«a
i
IOW
snel van af
CITOSIL
UB VIEUX
alles üe kan met celataMir
Champignoncuiuur
neemt hoge
vlucht"
Van teler naar het bord
EEN NIEUWE LENTE
Honderd Drentse kinderen
kunnen ongestraft spijbelen
in haar- en make-upmode
HEL
idorgels
>KOPER
ESPELEN
Pracht handen
Wie
heeft wil er
ZE SCHIETEN
ALS
PADDESTOELEN
UIT
DE GROND
reik
Geen school in de buurt, dus
(t
Tub'u°-95lt Hamea-Gelei
Doodstraf voor
vader, die
zoontje doodde
Drs. M. SNIJDERS
hoofdredacteur
van Utrechts
Nieuwsblad
Snei-TABLETTEN
Kamer vraagt
afschaffing
kwitantiezegel
DOOR
Walter Breedveld
Champignonhuis
Vele handen
De kweker
f- De veiling
4
In 6 fijne
decors
S)V\l
leker
ecors
'ropagandacentrum
(België).
DAGBLAD DE STEM VAN DONDERDAG 11 FEBRUARI 1965
(Advertentie)
MEPPEL In de Drentse gemeen
ten Hoogeveen en Oosterhesselen wo
nen ongeveer 100 leerplichtige kinde
ren van 13 tot 14 jaar, die niet naar
school gaan en waarop door bijzonde
re omstandigheden de leerplichtwet
niet kan worden toegepast. Deze won
derlijke situatie kwam aan het licht
op een zitting van het kantongerecht
te Meppel, waar een inwoner van het
dorp Elim, gemeente Hoogeveen, de
heer B., terecht moest staan, omdat
hij zijn 13-jarige dochter Alie wel had
laten inschrijven op de huishoud- en
industrieschool te Hoogeveen, maar
het meisje niet naar deze school had
gezonden zonder daarvan officieel
mededeling te doen aan de directrice.
Dit feit was duidelijk en de man
was het er volkomen mee eens, dat
hij in dit geval de leerplichtwet had
overtreden. Hij werd veroordeeld tot
een geldboete van f 20,- of 4 dagen
hechtenis, waarvan de helft voor
waardelijk.
Aan de Nederlands hervormde school
voor christelijk volksonderwijs ter
plaatse is namelijk geen gelegenheid
om de kinderen van de zevende en
achtste klas het zogenaamde v.g.l.o.-
onderwijs te laten volgen.
Wel is er een openbare lagere school
met een zevende en achtste klas,
maar een aantal ouders in Elim is
principieel tegen openbaar onderwijs
en zou zijn kinderen per se niet naar
een openbare school sturen. De wet
kan hen daartoe niet verplichten. De
wet kan de ouders evenmin dwingen
hun kinderen naar Hoogeveen te stu
ren, want dat ligt te ver weg. De ma
ximale afstand, die de kinderen voor
schoolbezoek moeten afleggen, is nl.
6 km.
Een vrij groot aantal ouders in de
omgeving van Hoogeveen maakt nu
gebruik van deze mazen in de on
derwijswet. Wel vergoedt de gemeen
te Hoogeveen een belangrijk gedeelte
van de kosten als de kinderen met de
(Advertentie)
en nimmer ruw of schraal
GRIFFIN, Georgia William C. Mob-
ley, een 24-jarige zetbaas van $pn kruide-
nierswarenbedrijf in Griffin, is door een
jury schuldig bevonden aan de moord op
zijn elf maanden oude zoontje en veroor
deeld tot de dood in de elektrische stoel.
De rechter bepaalde de executiedatum
op 26 maart.
Mobley heeft op 10 november jl. zijn
zoontje zo geslagen, dat de volgende dag
de dood intrad. Hij had tijdelijke ontoe
rekenbaarheid als verontschuldiging aan
gevoerd.
schoolbus naar de scholen in Hooge
veen komen, maar daar wordt prak
tisch geen gebruik van gemaakt. De
ouders houden hun kinderen van 13
en 14 jaar thuis om verschillende
werkjes op te knappen.
Nu zwerven kinderen van 13 en 14
jaar op straat of ze helpen vader en
moeder bij het werk. Er is eigenlijk
in vele tientallen jaren weinig ver
anderd daar in de buurt van Hooge
veen. Vroeger was Elim, maar ook
naburige buurtschappen, berucht om
het schoolverzuim. Door de armoede
van de meeste gezinnen moesten de
kinderen al vroeg meehelpen in de
turfmakerij. Nu werken de meeste
mannen in de industrie te Hoogeveen.
De vrouwen moeten het werk in de
eigen tuin of op hun eigen land doen
en ze werken in bepaalde maanden
van het jaar in de kleine tuinbouw
bedrijven, die leveren aan de Hooge-
veense conservenindustrie. De kinde
ren kunnen ook daarbij heel wat ver
dienen en dat is een sterk argument,
waar veel ouders voor zwichten. De
wet kan daar niets aan doen.
Er is maar één mogelijkheid: het
bouwen van een christelijke v.g.l.o.-
school in het nabijgelegen Holland-
scheveld. Dat ligt minder dan 6 km
weg en dan kan de wet een stokje
voor al dat schoolverzuim steken.
GRIEP
Dat kan: met nieuwe Citosil
Griep eist vlugge, zekere verlich
ting. Daarom bij eerste kou of
koorts: de nieuwe Citosil snel-
tabletten. Een Citosil sneltablet
is waarschijnlijk de snelste griep-
bestrijdcr die u zonder recept
kunt krijgen.
Citosil begint zijn goede werk al
binnen 2 minuten, tot pijn en
koorts en griep weg zijn.
Citosil sneltabletten: de moderne
formule met vitaminen Bi en C,
zo belangrijk om de weerstand te
verhogen. Juist bij griep!
Buisje van f -4
20 stuks II."
UTRECHT Tot hoofdredacteur van
het Utrechts Nieuwsblad is benoemd drs.
M. L. Snijders, thans hoofd nieuwsdienst
van de Wereldomroep. De heer Snijders
volgt mr. J. W. Niessink op, die in de-
cemoer is overleden. De nieuwe hoofdre
dacteur zal zijn functie op 1 juni aan
vaarden.
De heer Snijders is geboren op 9 ja
nuari 1929 te Enkhuizen.
Na zijn studie kwam hij als redacteur
buitenland in dienst van het Algemeen
Handelsblad in Amsterdam. In die func
tie maakte hij reportagereizen onder an
dere naar de Verenigde Staten en ver
sloeg hij verscheidene grote Europese
conferenties.
Van zijn hand verscheen in 1960 het
boek „Het spel van staat", een politieke
en staatkundige oriëntatie voor de kran
telezers. In november 1960 trad drs.
Snijders in dienst bij Radio Nederland
Wereldomroep. Hij heeft de leiding over
de redactie, die thans 32 bulletins per et
maal verzorgt, de afdeling gesproken
woord en reportage, hetHaags bureau
en een door hem opgerichte afdeling re
lay, die politieke actualiteitenprogram
ma's verzorgt voor tientalen radiostations
in de V.S., Latijns-Amerika en West-
Afrika.
(Advertentie)
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG De Tweede Kamer
heeft door middel van een motie-Schol
ten (CHU), mede-ondertekend door le
den van de KVP-, PvdA- en WD-frac-
ties, gevraagd het kwitantiezegel zo snel
mogelijk af te schaffen. In de motie
wordt de datum van 1. januari 1966 ge
noemd. Staatssecretaris v. d. Berge
heeft met de idee van de afschaffing
zijn instemming betuigd, maar wilde niet
verder gaan. Hij zei, dat voor de tien
miljoen gulden, die met de afschaffing
gemoeid zijn, compensatie gevonden moet
worden. De kwestie van de omzetbelas
ting op kranten kan nu spoedig uit de
wereld worden geholpen, omdat het wets
ontwerp hiertoe bijna gereed is. Voorts
deelde staatssecretaris v.d. Berge mede,
dat geen vrijstelling of verminlering van
invoerrechten op krantenpapier mogelijk
is. Het huidige tarief van 7,3 pet. zal,
krachtens E.E.G.-maatregelen, nog tot
7 pet. worden verlaagd, maar daarmee
is de koek op.
DE WEEK in Uden had haar licha
melijk goed gedaan, ze voelde
zich innerlijk niet meer zo af
gemat In psychische zin was er niets
veranderd, de onrust was niet gewe
ken, het vacuum was niet geweken
voor een nieuwe zin van het leven.
Na een paar dagen op de Dommel-
hoeve te hebben doorgebracht be
sloot ze naar Friedje te gaan. Daar
zou ze evenzeer rust vinden en ze
hield van Friedje en Harrie en voor
al van de kleine Friedi. Het enige
dat haar hinderde was een gevoel
van beklemming omdat er er naar
haar mening iets niet paste. Gena
debrood kan ik overal krijgen en het
smaakt overal even bitter, had Jan
Griniau eens gezegd. Genadebrood
zou ze bij Friedje niet hoeven eten,
i heel hartelijk zou ze worden ontvan
gen en de kosten kon en wilde ze
dubbel en dwars betalen. De moei
lijkheid was dat ze niet paste in dat
jong© gezin. Het was wellicht het
beste dat ze met alles en iedereen
i brak en op kamers ging wonen in
i een bejaardenpension. Een puur ver-
i standelijke overweging waar ze met
I heel haar wezen tegen in opstand
kwam. Daar hoorde ze ook niet thuis.
Soms dacht ze dat ze in haar goede
dagen te onbeheerst was geweest door
de aanzoeken om te hertrouwen niet
eens te willen overwegen. Ook die ge
dachte zette ze terstond van zich af.
Wat voor een man zou dat hebben
moeten zijn? Nee. ze had goed ge-
handeld. Na de dood van Jan Gri
niau was het huwelijksleven voor
haar afgesloten. Dat kon niet her
haald worden.
Begin september ging ze naar Fried
je en Harrie met de bedoeling er
twee weken te blijven. Dat zou voor
beide partijen wel te verdragen zijn.
Het viel anders uit dat ze had ver
wacht. Ze bleef tot eind september,
toen vluchtte ze voor het slechte weer
en omdat ze haar verdriet niet lan
ger aan kon. Ze had het er goed.
Friedje met haar vrolijke aard mon-
r h£ar op en het kl"d was aller
liefst. Dat de dagen toch verdrietig
werden kwam door de wandelingen
over de hei naar Cromvoirt. Friedje
kon haar niet steeds vergezellen, daar
velde het jonge vrouwtje ook niet
veel voor ze ging liever winkelen
in de stad. Godefrieda ging meest
alleen en dat deed ze ook eigenlijk
het liefst. Als ze niet werd afgeleid
door Friedjes vrolijk gesnap, kon ze
beter haar gedachten laten wiegen op
de herinnering.
DE HEI was nu op zijn mooist.
Het paars van het heidekruid
en het frisse geel van de brem,
kleurden prachtig tegen het donkere
mastbos daarachter. Over de naald-
weg, voorbij de oude Lunetten om
walde en omgrachte sterkten uit een
grijs verleden liep ze naar Crom
voirt. Het dorpje was door het mo
derne leven bijna niet geraakt, het
lag er nog even stil als vroeger; al
leen waren tussen de hoeven met hun
bemoste rieten daken wat nieuwe hui_
zen gebouwd voor burgers en werk-
mensen. Het was meer dan veertig
jaar geleden dat ze er woonde, ze
kende er niemand meer en ze deed
ook geen moeite om met de mensen
in contact te komen. Ze doorkruiste
het dorpje in alle richtingen; dat deed
ze vele keren zonder op te merken
dat ze de aandacht trok. V/ie was
die vreemde oude vrouw? Wat zocht
ze in dat oord waar niets te vinden
was? Ze zocht het geluk dat daar was
begonnen. Heel kort had het maar
geduurd en toen was een leven ge
volgd waar ze nooit naar had ver
langd en dat haar toch veel voldoe
ning had gegeven. Wat bleef er nog
voor haar over nu vader was ge
storven? Had ze hem verzorgd of had
ze zich aan hem opgetrokken in de
laatste jaren van zijn leven. Ze hield
van Frieda en Toon en van de klein
kinderen en toch had ze het gevoel
dat ze niet tot hun eigenlijke leven
behoorde. Met de dood van Godefrie-
dus was alles voorbij. Ze moest al
leen nog wachten tot de klok voor
haar zou slaan. Dat zou niet zo lang
duren als bij Godefriedus; diens ster
ke constitutie had ze niet. Ze kon
wachten op de Dommelhoe've of er
gens anders, het bleef allemaal een
der. Het geluk dat hier verzonken
lag in elke voetstap in het mastbos,
zou nooit terugkeren. En dat toch
begeerde ze met een aan heimwee
grenzend verlangen. De avonden wa
ren goed. De jonge leraar Nederlands,
die 's middags in de stad bleef, was
er bijzonder op gesteld om 's avonds
gezellig te dineren, Friedje zorgde er
voor dat hij tevreden kon zijn. Tegen
de tijd dat hij thuiskwam, stond ze
op het bospad met Friedi naar hem
uit te zien; het kind kraaide van
blijdschap als ze papa zag komen
aandaveren op zijn motor. Iedere
avond mocht ze voor ze ging slapen
een ritje maken achter op die grom
mende machine.
NA HET diner waar ze geen haast
mee maakten, praatten ze. Als
het goed weer was in rieten
stoelen achter het huis; in de gezel
lige woonkamer als het buiten te kil
was. Het ontging Godefrieda dat Har
rie haar dan vaak met enige span
ning observeerde- Hij was er niet ge
rust op dat ze zo vaak naar Crom
voirt ging. Daar kon ze niets vinden
dan oude herinneringen, die haar ver
driet zouden doen. Hij begreep dat
zij in een vacuum leefde en peinsde
er over hoe hij haar daaroverheen
kon helpen. De Dommelhoeve kon
geen soelaas zijn; ofschoon ze er,
althans formeel, boerin was, paste ze
er niet meer in. Hun jong gezin kon
dat evenmin zijn. Het beste was wel
licht. als zij niet in een bejaarden
pension wilde gaan, wat hij zich kon
voorstellen, om een kleine woning te
kopen of te huren niet te ver van
het ouderlijk huis vandaan.
Bij hun gesprekken kwamen ze vaak
bij de broers terecht. De jongens wa
ren de laatste jaren wat naar de
achtergrond geschoven, ze waren ech
ter niet geheel aan haar aandacht
ontgaan.
(Advertentie)
„Er zijn mensen die ze lekker vinden,
maar ik heb ze nog nooit gegeten" zegt de
groenteman met een wantrouwende blik
naar de blanke champignons. Deze groen
teman is een groenteboer want het spreek
woord zegt: „wat de boer niet kent
Van de negen miljoen kilo champignons
die ruim 900 Nederlandse kwekers in
1964 te voorschijn toverden, ging 5 1/2
miljoen naar het buitenland. De voorlich
ting van zulk een groenteman animeert
dan ook niet. De Nederlandse huisvrouw
vindt over het algemeen champignons nog
vreemde gasten in haar keuken.
De meeste champignanteeltbedrij-
ven liggen in Limburg en rond Nij
megen. Zeeland doet, na het verloren
gaan van de oesterteelt, ook dapper
mee. Maar elders zijn de champig-
nonhuizen nog dun gezaaid. Men zou
denken dat de grond hierin een
woordje meespreekt. Maar de ge
heimzinnige cellen waarin sprookjes
bossen van miljoenen paddestoelen
opschieten, kunnen overal gebouwd
worden en de grond waarop zij ge
dijen, wordt volgens vaste formules
in het groot samengesteld.
..Misschien komt het omdat wij
zuiderlingen beweeglijker zijn. Wij
passen ons gemakkelijk aan bij nieu
we levensomstandigheden. En wij
weten van nature wat lekker is!",
zegt de heer H. Mulder, van het cen
traal verkoopbureau voor champig
nons en zelf teler te Malden, bij wie
wij op uitnodiging van de Katho
lieke Nederlandse Boeren- en Tuin-
dersbond een bezoek mochten bren
gen.
Vanaf de weg gezien een riante
bungalow in ruime tuin, maar aan
de achterkant een soort boerenbe
drijf. Drie gesloten deuren in een
laag bijgebouw en daarachter de
drie pikdonkere cellen waar de cham
pignons groeien. Hierbinnen rijen
zich in elke cel aan weerskanten
van het 18 meter lange middenpad,
de „bedden'' in vier verdiepingen
boven elkaar. Er ligt een laag van
20 cm compost in de bedden, die na
verloop van tijd met champignon-
broed (mycelium) wordt geënt.
Twee weken later is de compostlaag
wit doorgroeid met het mycelium en
nu wordt een 2 tot ZVz cm hoge laag
vochtige dekaarde aangebracht.
Al gauw kijken speldeknopjes er-
Iboven uit en in enkele dagen staat
er een „vlucht" champignons klaar
voor de pluk. Elke week komt er
een generatie tot wasdomelke vol
gende week schiet een nieuw gewas
op. Vluchtnoemen ze dat, een
merkwaardig woord voor een
groeisel dat zo aan duisternis en
in geslotenheid is gebonden.
Hoogstens acht vluchten komen
er van één bodem; daarna moet de
grond vernieuwd worden. Daarom
zijn drie cellen het meest economisch:
terwijl de eerste in voorbereiding is,
raakt de tweede in vol bedrijf en
loopt de derde af.
De temperatuur van de bodem is
voor de champignons een kwestie van
leven of dood. Wandelend langs de
bedden kan men dan ook een thermo
meter in de aarde zien steken. De
temperatuur van de bodem moet op
vastgestelde tijd oplopen en dalen,
wil de champignon zich ontwikke
len. Maar op deze temperaturen ge
dijen ook de grote vijanden, de aal
tjes, larven en mijten. Om deze be
dreigers te doden is een temperatuur
van 60° nodig, maar dat verdraagt
de champignon slechts kort!
Champignons telen is een fami
lieaangelegenheid bij uitstek. De
handen van moederen dikwijls
van grotere kinderenreppen zich
bij de pluk; als het ogenblik daar
is moet het benut worden. Ge
oefende vingers nemen de cham
pignon bij de hoed, draaien hem
wrikkend los, snijden het voetje af
en borstelen zonodig de hoed
schoon met een penseel. Dan zet
ten zij voorzichtig het parelblanke
produkt in een doosje met het
hoedje naar boven.
Niemand hoeft de champignons
meer te beroeren tot de huisvrouw ze
in haar keuken heeft. De zachte eier
schaalglans die over de gave cham
pignon ligt, zou een Floris Verster tot
nieuwe meesterwerken inspireren!
In 1950 werd te Mook de eerste cel
gebouwd; thans zijn wij al de vijfde
produkten van de wereld. Maar kwa
litatief staan we al dicht bij de eerste
plaats! Veel is te danken aan de in
tensieve samenwerking die toch elk
bedrijf zijn zelfstandigheid laat. Pas
12 jaar geleden werd een champignon-
kwekersvereniging opgericht met 17
leden. Nu zijn er meer dan 600 leden
en zij exploiteren in coöperatie een
dek-aarde-bedrijf en een mest-fer-
mentatie-bedrijf.
Champignons gedijen alleen maar
op een zeer bijzondere bodem. .De
compost bestaat uit paardemest ge
mengd met stro en chemische pro
dukten; de dekaarde uit rivierklei,
mergel, turf en hoogveen. Destijds
bereidde de kweker deze compost en
aarde zelf op eigen erf, op onweten
schappelijke manier. Thans kan in
het dekaardebedrijf één man met één
machine de aarde klaarmaken voor
heel ons land, voor een groot deel
van België en voor een klein deel
van Duitsland. Het mestfermentatie-
bedrijf te Ottersum voorziet ruim 600
kwekers van compost dat in onaf
zienbare metershoge wallen op een
reusachtig emplacement ligt en
blauwgrijze rookwolken uitstoot die
meewaaien op de wind, terwijl kolos
sale machines het handwerk van de
boer hebben overgenomen.
In Horst is een proefstation voor de
cliampignoncultuur opgericht, voor
onderzoekingen, voorlichting en on
derwijs. Men kent er de bestrijdings
mogelijkheden voor de wel 40 ziekten
die de cultuur kunnen bedreigen; men
heeft er de eerste vakschool voor
champignonteelt van de wereld op
gericht. Daar kan men cursussen vol
gen voor beginners, voor gevorderden
en een opleiding tot bedrijfsleider.
Wie gaat er aan een champignon
huis beginnen? De oesterkwekers zijn
een voorbeeld van gedwongen om
schakeling. Ook boerenzoons die
agrarisch werk verkiezen en geen
lboerderij kunnen bezitten, vinden
hier een goede boterham, ,,ook al zul
len ze er nooit slapende rijk van
worden", zegt de heer Mulder. Wij
dachten dat het ook een beroep kon
zijn voor de boerendochter of de
agrarisch voelende vrouw.
Het is een anticlimax om de cham
pignons in Nijmegen op de veiling
te zien verhandelen: men ziet daar
bij namelijk in het geheel geen
champignons! Ze worden aangevoerd
op de veilingen dicht bij huis, daar
blijven ze staan terwijl ze toch cen
traal op de klok worden verkocht.
Zonder ze gezien te hebben, kunnen
de kopers vertrouwen op de specia
list die het in klassen verdeelde pro
dukt heeft gekeurd.
's Morgens geplukt, 's mid
dags geveild, onmiddellijk daar
na per auto vervoerd en bij het
aanbreken van de volgende dag
al op de markt, in Brussel bij
voorbeeld, waar de huisvrouw
ze 's middags op tafel kan heb
ben.
Het is een misverstand, dat de
kleinste champignons de fijnste
zijn. Groot of klein, het doet er
niet toe, als het vlees maar vast is.
De eerste kwaliteit is gesloten on
der het hoedje; de tweede kwaliteit
is daar gevliesd, de derde kwaliteit
open. Maar de laatste kwaliteiten
hoeven niet minder smakelijk te
Izijn dan de eerste; wat voedings
waarde betreft is er géén verschil.
Champignons zijn een van de
meest eiwitrijke groentesoorten,
hebben een laag calorieëngehalte
(je wordt er niet dik van!) en
bevatten o.a. veel fosfer, vitaminen
BI en B2. Zoals de meeste groen
ten bestaan ze voor een groot deel
uit water (88 pet.). Aan het afge
sneden voetje drogen ze het eerst
in; daarom staan ze dan ook met
het hoedje naar boven in de doos
jes. De kwaliteit gaat meer achter
uit van droogte dan van warmte;
maar bij 15 graden C. groeit de
champignon door, en gaat dan het
punt naderen waarop het vlees
minder vast wordt.
Ze moeten koel en donker be
waard worden, afgedekt met
vochthoudend papier, b.v. krante
papier; nooit in cellofaan of plas
tic want ze verdragen geen con
dens.
„Ik heb ze geprobeerd, maar ik
vind er niks aan", zei een andere
groenteboer. „Hoe hebt u ze dan
klaargemaakt?" En wat zei hij?
„Gekookt, samen met de piepers!"
Zo moet het dan ook niet.
Champignons worden nooit echt
gaar. Hun charme is dan ook het
„korte" veerkrachtige vlees. Hoe
vlugger ze klaargemaakt worden,
des te lekkerder blijven ze. Wie ze
eenmaal goed weet te bereiden, zet
ze geregeld op hei menu: in de
plaats van vlees, als ragout of ge
bakken, als hapje vooraf, r.ls bo-
terhambeleg, als soep, rauw in een
slaatje, als beignet bij de borrel.
Hmmm!
Vóór de champignons in de pan
gaan worden ze enkele malen ge
wassen, dan lekken ze uit op een
doek. Alleen als de voetjes ver
kleurd zijn, snijdt men er een plak
je van weg.
Recept:
CHAMPIGNON BEIGNETS: Be
slag maken van bloem, water en
gist (of van zelfrijzend bakmeel en
melk) met wat zout. De schoonge
maakte champignons met peper en
zout bestrooien, in het beslag toen-
telen en bakken in hete frituur.
CHAMPIGNONSOEP MET KAAS
In 40 g gesmolten boter worden 200
g schoongemaakte en eventueel
aan plakjes gesneden champignons
gedurende 5 minuten gesmoord.
Dan strooit men er 40 gram bloem
over en roert dit glad. Voeg hierbij
een liter bouillon (die van blokjes
mag zijn) in kleine scheutjes en
j.at dat alles telkens even door
koken. Peper, zout en een paar
druppels citroensap maken de
smaak af. Roer een eierdooier uit
met een scheutje melk en roer dit
voorzichtig door de soep. Snijd 40
g kaas aan blokjes en strooi ze in
de terrine.
De Parijse modeont
werpers hebben hun
grote collecties getoond
aan inkopers en pers;
haarkunstenaars ont
wierpen daarbij nieuwe
coiffures, visagisten
zochten naar nieuwe
wegen voor de make-up
in overeenstemming met
de nieuwe wegen die de
mode inslaat.
In tegenstelling tot de
losse, maar vrij gladde
val van de laatste sei
zoenen, is er in de haar
mode hier en daar een
terugkeer te bespeuren
naar wat meer gekrulde
lokjes, die uitstekend
harmoniëren met de wer
velende dansende lijnen
van de nieuwe modellen.
Korte haren worden
vaak tot avondkapsel
omgetoverd met krullen
die aan het achterhoofd
worden bevestigd.
Monsieur Claude, van
de salons Elisabeth Ar
den, ontwierp dit avond
kapsel dat de naam
„Middernacht-Libelle'
draagt. Het zou in de
smaak zijn gevallen van
keizerin Eugénie, de ge
malin van Napoleon III!
Op het strak weggetrok
ken haar is een chignon,
van losse lokken gesto
ken, die in de nek af
hangen als kleine pijpe-
krullen.
Het lokje dat de bui
ging van de oorschelp
herhaalt heet als van
ouds .,accroche-coeur"
(om een hart aan te ha
ken!). Het sieraad, een
libelle van diamant,
smaragd en turquoise, is
een ontwerp van Cartier.
