermoeidheid kan veroorzaken, is de onge
rustheid. Door de snelle veranderingen in de industrie voelen vele mensen
zich niet meer „veilig" in hun functie. In tien jaar is het beeld van de
industrie in Nederland sterk veranderd. Mechanisatie en automatisering
en de laatste tijd de vele fusies van bedrijven in verband met de Euro-
markt veroorzaken veel onrust, die zich niet direct uit, maar over een aantal
jaren uitgestreken de prestaties van de werknemer sterk nadelig be-
invloeden.
Ook de snelle vermeerdering van kennis in één generatie veroorzaakt
ongerustheid, voornamelijk voor oudere werkers, die het maar moeilijk
kunnen bijhouden en dikwijls zwaar op hun tenen moeten staan om de jon
geren, die vol activiteit en dadendrang zitten, by te houden. Het is de man,
die 's avonds met zijn papieren en problemen naar huis gaat en alsmaar
wil bewijzen, dat hij toch beter is dan zyn ondergeschikten. Dit geestelijk
op zijn tenen staan veroorzaakt een kramphouding, die haar wortels vindt
in een diepe angst om door anderen overvleugeld te worden. Ieder mens
heeft behoefte aan uiterlijke en innerlijke zekerheid. Deze nemen veel onge
zonde onrust weg. Dit is echter een probleem, waarvoor nog slechts weinig
managers in de industrie begrip hebben.
(De Pionier)
Engelsen van goede familie (lord Home b.v.) bewegen bij het Engels
spreken hun bovenlip niet. Hierin steken zij de chimpansees naar de kroon,
die ook hun bovenlip niet bewegen bij het spreken, .naar chimpansees
hebben buitendien het voordeel dat zij geen Engels spreken.
(W. F. Hermans)
Een radiotoestel is voor de cultuurmens alleen het tegendeel van
een klein kind: het laatste geeft hij een klap als het geluid maakt,
het eerste als het géén geluid maakt.
(Idem)
Men zegt: De arbeiders werken niet meer, de arbeidsproduktiviteit loopt
met sprongen achteruit, er is geen animo meer voor de scholing. In wer
kelijkheid neemt de arbeidsproduktiviteit niet af maar toe; ieder jaar met
een proeent of drie. Dat komt niet alleen of zelfs niet in hoofdzaak doordat
de arbeiders beter werken het grootste deel komt op rekening van de
investeringen en de vooruitgang van de techniek maai dat de arbeids
produktiviteit zou dalen is toch maar helemaal niet waar De scholing loopt
ook niet terug, integendeel. Klachten over de luiheid er. de onverschillig
heid van de arbeiders zijn veelal generalisaties van enkele slechte ervarin
gen. Zulke slechte ervaringen heeft haast iedere ondernemer die met veel
personeel werkt; maar uit de globale cijfers blijkt niet dat het een ernstige
rem op de vergroting van de produktie zou zjjn.
(Prof Pen)
LONDEN De nalatenschap van Sir
Winston Churchill bedraagt bruto 304.044
pond sterling (ruim drie miljoen gul
den). Na aftrek van successierechten ten
bedrage van 109.093 pond en enkele le
gaten waaronder een van 10.000 pond
aan zijn secretaris Anthony Montaque
Brown krygt Lady Churchill een der
de gedeelte en de kinderen gezamenlijk
twee derden.
Zijn vrouw krijgt ook al zijn opge
nomen redevoeringen, manuscripten en
artikelen en alle auteursrechten die erop
rusten. Andere erfstukken zoals medail
les, trofeeën, gesigneerde boeken en ma
nuscripten worden aan zijn echtgenote
nagelaten, die ze weer aan Sir Winston's
enige zoon Randolph en die weer aan
zijn zoon Winston jr. zal nalaten.
Verder geeft Churchill de wens te ken
nen. dat van verschillende van deze erf
stukken kopieën worden gemaakt, die ter
beschikking zullen worden gesteld van
het museum teChartwell, het landhuis
waar een Churchill-museum zal worden
gevestigd. Voorts verzoekt hij zijn vrouw
een keuze te maken uit kleinere erf
stukken om deze ten geschenke te ge
ven aan „vrienden, die iets van mij zou
den willen hebben".
Tenslotte bepaalt Sir Winston, dat zijn
echtgenote de vele schilderstukken, die
hij haar in de loop der jaren geschon
ken heeft „zonder aarzeling zal mogen
verkopen met of zonder behoud van au
teursrecht".
VATICAANSTAD Paus Paulus VI
heeft definitief besloten volgende maand
niet naar de Dominicaanse Republiek te
gaan ter bijwoning van het mariologisch
congres.
Sinds de reizen van de Paus naar het
Heilig Land en naar Bombay heeft men
gespeculeerd waarheen de volgende reis
van de Paus zou voeren. Twee reizen, die
naar de Dominicaanse Republiek en een
reis naar de Filippijnen, die dit jaar het
400-jarig bestaan van het christendom in
hun land vieren, werden voor het meest
waarschijnlijk gehouden.